Parlament Europejski,

–  uwzględniając Porozumienie w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej (TRIPS) Światowej Organizacji Handlu (WTO), zwłaszcza jego art. 31a,

–  uwzględniając deklarację z Ad-Dauhy z 14 listopada 2001 r. w sprawie porozumienia TRIPS i zdrowia publicznego,

–  uwzględniając decyzję Rady WTO ds. handlowych aspektów praw własności intelektualnej z 6 listopada 2015 r. w sprawie przedłużenia przyznanego należącym do WTO krajom najsłabiej rozwiniętym (LDC) odstępstwa od obowiązku wdrożenia postanowień porozumienia TRIPS dotyczących produktów farmaceutycznych,

–  uwzględniając komunikat Indii i Republiki Południowej Afryki z 2 października 2020 r., zawierający wniosek o odstępstwo od niektórych postanowień porozumienia TRIPS, by móc zapobiegać rozprzestrzenianiu się COVID-19, ograniczać je i leczyć chorych, którego współwnioskodawcami były: Eswatini, Kenia, Mozambik i Pakistan, a poparło go 100 innych państw,

–  uwzględniając zmieniony wniosek o odstępstwo od porozumienia TRIPS, o którym 62 członków WTO poinformowało 21 maja 2021 r.,

–  uwzględniając list otwarty skierowany 13 kwietnia 2021 r. przez 243 organizacje społeczeństwa obywatelskiego do dyrektora generalnego WTO, dotyczący sprostania globalnym wyzwaniom niewystarczającej podaży i nierównego dostępu do produktów medycznych związanych z COVID-19, zwłaszcza szczepionek,

–  uwzględniając oświadczenie przedstawiciela USA ds. handlu z 5 maja 2021 r., popierające tymczasowe odstępstwo od TRIPS,

–  uwzględniając list otwarty prezydenta Republiki Kostaryki i dyrektora generalnego WHO z 27 maja 2021 r., w którym ponownie zaapelowano do wszystkich państw członkowskich WHO o aktywne poparcie bazy danych o technologiach związanych z COVID-19 (C-TAP),

–  uwzględniając deklarację rzymską przyjętą na Światowym Szczycie Zdrowotnym 21 maja 2021 r.,

–  uwzględniając pismo dyrektora generalnego WHO, dyrektor generalnej WTO, dyrektor zarządzającej Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW) i przewodniczącego Grupy Banku Światowego z 31 maja 2021 r., w którym wezwano do nowego zobowiązania na rzecz równości w dziedzinie szczepionek i na rzecz pokonania pandemii,

–  uwzględniając wspólne oświadczenie dyrektorów generalnych Światowej Organizacji Handlu (WTO) i Światowej Organizacji Zdrowia z 20 kwietnia 2020 r., w którym poparli oni starania o stały transgraniczny przepływ podstawowych środków medycznych oraz innych towarów i usług,

–  uwzględniając Agendę na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 i cele zrównoważonego rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych,

–  uwzględniając art. 132 ust. 2 i 4 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że na całym świecie odnotowano około 172 mln zachorowań na COVID-19 i że zmarło na tę chorobę ponad 3 700 000 osób, co dla milionów ludzi oznacza bezprecedensowe cierpienie, strach i zniszczenie źródeł utrzymania; mając na uwadze, że u 10 % pacjentów na całym świecie obserwuje się syndrom pocovidowy, który może prowadzić do utraty pracy, ubóstwa i dotkliwie trudnej sytuacji społeczno-gospodarczej;

B.  mając na uwadze, że obecna globalna pandemia COVID-19 wymaga globalnej strategii produkcji i dystrybucji szczepionek, środków diagnostycznych i leczniczych oraz sprzętu; mając na uwadze, że aby sprostać wyzwaniom zdrowotnym związanym z pandemią, trzeba przyjąć całościowe i naukowe podejście oparte na faktach; mając na uwadze, że dla osiągnięcia równości kluczowe znaczenie ma podejście przekrojowe i uwzględniające aspekt płci, i to na każdym etapie, od opracowywania szczepionki do jej zastosowanie;

C.  mając na uwadze, że szczepionki to podręcznikowy przykład produktu, który ze względu na olbrzymie pozytywne efekty zewnętrzne trzeba traktować jak globalne dobro publiczne i dostarczać bezpłatnie; mając na uwadze, że w krajach rozwiniętych wszyscy obywatele są szczepieni bezpłatnie; mając na uwadze, że z etycznego punktu widzenia nie do pomyślenia jest, by zasada ta nie miała zastosowania do o wiele uboższych mieszkańców krajów rozwijających się;

D.  mając na uwadze, że w przyjętej 14 listopada 2001 r. w Dausze deklaracji w sprawie porozumienia TRIPS i zdrowia publicznego stwierdzono konieczność wdrażania i wykładni porozumienia TRIPS w sposób sprzyjający zdrowiu publicznemu poprzez wspieranie, z jednej strony, dostępu do istniejących leków, a z drugiej, opracowywanie nowych leków; mając na uwadze, że 6 listopada 2015 r. Rada WTO ds. TRIPS podjęła decyzję o przedłużeniu do stycznia 2033 r. zwolnienia z patentu na leki dla krajów najsłabiej rozwiniętych (LDC);

E.  mając na uwadze, że sprawą zasadniczą jest zapewnienie szczepień po przystępnych cenach najsłabszym grupom społecznym w krajach o niskim i średnim dochodzie; mając na uwadze, że szczepionki oparte na mRNA okazały się najskuteczniejsze, ale są również najdroższymi szczepionkami na rynku;

F.  mając na uwadze, że do czerwca 2021 r. na całym świecie podano około 1,6 mld dawek szczepionek, z czego zdecydowaną większość w krajach uprzemysłowionych i produkujących szczepionki; mając na uwadze, że tylko 0,3 % tych dawek podano w 29 najbiedniejszych krajach świata, w których mieszka około 9 % ludności świata; mając na uwadze, że według szacunków MFW przyspieszenie dystrybucji szczepionek może zwiększyć światowe PKB o ponad 7 bln EUR, jeżeli uda się opanować wirusa; mając na uwadze, że UE rozdzieliła ponad 260 mln dawek szczepionek w państwach członkowskich i wyeksportowała ponad 226 mln dawek do państw trzecich, z czego tylko 10 % trafiło do LDC;

G.  mając na uwadze, że pojawiają się nowe niepokojące odmiany COVID-19, bardziej zakaźne, bardziej śmiertelne i bardziej odporne na szczepionki, co może wymagać podania dodatkowych dawek szczepionek i zwiększyć zapotrzebowanie znacznie powyżej pierwotnie szacowanej liczby 11 mld dawek; mając na uwadze, że zwiększenie produkcji ma zasadnicze znaczenie dla zaszczepienia mieszkańców całego świata; mając na uwadze, że zwiększenie produkcji szczepionek jest światowym priorytetem; mając na uwadze, że globalnych łańcuchów dostaw surowców nie mogą przerywać środki protekcjonistyczne ani handlowe bariery pozataryfowe; mając na uwadze, że większość państw produkujących szczepionki niestety wprowadziła zakaz wywozu szczepionek i ich składników, co uniemożliwiło wzrost światowej produkcji i spowodowało zatory w dostawach;

H.  mając na uwadze, że aby opracować szczepionki i leki na COVID-19 w otwarty i dostępny sposób, zainwestowano ogromne ilości funduszy i zasobów prywatnych i publicznych w działalność badawczo-rozwojową, badania kliniczne i zamówienia publiczne; mając na uwadze, że informacje o wirusie gromadzili: prywatny i publiczny sektor badań, placówki ochrony zdrowia, pracownicy pierwszego kontaktu, naukowcy, badacze i pacjenci, a firmy farmaceutyczne korzystały z tych informacji;

I.  mając na uwadze, że dobrowolne licencje powinny najskuteczniej ułatwić rozwój produkcji i dzielenie się wiedzą; mając na uwadze, że żadne prywatne przedsiębiorstwo nie włączyło się w inicjatywę bazy danych o technologiach związanych z COVID-19 (C-TAP), w której zaapelowano do firm farmaceutycznych, by zobowiązały się do wprowadzenia przejrzystych, niewyłącznych globalnych licencji dobrowolnych; mając na uwadze, że według WHO 19 producentów z kilkunastu państw Afryki, Azji i Ameryki Łacińskiej wyraziło chęć zwiększenia produkcji szczepionek mRNA; mając na uwadze, że dotychczas wykorzystuje się tylko 40 % światowych zdolności do produkcji szczepionek przeciwko COVID-19;

J.  mając na uwadze, że wiele krajów rozwijających się, które mają niewystarczające lub zerowe zdolności produkcyjne, nadal napotyka znaczne naciski polityczne i trudności prawne uniemożliwiające im skorzystanie z mechanizmów elastyczności TRIPS, zwłaszcza na mocy art. 31a, oraz boryka się z uciążliwymi i długotrwałymi procedurami przywozu i wywozu produktów farmaceutycznych;

K.  mając na uwadze, że patenty i inne formy ochrony praw własności intelektualnej to gwarancja dla przedsiębiorstw podejmujących ryzyko, a wielostronne przepisy o prawach własności intelektualnej oferują zachęty o kluczowym znaczeniu dla przygotowania się na przyszłe pandemie; mając na uwadze, że globalny, sprawiedliwy dostęp do przystępnych cenowo szczepionek oraz środków diagnostycznych i leczniczych to jedyny sposób na złagodzenie globalnego wpływu pandemii na zdrowie publiczne i gospodarkę, a tymczasowe odstępstwo od międzynarodowych zobowiązań do ochrony własności intelektualnej w odniesieniu do produktów leczniczych, wyrobów medycznych i innych technologii medycznych związanych z COVID-19 należy do istotnych elementów realizacji tego celu;

L.  mając na uwadze, że w wyniku bezprecedensowej i alarmującej sytuacji epidemicznej w Indiach rząd tego kraju wprowadził zakaz wywozu szczepionek, co doprowadziło do zakłóceń w dostawach na świecie i w mechanizmie COVAX; mając na uwadze, że UE jest głównym uczestnikiem programu COVAX; mając na uwadze, że UE jako Drużyna Europy zobowiązała się, iż do końca 2021 r. przekaże krajom o niższym i średnim dochodzie dalszych 100 mln dawek szczepionek;

M.  mając na uwadze, że szczepionkę przeciwko polio wprowadzono na rynek bez patentów i że chorobę tę wyeliminowano w wielu regionach świata; mając na uwadze, że rząd Republiki Południowej Afryki pod przewodnictwem Nelsona Mandeli był zmuszony wykorzystać dostępność licencji przymusowych, aby uzyskać przystępne cenowo i wysokiej jakości odpowiedniki w postaci leków generycznych i tym samym uniknąć płacenia wielonarodowym koncernom farmaceutycznym wygórowanych cen za korzystanie z patentów na leczenie HIV;

N.  mając na uwadze, że należy usprawnić łańcuchy dostaw w krajach rozwijających się; mając na uwadze, że rozwój produkcji lokalnej, świadomość wśród ludności i zwiększona pomoc w dystrybucji w krajach rozwijających się mogą zwiększyć ogólną liczbę zaszczepionych; mając na uwadze ciągły niepokojący brak środków finansowych w wysokości 18,5 mld USD na akcelerator dostępu do narzędzi walki z COVID-19 (ACT-A);

O.  mając na uwadze, że priorytetami UE powinien być sprawiedliwy globalny dostęp do szczepionek, środków diagnostycznych i leczniczych oraz innych środków medycznych, przy zachowaniu otwartości łańcuchów dostaw z wykorzystaniem wszelkich dostępnych narzędzi;

P.  mając na uwadze, że LDC korzystają już z obowiązującego do 1 stycznia 2033 r. odstępstwa od postanowień TRIPS dotyczących produktów farmaceutycznych, a także z odstępstwa przyznanego do 1 lipca 2021 r. – którego przedłużenie jest obecnie przedmiotem dyskusji – zwalniającego LDC ze wszystkich zobowiązań wynikających z porozumienia TRIPS z wyjątkiem art. 3, 4 i 5;

1.  wyraża głębokie zaniepokojenie rozwojem pandemii, zwłaszcza w krajach o niskim i średnim dochodzie; przypomina, że pandemia COVID-19 jeszcze się nie skończyła i że trzeba będzie opracować nowe szczepionki, by zwalczyć mutacje wirusa; podkreśla, że społeczność międzynarodowa musi zrobić wszystko, co w jej mocy, aby opanować pandemię COVID-19, oraz że wyjątkowe okoliczności wymagają wyjątkowych rozwiązań; podkreśla zatem, że potrzebne jest całościowe podejście, stawiające na dostępność i przystępność cenową środków leczniczych związanych z COVID-19, zwiększenie produkcji szczepionek przeciwko COVID-19 oraz rozmieszczenie zdolności produkcyjnych w różnych miejscach na świecie; podkreśla, że międzynarodowa polityka handlowa musi odgrywać aktywną rolę w tym przedsięwzięciu, umożliwiając handel surowcami oraz produktami zdrowotnymi i medycznymi, łagodząc niedobory wykwalifikowanego i doświadczonego personelu, rozwiązując problemy w łańcuchu dostaw i redefiniując globalne ramy praw własności intelektualnej na wypadek przyszłych pandemii; apeluje o poparcie dla proaktywnego, konstruktywnego i bazującego na dokumentach wynegocjowania tymczasowego odstępstwa od porozumienia TRIPS WTO, by poprawić globalny dostęp do przystępnych cenowo produktów medycznych związanych z COVID-19 oraz usunąć ograniczenia w produkcji i niedobory w zaopatrzeniu;

2.  przypomina, że w deklaracji z Ad-Dauhy w sprawie porozumienia TRIPS i zdrowia publicznego potwierdzono, iż porozumienie TRIPS nie uniemożliwia i nie powinno uniemożliwiać członkom prowadzenia działań mających chronić zdrowie publiczne;

3.  zauważa, że do zaszczepienia 70 % ludności świata potrzeba 11 mld dawek, a wyprodukowano tylko ułamek tej liczby; zwraca uwagę, że podejście oparte na obietnicy przekazania nadwyżki dawek jest niewystarczające; przypomina, że w programie COVAX brakuje 190 mln dawek w związku z sytuacją związaną z COVID-19 w Indiach oraz że w przewidywalnej przyszłości program nie osiągnie zakładanych celów; zauważa, że UE przekazała najwięcej funduszy i szczepionek w programie COVAX, zarówno za pośrednictwem samego COVAX, jak i w kontaktach dwustronnych; wzywa jednak UE i jej partnerów do znacznego zwiększenia wkładów finansowych i niefinansowych do COVAX; z zadowoleniem przyjmuje zatem zobowiązanie niektórych producentów, że dostarczą 1,3 mld dawek po kosztach lub po niskich cenach, oraz zobowiązanie Drużyny Europy, że do końca roku przekaże krajom o niskich i średnich dochodach 100 mln dawek, oraz przypomina, że według szacunków do państw członkowskich UE trafi w 2021 r. co najmniej o 400 mln dawek szczepionek więcej, niż wynoszą ich potrzeby; z zadowoleniem przyjmuje wsparcie na dostarczanie szczepionek i materiałów pomocniczych za pośrednictwem Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności; podkreśla potrzebę priorytetowego traktowania dostaw dla COVAX; wyraża ubolewanie, że Zjednoczone Królestwo i USA zmierzają do stworzenia rynku wtórnego, by sprzedawać nadwyżki szczepionek innym krajom uprzemysłowionym;

4.  podkreśla, że globalna reakcja na kryzysy zdrowotne powinna obejmować z jednej strony podejście popytowe, ukierunkowane na potrzeby, zapewniające wspólne finansowanie i skoordynowane na szczeblu światowym zakupy z wyprzedzeniem, a z drugiej strony zintegrowaną strategię podażową, mającą zwiększać zdolności produkcyjne w całym łańcuchu wartości; uważa, że zwiększenie produkcji szczepionek na świecie, lepsza koordynacja dostaw oraz udoskonalone, zróżnicowane i odporne łańcuchy wartości są niezbędne, by szczepionki były dystrybuowane na całym świecie; wzywa Komisję do współpracy z państwami produkującymi szczepionki, by szybko usunąć bariery wywozowe i zastąpić jej własny mechanizm wydawania zezwoleń na wywóz wymogiem przejrzystości wywozu, oraz apeluje, by udostępniano mu terminowo pełne dane na ten temat; wzywa USA i Zjednoczone Królestwo do natychmiastowego zniesienia zakazu wywozu szczepionek i surowców niezbędnych do ich produkcji; apeluje o pilne zwiększenie międzynarodowych inwestycji i koordynacji, by zwiększyć wytwarzanie krytycznych środków produkcji szczepionek, np. produktów jednorazowego użytku i aktywnych składników farmaceutycznych, i w ten sposób usunąć zatory w łańcuchach wartości;

5.  podkreśla, że w perspektywie długoterminowej należy pilnie zwiększyć globalną produkcję szczepionek, aby zaspokoić światowy popyt, oraz że w związku z tym trzeba inwestować w zdolności produkcyjne krajów rozwijających się, by zwiększyć ich samowystarczalność; podkreśla, że wymaga to aktywnych transferów technologii i wiedzy fachowej; przyznaje, że najważniejszym sposobem dążenia do tego celu powinno być zachęcanie do porozumień o dobrowolnych licencjach oraz do dobrowolnego transferu technologii i wiedzy specjalistycznej do krajów, w których istnieją już zakłady mogące produkować szczepionki; jest jednak otwarty na dyskusje o wszelkich skutecznych i pragmatycznych rozwiązaniach mających dalej stymulować światową produkcję szczepionek oraz wzywa Komisję do współpracy w tej dziedzinie zwłaszcza ze Stanami Zjednoczonymi i innymi państwami o podobnych poglądach;

6.  podkreśla, że ochrona własności intelektualnej jest ważną zachętą do innowacji i badań naukowych na całym świecie; zauważa, że taka ochrona stanowi podstawę dobrowolnych umów licencyjnych i transferu wiedzy, a zatem raczej umożliwia niż utrudnia dostęp do szczepionek; ostrzega, że wobec braku możliwości egzekwowania patentów przedsiębiorstwa będą się ukrywać badania lub stosować wyłączność, starając się chronić innowacje; podkreśla zagrożenie, jakie nieokreślone odstępstwo od porozumienia TRIPS stanowiłoby dla finansowania badań naukowych, w szczególności w przypadku naukowców,

7.  przyjmuje do wiadomości zapowiedź Komisji, że jest otwarta na możliwość ułatwienia stosowania licencji przymusowych tam, gdzie jest to konieczne, w celu zapewnienia szybkiego globalnego dostępu do produkcji szczepionek; wzywa Komisję do przedstawienia obiektywnych kryteriów dotyczących tego, czy, kiedy i w jakich przypadkach będzie korzystać z licencji przymusowych; podkreśla, że porozumienie TRIPS nie określa powodów uzasadniających stosowanie licencji przymusowych; podkreśla, że w deklaracji z Ad-Dauhy w sprawie TRIPS i zdrowia publicznego potwierdza się, iż kraje mogą swobodnie określać podstawy przyznawania licencji przymusowych i decydować o tym, co stanowi sytuację nadzwyczajną w kraju; podkreśla, że udzielanie licencji przymusowej wymaga skutecznych ram prawnych i może prowadzić do trudności prawnych w krajach rozwijających się; wzywa Komisję do zbadania, czy i w jaki sposób może zapewnić wsparcie prawne z myślą o wykorzystaniu licencji przymusowych w krajach najsłabiej rozwiniętych; z zadowoleniem przyjmuje ocenę Komisji, zgodnie z którą współpraca i dobrowolne licencje to najskuteczniejsze narzędzia ułatwiające zwiększanie produkcji;

8.  podkreśla, że należy umocnić filar łączenia systemów opieki zdrowotnej w akceleratorze dostępu do narzędzi walki z COVID-19 (ACT-A), by zwiększyć zdolności do przetwarzania, przechowywania, dystrybucji i dostaw na całym świecie, zwłaszcza w krajach podatnych na zagrożenia; wzywa UE i jej państwa członkowskie do większego zaangażowania w prace WHO i do priorytetowego potraktowania ACT-A jako elementu globalnej reakcji UE we wszystkich filarach: diagnostyce, leczeniu, szczepionkach i umacnianiu systemów opieki zdrowotnej; podkreśla, że trzeba wspierać zdolności produkcyjne na kontynencie afrykańskim, i z dużym zadowoleniem przyjmuje zapowiedź Drużyny Europy o przekazaniu 1 mld EUR na inicjatywę poprawy produkcji i dostępu do szczepionek, leków i technologii medycznych; podkreśla również znaczenie odpowiednich przepisów o produktach farmaceutycznych; podkreśla, że na UE spoczywa obecnie odpowiedzialność za inwestowanie w regionalne centra dystrybucji, zwłaszcza w Afryce, oraz za wspieranie utworzenia Afrykańskiej Agencji Leków; apeluje w związku z tym o wsparcie lokalnych organów zatwierdzających, o przeszkolenie wykwalifikowanego personelu medycznego i technicznego w podawaniu szczepionek oraz o wspieranie łańcuchów dystrybucji szczepionek i pomoc w przezwyciężaniu ograniczeń, takich jak brak urządzeń chłodniczych, utrudniony zasięg geograficzny i społeczno-gospodarczy oraz opór przed szczepieniami;

9.  przypomina, że popiera inicjatywę WHO COVID-19 C-TAP oraz dla ośrodek transferów technologii szczepionek mRNA; ubolewa, że firmy farmaceutyczne nie włączyły się jak dotąd w inicjatywę C-TAP; wzywa Komisję, by zachęcała przedsiębiorstwa farmaceutyczne do udostępniania technologii i wiedzy fachowej inicjatywie C-TAP oraz by włączyła do zawieranych przez UE przyszłych umów zakupu z wyprzedzeniem zobowiązania do partnerstw na rzecz transferu technologii ze stronami trzecimi, zwłaszcza z krajami rozwijającymi się; apeluje do Komisji, by w negocjacjach dotyczących umów w sprawie następnej generacji szczepionek przeciwko COVID w pełni wykorzystała swoje wpływy do zapewnienia, że twórcy technologii będą je przekazywać po niskich cenach krajom o niskich i średnich dochodach; apeluje o aktywne wskazywanie przedsiębiorstw, w tym podwykonawców, mających wiedzę fachową niezbędną do transferu technologii i o kojarzenie ich z przedsiębiorstwami mającymi niewykorzystane zakłady produkcyjne;

10.  wzywa UE do zapewnienia pełnej jawności przyszłych umów zakupu z wyprzedzeniem, zwłaszcza zakupu szczepionek nowej generacji; wzywa UE, by ujęła w nich zobowiązania dotyczące niewyłącznych globalnych licencji, tajemnicy przedsiębiorstwa, danych zastrzeżonych i transferów technologii, a także wymogi dotyczące przejrzystości ze strony dostawców, w tym analizy kosztów i zysków z każdego produktu; podkreśla, że te wymogi przejrzystości nie powinny uniemożliwiać Komisji działania w razie potrzeby w charakterze konkurencyjnego oferenta; przypomina o potrzebie jak największej przejrzystości w negocjowaniu umów na szczepionki przeciwko COVID-19, w tym przez bezpośredni udział posłów do Parlamentu Europejskiego, za pośrednictwem grupy kontaktowej ds. szczepionek, w procedurach podejmowania decyzji umownych; oczekuje, że Parlament Europejski będzie regularnie otrzymywał pełną i szczegółową analizę produkcji, przywozu, wywozu i prognoz dotyczących szczepionek, w tym informacje o kraju przeznaczenia wywozu z UE, a także o pochodzeniu przywożonych szczepionek i ich składników;

11.  przyznaje, że w podnoszeniu poziomu wyszczepienia na świecie mają swoją rolę: ułatwienia w handlu i środki zapobiegające ograniczeniom wywozu, zwiększanie produkcji, w tym dzięki zobowiązaniom producentów i twórców szczepionek, oraz łatwiejsze stosowanie mechanizmów elastyczności porozumienia TRIPS dotyczących licencji przymusowych; z zadowoleniem przyjmuje starania dyrektor generalnej WTO, która zachęca członków tej organizacji do wypracowania rozwiązania opartego na dialogu; odnotowuje komunikaty UE skierowane do Rady Generalnej WTO i Rady ds. TRIPS, dotyczące pilnej reakcji polityki handlowej na kryzys związany z COVID-19, z trzema uzupełniającymi się filarami: ułatwieniami w handlu, zapobieganiem ograniczeniom wywozowym i rozszerzeniem produkcji; oczekuje, że Komisja bardziej zaangażuje się w starania o przyjęcie inicjatywy „Handel i zdrowie” w WTO najpóźniej na 12. konferencji ministerialnej w listopadzie 2021 r.; wzywa ponadto, by na 12. konferencji ministerialnej WTO powołano Komitet ds. Handlu i Zdrowia, aby wyciągnąć wnioski z pandemii, zaproponować, jak zwiększyć skuteczności reakcji WTO na międzynarodowe kryzysy zdrowotny, oraz przygotować handlowy filar międzynarodowego traktatu o pandemiach, z myślą o usunięciu zakłóceń w łańcuchu dostaw, zwiększeniu zdolności produkcyjnych, przeciwdziałaniu spekulacjom cenowym i zmianie przepisów WTO w świetle zdobytych doświadczeń;

12.  podkreśla, że UE musi wykazać się jako lider i uczestniczyć w wielostronnych i globalnych działaniach na rzecz dystrybucji szczepionek, koordynacji i wieloletniego planowania w tej dziedzinie podczas nadchodzących posiedzeń Rady TRIPS 8 czerwca i 14 października 2021 r., szczytu G-7 11–13 czerwca 2021 r., szczytu G20 w 2021 r., szczytu UE-USA w 2021 r., Zgromadzenia Ogólnego ONZ w 2021 r., Światowego Zgromadzenia Zdrowia w 2021 r. oraz podczas 12. konferencji ministerialnej WTO i po jej zakończeniu;

13.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych, państwom członkowskim UE, dyrektorowi generalnemu Światowej Organizacji Zdrowia, dyrektor generalnej Światowej Organizacji Handlu, rządom państw grupy G20, Międzynarodowemu Funduszowi Walutowemu, Bankowi Światowemu, Sekretarzowi Generalnemu ONZ oraz członkom Zgromadzenia Ogólnego ONZ.