Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 10 czerwca 2021 r. w sprawie uznania przez Rosję niemieckich organizacji pozarządowych za organizacje niepożądane i zatrzymania Andrieja Piwowarowa (2021/2749(RSP))
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Rosji, m.in. rezolucję z 29 kwietnia 2021 r. w sprawie Rosji – sprawa Aleksieja Nawalnego, koncentracja oddziałów wojska na granicy z Ukrainą i rosyjski zamach w Republice Czeskiej(1) oraz rezolucję z 12 maja 2016 r. w sprawie Tatarów krymskich(2),
– uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka,
– uwzględniając europejską konwencję praw człowieka i protokoły do niej, w szczególności jej art. 10 dotyczący prawa do wolności wyrażania opinii oraz art. 11 dotyczący prawa do wolności zgromadzeń i stowarzyszania się,
– uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych,
– uwzględniając konstytucję Federacji Rosyjskiej oraz międzynarodowe zobowiązania w zakresie praw człowieka, które Rosja podjęła jako członek Rady Europy, Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE) i Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ),
– uwzględniając opinię Komisji Weneckiej Rady Europy nr 814/2015 z 13 czerwca 2016 r. w sprawie ustawy federalnej nr 129-FZ o zmianie niektórych aktów ustawodawczych (ustawa federalna o niepożądanych działaniach zagranicznych i międzynarodowych organizacji pozarządowych),
– uwzględniając oświadczenie Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa wydane w imieniu UE 1 maja 2021 r. w sprawie nałożenia środków ograniczających na ośmiu obywateli UE,
– uwzględniając oświadczenie Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa wydane w imieniu UE 15 maja 2021 r. w sprawie opublikowania listy tzw. „państw nieprzyjaznych”,
– uwzględniając oświadczenie rzecznika Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ) z 27 maja 2021 r. w sprawie uznania niemieckich organizacji pozarządowych za „organizacje niepożądane”,
– uwzględniając oświadczenie rzecznika ESDZ z 1 czerwca 2021 r. w sprawie zatrzymania Andrieja Piwowarowa,
– uwzględniając oświadczenie rzecznika ESDZ z 4 czerwca 2021 r. w sprawie ustawy o tzw. „organizacjach ekstremistycznych”,
– uwzględniając oświadczenie przewodniczącego Delegacji do Komisji Współpracy Parlamentarnej UE-Rosja z 3 czerwca 2021 r. w sprawie zatrzymania Andrieja Piwowarowa, dyrektora rozwiązanej organizacji pozarządowej „Otwarta Rosja” na pokładzie samolotu unijnej komercyjnej linii lotniczej, który miał odlecieć z lotniska w Petersburgu,
A. mając na uwadze, że korzystanie z wolności opinii, wypowiedzi, zrzeszania się i pokojowych zgromadzeń jest podstawowym prawem zapisanym w konstytucji Federacji Rosyjskiej, a także w licznych międzynarodowych instrumentach prawnych, takich jak Powszechna deklaracja praw człowieka, Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych oraz europejska konwencja praw człowieka, których Rosja zobowiązała się przestrzegać; mając na uwadze, że prymat prawa międzynarodowego stanowi dla Rosji zobowiązanie, którego nie można zmienić ani od niego odstąpić w oparciu o niedawne zmiany konstytucji;
B. mając na uwadze, że represyjne przepisy, przyjęte w ostatnim czasie przez Federację Rosyjską, drastycznie rozszerzyły zakres jednostek i grup, które można uznać za „obcych agentów”, oraz zaostrzyły nałożone na nie ograniczenia i wymogi, a także sankcje za ich naruszenie;
C. mając na uwadze, że organizacje pozarządowe odgrywają kluczową rolę we współczesnych społeczeństwach demokratycznych, gdyż umożliwiają obywatelom współpracę w celu promowania różnych uzasadnionych celów i stanowią formę niezbędnego zaangażowania publicznego uzupełniającego, przygotowującego i monitorującego formalny proces podejmowania decyzji politycznych; mając na uwadze, że w związku z tym organizacje pozarządowe odgrywają ważną rolę polityczną i – przestrzegając prawa – muszą zachować niezależność od wszelkich nieuzasadnionych ingerencji ze strony władz publicznych;
D. mając na uwadze, że ustawa federalna o niepożądanych działaniach zagranicznych i międzynarodowych organizacji pozarządowych zezwala na uznanie ich działalności za niepożądaną na terytorium Federacji Rosyjskiej; mając na uwadze, że organizacjom, które władze rosyjskie uznają za niepożądane, ogranicza się wolność zrzeszania się, gdyż zakazuje się im prowadzenia działalności oraz wprowadza sankcje administracyjne i karne w związku z tą działalnością; mając na uwadze, że władze rosyjskie wykorzystały tę ustawę do stłumienia niezależnych organizacji społeczeństwa obywatelskiego działających w Rosji;
E. mając na uwadze, że przyjmując te przepisy, Federacja Rosyjska przyznała władzom niemal całkowitą kontrolę nad niezależnymi organizacjami społeczeństwa obywatelskiego i upoważniła rosyjskiego regulatora mediów (Roskomnadzor) do blokowania zasobów internetowych; mając na uwadze, że rosyjskie władze zakazały wieców w miejscach publicznych, ograniczyły prawo do udziału w jednoosobowych pikietach i nałożyły dodatkowe ograniczenia na dziennikarzy relacjonujących te protesty;
F. mając na uwadze, że 12 stycznia 2021 r. rosyjski regulator mediów Roskomnadzor opracował osiem pierwszych protokołów administracyjnych – wszystkie przeciwko Radiu Wolna Europa / Radiu Swoboda – za naruszenie ustawy o „obcych agentach”; mając na uwadze, że przepisy rozszerzono na poszczególnych reporterów; mając na uwadze, że do tej pory Roskomnadzor przedstawił Radiu Wolna Europa / Radiu Swoboda 520 zarzutów o naruszenie przepisów dotyczących oznaczania materiałów, których skutkiem – po wydaniu wyroków przez rosyjskie sądy – będą prawdopodobnie grzywny w wysokości 2,4 mln USD; mając na uwadze, że w maju 2021 r. władze rosyjskie zaczęły przejmować majątek moskiewskiego biura Radia Wolna Europa / Radia Swoboda;
G. mając na uwadze, że najnowsza ustawa przyjęta przez Dumę Państwową i Radę Federacji w maju 2021 r. drastycznie ograniczyła prawa i wolności w Rosji, nakładając surowe restrykcje na krytyków rządu, uniemożliwiając im udział w życiu publicznym i kandydowanie w wyborach na jakimkolwiek szczeblu, w tym w wyborach parlamentarnych w 2021 r., jeżeli założyły, kierowały, pracowały lub w inny sposób uczestniczyły w działalności organizacji, która została uznana na mocy tej ustawy za „ekstremistyczną” lub „terrorystyczną”;
H. mając na uwadze, że ustawa ta przewiduje również stosowanie prawa z mocą wsteczną i jest skierowana przeciwko Fundacji Antykorupcyjnej Aleksieja Nawalnego, która została już uznana za „obcego agenta”, a obecnie ma zyskać miano „organizacji ekstremistycznej”;
I. mając na uwadze, że Federacja Rosyjska rozszerzyła również zakres stosowania ustawy o „organizacjach niepożądanych”, wprowadzając zakaz uczestnictwa w ich działalności za granicą i przyznając status „niepożądanych” organizacjom uważanym za pośredników w transakcjach finansowych z organizacjami już zakazanymi;
J. mając na uwadze, że Federacja Rosyjska uznała za „niepożądane” szereg międzynarodowych i zagranicznych organizacji pozarządowych, w tym mające siedzibę w USA Międzynarodowy Instytut Republikański, Narodowy Instytut Demokratyczny, Narodową Fundację na rzecz Demokracji, Radę Atlantycką oraz finansowany przez UE Europejski Fundusz na rzecz Demokracji, Stowarzyszenie Szkół Nauk Politycznych Rady Europy, Światowy Kongres Ukraińców, media prowadzone przez Radio Wolna Europa / Radio Swoboda, a także – decyzją rosyjskiego prokuratora generalnego z 26 maja 2021 r. – trzy niemieckie organizacje pozarządowe: Forum Russischsprachiger Europäer e.V., Zentrum für die Liberale Moderne GmbH i Deutsch-Russischer Austausch e.V.;
K. mając na uwadze, że aktywne społeczeństwo obywatelskie jest kluczowym elementem demokratycznego i otwartego społeczeństwa, a także ochrony praw człowieka i praworządności;
L. mając na uwadze, że przyjmując te ustawy, które przewidują natychmiastowe zastosowanie odpowiedzialności karnej, Duma Państwowa zaatakowała ruch obywatelski Otwarta Rosja, zorganizowaną w sieć prodemokratyczną strukturę działającą na rzecz praw człowieka, która tym samym została zmuszona do rozwiązania, aby chronić swoich działaczy i zwolenników przed dalszymi procesami karnymi;
M. mając na uwadze, że 27 maja 2021 r. Otwarta Rosja ogłosiła, że zaprzestaje działalności w celu ochrony swoich pracowników i członków przed sankcjami karnymi na mocy rosyjskiego ustawodawstwa dotyczącego „organizacji niepożądanych”;
N. mając na uwadze, że 31 maja 2021 r. były przywódca ruchu Otwarta Rosja Andriej Piwowarow został wyprowadzony z pokładu samolotu Polskich Linii Lotniczych LOT tuż przed odlotem z Petersburga, arbitralnie zatrzymany, a dwa dni później umieszczony w areszcie tymczasowym na dwa miesiące pod zarzutem „prowadzenia działalności organizacji niepożądanej”, za którą grozi mu do sześciu lat więzienia; mając na uwadze, że do osób ściganych i przetrzymywanych pod tymi samymi zarzutami należy działacz z Niżnego Nowogrodu Michaił Josilewicz;
O. mając na uwadze, że działania te stanowią uzupełnienie wielu politycznie motywowanych postępowań karnych wszczętych przez Federację Rosyjską przeciwko osobom, które wyrażają odmienne poglądy lub ogłosiły zamiar kandydowania w wyborach parlamentarnych zaplanowanych na wrzesień 2021 r. w Rosji, takich jak uwięzienie działacza antykorupcyjnego i polityka opozycji Aleksieja Nawalnego lub wydanie pięcioletniego wyroku w zawieszeniu na lewicowego blogera i polityka opozycji Nikołaja Płatoszkina; zwraca również uwagę na niedawne postępowania przeciwko politykowi opozycji Dmitrijowi Gudkowowi, przeciwko takim mediom jak Radio Wolna Europa/Radio Swoboda, Meduza i VTimes oraz wielu dziennikarzom oskarżonym o bycie „obcymi agentami”; mając na uwadze, że represje dotykają nawet czasopisma studenckie; mając na uwadze, że według Centrum Praw Człowieka „Memoriał” władze rosyjskie przetrzymują obecnie blisko 400 więźniów politycznych, naruszając zobowiązania Federacji Rosyjskiej;
P. mając na uwadze, że władze rosyjskie podjęły zdecydowane kroki wobec pokojowych demonstrantów, którzy wyszli na ulice w całym kraju, aby wesprzeć Aleksieja Nawalnego i protestować przeciwko korupcji i niesprawiedliwości; mając na uwadze, że według rosyjskiej organizacji monitorującej OVD-Info w ciągu trzech dni protestów w styczniu i lutym aresztowano ponad 11 000 demonstrantów, w tym dziesiątki niezależnych dziennikarzy i obrońców praw człowieka, którzy relacjonowali lub monitorowali protesty; mając na uwadze, że w całym kraju wszczęto tysiące postępowań administracyjnych i ponad 100 postępowań karnych oraz że trwają dalsze aresztowania i zatrzymania pod fałszywymi zarzutami;
Q. mając na uwadze, że według szeregu doniesień pokojowi demonstranci skazani na „areszt administracyjny” są brutalnie traktowani, w tym między innymi są umieszczani w poważnie przeludnionych ośrodkach detencyjnych, pozbawiani żywności i wody na wiele godzin oraz zmuszani do długotrwałego przebywania (każdorazowo kilka godzin, często w nocy) w samochodach policyjnych podczas przekazania; mając na uwadze, że uczestnicy protestów relacjonowali również, że grożono im wydaleniem lub zostali wydaleni z uniwersytetów lub szkół wyższych bądź zwolnieni z pracy; mając na uwadze, że policyjne oddziały prewencji używały nadmiernej siły wobec pokojowych demonstrantów, w tym osób starszych i dzieci;
R. mając na uwadze, że kluczowe jest zagwarantowanie w kompleksowej strategii UE wobec Rosji, aby współpraca z Rosją nie narażała na szwank wartości, takich jak demokracja i ochrona praw człowieka;
S. mając na uwadze, że kremlowski reżim robi wszystko, co w jego mocy, aby odizolować obywateli Rosji od społeczności międzynarodowej i pozbawić ich nadziei na demokratyczną przyszłość, starając się na przykład w różny sposób uniemożliwić kandydatom opozycji udział w wyborach parlamentarnych w Rosji w 2021 r.;
T. mając na uwadze, że w sondażach przeprowadzonych przez Centrum Lewady rządząca partia Jedna Rosja osiąga najniższe wyniki w historii po tym, jak poparła niepopularną reformę emerytalną i przeforsowała przyjęcie projektu zmian konstytucyjnych, w tym poprawki umożliwiającej prezydentowi Władimirowi Putinowi pozostanie na stanowisku do 2036 r.; mając na uwadze, że nasilające się represje wobec społeczeństwa obywatelskiego i opozycji politycznej ze strony władz rosyjskich świadczą o obawach władz przed niezadowoleniem społecznych z powodu słabych wyników społeczno-gospodarczych kraju i korupcją w klasie rządzącej;
1. wzywa władze rosyjskie do:
a)
natychmiastowego i bezwarunkowego uwolnienia Andrieja Piwowarowa oraz wycofania wszystkich zarzutów wobec niego i wszystkich innych osób ściganych na mocy ustawy o „organizacjach niepożądanych” lub arbitralnie zatrzymanych z innego powodu;
b)
zaprzestania wszelkich represji wobec przeciwników politycznych i innych krytycznych głosów w kraju; zagwarantowania wszystkim partiom politycznym równego dostępu i równych szans podczas wyborów;
c)
zakończenia postępowań karnych przeciwko obrońcom praw człowieka i działaczom na rzecz praw człowieka na mocy ustawy o „obcych agentach” oraz ustawy o „organizacjach niepożądanych”, wycofania tych dyskryminujących przepisów i uchylenia decyzji rosyjskiego prokuratora generalnego o uznaniu za „niepożądane” trzech niemieckich organizacji pozarządowych oraz innych zagranicznych organizacji pozarządowych w łącznej liczbie 34;
d)
uchylenia niedawno przyjętych przepisów i zaprzestania tworzenia nowych specjalnych przepisów lub nadużywania innych konwencjonalnych przepisów karnych lub administracyjnych, które nakładają radykalne nowe ograniczenia na niezależne społeczeństwo obywatelskie, na prawa do pokojowego zgromadzania się i zrzeszania się oraz dostęp do informacji online, a także do dokonania przeglądu i dostosowania ustawodawstwa do zobowiązań międzynarodowych Rosji, międzynarodowego prawa dotyczącego praw człowieka i własnej konstytucji;
e)
powstrzymania się od przyjęcia dodatkowych przepisów będących obecnie w przygotowaniu, które zakazywałyby kandydowania w wyborach pracownikom lub zwolennikom organizacji arbitralnie uznanych za „niepożądane”;
f)
dostrzeżenia pozytywnego wpływu dynamicznego i aktywnego społeczeństwa obywatelskiego na stan demokracji i społeczeństwa oraz zagwarantowania sprzyjających warunków, w których działacze i organizacje społeczeństwa obywatelskiego mogą swobodnie przyczyniać się do propagowania i ochrony praw człowieka, podstawowych wolności i dobrostanu społecznego;
g)
dokonania przeglądu innych przepisów, które są wykorzystywane do ograniczania wolności słowa, w tym rosyjskiego ustawodawstwa dotyczącego kampanii dezinformacyjnych, zwalczania ekstremizmu i zwalczania terroryzmu, i dostosowania ich do międzynarodowego prawa dotyczącego praw człowieka;
h)
natychmiastowego i bezwarunkowego uwolnienia wszystkich pokojowych demonstrantów i innych działaczy społeczeństwa obywatelskiego i polityków, w tym Aleksieja Nawalnego i osób, które aresztowano i zatrzymano za fikcyjne „przestępstwa” administracyjne lub które są ścigane na podstawie fałszywych zarzutów karnych wyłącznie za pokojowe korzystanie z przysługującej im wolności wypowiedzi i prawa do pokojowego zgromadzania się, w tym m.in. dziennikarzy, prawników, działaczy opozycji, obrońców praw człowieka i innych podmiotów społeczeństwa obywatelskiego, w tym członków personelu i współpracowników Aleksieja Nawalnego i jego Fundacji Antykorupcyjnej;
i)
przyczyniania się do promowania kontaktów międzyludzkich z korzyścią zarówno dla Federacji Rosyjskiej, jak i Unii Europejskiej;
2. wzywa wiceprzewodniczącego Komisji / wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Radę, delegatury UE, państwa członkowskie i Komisję, aby w ramach prac nad kompleksową strategią UE wobec Rosji i w odpowiedzi na erozję praworządności, podstawowych wolności i praw człowieka w Rosji skoncentrowały się na:
a)
wprowadzeniu nowej warunkowości w stosunkach UE-Rosja, mającej na celu położenie kresu wewnętrznym represjom w Rosji wobec działaczy politycznych i społeczeństwa obywatelskiego, obrońców praw człowieka i prawników, polityków opozycji, dziennikarzy, niezależnych mediów, związków zawodowych i organizacji pozarządowych, a także – jeżeli problem ten nie zostanie rozwiązany – na wprowadzeniu nowych sankcji UE, takich jak odcięcie rosyjskim oligarchom i urzędnikom odpowiedzialnym za łamanie praw człowieka dostępu do zakupów nieruchomości, wiz, produktów finansowych itp. w UE;
b)
podejmowaniu działań w stosunkach UE-Rosja i we wszelkich dialogach z Rosją w celu zajęcia się kwestią praw człowieka, aby dokładnie odzwierciedlić powagę naruszeń praw człowieka w Rosji, w szczególności w okresie od stycznia 2021 r.; dalszym okazywaniu solidarności i jedności działań, aby skoordynować swoje stanowiska w sprawie Rosji w celu ograniczenia negatywnych skutków niedawno przyjętych restrykcyjnych przepisów w Rosji, a także rozważeniu pomysłu podziału ciężaru sankcji gospodarczych wobec rosyjskiego reżimu między państwa członkowskie w duchu sprawiedliwości, wstrzymaniu realizacji projektów strategicznych, takich jak Nord Stream 2, oraz uzupełnieniu obecnego globalnego systemu sankcji UE w zakresie praw człowieka o podobny system zajmujący się korupcją;
c)
podejmowaniu skoordynowanych działań, aby powstrzymać i ograniczyć negatywny wpływ niedawno przyjętych restrykcyjnych przepisów w Rosji oraz priorytetowo potraktować strategiczną współpracę z działaczami na rzecz demokracji i praw człowieka w Rosji, w szczególności poprzez uwzględnianie problematyki praw człowieka, w tym równości płci, oraz konsultacji ze społeczeństwem obywatelskim, we wszystkich dialogach i obszarach współpracy UE-Rosja, w tym poprzez współpracę w zakresie cyfryzacji i zmiany klimatu, a także w ramach wszelkich programów współpracy edukacyjnej i kulturalnej, przy czym przy ocenie tej współpracy należy regularnie przeprowadzać oceny wpływu na prawa człowieka;
d)
dokonaniu oceny, które instytucje, organizacje i media mające bliskie powiązania z rządem rosyjskim powinny być monitorowane pod kątem ich działalności w UE;
e)
zwiększeniu wsparcia dla obrońców praw człowieka, niezależnych organizacji pozarządowych i mediów, społeczeństwa obywatelskiego oraz osób broniących swobód politycznych i obywatelskich w Rosji, np. poprzez bardziej zaangażowaną reakcję na wysokim szczeblu na kluczowe sprawy będące przedmiotem zaniepokojenia, w tym próby otrucia Władimira Kary-Murzy, poprzez pełne wykorzystanie wizyt ambasadorów i innych urzędników w regionach w celu podnoszenia kwestii dotyczących praw człowieka i spotykania się z obrońcami praw człowieka i społeczeństwem obywatelskim, a także poprzez strategiczne wykorzystywanie mediów społecznościowych, komentarzy i artykułów prasowych do wyrażenia wsparcia dla obrońców praw człowieka, w tym w Rosji i za pomocą niezależnych rosyjskich kanałów, jak również poprzez wspieranie niezależnych dziennikarzy w Rosji w razie zagrożenia za pomocą działań dyplomatycznych lub konsularnych, w tym elastycznej polityki wizowej; mając na uwadze, że Parlament podkreśla, iż współpraca ze społeczeństwem obywatelskim musi być filarem przyszłego nowego strategicznego podejścia UE wobec Rosji, i wzywa państwa członkowskie do rozważenia przyjęcia zagrożonych lub zakazanych organizacji pozarządowych z Rosji i umożliwienia im w razie potrzeby działania z terytorium UE, a także do zwiększenia wsparcia dla działań obrońców praw człowieka oraz, w stosownych przypadkach, ułatwienia wydawania im wiz nadzwyczajnych i zapewnienia im tymczasowego schronienia w państwach członkowskich UE;
f)
potrzebie kontynuowania współpracy społeczeństwa obywatelskiego z Rosją i w związku z tym na stawieniu czoła coraz większym przeszkodom stawianym przez władze rosyjskie na drodze do kontaktów międzyludzkich, współpracy społeczeństwa obywatelskiego i wsparcia dla rosyjskich organizacji społeczeństwa obywatelskiego;
g)
potępieniu nowych form ukrytych represji mających na celu karanie pracowników, lekarzy szpitali, nauczycieli i pracowników służb socjalnych, zarówno w stolicy, jak i w innych miejscach, za udział w demonstracjach lub wspieranie przeciwników obecnego reżimu;
h)
potrzebie pilnego poruszenia przez UE i jej państwa członkowskie na forum Rady Europy kwestii niedawnego przyjęcia przez Federację Rosyjską autorytarnych aktów ustawodawczych w kontekście wypełniania przez nią międzynarodowych zobowiązań wobec Rady Europy;
i)
podejmowaniu skoordynowanych działań z międzynarodowymi partnerami o podobnych poglądach, w tym z państwami G-7, wzywających władze rosyjskie do zaprzestania represji wewnętrznych wobec działaczy na rzecz demokracji, działaczy społeczeństwa obywatelskiego i obrońców praw człowieka, co powinno obejmować również interwencje na wysokim szczeblu i interwencje publiczne, skoordynowane inicjatywy i stałą kontrolę na międzynarodowych i regionalnych forach zajmujących się prawami człowieka, takich jak Rada Europy, OBWE i Rada Praw Człowieka ONZ;
j)
przeprowadzaniu regularnych ocen wpływu na prawa człowieka w celu dopilnowania, by współpraca z władzami rosyjskimi nie podważała celów w zakresie praw człowieka i nie przyczyniała się bezpośrednio ani pośrednio do naruszeń praw człowieka;
k)
zachęcaniu unijnych miast, które prowadzą aktywne projekty partnerskie ze swoimi odpowiednikami w Rosji, do dokonania przeglądu i aktualizacji tych porozumień w celu uwzględnienia wymiaru praw człowieka oraz skoncentrowania współpracy głównie na społeczeństwie obywatelskim i kontaktach międzyludzkich;
l)
realizacji apelu Parlamentu do delegatury UE i krajowych przedstawicielstw dyplomatycznych w Rosji o uważne monitorowanie sytuacji i procesów sądowych więźniów politycznych na miejscu, a także o zaoferowanie im wszelkiego potrzebnego wsparcia oraz o wspólne działania na rzecz ich szybkiego uwolnienia;
m)
unikaniu legitymizowania urzędników odpowiedzialnych za łamanie praw człowieka i represje, na przykład poprzez zadbanie o to, by ambasadorowie i goście wysokiego szczebla unikali dyskrecjonalnych spotkań z urzędnikami zaangażowanymi w działania represyjne, na przykład z członkami Dumy Państwowej, którzy uczestniczyli w pracach nad ustawą o „obcych agentach”, takimi jak Andriej Klimow; odnośnym monitorowaniu dwustronnych forów, takich jak dialog z Trianon i dialog z Soczi; ocenie ich przerwania na przykładzie dialogu z Petersburgu, w ramach którego podjęto decyzję o zawieszeniu spotkań, dopóki część uczestników będzie dyskryminowana jako „niepożądane organizacje zagraniczne”;
3. wyraża wsparcie dla wszystkich osób i organizacji będących celem represji i wzywa władze rosyjskie, aby zaprzestały prześladowań, zastraszania i ataków wobec społeczeństwa obywatelskiego, mediów oraz osób i organizacji działających na rzecz praw człowieka; potępia fakt, że władze Rosji nie chronią tych podmiotów przed atakami, prześladowaniem i zastraszaniem przez strony trzecie ani nie prowadzą bezstronnych dochodzeń w sprawie takich ataków;
4. przypomina wszystkim przedsiębiorstwom działającym w Rosji o zachowaniu szczególnej staranności i dopełnianiu obowiązku przestrzegania praw człowieka, zgodnie z Wytycznymi ONZ dotyczącymi biznesu i praw człowieka; jest zaniepokojony przyjmowaniem przez wysokich rangą europejskich polityków lukratywnych umów z przedsiębiorstwami należącymi do Kremla lub z nim powiązanymi, takimi jak Gazprom czy Rosnieft;
5. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wiceprzewodniczącemu Komisji / wysokiemu przedstawicielowi Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, Radzie Europy, Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, a także prezydentowi, rządowi i Dumie Państwowej Federacji Rosyjskiej.