Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ),

–  έχοντας υπόψη τη Συνθήκη του Βορείου Ατλαντικού,

–  έχοντας υπόψη τον Τίτλο V της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ), και ιδίως τα άρθρα 21 και 42,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 13ης Ιουνίου 2018 για τις σχέσεις ΕΕ-NATO(1),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 11ης Δεκεμβρίου 2018 σχετικά με τη στρατιωτική κινητικότητα(2),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 14ης Φεβρουαρίου 2019 σχετικά με το μέλλον της Συνθήκης INF και τον αντίκτυπο στην Ευρωπαϊκή Ένωση(3),

–  έχοντας υπόψη τη δήλωση του Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ), της 2ας Αυγούστου 2019, σχετικά με τη συνθήκη για τις πυρηνικές δυνάμεις μέσου βεληνεκούς,

–  έχοντας υπόψη το νομοθετικό του ψήφισμα της 26ης Νοεμβρίου 2019 σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Συμβουλίου για την τροποποίηση της οδηγίας 2006/112/ΕΚ σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας και της οδηγίας 2008/118/ΕΚ σχετικά με το γενικό καθεστώς των ειδικών φόρων κατανάλωσης όσον αφορά την αμυντική προσπάθεια στο πλαίσιο της Ένωσης(4),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 15ης Ιανουαρίου 2020 σχετικά με την εφαρμογή της κοινής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας – ετήσια έκθεση(5),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 15ης Ιανουαρίου 2020 σχετικά με την εφαρμογή της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας – ετήσια έκθεση(6),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 25ης Μαρτίου 2021 σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας 2009/81/ΕΚ σε ό,τι αφορά τις συμβάσεις στους τομείς της άμυνας και της ασφάλειας, και της οδηγίας 2009/43/ΕΚ σε ό,τι αφορά τις μεταφορές προϊόντων συνδεόμενων με τον τομέα της άμυνας(7),

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 14ης Νοεμβρίου 2016, σχετικά με τη συνολική στρατηγική της ΕΕ για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας, με τίτλο «Κοινό όραμα, κοινές δράσεις: Μια ισχυρότερη Ευρώπη»,

–  έχοντας υπόψη την απόφαση (ΕΕ) 2017/971 του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2017, σχετικά με τον καθορισμό ρυθμίσεων για τον σχεδιασμό και τη διεξαγωγή μη εκτελεστικών στρατιωτικών αποστολών ΚΠΑΑ της ΕΕ και την τροποποίηση των αποφάσεων 2010/96/ΚΕΠΠΑ για μια στρατιωτική αποστολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα συμβάλει στην εκπαίδευση των σομαλικών δυνάμεων ασφαλείας, 2013/34/ΚΕΠΠΑ για στρατιωτική αποστολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα συμβάλει στην εκπαίδευση των ενόπλων δυνάμεων του Μάλι (EUTM Mali) και (ΚΕΠΠΑ) 2016/610 σχετικά με στρατιωτική εκπαιδευτική αποστολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία ΚΠΠΑ (EUTM RCA)(8), με την οποία θεσπίζεται η Στρατιωτική Δυνατότητα Σχεδίασης και Διεξαγωγής Επιχειρήσεων (MPCC),

–  έχοντας υπόψη τη δέσμη μέτρων για την άμυνα που παρουσίασε η Επιτροπή, στις 7 Ιουνίου 2017, στο πλαίσιο του εγγράφου προβληματισμού σχετικά με το μέλλον της ευρωπαϊκής άμυνας (COM(2017)0315),

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της 13ης και 14ης Δεκεμβρίου 2018, σχετικά με την ασφάλεια και την άμυνα,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της ΕΕ, της 17ης Ιουνίου 2020, σχετικά με την ασφάλεια και την άμυνα,

–  έχοντας υπόψη την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2020/1639 του Συμβουλίου, της 5ης Νοεμβρίου 2020, που θεσπίζει τις γενικές προϋποθέσεις υπό τις οποίες θα μπορούσαν κατ’ εξαίρεση να κληθούν τρίτα κράτη να συμμετάσχουν σε μεμονωμένα έργα της PESCO(9),

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 16ης Νοεμβρίου 2020, με τίτλο «Ανάκαμψη που προωθεί τη μετάβαση προς μια πιο δυναμική, ανθεκτική και ανταγωνιστική ευρωπαϊκή βιομηχανία»,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2020, σχετικά με τη στρατηγική επισκόπηση της PESCO 2020,

–  έχοντας υπόψη την απόφαση του Συμβουλίου, της 6ης Μαΐου 2021, να εγκρίνει τη συμμετοχή των ΗΠΑ, του Καναδά και της Νορβηγίας στο έργο της PESCO για τη στρατιωτική κινητικότητα,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 16ης Απριλίου 2021, σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ για τη συνεργασία στον Ινδοειρηνικό,

–  έχοντας υπόψη την απόφαση των ΗΠΑ να προσχωρήσουν εκ νέου στη συμφωνία του Παρισιού,

–  έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση που εγκρίθηκε κατά τη σύνοδο κορυφής ΕΕ-ΗΠΑ στις 15 Ιουνίου 2021,

–  έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση που εγκρίθηκε κατά τη σύνοδο κορυφής ΕΕ-Καναδά στις 15 Ιουνίου 2021,

–  έχοντας υπόψη τον χάρτη πορείας για την κλιματική αλλαγή και την άμυνα, που πρότεινε η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης στις 6 Νοεμβρίου 2020,

–  έχοντας υπόψη την κοινή ανακοίνωση της Επιτροπής και του ύπατου εκπροσώπου της Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, της 2ας Δεκεμβρίου 2020, με τίτλο «Ένα νέο θεματολόγιο ΕΕ-ΗΠΑ για την παγκόσμια αλλαγή» (JOIN(2020)0022),

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της 10ης και 11ης Δεκεμβρίου 2020, με θέμα τις σχέσεις ΕΕ-ΗΠΑ,

–  έχοντας υπόψη την απόφαση του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 2021, για τη θέσπιση Ευρωπαϊκού Μηχανισμού για την Ειρήνη (EPF),

–  έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση της Επιτροπής και του ύπατου εκπροσώπου της Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, της 16ης Δεκεμβρίου 2020, με τίτλο «Η στρατηγική κυβερνοασφάλειας της ΕΕ για την ψηφιακή δεκαετία», (JOIN(2020)0018),

–  έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση της Επιτροπής και του ύπατου εκπροσώπου της Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, της 7ης Ιουνίου 2017, με τίτλο «Μια στρατηγική προσέγγιση όσον αφορά την ανθεκτικότητα στην εξωτερική δράση της ΕΕ» (JOIN(2017)0021),

–  έχοντας υπόψη τη δήλωση των μελών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2021, σχετικά με την ασφάλεια και την άμυνα,

–  έχοντας υπόψη τη συμφωνία, στην οποία κατέληξαν οι διαπραγματευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου στις 10 Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας,

–  έχοντας υπόψη την πολιτική συμφωνία, στην οποία κατέληξαν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο στις 18 Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με τον Μηχανισμό Γειτονίας, Ανάπτυξης και Διεθνούς Συνεργασίας (ΜΓΑΔΣ) για το επόμενο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο (ΠΔΠ) (2021-2027),

–  έχοντας υπόψη τη συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, της 14ης Μαρτίου 2003, για την ασφάλεια των πληροφοριών,

–  έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση για τη συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ, την οποία υπέγραψαν στη Βαρσοβία, στις 8 Ιουλίου 2016, οι Πρόεδροι του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ,

–  έχοντας υπόψη την κοινή δέσμη 74 προτάσεων για την εφαρμογή της κοινής δήλωσης της Βαρσοβίας, την οποία ενέκριναν τα Συμβούλια ΕΕ και ΝΑΤΟ στις 6 Δεκεμβρίου 2016 και στις 5 Δεκεμβρίου 2017,

–  έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση για τη συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ, την οποία υπέγραψαν στις Βρυξέλλες, στις 10 Ιουλίου 2018, οι Πρόεδροι του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, και τη δήλωση της συνόδου κορυφής των Βρυξελλών, την οποία εξέδωσαν οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων που συμμετείχαν στη Σύνοδο του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου στις Βρυξέλλες, στις 11 και 12 Ιουλίου 2018,

–  έχοντας υπόψη τις πέντε εκθέσεις προόδου του αντιπροέδρου της Επιτροπής/ύπατου εκπροσώπου της Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας (ΑΠ/ΥΕ) και του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ σχετικά με την εφαρμογή της κοινής δέσμης προτάσεων που υποβλήθηκαν από κοινού τον Ιούνιο και τον Δεκέμβριο του 2017, και τον Ιούνιο του 2018, του 2019 και του 2020,

–  έχοντας υπόψη τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης (ΣΒΑ) των Ηνωμένων Εθνών, και ειδικότερα τον ΣΒΑ 16 για την προώθηση δίκαιων, ειρηνικών και χωρίς αποκλεισμούς κοινωνιών, με σκοπό τη βιώσιμη ανάπτυξη,

–  έχοντας υπόψη την υποχρέωση πυρηνικού αφοπλισμού των συμβαλλόμενων πυρηνικών κρατών, όπως ορίζεται στο άρθρο VI της Συνθήκης για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων (NPT),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της συνόδου κορυφής της Ουαλίας, στην οποία προέβησαν, στις 5 Σεπτεμβρίου 2014, οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων που συμμετείχαν στη συνεδρίαση του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου στην Ουαλία,

–  έχοντας υπόψη το ανακοινωθέν της συνόδου κορυφής των Βρυξελλών, το οποίο εξέδωσαν οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων που συμμετείχαν στη Σύνοδο του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου στις Βρυξέλλες, στις 14 Ιουνίου 2021,

–  έχοντας υπόψη το ανακοινωθέν των ηγετών της G7, της 13ης Ιουνίου 2021, με τίτλο «Our shared agenda for global action to build back better» [Το κοινό μας θεματολόγιο για παγκόσμια δράση με στόχο την καλύτερη ανοικοδόμηση],

–  έχοντας υπόψη τη σύνοδο κορυφής ΗΠΑ-Ρωσίας που πραγματοποιήθηκε στη Γενεύη στις 16 Ιουνίου 2021,

–  έχοντας υπόψη το πρόγραμμα δράσης των Ηνωμένων Εθνών για τον αφοπλισμό με τίτλο «Securing our Common Future» [Διασφαλίζοντας το κοινό μας μέλλον],

–  έχοντας υπόψη την έκθεση, την οποία εξέδωσε, στις 25 Νοεμβρίου 2020, η ομάδα προβληματισμού που διόρισε ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, με τίτλο «NATO 2030: United for a New Era» [NATO 2030: ενωμένοι για μια νέα εποχή], υπό την κοινή προεδρία των Thomas de Mazière και Wess Mitchell,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση, την οποία εξέδωσε, στις 4 Φεβρουαρίου 2021, η NATO 2030 Young Leaders Group, με τίτλο «NATO 2030: Embrace the change, guard the values» [ΝΑΤΟ 2030: υποδεχόμαστε την αλλαγή, διαφυλάσσουμε τις αξίες»,

–  έχοντας υπόψη την επίσκεψη του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ, της 15ης Δεκεμβρίου 2020, στο Σώμα των επιτρόπων,

–  έχοντας υπόψη τη συμμετοχή του ΑΠ/ΥΕ στη συνεδρίαση των υπουργών Άμυνας του ΝΑΤΟ, της 17ης και 18ης Φεβρουαρίου 2021, και στη συνεδρίαση των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ, της 23ης και 24ης Μαρτίου 2021,

–  έχοντας υπόψη την ομιλία του Προέδρου της Επιτροπής Juncker, της 14ης Σεπτεμβρίου 2016, για την κατάσταση της Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη τις δηλώσεις στις οποίες προέβησαν, στις 19 Φεβρουαρίου 2021, οι πολιτικές ηγέτες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ κατά την Ειδική Διάσκεψη Ασφάλειας του Μονάχου με θέμα «Beyond Westlessness» [Πέρα από την εξασθένιση της Δύσης],

–  έχοντας υπόψη την ανταλλαγή απόψεων που πραγματοποιήθηκε, στις 3 Μαρτίου 2021, κατά τη σύνοδο της Διακοινοβουλευτικής Διάσκεψης για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) και την Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας (ΚΠΑΑ),

–  έχοντας υπόψη την επισκόπηση αριθ. 09/2019 του Ελεγκτικού Συνεδρίου, της 12ης Σεπτεμβρίου 2019, σχετικά με την ευρωπαϊκή άμυνα,

–  έχοντας υπόψη την ανταλλαγή απόψεων που πραγματοποιήθηκε, στις 15 Μαρτίου 2021, με τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ κατά την κοινή συνεδρίαση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, της Υποεπιτροπής Ασφάλειας και Άμυνας και της Αντιπροσωπείας για τις σχέσεις με την Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΝΑΤΟ,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 54 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων (A9-0192/2021),

Α.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ευρωπαϊκή και διατλαντική αλληλεγγύη και εταιρική σχέση αποτελούν τη βάση για την παρελθούσα, τρέχουσα και μελλοντική ασφάλεια της διατλαντικής εταιρικής σχέσης· λαμβάνοντας υπόψη ότι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ έχουν διαφορετικό χαρακτήρα μεν, αλλά εξελίσσονται στο ίδιο ασταθές γεωπολιτικό πλαίσιο δε·

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τόσο η ΕΕ όσο και το ΝΑΤΟ έχουν ξεκινήσει διαδικασίες προβληματισμού, προκειμένου να προσαρμοστούν καταλλήλως στις πρωτοφανείς παγκόσμιες αλλαγές που σημειώνονται στον τομέα της ασφάλειας· λαμβάνοντας υπόψη ότι, τον Ιούνιο του 2020, οι ηγέτες της ΕΕ συμφώνησαν να δρομολογηθεί διαδικασία με στόχο να καθοριστεί ένας στρατηγικός προσανατολισμός (Strategic Compass)· στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής τους στις 14 Ιουνίου 2021, οι ηγέτες του ΝΑΤΟ αποφάσισαν την έναρξη εργασιών επί του επόμενου στρατηγικού δόγματος, το οποίο θα εγκριθεί κατά την επόμενη σύνοδο κορυφής τους το 2022·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, τον Νοέμβριο του 2020, εκπονήθηκε συνεργατικά από τις υπηρεσίες πληροφοριών των κρατών μελών της ΕΕ η πρώτη ολοκληρωμένη, διαβαθμισμένη ανάλυση 360 μοιρών της ΕΕ για το πλήρες φάσμα των απειλών και προκλήσεων που αντιμετωπίζει ή ενδέχεται να αντιμετωπίσει στο εγγύς μέλλον η ΕΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι, τον Νοέμβριο του 2021, έχει προγραμματιστεί να παρουσιάσει ο ΑΠ/ΥΕ σχέδιο στρατηγικού προσανατολισμού, το οποίο στη συνέχεια θα συζητήσουν τα κράτη μέλη ώστε να το εγκρίνουν τον Μάρτιο του 2022· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο στρατηγικός προσανατολισμός αποσκοπεί να διευκολύνει την ανάδειξη μιας «κοινής ευρωπαϊκής νοοτροπίας ασφάλειας και άμυνας»·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ αναγνωρίζει ρητά τον ρόλο που διαδραματίζει το ΝΑΤΟ για τα μέλη του όσον αφορά την προάσπιση της Ευρώπης και των πολιτών της (άρθρο 42 παράγραφος 7 ΣΕΕ)· λαμβάνοντας υπόψη ότι το ΝΑΤΟ φέρει τη βασική ευθύνη για τη συλλογική ασφάλεια (άρθρο 5 της Συνθήκης της Ουάσινγκτον)· λαμβάνοντας υπόψη ότι το ΝΑΤΟ παραμένει κρίσιμος εγγυητής στον τομέα των δυνατοτήτων, καθώς διασφαλίζει τη διαλειτουργικότητα των συμμαχικών δυνάμεων, τόσο σε τεχνικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο ανθρώπινου δυναμικού, καθώς και τη συνέπεια των πολιτικών εξοπλισμού τους· λαμβάνοντας υπόψη ότι η δέσμευση για συλλογική αυτοάμυνα, η οποία κατοχυρώνεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης του Βορείου Ατλαντικού και στο άρθρο 42 παράγραφος 7 ΣΕΕ, αποτελεί εγγύηση αλληλεγγύης μεταξύ των συμμάχων και μεταξύ των κρατών μελών·

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κοινές αξίες και η κοινή ιστορία που συμμερίζονται η ΕΕ, τα ευρωπαϊκά μέλη του ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και ο Καναδάς, καθώς και η ειδική σχέση μεταξύ τους, αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της Διατλαντικής Συμμαχίας· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ αντιμετωπίζουν κοινές προκλήσεις στον τομέα της ασφάλειας, κοινά αμυντικά συμφέροντα, και το ίδιο, ολοένα και πιο προβληματικό περιβάλλον ασφάλειας·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, μετά την κοινή δήλωση του 2016, δρομολογήθηκε διαδικασία συνεργασίας μεταξύ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, η οποία επικεντρώθηκε σε 74 κοινές προτάσεις δράσης σε τομείς όπως η αντιμετώπιση υβριδικών απειλών, η επιχειρησιακή συνεργασία, μεταξύ άλλων στη θάλασσα και σε θέματα μετανάστευσης, η κυβερνοασφάλεια και η κυβερνοάμυνα, οι αμυντικές ικανότητες, η αμυντική βιομηχανία και έρευνα, οι ασκήσεις, και η στήριξη των προσπαθειών ανάπτυξης ικανοτήτων των εταίρων στην Ανατολή και τον Νότο·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ασφάλεια και η άμυνα της Ευρώπης βασίζονται στην πολιτική βούληση και στη στρατιωτική ικανότητα των Ευρωπαίων να αναλάβουν τις ευθύνες τους σε ένα στρατηγικό περιβάλλον που έχει επιδεινωθεί σημαντικά τα τελευταία έτη· λαμβάνοντας υπόψη ότι το ΝΑΤΟ δεν θα πρέπει να θεωρείται απλώς συνέχεια ενός εγχειρήματος του παρελθόντος, αλλά όραμα για το μέλλον της παγκόσμιας ασφάλειας και σταθερότητας, το οποίο χρειάζεται να συνεχίσει να προσαρμόζει την πολιτική στρατηγική του στις νέες προκλήσεις, να διατηρήσει την πολιτική αλληλεγγύη και συνοχή, και να παραμείνει αξιόπιστος και τεχνικά καινοτόμος οργανισμός·

Η.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το μόνο νομικό πλαίσιο για τις σχέσεις ΕΕ-ΝΑΤΟ εξακολουθεί να είναι το συμφωνηθέν πλαίσιο του 2003, το οποίο περιορίζεται στην κοινοχρησία, από την ΕΕ, των συλλογικών δομών, μέσων και δυνατοτήτων σχεδιασμού του ΝΑΤΟ, για τον σχεδιασμό και τη διεξαγωγή των στρατιωτικών επιχειρήσεων ΚΠΑΑ της ΕΕ σύμφωνα με τη ρύθμιση «Βερολίνο+»·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Γενικός Γραμματέας του NATO Jens Stoltenberg δήλωσε, στις 10 Νοεμβρίου 2020, ότι «χρειαζόμαστε επειγόντως να επιδιώξουμε τον έλεγχο και τον αφοπλισμό των πυρηνικών όπλων», και ότι οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ επιβεβαίωσαν, στις 15 Δεκεμβρίου 2020, τη δέσμευσή τους όσον αφορά τη διατήρηση και ενίσχυση του ελέγχου των εξοπλισμών, του αφοπλισμού και της μη διάδοσης·

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της, ειδικότερα μετά τη δημοσίευση της συνολικής στρατηγικής της ΕΕ του 2016, εφάρμοσαν πολιτικές που τους επέτρεψαν να καταστούν πιο ενεργός και σημαντικός παγκόσμιος παράγοντας για την ειρήνη και την ασφάλεια και, συνεπώς, ενέτειναν τη συνεργασία τους στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας· λαμβάνοντας υπόψη ότι στα ορόσημα συγκαταλέγονται η σύσταση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Άμυνας και τα πρόδρομα προγράμματά του, η δρομολόγηση της μόνιμης διαρθρωμένης συνεργασίας (PESCO) και της συντονισμένης ετήσιας επανεξέτασης στον τομέα της άμυνας (CARD), καθώς και η συμφωνία για τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό για την Ειρήνη (EPF)·

ΙΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η CARD παρέχει στην ΕΕ ένα μέσο για την περαιτέρω εναρμόνιση των προσπαθειών των κρατών μελών να αναπτύξουν αμυντικές δυνατότητες και για τον εντοπισμό πρόσθετων τομέων συνεργασίας·

ΙΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, στο πλαίσιο της ΚΠΑΑ, 5 000 μέλη του στρατιωτικού και μη στρατιωτικού προσωπικού της ΕΕ συμμετέχουν επί του παρόντος σε έξι στρατιωτικές και 11 μη στρατιωτικές αποστολές και επιχειρήσεις σε τρεις ηπείρους· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αποστολές αυτές συνέβαλαν επιτυχώς στην παροχή υποστήριξης, τη δημιουργία ικανοτήτων και την κατάρτιση, με στόχο τη διασφάλιση της ειρήνης, της ασφάλειας και της σταθερότητας σε περιοχές όπου λαμβάνουν ή έλαβαν χώρα συγκρούσεις· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ικανότητα της Ευρώπης επαφίεται σημαντικά στη δυνατότητα της Ένωσης να παρεμβαίνει με τρόπο αξιόπιστο στα εξωτερικά θέατρα επιχειρήσεων·

ΙΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τους τελευταίους μήνες σημειώθηκε πρωτοφανής αλληλεπίδραση υψηλού επιπέδου μεταξύ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, όπως η πρώτη συζήτηση του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ με το Σώμα των επιτρόπων της ΕΕ, τον Δεκέμβριο του 2020, και η συμμετοχή του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, τον Φεβρουάριο του 2021·

ΙΔ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το ΝΑΤΟ, μέσω της διαδικασίας αμυντικού σχεδιασμού (NDPP), καθορίζει ανά τετραετία το «επίπεδο φιλοδοξίας» του, στο πλαίσιο του οποίου προσδιορίζει ποιοτικά και ποσοτικά την εφεδρεία δυνάμεων, εξοπλισμού και δυνατοτήτων που θα πρέπει να διαθέτουν οι σύμμαχοι στα αποθέματά τους για να υποστηρίξουν όλο το φάσμα των αποστολών του ΝΑΤΟ και να είναι σε θέση να ανταποκριθούν σε πιθανές απειλές και προκλήσεις·

ΙΕ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ΗΠΑ καλούν εδώ και καιρό την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να εντείνουν τις προσπάθειές τους όσον αφορά τις επενδύσεις στην ασφάλεια και την άμυνά τους, ως σημαντική συμβολή στον επιμερισμό του φόρτου εντός της συμμαχίας·

ΙΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο αντίκτυπος της πανδημίας COVID-19 στις διεθνείς σχέσεις και τους εθνικούς προϋπολογισμούς είναι σημαντικός και έχει επιδεινώσει περαιτέρω τις υφιστάμενες παγκόσμιες εντάσεις και προκλήσεις στον τομέα της ασφάλειας, όπως η ανεύθυνη και επιθετική ανάπτυξη δυνάμεων· λαμβάνοντας υπόψη ότι η Κίνα και η Ρωσία, ειδικότερα, προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν την πανδημία για να προωθήσουν τα στρατηγικά τους συμφέροντα· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ έχουν συνεργαστεί στενά από την αρχή της πανδημίας, για να αντιμετωπίσουν ζητήματα όπως η διανομή ιατρικού εξοπλισμού και προσωπικού, ο επαναπατρισμός πολιτών, οι κυβερνοαπειλές και οι υβριδικές απειλές, και να καταπολεμήσουν δραστηριότητες παραπληροφόρησης και εχθρικές εκστρατείες προπαγάνδας·

ΙΖ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Επιτροπή, κατά την παρουσίαση του σχεδίου δράσης για την άμυνα, υπογράμμισε ότι η βιομηχανική πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα, ο κατακερματισμός και η αναποτελεσματικότητα της ευρωπαϊκής παραγωγής στρατιωτικών δυνατοτήτων έχουν ετήσιο κόστος ύψους 25 έως 100 δισεκατομμυρίων EUR, το οποίο βαρύνει τους εθνικούς προϋπολογισμούς των κρατών μελών της ΕΕ για την άμυνα·

ΙΗ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δημοκρατίες χρειάζεται να ανταποκριθούν επαρκώς στις τρέχουσες προκλήσεις· λαμβάνοντας υπόψη ότι ορισμένα μέλη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ αντιμετωπίζουν εσωτερικές προκλήσεις για τη δημοκρατία· λαμβάνοντας υπόψη ότι, σε παγκόσμιο επίπεδο, τα αυταρχικά καθεστώτα, όπως στη Ρωσία και την Κίνα, φαίνεται να έχουν εδραιώσει την επιρροή τους και να εφαρμόζουν επιθετική ατζέντα·

ΙΘ.  λαμβάνοντας υπόψη την ενισχυμένη προκεχωρημένη παρουσία (EfP) του ΝΑΤΟ στο ανατολικό μέτωπο της συμμαχίας, με τέσσερις πολυεθνικές μονάδες μάχης στην Εσθονία, τη Λετονία, τη Λιθουανία και την Πολωνία, με επικεφαλής τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, τον Καναδά και τη Γερμανία, αντίστοιχα·

Κ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το ΝΑΤΟ έχει δοκιμάσει επιτυχώς την πρωτοβουλία του για την ταχεία αεροπορική κινητικότητα, ώστε να καθίσταται δυνατή η επείγουσα μεταφορά ιατρικών εφοδίων κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19·

Εβδομήντα έτη διατλαντικού δεσμού μέσω του ΝΑΤΟ

1.  είναι πεπεισμένο ότι υπάρχει σύγκλιση συμφερόντων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ όσον αφορά την ασφάλεια και την άμυνα· επικροτεί την εντατικοποίηση της συνεργασίας ΕΕ-ΝΑΤΟ, η οποία ξεκίνησε με την υπογραφή της κοινής δήλωσης του 2016 και ενισχύθηκε με την κοινή δήλωση των Βρυξελλών του 2018, και υπογραμμίζει ότι είναι απαραίτητο να αναζωογονηθεί η στρατηγική εταιρική σχέση ΕΕ-ΝΑΤΟ ώστε να αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις ασφάλειας που αντιμετωπίζουν η Ευρώπη και η γειτονία της· επαινεί τα επιτεύγματα της συμμαχίας, και υπογραμμίζει τη συνεχιζόμενη σημασία της· υπογραμμίζει ότι το ΝΑΤΟ χρειάζεται να εντείνει τις προσπάθειές του να προσαρμοστεί στη μεταβαλλόμενη φύση των απειλών και στο αυξημένο επίπεδό τους, προκειμένου να παραμείνει αξιόπιστος και βιώσιμος παγκόσμιος παράγοντας για τη συλλογική ασφάλεια και την ειρήνη στον κόσμο· υπενθυμίζει ότι, για τα κράτη μέλη της ΕΕ που είναι επίσης σύμμαχοι του NATO, το NATO αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της συλλογικής άμυνας· καλεί την ΕΕ να συνεχίσει να εμβαθύνει τον διατλαντικό δεσμό και τη σημαντική εταιρική σχέση της με το ΝΑΤΟ·

2.  επιβεβαιώνει εκ νέου την προηγούμενη δέσμευσή του όσον αφορά τις φιλοδοξίες της ΕΕ στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας, και εκφράζει εκ νέου τη φιλοδοξία της ΕΕ να καταστεί παγκόσμιος παράγοντας για την ειρήνη και την ασφάλεια· υπογραμμίζει ότι το ΝΑΤΟ παραμένει το υπόβαθρο της ασφάλειας και συλλογικής άμυνας των μελών του και της διατλαντικής κοινότητας στο σύνολό της, καθώς και απαραίτητο φόρουμ για διαβουλεύσεις και αποφάσεις ασφάλειας μεταξύ των συμμάχων· επιβεβαιώνει εκ νέου την υποστήριξή του για τη διατλαντική συνεργασία, εταιρική σχέση και φιλία, οι οποίες έχουν συμβάλει στην επιτυχία της Ευρώπης τα τελευταία 70 έτη και έχουν αποτελέσει τη βάση για τη σταθερότητα και την ασφάλειά της από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου·

3.  υπογραμμίζει ότι η εταιρική σχέση ΕΕ-ΝΑΤΟ και η διατλαντική συνεργασία στο σύνολό της βασίζονται στην κοινή ιστορία και τη στήριξη για τις βασικές αξίες της δημοκρατίας, της ελευθερίας, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του κράτους δικαίου, της προαγωγής της ειρήνης και της διεθνούς συνεργασίας, και για μια βασιζόμενη σε κανόνες διεθνή τάξη· τονίζει ότι το ΝΑΤΟ δεν συνιστά μόνο μια στρατιωτική συμμαχία, αλλά αποτελεί και σύμβολο κοινών δημοκρατικών αξιών·

4.  υπογραμμίζει ότι το ΝΑΤΟ είναι πολύτιμος εταίρος και όσων κρατών μελών της ΕΕ δεν είναι μέλη της συμμαχίας· αναγνωρίζει ότι το ΝΑΤΟ συνεργάζεται με ορισμένα από τα κράτη μέλη της ΕΕ που δεν είναι μέλη του ΝΑΤΟ, μεταξύ άλλων μέσω του προγράμματος «Σύμπραξη για την Ειρήνη» (PfP) και της πρωτοβουλίας για τη διαλειτουργικότητα της σύμπραξης (PII)· υπενθυμίζει ότι η συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ πρέπει να μην θίγει την πολιτική ασφάλειας και άμυνας των κρατών μελών της ΕΕ που δεν είναι μέλη του ΝΑΤΟ· υπενθυμίζει ότι η συνεργασία του ΝΑΤΟ με τα κράτη μέλη της ΕΕ που δεν είναι μέλη του ΝΑΤΟ αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της συνεργασίας ΕΕ-ΝΑΤΟ· επικροτεί τη συμμετοχή των κρατών μελών της ΕΕ που δεν είναι μέλη του ΝΑΤΟ στις πρωτοβουλίες της συμμαχίας, με σεβασμό για τις πολιτικές ουδετερότητας, τα αντίστοιχα συνταγματικά πλαίσια, τη συμμετοχή τρίτων χωρών και τις φιλοδοξίες της ΕΕ· τονίζει ότι οι δύο οργανισμοί έχουν σαφώς διακριτά χαρακτηριστικά και θα πρέπει να συνεργάζονται με πλήρη σεβασμό για την αυτονομία και τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων του άλλου, βάσει των αρχών της αμοιβαιότητας και της συμμετοχικότητας, με την επιφύλαξη των ειδικών χαρακτηριστικών της πολιτικής ασφάλειας και άμυνας κάθε κράτους μέλους· υπενθυμίζει τη διαφορετική φύση και τους ρόλους αμφότερων των οργανισμών, δεδομένου ότι η ΕΕ είναι ένας μη στρατιωτικός οργανισμός με στρατιωτικό σκέλος για εξωτερικές επιχειρήσεις δυνάμει του άρθρου 43 παράγραφος 1 ΣΕΕ (αποστολές Petersberg) και ότι το ΝΑΤΟ είναι μια στρατιωτική συμμαχία υπεύθυνη για την οργάνωση της συλλογικής εδαφικής άμυνας των μελών της·

5.  επισημαίνει ότι η διατλαντική κοινότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με ευρύ φάσμα αναδυόμενων απειλών, συστημικού ανταγωνισμού και πρωτοφανών κοινών προκλήσεων για τις δημοκρατικές κοινωνίες μας, το κράτος δικαίου και τον σεβασμό των θεμελιωδών ελευθεριών —προκλήσεις οι οποίες επηρεάζουν την ασφάλεια των κρατών μελών και των πολιτών τους, άμεσα ή έμμεσα, και κυμαίνονται από συμβατικές απειλές, τον αναποτελεσματικό έλεγχο των όπλων και τη διάδοση όπλων μαζικής καταστροφής (ΟΜΚ), τη μη μείωση του κινδύνου πυρηνικών όπλων, την αστάθεια στη νότια και την ανατολική γειτονία, την κλιματική αλλαγή, πανδημίες και την τρομοκρατία έως υβριδικές απειλές, την παραπληροφόρηση, κυβερνοεπιθέσεις, την κακόβουλη χρήση αναδυόμενων και ανατρεπτικών τεχνολογιών, τη μη ασφαλή μετανάστευση και τη μεταβαλλόμενη ισορροπία της παγκόσμιας ισχύος· τονίζει ότι, ενόψει της επακόλουθης πρόκλησης για τη βασιζόμενη σε κανόνες διεθνή τάξη, η ενίσχυση της συνεργασίας ΕΕ-ΝΑΤΟ συμβάλλει στην αποτελεσματική παγκόσμια διακυβέρνηση και μια πολυμερή προσέγγιση·

6.  επισημαίνει ότι η διατλαντική κοινότητα μπορεί να διαχειριστεί επιτυχώς τις προκλήσεις αυτές μόνο με την περαιτέρω εμβάθυνση της συνεργασίας και τη δημιουργία εταιρικών σχέσεων σε νέο επίπεδο· υπογραμμίζει ότι τόσο η ΕΕ όσο και το ΝΑΤΟ διαθέτουν μοναδικές ικανότητες και μοναδικά πλεονεκτήματα· θεωρεί, επομένως, ότι η συμπληρωματικότητα των προσπαθειών και η προηγμένη συνεργασία είναι υψίστης σημασίας για τη διατήρηση της διατλαντικής ασφάλειας· υπογραμμίζει ότι η διατήρηση της πολιτικής συνοχής και ενότητας και η ενίσχυση των πολιτικών διαβουλεύσεων πρέπει να αποτελούν προτεραιότητες για την εταιρική σχέση ΕΕ-ΝΑΤΟ, προκειμένου να αντιμετωπιστούν καλύτερα οι κοινές προκλήσεις·

7.  είναι πεπεισμένο ότι η διατλαντική κοινότητα είναι ικανή όχι μόνο να προσαρμοστεί στις νέες προκλήσεις, αλλά και να τις αντιμετωπίσει· εκφράζει την ευγνωμοσύνη του για το εξαιρετικό έργο που επιτελούν οι πολυάριθμοι υπάλληλοι της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και των κρατών, οι οποίοι εργάζονται σκληρά για την προστασία των πολιτών μας·

8.  αποτίει φόρο τιμής και σεβασμό σε όλα τα μέλη της διατλαντικής συμμαχίας που έχασαν τη ζωή τους ή τραυματίστηκαν εν ώρα υπηρεσίας, καθώς και στα εν υπηρεσία μέλη της·

Ενίσχυση της διατλαντικής συνεργασίας και της συνεργασίας ΕΕ-ΝΑΤΟ

9.  επιδοκιμάζει το ισχυρό μήνυμα διατλαντικής ενότητας και συνεργασίας που έστειλε η σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ στις 14 Ιουνίου 2021, το οποίο κατέδειξε ότι η συμμαχία παραμένει ζωτικής σημασίας και ικανή να προσαρμόζεται στις τρέχουσες και τις νέες προκλήσεις· είναι της γνώμης ότι τα συμπεράσματα σχετικά με τη συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ θα πρέπει επίσης να αποτυπωθούν στις εργασίες για το επόμενο στρατηγικό δόγμα του ΝΑΤΟ· επικροτεί τη συγκρότηση, από τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ, της ανεξάρτητης ομάδας εμπειρογνωμόνων, και επαινεί ειδικότερα τις συστάσεις της για την ενίσχυση της συνεργασίας ΕΕ-ΝΑΤΟ· υποστηρίζει τις προτάσεις, στις οποίες προέβησαν η Πρόεδρος της Επιτροπής και ο ΑΠ/ΥΕ τον Δεκέμβριο του 2020, για διάλογο ΕΕ-ΗΠΑ με θέμα την ασφάλεια και την άμυνα· επικροτεί τη σαφώς διατυπωμένη δέσμευση της κυβέρνησης Biden όσον αφορά τη συνεργασία με τους εταίρους της στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ σε όλους τους τομείς·

10.  χαιρετίζει θερμά τη σύνοδο κορυφής ΕΕ-ΗΠΑ, της 15ης Ιουνίου 2021, και την εκπεφρασμένη αταλάντευτη υποστήριξη προς μια στιβαρή συνεργασία μεταξύ ΝΑΤΟ και ΕΕ· επιδοκιμάζει την από κοινού αναγνώριση από πλευράς ΕΕ και ΗΠΑ της συμβολής που μπορούν να έχουν οι πρωτοβουλίες της ΕΕ σε θέματα ασφάλειας και άμυνας, τόσο στην ευρωπαϊκή όσο και στη διατλαντική ασφάλεια και χαιρετίζει τη δεδηλωμένη πρόθεση να δρομολογηθεί ειδικός διάλογος μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ για την ασφάλεια και την άμυνα· υπογραμμίζει τόσο τη βασική σημασία της παρουσίας αμερικανικών δυνάμεων στην Ευρώπη για την ασφάλεια της ηπείρου όσο και την απόλυτη δέσμευσή του όσον αφορά τη διατλαντική συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας· υπογραμμίζει ότι μια ισχυρή εταιρική σχέση ΕΕ-ΗΠΑ αποτελεί βασικό στοιχείο της επιτυχούς συνεργασίας ΕΕ-ΝΑΤΟ· υπογραμμίζει ότι η διατλαντική εταιρική σχέση επωφελείται από προβλέψιμες διαδικασίες για τη χάραξη εξωτερικής πολιτικής και από πολυμερή συμμετοχή· θεωρεί την αλλαγή της κυβέρνησης των ΗΠΑ ευκαιρία για να επιβεβαιωθούν εκ νέου οι κοινές αξίες, όπως η δημοκρατία, το κράτος δικαίου, η πολυμέρεια, η ειρήνη και η ευημερία, και να ενισχυθεί η διεθνής συνεργασία για την αντιμετώπιση κοινών απειλών, συμπεριλαμβανομένων ενδεχομένως, όπου αυτό είναι εφικτό, κοινών κυρώσεων·

11.  συμμερίζεται πλήρως την άποψη που εκφράστηκε στο τελικό ανακοινωθέν της πρόσφατης συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ, ότι οι εν εξελίξει στρατηγικές διαδικασίες στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ προσφέρουν μια μοναδική ευκαιρία για περαιτέρω εντατικοποίηση των διαβουλεύσεων και της συνεργασίας μας με σκοπό την ενίσχυση της ασφάλειας των πολιτών μας και την προώθηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην ευρωατλαντική ζώνη και πέραν αυτής· επαναλαμβάνει την έκκλησή του, συνεπώς, οι εν εξελίξει και οι μελλοντικές εργασίες που διενεργούνται παράλληλα στο πλαίσιο του στρατηγικού προσανατολισμού της ΕΕ και οι εργασίες που ανακοινώθηκαν πρόσφατα επί του επόμενου στρατηγικού δόγματος του ΝΑΤΟ να προσδιορίσουν σαφείς προτεραιότητες και να εντοπίσουν πρόσθετες συνέργειες, προκειμένου να ενισχυθεί ο διατλαντικός δεσμός και να προαχθεί η συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ· καλεί όλους τους εμπλεκόμενους παράγοντες να αξιοποιήσουν την ευκαιρία αυτή για να συνδέσουν τις διαδικασίες αυτές σε πολιτικό και τεχνικό επίπεδο· υπογραμμίζει ότι αμφότερες οι διαδικασίες θα πρέπει να διασφαλίζουν τη συνεκτικότητα και να εντοπίζουν κοινές περιφερειακές και παγκόσμιες απειλές, καθώς και τα αναγκαία επόμενα βήματα για την αντιμετώπιση των εν λόγω απειλών· εκφράζει το όραμά του να μπορέσει να αποτελέσει ο στρατηγικός προσανατολισμός της ΕΕ τη βάση για την ενωσιακή συμβολή στο επόμενο στρατηγικό δόγμα του ΝΑΤΟ· πιστεύει ότι οι διακριτές αυτές διεργασίες θα πρέπει να επισημάνουν χωριστά την προστιθέμενη αξία κάθε οργανισμού, να συμβάλλουν, κατά περίπτωση, στον καλύτερο επιμερισμό των καθηκόντων και, με διαρκή διάλογο και στενό συντονισμό, να αποσαφηνίσουν εάν θα πρέπει να αναλαμβάνει ηγετικό ρόλο στον εκάστοτε τομέα η ΕΕ ή το ΝΑΤΟ, με αλληλοενισχυόμενο τρόπο·

12.  προσδοκά ότι η ολοκλήρωση του στρατηγικού προσανατολισμού θα εμβαθύνει την αλληλεγγύη της ΕΕ και θα συμβάλει στην πρόοδο προς μια κοινή στρατηγική κουλτούρα μεταξύ των κρατών μελών· επικροτεί την πρώτη κοινή ανάλυση απειλών, του Νοεμβρίου του 2020, και ζητεί να σημειωθεί πρόοδος όσον αφορά τη συμφωνημένη κοινή αξιολόγηση απειλών· θεωρεί ότι η ολοκληρωμένη προσέγγιση της ΕΕ θα μπορούσε να επικαιροποιηθεί ώστε να συνυπολογίζει τα πορίσματα της ανάλυσης απειλών που διενεργήθηκε στο πλαίσιο της διαδικασίας στρατηγικού προσανατολισμού· πιστεύει ότι η διάσταση της ασφάλειας των χωρών της άμεσης γειτονίας της ΕΕ, και ειδικότερα της ανατολικής εταιρικής σχέσης και των Δυτικών Βαλκανίων, θα πρέπει να συνυπολογιστεί δεόντως κατά τη διαμόρφωση του στρατηγικού προσανατολισμού, δεδομένου ότι το ευρωπαϊκό περιβάλλον ασφάλειας και η ευρωπαϊκή ανθεκτικότητα δεν μπορούν να επιτευχθούν χωρίς τη μακροπρόθεσμη ασφάλεια και ανθεκτικότητα όλων των γειτόνων της ΕΕ·

13.  τονίζει ότι το άρθρο 5 της Συνθήκης του Βορείου Ατλαντικού, το άρθρο 42 παράγραφος 7 ΣΕΕ και το άρθρο 222 ΣΛΕΕ αποτελούν σημαντικά μέσα για την εξασφάλιση της αλληλεγγύης ενώπιον των μελών των αντίστοιχων οργανισμών σε περίπτωση κρίσης· υπενθυμίζει ότι, μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις του Σεπτεμβρίου του 2001 στη Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον, έγινε επίκληση του άρθρου 5 της Συνθήκης του Βορείου Ατλαντικού ως έκφραση αλληλεγγύης προς τις ΗΠΑ, και ότι, μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις του Νοεμβρίου του 2015 στο Παρίσι, έγινε επίκληση του άρθρου 42 παράγραφος 7 ΣΕΕ ως έκφραση αλληλεγγύης προς τη Γαλλία· προτρέπει να συζητηθεί η σχέση μεταξύ του άρθρου 42 παράγραφος 7 ΣΕΕ και του άρθρου 5 της Συνθήκης του Βορείου Ατλαντικού, τα οποία καθορίζουν την αδιαμφισβήτητη δέσμευση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, αντίστοιχα, όσον αφορά την αλληλεγγύη και την ασφάλεια, κατά την επανεξέταση του στρατηγικού δόγματος και τη διαμόρφωση του στρατηγικού προσανατολισμού, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη ότι θα πρέπει να τηρείται πλήρως η αυτόνομη λήψη αποφάσεων αμφότερων των οργανισμών·

14.  χαιρετίζει τη θετική διατύπωση σχετικά με τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ της 14ης Ιουνίου 2021· είναι της γνώμης, ωστόσο, ότι απαιτούνται σημαντικά περισσότερες προσπάθειες για την προώθηση της συνεργασίας ΕΕ-ΝΑΤΟ και την επίτευξη πραγματικής στρατηγικής εταιρικής σχέσης· υπογραμμίζει ότι η ΕΕ είναι εταίρος του ΝΑΤΟ και ότι η συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ είναι αμοιβαίως επωφελής και βασίζεται στις συμφωνημένες κατευθυντήριες αρχές της διαφάνειας, της αμοιβαιότητας, της συμμετοχικότητας, και της αυτονομίας αμφοτέρων των οργανισμών ως προς τη λήψη αποφάσεων· τονίζει ότι η ανάπτυξη συνεκτικών, συμπληρωματικών και διαλειτουργικών αμυντικών δυνατοτήτων είναι απαραίτητη για την ενίσχυση της ασφάλειας της ευρωατλαντικής ζώνης σύμφωνα με την αρχή του ενιαίου συνόλου δυνάμεων· επαναλαμβάνει ότι μια ευρωπαϊκή δυνατότητα δράσης, είτε στο πλαίσιο εταιρικής σχέσης είτε αυτόνομα, είναι απαραίτητη για λόγους συμπληρωματικότητας και για να συμβάλει στην εκπλήρωση των βασικών καθηκόντων του ΝΑΤΟ, καθώς και στην ενίσχυση της πρόληψης των συγκρούσεων, και, ως εκ τούτου, για την ασφάλεια της ευρωπαϊκής ηπείρου στο σύνολό της·

15.  φρονεί ότι η μελλοντική συνεργασία ΕΕ-NATO θα πρέπει να βασίζεται στην εμπειρία και τα διδάγματα που αντλήθηκαν τόσο από τη μοναδική εμπειρογνωσία της ΕΕ στη διαχείριση μη στρατιωτικών κρίσεων και στη δημιουργία ικανοτήτων, ειδικότερα με τη «μη στρατιωτική δυνατότητα σχεδιασμού και διεξαγωγής επιχειρήσεων» (CPCC), όσο και από την εμπειρογνωσία της στη διαχείριση στρατιωτικών κρίσεων, και δη τη «στρατιωτική δυνατότητα σχεδιασμού και διεξαγωγής επιχειρήσεων» (MPCC), καθώς και στην εμπειρία που αντλήθηκε από τις 37 στρατιωτικές επιχειρήσεις που έχουν αναπτυχθεί στο πεδίο της μάχης από το 2003 και την παροχή συνδρομής σε στρατιωτικούς παράγοντες σε χώρες εταίρους χάρη στην πρωτοβουλία «ανάπτυξη ικανοτήτων για τη στήριξη της ασφάλειας και της ανάπτυξης» (CBSD) και το μέσο στήριξης της ειρήνης στην Αφρική, το οποίο έχει ενσωματωθεί στον ευρωπαϊκό μηχανισμό για την ειρήνη·

16.  χαιρετίζει τη σαφή διατύπωση στο ανακοινωθέν της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ, της 14ης Ιουνίου 2021, σχετικά με τη σημασία της ανθεκτικότητας· τονίζει ότι τόσο η ΕΕ όσο και το ΝΑΤΟ θα πρέπει να ενισχύσουν τη συνεργασία τους και να τη συντονίσουν αποτελεσματικότερα στον βασικό τομέα της ανθεκτικότητας, επισημαίνει δε τη φιλοδοξία της ΕΕ να αναπτύξει μια ουσιαστική προσέγγιση για την ενίσχυση των διαφόρων στρατιωτικών και μη στρατιωτικών πτυχών της ανθεκτικότητας, μεταξύ άλλων στον τομέα της προστασίας των υποδομών ζωτικής σημασίας, π.χ. στους κλάδους των μεταφορών, της ενέργειας και των ΤΠ, καθώς και του ρόλου της ΕΕ ως βασικού παράγοντα στην καταπολέμηση της παραπληροφόρησης και των ψευδών ειδήσεων·

17.  επικροτεί τη θετική απόφαση του Συμβουλίου, της 6ης Μαΐου 2021, με την οποία εξουσιοδοτείται ο συντονιστής του έργου στρατιωτικής κινητικότητας, ήτοι οι Κάτω Χώρες, να προσκαλέσει τις ΗΠΑ, τον Καναδά και τη Νορβηγία, κατόπιν των οικείων αιτημάτων, στο έργο PESCO για τη στρατιωτική κινητικότητα· υπογραμμίζει ότι η συμμετοχή αυτή αποτελεί σημαντικό βήμα προς την αυξημένη συνεκτικότητα των προσπαθειών που καταβάλλουν αντίστοιχα η ΕΕ και το NATO για την ανάπτυξη δυνατοτήτων, καθώς και συγκεκριμένο παράδειγμα αναζωογόνησης της διατλαντικής εταιρικής σχέσης· υπενθυμίζει ότι η κατ’ εξαίρεση συμμετοχή τρίτων χωρών σε έργα PESCO, υπό τον όρο ότι δεν υπονομεύει τον στόχο της προώθησης της ΚΠΑΑ της ΕΕ και ότι οι χώρες αυτές πληρούν ένα συμφωνημένο σύνολο πολιτικών, ουσιαστικών και νομικών προϋποθέσεων, μπορεί να εξυπηρετεί το στρατηγικό συμφέρον της Ένωσης, ειδικότερα εάν οι τρίτες χώρες παρέχουν τεχνική εμπειρογνωσία ή πρόσθετες δυνατότητες· θεωρεί ότι αυτό ισχύει ειδικότερα για στρατηγικούς εταίρους, όπως οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ, οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων και οι εταίροι της ανατολικής εταιρικής σχέσης· υπενθυμίζει τη θέση του ότι η συμμετοχή τρίτων χωρών μπορεί να εγκρίνεται μόνο κατ’ εξαίρεση και κατά περίπτωση, κατόπιν πρόσκλησης των κρατών μελών της ΕΕ, υπογραμμίζει δε ότι η συμμετοχή αυτή θα πρέπει να παρέχει προστιθέμενη αξία και να συμβάλλει στην ενίσχυση της ΚΠΑΑ· υπενθυμίζει επίσης ότι η συμμετοχή τρίτων χωρών πρέπει να τηρεί τους σχετικούς κανόνες που ορίζονται στην απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2020/1639·

18.  υπογραμμίζει τη σημασία της διατλαντικής συνεργασίας σε σειρά διεθνών θεμάτων, όπως η κλιματική αλλαγή, η αντιμετώπιση πανδημιών, οι αναδυόμενες ανατρεπτικές τεχνολογίες, η τεχνητή νοημοσύνη, η κυβερνοασφάλεια, η καταπολέμηση της τρομοκρατίας, συμπεριλαμβανομένης της τζιχαντιστικής και της κρατικά υποστηριζόμενης τρομοκρατίας, η ενέργεια, η ασφάλεια στη θάλασσα, και η ανθεκτικότητα, καθώς και στον τομέα του διαστήματος·

19.  αναγνωρίζει τη σημαντική συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στα Δυτικά Βαλκάνια, όπως μεταξύ της αποστολής της ΕΕ για την επιβολή του κράτους δικαίου στο Κοσσυφοπέδιο (EULEX) και της διεθνούς ειρηνευτικής δύναμης στο Κοσσυφοπέδιο (KFOR)· αποτίει φόρο τιμής στην επιχείρηση EUFOR Althea, της οποίας το επιχειρησιακό στρατηγείο βρίσκεται στο Ανώτατο Στρατηγείο Συμμαχικών Δυνάμεων Ευρώπης (SHAPE), βάσει της ρύθμισης «Βερολίνο+» με το ΝΑΤΟ, καθώς συνέβαλε, στο πλαίσιο της ρύθμισης αυτής, σε ένα ασφαλές και προστατευμένο περιβάλλον στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη από τότε που έλαβε τη σκυτάλη από την Πολυεθνή Δύναμη Σταθεροποίησης του ΝΑΤΟ (SFOR) το 2004· σημειώνει ότι οι εμπειρίες και τα διδάγματα που αντλήθηκαν από αυτές τις αποστολές και επιχειρήσεις είναι καθοριστικής σημασίας ώστε να διασφαλίζεται ότι η τρέχουσα και μελλοντική συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ συμβάλλει στο σύνολό της στην ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα στις πληγείσες περιοχές, να υποστηρίζονται και να καταρτίζονται οι τοπικοί εταίροι, και να οικοδομούνται ικανότητες· σημειώνει τον σημαντικό ρόλο που διαδραμάτισε στα Δυτικά Βαλκάνια η ένταξη στο ΝΑΤΟ, καθώς σταθεροποιήθηκαν οι χώρες αυτές, γεγονός σημαντικό για την ενωσιακή προοπτική τους και τη σταδιακή ένταξή τους στην ΕΕ· πιστεύει ότι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ θα πρέπει να παράσχουν μεγαλύτερη στήριξη στις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, για την αντιμετώπιση κακόβουλων ξένων παρεμβάσεων από χώρες όπως η Ρωσία, η Κίνα, η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία, καθώς και από ριζοσπαστικές ομάδες και μη κρατικούς παράγοντες· επικροτεί το γεγονός ότι έχουν γίνει σύμμαχοι του ΝΑΤΟ τρεις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων οι οποίες βρίσκονται σε διαδικασία προσχώρησης στην ΕΕ: η Αλβανία, το Μαυροβούνιο και η Βόρεια Μακεδονία·

20.  καλεί τα κράτη μέλη της ΕΕ και τους συμμάχους του NATO να αξιοποιήσουν κάθε δυνατό μέσο για να υποστηρίξουν την ενίσχυση της συνεργασίας στους τομείς των στρατιωτικών δυνάμεων και της ασφάλειας με υποψήφιες και δυνητικά υποψήφιες χώρες της ΕΕ και με εταίρους της ανατολικής και νότιας γειτονίας, δεδομένου ότι χωρίς τούτο δεν μπορεί να εξασφαλιστεί η ασφάλεια και η σταθερότητα της περιοχής· υπενθυμίζει τον σημαντικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η ΕΕ στη στήριξη της πολιτικής ανοικτών θυρών του ΝΑΤΟ, διατηρώντας στενές πολιτικές και επιχειρησιακές συνέργειες με τις υποψήφιες χώρες, και δη με τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, την Ουκρανία και τη Γεωργία· τονίζει τη σημασία των συνεισφορών, από τις διάφορες χώρες εταίρους του ΝΑΤΟ, στην ευρωατλαντική ασφάλεια· ζητεί επιτακτικά τον ισχυρότερο συντονισμό και τον αποτελεσματικό καταμερισμό εργασιών μεταξύ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στη συνεργασία με τρίτες χώρες, με ιδιαίτερη έμφαση στις χώρες της σύμπραξης βελτιωμένων ευκαιριών (EoP) του ΝΑΤΟ· επαναλαμβάνει την υποστήριξή του για τη διεύρυνση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ·

Απειλές και προκλήσεις που αντιμετωπίζουν η ΕΕ και το ΝΑΤΟ

21.  εκφράζει τη βαθύτατη ανησυχία του για τις συνεχείς ρεβιζιονιστικές, μιλιταριστικές και επιθετικές πολιτικές που εφαρμόζει η Ρωσία υπό τον πρόεδρο Πούτιν· χαιρετίζει τη σαφή διατύπωση που χρησιμοποιήθηκε όσον αφορά τη Ρωσία κατά τη διάρκεια των πρόσφατων συνόδων κορυφής του ΝΑΤΟ και των ΕΕ-ΗΠΑ, και επικροτεί τη θέσπιση διαλόγου υψηλού επιπέδου από πλευράς ΕΕ-ΗΠΑ για τη Ρωσία· υπογραμμίζει την ανάγκη να έχουν τόσο το ΝΑΤΟ όσο και η ΕΕ μια συνεπή και προορατική στρατηγική και να αντιδρούν μαζί, με νόμιμο και ταχύ τρόπο, στις επιθετικές και προκλητικές ενέργειες της Ρωσίας, είτε είναι παραδοσιακές είτε υβριδικές· επαναλαμβάνει την προηγούμενη καταδικαστική του θέση όσον αφορά την αθέμιτη και παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία το 2014· καταδικάζει τη συνεχή χρήση, από τη Ρωσία, κυβερνοεπιθέσεων, εκστρατειών παραπληροφόρησης, ψευδών ειδήσεων, σκευωριών δολοφονίας και επιχειρήσεων δηλητηρίασης εναντίον προσωπικοτήτων της αντιπολίτευσης· καλεί την ΕΕ και το ΝΑΤΟ να ασκήσουν επιρροή και να επεκτείνουν τις τρέχουσες δεσμεύσεις για την αντιμετώπιση των άμεσων και έμμεσων επιθέσεων και δραστηριοτήτων της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, της Γεωργίας και της Μολδαβίας, καθώς και τις εν εξελίξει δυναμικές δραστηριότητές της στις περιοχές της Βαλτικής και της Μαύρης Θάλασσας, στην Αζοφική Θάλασσα, στην Ανατολική Μεσόγειο και στον απώτατο Βορρά· υπενθυμίζει τη σημασία του σεβασμού για τα διεθνή σύνορα και την εδαφική ακεραιότητα των γειτόνων της Ρωσίας· υπενθυμίζει ότι οι διατλαντικοί εταίροι πρέπει να συντονίσουν τη διττή τους προσέγγιση αποτροπής της Ρωσίας και διαλόγου με αυτήν, διατηρώντας τακτικά επαφή στους τομείς του ελέγχου των εξοπλισμών και της στρατιωτικής διαφάνειας, και επί κάθε άλλου ζητήματος που σχετίζεται με την ασφάλεια·

22.  καταδικάζει τις πρόσφατες ρωσικές κυρώσεις εις βάρος Ευρωπαίων υψηλών αξιωματούχων και άλλων πολιτών της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και εκφράζει τη λύπη του για την καταφανή απόρριψη κάθε διαλόγου από τον πρόεδρο Πούτιν, καθώς και για την παραβίαση ορισμένων σημαντικών διεθνών δεσμεύσεων και τις συνεχείς παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, θεωρεί δε ότι η συνεχιζόμενες επιθετικές ενέργειες και ο επιθετικός στρατιωτικός δυναμισμός της Ρωσίας συνιστούν απειλή κατά της διεθνούς ασφάλειας και σταθερότητας· εκφράζει την ανησυχία του για τις πρόσφατες στρατιωτικές δραστηριότητες μεγάλης κλίμακας της Ρωσίας εντός της Ουκρανίας και γύρω από αυτήν· εκφράζει, εν προκειμένω, την αταλάντευτη υποστήριξή του προς την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας, και ζητεί να ενισχυθούν οι στρατιωτικές ικανότητες και η ανθεκτικότητά της·

23.  αναγνωρίζει ότι η αυξανόμενη επιρροή, ο δυναμισμός και η στρατιωτική, τεχνολογική και πολιτική ανάδυση της Κίνας πρέπει να αντιμετωπιστούν με συντονισμένη διατλαντική στρατηγική· επιδοκιμάζει, στο πλαίσιο αυτό, την αιχμηρή γλώσσα που χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια των πρόσφατων συνόδων κορυφής του ΝΑΤΟ και των ΕΕ-ΗΠΑ· εκφράζει τη σοβαρή του ανησυχία για τις πολιτικές που εφαρμόζουν οι αρχές του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (ΚΚΚ) όσον αφορά, μεταξύ άλλων, την καταστολή της δημοκρατίας στο Χονγκ Κονγκ, τη διακριτική μεταχείριση των θρησκευτικών και πολιτιστικών μειονοτήτων, και ειδικότερα των Ουιγούρων στο Xinjiang, τις απειλές κατά της Ταϊβάν, ή τις επιθετικές πολιτικές και ενέργειες στη Νότια Σινική Θάλασσα· παρατηρεί ακόμη ότι η Κίνα, ως αυταρχικό καθεστώς, προβαίνει σε συστημικό ανταγωνισμό με τη διατλαντική εταιρική σχέση, πράγμα που υπονομεύει τη βασιζόμενη σε κανόνες διεθνή τάξη, η οποία χρειάστηκε δεκαετίες για να οικοδομηθεί, ακολούθως δε αποπειράται να αναδιαμορφώσει την τάξη αυτή σύμφωνα με τις αξίες, το δόγμα και τα συμφέροντα του ΚΚΚ· υπενθυμίζει την αυξημένη παρουσία της Κίνας στη διεθνή σκηνή, καθώς και στην Ευρώπη, με την πρωτοβουλία «Μία Ζώνη – Ένας Δρόμος», τις επενδύσεις της σε υποδομές ζωτικής σημασίας στην Ευρώπη, τις δραστηριότητές της στον κυβερνοχώρο, στην Αρκτική και στην Αφρική, την τεκμηριωμένη κλοπή διανοητικής ιδιοκτησίας, και την τεκμηριωμένη δημιουργία αποθεμάτων βαλλιστικών πυραύλων· ζητεί να παρακολουθούνται στενά οι κινεζικές δραστηριότητες στον τομέα των τεχνολογιών των πληροφοριών και των επικοινωνιών (ΤΠΕ), ειδικότερα όσον αφορά την πρωτοβουλία της για τον «ψηφιακό δρόμο του μεταξιού», προκειμένου να αποφευχθεί η εξάρτηση από υποδομές που τελούν υπό τον έλεγχο κινεζικών εταιρειών, καθώς τούτο ενέχει τον κίνδυνο μονομερούς κινεζικής επιρροής στην ανάπτυξη των διεθνών προτύπων στον τομέα των ΤΠΕ· καλεί την ΕΕ και το ΝΑΤΟ να αυξήσουν τον συντονισμό, ώστε να εξασφαλίσουν τις ψηφιακές υποδομές ζωτικής σημασίας και τα δίκτυα τηλεπικοινωνιών κατά της παρέμβασης από ξένες χώρες, με τη σταδιακή κατάργηση εξοπλισμού που παράγεται από οντότητες προερχόμενες από μη δημοκρατικές χώρες όπως η Κίνα·

24.  προτρέπει την ΕΕ και το NATO να ξεκινήσουν στρατηγικό διάλογο ώστε να χαράξουν μια κοινή και συντονισμένη προσέγγιση ενώπιον της Κίνας, με βάση τα πλεονεκτήματα και τις ικανότητες κάθε οργανισμού, προκειμένου να επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή προστιθέμενη αξία με γνώμονα τους από κοινού συμφωνηθέντες στρατηγικούς στόχους·

25.  εκφράζει σοβαρή ανησυχία διότι οι αυταρχικοί αντίπαλοι και ανταγωνιστές της διατλαντικής εταιρικής σχέσης χρησιμοποιούν όχι μόνο στρατιωτικά, αλλά και πολιτικά, οικονομικά, τεχνολογικά και κοινωνικά μέσα για να υπονομεύσουν τις κοινωνίες και τις δημοκρατίες μας· παρατηρεί τις σημαντικές προκλήσεις στους τομείς της ασφάλειας και της οικονομίας που συνεπάγονται οι υβριδικές απειλές, οι κυβερνοεπιθέσεις, οι εξωτερικές παρεμβάσεις, οι παρεμβάσεις σε εκλογές και οι εκστρατείες παραπληροφόρησης, οι οποίες συνιστούν επίθεση κατά της ίδιας της φύσης των δημοκρατιών μας· καταδικάζει τα προσφάτως αυξημένα περιστατικά κυβερνοεπιθέσεων και κυβερνοκατασκοπείας, από κρατικούς και μη κρατικούς παράγοντες, εναντίον κρατών μελών της ΕΕ και συμμάχων του ΝΑΤΟ στο πλαίσιο της πανδημίας COVID-19, και μεταξύ άλλων τη στόχευση του τομέα της υγειονομικής περίθαλψης· υπογραμμίζει ότι κάθε ευρωπαϊκή προσπάθεια στον τομέα της ανθεκτικότητας πρέπει επίσης να περιλαμβάνει, ως βάση για τη διασφάλιση της υποστήριξης των αμυντικών μας δραστηριοτήτων, μια σαφή δημόσια επικοινωνιακή στρατηγική για την ενημέρωση του κοινού σχετικά με τις προκλήσεις όσον αφορά τη διατλαντική ασφάλεια· θεωρεί ότι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ θα πρέπει να επιδιώξουν να συμφωνήσουν και να εφαρμόσουν μια συνολική προσέγγιση για πιο τολμηρές, συντονισμένες, αναλογικές αντιδράσεις και την επαρκή αποτροπή των συγκρούσεων, καθώς και μηχανισμούς διαχείρισης κρίσεων για την αντιμετώπιση κοινών νέων απειλών·

26.  επισημαίνει ότι το ΝΑΤΟ παραμένει ένα μοναδικό φόρουμ για την αμυντική συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και του πρώην μέλους της, του Ηνωμένου Βασιλείου· ζητεί μια ολοκληρωμένη, συμμετοχική και στρατηγική εταιρική σχέση στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας μεταξύ της ΕΕ και του Ηνωμένου Βασιλείου· καλεί το ΝΑΤΟ και την ΕΕ να αυξήσουν την κοινή δράση στη διεθνή σκηνή για την προστασία της δημοκρατίας, μεταξύ άλλων με την ενίσχυση πολυμερών οργανισμών, προκειμένου να υπερασπιστούν τη βασιζόμενη σε κανόνες πολυμερή τάξη έναντι των ανερχόμενων αυταρχικών δυνάμεων· ζητεί να αναπτυχθούν ενεργά στενότεροι δεσμοί με δημοκρατίες της ίδιας νοοτροπίας ανά τον κόσμο· πιστεύει ότι οι ενισχυμένες εταιρικές σχέσεις ασφάλειας με χώρες όπως η Ιαπωνία, η Αυστραλία και η Ινδία, οι οποίες συγκροτούν, μαζί με τις ΗΠΑ, τον Τετραμερή Διάλογο για την Ασφάλεια, αλλά και η Νότια Κορέα και η Νέα Ζηλανδία, καθώς και η ενισχυμένη συνεργασία με την Ταϊβάν, όχι μόνο θα αυξήσουν τη συνολική μας ασφάλεια, αλλά θα μπορούσαν να βοηθήσουν να διασφαλιστεί η αποτελεσματικότερη εφαρμογή των παγκόσμιων προτύπων και κανόνων, όπως καθορίζονται από πολυμερή φόρουμ όπως τα Ηνωμένα Έθνη· ενθαρρύνει επίσης τη συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ με τα μέλη του ASEAN εν προκειμένω·

27.  προτρέπει την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και τα Ηνωμένα Έθνη να διερευνήσουν περαιτέρω ευκαιρίες για στενότερη συνεργασία όσον αφορά τη διαχείριση κρίσεων, ανθρωπιστικές δράσεις, τη διατήρηση της ειρήνης, και τη δημιουργία ικανοτήτων των εταίρων, ειδικότερα σε κοινούς επιχειρησιακούς τομείς· ζητεί να δημιουργηθεί ένα πιο συμμετοχικό περιβάλλον, με την αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στα τρία βασικά καθήκοντα και σε όλες τις πολιτικές και στρατιωτικές δομές τους· καλεί επιτακτικά την ΕΕ και το ΝΑΤΟ να συνεργαστούν για την πιο συστηματική εφαρμογή της απόφασης 1325 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τις γυναίκες, την ειρήνη και την ασφάλεια, και να αναπτύξουν κοινές δραστηριότητες εκπαίδευσης και κατάρτισης·

28.  υπογραμμίζει την ανάγκη για μια συνεπή, σαφή, συνεκτική και συντονισμένη προσέγγιση ΕΕ-ΝΑΤΟ στη Νότια Γειτονία, ώστε να αντιμετωπιστούν τόσο οι παραδοσιακές απειλές, όπως η τρομοκρατία, όσο και η αυξανόμενη επιθετική παρουσία της Ρωσίας και της Κίνας· παρατηρεί την παρελθούσα συνεργασία μεταξύ της επιχείρησης Ocean Shield του ΝΑΤΟ και της ναυτικής δύναμης Atalanta της ΕΕ για την καταπολέμηση της πειρατείας και τη διασφάλιση της ασφαλούς διέλευσης στον Κόλπο του Άντεν·

29.  ζητεί συνεργασία και συντονισμό στη Μεσόγειο μεταξύ της επιχείρησης EUNAVFOR MED IRINI της ΕΕ και της επιχείρησης Sea Guardian του ΝΑΤΟ· τονίζει ότι αμφότερες οι επιχειρήσεις συμβάλλουν στην ασφάλεια και τη σταθερότητα στη Μεσόγειο·

30.  εκφράζει την ανησυχία του για τις αυξανόμενες εντάσεις στην περιοχή του Ινδοειρηνικού, οι οποίες συνιστούν απειλή για την περιφερειακή και παγκόσμια σταθερότητα, και ζητεί να ενταθεί η συνεργασία με ομοϊδεάτες εταίρους στην περιοχή, η οποία θα πρέπει να περιλαμβάνει τακτικές πολιτικές συζητήσεις και διαβουλεύσεις, την ανταλλαγή πληροφοριών, και τον συντονισμό της κατάρτισης και των ασκήσεων·

31.  ζητεί ισχυρή δέσμευση και συντονισμό μεταξύ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ για τη διατήρηση της προόδου που σημειώθηκε κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες στο Αφγανιστάν, υπό το φως της απόσυρσης της αποστολής «Resolute Support» στο Αφγανιστάν, η οποία θα πρέπει να πραγματοποιηθεί με εύτακτο και συντονισμένο τρόπο· ενθαρρύνει την περαιτέρω στήριξη των ενδοαφγανικών ειρηνευτικών συνομιλιών, επιμένει δε ότι η διαδικασία πρέπει να διατηρήσει και να αξιοποιήσει τα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά επιτεύγματα του αφγανικού λαού από το 2001, ιδίως την προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών, των παιδιών και των μειονοτήτων·

32.  υποστηρίζει την ενίσχυση του συντονισμού μεταξύ της ΕΕ, των Ηνωμένων Εθνών και του ΝΑΤΟ στο Ιράκ, μεταξύ άλλων με τη συμβουλευτική αποστολή της ΕΕ (EUAM) στο Ιράκ και την αποστολή «Ιράκ» του ΝΑΤΟ (NMI), οι οποίες συμβάλλουν αμφότερες στη σταθεροποίηση της χώρας·

33.  ενθαρρύνει τον διάλογο και τη συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ με τις χώρες εταίρους στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική· παρατηρεί ότι η Κολομβία είναι η μοναδική χώρα εταίρος του NATO στη Λατινική Αμερική, και τονίζει την ανάγκη να παγιωθούν περαιτέρω εταιρικές σχέσεις στην περιοχή·

34.  αναγνωρίζει ότι οι υβριδικές επιθέσεις και οι κυβερνοεπιθέσεις από εχθρικούς κρατικούς και μη κρατικούς παράγοντες θέτουν υπό αμφισβήτηση τον παραδοσιακό ορισμό της διακρατικής σύγκρουσης, της κατασκοπίας και της δολιοφθοράς· καλεί την ΕΕ να αναπτύξει περαιτέρω τη δική της εργαλειοθήκη για την προστασία των υποδομών ζωτικής σημασίας από υβριδικές επιθέσεις· επικροτεί το έργο που έχει αναληφθεί στο πλαίσιο του φόρουμ διαβούλευσης του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας (ΕΟΑ) για τη βιώσιμη ενέργεια στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας (CF SEDSS), ώστε να βελτιωθεί η προστασία των υποδομών ζωτικής σημασίας εντός της ΕΕ· τονίζει ότι τόσο η ΕΕ όσο και το ΝΑΤΟ θα πρέπει να ενισχύσουν περαιτέρω τις δυνατότητές τους για την πρόληψη, την αποτροπή και την αντιμετώπιση υβριδικών επιθέσεων και κυβερνοεπιθέσεων, μεταξύ άλλων κατά των θεσμικών τους οργάνων· επιδοκιμάζει την αποσαφήνιση στο ανακοινωθέν της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ του 2021, ότι το Βορειοατλαντικό Συμβούλιο μπορεί να αποφασίσει να επικαλεστεί το άρθρο 5 σε περίπτωση υβριδικού πολέμου, όπως μπορεί και σε περίπτωση ένοπλης επίθεσης· ζητεί αυξημένη συνεργασία και κατάρτιση στον τομέα της κυβερνοάμυνας· προτείνει να δημιουργηθεί κοινός κόμβος πληροφοριών για τις κυβερνοαπειλές, καθώς και κοινή ειδική ομάδα ΕΕ-ΝΑΤΟ για την κυβερνοασφάλεια, προκειμένου να καθορίζονται και να συμφωνούνται συλλογικές αντιδράσεις σε κυβερνοαπειλές· ζητεί, εν προκειμένω, τον ισχυρό συντονισμό του Οργανισμού της ΕΕ για την Κυβερνοασφάλεια (ENISA) και του Συνεργατικού Κέντρου Αριστείας του ΝΑΤΟ για την Άμυνα στον Κυβερνοχώρο· ζητεί να ενισχυθεί ο συντονισμός ΕΕ-ΝΑΤΟ όσον αφορά την καθιέρωση συλλογικού καταλογισμού κακόβουλων κυβερνοσυμβάντων·

35.  επικροτεί το έργο του Ευρωπαϊκού Κέντρου Αριστείας για την αντιμετώπιση υβριδικών απειλών (Hybrid COE), της ομάδας αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών στην πληροφορική για τα θεσμικά όργανα και τους οργανισμούς της ΕΕ (CERT-ΕΕ) και της ομάδας αντιμετώπισης συμβάντων πληροφορικής του ΝΑΤΟ (NCIRC), θεωρεί δε ότι τούτο αποτελεί καλό παράδειγμα της συνεργασίας ΕΕ-ΝΑΤΟ· πιστεύει ότι θα μπορούσε να αναπτυχθεί περαιτέρω μια κοινή αντίδραση στις κυβερνοαπειλές μέσω του Hybrid COE, μεταξύ άλλων με τη χρήση κοινών μαθημάτων και καταρτίσεων· είναι πεπεισμένο ότι χρειάζεται να ληφθούν περισσότερα μέτρα, π.χ. να καταβληθούν προσπάθειες για τη δημιουργία περισσότερων συνεργειών μεταξύ της στρατιωτικής και της μη στρατιωτικής συνιστώσας, την προαγωγή της κοινής ανθεκτικότητας και, ως εκ τούτου, την αποφυγή μελλοντικών υβριδικών απειλών· παρατηρεί ακόμη ότι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ έχουν τη δυνατότητα να διαμορφώσουν παγκόσμια κυβερνοπρότυπα, βάσει κοινών αξιών· θεωρεί ότι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ θα πρέπει να συντονίσουν τις θέσεις τους όσον αφορά την ανάπτυξη θεματολογίου για τον διεθνή έλεγχο των εξοπλισμών σε βασικούς τομείς αναδυόμενων και ανατρεπτικών τεχνολογιών με στρατιωτική εφαρμογή·

36.  καλεί την ΕΕ και το ΝΑΤΟ να εντείνουν τις κοινές προσπάθειες για την επίτευξη και τη διατήρηση της παγκόσμιας τεχνολογικής υπεροχής στον τομέα των στρατιωτικών δυνατοτήτων, μεταξύ άλλων με τη συνεργατική χρηματοδότηση ερευνητικών έργων που βασίζονται σε προηγμένες τεχνολογίες, στην κβαντική υπολογιστική και στην τεχνητή νοημοσύνη, ώστε να προωθήσουν την ανάπτυξη στρατιωτικών δυνατοτήτων αιχμής, οι οποίες θα εδράζονται στις δημοκρατικές αξίες· επισημαίνει τον ρόλο που διαδραματίζουν οι νεοφυείς επιχειρήσεις και ΜΜΕ με μη στρατιωτικό προσανατολισμό στη σύγχρονη καινοτομία στον τομέα των αναδυόμενων τεχνολογιών· τονίζει ότι οι αναδυόμενες τεχνολογίες προσφέρουν επίσης ευκαιρίες για την ενίσχυση των αμυντικών μας στάσεων· τονίζει ακόμη ότι η διαλειτουργικότητα, τα κοινά τεχνολογικά πρότυπα και οι κοινές επενδύσεις στην τεχνολογία, έρευνα και καινοτομία αιχμής είναι καθοριστικής σημασίας για να προωθήσουν η ΕΕ και το NATO τη φιλοδοξία τους ως προς την προστασία των πολιτών μας με τον βέλτιστο δυνατό τρόπο· τονίζει ότι η ανάπτυξη τεχνητής νοημοσύνης (ΤΝ) που να σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και να εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον απαιτεί την ενίσχυση ενός ενωσιακού πλαισίου για την ΤΝ, στο οποίο θα συμμετέχουν συμφεροντούχοι από τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, καθώς και από την κοινωνία των πολιτών· συνιστά σε πρωτοβουλίες όπως το EDIDP, η PESCO και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας να διευκολύνουν τη δέσμευση των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ), με την προαγωγή προσπαθειών που στηρίζουν την εκκόλαψη επιχειρήσεων και την επένδυση κεφαλαίου· ενθαρρύνει την ανάπτυξη ενός συνόλου κοινών δυνατοτήτων ΤΝ της ΕΕ ώστε να καλυφθούν τα τεχνικά κενά, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι δεν θα μείνουν στο περιθώριο τα κράτη μέλη που δεν διαθέτουν τη σχετική τεχνολογία και βιομηχανική εμπειρογνωσία ή τη δυνατότητα να υλοποιήσουν συστήματα ΤΝ στα υπουργεία Άμυνάς τους·

37.  σημειώνει την ταχύτητα των τεχνολογικών εξελίξεων, συμπεριλαμβανομένης της ψηφιοποίησης, και το αυξημένο δυναμικό της ΤΝ, και καλεί τα κράτη μέλη της ΕΕ και τους συμμάχους του ΝΑΤΟ να επιδιώξουν στενότερη συνεργασία, ώστε να διατηρήσουν το τεχνολογικό πλεονέκτημα ως προς αυτές τις μεγατάσεις, να διασφαλίσουν τη διαλειτουργικότητα των συστημάτων ΤΠ τους, και να προσπαθήσουν να αναπτύξουν μαζί κοινά πρότυπα δεοντολογίας για τις νέες αυτές τεχνολογίες και να τα προωθήσουν παγκοσμίως· καλεί την ΕΕ και το ΝΑΤΟ να αναλάβουν ηγετικό ρόλο στις παγκόσμιες προσπάθειες για τη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου κανονιστικού πλαισίου σχετικά με την ανάπτυξη και τη δεοντολογική χρήση όπλων με ορισμένο βαθμό αυτονομίας· προτρέπει την ΕΕ και τους συμμάχους του ΝΑΤΟ να συμμετάσχουν ενεργά στις διεθνείς διαπραγματεύσεις για ένα νομικά δεσμευτικό μέσο που θα απαγορεύει τα φονικά αυτόνομα οπλικά συστήματα χωρίς ουσιαστικό ανθρώπινο έλεγχο· επισημαίνει ότι η συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ είναι θεμελιώδης για την αντιμετώπιση της φιλοδοξίας αντιπάλων όπως η Κίνα και η Ρωσία όσον αφορά την τεχνολογική κυριαρχία και την κακόβουλη χρήση της τεχνολογίας·

38.  αναγνωρίζει την πρωτοφανή πρόκληση που συνιστά η κλιματική αλλαγή, ως «πολλαπλασιαστής απειλών και κρίσεων», για την παγκόσμια ειρήνη, ευημερία, ασφάλεια και σταθερότητα· ζητεί την ενίσχυση του διαλόγου ΕΕ-ΝΑΤΟ και μια δέσμη μέτρων για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και των πολύπλευρων συνεπειών της για τη διεθνή ασφάλεια· υπενθυμίζει ότι η ΕΕ διαθέτει ευρύτερο φάσμα αρμοδιοτήτων και μέσων, και ως εκ τούτου είναι σε θέση να αντιδρά με ολοκληρωμένο τρόπο στις προκλήσεις που συνεπάγονται η κλιματική αλλαγή και η κατάρρευση της βιοποικιλότητας· υπογραμμίζει ότι τόσο η ΕΕ όσο και το ΝΑΤΟ θα πρέπει να αυξήσουν τις επενδύσεις σε πράσινες τεχνολογίες, με στόχο να βελτιωθεί η στρατιωτική αποτελεσματικότητα, να ελαχιστοποιηθεί το περιβαλλοντικό αποτύπωμα και να αποφευχθεί η πρόκληση περαιτέρω ζημιών στα οικοσυστήματα·

39.  αναγνωρίζει ότι το διάστημα είναι τομέας ζωτικής σημασίας και ότι οι νέες τεχνολογίες θα καταστήσουν ταχέως δυνατή τη χρήση του για αμυντικούς σκοπούς· αναγνωρίζει ότι τούτο δημιουργεί ευκαιρίες για τη συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ, αλλά και προκλήσεις για τη διατλαντική ασφάλεια· αναγνωρίζει ότι η διαστημική λειτουργικότητα του ΝΑΤΟ εξαρτάται από τα διαστημικά μέσα των μελών του, επισημαίνει δε την ανάγκη ενίσχυσης της συνεργασίας με βάση τα υφιστάμενα ενωσιακά προγράμματα, όπως το Galileo και το Copernicus· πιστεύει ότι η συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ όσον αφορά το διάστημα θα μπορούσε να συμβάλει στην προώθηση προτύπων και βέλτιστων πρακτικών για την ασφάλεια του διαστήματος σε ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα, ώστε να διασφαλίζονται αμοιβαία οφέλη στους τομείς των επικοινωνιών, της πλοήγησης και των πληροφοριών ασφάλειας· υπογραμμίζει την ανάγκη να προσπαθήσουν η ΕΕ και το ΝΑΤΟ να αποτρέψουν την οπλοποίηση του διαστήματος· σημειώνει την αυξανόμενη σημασία της ασφάλειας του διαστήματος και των δορυφόρων, τονίζει τη σημασία του Δορυφορικού Κέντρου της ΕΕ, και καλεί τον οργανισμό να αναλύσει την ασφάλεια και/ή τα τρωτά σημεία των δορυφόρων της ΕΕ και των κρατών μελών σε διαστημικά απόβλητα, κυβερνοεπιθέσεις και άμεσες πυραυλικές επιθέσεις, και να υποβάλει έκθεση επί του θέματος·

40.  αναγνωρίζει την αυξανόμενη στρατηγική σημασία των περιοχών του απώτατου Βορρά και της Αρκτικής και την πολιτική, οικονομική και περιβαλλοντική τους διάσταση, καθώς και τη διάστασή τους στον τομέα της ασφάλειας, και αναγνωρίζει τη σημασία του συντονισμού μεταξύ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στην Αρκτική· τονίζει ότι η Αρκτική πρέπει να παραμείνει χώρος ειρηνικής συνεργασίας, και ζητεί να ληφθούν μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης ώστε να αποφευχθούν βήματα που θα οδηγήσουν σε αυξημένη στρατιωτική παρουσία στην περιοχή· σημειώνει ότι το Αρκτικό Συμβούλιο έχει λάβει εντολή να ενισχύσει τον εποικοδομητικό διάλογο και τη βιώσιμη ανάπτυξη· υπενθυμίζει την αίτηση της ΕΕ να αποκτήσει καθεστώς παρατηρητή στο Αρκτικό Συμβούλιο, υπενθυμίζει ότι η ΕΕ επικαιροποιεί επί του παρόντος την πολιτική της για την Αρκτική, και επαναλαμβάνει την έκκλησή του για ενισχυμένη συνεργασία με όλους τους εταίρους της Αρκτικής, τόσο σε διμερές όσο και σε περιφερειακό επίπεδο, μεταξύ άλλων στο πλαίσιο του Αρκτικού Συμβουλίου, του Ευρωαρκτικού Συμβουλίου της Θάλασσας του Μπάρεντς και των εταιρικών σχέσεων στο πλαίσιο της Βόρειας Διάστασης, επί όλων των θεμάτων κοινού ενδιαφέροντος· υπογραμμίζει τη σημασία να διασφαλίζεται η ελεύθερη ναυσιπλοΐα στον απώτατο Βορρά· υπενθυμίζει την κοινοβουλευτική διάσταση της συνεργασίας στην Αρκτική, μεταξύ άλλων μέσω της Μόνιμης Επιτροπής Βουλευτών της Αρκτικής Περιοχής (SCPAR), στην οποία συμμετέχει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο·

41.  επαινεί τη στενή συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19· υπογραμμίζει τον σημαντικό ρόλο που διαδραμάτισαν οι ένοπλες δυνάμεις των συμμάχων του ΝΑΤΟ και των κρατών μελών της ΕΕ κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, και επικροτεί την παροχή στρατιωτικής βοήθειας σε επιχειρήσεις μη στρατιωτικής στήριξης, ιδίως για την ανάπτυξη κινητών νοσοκομείων, τη διαμετακόμιση ασθενών, και την παράδοση και διανομή εξοπλισμού· ενθαρρύνει την αντιμετώπιση τέτοιου είδους καταστάσεων έκτακτης ανάγκης από τις πρωτοβουλίες ΕΕ-NATO που έχουν ως στόχο να διευκολύνουν τη διασυνοριακή χρήση των στρατιωτικών υλικοτεχνικών δυνατοτήτων, προκειμένου να καταστεί δυνατή η ενίσχυση του συντονισμού, των συνεργειών, της αλληλεγγύης και της στήριξης· τονίζει την ανάγκη να αυξηθεί η ετοιμότητα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στον τομέα της άμυνας έναντι χημικών, βιολογικών, ραδιολογικών και πυρηνικών όπλων (CBRN)· είναι πεπεισμένο ότι οι κοινές προσπάθειες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ για την αντιμετώπιση της κρίσης COVID-19 συμβάλλουν άμεσα στη βελτίωση της ανθεκτικότητας των κοινωνιών μας· υπογραμμίζει ότι η πανδημία COVID-19 ανέδειξε τις προκλήσεις που συνεπάγονται για την τρέχουσα ανθεκτικότητά μας οι αποδιοργανωτικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, ειδικότερα όταν δεν έχουν παραδοσιακό χαρακτήρα, όπως οι πανδημίες και οι φυσικές καταστροφές· σημειώνει με ανησυχία ότι η κρίση COVID-19 είχε αρνητικό αντίκτυπο όχι μόνο στη δημόσια υγεία και την οικονομία, αλλά και στην ασφάλεια, καθώς ενέτεινε τις γεωπολιτικές αντιπαλότητες και ενίσχυσε τις αβεβαιότητες όπως η συνέχεια των εφοδιαστικών αλυσίδων, πράγμα που θα έχει μακροπρόθεσμες συνέπειες για την ευρωπαϊκή και διεθνή ασφάλεια και σταθερότητα· ζητεί να ενισχυθεί η συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ όσον αφορά την καλύτερη αντιμετώπιση μη παραδοσιακών καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, η οποία θα πρέπει να περιλαμβάνει ασκήσεις για την εφαρμογή των διδαγμάτων που αντλήθηκαν από την πανδημία COVID-19, τακτικές ασκήσεις κατάρτισης με στόχο την καλύτερη προετοιμασία των κρατών μελών και των συμμάχων ώστε να προβλέπουν και να διαχειρίζονται καλύτερα φυσικές και ανθρωπογενείς καταστροφές, και τη δημιουργία αποθεμάτων εξοπλισμού έκτακτης ανάγκης και απαραίτητων μέσων·

Ώρα να υλοποιηθούν οι ενωσιακές φιλοδοξίες στον τομέα της άμυνας

42.  είναι πεπεισμένο ότι τα κράτη μέλη πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειές τους για να επιτευχθεί το επίπεδο φιλοδοξίας της ΕΕ και να βελτιωθεί η ικανότητα δράσης της ΕΕ με πιο ικανές, πιο ευκίνητες στην ανάπτυξη, πιο διαλειτουργικές και πιο βιώσιμες στρατιωτικές και μη στρατιωτικές δυνατότητες και δυνάμεις, πράγμα που θα επιτρέψει στην ΕΕ να συμβάλλει πιο δίκαια και αποφασιστικά στη διατλαντική ασφάλεια και να σημειώσει πρόοδο προς τη στρατηγική αυτονομία, ενώ θα προετοιμάσει περαιτέρω το έδαφος για τη σταδιακή οριοθέτηση μιας Ευρωπαϊκής Αμυντικής Ένωσης σύμφωνα με το άρθρο 42 ΣΕΕ, εφόσον το αποφασίσει ομόφωνα το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο· τονίζει ότι η στρατηγική αυτονομία ενισχύει τη διατλαντική ασφάλεια, και επ’ ουδενί αποσκοπεί στην επανάληψη μέτρων και πόρων ή στην αποδυνάμωση του ΝΑΤΟ ή την αποσύνδεση από αυτό, αλλά στόχος της είναι ουσιαστικά η συμπληρωματικότητα και διαλειτουργικότητα ως προς τις προσπάθειες και δυνατότητες του ΝΑΤΟ· υπογραμμίζει ταυτόχρονα ότι η στρατηγική αυτονομία της ΕΕ δεν συνεπάγεται μόνο ανάπτυξη αμυντικών δυνατοτήτων, με βάση μια ισχυρή και ανεξάρτητη ευρωπαϊκή βιομηχανική και τεχνολογική βάση στον τομέα της άμυνας (ΕΒΤΒΑ), αλλά και θεσμική ικανότητα ώστε να είναι σε θέση η ΕΕ να δρα από κοινού με τους εταίρους της, ιδίως με το ΝΑΤΟ, εφόσον είναι δυνατόν, και ανεξάρτητα, εφόσον είναι αναγκαίο· πιστεύει ότι οι αυξημένες αυτές προσπάθειές της στον τομέα της ανάπτυξης ευρωπαϊκών δυνατοτήτων θα επιτρέψουν στην ΕΕ να αναλάβει μεγαλύτερη ευθύνη για την ευρωπαϊκή ασφάλεια, μεταξύ άλλων και στην ευρωπαϊκή γειτονία, και για την παγκόσμια σταθερότητα, και να προωθήσει καλύτερα τα συμφέροντα και τις αξίες που συμμερίζεται με το ΝΑΤΟ· τονίζει ότι μια Ευρωπαϊκή Ένωση με στρατηγική αυτονομία θα λειτουργεί ως ακρογωνιαίος λίθος για την ενίσχυση της διατλαντικής ένωσης και θα διευκολύνει την αποδοτικότερη και αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση ορισμένων εκ των παγκόσμιων προκλήσεων που προκύπτουν σήμερα και θα αναδυθούν στο άμεσο μέλλον·

43.  πιστεύει ακράδαντα ότι, με δεδομένο το πρωτοφανές επίπεδο των προκλήσεων, οι φιλοδοξίες της ΕΕ για την PESCO και την ανάπτυξη δυνατοτήτων πρέπει να καλύπτουν ένα σύνολο δυνάμεων πλήρους φάσματος· υπενθυμίζει ότι οι ενωσιακές επενδύσεις στον τομέα της άμυνας είναι επενδύσεις για την ασφάλεια της διατλαντικής κοινότητας στο σύνολό της, οι οποίες θα οδηγήσουν στον δικαιότερο επιμερισμό του φόρτου μεταξύ των διατλαντικών εταίρων του ΝΑΤΟ· υπογραμμίζει την ανάγκη να προαχθεί η ανάπτυξη αμυντικών δυνατοτήτων, προκειμένου να μπορούν να αντιμετωπιστούν επαρκώς οι κοινές απειλές· πιστεύει ότι τα κράτη μέλη της ΕΕ, και ειδικότερα οι 21 χώρες που ανήκουν και στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, χρειάζεται να δράσουν συνεκτικά, θα πρέπει δε να εξετάσουν το ενδεχόμενο προσδιορισμού μιας σαφούς «ευρωπαϊκής φιλοδοξίας» όσον αφορά την ανάπτυξη δυνατοτήτων, ιδίως με την αύξηση των επενδύσεων στην έρευνα και καινοτομία και χωρίς να αγνοούν τη διατλαντική εταιρική σχέση· καλεί τα 21 αυτά μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ να εφαρμόσουν την αρχή του «ενιαίου συνόλου δυνάμεων» δηλώνοντας την ίδια δέσμη δυνητικά διαθέσιμων δυνατοτήτων για σκοπούς σχεδιασμού εντός της ΕΕ και του ΝΑΤΟ· ενθαρρύνει την ενίσχυση των προσπαθειών που καταβάλλουν τα κράτη μέλη αμφότερων των οργανισμών για να επιτύχουν μεγαλύτερη συνεκτικότητα μεταξύ της NDPP και των ενωσιακών πρωτοβουλιών για την ανάπτυξη δυνατοτήτων, ιδίως των στόχων για τις δυνατότητες με υψηλό αντίκτυπο (HICG), του σχεδίου ανάπτυξης δυνατοτήτων (CDP) της ΕΕ, και της CARD της ΕΕ, εφόσον σημειώνεται αλληλεπικάλυψη των απαιτήσεων, ώστε να αποφευχθούν περιττές επαναλήψεις και να αντιμετωπίζονται καλύτερα οι νέες απειλές· επισημαίνει τον σημαντικό ρόλο του ΕΟΑ στην κατάρτιση του ενωσιακού CDP· υπογραμμίζει ότι κάθε αναθεώρηση των στόχων της ΕΕ πρέπει επίσης να αντανακλάται στους πρωταρχικούς της στόχους και στους HICG· υπογραμμίζει ότι η επανεξέταση αυτή είναι θεμελιώδους σημασίας προκειμένου να αξιοποιηθούν πλήρως τα οφέλη πρωτοβουλιών όπως η PESCO· είναι πεπεισμένο ακόμη ότι η ΕΕ πρέπει να βελτιώσει τον κόμβο όπου τέμνονται ο σχεδιασμός, η έρευνα και η ανάπτυξη δυνατοτήτων·

44.  πιστεύει ότι οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ, υποστηριζόμενοι, εφόσον είναι δυνατόν, από Ευρωπαίους εταίρους εκτός ΝΑΤΟ, κατά περίπτωση, θα πρέπει να αποσκοπούν στη διασφάλιση επαρκούς επιμερισμού του φόρτου και της ευθύνης, με στόχο τη συνεισφορά επαρκούς μεριδίου της NDPP, που θα αντανακλάται στη σημασία και τον ρόλο των Ευρωπαίων εντός της συμμαχίας· πιστεύει ότι αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την ταυτόχρονη ενίσχυση της ικανότητας της Ευρώπης να υπερασπίζεται τον εαυτό της και, συνεπώς, θα αυξήσει και τις επιχειρησιακές της ικανότητες·

45.  υπογραμμίζει ότι η διατλαντική εταιρική σχέση μπορεί να είναι επιτυχής μόνον εφόσον όλα τα κράτη μέλη εκπληρώσουν τις δεσμεύσεις τους, συμπεριλαμβανομένων των επενδυτικών υποσχέσεων για την άμυνα, και εφόσον αλληλοϋποστηρίζονται ενεργά· υπογραμμίζει τον στόχο του ΝΑΤΟ για ποσοστό 2 %, όπως επιβεβαιώθηκε εκ νέου στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, που πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2014 στην Ουαλία, και εκπληρώθηκε από κάποιους Ευρωπαίους συμμάχους του NATO, τονίζει δε ότι η επίτευξη του στόχου αυτού αποτελεί επίσης επένδυση στην ευρωπαϊκή ασφάλεια και σταθερότητα και εξασφαλίζει την ετοιμότητα για την αντιμετώπιση των νέων παγκόσμιων προκλήσεων· υπενθυμίζει, ομοίως, τη δέσμευση να διατεθεί το 20 % του ετήσιου προϋπολογισμού για την άμυνα στον κρίσιμο τομέα της έρευνας και ανάπτυξης· υπογραμμίζει ότι νέες απειλές, όπως οι κυβερνοαπειλές και οι υβριδικές απειλές, προστίθενται στις υφιστάμενες προκλήσεις ασφάλειας και, ως εκ τούτου, απαιτούν πρόσθετους πόρους· υπογραμμίζει ότι, όπως κατέδειξε η πανδημία, η ασφάλεια δεν μπορεί να εκτιμηθεί απλώς ως ποσοστό του δαπανηθέντος ΑΕγχΠ και ότι θα πρέπει να λαμβάνονται επίσης υπόψη πολλά άλλα στοιχεία κατά την αξιολόγηση των προσπαθειών συμβολής στην ενίσχυση της κοινής άμυνας της συμμαχίας· ζητεί να μην μειωθούν οι αμυντικές δαπάνες σε απόλυτους αριθμούς εξαιτίας των οικονομικών προκλήσεων που αντιμετωπίζουν τα μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ λόγω της πανδημίας COVID-19·

46.  υπογραμμίζει ότι η Ευρώπη θα πρέπει, στο μέτρο του δυνατού, να εξετάσει τις στρατηγικές αυτές προκλήσεις με συνολικό και συνεκτικό τρόπο μέσω της «ολοκληρωμένης προσέγγισης» της ΕΕ, η οποία θα πρέπει να βελτιώνεται συνεχώς με την εφαρμογή καλύτερων μηχανισμών συντονισμού και δομών διοίκησης, καθώς και με τον συνυπολογισμό νέων απειλών και προκλήσεων, στη συνέχεια δε θα πρέπει να εξετάσει ποιες δυνατότητες μπορούν να αναπτυχθούν από κοινού, οι οποίες θα εξυπηρετούν εντέλει τόσο τη συμβολή των κρατών μελών της ΕΕ στη συλλογική άμυνα του ΝΑΤΟ όσο και την ενίσχυση της διαλειτουργικότητας των δυνατοτήτων τους·

47.  επαναλαμβάνει την υποστήριξή του για την αποτελεσματική εφαρμογή των οδηγιών της δέσμης μέτρων για την άμυνα όσον αφορά, αντίστοιχα, τις προμήθειες στους τομείς της άμυνας και της ασφάλειας και τη μεταφορά προϊόντων που σχετίζονται με την άμυνα· τονίζει ότι η πλήρης εφαρμογή των οδηγιών αυτών θα αποτελέσει σημαντικό βήμα προς μια Ευρωπαϊκή Αμυντική Ένωση, καθώς θα καταστήσει την ενωσιακή πολιτική άμυνας πιο συνεκτική και θα προωθήσει την ανάπτυξη της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας· είναι πεπεισμένο ότι η εφαρμογή τους συνιστά αποτελεσματικό τρόπο να αντιμετωπιστεί ο συνεχιζόμενος κατακερματισμός της εσωτερικής αγοράς αμυντικών προϊόντων της ΕΕ, ο οποίος εξακολουθεί να οδηγεί σε περιττές επαναλήψεις και στον πολλαπλασιασμό της αναποτελεσματικότητας των αμυντικών δαπανών των κρατών μελών· υπογραμμίζει τη σημασία μιας ισχυρής, ανταγωνιστικής και καινοτόμου ευρωπαϊκής βιομηχανικής και τεχνολογικής βάσης στον τομέα της άμυνας (ΕΒΤΒΑ), σε συνδυασμό με την ανάδυση μιας ενωσιακής αγοράς αμυντικού εξοπλισμού, η οποία σέβεται πλήρως τους κανόνες της εσωτερικής αγοράς, καθώς και την κοινή θέση της ΕΕ για τις εξαγωγές όπλων· θεωρεί ότι τούτο θα αυξήσει την ευρωπαϊκή ασφάλεια και θα εξοπλίσει καλύτερα τα μέλη αμφότερων των οργανισμών· ζητεί να καταβληθούν περαιτέρω προσπάθειες για να εξασφαλιστεί μια πλήρως λειτουργική κοινή αμυντική αγορά· τονίζει τη σημασία του Ευρωπαϊκού Ταμείου Άμυνας όσον αφορά τη συγκέντρωση εθνικών πόρων για σκοπούς κοινής έρευνας, ανάπτυξης, απόκτησης, προμήθειας, συντήρησης και κατάρτισης, και ζητεί τον στρατηγικό μακροπρόθεσμο προσανατολισμό της χρηματοδότησης των έργων του· ζητεί μεγαλύτερες συνέργειες μεταξύ της ΕΒΤΒΑ και κορυφαίων παραγόντων του ιδιωτικού τομέα για την ανάπτυξη αναδυόμενων τεχνολογιών διπλής χρήσης, όπως η ΤΝ, διασφαλίζοντας παράλληλα συνέργειες με άλλους παράγοντες (μέλη της κοινωνίας των πολιτών, ερευνητές κ.λπ.)· υπογραμμίζει τη σημασία της συνεργασίας μεταξύ του ΕΟΑ και του ΝΑΤΟ και αναγνωρίζει την αξία της ενωσιακής αμυντικής βιομηχανικής συνεργασίας στο πλαίσιο της Διατλαντικής Τεχνολογικής και Βιομηχανικής Συνεργασίας στον τομέα της Άμυνας (TADIC)· υπενθυμίζει τη μακροπρόθεσμη φιλοδοξία για την οικοδόμηση ισχυρής διατλαντικής συνεργασίας στον αμυντικό και βιομηχανικό τομέα, προκειμένου να διευκολυνθεί η διατλαντική τεχνολογική και βιομηχανική ανάπτυξη, με την αντιμετώπιση, μεταξύ άλλων, ζητημάτων που σχετίζονται με την ασφάλεια του εφοδιασμού, μια κοινή προσέγγιση όσον αφορά τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας, τις άμεσες ξένες επενδύσεις και την αμοιβαία πρόσβαση στις αμυντικές αγορές· καλεί την Επιτροπή να συνεργαστεί ενεργά με το ΝΑΤΟ, προκειμένου να διευκολύνει τη διατλαντική τεχνολογική και βιομηχανική ανάπτυξη· παρατηρεί ότι οι ευρωπαϊκές αμυντικές πρωτοβουλίες λειτουργούν συμπληρωματικά ως προς εκείνες του ΝΑΤΟ και είναι σχεδιασμένες να ενθαρρύνουν τη συμμετοχή των κρατών μελών στον τομέα της άμυνας· ενθαρρύνει τη στενή συνεργασία μεταξύ του ΕΟΑ και του διεθνούς προσωπικού του ΝΑΤΟ·

48.  τονίζει τη σημασία των κοινών ευρωπαϊκών έργων, όπως το Μελλοντικό Αεροπορικό Σύστημα Μάχης (FCAS), το Eurodrone, με πλήρη σεβασμό για το διεθνές δίκαιο, και το Βασικό Σύστημα Αρμάτων Μάχης (MGCS), και ζητεί περαιτέρω φιλόδοξα και απτά έργα·

49.  επικροτεί τη δέσμευση της ΕΕ και των ΗΠΑ, όπως εκφράστηκε στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής ΕΕ-ΗΠΑ, να επιδιώξουν μια διοικητική συμφωνία μεταξύ του ΕΟΑ και των ΗΠΑ· ζητεί να συναφθεί ανάλογη συμφωνία και με άλλους συμμάχους του ΝΑΤΟ που δεν είναι μέλη της ΕΕ, και ειδικότερα εκείνους με τους οποίους έχουν αρχίσει οι διαπραγματεύσεις για την προσχώρησή τους στην ΕΕ, κατά περίπτωση, με σεβασμό όλων των απαραίτητων διασφαλίσεων, ώστε να διαφυλαχθούν τα συμφέροντα ασφάλειας και άμυνας της ΕΕ και των κρατών μελών της, προκειμένου να ενισχυθεί η διατλαντική αμυντική συνεργασία, με γνώμονα να εξασφαλιστεί ότι η χρησιμοποιούμενη στρατιωτική τεχνολογία είναι πλήρως διαλειτουργική σε τεχνικό επίπεδο·

50.  επικροτεί την παράταση της νέας Συμφωνίας για τη Μείωση των Στρατηγικών Όπλων, χάρη στην οποία αμφότερα τα συμβαλλόμενα μέρη διαθέτουν πρόσθετο χρόνο να συνεχίσουν τις διαπραγματεύσεις με σκοπό την επίτευξη συμφωνίας σχετικά με νέο μέσο για τον έλεγχο των εξοπλισμών· καλεί την ΕΕ και το ΝΑΤΟ να επιδιώξουν τη συμμετοχή και άλλων κρατών, και δη της Κίνας· υπενθυμίζει την ανάγκη να αυξηθούν η συνεργασία και οι επενδύσεις στους βασικούς τομείς της αντιαεροπορικής και της αντιπυραυλικής άμυνας· εκφράζει έντονη ανησυχία για τη λήξη της Συνθήκης INF, καθώς συνεπάγεται νέο κίνδυνο για την ασφάλεια, ιδίως, των ευρωπαϊκών χωρών· ζητεί να αναγνωριστούν και να αντιμετωπιστούν δεόντως οι ανησυχίες της Ευρώπης στον τομέα της ασφάλειας· εκφράζει τη λύπη του για τις πρόσφατες αποχωρήσεις από τη Συνθήκη Ανοικτών Ουρανών·

51.  επιβεβαιώνει εκ νέου την πλήρη υποστήριξή του προς τη δέσμευση της ΕΕ και των κρατών μελών της έναντι της NPT ως ακρογωνιαίου λίθου του καθεστώτος για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων και τον πυρηνικό αφοπλισμό· υπογραμμίζει την ανάγκη να ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα προς την κατεύθυνση του πυρηνικού αφοπλισμού· επαναλαμβάνει την προηγούμενη δήλωσή του ότι η διεθνής ειρήνη και ασφάλεια ενισχύονται σε έναν κόσμο απαλλαγμένο από την ύπαρξη και διάδοση πυρηνικών όπλων· καλεί επιτακτικά την ΕΕ και το ΝΑΤΟ να επιδιώξουν μια φιλόδοξη ατζέντα για τη διατήρηση και ενίσχυση αποτελεσματικών διεθνών καθεστώτων για τον έλεγχο των εξοπλισμών, τον αφοπλισμό και τη μη διάδοση, ως ακρογωνιαίο λίθο της παγκόσμιας, διατλαντικής και ευρωπαϊκής ασφάλειας, υπενθυμίζει δε την ανάγκη επιδίωξης πολιτικών σχεδιασμένων για να προαγάγουν τη μείωση των πυρηνικών οπλοστασίων και να θέσουν όρια στην ανάπτυξη υπερηχητικών πυραύλων· εκφράζει την ανησυχία του για τις τρέχουσες εξελίξεις και πρωτοβουλίες στο Ιράν όσον αφορά το πρόγραμμα εμπλουτισμού ουρανίου· επαναλαμβάνει τη συνεχή υποστήριξή του προς το κοινό ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης (ΚΟΣΔ) ως το καλύτερο δυνατό μέσο για την εξασφάλιση εγγυήσεων για μια αποκλειστικά ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας από το Ιράν· επικροτεί την επανάληψη του διαλόγου, και καλεί όλα τα μέρη να επανέλθουν στην πλήρη συμμόρφωση·

52.  καλεί την ΕΕ και τα θεσμικά της όργανα, με σημείο αφετηρίας τα θεμέλια της «ολοκληρωμένης προσέγγισης», να αναπτύξουν τόσο μια κοινή νοοτροπία ασφάλειας και άμυνας, η οποία να σέβεται τον ιδιαίτερο χαρακτήρα των πολιτικών ασφάλειας και άμυνας των κρατών μελών, όσο και μια στρατηγική προσέγγιση, σε όλη την έκταση της χάραξης πολιτικής, η οποία θα πρέπει να εφαρμόζεται ιδίως σε αποφάσεις στους τομείς του εμπορίου, της διαχείρισης εφοδιαστικών αλυσίδων, του ελέγχου των επενδύσεων, της αναπτυξιακής συνεργασίας, των υποδομών, της κινητικότητας, και των ψηφιακών τεχνολογιών· υπογραμμίζει τον καίριο ρόλο που διαδραματίζει εν προκειμένω ο στρατηγικός προσανατολισμός· υπογραμμίζει ότι τα θεσμικά όργανα της ΕΕ είναι σε θέση να αναπτύξουν κοινές απαντήσεις σε τομείς όπως οι υβριδικές απειλές και οι κυβερνοαπειλές, καθώς και η αντιμετώπιση εκστρατειών παραπληροφόρησης· επικροτεί εν προκειμένω τη δέσμη μέτρων για την Ένωση Ασφάλειας, του Δεκεμβρίου του 2020, και πιστεύει ότι πρόκειται για ένα θετικό πρώτο βήμα, το οποίο χρειάζεται να ακολουθηθεί ταχέως από περαιτέρω δράσεις· σημειώνει την πρόταση οδηγίας NIS 2·

53.  τονίζει τη σημασία της στρατιωτικής κινητικότητας για την εξασφάλιση της ταχείας κυκλοφορίας δυνάμεων εντός και εκτός της ΕΕ, η οποία είναι σημαντική για μια αποτελεσματική και προληπτική άμυνα· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να εντείνουν τις προσπάθειες ώστε να συνεχίσουν να άρουν τους διαδικαστικούς φραγμούς στη στρατιωτική κινητικότητα· επικροτεί τον απαραίτητο ρόλο της ΕΕ όσον αφορά την ενίσχυση της στρατιωτικής κινητικότητας, και απαιτεί τη σημαντική αύξηση των προσπαθειών που καταβάλλονται για την υλοποίηση του έργου αυτού, ιδίως μέσω της PESCO, αλλά και με την ενθάρρυνση των κρατών μελών να δώσουν έναυσμα στις βιομηχανικές τους βάσεις να προτείνουν ανταγωνιστικά έργα επιλέξιμα για ενωσιακή συγχρηματοδότηση· ζητεί αυξημένες συνέργειες, στην πλευρά της ΕΕ, μεταξύ των διαφόρων εμπλεκόμενων παραγόντων· τονίζει ότι για την επιτυχία της στρατιωτικής κινητικότητας απαιτείται μια ολόπλευρη κυβερνητική προσέγγιση, με τη συμμετοχή των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, των κρατών μελών και του ΝΑΤΟ· ζητεί να εξεταστεί ένα σχέδιο δράσης που θα εστιάζει στα κοινά συμφέροντα ΕΕ-ΝΑΤΟ στον τομέα της στρατιωτικής κινητικότητας, με γνώμονα την αύξηση της φιλοδοξίας σε τομείς όπως η ψηφιοποίηση, η κυβερνοανθεκτικότητα των υποδομών και συστημάτων μεταφορών, και οι δυνατότητες χρήσης λύσεων τεχνητής νοημοσύνης προς όφελος της στρατιωτικής κινητικότητας· πιστεύει ότι το έργο αυτό καταδεικνύει τόσο την προστιθέμενη αξία της συνεργασίας ΕΕ-ΝΑΤΟ όσο και τον τρόπο με τον οποίο τα μέσα και οι αρμοδιότητες της ΕΕ μπορούν να συμβάλουν στη συλλογική άμυνα του ΝΑΤΟ· επικροτεί το γεγονός ότι έχουν διατεθεί σημαντικά ποσά ενωσιακών κονδυλίων για συνεργατικά αμυντικά έργα, μολονότι δεν ανταποκρίνονται στις αρχικές φιλοδοξίες· υπενθυμίζει ότι 38 από τα 46 τρέχοντα έργα PESCO ευθυγραμμίζονται με τις προτεραιότητες αμυντικού σχεδιασμού του ΝΑΤΟ, και επικροτεί τη δυνητική συμμετοχή τρίτων χωρών στα έργα αυτά, σύμφωνα με τις διατάξεις της σχετικής απόφασης του Συμβουλίου·

Προς μια φιλόδοξη εταιρική σχέση

54.  συντάσσεται πλήρως με τη δήλωση που περιέχεται στο πρόσφατο ανακοινωθέν του ΝΑΤΟ, σύμφωνα με την οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένει μοναδικός και ουσιώδης εταίρος για το ΝΑΤΟ· επαναλαμβάνει, στο πλαίσιο αυτό, την ακράδαντη πεποίθηση ότι οι σχέσεις ΝΑΤΟ-ΕΕ χρειάζεται να αναβαθμιστούν σε πραγματικά στρατηγικό επίπεδο, προκειμένου να αξιοποιηθούν πλήρως οι δυνατότητες της εταιρικής σχέσης, με βάση την πρωτοφανή πρόοδο που έχει ήδη επιτευχθεί και με συνολικό στόχο να οικοδομηθεί μια αυθεντική σχέση μεταξύ οργανισμών· ζητεί να πραγματοποιούνται τακτικά ειδικές σύνοδοι κορυφής με τη συμμετοχή όλων των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, προκειμένου η εμπιστοσύνη και η κατανόηση να παραμένουν στα υψηλότερα δυνατά επίπεδα, εκφράζει δε το μακρόπνοο όραμά του για ένα Συμβούλιο Εταιρικής Σχέσης ΕΕ-ΝΑΤΟ· προτρέπει ακόμη να συζητηθεί η θέσπιση ενός μόνιμου Συμβουλίου υπουργών Άμυνας της ΕΕ, το οποίο θα πρέπει να συνεργάζεται στενά με τις συνεδριάσεις των υπουργών Άμυνας του ΝΑΤΟ· υπογραμμίζει εν προκειμένω την αρχή της συμμετοχικότητας·

55.  επισημαίνει εκ νέου την αρχή της συμμετοχικότητας, και ενθαρρύνει την αύξηση του αριθμού των κοινών άτυπων συναντήσεων, καθώς και των κοινών δηλώσεων και ανακοινώσεων στις οποίες προβαίνουν οι επικεφαλής των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και του ΝΑΤΟ· επαναλαμβάνει παλαιότερες εκκλήσεις του για την τακτική διοργάνωση, από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, πιο φιλόδοξων κοινών ασκήσεων, με βάση την υφιστάμενη πρακτική των παράλληλων και συντονισμένων ασκήσεων (PACE), διασφαλίζοντας τη συμμετοχή όλων των κρατών μελών και των συμμάχων, πράγμα που θα εξυπηρετούσε την ενίσχυση της αμοιβαίας κατανόησης ΕΕ-ΝΑΤΟ και την περαιτέρω ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ στελεχών· ενθαρρύνει την ενισχυμένη ανταλλαγή μη διαβαθμισμένων και διαβαθμισμένων πληροφοριών σε μελλοντικές ασκήσεις, με συμμετοχικό τρόπο που δεν εισάγει διακρίσεις, ως πρώτο βήμα για την ανταλλαγή πληροφοριών σε πραγματικές καταστάσεις κρίσης·

56.  καλεί όλα τα μέλη να επιδιώξουν τη σύναψη συμφωνίας ασφάλειας μεταξύ της Κύπρου και του ΝΑΤΟ·

57.  επικροτεί την πρόοδο που έχει σημειωθεί όσον αφορά τις 74 κοινές προτάσεις δράσης· πιστεύει, ωστόσο, ότι χρειάζεται μεγαλύτερη πολιτική στήριξη για να διασφαλιστεί η πλήρης υλοποίηση· ζητεί επίσης να προταθούν εμβληματικά έργα, για παράδειγμα στον τομέα των αναδυόμενων και ανατρεπτικών τεχνολογιών και του εναέριου ανεφοδιασμού καυσίμων, κατά το πρότυπο έργων όπως στον τομέα της στρατιωτικής κινητικότητας, προκειμένου να αυξηθεί η οικειοποίηση και να καταστεί η συνεργασία πιο απτή και προσανατολισμένη στα αποτελέσματα·

58.  υπογραμμίζει ότι η ΕΕ και το NATO θα πρέπει να συντονίσουν τις προσπάθειές τους για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, βελτιώνοντας τις τρέχουσες πρακτικές ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των κρατών μελών και των συμμάχων του NATO, με ιδιαίτερη έμφαση στην επίτευξη καλύτερης, κοινής αντίληψης της κατάστασης σε καίριους τομείς, συμπεριλαμβανομένων των αναδυόμενων ασφαλών καταφυγίων και της χρήσης αναδυόμενων και ανατρεπτικών τεχνολογιών και υβριδικών τακτικών από τους τρομοκράτες·

59.  αναγνωρίζει ότι, λόγω θεσμικών περιορισμών, η συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ διεξάγεται, σε μεγάλο βαθμό, σε άτυπο και τεχνικό επίπεδο, μεταξύ στελεχών, γεγονός που ορισμένες φορές περιορίζει την ενεργό συμμετοχή όλων των κρατών μελών και των συμμάχων· θεωρεί ότι οι περιορισμοί αυτοί αποτελούν τρωτό σημείο για τη διατλαντική, αλλά και την ευρωπαϊκή, ασφάλεια, μεταξύ άλλων λόγω του δυνητικού αποκλεισμού της πρόσβασης στις δομές του ΝΑΤΟ για τις επιχειρήσεις ΚΠΑΑ της ΕΕ· πιστεύει ότι η κατάσταση αυτή δεν είναι βιώσιμη, και επομένως καλεί επιτακτικά και ένθερμα όλους τους συμφεροντούχους να συνεργαστούν καλόπιστα για να βρεθεί μια λύση που θα καταστήσει τη συνεργασία πιο τυπική και προβλέψιμη σε όλα τα επίπεδα, με γνώμονα την οικοδόμηση μιας ισχυρής σχέσης μεταξύ οργανισμών· επικροτεί τη συζήτηση σχετικά με τις μελλοντικές στρατιωτικές διοικητικές ικανότητες της ΕΕ, οι οποίες πρέπει να είναι διαλειτουργικές και συμβατές με το ΝΑΤΟ, προκειμένου να διασφαλιστεί η πλέον αποτελεσματική επιχειρησιακή ικανότητα του ενιαίου συνόλου δυνάμεων·

60.  υπογραμμίζει την ανάγκη ενίσχυσης της ενότητας, της αλληλεγγύης και της συνοχής των συμμάχων· αναγνωρίζει τις σοβαρές διαφωνίες μεταξύ των συμμάχων στην Ανατολική Μεσόγειο· επικροτεί τη δημιουργία του μηχανισμού αποκλιμάκωσης του ΝΑΤΟ· υπενθυμίζει τις ανησυχίες του όσον αφορά την απόκτηση, από την Τουρκία, του ρωσικού πυραυλικού συστήματος S-400· τονίζει τη σημασία να ληφθούν περαιτέρω μέτρα για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης με βάση τον διάλογο και τον αμοιβαίο σεβασμό· εκφράζει τη βαθιά του ανησυχία για τη συμπεριφορά της Τουρκίας, ενός στρατηγικά σημαντικού γείτονα και συμμάχου του ΝΑΤΟ· καλεί την Τουρκία να αποφύγει περαιτέρω προκλητικές και αποσταθεροποιητικές ενέργειες, και την προτρέπει να εφαρμόσει εξωτερική και εσωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας που να ευθυγραμμίζονται με τις υποχρεώσεις και τις προσδοκίες μιας υποψήφιας για ένταξη στην ΕΕ χώρας και ενός συμμάχου του ΝΑΤΟ·

61.  υπενθυμίζει ότι τόσο η ΕΕ όσο και το ΝΑΤΟ εδράζονται σε κοινές δημοκρατικές αρχές· υπενθυμίζει ότι η Συνθήκη του Βορείου Ατλαντικού συνδέεται άμεσα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών· καλεί το ΝΑΤΟ να απαιτεί από τα μέλη του πλήρη συμμόρφωση με όλα τα άρθρα του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών· υπογραμμίζει ότι η διατλαντική εταιρική σχέση δεν χρειάζεται μόνο ισχυρές ένοπλες δυνάμεις, αλλά και ισχυρές και ανθεκτικές κοινωνίες· τονίζει τον αμοιβαίως επωφελή δεσμό μεταξύ ισχυρών δημοκρατικών θεμελίων που τηρούν τη βασιζόμενη σε κανόνες διεθνή τάξη και μιας ισχυρής διατλαντικής εταιρικής σχέσης, καθώς μόνο μαζί μπορούν να διασφαλίσουν τη μακροβιότητα των δημοκρατιών μας· υποστηρίζει την ιδέα της κυβέρνησης Biden για μια παγκόσμια διάσκεψη κορυφής δημοκρατικών χωρών· ζητεί να ενταθούν οι προσπάθειες να συνυπολογίζονται οι υψηλές βλέψεις των νεότερων γενεών και να διευκολύνεται η ουσιαστική συμμετοχή των νέων στις δημοκρατικές μας διαδικασίες, και να παρουσιαστούν με σαφήνεια στους νέους οι στρατηγικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι κοινωνίες μας, προκειμένου να διασφαλιστούν η ενασχόληση των νέων με τα κρίσιμα αυτά ζητήματα και η ενεργός τους υποστήριξη της κοινής μας προσπάθειας·

62.  υπενθυμίζει ότι, σε έρευνες Ευρωβαρομέτρου, οι πολίτες της ΕΕ έδωσαν προτεραιότητα στην ενίσχυση του ρόλου της ΕΕ στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας· συνιστά να εξεταστούν, κατά την επικείμενη Διάσκεψη για το Μέλλον της Ευρώπης, η συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ και ζητήματα ασφάλειας και άμυνας εν γένει, προκειμένου να ακουστεί η φωνή των πολιτών·

63.  υπογραμμίζει τη σημασία της προορατικής, αποτελεσματικής και διαφανούς επικοινωνίας, τόσο εντός όσο και εκτός της ΕΕ, και ζητεί την ακόμα στενότερη συνεργασία μεταξύ των αρμόδιων στελεχών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στον τομέα της στρατηγικής επικοινωνίας, ειδικότερα όσον αφορά την αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης, των εξωτερικών παρεμβάσεων και των κυβερνοεπιθέσεων, σε περιοχές στρατηγικής σημασίας, όπως τα Δυτικά Βαλκάνια και οι χώρες της ανατολικής εταιρικής σχέσης· ζητεί να βελτιωθεί η ανταλλαγή πληροφοριών για τον εντοπισμό υβριδικών επιθέσεων, προκειμένου να αυξηθεί η ικανότητα ανταπόκρισης· επιμένει, ωστόσο, ότι τόσο η ΕΕ όσο και το ΝΑΤΟ πρέπει να διατηρήσουν τις αντίστοιχες ανεξάρτητες ικανότητές τους· υποστηρίζει την ιδέα να δημιουργηθούν ανεξάρτητα κέντρα αριστείας για τη μελέτη των ξένων γλωσσών που ομιλούνται σε περιοχές στρατηγικής σημασίας·

64.  υπογραμμίζει τη σημασία της κοινοβουλευτικής διπλωματίας και επαναλαμβάνει τις προηγούμενες εκκλήσεις του να ενισχυθεί ο ρόλος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΝΑΤΟ· συνιστά στη Μόνιμη Επιτροπή της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του NATO να αναβαθμίσει σε πλήρες μέλος την αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΝΑΤΟ, ώστε να αντικατοπτρίζεται η σημασία της συνεργασίας ΕΕ-ΝΑΤΟ· ζητεί να πραγματοποιηθεί κοινή συνεδρίαση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Κοινοβουλίου και της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, προκειμένου να συζητηθούν οι κοινές απειλές για την ασφάλεια της διατλαντικής εταιρικής σχέσης και οι τρόποι με τους οποίους θα μπορούσε να συμβάλει στην αντιμετώπιση των απειλών αυτών μια ενισχυμένη συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ·

65.  επικροτεί την πρώτη συμμετοχή Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ σε συνεδρίαση του Σώματος των επιτρόπων, στις 15 Δεκεμβρίου 2020, γεγονός που έδωσε ισχυρό μήνυμα όσον αφορά την αμοιβαία δέσμευση για την ενίσχυση της εταιρικής σχέσης μεταξύ του ΝΑΤΟ και της ΕΕ· επαινεί τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg για την ηγεσία και την αποφασιστικότητά του να προωθήσει τις σχέσεις ΕΕ-ΝΑΤΟ, πράγμα που ευθυγραμμίζεται με τις φιλοδοξίες και προτεραιότητες της ηγεσίας της ΕΕ·

o
o   o

66.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης, στον αντιπρόεδρο της Επιτροπής/ύπατο εκπρόσωπο της Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, στον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ, στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Άμυνας, στις κυβερνήσεις και τα εθνικά κοινοβούλια των κρατών μελών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, και στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΝΑΤΟ.

(1) ΕΕ C 28 της 27.1.2020, σ. 49. (2) ΕΕ C 388 της 13.11.2020, σ. 22. (3) ΕΕ C 449 της 23.12.2020, σ. 149. (4) ΕΕ C 232 της 16.6.2021, σ. 71. (5) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P9_TA(2020)0009. (6) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P9_TA(2020)0008. (7) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P9_TA(2021)0102. (8) ΕΕ L 146 της 9.6.2017, σ. 133. (9) ΕΕ L 371 της 6.11.2020, σ. 3.