(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2018)0336),

–  uwzględniając art. 294 ust. 2 i art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C8-0211/2018),

–  uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 19 września 2018 r.(1),

–  uwzględniając wstępne porozumienie zatwierdzone przez komisję przedmiotowo właściwą na podstawie art. 74 ust. 4 Regulaminu oraz przekazane pismem z dnia 28 czerwca 2021 r. zobowiązanie przedstawiciela Rady do zatwierdzenia stanowiska Parlamentu, zgodnie z art. 294 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając art. 59 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów oraz opinię przedstawioną przez Komisję Prawną (A8-0035/2019),

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu(2);

2.  przyjmuje do wiadomości oświadczenie Komisji załączone do niniejszej rezolucji;

3.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;

4.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.

(1) Dz.U. C 440 z 6.12.2018, s. 85. (2) Niniejsze stanowisko zastępuje poprawki przyjęte w dniu 13 lutego 2019 r. (Dz.U. C 449 z 23.12.2020, s. 586).

(Jako że pomiędzy Parlamentem i Radą osiągnięte zostało porozumienie, stanowisko Parlamentu odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, dyrektywy (UE) 2021/2118.)

Oświadczenie Komisji w sprawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 2009/103/WE

Komisja podtrzymuje swoje zobowiązanie do obrony wysokiego stopnia ochrony poszkodowanych w kontekście dyrektywy w sprawie ubezpieczeń komunikacyjnych. Naszym celem jest zadbanie, aby ofiary, w tym w sytuacjach transgranicznych, otrzymywały odszkodowanie możliwie jak najszybciej i nie podlegały nieproporcjonalnym wymogom proceduralnym, które mogłyby utrudniać im dostęp do odszkodowania. Skuteczność rekompensaty zależy w dużej mierze od tego, czy jest ona realizowana w odpowiednim czasie. W tym względzie odnotowujemy wielokrotnie wyrażane przez Parlament Europejski obawy dotyczące różnic między państwami członkowskimi w zakresie okresów przedawnienia, tj. czasu, w którym strona poszkodowana może wystąpić z roszczeniem. Komisja uważnie przeanalizuje tę kwestię i zbada możliwe środki zaradcze w celu dalszego wzmocnienia ochrony ofiar, jeżeli dowody będą wskazywać, że uzasadnione jest podjęcie działań na szczeblu unijnym.