Parlament Europejski,

–  uwzględniając art. 6 i 165 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), które określają kompetencje i działania Unii w dziedzinie sportu, a w szczególności wspieranie europejskich przedsięwzięć w zakresie sportu, oraz biorąc pod uwagę szczególny charakter sportu, jego struktury oparte na zasadzie dobrowolności oraz funkcję społeczną i edukacyjną,

–  uwzględniając Agendę ONZ na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 i jej 17 celów zrównoważonego rozwoju, a w szczególności rolę sportu jako ważnego bodźca zrównoważonego rozwoju oraz wkład, jaki sport wnosi w zachowanie pokoju, promowanie tolerancji i szacunku, we wzmacnianie pozycji kobiet i ludzi młodych, poszczególnych osób i społeczności, jak również w ochronę zdrowia, edukację i realizację celów integracji społecznej(1),

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/817 z dnia 20 maja 2021 r. ustanawiające „Erasmus+”: unijny program na rzecz kształcenia i szkolenia, młodzieży i sportu oraz uchylające rozporządzenie (UE) nr 1288/2013(2), a w szczególności jego rozdział dotyczący sportu,

–  uwzględniając białą księgę Komisji z dnia 11 lipca 2007 r. na temat sportu (COM(2007)0391),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 18 stycznia 2011 r. zatytułowany „Rozwijanie europejskiego wymiaru sportu” (COM(2011)0012),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 7 lipca 2020 r. w sprawie realizacji i przydatności planu prac Unii Europejskiej w dziedzinie sportu na lata 2017–2020 (COM(2020)0293), a w szczególności jego zalecenia na przyszłość,

–   uwzględniając komunikat Komisji z dnia 3 marca 2021 r. pt. „Unia równości: Strategia na rzecz praw osób z niepełnosprawnościami na lata 2021–2030” (COM(2021)0101),

–  uwzględniając wytyczne UE z dnia 16 listopada 2012 r. zatytułowane „Dual Careers of Athletes - Recommended Policy Actions in Support of Dual Careers in High-Performance Sport” [Dwutorowa kariera sportowców – zalecane działania polityczne wspierające dwutorową karierę w sporcie wyczynowym],

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 2 lutego 2012 r. w sprawie europejskiego wymiaru sportu(3),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie ustawiania wyników meczów i korupcji w sporcie(4),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 11 czerwca 2015 r. w sprawie niedawno ujawnionych przypadków poważnej korupcji w FIFA(5),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 2 lutego 2017 r. w sprawie zintegrowanego podejścia do polityki w dziedzinie sportu: dobre zarządzanie, dostępność i uczciwość(6),

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 września 2020 r. w sprawie skutecznych środków ekologizacji programów Erasmus+ i Kreatywna Europa oraz Europejskiego Korpusu Solidarności(7),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 10 lutego 2021 r. w sprawie wpływu COVID-19 na młodzież i sport(8),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 19 maja 2021 r. zawierającą zalecenia dla Komisji w sprawie wyzwań stojących przed organizatorami wydarzeń sportowych w środowisku cyfrowym(9),

–  uwzględniając rezolucję Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie w sprawie planu prac Unii Europejskiej w dziedzinie sportu (na okres 1 stycznia 2021 r. – 30 czerwca 2024 r.)(10), w szczególności jej obszary priorytetowe,

–  uwzględniając konkluzje Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie w sprawie zwalczania korupcji w sporcie(11),

–   uwzględniając konkluzje Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie w sprawie dostępu osób z niepełnosprawnościami do sportu(12),

–  uwzględniając konkluzje Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie w sprawie wpływu pandemii COVID-19 na sektor sportu i odbudowy tego sektora(13),

–  uwzględniając konkluzje Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie w sprawie wzmacniania pozycji trenerów dzięki zwiększaniu możliwości nabywania umiejętności i kompetencji(14),

–  uwzględniając konkluzje Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie w sprawie innowacji w sporcie(15),

–  uwzględniając Konwencję antydopingową Rady Europy z dnia 16 listopada 1989 r.,

–  uwzględniając konwencję Rady Europy z dnia 18 września 2014 r. w sprawie zwalczania manipulacji rozgrywkami sportowymi,

–  uwzględniając Konwencję Rady Europy z dnia 3 lipca 2016 r. w sprawie zintegrowanego podejścia do bezpieczeństwa, zabezpieczenia i obsługi podczas meczów piłki nożnej i innych imprez sportowych,

–   uwzględniając Kodeks Etyki Sportowej, zmieniony 16 maja 2001 r., i Europejską Kartę Sportu Rady Europy, zmienioną 13 października 2021 r.,

–  uwzględniając międzynarodową konwencję UNESCO z dnia 19 października 2005 r. o zwalczaniu dopingu w sporcie,

–  uwzględniając swoje badanie z czerwca 2021 r. zatytułowane „Polityka UE w dziedzinie sportu: ocena i możliwe kierunki dalszych działań”(16),

–  uwzględniając sprawozdanie końcowe Ecorys, KEA i Sport and Citizenship dla Dyrekcji Generalnej Komisji Europejskiej ds. Edukacji, Młodzieży, Sportu i Kultury z czerwca 2016 r. zatytułowane „Mapping and analysis of the specificity of sport” [Określenie i analiza specyfiki sportu],

–  uwzględniając sprawozdanie Ecorys i SportsEconAustria dla Komisji Europejskiej z 2020 r. zatytułowane „Mapping study on measuring the economic impact of COVID-19 on the sport sector in the EU” [Analiza badająca gospodarczy wpływ COVID-19 na sektor sportu w UE],

–  uwzględniając art. 54 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Kultury i Edukacji (A9-0318/2021),

A.  mając na uwadze, że sport odgrywa kluczową rolę w życiu społecznym, kulturalnym i edukacyjnym obywateli Unii oraz propaguje takie wartości jak demokracja, szacunek, solidarność, różnorodność i równość;

B.  mając na uwadze, że sport sprzyja integracji, zwłaszcza w przypadku osób o mniejszych szansach;

C.  mając na uwadze, że sport musi być inkluzywny i otwarty dla wszystkich bez względu na wiek, płeć, niepełnosprawność czy pochodzenie kulturowe i społeczno-ekonomiczne;

D.  mając na uwadze, że sport to rozwijający się sektor gospodarki, który wnosi istotny wkład we wzrost gospodarczy i zatrudnienie w UE, a tym samym w jej dobrobyt;

E.  mając na uwadze, że sport przyczynia się do wzmocnienia integracji europejskiej i pozycji UE we współpracy międzynarodowej;

F.  mając na uwadze, że pandemia COVID-19 wywarła negatywny wpływ gospodarczy i społeczny na sektor sportu;

G.  mając na uwadze, że UE powinna dążyć do dalszego rozwijania europejskiego wymiaru sportu przy jednoczesnym poszanowaniu jego szczególnego charakteru i autonomii;

H.  mając na uwadze, że polityka UE w dziedzinie sportu musi wspierać zarówno sport wyczynowy, jak i sport masowy, w tym aktywny wypoczynek;

I.   mając na uwadze, że sport masowy przyczynia się do rozwoju umiejętności wśród młodych ludzi i promuje zaangażowanie obywatelskie w postaci wolontariatu;

J.  mając na uwadze, że młodzi sportowcy często stają przed wyzwaniem pogodzenia kariery sportowej ze szkoleniami i działalnością zawodową;

K.  mając na uwadze, że sport korzystnie wpływa na zdrowie i dobrostan obywateli;

L.  mając na uwadze, że rozwój infrastruktury sportowej znacząco poprawia jakość życia i możliwości gospodarcze na obszarach odległych i defaworyzowanych;

M.  mając na uwadze, że sport stoi w obliczu wielu wyzwań, takich jak problemy z zarządzaniem, korupcja, ustawianie meczów, doping, finansowanie, piractwo cyfrowe, modele oparte wyłącznie na zysku, łamanie praw człowieka, dyskryminacja i przemoc oraz problemy dotyczące środowiska i zrównoważoności;

N.  mając na uwadze, że kobiety nadal są niedostatecznie reprezentowane w sporcie, zarówno w organach zarządzających, jak i w sferze mediów;

O.  mając na uwadze, że nielegalna strumieniowa transmisja wydarzeń sportowych na żywo zagraża stabilności finansowej zarówno zawodowych, jak i masowych dyscyplin sportowych, które są uzależnione od dochodów z praw do transmisji sportowych;

Większa widoczność, współpraca i włączanie sportu do głównego nurtu polityk UE

1.  apeluje do UE o przyjęcie bardziej całościowego podejścia do polityki w dziedzinie sportu oraz o dalsze wysiłki na rzecz włączenia jej do głównego nurtu innych polityk UE;

2.  podkreśla potrzebę zacieśnienia współpracy międzyinstytucjonalnej i współpracy z podmiotami sportowymi;

3.  wzywa Komisję do nawiązania regularnej, zorganizowanej współpracy na wysokim szczeblu ze wszystkimi podmiotami sportowymi i innymi instytucjami mającej na celu opracowanie bardziej ukierunkowanych i odpowiedzialnych zaleceń dotyczących działań związanych z obecnymi wyzwaniami stojącymi przed sektorem sportu;

4.  wzywa Komisję do przedstawienia komunikatu w sprawie przyszłości sportu w kontekście celów strategicznych UE;

5.  apeluje do Komisji o większe wyeksponowanie i uwzględnienie sportu i perspektywy sportu we wszystkich obszarach polityki na szczeblu UE przez dodanie sportu do nazwy teki komisarza odpowiedzialnego za tę dziedzinę;

6.  apeluje również w tym kontekście o powołanie koordynatora UE ds. sportu, który byłby osobą kontaktową w Komisji do tych zagadnień i stanowił widoczny punkt odniesienia;

7.  nalega na większe zaangażowanie Parlamentu, aby zapewnić ramy umożliwiające regularną debatę polityczną na temat sportu i działania w tej dziedzinie, oraz na parlamentarne monitorowanie i kontrolę w odniesieniu do realizacji celów strategicznych;

8.  podkreśla rolę konferencji w sprawie przyszłości Europy w dyskusjach na temat dalszych działań w zakresie polityki UE w dziedzinie sportu i kwestii związanych ze sportem oraz zachęca do aktywnego udziału wszystkich podmiotów sportowych;

9.  przyjmuje do wiadomości niedawne przyjęcie w Radzie Europy zmienionej Europejskiej Karty Sportu, w której podkreślono wspólne cechy ram europejskiego sportu i jego organizacji oraz zachęcono instytucje UE, by dążyły do spójności, współpracy i solidarności na szczeblu całego kontynentu, a jednocześnie przejęły inicjatywę w zakresie polityki w dziedzinie sportu;

10.  apeluje do Parlamentu o bardziej aktywną rolę w dyplomacji sportowej;

Wzmocnienie zasad europejskiego modelu sportu

11.  uznaje znaczenie europejskiego modelu sportu opartego na wartościach, wolontariacie i solidarności oraz oczekuje jego dalszego rozwoju w interesie obywateli i zainteresowanych stron;

12.  uznaje różnorodność podejść w poszczególnych dyscyplinach sportowych i krajach, mając przy tym na uwadze, że należy dalej wzmacniać i chronić wspólne podstawy europejskiego sportu, w szczególności związki między sportem masowym i sportem wyczynowym;

13.  apeluje o europejski model sportu, w którym uznaje się potrzebę zdecydowanego zobowiązania do uwzględniania zasad solidarności, zrównoważonego rozwoju, inkluzywności dla wszystkich, otwartego współzawodnictwa, wartości sportowych i sprawiedliwości, i w związku z tym zdecydowanie sprzeciwia się zawodom, w których nie respektuje się tego modelu, podważa te zasady i zagraża stabilności całego ekosystemu sportowego; podkreśla, że do stosowania tych zasad powinny zachęcać wszystkie podmioty sportowe i władze krajowe;

14.  uznaje rolę federacji w zarządzaniu dyscyplinami sportu i zachęca do ściślejszej koordynacji i współpracy z władzami i wszystkimi zainteresowanymi stronami;

15.  uznaje, że kluby sportowe stanowią podstawę europejskiego modelu sportu, ponieważ umożliwiają uprawianie sportu na poziomie lokalnym wszystkim, a zwłaszcza ludziom młodym, niezależnie od pochodzenia kulturowego czy społeczno-ekonomicznego;

16.  podkreśla, że potrzebna jest wyraźniejsza i bardziej ukierunkowana solidarność oraz większa redystrybucja finansowa, a także wymiana umiejętności i specjalistycznej wiedzy, zwłaszcza między sportem zawodowym a masowym; apeluje do federacji sportowych, aby wdrożyły mechanizm solidarności oparty na sprawiedliwej i wiążącej metodzie podziału środków, który zapewni odpowiednie finansowanie sportu amatorskiego i masowego;

17.  podkreśla potrzebę zapewnienia trwałej stabilności finansowej i należytego zarządzania klubami sportowymi oraz apeluje do organów sportowych o wprowadzenie stosownych mechanizmów, jeśli takowe jeszcze nie istnieją, wraz z odpowiednim systemem egzekwowania;

18.  uważa, że zasada 50+1 dotycząca własności klubów piłkarskich dobrze przysłużyła się niemieckiemu futbolowi i że kraje, które chcą udoskonalić swoje modele, powinny uznać ją za przykład najlepszych praktyk;

19.  wzywa organy publiczne, federacje i organizacje sportowe, by we wszystkich swoich działaniach, zwłaszcza przy przyznawaniu statusu gospodarza dużych imprez sportowych, a także przy wyborze sponsorów przestrzegały praw człowieka i zasad demokracji; nalega, by nie przyznawać prawa do organizacji wielkich imprez sportowych krajom, w których regularnie łamie się te podstawowe prawa i wartości;

20.  apeluje do organizacji sportowych, aby przestrzegały ustalonej częstotliwości międzynarodowych turniejów sportowych, zwłaszcza mistrzostw Europy i mistrzostw świata, biorąc pod uwagę rozgrywki krajowe oraz zdrowie sportowców i zawodników;

Odnowienie dobrego zarządzania i uczciwości

21.  uważa, że potrzebne jest nowe zobowiązanie do dobrego zarządzania, aby przywrócić równowagę pomiędzy społecznymi i gospodarczymi aspektami sportu oraz zapewnić reprezentację zainteresowanych podmiotów w organach decyzyjnych;

22.  zauważa, że interesy komercyjne w sporcie zawodowym należy zrównoważyć bardzo potrzebnym aspektem społecznym; zachęca odpowiednie organizacje do zajęcia się tą kwestią, tak by nadal były wzorem obrony ideałów, na których zbudowano sport europejski;

23.  apeluje do międzynarodowych, europejskich i krajowych organizacji sportowych oraz organizacji reprezentujących zainteresowane podmioty o wdrożenie najwyższych norm zarządzania;

24.  docenia wysiłki podejmowane przez organizacje i federacje sportowe, aby zapewnić wdrożenie zasad dobrego zarządzania w sporcie, i podkreśla, że Komisja powinna opracować zalecenia dotyczące wytycznych w zakresie organizacji sportu i organów zarządzających sportem w UE;

25.  wzywa międzynarodowe, europejskie i krajowe organy zarządzające sportem oraz zainteresowane podmioty do wdrożenia środków dotyczących różnorodności i inkluzywności, w szczególności do zajęcia się problemem niewielkiej liczby kobiet i mniejszości etnicznych na stanowiskach kierowniczych i w zarządach;

26.  apeluje do wszystkich podmiotów działających w dziedzinie sportu o osiągnięcie odpowiedniego poziomu reprezentatywności i profesjonalizacji jako warunku wstępnego umożliwiającego udział w zbiorowych procesach decyzyjnych;

27.  apeluje do instytucji UE o propagowanie i ochronę praw podstawowych sportowców, w tym reprezentacji sportowców w procesie podejmowania decyzji, prawa do zrzeszania się, rokowań zbiorowych i niedyskryminacji;

28.  podkreśla, że władze sportowe muszą uwzględniać ochronę zdrowia psychicznego sportowców w takim samym stopniu jak ich zdrowia fizycznego;

29.  apeluje do państw członkowskich o podjęcie działań w celu zapewnienia wszystkim sportowcom zawodowym równego dostępu do mechanizmów ochrony socjalnej i ochrony pracy;

30.  apeluje do państw członkowskich, organów zarządzających sportem i klubów o uznanie statusu kibiców w sporcie poprzez włączenie ich do organów zarządzających i decyzyjnych;

31.  apeluje do Komisji, aby oparła się na swoich dotychczasowych pracach dotyczących dialogu społecznego i rozszerzyła jego zakres na wszystkie sporty zawodowe;

32.  z zadowoleniem przyjmuje reformy i środki mające na celu zwiększenie przejrzystości i odpowiedzialności na rynku transferów zawodników w różnych dyscyplinach sportowych i apeluje o dalsze wysiłki; zauważa, że europejskie ramy są potrzebne do usprawnienia systemów transferu zawodników, tak aby spełniały one europejskie standardy i cele, w szczególności w odniesieniu do rynku pracy i regulacji finansowych;

33.  przypomina o potrzebie uregulowania działań agentów i uznaje, że ostatnie reformy na rynku transferów piłkarskich, w tym ustanowienie izby rozrachunkowej, wymogi dotyczące licencjonowania agentów oraz ograniczenie prowizji agentów, stanowią krok we właściwym kierunku; wzywa właściwe władze sportowe, by zapewniły szybkie wdrożenie tych reform, i apeluje do Komisji o monitorowanie postępów;

34.  jest przekonany, że zwalczanie korupcji w sporcie, często powiązanej z praniem pieniędzy i przestępczością, wymaga transnarodowej współpracy wszystkich zainteresowanych podmiotów i organów;

35.  apeluje do państw członkowskich i właściwych organów o zdecydowane zwalczanie nadużyć w sektorze gier hazardowych, w tym mnożących się oszukańczych stron internetowych i drapieżnych praktyk, tak by chronić przed wszelkim ryzykiem nieletnich i osoby szczególnie narażone;

36.  wzywa Radę i Komisję do przełamania impasu w podpisaniu i ratyfikacji konwencji Rady Europy w sprawie zwalczania manipulacji rozgrywkami sportowymi;

37.  podkreśla potrzebę budowania zdolności w celu ulepszenia środków zapobiegawczych i antydopingowych w sporcie poprzez wspólną europejską strategię obejmującą ścisłą współpracę i wymianę informacji między organami ścigania we wszystkich państwach UE;

38.  podkreśla potrzebę prowadzenia kampanii informacyjnych i edukacyjnych na temat zapobiegania dopingowi, ustawiania wyników zawodów sportowych, korupcji, przemocy, wykorzystywania seksualnego i psychicznego i innych kwestii związanych z uczciwością w sporcie, ze szczególnym uwzględnieniem sportu amatorskiego;

Zapewnienie bezpiecznego, inkluzywnego i równego sportu

39.  apeluje do Komisji i państw członkowskich o zaangażowanie wszystkich zainteresowanych podmiotów w dopilnowanie, aby polityka i przepisy w dziedzinie sportu wspierały równość płci, ze szczególnym uwzględnieniem walki z wszelkimi rodzajami przemocy oraz nękania i molestowania, stereotypami płciowymi, słabym wyeksponowaniem i obecnością w mediach oraz różnicami w wysokości zarobków, premii i nagród;

40.  apeluje do krajowych federacji sportowych, aby dążyły do zrównania wysokości premii dla sportowców obydwu płci, za przykładem Irlandzkiego Związku Piłki Nożnej (FAI);

41.  apeluje do Komisji, aby dostrzegła znaczenie włączenia społecznego osób o mniejszych szansach, uchodźców, mniejszości etnicznych i społeczności LGBTQI+ w sporcie i je wspierała, tak by nikogo nie pozostawiono samemu sobie;

42.  podkreśla, że trzeba wykorzystać znaczenie społeczne sportu zawodowego do podnoszenia świadomości na temat problemów, z którymi borykają się osoby LGBTQI+ w sporcie;

43.  wzywa organy sportowe i publiczne do skutecznego zwalczania dyskryminacji, przemocy i mowy nienawiści oraz do zagwarantowania wszystkim sportowcom, widzom i personelowi bezpiecznego inkluzywnego sportu na obiektach sportowych i w internecie;

44.  nalega na stosowanie zasady zero tolerancji dla rasizmu i przemocy w sporcie oraz wzywa Komisję, państwa członkowskie i federacje sportowe, by opracowały środki zapobiegające takim incydentom oraz przyjęły skuteczne kary i środki wsparcia dla ofiar;

45.  apeluje do państw członkowskich o wzmożenie wysiłków na rzecz udziału osób z niepełnosprawnością intelektualną i ruchową w aktywnościach sportowych i programach zajęć sportowych oraz do lepszego eksponowania w mediach zawodów z udziałem sportowców z niepełnosprawnościami;

46.  podkreśla potrzebę zwiększenia finansowania i usunięcia wszystkich barier dla osób z niepełnosprawnościami poprzez kampanie edukacyjne i informacyjne, specjalistyczne szkolenia dla odpowiednich podmiotów i dostępną infrastrukturę sportową, która umożliwia uczestnictwo w imprezach sportowych i uprawianie sportu;

47.  apeluje do państw członkowskich, aby oferowały takie same nagrody finansowe swoim mistrzom olimpijskim i paraolimpijskim oraz wspierały olimpijczyków i paraolimpijczyków o niskich dochodach;

48.  przypomina, że UE stoi przed wyzwaniami demograficznymi, takimi jak starzenie się społeczeństwa, oraz że należy zwrócić szczególną uwagę na promowanie aktywności fizycznej sprzyjającej aktywnemu starzeniu się;

49.  apeluje do państw członkowskich, aby szerzej relacjonowały większą gamę sportów, a w szczególności sporty kobiece i młodzieżowe;

50.  apeluje do państw członkowskich, aby wprowadziły specjalne środki umożliwiające dzieciom ze środowisk defaworyzowanych dostęp do sportów, w których koszty sprzętu i opłaty są wysokie, w tym do sportów zimowych;

51.  apeluje do instytucji UE, państw członkowskich i organizacji sportowych, aby priorytetowo potraktowały strategie polityczne, które chronią dzieci przed dyskryminacją, molestowaniem i wszelkimi formami nadużyć, podnoszą świadomość oraz zapewniają dostęp do środków prawnych, w tym porad prawnych i ochrony w odpowiednim czasie;

52.  z zadowoleniem przyjmuje badanie Komisji z 2019 r. pt. „Ochrona dzieci w sporcie” i apeluje do Komisji, by kontynuowała prace w tej dziedzinie, w tym poprzez regularne gromadzenie i aktualizowanie danych;

53.  nalega, aby chronić młodych sportowców z krajów rozwijających się przed oszustwami i handlem ludźmi, przyznać im legalny status w Europie oraz wspierać w ocenie i monitorowaniu ich kontraktów;

54.  apeluje do państw członkowskich i federacji sportowych, aby szkoliły młodzież i sportowców w zakresie pierwszej pomocy;

Promowanie zdrowego i aktywnego stylu życia wraz z możliwościami edukacji i rozwoju

55.  wzywa państwa członkowskie i organy publiczne, aby rozwijały infrastrukturę sportową, zwłaszcza w regionach oddalonych i na obszarach defaworyzowanych, oraz zwiększyły liczbę zajęć wychowania fizycznego, w tym codziennych ćwiczeń, aktywnych przerw i pozalekcyjnych zajęć ruchowych w szkołach, a jednocześnie inspirowały zmianę mentalności i uznanie znaczenia sportu jako przedmiotu szkolnego;

56.  podkreśla, że w aktywnych miastach wymagane jest zintegrowane podejście, w którym promuje się aktywność fizyczną w codziennym życiu obywateli europejskich, w tym w miejscu pracy, oraz zwiększa i rozwija aktywną i zgodną z zasadami zrównoważonego rozwoju mobilność oraz środki transportu;

57.  z zadowoleniem przyjmuje inicjatywy i kampanie zachęcające do aktywności fizycznej, takie jak Europejski Tydzień Sportu, #BeActive i HealthyLifestyle4All i zachęca Komisję do zintensyfikowania komunikacji na temat tych wydarzeń w państwach członkowskich, w szczególności skierowanej do szkół; podkreśla znaczenie regularnych ocen ich zasięgu i oddziaływania;

58.  apeluje o wdrożenie i propagowanie wytycznych UE dotyczących dwutorowej kariery sportowców w każdym państwie członkowskim oraz o rozszerzenie tych wytycznych na cały personel sportowy zajmujący się sportem zorganizowanym, a także o podjęcie konkretnych inicjatyw w dziedzinie przekwalifikowania;

59.  ponawia swój apel do Komisji, państw członkowskich, federacji sportowych i klubów o promowanie możliwości dwutorowej kariery sportowców i apeluje do Komisji, aby rozważyła włączenie transgranicznej mobilności sportowców do następnego programu Erasmus+;

60.  ponownie podkreśla potrzebę opracowania strategii wspierającej byłych sportowców, aby zapewnić im odpowiedni dostęp do miejsc pracy, szkoleń lub przekwalifikowania;

61.  podkreśla rolę trenerów, personelu sportowego, nauczycieli i osób pracujących z młodzieżą w rozwijaniu umiejętności i kształceniu dzieci i młodzieży, a także podkreśla, że odpowiednie szkolenie odgrywa kluczową rolę w zachęcaniu do sportu i w zapewnianiu bezpiecznego otoczenia dla wszystkich;

62.  odnotowuje z zadowoleniem włączenie mobilności personelu sportowego do programu Erasmus+ na lata 2021–2027 i apeluje do Komisji, agencji krajowych i federacji o zwiększenie świadomości na temat tej nowej możliwości;

63.  apeluje do Komisji i państw członkowskich o opracowanie wspólnych standardów na szczeblu UE, tak by wszyscy trenerzy mieli odpowiednie umiejętności i przeszkolenie w zakresie trenowania dzieci i młodzieży;

64.  apeluje do Komisji o utworzenie sieci ambasadorów sportu, aby zachęcać do aktywności fizycznej i zdrowego stylu życia poprzez wykorzystanie autorytetu uznanych sportowców stanowiących wzór do naśladowania;

65.  uznaje cenny wkład wolontariuszy sportowych w społeczeństwo i apeluje do Komisji i państw członkowskich o stworzenie systemu zgodnego z unijnym programem na rzecz umiejętności oraz opartego na europejskim systemie transferu i akumulacji punktów (ECTS) oraz europejskim systemie transferu i akumulacji punktów w kształceniu i szkoleniu zawodowym (ECVET) w celu uznawania kwalifikacji zdobytych przez wolontariuszy, w tym trenerów pracujących na zasadzie wolontariatu;

Pomoc w skutecznym przywróceniu normalnego funkcjonowania sportu

66.  podkreśla potrzebę wprowadzenia mechanizmów wsparcia i specjalnych systemów finansowania – w tym z funduszy krajowych, Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności oraz funduszy strukturalnych – aby po pandemii COVID-19 sektor sportu i wszystkie jego dyscypliny powróciły na normalne tory;

67.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że niektóre państwa członkowskie uwzględniły sport w swoich krajowych planach odbudowy i zwiększania odporności;

68.  apeluje do Komisji, aby w sprawozdaniu z przeglądu wdrażania Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności, które ma przedstawić Parlamentowi i Radzie w 2022 r., zawarła dane na temat inwestycji i reform związanych ze sportem ;

69.  z zadowoleniem przyjmuje większy budżet na sport w obecnym programie Erasmus+ i popiera dalsze synergie między funduszami i programami takimi jak Program UE dla zdrowia i LIFE; podkreśla, że usunięcie wszystkich przeszkód w procesie składania wniosków na szczeblu krajowym jest niezbędne, aby lepiej wykorzystywać te narzędzia do wspierania odbudowy sportu;

70.  ubolewa, że w rozporządzeniu w sprawie Programu UE dla zdrowia zabrakło wyraźnego odniesienia do sportu;

71.  apeluje do instytucji UE o znaczne zwiększenie budżetu przeznaczonego na sport masowy w programie Erasmus+ w kolejnym okresie programowania finansowego;

72.  podkreśla, że należy wciąż zwiększać finansowanie sportu, również poza programem Erasmus+, w sposób ukierunkowany i ze szczególnym uwzględnieniem społecznego wymiaru sportu, zwłaszcza masowego;

73.  podkreśla znaczenie działań przygotowawczych i projektów pilotażowych w dziedzinie sportu, które zapewniają dodatkowe finansowanie sportu na szczeblu lokalnym i dają obiecujące wyniki;

74.  apeluje do Komisji o zwiększenie liczby przyjmowanych projektów pilotażowych i działań przygotowawczych w dziedzinie sportu;

75.  podkreśla potrzebę wspierania turystyki sportowej jako jednego ze sposobów stymulowania odbudowy i odporności sportu po pandemii COVID-19;

76.  przypomina o znaczeniu ochrony sportu tradycyjnego i promowania go za pomocą odpowiedniego finansowania, jako części europejskiego dziedzictwa kulturowego i tożsamości regionalnej;

77.  apeluje do władz krajowych, regionalnych i lokalnych, aby uznały kluczową role sportu i aktywności fizycznej w takich dziedzinach jak rewitalizacja obszarów miejskich, turystyka i spójność terytorialna oraz zachęcały do odpowiednich inwestycji z unijnej polityki spójności, zwłaszcza w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Plus, Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności;

78.  apeluje do Komisji, aby propagowała wykorzystywanie funduszy REACT-EU na projekty związane z infrastrukturą sportową, pod warunkiem że są one zrównoważone, przyczyniają się do długoterminowej naprawy gospodarczej i wspierają turystykę;

79.  zwraca uwagę Komisji i instytucji zarządzających na ważną rolę małych klubów i stowarzyszeń sportowych oraz podkreśla, że nie dysponują one wystarczającymi zasobami ludzkimi i materialnymi, aby uzyskać dostęp do funduszy europejskich i ukierunkowanego wsparcia;

80.  apeluje do państw członkowskich, aby rozważyły zastosowanie najniższej możliwej stawki VAT dla sektora sportu jako jedno z narzędzi ułatwiających dostęp do usług tego sektora po pandemii COVID-19;

81.  apeluje do Komisji, aby wspólnie ze wszystkimi odpowiednimi zainteresowanymi stronami, w tym społeczeństwem obywatelskim, partnerami społecznymi i organami publicznymi opracowała metodykę określania kryteriów pomiaru i monitorowania społecznych skutków przedsięwzięć związanych ze sportem oraz by regularnie aktualizowała i przedstawiała dane dotyczące społecznego wpływu sportu;

82.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do regularnego aktualizowania i przedstawiania danych dotyczących oddziaływania sportu na gospodarkę;

Ułatwianie przejścia w kierunku zrównoważonej i innowacyjnej przyszłości

83.  odnotowuje wysiłki klubów i federacji w celu zapewnienia zrównoważenia środowiskowego; apeluje do instytucji UE, państw członkowskich i federacji sportowych, aby dalej wspierały i promowały rozwój sportu oraz organizowanie wydarzeń sportowych ambitnych pod względem ekologii;

84.  nalega, aby dostosować sport do zasad Europejskiego Zielonego Ładu i by wnosił on wkład w edukację ekologiczną i zmianę zachowań;

85.  apeluje do Komisji i państw członkowskich o wspieranie ekologicznej transformacji sektora sportu, zwłaszcza w odniesieniu do budowy, rozbudowy i remontów infrastruktury sportowej, w tym dla sportów zimowych;

86.  podkreśla znaczenie sportu i aktywności fizycznej w nowym europejskim Bauhausie i uznaje potencjał tworzenia przestrzeni aktywnych i promowania zrównoważonej infrastruktury sportowej; apeluje do Komisji o zadbanie, by w tej inicjatywie priorytetowo traktowano projekty dotyczące sportu, zwłaszcza w przestrzeni publicznej;

87.  apeluje do Komisji i państw członkowskich o ustanowienie zharmonizowanych minimalnych kryteriów dostępności, wskaźników referencyjnych zrównoważonego rozwoju i norm bezpieczeństwa dla infrastruktury sportowej, w tym środków zapobiegających wszelkim formom molestowania oraz wspierających włączenie społeczne i mobilność sportowców i pracowników sektora sportowego;

88.  apeluje o zwrócenie szczególnej uwagi na warunki pracy na budowach infrastruktury sportowej;

89.  podkreśla znaczenie innowacji i współpracy międzysektorowej w sporcie, zwłaszcza rozwoju narzędzi cyfrowych sprzyjających zwiększaniu zaangażowania w aktywność fizyczną, ze szczególnym uwzględnieniem młodzieży;

90.  podkreśla, że w kontekście pandemii COVID-19 należy przewidzieć nowe sposoby organizacji imprez sportowych z wykorzystaniem technologii cyfrowych;

91.  apeluje do Komisji i Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii o utworzenie wspólnoty wiedzy i innowacji w dziedzinie sportu, aby pobudzić innowacje, odporność i współpracę ponadnarodową;

92.  apeluje do instytucji UE, aby rozpoczęły debatę na temat przyszłości e-sportu i możliwości, jakie oferuje, oraz gromadziły dane w celu oceny tego sektora i przedstawienia badania na temat jego wpływu społecznego i gospodarczego;

93.  apeluje do Komisji o skuteczne i bezzwłoczne rozwiązanie rosnącego problemu nielegalnej transmisji wydarzeń sportowych na żywo;

o
o   o

94.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich oraz europejskim, międzynarodowym i krajowym federacjom i organizacjom sportowym.

(1) Rezolucja zatytułowana „Przekształcamy nasz świat: Agenda na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030”, przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne ONZ 25 września 2015 r., A/RES/70/1. (2) Dz.U. L 189 z 28.5.2021, s. 1. (3) Dz.U. C 239 E z 20.8.2013, s. 46. (4) Dz.U. C 36 z 29.1.2016, s. 137. (5) Dz.U. C 407 z 4.11.2016, s. 81. (6) Dz.U. C 252 z 18.7.2018, s. 2. (7) Dz.U. C 385 z 22.9.2021, s. 2. (8) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0045. (9) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0236. (10) Dz.U. C 419 z 4.12.2020, s. 1. (11) Dz.U. C 416 z 11.12.2019, s. 3. (12) Dz.U. C 192 z 7.6.2019, s. 18 (13) Dz.U. C 214 I z 29.6.2020, s. 1. (14) Dz.U. C 196 z 11.6.2020, s. 1. (15) Dz.U. C 212 z 4.6.2021, s. 2. (16) Mittag, J. & Naul, R. (2021), EU sports policy: assessment and possible ways forward [Polityka UE w dziedzinie sportu: ocena i możliwe kierunki dalszych działań], Parlament Europejski, Analiza dla Komisji Kultury i Edukacji – Departament Tematyczny ds. Polityki Strukturalnej i Polityki Spójności, Bruksela.