Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Sądu Rejonowego w Kecskemét na Węgrzech z 21 października 2022 r. o uchylenie immunitetu Anny Júlii Donáth w związku z postępowaniem karnym wszczętym przeciwko niej z oskarżenia prywatnego toczącym się przed Sądem Rejonowym w Kecskemét, ogłoszony na posiedzeniu plenarnym 24 listopada 2022 r.,

–  uwzględniając zrzeczenie się przez Annę Júlię Donáth prawa do udzielenia wyjaśnień zgodnie z art. 9 ust. 6 Regulaminu,

–  uwzględniając art. 8 i 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, jak również art. 6 ust. 2 aktu z dnia 20 września 1976 r. dotyczącego wyboru członków Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich,

–  uwzględniając art. 4 ust. 2 węgierskiej ustawy zasadniczej, art. 10 ust. 2 i art. 12 ust. 1 Aktu LVII z 2004 r. w sprawie statusu prawnego węgierskich posłów do Parlamentu Europejskiego oraz art. 74 Aktu XXXVI z 2012 r. o Zgromadzeniu Narodowym Węgier,

–  uwzględniając wyroki wydane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w dniach 21 października 2008 r., 19 marca 2010 r., 6 września 2011 r., 17 stycznia 2013 r. i 19 grudnia 2019 r.(1),

–  uwzględniając art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 oraz art. 9 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A9-0071/2023),

A.  mając na uwadze, że 21 października 2022 r. Sąd Rejonowy w Kecskemét (Węgry) złożył wniosek o uchylenie immunitetu poselskiego Anny Júlii Donáth, posłanki do Parlamentu Europejskiego wybranej na Węgrzech, w kontekście postępowania karnego w sprawie o zniesławienie, wszczętego przeciwko niej z oskarżenia prywatnego; mając na uwadze, że wniosek ten zawiera wcześniejszy wniosek o uchylenie immunitetu Anny Júlii Donáth złożony przez ten sam Sąd Rejonowy 28 czerwca 2022 r., który jednak najwyraźniej nigdy nie wpłynął do Parlamentu Europejskiego;

B.  mając na uwadze, że 20 stycznia 2022 r. na portalu internetowym Momentum Mozgalom Párt (Partii Momentum Mozgalom) i na Facebooku opublikowano oświadczenie Komitetu Wykonawczego tej partii, dotyczące zawieszenia członkostwa w partii skarżącego i zawierające stwierdzenie, że zawieszenie to nastąpiło po serii naruszeń etycznych popełnionych przez skarżącego; mając na uwadze, że w okresie od 21 listopada 2021 r. do 29 maja 2022 r. Anna Júlia Donáth pełniła funkcję przewodniczącej Komitetu Wykonawczego Momentum Mozgalom Párt;

C.  mając na uwadze, że 31 stycznia 2022 r. skarżący wniósł do Sądu Rejonowego w Kecskemét prywatny akt oskarżenia przeciwko Annie Júlii Donáth, jako przewodniczącej Komitetu Wykonawczego Momentum Mozgalom Párt, twierdząc, że popełniła przestępstwo w świetle art. 226 ust. 2 lit. b) ustawy C z 2012 r. – węgierski kodeks karny; mając na uwadze, że zgodnie z art. 231 ust. 2 węgierskiego kodeksu karnego przestępstwo to może zostać ukarane jedynie w ramach postępowania wszczętego z oskarżenia prywatnego;

D.  mając na uwadze, że immunitet parlamentarny ma na celu ochronę Parlamentu i jego członków przed postępowaniami sądowymi w związku z działaniami podejmowanymi w ramach wykonywania obowiązków parlamentarnych, których nie można oddzielić od tych obowiązków;

E.  mając na uwadze, że zarzucany czyn nie dotyczy opinii wyrażonych lub głosów oddanych przez Annę Júlię Donáth w ramach wykonywania obowiązków posłanki do Parlamentu Europejskiego w rozumieniu art. 8 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej; mając na uwadze, że domniemane przestępstwo dotyczy natomiast działań o charakterze krajowym, prowadzonych przez nią jako przewodniczącą partii krajowej;

F.  mając na uwadze, że zgodnie z art. 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej posłowie do Parlamentu Europejskiego na terytorium swojego państwa korzystają z immunitetów przyznawanych posłom do parlamentu ich państwa, a na terytorium innego państwa członkowskiego – z immunitetu chroniącego przed zatrzymaniem oraz immunitetu jurysdykcyjnego; mając na uwadze, że nie można powoływać się na immunitet w przypadku, gdy poseł został schwytany na gorącym uczynku i nie może on stanowić przeszkody w wykonywaniu przez Parlament Europejski prawa uchylenia immunitetu w odniesieniu do któregokolwiek ze swoich posłów;

G.  mając na uwadze, że zgodnie z art. 4 ust. 2 węgierskiej ustawy zasadniczej posłom do węgierskiego parlamentu przysługuje immunitet; mając na uwadze, że zgodnie z art. 10 ust. 2 Aktu LVII z 2004 r. w sprawie statusu prawnego węgierskich posłów do Parlamentu Europejskiego posłom tym przysługuje taki sam immunitet jak posłom do parlamentu Węgier, oraz że zgodnie z art. 12 ust. 1 decyzja o uchyleniu immunitetu posła do Parlamentu Europejskiego należy do kompetencji Parlamentu Europejskiego; mając na uwadze, że zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy XXXVI z 2012 r. o Zgromadzeniu Narodowym postępowanie karne może zostać wszczęte przeciwko posłowi wyłącznie za uprzednią zgodą Zgromadzenia Narodowego;

H.  mając na uwadze, że w tym przypadku Parlament nie znalazł dowodów wskazujących na zaistnienie fumus persecutionis, czyli okoliczności wskazujących na leżący u podstaw postępowania sądowego zamiar zaszkodzenia działalności politycznej posłanki jako posłanki do Parlamentu Europejskiego;

I.  mając na uwadze, że decyzja o uchyleniu immunitetu w danej sprawie należy wyłącznie do Parlamentu; mając również na uwadze, że Parlament może w sposób rozsądny uwzględnić stanowisko posła przy podejmowaniu decyzji o uchyleniu jego immunitetu(2); mając na uwadze, że Anna Júlia Donáth oświadczyła, że nie sprzeciwia się uchyleniu jej immunitetu poselskiego;

J.  mając na uwadze, że, z jednej strony, Parlamentu nie można uznawać za sąd, a z drugiej – że posła nie można uznawać za „oskarżonego” w kontekście procedury uchylenia immunitetu(3);

1.  podejmuje decyzję o uchyleniu immunitetu Anny Júlii Donáth;

2.  zobowiązuje swoją przewodniczącą do niezwłocznego przekazania niniejszej decyzji oraz sprawozdania właściwej komisji właściwym władzom Węgier i Annie Júlii Donáth.

(1) Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 21 października 2008 r. w sprawie Marra przeciwko De Gregorio i Clemente, C-200/07 i C-201/07, ECLI:EU:C:2008:579; wyrok Sądu z dnia 19 marca 2010 r. w sprawie Gollnisch przeciwko Parlamentowi, T-42/06, ECLI:EU:T:2010:102; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 6 września 2011 r. w sprawie Patriciello, C-163/10, ECLI: EU:C:2011:543; wyrok Sądu z dnia 17 stycznia 2013 r. w sprawie Gollnisch przeciwko Parlamentowi, T-346/11 i T-347/11, ECLI:EU:T:2013:23; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 19 grudnia 2019 r. w sprawie Junqueras Vies, C-502/19, ECLI:EU:C:2019:1115. (2) Wyrok Sądu z dnia 15 października 2008 r. w sprawie Mote przeciwko Parlamentowi, T-345/05, ECLI:EU:T:2008:440, pkt 28. (3) Wyrok Sądu z dnia 30 kwietnia 2019 r. w sprawie Briois przeciwko Parlamentowi, T-214/18, ECLI:EU:T:2019:266.