(Ειδική νομοθετική διαδικασία – διαβούλευση)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο (COM(2022)0695),

—  έχοντας υπόψη το άρθρο 81 παράγραφος 3 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με το οποίο το Συμβούλιο ζήτησε από το Κοινοβούλιο να γνωμοδοτήσει (C9-0002/2023),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 2ας Φεβρουαρίου 2017 που περιέχει συστάσεις προς την Επιτροπή σχετικά με τις διασυνοριακές πτυχές των υιοθεσιών(1),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 5ης Απριλίου 2022 σχετικά με την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού σε διαδικασίες αστικού, διοικητικού και οικογενειακού δικαίου(2),

–  έχοντας υπόψη τις αποφάσεις της Επιτροπής Αναφορών σχετικά με ορισμένες αναφορές που έχουν υποβληθεί από πολίτες της Ένωσης και σχετίζονται με την ανάγκη θέσπισης νομικού πλαισίου για τη διασυνοριακή αναγνώριση της γονικής σχέσης μεταξύ κρατών μελών·

–  έχοντας υπόψη τη γνωμοδότηση 2/2023 του Ευρωπαίου Επόπτη Προστασίας Δεδομένων σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου για θέματα γονικής σχέσης,

–  έχοντας υπόψη τις αιτιολογημένες γνώμες που υποβλήθηκαν, στο πλαίσιο του Πρωτοκόλλου αριθ. 2 σχετικά με την εφαρμογή των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας, από τη Γαλλική Γερουσία και την Ιταλική Γερουσία, με τις οποίες υποστηρίζεται ότι το σχέδιο νομοθετικής πράξης δεν συνάδει με την αρχή της επικουρικότητας,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 82 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων και της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων,

—  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων (A9-0368/2023),

1.  εγκρίνει την πρόταση της Επιτροπής όπως τροποποιήθηκε·

2.  καλεί την Επιτροπή να τροποποιήσει αναλόγως την πρότασή της, σύμφωνα με το άρθρο 293 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

3.  καλεί το Συμβούλιο, εφόσον προτίθεται να απομακρυνθεί από το κείμενο που ενέκρινε το Κοινοβούλιο, να το ενημερώσει σχετικά·

4.  ζητεί να κληθεί εκ νέου να γνωμοδοτήσει, αν το Συμβούλιο προτίθεται να επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις στην πρόταση της Επιτροπής·

5.  αναθέτει στην Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στα εθνικά κοινοβούλια.

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή   Τροπολογία Τροπολογία 1 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 1 (1)  Η Ένωση έχει θέσει ως στόχο της τη δημιουργία, τη διατήρηση και την ανάπτυξη ενός χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης με πλήρη σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων, εντός του οποίου εξασφαλίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων και η πρόσβαση στη δικαιοσύνη. Για τη σταδιακή δημιουργία ενός τέτοιου χώρου, η Ένωση πρόκειται να θεσπίσει μέτρα που θα εξασφαλίζουν την αμοιβαία αναγνώριση, μεταξύ των κρατών μελών, των δικαστικών και εξώδικων αποφάσεων σε αστικές υποθέσεις και τη συμβατότητα των κανόνων που εφαρμόζονται στα κράτη μέλη όσον αφορά τη σύγκρουση ως προς το εφαρμοστέο δίκαιο και τη δικαιοδοσία σε αστικές υποθέσεις. (1)  Η Ένωση έχει θέσει ως στόχο της τη δημιουργία, τη διατήρηση και την ανάπτυξη ενός χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης με πλήρη σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων, εντός του οποίου εξασφαλίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων και η πρόσβαση στη δικαιοσύνη, σύμφωνα με τις Συνθήκες και τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ο «Χάρτης»). Για τη σταδιακή δημιουργία ενός τέτοιου χώρου, η Ένωση πρόκειται να θεσπίσει μέτρα που θα εξασφαλίζουν την αμοιβαία αναγνώριση, μεταξύ των κρατών μελών, των δικαστικών και εξώδικων αποφάσεων σε αστικές υποθέσεις και τη συμβατότητα των κανόνων που εφαρμόζονται στα κράτη μέλη όσον αφορά τη σύγκρουση ως προς το εφαρμοστέο δίκαιο και τη δικαιοδοσία σε αστικές υποθέσεις. Τροπολογία 2 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 2 (2)  Ο παρών κανονισμός αφορά την αναγνώριση, σε ένα κράτος μέλος, της γονικής σχέσης με ένα τέκνο όπως έχει θεμελιωθεί σε άλλο κράτος μέλος. Ο παρών κανονισμός αποσκοπεί στην προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και άλλων δικαιωμάτων των παιδιών σε ζητήματα που αφορούν τη γονική τους σχέση σε διασυνοριακές καταστάσεις, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματός τους στην ταυτότητα31, στη μη διάκριση32 και στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή33, λαμβανομένου πρωτίστως υπόψη του υπέρτερου συμφέροντος του παιδιού34. Ο παρών κανονισμός αποσκοπεί επίσης στην παροχή ασφάλειας δικαίου και προβλεψιμότητας και στη μείωση των δικαστικών εξόδων και του φόρτου για τις οικογένειες, τα εθνικά δικαστήρια και άλλες αρμόδιες αρχές σε σχέση με δικαστικές διαδικασίες για την αναγνώριση γονικής σχέσης σε άλλο κράτος μέλος. Για την επίτευξη των στόχων αυτών, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να απαιτεί από τα κράτη μέλη να αναγνωρίζουν, για κάθε σκοπό, τη γονική σχέση με ένα τέκνο όπως έχει θεμελιωθεί σε άλλο κράτος μέλος. (2)  Ο παρών κανονισμός αφορά την αναγνώριση, σε ένα κράτος μέλος, της γονικής σχέσης με ένα τέκνο όπως έχει θεμελιωθεί σε άλλο κράτος μέλος. Όλα τα κράτη μέλη υποχρεούνται να ενεργούν για το υπέρτερο συμφέρον του παιδιού, μεταξύ άλλων διασφαλίζοντας το θεμελιώδες δικαίωμα κάθε παιδιού στην οικογενειακή ζωή και απαγορεύοντας τις διακρίσεις εις βάρος του λόγω της οικογενειακής κατάστασης ή του γενετήσιου προσανατολισμού των γονέων του ή του τρόπου σύλληψης του παιδιού. Ως εκ τούτου, ο παρών κανονισμός αποσκοπεί στην προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και άλλων δικαιωμάτων των παιδιών σε ζητήματα που αφορούν τη γονική τους σχέση σε διασυνοριακές καταστάσεις, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματός τους στην ταυτότητα31, στη μη διάκριση32 και στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή33, λαμβάνοντας πρωτίστως υπόψη τον πλήρη σεβασμό της αρχής του υπέρτερου συμφέροντος του παιδιού34. Ο παρών κανονισμός αποσκοπεί επίσης στην παροχή ασφάλειας δικαίου και προβλεψιμότητας και στη μείωση των δικαστικών εξόδων και του φόρτου για τις οικογένειες, τα εθνικά δικαστήρια και άλλες αρμόδιες αρχές σε σχέση με δικαστικές διαδικασίες για την αναγνώριση γονικής σχέσης σε άλλο κράτος μέλος ώστε το παιδί να μη χάνει τα δικαιώματα που απορρέουν από τη γονική σχέση που έχει θεμελιωθεί σε ένα κράτος μέλος σε διασυνοριακή κατάσταση. Για την επίτευξη των στόχων αυτών, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να απαιτεί από τα κράτη μέλη να αναγνωρίζουν, για κάθε σκοπό, τη γονική σχέση με ένα τέκνο όπως έχει θεμελιωθεί σε άλλο κράτος μέλος. __________________ __________________ 31 Άρθρο 8 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού. 31 Άρθρο 8 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού. 32 Άρθρο 2 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού και άρθρο 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 32 Άρθρο 2 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού και άρθρο 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 33 Άρθρο 9 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού και άρθρα 7 και 24 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 33 Άρθρο 9 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού και άρθρα 7 και 24 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 34 Άρθρο 3 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού και άρθρο 24 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 34 Άρθρο 3 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού και άρθρο 24 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τροπολογία 3 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 5 (5)  Σύμφωνα με τις Συνθήκες, η αρμοδιότητα για τη θέσπιση ουσιαστικών κανόνων οικογενειακού δικαίου, όπως οι κανόνες για τον ορισμό της οικογένειας και οι κανόνες για την αναγνώριση της γονικής σχέσης με ένα τέκνο, ανήκει στα κράτη μέλη. Ωστόσο, σύμφωνα με το άρθρο 81 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ, η Ένωση μπορεί να θεσπίζει μέτρα τα οποία αφορούν το οικογενειακό δίκαιο με διασυνοριακές επιπτώσεις, ιδίως κανόνες για τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο και την αναγνώριση γονικής σχέσης. (5)  Σύμφωνα με το άρθρο 67 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, η Ένωση συγκροτεί χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, με σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων και των διαφορετικών νομικών συστημάτων και παραδόσεων των κρατών μελών. Σύμφωνα με τις Συνθήκες, η αποκλειστική αρμοδιότητα για τη θέσπιση ουσιαστικών κανόνων οικογενειακού δικαίου, όπως οι κανόνες για τον ορισμό της οικογένειας και οι κανόνες για την αναγνώριση της γονικής σχέσης με ένα τέκνο, ανήκει στα κράτη μέλη. Ωστόσο, σύμφωνα με το άρθρο 81 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ, η Ένωση μπορεί να θεσπίζει μέτρα τα οποία αφορούν το οικογενειακό δίκαιο με διασυνοριακές επιπτώσεις, ιδίως κανόνες για τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο και την αναγνώριση γονικής σχέσης. Τροπολογία 4 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 8 (8)  Ενώ η Ένωση έχει αρμοδιότητα να θεσπίζει μέτρα σχετικά με το οικογενειακό δίκαιο με διασυνοριακές επιπτώσεις, όπως κανόνες για τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο και την αναγνώριση γονικής σχέσης μεταξύ των κρατών μελών, μέχρι σήμερα η Ένωση δεν έχει θεσπίσει διατάξεις στους εν λόγω τομείς όσον αφορά τη γονική σχέση. Οι διατάξεις των κρατών μελών που εφαρμόζονται επί του παρόντος στους τομείς αυτούς διαφέρουν. (8)  Ενώ η Ένωση έχει αρμοδιότητα να θεσπίζει μέτρα σχετικά με το οικογενειακό δίκαιο με διασυνοριακές επιπτώσεις, όπως κανόνες για τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο και την αναγνώριση γονικής σχέσης μεταξύ των κρατών μελών, μέχρι σήμερα η Ένωση δεν έχει θεσπίσει διατάξεις στους εν λόγω τομείς όσον αφορά τη γονική σχέση. Οι διατάξεις των κρατών μελών που εφαρμόζονται επί του παρόντος στους τομείς αυτούς διαφέρουν, με αποτέλεσμα να προκαλούνται νομικά κενά και να δημιουργείται ανασφάλεια δικαίου για τα παιδιά που ασκούν τα δικαιώματά τους σε διασυνοριακές καταστάσεις, γεγονός που με τη σειρά του μπορεί να οδηγήσει σε διακρίσεις και σε μη σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Τροπολογία 5 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 10 (10)  Λόγω της απουσίας διατάξεων της Ένωσης σχετικά με τη διεθνή δικαιοδοσία και το εφαρμοστέο δίκαιο για τη θεμελίωση γονικής σχέσης σε διασυνοριακές καταστάσεις και για την αναγνώριση γονικής σχέσης μεταξύ των κρατών μελών, οι οικογένειες ενδέχεται να αντιμετωπίσουν δυσκολίες όσον αφορά την αναγνώριση της γονικής σχέσης με τα τέκνα τους για κάθε σκοπό εντός της Ένωσης, μεταξύ άλλων όταν μετακινούνται σε άλλο κράτος μέλος ή επιστρέφουν στο κράτος μέλος προέλευσής τους. (10)  Λόγω της απουσίας διατάξεων της Ένωσης σχετικά με τη διεθνή δικαιοδοσία και το εφαρμοστέο δίκαιο για τη θεμελίωση γονικής σχέσης σε διασυνοριακές καταστάσεις και για την αναγνώριση γονικής σχέσης μεταξύ των κρατών μελών, οι οικογένειες αντιμετωπίζουν δυσκολίες όσον αφορά την αναγνώριση της γονικής σχέσης με τα τέκνα τους για κάθε σκοπό εντός της Ένωσης, μεταξύ άλλων όταν μετακινούνται σε άλλο κράτος μέλος ή επιστρέφουν στο κράτος μέλος προέλευσής τους. Τροπολογία 6 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 11 α (νέα) (11a)  Η μη αναγνώριση από ένα κράτος μέλος της γονικής σχέσης που έχει θεμελιωθεί σε άλλο κράτος μέλος επηρεάζει ιδιαίτερα τις οικογένειες «ουράνιο τόξο» (οικογένειες ΛΟΑΤΚΙ+), καθώς και άλλα είδη οικογενειών που δεν ανταποκρίνονται στο μοντέλο της πυρηνικής οικογένειας. Τούτο ισχύει ιδίως όταν δεν υπάρχει βιολογικός δεσμός μεταξύ των γονέων και του παιδιού. Ο παρών κανονισμός θα διασφαλίζει ότι τα παιδιά απολαύουν των δικαιωμάτων τους και διατηρούν το νομικό καθεστώς τους σε διασυνοριακές καταστάσεις ανεξάρτητα από την οικογενειακή τους κατάσταση και χωρίς διακρίσεις. Τροπολογία 7 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 13 (13)  Ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να θίγει τα δικαιώματα που το τέκνο αντλεί από το δίκαιο της Ένωσης, ιδίως τα δικαιώματα που απολαμβάνει το τέκνο σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης για την ελεύθερη κυκλοφορία, συμπεριλαμβανομένης της οδηγίας 2004/38/ΕΚ. Για παράδειγμα, τα κράτη μέλη πρέπει ήδη σήμερα να αναγνωρίζουν μια γονική σχέση ώστε να είναι δυνατόν για τα τέκνα να ασκούν, με καθέναν από τους δύο γονείς τους, το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και διαμονής στην επικράτεια των κρατών μελών ανεμπόδιστα και να ασκούν όλα τα δικαιώματα που το τέκνο αντλεί από το δίκαιο της Ένωσης. Ο παρών κανονισμός δεν προβλέπει πρόσθετους όρους ή απαιτήσεις για την άσκηση των εν λόγω δικαιωμάτων. (13)  Ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να θίγει τα δικαιώματα που το τέκνο αντλεί από το δίκαιο της Ένωσης, ιδίως τα δικαιώματα που απολαμβάνει το τέκνο σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης για την ελεύθερη κυκλοφορία, συμπεριλαμβανομένης της οδηγίας 2004/38/ΕΚ. Για παράδειγμα, τα κράτη μέλη πρέπει ήδη σήμερα να αναγνωρίζουν μια γονική σχέση ώστε να είναι δυνατόν για τα τέκνα να ασκούν, με τους γονείς τους, το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και διαμονής στην επικράτεια των κρατών μελών ανεμπόδιστα και να ασκούν όλα τα δικαιώματα που το τέκνο αντλεί από το δίκαιο της Ένωσης. Ο παρών κανονισμός δεν προβλέπει πρόσθετους όρους ή απαιτήσεις για την άσκηση των εν λόγω δικαιωμάτων. Τροπολογία 8 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 14 (14)   Σύμφωνα με το άρθρο 21 της ΣΛΕΕ και το σχετικό παράγωγο δίκαιο, όπως ερμηνεύονται από το Δικαστήριο, ο σεβασμός της εθνικής ταυτότητας ενός κράτους μέλους σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 2 της ΣΕΕ και της δημόσιας τάξης ενός κράτους μέλους δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αιτιολόγηση για την άρνηση αναγνώρισης γονικής σχέσης μεταξύ των τέκνων και των γονέων τους του ίδιου φύλου για τους σκοπούς της άσκησης των δικαιωμάτων που το τέκνο αντλεί από το δίκαιο της Ένωσης. Επιπλέον, για τους σκοπούς της άσκησης των εν λόγω δικαιωμάτων, η απόδειξη της γονικής σχέσης μπορεί να προσκομιστεί με οποιοδήποτε μέσο52. Ως εκ τούτου, ένα κράτος μέλος δεν δικαιούται να απαιτήσει από ένα πρόσωπο να προσκομίσει είτε τις βεβαιώσεις που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό που συνοδεύουν δικαστική απόφαση ή δημόσιο έγγραφο που αφορά γονική σχέση είτε το ευρωπαϊκό πιστοποιητικό γονικής σχέσης που θεσπίζεται με τον παρόντα κανονισμό, όταν το πρόσωπο επικαλείται, στο πλαίσιο της άσκησης του δικαιώματος της ελεύθερης κυκλοφορίας, δικαιώματα που το τέκνο αντλεί από το δίκαιο της Ένωσης. Αυτό, ωστόσο, δεν θα πρέπει να εμποδίζει ένα πρόσωπο να επιλέξει να προσκομίσει στις περιπτώσεις αυτές και τη σχετική βεβαίωση ή το ευρωπαϊκό πιστοποιητικό γονικής σχέσης που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό. Για να διασφαλιστεί ότι οι πολίτες της Ένωσης και τα μέλη των οικογενειών τους ενημερώνονται ότι τα δικαιώματα που αντλεί το τέκνο από το δίκαιο της Ένωσης δεν θίγονται από τον παρόντα κανονισμό, τα έντυπα των βεβαιώσεων και του ευρωπαϊκού πιστοποιητικού γονικής σχέσης που προσαρτώνται στον παρόντα κανονισμό θα πρέπει να περιλαμβάνουν δήλωση που να διευκρινίζει ότι η σχετική βεβαίωση ή το ευρωπαϊκό πιστοποιητικό γονικής σχέσης δεν θίγουν τα δικαιώματα που αντλεί το τέκνο από το δίκαιο της Ένωσης, ιδίως τα δικαιώματα που απολαμβάνει το τέκνο βάσει του δικαίου της Ένωσης για την ελεύθερη κυκλοφορία, και ότι, για την άσκηση των εν λόγω δικαιωμάτων, η απόδειξη της σχέσης γονέα-τέκνου μπορεί να προσκομιστεί με οποιοδήποτε μέσο. (14)  Σύμφωνα με το άρθρο 21 της ΣΛΕΕ και το σχετικό παράγωγο δίκαιο, όπως ερμηνεύονται από το Δικαστήριο, ο σεβασμός της εθνικής ταυτότητας ενός κράτους μέλους σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 2 της ΣΕΕ και της δημόσιας τάξης ενός κράτους μέλους δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αιτιολόγηση για την άρνηση αναγνώρισης γονικής σχέσης μεταξύ των τέκνων και των γονέων τους του ίδιου φύλου για τους σκοπούς της άσκησης των δικαιωμάτων που το τέκνο αντλεί από το δίκαιο της Ένωσης. Προς τον σκοπό αυτό, είναι ζωτικής σημασίας τα κράτη μέλη να διασφαλίζουν ότι ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται ορθά, ότι δεν γίνεται επίκληση της δημόσιας τάξης για την καταστρατήγηση των υποχρεώσεων που ορίζονται στον παρόντα κανονισμό και ότι ο παρών κανονισμός ερμηνεύεται σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιπλέον, για τους σκοπούς της άσκησης των εν λόγω δικαιωμάτων, η απόδειξη της γονικής σχέσης μπορεί να προσκομιστεί με οποιοδήποτε μέσο52. Ως εκ τούτου, ένα κράτος μέλος δεν δικαιούται να απαιτήσει από ένα πρόσωπο να προσκομίσει είτε τις βεβαιώσεις που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό που συνοδεύουν δικαστική απόφαση ή δημόσιο έγγραφο που αφορά γονική σχέση είτε το ευρωπαϊκό πιστοποιητικό γονικής σχέσης που θεσπίζεται με τον παρόντα κανονισμό, όταν το πρόσωπο επικαλείται, στο πλαίσιο της άσκησης του δικαιώματος της ελεύθερης κυκλοφορίας, δικαιώματα που το τέκνο αντλεί από το δίκαιο της Ένωσης. Αυτό, ωστόσο, δεν θα πρέπει να εμποδίζει ένα πρόσωπο να επιλέξει να προσκομίσει στις περιπτώσεις αυτές και τη σχετική βεβαίωση ή το ευρωπαϊκό πιστοποιητικό γονικής σχέσης που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό. Για να διασφαλιστεί ότι οι πολίτες της Ένωσης και τα μέλη των οικογενειών τους ενημερώνονται ότι τα δικαιώματα που αντλεί το τέκνο από το δίκαιο της Ένωσης δεν θίγονται από τον παρόντα κανονισμό, τα έντυπα των βεβαιώσεων και του ευρωπαϊκού πιστοποιητικού γονικής σχέσης που προσαρτώνται στον παρόντα κανονισμό θα πρέπει να περιλαμβάνουν δήλωση που να διευκρινίζει ότι η σχετική βεβαίωση ή το ευρωπαϊκό πιστοποιητικό γονικής σχέσης δεν θίγουν τα δικαιώματα που αντλεί το τέκνο από το δίκαιο της Ένωσης, ιδίως τα δικαιώματα που απολαμβάνει το τέκνο βάσει του δικαίου της Ένωσης για την ελεύθερη κυκλοφορία, και ότι, για την άσκηση των εν λόγω δικαιωμάτων, η απόδειξη της σχέσης γονέα-τέκνου μπορεί να προσκομιστεί με οποιοδήποτε μέσο. __________________ __________________ 52 Αποφάσεις του Δικαστηρίου της 25ης Ιουλίου 2002, C-459/99, MRAX, ECLI:EU:C:2002:461, σκέψεις 61 και 62, και της 17ης Φεβρουαρίου 2005, C-215/03, Oulane, ECLI:EU:C:2005:95, σκέψεις 23 έως 26. 52 Αποφάσεις του Δικαστηρίου της 25ης Ιουλίου 2002, C-459/99, MRAX, ECLI:EU:C:2002:461, σκέψεις 61 και 62, και της 17ης Φεβρουαρίου 2005, C-215/03, Oulane, ECLI:EU:C:2005:95, σκέψεις 23 έως 26. Τροπολογία 9 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 14 α (νέα) (14a)  Τα κράτη μέλη, με την υποστήριξη της Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Δικτύου Κατάρτισης Δικαστικών, θα πρέπει να οργανώσουν κατάρτιση για δικαστές, για επαγγελματίες νομικούς και για τις αρμόδιες κρατικές αρχές, ώστε να διασφαλιστεί η ορθή εφαρμογή και εκτέλεση του παρόντος κανονισμού. Τροπολογία 10 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 16 (16)  Το άρθρο 2 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού της 20ής Νοεμβρίου 1989 (στο εξής: Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού), απαιτεί από τα Συμβαλλόμενα Κράτη να σέβονται και να διασφαλίζουν τα δικαιώματα των παιδιών χωρίς καμία διάκριση και να παίρνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα για να διασφαλίζουν ότι το παιδί προστατεύεται έναντι κάθε μορφής διάκρισης ή κύρωσης, βασισμένης στις περιστάσεις των γονέων του. Σύμφωνα με το άρθρο 3 της εν λόγω Σύμβασης, σε όλες τις αποφάσεις, μεταξύ άλλων, δικαστηρίων και διοικητικών αρχών, πρέπει να λαμβάνεται πρωτίστως υπόψη το συμφέρον του παιδιού. (16)  Το άρθρο 2 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού της 20ής Νοεμβρίου 1989 (στο εξής: Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού), απαιτεί από τα Συμβαλλόμενα Κράτη να σέβονται και να διασφαλίζουν τα δικαιώματα των παιδιών χωρίς καμία διάκριση και να παίρνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα για να διασφαλίζουν ότι το παιδί προστατεύεται έναντι κάθε μορφής διάκρισης ή κύρωσης, βασισμένης στις περιστάσεις των γονέων του. Σύμφωνα με το άρθρο 3 της εν λόγω Σύμβασης, σε όλες τις αποφάσεις, μεταξύ άλλων, δικαστηρίων και διοικητικών αρχών, πρέπει να λαμβάνεται πρωτίστως υπόψη το συμφέρον του παιδιού και τα δικαιώματα του παιδιού πρέπει να γίνονται σεβαστά σε όλες τις καταστάσεις και περιστάσεις. Τροπολογία 11 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 17 α (νέα) (17a)  Το υπέρτερο συμφέρον του παιδιού θα πρέπει να αποτελεί πρωταρχικό μέλημα. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει δηλώσει ρητά ότι το υπέρτερο συμφέρον του παιδιού μειώνει το περιθώριο εκτίμησης των Συμβαλλόμενων Κρατών όσον αφορά την αναγνώριση της σχέσης τέκνου-γονέα1α και ότι το υπέρτερο συμφέρον του παιδιού συνεπάγεται τη νομική ταυτοποίηση των προσώπων που είναι υπεύθυνα για την ανατροφή του, την κάλυψη των αναγκών του και τη διασφάλιση της ευημερίας του και τη δυνατότητα του παιδιού να ζει και να αναπτύσσεται σε σταθερό περιβάλλον1β. Δυνάμει του Χάρτη και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών (η «Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου»), τα παιδιά έχουν δικαίωμα στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή. __________________ 1α Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Απόφαση 22.11.2022 [Τμήμα III], D.B. και λοιποί κατά Ελβετίας - 58252/15 και 58817/15. 1β Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, 10.4.2019 [GC], Συμβουλευτική γνώμη κατόπιν αίτησης του ακυρωτικού δικαστηρίου της Γαλλίας. Τροπολογία 12 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 18 (18)  Το άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, της 4 Νοεμβρίου 1950 (στο εξής: Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου), κατοχυρώνει το δικαίωμα στον σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, ενώ το άρθρο 1 του πρωτοκόλλου αριθ. 12 της εν λόγω Σύμβασης προβλέπει ότι η απόλαυση κάθε δικαιώματος που προβλέπεται στον νόμο πρέπει να διασφαλίζεται χωρίς καμία διάκριση για οποιονδήποτε λόγο, συμπεριλαμβανομένης της γέννησης. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχει ερμηνεύσει το άρθρο 8 της Σύμβασης υπό την έννοια ότι απαιτεί από όλα τα κράτη που υπάγονται στη δικαιοδοσία του να αναγνωρίζουν την έννομη σχέση γονέα-τέκνου που έχει θεμελιωθεί στην αλλοδαπή μεταξύ του τέκνου που γεννήθηκε με παρένθετη μητρότητα και του βιολογικού κατά προορισμό γονέα και να προβλέπουν μηχανισμό για τη νομική αναγνώριση της γονικής σχέσης με τον μη βιολογικό κατά προορισμό γονέα (για παράδειγμα μέσω της υιοθεσίας του τέκνου)24. (18)  Το άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου κατοχυρώνει το δικαίωμα στον σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, ενώ το άρθρο 1 του πρωτοκόλλου αριθ. 12 της εν λόγω Σύμβασης προβλέπει ότι η απόλαυση κάθε δικαιώματος που προβλέπεται στον νόμο πρέπει να διασφαλίζεται χωρίς καμία διάκριση για οποιονδήποτε λόγο, συμπεριλαμβανομένης της γέννησης. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχει ερμηνεύσει το άρθρο 8 της Σύμβασης υπό την έννοια ότι απαιτεί από όλα τα κράτη που υπάγονται στη δικαιοδοσία του να αναγνωρίζουν την έννομη σχέση γονέα-τέκνου που έχει θεμελιωθεί στην αλλοδαπή μεταξύ του τέκνου που γεννήθηκε με παρένθετη μητρότητα και του βιολογικού κατά προορισμό γονέα και να προβλέπουν μηχανισμό για τη νομική αναγνώριση της γονικής σχέσης με τον μη βιολογικό κατά προορισμό γονέα (για παράδειγμα μέσω της υιοθεσίας του τέκνου)24. Ενώ ο παρών κανονισμός βασίζεται στην εν λόγω νομολογία και διασφαλίζει ότι η σχέση τέκνου-γονέα, όπως θεμελιώνεται σε ένα κράτος μέλος, θα πρέπει να αναγνωρίζεται σε όλα τα κράτη μέλη, ο παρών κανονισμός δεν μπορεί να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι υποχρεώνει ένα κράτος μέλος να αλλάξει το ουσιαστικό οικογενειακό του δίκαιο προκειμένου να αποδεχθεί την πρακτική της παρένθετης μητρότητας. Οι αρμοδιότητες των κρατών μελών πρέπει να γίνονται σεβαστές εν προκειμένω. __________________ __________________ 24 Για παράδειγμα, Mennesson κατά Γαλλίας (προσφυγή αριθ. 65192/11, Συμβούλιο της Ευρώπης: Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, 26 Ιουνίου 2014) και γνωμοδότηση P16-2018-001 (αίτηση αριθ. P16-2018-001, Συμβούλιο της Ευρώπης: Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, 10 Απριλίου 2019). 24 Για παράδειγμα, Mennesson κατά Γαλλίας (προσφυγή αριθ. 65192/11, Συμβούλιο της Ευρώπης: Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, 26 Ιουνίου 2014) και γνωμοδότηση P16-2018-001 (αίτηση αριθ. P16-2018-001, Συμβούλιο της Ευρώπης: Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, 10 Απριλίου 2019). Τροπολογία 13 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 21 (21)  Σύμφωνα με τις διατάξεις των διεθνών συμβάσεων και του δικαίου της Ένωσης, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να διασφαλίζει ότι τα παιδιά απολαμβάνουν τα δικαιώματά τους και διατηρούν το νομικό καθεστώς τους σε διασυνοριακές καταστάσεις χωρίς διακρίσεις. Για τον σκοπό αυτό, και υπό το πρίσμα της νομολογίας του Δικαστηρίου, μεταξύ άλλων όσον αφορά την αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των κρατών μελών, και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να καλύπτει την αναγνώριση, σε ένα κράτος μέλος, της γονικής σχέσης που έχει θεμελιωθεί σε άλλο κράτος μέλος, ανεξάρτητα από τον τρόπο σύλληψης ή γέννησης του τέκνου και ανεξάρτητα από το είδος της οικογένειας του τέκνου, συμπεριλαμβανομένης της εγχώριας υιοθεσίας. Ως εκ τούτου, με την επιφύλαξη της εφαρμογής των κανόνων του παρόντος κανονισμού σχετικά με το εφαρμοστέο δίκαιο, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να καλύπτει την αναγνώριση, σε ένα κράτος μέλος, της γονικής σχέσης ενός τέκνου με γονείς του ίδιου φύλου η οποία έχει θεμελιωθεί σε άλλο κράτος μέλος. Ο παρών κανονισμός θα πρέπει επίσης να καλύπτει την αναγνώριση, σε ένα κράτος μέλος, της γονικής σχέσης ενός τέκνου που υιοθετήθηκε στο εσωτερικό άλλου κράτους μέλους σύμφωνα με τους κανόνες που διέπουν την εγχώρια υιοθεσία στο εν λόγω κράτος μέλος. (21)  Σύμφωνα με τις διατάξεις των διεθνών συμβάσεων και του δικαίου της Ένωσης, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να διασφαλίζει ότι τα παιδιά απολαμβάνουν τα δικαιώματά τους και διατηρούν το νομικό καθεστώς τους σε διασυνοριακές καταστάσεις χωρίς διακρίσεις. Για τον σκοπό αυτό, και υπό το πρίσμα της νομολογίας του Δικαστηρίου, μεταξύ άλλων όσον αφορά την αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των κρατών μελών, και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να καλύπτει την αναγνώριση, σε ένα κράτος μέλος, της γονικής σχέσης που έχει θεμελιωθεί σε άλλο κράτος μέλος, ανεξάρτητα από τον τρόπο σύλληψης ή γέννησης του τέκνου και ανεξάρτητα από το είδος της οικογένειας του τέκνου, συμπεριλαμβανομένης της εγχώριας υιοθεσίας. Ως εκ τούτου, με την επιφύλαξη της εφαρμογής των κανόνων του παρόντος κανονισμού σχετικά με το εφαρμοστέο δίκαιο, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να καλύπτει την αναγνώριση, σε ένα κράτος μέλος, της γονικής σχέσης ενός τέκνου με γονείς του ίδιου φύλου η οποία έχει θεμελιωθεί σε άλλο κράτος μέλος ή ενός τέκνου σε άλλο είδος οικογένειας που δεν ανταποκρίνεται στο μοντέλο της πυρηνικής οικογένειας. Ο παρών κανονισμός θα πρέπει επίσης να καλύπτει την αναγνώριση, σε ένα κράτος μέλος, της γονικής σχέσης ενός τέκνου που υιοθετήθηκε στο εσωτερικό άλλου κράτους μέλους σύμφωνα με τους κανόνες που διέπουν την εγχώρια υιοθεσία στο εν λόγω κράτος μέλος. Τροπολογία 14 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 30 (30)  Ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται σε προκαταρκτικά ζητήματα, όπως η ύπαρξη, το κύρος ή η αναγνώριση γάμου ή σχέσης η οποία, σύμφωνα με το εφαρμοστέο σε αυτήν δίκαιο, έχει παρόμοια έννομα αποτελέσματα, τα οποία θα πρέπει να εξακολουθήσουν να διέπονται από το εθνικό δίκαιο των κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένων των οικείων κανόνων ιδιωτικού διεθνούς δικαίου και, κατά περίπτωση, από τη νομολογία του Δικαστηρίου σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία. (30)  Ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται σε προκαταρκτικά ζητήματα, όπως η ύπαρξη, το κύρος ή η αναγνώριση γάμου ή σχέσης η οποία, σύμφωνα με το εφαρμοστέο σε αυτήν εθνικό δίκαιο, έχει παρόμοια έννομα αποτελέσματα, όπως το σύμφωνο συμβίωσης, τα οποία θα πρέπει να εξακολουθήσουν να διέπονται από το εθνικό δίκαιο των κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένων των οικείων κανόνων ιδιωτικού διεθνούς δικαίου και, κατά περίπτωση, από τη νομολογία του Δικαστηρίου σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία. Τροπολογία 15 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 36 (36)  Προκειμένου να διευκολυνθεί η αναγνώριση δικαστικών αποφάσεων και δημόσιων εγγράφων που αφορούν γονική σχέση, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να θεσπίσει ενιαίους κανόνες δικαιοδοσίας για τη θεμελίωση γονικής σχέσης με διασυνοριακό στοιχείο. Ο παρών κανονισμός θα πρέπει επίσης να αποσαφηνίσει το δικαίωμα των παιδιών ηλικίας κάτω των 18 ετών να έχουν τη δυνατότητα να εκφράζουν τις απόψεις τους στις δικαστικές διαδικασίες στις οποίες υπόκεινται. (36)  Προκειμένου να διευκολυνθεί η αναγνώριση δικαστικών αποφάσεων και δημόσιων εγγράφων που αφορούν γονική σχέση, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να θεσπίσει ενιαίους κανόνες δικαιοδοσίας για τη θεμελίωση γονικής σχέσης με διασυνοριακό στοιχείο. Ο παρών κανονισμός θα πρέπει επίσης να αποσαφηνίσει το δικαίωμα των παιδιών ηλικίας κάτω των 18 ετών να έχουν τη δυνατότητα να εκφράζουν τις απόψεις τους στις δικαστικές διαδικασίες στις οποίες υπόκεινται, ανάλογα με την ηλικία και την ωριμότητα του παιδιού όπως ορίζεται στο άρθρο 12 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού. Τροπολογία 16 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 42 (42)  Όταν η δικαιοδοσία δεν μπορεί να θεμελιωθεί με βάση τις γενικές εναλλακτικές βάσεις δικαιοδοσίας, αρμόδια θα πρέπει να είναι τα δικαστήρια του κράτους μέλους στο οποίο βρίσκεται το τέκνο. Ο εν λόγω κανόνας παρουσίας θα πρέπει, ειδικότερα, να επιτρέπει στα δικαστήρια ενός κράτους μέλους να ασκούν δικαιοδοσία όσον αφορά παιδιά υπηκόους τρίτων χωρών, συμπεριλαμβανομένων των αιτούντων διεθνή προστασία ή των δικαιούχων διεθνούς προστασίας, όπως παιδιά πρόσφυγες και παιδιά που εκτοπίζονται διεθνώς λόγω ταραχών που κράτος μέλος της συνήθους διαμονής τους. (42)  Όταν η δικαιοδοσία δεν μπορεί να θεμελιωθεί με βάση τις γενικές εναλλακτικές βάσεις δικαιοδοσίας, αρμόδια θα πρέπει να είναι τα δικαστήρια του κράτους μέλους στο οποίο βρίσκεται το τέκνο. Ο εν λόγω κανόνας παρουσίας θα πρέπει, ειδικότερα, να επιτρέπει στα δικαστήρια ενός κράτους μέλους να ασκούν δικαιοδοσία όσον αφορά παιδιά υπηκόους τρίτων χωρών, συμπεριλαμβανομένων των αιτούντων διεθνή προστασία ή των δικαιούχων διεθνούς προστασίας, όπως παιδιά πρόσφυγες, παιδιά που εκτοπίζονται διεθνώς και θύματα εμπορίας ανθρώπων λόγω ταραχών που συμβαίνουν στο κράτος μέλος της συνήθους διαμονής τους. Τροπολογία 17 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 44 α (νέα) (44a)  Προκειμένου να διευκολυνθούν η θεμελίωση της γονικής σχέσης μεταξύ παιδιού και γονέα ή γονέων σε διασυνοριακή κατάσταση και η αναγνώριση των δικαστικών αποφάσεων και των δημόσιων εγγράφων που αφορούν τη γονική σχέση, και προκειμένου να συμβάλουν στην εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, είναι σκόπιμο τα κράτη μέλη, με πλήρη σεβασμό της δομής των εθνικών δικαστηρίων τους, να εξετάσουν το ενδεχόμενο συγκέντρωσης της αρμοδιότητας για τις εν λόγω διαδικασίες σε όσο το δυνατόν πιο περιορισμένο αριθμό δικαστηρίων. Τροπολογία 18 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 49 (49)  Οι διαδικασίες σχετικά με τη θεμελίωση γονικής σχέσης στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού, θα πρέπει, ως βασική αρχή, να παρέχουν στα παιδιά ηλικίας κάτω των 18 ετών, τα οποία υπόκεινται στις διαδικασίες αυτές και είναι ικανά να διαμορφώσουν ιδία άποψη, σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου, την πραγματική και ουσιαστική δυνατότητα να εκφράζουν τις απόψεις τους, κατά την εκτίμηση δε του υπέρτερου συμφέροντος του παιδιού η άποψη αυτή θα πρέπει να λαμβάνεται δεόντως υπόψη. Ωστόσο, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αφήσει το ζήτημα της απόφασης σχετικά με τον τρόπο και το πρόσωπο ενώπιον του οποίου θα εκφράσει το παιδί τις απόψεις του να κριθεί βάσει της εθνικής νομοθεσίας και διαδικασίας των κρατών μελών. Επιπλέον, η ακρόαση του παιδιού, ενώ εξακολουθεί να αποτελεί δικαίωμα του παιδιού, δεν θα πρέπει να αποτελεί απόλυτη υποχρέωση, παρότι θα πρέπει να αξιολογείται λαμβανομένου υπόψη του υπέρτερου συμφέροντος του παιδιού. (49)  Σύμφωνα με το άρθρο 12 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού και το άρθρο 24 παράγραφος 1 του Χάρτη, όλα τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να εκφράζουν τις απόψεις τους σε όλα τα θέματα που τα αφορούν, καθώς και το δικαίωμα να εξετάζονται και να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη οι απόψεις τους. Το παιδί θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα ακρόασης σε κάθε δικαστική ή διοικητική διαδικασία που το αφορά. Επομένως, κατά τη διάρκεια διαδικασιών στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού, θα πρέπει, ως βασική αρχή και όπου αρμόζει, να παρέχεται στο παιδί, το οποίο υπόκειται στις διαδικασίες αυτές και είναι ικανό να διαμορφώσει ιδία άποψη, η πραγματική και ουσιαστική δυνατότητα να εκφράζει τις απόψεις του, η οποία θα πρέπει να περιλαμβάνει τα συναισθήματα και τις επιθυμίες του, κατά την εκτίμηση δε του υπέρτερου συμφέροντος του παιδιού η άποψη αυτή θα πρέπει να λαμβάνεται δεόντως υπόψη. Ωστόσο, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αφήσει το ζήτημα της απόφασης σχετικά με τον τρόπο και το πρόσωπο ενώπιον του οποίου θα εκφράσει το παιδί τις απόψεις του να κριθεί βάσει της εθνικής νομοθεσίας και διαδικασίας των κρατών μελών. Επιπλέον, η ακρόαση του παιδιού, ενώ εξακολουθεί να αποτελεί δικαίωμα του παιδιού, δεν θα πρέπει να αποτελεί απόλυτη υποχρέωση, ιδίως αν θεωρείται ότι αντιβαίνει στο υπέρτερο συμφέρον του παιδιού, παρότι θα πρέπει να αξιολογείται λαμβανομένου υπόψη του υπέρτερου συμφέροντος του παιδιού. Τροπολογία 19 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 56 (56)  Λόγοι δημόσιου συμφέροντος θα πρέπει να παρέχουν τη δυνατότητα στα δικαστήρια και σε άλλες αρμόδιες αρχές που θεμελιώνουν γονική σχέση στα κράτη μέλη να μη λαμβάνουν υπόψη, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ορισμένες διατάξεις αλλοδαπού δικαίου, όταν σε μια συγκεκριμένη περίπτωση η εφαρμογή των διατάξεων αυτών θα ήταν προδήλως ασυμβίβαστη με τη δημόσια τάξη του συγκεκριμένου κράτους μέλους. Ωστόσο, τα δικαστήρια ή οι άλλες αρμόδιες αρχές δεν θα πρέπει να μπορούν να εφαρμόζουν την εξαίρεση σχετικά με τη δημόσια τάξη προκειμένου να μην εφαρμόζουν το δίκαιο άλλου κράτους, όταν κάτι τέτοιο θα αντέβαινε στον Χάρτη και, ιδίως, στο άρθρο 21 αυτού, το οποίο απαγορεύει τις διακρίσεις. (56)  Λόγοι δημόσιου συμφέροντος θα πρέπει να παρέχουν τη δυνατότητα στα δικαστήρια και σε άλλες αρμόδιες αρχές που θεμελιώνουν γονική σχέση στα κράτη μέλη να μη λαμβάνουν υπόψη, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ορισμένες διατάξεις αλλοδαπού δικαίου, όταν σε μια συγκεκριμένη περίπτωση η εφαρμογή των διατάξεων αυτών θα ήταν προδήλως ασυμβίβαστη με τη δημόσια τάξη του συγκεκριμένου κράτους μέλους. Ωστόσο, τα δικαστήρια ή οι άλλες αρμόδιες αρχές δεν θα πρέπει να μπορούν να εφαρμόζουν την εξαίρεση σχετικά με τη δημόσια τάξη προκειμένου να μην εφαρμόζουν το δίκαιο άλλου κράτους, όταν κάτι τέτοιο θα αντέβαινε στον Χάρτη και, ιδίως, στο άρθρο 21 αυτού, το οποίο απαγορεύει τις διακρίσεις. Όταν τα δικαστήρια ή άλλες αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους κάνουν επίκληση της εξαίρεσης σχετικά με τη δημόσια τάξη, η απόφαση του δικαστηρίου που θεμελιώνει τη γονική σχέση θα πρέπει να ισχύει έως ότου εξαντληθούν τα ένδικα μέσα σε εθνικό και ενωσιακό επίπεδο και εκδοθεί οριστική απόφαση όσον αφορά την εξαίρεση σχετικά με τη δημόσια τάξη. Τροπολογία 20 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 66 (66)  Μολονότι η υποχρέωση παροχής στα παιδιά ηλικίας κάτω των 18 ετών της δυνατότητας να εκφράσουν τις απόψεις τους βάσει του παρόντος κανονισμού δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται στα δημόσια έγγραφα με δεσμευτική νομική ισχύ, ωστόσο το δικαίωμα των παιδιών να εκφράσουν τις απόψεις τους θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη δυνάμει του άρθρου 24 του Χάρτη και υπό το πρίσμα του άρθρου 12 της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού, όπως αυτά εφαρμόζονται στην εθνική νομοθεσία και διαδικασία. Το γεγονός ότι τα παιδιά δεν είχαν τη δυνατότητα να εκφράσουν τις απόψεις τους δεν θα πρέπει αυτομάτως να αποτελεί λόγο άρνησης της αναγνώρισης δημόσιων εγγράφων με δεσμευτική νομική ισχύ. (66)  Το δικαίωμα του παιδιού να εκφράσει τις απόψεις του θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη δυνάμει του άρθρου 24 του Χάρτη και υπό το πρίσμα του άρθρου 12 της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού, όπως αυτά εφαρμόζονται στην εθνική νομοθεσία και διαδικασία, επίσης και όσον αφορά δημόσια έγγραφα με δεσμευτική νομική ισχύ. Ωστόσο, το γεγονός ότι ένα παιδί κάτω των 18 ετών δεν είχε τη δυνατότητα να εκφράσει τις απόψεις του δεν θα πρέπει αυτομάτως να αποτελεί λόγο άρνησης της αναγνώρισης δημόσιων εγγράφων με δεσμευτική νομική ισχύ. Τροπολογία 21 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 75 (75)  Λόγοι δημόσιου συμφέροντος θα πρέπει να παρέχουν τη δυνατότητα στα δικαστήρια ή σε άλλες αρμόδιες αρχές κράτους μέλους να αρνούνται, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, να αναγνωρίσουν ή, ανάλογα με την περίπτωση, να αποδεχθούν δικαστική απόφαση ή δημόσιο έγγραφο που αφορά γονική σχέση που έχει θεμελιωθεί σε άλλο κράτος μέλος όταν, σε μια συγκεκριμένη περίπτωση, η εν λόγω αναγνώριση ή αποδοχή θα ήταν προδήλως ασυμβίβαστη με τη δημόσια τάξη (ordre public) του συγκεκριμένου κράτους μέλους. Ωστόσο, τα δικαστήρια ή άλλες αρμόδιες αρχές δεν θα πρέπει να μπορούν να αρνηθούν να αναγνωρίσουν ή, κατά περίπτωση, να αποδεχθούν δικαστική απόφαση ή δημόσιο έγγραφο που έχει εκδοθεί σε άλλο κράτος μέλος, όταν κάτι τέτοιο θα αντέβαινε στον Χάρτη και, ιδίως, στο άρθρο 21, το οποίο απαγορεύει τις διακρίσεις. (75)  Λόγοι δημόσιου συμφέροντος θα πρέπει να παρέχουν τη δυνατότητα στα δικαστήρια ή σε άλλες αρμόδιες αρχές κράτους μέλους να αρνούνται, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, να αναγνωρίσουν ή, ανάλογα με την περίπτωση, να αποδεχθούν δικαστική απόφαση ή δημόσιο έγγραφο που αφορά γονική σχέση που έχει θεμελιωθεί σε άλλο κράτος μέλος όταν, σε μια συγκεκριμένη περίπτωση, η εν λόγω αναγνώριση ή αποδοχή θα ήταν προδήλως ασυμβίβαστη με τη δημόσια τάξη (ordre public) του συγκεκριμένου κράτους μέλους. Ωστόσο, τα δικαστήρια ή άλλες αρμόδιες αρχές δεν θα πρέπει να μπορούν να αρνηθούν να αναγνωρίσουν ή, κατά περίπτωση, να αποδεχθούν δικαστική απόφαση ή δημόσιο έγγραφο που έχει εκδοθεί σε άλλο κράτος μέλος, όταν κάτι τέτοιο θα αντέβαινε στον Χάρτη και, ιδίως, στο άρθρο 21, το οποίο απαγορεύει τις διακρίσεις. Όταν τα δικαστήρια ή άλλες αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους κάνουν επίκληση της εξαίρεσης σχετικά με τη δημόσια τάξη, η απόφαση του δικαστηρίου που θεμελιώνει τη γονική σχέση θα πρέπει να ισχύει έως ότου εξαντληθούν τα ένδικα μέσα σε εθνικό και ενωσιακό επίπεδο και εκδοθεί οριστική απόφαση όσον αφορά την εξαίρεση σχετικά με τη δημόσια τάξη. Τροπολογία 22 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 76 (76)  Προκειμένου η αναγνώριση της γονικής σχέσης που έχει θεμελιωθεί σε ένα κράτος μέλος να διευθετείται γρήγορα, ομαλά και αποτελεσματικά, τα τέκνα ή ο/οι γονέας/-είς τους θα πρέπει να είναι σε θέση να αποδεικνύουν εύκολα το καθεστώς του τέκνου σε άλλο κράτος μέλος. Για να μπορούν να το πράξουν, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να προβλέπει την καθιέρωση ενός ενιαίου πιστοποιητικού, του ευρωπαϊκού πιστοποιητικού γονικής σχέσης, που θα εκδίδεται προς χρήση σε άλλο κράτος μέλος. Για την τήρηση της αρχής της επικουρικότητας, το ευρωπαϊκό πιστοποιητικό γονικής σχέσης δεν θα πρέπει να αντικαθιστά εσωτερικά έγγραφα που τυχόν υφίστανται για παρόμοιους σκοπούς στα κράτη μέλη. (76)  Προκειμένου η αναγνώριση της γονικής σχέσης που έχει θεμελιωθεί σε ένα κράτος μέλος να διευθετείται γρήγορα, ομαλά και αποτελεσματικά, τα τέκνα ή ο/οι γονέας/-είς τους θα πρέπει να είναι σε θέση να αποδεικνύουν εύκολα το καθεστώς του τέκνου σε άλλο κράτος μέλος. Τούτο αποτελεί σημαντικό βήμα που πρέπει να πραγματοποιηθεί για τη μείωση της γραφειοκρατίας και την αύξηση της πρόσβασης στην ελεύθερη κυκλοφορία στην Ένωση ως μέσο προώθησης της ισότητας. Για να μπορούν να το πράξουν, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να προβλέπει την καθιέρωση ενός ενιαίου πιστοποιητικού, του ευρωπαϊκού πιστοποιητικού γονικής σχέσης, που θα εκδίδεται προς χρήση σε άλλο κράτος μέλος. Για την τήρηση της αρχής της επικουρικότητας, το ευρωπαϊκό πιστοποιητικό γονικής σχέσης δεν θα πρέπει να αντικαθιστά εσωτερικά έγγραφα που τυχόν υφίστανται για παρόμοιους σκοπούς στα κράτη μέλη. Τροπολογία 23 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 81 (81)  Το δικαστήριο ή άλλη αρμόδια αρχή θα πρέπει να εκδίδει το ευρωπαϊκό πιστοποιητικό γονικής σχέσης κατόπιν αίτησης. Η αρχή έκδοσης θα πρέπει να φυλάσσει το πρωτότυπο του ευρωπαϊκού πιστοποιητικού γονικής σχέσης και θα πρέπει να εκδίδει ένα ή περισσότερα επικυρωμένα αντίγραφα του ευρωπαϊκού πιστοποιητικού γονικής σχέσης για τον αιτούντα ή για νόμιμο εκπρόσωπο. Δεδομένης της σταθερότητας του καθεστώτος της γονικής σχέσης στη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων, η ισχύς των αντιγράφων του ευρωπαϊκού πιστοποιητικού γονικής σχέσης δεν θα πρέπει να περιορίζεται χρονικά, με την επιφύλαξη της δυνατότητας διόρθωσης, τροποποίησης, αναστολής ή ανάκλησης του ευρωπαϊκού πιστοποιητικού γονικής σχέσης, αν είναι αναγκαίο. Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να προβλέπει ένδικα μέσα κατά αποφάσεων της αρχής έκδοσης, συμπεριλαμβανομένων των αποφάσεων περί άρνησης έκδοσης ευρωπαϊκού πιστοποιητικού γονικής σχέσης. Σε περίπτωση διόρθωσης, τροποποίησης, αναστολής ή ανάκλησης του ευρωπαϊκού πιστοποιητικού γονικής σχέσης, η αρχή έκδοσης θα πρέπει να ενημερώνει τα πρόσωπα για τα οποία έχουν εκδοθεί επικυρωμένα αντίγραφα, προκειμένου να αποτρέπεται η αθέμιτη χρησιμοποίηση των αντιγράφων αυτών. (81)  Το δικαστήριο ή άλλη αρμόδια αρχή θα πρέπει να εκδίδει το ευρωπαϊκό πιστοποιητικό γονικής σχέσης κατόπιν αίτησης του παιδιού (ο «αιτών») ή, κατά περίπτωση, του νόμιμου εκπροσώπου. Η αρχή έκδοσης θα πρέπει να φυλάσσει το πρωτότυπο του ευρωπαϊκού πιστοποιητικού γονικής σχέσης και θα πρέπει να εκδίδει ένα ή περισσότερα επικυρωμένα αντίγραφα του ευρωπαϊκού πιστοποιητικού γονικής σχέσης για τον αιτούντα ή για νόμιμο εκπρόσωπο. Δεδομένης της σταθερότητας του καθεστώτος της γονικής σχέσης στη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων, η ισχύς των αντιγράφων του ευρωπαϊκού πιστοποιητικού γονικής σχέσης δεν θα πρέπει να περιορίζεται χρονικά, με την επιφύλαξη της δυνατότητας διόρθωσης, τροποποίησης, αναστολής ή ανάκλησης του ευρωπαϊκού πιστοποιητικού γονικής σχέσης, αν είναι αναγκαίο. Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να προβλέπει ένδικα μέσα κατά αποφάσεων της αρχής έκδοσης, συμπεριλαμβανομένων των αποφάσεων περί άρνησης έκδοσης ευρωπαϊκού πιστοποιητικού γονικής σχέσης. Σε περίπτωση διόρθωσης, τροποποίησης, αναστολής ή ανάκλησης του ευρωπαϊκού πιστοποιητικού γονικής σχέσης, η αρχή έκδοσης θα πρέπει να ενημερώνει τα πρόσωπα για τα οποία έχουν εκδοθεί επικυρωμένα αντίγραφα, προκειμένου να αποτρέπεται η αθέμιτη χρησιμοποίηση των αντιγράφων αυτών. Τροπολογία 24 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 83 (83)  Το ευρωπαϊκό σημείο ηλεκτρονικής πρόσβασης θα πρέπει να παρέχει τη δυνατότητα σε φυσικά πρόσωπα ή στους νόμιμους εκπροσώπους τους να υποβάλλουν αίτηση για την έκδοση ευρωπαϊκού πιστοποιητικού γονικής σχέσης και να λαμβάνουν και να αποστέλλουν το εν λόγω πιστοποιητικό ηλεκτρονικά. Θα πρέπει επίσης να τους παρέχει τη δυνατότητα να επικοινωνούν ηλεκτρονικά με τα δικαστήρια ή άλλες αρμόδιες αρχές των κρατών μελών σε διαδικασίες για την έκδοση απόφασης που ορίζει ότι δεν συντρέχουν λόγοι άρνησης της αναγνώρισης δικαστικής απόφασης ή δημόσιου εγγράφου που αφορά γονική σχέση, ή σε διαδικασίες για την άρνηση αναγνώρισης δικαστικής απόφασης ή δημόσιου εγγράφου που αφορά γονική σχέση. Τα δικαστήρια ή άλλες αρμόδιες αρχές των κρατών μελών θα πρέπει να επικοινωνούν με τους πολίτες μέσω του ευρωπαϊκού σημείου ηλεκτρονικής πρόσβασης, μόνο στις περιπτώσεις όπου ο πολίτης έχει δώσει την προηγούμενη ρητή συγκατάθεσή του για τη χρήση αυτού του μέσου επικοινωνίας. (83)  Το ευρωπαϊκό σημείο ηλεκτρονικής πρόσβασης θα πρέπει να παρέχει τη δυνατότητα σε αιτούντες ή στους νόμιμους εκπροσώπους τους να υποβάλλουν αίτηση για την έκδοση ευρωπαϊκού πιστοποιητικού γονικής σχέσης και να λαμβάνουν και να αποστέλλουν το εν λόγω πιστοποιητικό ηλεκτρονικά. Θα πρέπει επίσης να τους παρέχει τη δυνατότητα να επικοινωνούν ηλεκτρονικά με τα δικαστήρια ή άλλες αρμόδιες αρχές των κρατών μελών σε διαδικασίες που διέπονται από τον παρόντα κανονισμό. Τα δικαστήρια ή άλλες αρμόδιες αρχές των κρατών μελών θα πρέπει να επικοινωνούν με τους πολίτες μέσω του ευρωπαϊκού σημείου ηλεκτρονικής πρόσβασης, μόνο στις περιπτώσεις όπου ο πολίτης έχει δώσει την προηγούμενη ρητή συγκατάθεσή του για τη χρήση αυτού του μέσου επικοινωνίας. Τροπολογία 25 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 89 α (νέα) (89a)  Σε περίπτωση αμφιβολίας ως προς την ερμηνεία διάταξης του παρόντος κανονισμού, είναι σημαντικό οι εθνικοί δικαστές να χρησιμοποιούν τον μηχανισμό έκδοσης προδικαστικών αποφάσεων δυνάμει των Συνθηκών προκειμένου να επιτυγχάνουν ενιαία εφαρμοστέα ερμηνεία από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τροπολογία 26 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 1 – εδάφιο 1 Ο παρών κανονισμός θεσπίζει κοινούς κανόνες σχετικά με τη διεθνή δικαιοδοσία και το εφαρμοστέο δίκαιο για τη θεμελίωση γονικής σχέσης σε ένα κράτος μέλος σε διασυνοριακές καταστάσεις· κοινούς κανόνες για την αναγνώριση ή, ανάλογα με την περίπτωση, την αποδοχή σε ένα κράτος μέλος δικαστικών αποφάσεων που αφορούν γονική σχέση, καθώς και δημόσιων εγγράφων που αφορούν γονική σχέση και που συντάχθηκαν ή καταχωρίστηκαν σε άλλο κράτος μέλος· και καθιερώνει ευρωπαϊκό πιστοποιητικό γονικής σχέσης. Ο παρών κανονισμός θεσπίζει κοινούς κανόνες σχετικά με τη διεθνή δικαιοδοσία και το εφαρμοστέο δίκαιο για τη θεμελίωση γονικής σχέσης σε ένα κράτος μέλος σε διασυνοριακές καταστάσεις· κοινούς κανόνες για την αμοιβαία αναγνώριση ή, ανάλογα με την περίπτωση, την αποδοχή σε ένα κράτος μέλος δικαστικών αποφάσεων που αφορούν γονική σχέση, καθώς και δημόσιων εγγράφων που αφορούν γονική σχέση και που συντάχθηκαν ή καταχωρίστηκαν σε άλλο κράτος μέλος· και καθιερώνει ευρωπαϊκό πιστοποιητικό γονικής σχέσης. Τροπολογία 27 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 4 – εδάφιο 1 – σημείο 1 1.  «γονική σχέση»: η σχέση γονέα-τέκνου που θεμελιώνεται νομικά. Περιλαμβάνει το νομικό καθεστώς του τέκνου συγκεκριμένου γονέα ή γονέων· 1.  «γονική σχέση»: η σχέση τέκνου-γονέα που θεμελιώνεται νομικά. Περιλαμβάνει το νομικό καθεστώς του τέκνου συγκεκριμένου γονέα ή γονέων· (Η τροπολογία αυτή, «γονέα-τέκνου» σε «τέκνου-γονέα», εφαρμόζεται σε ολόκληρο το κείμενο. Η έγκρισή της απαιτεί αντίστοιχες προσαρμογές σε όλο το κείμενο.) Τροπολογία 28 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 4 – εδάφιο 1 – σημείο 4 4.  «δικαστήριο»: αρχή κράτους μέλους η οποία ασκεί δικαιοδοτικά καθήκοντα σε υποθέσεις γονικής σχέσης· 4.  «δικαστήριο»: οποιαδήποτε δικαστική αρχή και κάθε άλλη αρχή κράτους μέλους με δικαιοδοσία σε υποθέσεις γονικής σχέσης η οποία ασκεί δικαιοδοτικά καθήκοντα ή ενεργεί κατ’ ανάθεση εξουσίας από δικαστική αρχή ή υπό τον έλεγχο δικαστικής αρχής, υπό την προϋπόθεση ότι αυτές οι άλλες αρχές προσφέρουν εχέγγυα όσον αφορά την αμεροληψία και το δικαίωμα ακρόασης όλων των μερών και ότι οι αποφάσεις τους, σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους μέλους στο οποίο υπάγονται: Τροπολογία 29 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 4 – εδάφιο 1 – σημείο 4 – στοιχείο α (νέο) α)  μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο άσκησης ενδίκου μέσου ή επανεξέτασης από δικαστική αρχή· και Τροπολογία 30 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 4 – εδάφιο 1 – σημείο 4 – στοιχείο β (νέο) β)  έχουν ανάλογη ισχύ και αποτέλεσμα με απόφαση δικαστικής αρχής για το ίδιο θέμα· Τροπολογία 31 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 4 – εδάφιο 1 – σημείο 9 α (νέο) 9α.  «τηλεδιάσκεψη»: η χρήση τεχνολογικών εργαλείων οπτικοακουστικής μετάδοσης που επιτρέπουν σε πρόσωπα που εμπλέκονται σε διασυνοριακή δικαστική διαδικασία να συμμετέχουν εξ αποστάσεως. Τροπολογία 32 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 5 – εδάφιο 1 Ο παρών κανονισμός δεν θίγει την αρμοδιότητα των αρχών των κρατών μελών να επιλαμβάνονται υποθέσεων γονικής σχέσης. Ο παρών κανονισμός δεν θίγει την αρμοδιότητα των αρχών των κρατών μελών να επιλαμβάνονται υποθέσεων γονικής σχέσης χωρίς διασυνοριακή διάσταση. Τροπολογία 33 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 15 – τίτλος Δικαίωμα των τέκνων να εκφράζουν τις απόψεις τους Δικαίωμα του τέκνου να εκφράζει τις απόψεις του και δικαίωμα ακρόασης Τροπολογία 34 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 15 – παράγραφος 1 1.  Κατά την άσκηση της διεθνούς τους δικαιοδοσίας δυνάμει του παρόντος κανονισμού, τα δικαστήρια των κρατών μελών παρέχουν, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία και διαδικασία, στα τέκνα ηλικίας κάτω των 18 ετών, των οποίων η γονική σχέση πρόκειται να θεμελιωθεί και τα οποία είναι σε θέση να διαμορφώσουν ιδία άποψη, την πραγματική και ουσιαστική δυνατότητα να εκφράσουν τις απόψεις τους, είτε άμεσα είτε μέσω εκπροσώπου ή κατάλληλης οργάνωσης. 1.  Κατά την άσκηση της διεθνούς τους δικαιοδοσίας δυνάμει του παρόντος κανονισμού, τα δικαστήρια των κρατών μελών στηρίζουν και παρέχουν, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία και διαδικασία, σε τέκνο ηλικίας κάτω των 18 ετών, του οποίου η γονική σχέση πρόκειται να θεμελιωθεί και το οποίο είναι σε θέση να διαμορφώσει ιδία άποψη, την πραγματική και ουσιαστική δυνατότητα να εκφράσει τις απόψεις του, είτε άμεσα είτε μέσω εκπροσώπου ή κατάλληλης οργάνωσης σε διαδικασίες που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό. Τροπολογία 35 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 15 – παράγραφος 2 2.  Όταν το δικαστήριο, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία και διαδικασία, παρέχει στα τέκνα ηλικίας κάτω των 18 ετών τη δυνατότητα να εκφράσουν τις απόψεις τους σύμφωνα με το παρόν άρθρο, το δικαστήριο λαμβάνει δεόντως υπόψη τις απόψεις των τέκνων ανάλογα με την ηλικία τους και την ωριμότητά τους. 2.  Όταν το δικαστήριο, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία και διαδικασία, παρέχει σε τέκνο ηλικίας κάτω των 18 ετών τη δυνατότητα να εκφράσει τις απόψεις του σύμφωνα με το παρόν άρθρο, το δικαστήριο λαμβάνει δεόντως υπόψη τις απόψεις του τέκνου ανάλογα με την ηλικία του και την ωριμότητά του. Τροπολογία 36 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 18 – εδάφιο 1 – στοιχείο α α)  τις διαδικασίες για τη θεμελίωση ή την αμφισβήτηση γονικής σχέσης· α)  τις διαδικασίες και τις προϋποθέσεις για τη θεμελίωση ή την αμφισβήτηση γονικής σχέσης· Τροπολογία 37 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 22 – παράγραφος 1 1.  Η εφαρμογή διάταξης του δικαίου οποιουδήποτε κράτους που ορίζεται από τον παρόντα κανονισμό μπορεί να αποκλειστεί μόνον εάν η εν λόγω εφαρμογή είναι προδήλως ασυμβίβαστη με τη δημόσια τάξη (ordre public) του κράτους μέλους του δικάζοντος δικαστηρίου. 1.  Η εφαρμογή διάταξης του δικαίου οποιουδήποτε κράτους που ορίζεται από τον παρόντα κανονισμό μπορεί να αποκλειστεί μόνον εάν η εν λόγω εφαρμογή είναι προδήλως ασυμβίβαστη με τη δημόσια τάξη (ordre public) του κράτους μέλους του δικάζοντος δικαστηρίου, λαμβανομένου υπόψη του υπέρτερου συμφέροντος του παιδιού. Τροπολογία 38 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 22 – παράγραφος 2 2.  Η παράγραφος 1 εφαρμόζεται από τα δικαστήρια και άλλες αρμόδιες αρχές των κρατών μελών με σεβασμό στα θεμελιώδη δικαιώματα και τις θεμελιώδεις αρχές που αναγνωρίζονται στον Χάρτη, και ιδίως στο άρθρο 21, που αφορά το δικαίωμα στη μη διάκριση. 2.  Η παράγραφος 1 εφαρμόζεται από τα δικαστήρια και άλλες αρμόδιες αρχές των κρατών μελών σύμφωνα με τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις θεμελιώδεις αρχές που αναγνωρίζονται στον Χάρτη, και ιδίως στο άρθρο 21, που αφορά το δικαίωμα στη μη διάκριση. Τροπολογία 39 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 22 – παράγραφος 2 α (νέα) 2α.  Όταν ο αιτών, ο οποίος επιδιώκει την αναγνώριση γονικής σχέσης που έχει ήδη θεμελιωθεί σε άλλο κράτος μέλος, ασκεί προσφυγή κατά της εφαρμογής της παραγράφου 1, η απόφαση του δικαστηρίου που θεμελιώνει τη γονική σχέση ισχύει έως ότου εξαντληθούν τα ένδικα μέσα σε εθνικό και ενωσιακό επίπεδο και εκδοθεί οριστική απόφαση όσον αφορά την εξαίρεση σχετικά με τη δημόσια τάξη. Τροπολογία 40 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 29 – παράγραφος 2 2.  Η βεβαίωση συμπληρώνεται και εκδίδεται στη γλώσσα της δικαστικής απόφασης. Η βεβαίωση μπορεί επίσης να εκδίδεται σε άλλη επίσημη γλώσσα των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει ζητήσει ο διάδικος. Το γεγονός αυτό δεν δημιουργεί υποχρέωση για το δικαστήριο που εκδίδει τη βεβαίωση να παράσχει μετάφραση ή μεταγραμματισμό του μεταφράσιμου περιεχομένου των πεδίων ελεύθερου κειμένου. 2.  Η βεβαίωση συμπληρώνεται και εκδίδεται στη γλώσσα της δικαστικής απόφασης. Η βεβαίωση εκδίδεται επίσης σε άλλη επίσημη γλώσσα των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει ζητήσει ο διάδικος. Εναπόκειται στα κράτη μέλη να αποφασίζουν εάν η εν λόγω μετάφραση ή μεταγραμματισμός πρέπει να παρέχεται από το δικαστήριο ή/και από φορέα δημόσιας διοίκησης. Τροπολογία 41 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 31 – παράγραφος 1 – στοιχείο α α)  αν η αναγνώριση αντίκειται προδήλως στη δημόσια τάξη του κράτους μέλους αναγνώρισης, λαμβανομένου υπόψη του συμφέροντος του τέκνου· α)  αν η αναγνώριση αντίκειται προδήλως στη δημόσια τάξη του κράτους μέλους αναγνώρισης, λαμβανομένου υπόψη του υπέρτερου συμφέροντος του τέκνου· Τροπολογία 42 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 31 – παράγραφος 1 – στοιχείο γ γ)  κατόπιν αίτησης προσώπου που ισχυρίζεται ότι η δικαστική απόφαση παραβιάζει την πατρότητά του ή τη μητρότητά της του τέκνου, εάν η απόφαση έχει εκδοθεί χωρίς να δοθεί στο πρόσωπο αυτό δυνατότητα ακρόασης· γ)  κατόπιν αίτησης και προσκόμισης αποδεικτικών στοιχείων από πρόσωπο, το οποίο έχει έννομο συμφέρον σύμφωνα με το δικονομικό δίκαιο του κράτους μέλους στο οποίο κινήθηκε η διαδικασία, που ισχυρίζεται ότι η δικαστική απόφαση παραβιάζει τη γονική σχέση του με το τέκνο, εάν η απόφαση έχει εκδοθεί χωρίς να δοθεί στο πρόσωπο αυτό δυνατότητα ακρόασης και προσκόμισης αποδεικτικών στοιχείων· Τροπολογία 43 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 31 – παράγραφος 2 2.  Η παράγραφος 1 στοιχείο α) εφαρμόζεται από τα δικαστήρια και άλλες αρμόδιες αρχές των κρατών μελών με σεβασμό στα θεμελιώδη δικαιώματα και τις θεμελιώδεις αρχές που αναγνωρίζονται στον Χάρτη, και ιδίως στο άρθρο 21, που αφορά το δικαίωμα στη μη διάκριση. 2.  Η παράγραφος 1 στοιχείο α) εφαρμόζεται από τα δικαστήρια και άλλες αρμόδιες αρχές των κρατών μελών σύμφωνα με τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις θεμελιώδεις αρχές που αναγνωρίζονται στον Χάρτη, και ιδίως στο άρθρο 21, που αφορά το δικαίωμα στη μη διάκριση. Τροπολογία 44 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 31 – παράγραφος 2 α (νέα) 2a.  Όταν ο αιτών, ο οποίος επιδιώκει την αναγνώριση γονικής σχέσης που έχει ήδη θεμελιωθεί σε άλλο κράτος μέλος, ασκεί προσφυγή κατά της εφαρμογής της παραγράφου 1 στοιχείο α), η απόφαση του δικαστηρίου που θεμελιώνει τη γονική σχέση ισχύει έως ότου εξαντληθούν τα ένδικα μέσα σε εθνικό και ενωσιακό επίπεδο και εκδοθεί οριστική απόφαση όσον αφορά την εξαίρεση σχετικά με τη δημόσια τάξη. Τροπολογία 45 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 33 – παράγραφος 1 1.  Προσβολή δικαστικής απόφασης σχετικά με την αίτηση για άρνηση της αναγνώρισης, ή προσφυγή κατά αυτής, μπορεί να ασκηθεί και από κάθε διάδικο. 1.  Προσβολή δικαστικής απόφασης σχετικά με την αίτηση για άρνηση της αναγνώρισης, ή προσφυγή κατά αυτής, μπορεί να ασκηθεί και από κάθε διάδικο με θεμελιωμένο έννομο συμφέρον. Τροπολογία 46 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 37 – παράγραφος 3 3.  Η βεβαίωση συμπληρώνεται στη γλώσσα του δημόσιου εγγράφου. Μπορεί, επίσης, να εκδίδεται σε όποια άλλη επίσημη γλώσσα των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει ζητήσει ο διάδικος. Το γεγονός αυτό δεν δημιουργεί υποχρέωση για την αρμόδια αρχή που εκδίδει τη βεβαίωση να παράσχει μετάφραση ή μεταγραμματισμό του μεταφράσιμου περιεχομένου των πεδίων ελεύθερου κειμένου. 3.  Η βεβαίωση συμπληρώνεται στη γλώσσα του δημόσιου εγγράφου. Εκδίδεται επίσης σε όποια άλλη επίσημη γλώσσα των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει ζητήσει ο διάδικος. Εναπόκειται στα κράτη μέλη να αποφασίζουν εάν η εν λόγω μετάφραση ή μεταγραμματισμός πρέπει να παρέχεται από το δικαστήριο ή/και από φορέα δημόσιας διοίκησης. Τροπολογία 47 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 39 – παράγραφος 1 – στοιχείο α α)  αν η αναγνώριση αντίκειται προδήλως στη δημόσια τάξη του κράτους μέλους αναγνώρισης, λαμβανομένου υπόψη του συμφέροντος του τέκνου· α)  αν η αναγνώριση αντίκειται προδήλως στη δημόσια τάξη του κράτους μέλους αναγνώρισης, λαμβανομένου υπόψη του υπέρτερου συμφέροντος του τέκνου· Τροπολογία 48 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 39 – παράγραφος 1 – στοιχείο β β)  κατόπιν αίτησης οποιουδήποτε προσώπου το οποίο ισχυρίζεται ότι το δημόσιο έγγραφο παραβιάζει την πατρότητά του ή τη μητρότητά της του τέκνου, εάν το δημόσιο έγγραφο συντάχθηκε ή καταχωρίστηκε επίσημα χωρίς να έχει συμμετάσχει το εν λόγω πρόσωπο· β)  κατόπιν αίτησης οποιουδήποτε προσώπου το οποίο ισχυρίζεται ότι το δημόσιο έγγραφο παραβιάζει τη γονική σχέση του με το τέκνο, εάν το δημόσιο έγγραφο συντάχθηκε ή καταχωρίστηκε επίσημα χωρίς να έχει συμμετάσχει το εν λόγω πρόσωπο· Τροπολογία 49 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 39 – παράγραφος 2 2.  Η παράγραφος 1 στοιχείο α) εφαρμόζεται από τα δικαστήρια και άλλες αρμόδιες αρχές των κρατών μελών με σεβασμό στα θεμελιώδη δικαιώματα και τις θεμελιώδεις αρχές που αναγνωρίζονται στον Χάρτη, και ιδίως στο άρθρο 21, που αφορά το δικαίωμα στη μη διάκριση. 2.  Η παράγραφος 1 στοιχείο α) εφαρμόζεται από τα δικαστήρια και άλλες αρμόδιες αρχές των κρατών μελών σύμφωνα με τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις θεμελιώδεις αρχές που αναγνωρίζονται στον Χάρτη, και ιδίως στο άρθρο 21, που αφορά το δικαίωμα στη μη διάκριση. Τροπολογία 50 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 39 – παράγραφος 2 α (νέα) 2α.  Όταν ο αιτών, ο οποίος επιδιώκει την αναγνώριση γονικής σχέσης που έχει ήδη θεμελιωθεί σε άλλο κράτος μέλος, ασκεί προσφυγή κατά της εφαρμογής της παραγράφου 1 στοιχείο α), η αναγνώριση του δημόσιου εγγράφου και των δικαιωμάτων που απορρέουν από αυτό ισχύει έως ότου εξαντληθούν τα ένδικα μέσα σε εθνικό και ενωσιακό επίπεδο και εκδοθεί οριστική απόφαση. Τροπολογία 51 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 39 – παράγραφος 3 3.  Η αναγνώριση δημόσιου εγγράφου που θεμελιώνει γονική σχέση με δεσμευτική νομική ισχύ μπορεί να απορριφθεί εάν έχει συνταχθεί ή καταχωριστεί επίσημα χωρίς να έχει δοθεί η δυνατότητα στα τέκνα να εκφράσουν τις απόψεις τους. Εάν τα τέκνα ήταν ηλικίας κάτω των 18 ετών, η παρούσα διάταξη εφαρμόζεται σε περιπτώσεις στις οποίες τα τέκνα ήταν σε θέση να διαμορφώσουν ιδία άποψη. 3.  Η αναγνώριση δημόσιου εγγράφου που θεμελιώνει γονική σχέση με δεσμευτική νομική ισχύ μπορεί σε εξαιρετικές περιστάσεις να απορριφθεί εάν έχει συνταχθεί ή καταχωριστεί επίσημα χωρίς να έχει δοθεί η δυνατότητα στο τέκνο να εκφράσει τις απόψεις του σύμφωνα με το άρθρο 15. Τροπολογία 52 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 43 – παράγραφος 2 2.  Ο αιτών ο οποίος στο κράτος μέλος προέλευσης επωφελήθηκε δωρεάν διαδικασίας ενώπιον διοικητικής αρχής που έχει κοινοποιηθεί στην Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 71, δικαιούται, σε οποιαδήποτε διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 25 παράγραφος 1 και στο άρθρο 32, να λάβει νομική αρωγή σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου. Προς τούτο, το εν λόγω μέρος προσκομίζει έγγραφο που έχει εκδώσει η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους προέλευσης και το οποίο πιστοποιεί ότι πληροί τις οικονομικές προϋποθέσεις προκειμένου να μπορέσει να επωφεληθεί εν όλω ή εν μέρει της νομικής αρωγής ή απαλλαγής από έξοδα και δαπάνες. 2.  Ο αιτών ο οποίος στο κράτος μέλος προέλευσης επωφελήθηκε δωρεάν διαδικασίας ενώπιον διοικητικής αρχής που έχει κοινοποιηθεί στην Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 71, δικαιούται, σε οποιαδήποτε διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 25 παράγραφος 1 και στο άρθρο 32, να λάβει νομική αρωγή σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου. Προς τούτο, το εν λόγω μέρος προσκομίζει έγγραφο που έχει εκδώσει η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους προέλευσης και το οποίο πιστοποιεί ότι πληροί τις οικονομικές προϋποθέσεις προκειμένου να μπορέσει να επωφεληθεί εν όλω ή εν μέρει της νομικής αρωγής ή απαλλαγής από έξοδα και δαπάνες. Η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους προέλευσης παρέχει το έγγραφο αυτό δωρεάν και εντός δύο εβδομάδων από την παραλαβή της αίτησης του μέρους. Τροπολογία 53 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 45 – παράγραφος 2 2.  Η δημόσια τάξη (ordre public) που αναφέρεται στην παράγραφο 1 εφαρμόζεται από τα δικαστήρια και άλλες αρμόδιες αρχές των κρατών μελών με σεβασμό στα θεμελιώδη δικαιώματα και τις θεμελιώδεις αρχές που αναγνωρίζονται στον Χάρτη, και ιδίως στο άρθρο 21, που αφορά το δικαίωμα στη μη διάκριση. 2.  Η δημόσια τάξη (ordre public) που αναφέρεται στην παράγραφο 1 εφαρμόζεται από τα δικαστήρια και άλλες αρμόδιες αρχές των κρατών μελών σύμφωνα με τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις θεμελιώδεις αρχές που αναγνωρίζονται στον Χάρτη, και ιδίως στο άρθρο 21, που αφορά το δικαίωμα στη μη διάκριση. Τροπολογία 54 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 45 – παράγραφος 2 α (νέα) 2α.  Όταν ο αιτών, ο οποίος επιδιώκει την αναγνώριση γονικής σχέσης που έχει ήδη θεμελιωθεί σε άλλο κράτος μέλος, ασκεί προσφυγή κατά της εφαρμογής της παραγράφου 1, η αποδεικτική ισχύς του δημόσιου εγγράφου και τα δικαιώματα που απορρέουν από αυτό ισχύουν έως ότου εξαντληθούν τα ένδικα μέσα σε εθνικό και ενωσιακό επίπεδο και εκδοθεί οριστική απόφαση. Τροπολογία 55 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 49 – παράγραφος 2 2.  Για τους σκοπούς της υποβολής αίτησης, ο αιτών μπορεί να χρησιμοποιήσει το έντυπο του παραρτήματος IV. 2.  Για τους σκοπούς της υποβολής αίτησης, ο αιτών χρησιμοποιεί το έντυπο του παραρτήματος IV. Τροπολογία 56 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 49 – παράγραφος 3 α (νέα) 3a.  Όταν ένα κράτος μέλος παρέχει ψηφιακή πρόσβαση στις πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 3, παρέχεται στον αιτούντα πρόσβαση σε ψηφιακή έκδοση του εντύπου που καθορίζεται στο παράρτημα IV, η οποία συμπληρώνεται αυτόματα από τις αρμόδιες αρχές, εν όλω ή εν μέρει, ανάλογα με τις διαθέσιμες πληροφορίες. Ο αιτών ή, κατά περίπτωση, ο νόμιμος εκπρόσωπος του αιτούντος είναι σε θέση να προσθέτει στο έντυπο τυχόν πληροφορίες που λείπουν πριν από την υποβολή της αίτησης. Τροπολογία 57 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 50 – παράγραφος 1 1.  Μόλις η αρχή έκδοσης παραλάβει την αίτηση, εξακριβώνει τις πληροφορίες, τις δηλώσεις, καθώς και τα έγγραφα και τα λοιπά αποδεικτικά στοιχεία που παρέχονται από τον αιτούντα. Διεξάγει αυτεπαγγέλτως τις έρευνες που απαιτούνται για την εξακρίβωση αυτή, όταν αυτό προβλέπεται ή επιτρέπεται από το εθνικό της δίκαιο, ή καλεί τον αιτούντα να παράσχει τυχόν περαιτέρω αποδεικτικά στοιχεία που κρίνει αναγκαία. 1.  Μόλις η αρχή έκδοσης παραλάβει την αίτηση, εξακριβώνει τις πληροφορίες, τις δηλώσεις, καθώς και τα έγγραφα και τα λοιπά αποδεικτικά στοιχεία που παρέχονται από τον αιτούντα. Διεξάγει αυτεπαγγέλτως τις έρευνες που απαιτούνται για την εξακρίβωση αυτή, όταν αυτό προβλέπεται ή επιτρέπεται από το εθνικό της δίκαιο, ή καλεί τον αιτούντα να παράσχει τυχόν πληροφορίες που η αρχή κρίνει ότι λείπουν, προκειμένου να εκδώσει το πιστοποιητικό. Τροπολογία 58 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 51 – παράγραφος 1 – εδάφιο 1 Η αρχή έκδοσης εκδίδει το πιστοποιητικό αμελλητί σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο παρόν κεφάλαιο μόλις τα στοιχεία που πρέπει να πιστοποιηθούν εξακριβωθούν σύμφωνα με το δίκαιο που είναι εφαρμοστέο στη θεμελίωση της γονικής σχέσης. Χρησιμοποιεί το έντυπο του παραρτήματος V. Η αρχή έκδοσης εκδίδει το πιστοποιητικό αμελλητί, και το αργότερο δύο εβδομάδες μετά από την παραλαβή της αίτησης, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο παρόν κεφάλαιο μόλις τα στοιχεία που πρέπει να πιστοποιηθούν εξακριβωθούν σύμφωνα με το δίκαιο που είναι εφαρμοστέο στη θεμελίωση της γονικής σχέσης. Χρησιμοποιεί το έντυπο του παραρτήματος V. Τροπολογία 59 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 51 – παράγραφος 2 2.   Το τέλος που εισπράττεται για την έκδοση του πιστοποιητικού δεν υπερβαίνει το τέλος που εισπράττεται για την έκδοση πιστοποιητικού βάσει του εθνικού δικαίου το οποίο αποδεικνύει τη γονική σχέση του αιτούντος. 2.  Το τέλος που εισπράττεται για την έκδοση του πιστοποιητικού δεν υπερβαίνει το τέλος που εισπράττεται για την έκδοση πιστοποιητικού γέννησης ούτε πιστοποιητικού βάσει του εθνικού δικαίου το οποίο αποδεικνύει τη γονική σχέση του αιτούντος. Τροπολογία 60 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 51 – παράγραφος 2 α (νέα) 2α.  Το πιστοποιητικό είναι διαθέσιμο τόσο σε έντυπη όσο και σε ηλεκτρονική μορφή. Τροπολογία 61 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 54 – παράγραφος 1 1.  Η αρχή έκδοσης φυλάσσει το πρωτότυπο του πιστοποιητικού και εκδίδει ένα ή περισσότερα επικυρωμένα αντίγραφα για τον αιτούντα ή τον νόμιμο εκπρόσωπο. 1.  Η αρχή έκδοσης φυλάσσει το πρωτότυπο του πιστοποιητικού και εκδίδει ένα ή περισσότερα επικυρωμένα αντίγραφα για τον αιτούντα ή τον νόμιμο εκπρόσωπο, υπό τη μοναδική προϋπόθεση ότι ο αιτών ή, κατά περίπτωση, ο νόμιμος εκπρόσωπος, υποβάλλει έγγραφα που αποδεικνύουν την ταυτότητά του, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο του κράτους μέλους που εκδίδει το πιστοποιητικό. Τροπολογία 62 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 54 – παράγραφος 1 α (νέα) 1α.  Ηλεκτρονικά αντίγραφα του πιστοποιητικού διατίθενται μέσω του ευρωπαϊκού σημείου ηλεκτρονικής πρόσβασης που έχει δημιουργηθεί στη διαδικτυακή πύλη της ευρωπαϊκής ηλεκτρονικής δικαιοσύνης σύμφωνα με το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΕ) …/... [κανονισμός για την ψηφιοποίηση] και μέσω των σχετικών υφιστάμενων εθνικών πυλών ΤΠ. Τροπολογία 63 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 55 – παράγραφος 1 1.  Η αρχή έκδοσης, κατ’ αίτηση οποιουδήποτε προσώπου αποδεικνύει έννομο συμφέρον ή αυτεπαγγέλτως, διορθώνει το πιστοποιητικό σε περίπτωση λάθους εκ παραδρομής. 1.  Η αρχή έκδοσης, κατ’ αίτηση οποιουδήποτε προσώπου αποδεικνύει έννομο συμφέρον ή αυτεπαγγέλτως, διορθώνει άμεσα το πιστοποιητικό σε περίπτωση λάθους εκ παραδρομής. Τροπολογία 64 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 55 – παράγραφος 2 2.  Η αρχή έκδοσης, κατ’ αίτηση οποιουδήποτε προσώπου αποδεικνύει έννομο συμφέρον ή, εφόσον αυτό είναι δυνατόν δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας, αυτεπαγγέλτως, τροποποιεί ή ανακαλεί το πιστοποιητικό όταν διαπιστώνεται ότι το πιστοποιητικό ή μεμονωμένα στοιχεία του δεν είναι ακριβή. 2.  Η αρχή έκδοσης, κατ’ αίτηση οποιουδήποτε προσώπου αποδεικνύει έννομο συμφέρον ή, εφόσον αυτό είναι δυνατόν δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας, αυτεπαγγέλτως, τροποποιεί ή ανακαλεί αμελλητί το πιστοποιητικό όταν διαπιστώνεται ότι το πιστοποιητικό ή μεμονωμένα στοιχεία του δεν είναι ακριβή. Τροπολογία 65 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 55 – παράγραφος 3 3.  Η αρχή έκδοσης γνωστοποιεί αμελλητί σε όλα τα πρόσωπα για τα οποία έχουν εκδοθεί επικυρωμένα αντίγραφα του πιστοποιητικού σύμφωνα με το άρθρο 54 παράγραφος 1 κάθε διόρθωση, τροποποίηση ή ανάκλησή του. 3.  Η αρχή έκδοσης γνωστοποιεί αμελλητί και το αργότερο εντός δύο εβδομάδων μετά από την απόφασή της, σε όλα τα πρόσωπα για τα οποία έχουν εκδοθεί επικυρωμένα αντίγραφα του πιστοποιητικού σύμφωνα με το άρθρο 54 παράγραφος 1 κάθε διόρθωση, τροποποίηση ή ανάκλησή του. Τροπολογία 66 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 55 – παράγραφος 3 α (νέα) 3α.  Σε περίπτωση διόρθωσης, τροποποίησης ή ανάκλησης του πιστοποιητικού, το πρωτότυπο πιστοποιητικό και όλα τα προηγούμενα επικυρωμένα αντίγραφα δεν παράγουν πλέον αποτελέσματα. Τροπολογία 67 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 56 – παράγραφος 2 – εδάφιο 1 Εάν, ως αποτέλεσμα της άσκησης προσφυγής, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 1, διαπιστωθεί ότι το εκδοθέν πιστοποιητικό δεν είναι ακριβές, το αρμόδιο δικαστήριο διορθώνει, τροποποιεί ή ανακαλεί το πιστοποιητικό ή μεριμνά ώστε η αρχή έκδοσης να διορθώσει, να τροποποιήσει ή να ανακαλέσει το πιστοποιητικό. Εάν, ως αποτέλεσμα της άσκησης προσφυγής, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 1, διαπιστωθεί ότι το εκδοθέν πιστοποιητικό δεν είναι ακριβές, το αρμόδιο δικαστήριο διορθώνει, τροποποιεί ή ανακαλεί το πιστοποιητικό ή μεριμνά ώστε η αρχή έκδοσης να διορθώσει, να τροποποιήσει ή να ανακαλέσει αμελλητί το πιστοποιητικό. Τροπολογία 68 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 56 – παράγραφος 2 – εδάφιο 2 Εάν, ως αποτέλεσμα της άσκησης προσφυγής, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 1, διαπιστωθεί ότι η άρνηση έκδοσης του πιστοποιητικού ήταν αδικαιολόγητη, η αρμόδια δικαστική αρχή εκδίδει το πιστοποιητικό ή διασφαλίζει ότι η αρχή έκδοσης θα επανεξετάσει την υπόθεση και θα εκδώσει νέα απόφαση. Εάν, ως αποτέλεσμα της άσκησης προσφυγής, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 1, διαπιστωθεί ότι η άρνηση έκδοσης του πιστοποιητικού ήταν αδικαιολόγητη, η αρμόδια δικαστική αρχή εκδίδει το πιστοποιητικό ή διασφαλίζει ότι η αρχή έκδοσης θα επανεξετάσει την υπόθεση και θα εκδώσει νέα απόφαση τουλάχιστον εντός δύο εβδομάδων μετά από την απόφασή της. Τροπολογία 69 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 57 – παράγραφος 2 – εδάφιο 2 Κατά τη διάρκεια της αναστολής της ισχύος του πιστοποιητικού δεν εκδίδονται άλλα επικυρωμένα αντίγραφά του. Κατά τη διάρκεια της αναστολής της ισχύος του πιστοποιητικού δεν εκδίδονται άλλα επικυρωμένα αντίγραφά του. Τα επικυρωμένα αντίγραφα του ήδη εκδοθέντος πιστοποιητικού δεν παράγουν αποτελέσματα κατά τη διάρκεια της αναστολής της ισχύος του πιστοποιητικού. Τροπολογία 70 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 58 – παράγραφος 1 – εισαγωγικό μέρος 1.  Το ευρωπαϊκό σημείο ηλεκτρονικής πρόσβασης που έχει δημιουργηθεί στη διαδικτυακή πύλη της ευρωπαϊκής ηλεκτρονικής δικαιοσύνης σύμφωνα με το άρθρο 4 του [κανονισμού για την ψηφιοποίηση] μπορεί να χρησιμοποιείται για την ηλεκτρονική επικοινωνία μεταξύ των φυσικών προσώπων ή των νόμιμων εκπροσώπων τους και των δικαστηρίων των κρατών μελών ή άλλων αρμόδιων αρχών σε σχέση με τα ακόλουθα: 1.  Το ευρωπαϊκό σημείο ηλεκτρονικής πρόσβασης που έχει δημιουργηθεί στη διαδικτυακή πύλη της ευρωπαϊκής ηλεκτρονικής δικαιοσύνης σύμφωνα με το άρθρο 4 του [κανονισμού για την ψηφιοποίηση] είναι δυνατόν να χρησιμοποιείται για την ηλεκτρονική επικοινωνία μεταξύ των αιτούντων ή των εκπροσώπων τους και των δικαστηρίων των κρατών μελών ή άλλων αρμόδιων αρχών σε σχέση με διαδικασίες που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό. Τροπολογία 71 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 58 – παράγραφος 1 – στοιχείο α α)  διαδικασία για την έκδοση απόφασης με την οποία διαπιστώνεται ότι δεν συντρέχουν λόγοι άρνησης της αναγνώρισης δικαστικής απόφασης ή δημόσιου εγγράφου που αφορά γονική σχέση, ή διαδικασία για την άρνηση αναγνώρισης δικαστικής απόφασης ή δημόσιου εγγράφου που αφορά γονική σχέση· διαγράφεται Τροπολογία 72 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 58 – παράγραφος 1 – στοιχείο β β)  τις διαδικασίες αίτησης, έκδοσης, διόρθωσης, τροποποίησης, ανάκλησης, αναστολής ή άσκησης προσφυγής όσον αφορά το ευρωπαϊκό πιστοποιητικό γονικής σχέσης. διαγράφεται Τροπολογία 73 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 58 – παράγραφος 1 α (νέα) 1α.  Το ευρωπαϊκό σημείο ηλεκτρονικής πρόσβασης που έχει δημιουργηθεί στη διαδικτυακή πύλη της ευρωπαϊκής ηλεκτρονικής δικαιοσύνης σύμφωνα με το άρθρο 4 του [κανονισμού για την ψηφιοποίηση] χρησιμοποιείται για την ηλεκτρονική επικοινωνία μεταξύ των αρμόδιων αρχών σε σχέση με τα ακόλουθα: α)  όλες τις διαδικασίες και τις αιτήσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου· β)  την εκκρεμοδικία. Τροπολογία 74 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 58 – παράγραφος 2 2.   Το άρθρο 4 παράγραφος 3, το άρθρο 5 παράγραφοι 2 και 3, το άρθρο 6, το άρθρο 9 παράγραφοι 1 και 3 και το άρθρο 10 του [κανονισμού για την ψηφιοποίηση] εφαρμόζονται στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες σύμφωνα με την παράγραφο 1. 2.  Το άρθρο 4 παράγραφος 3, το άρθρο 5 παράγραφοι 2 και 3, το άρθρο 6, το άρθρο 9 παράγραφοι 1 και 3 και το άρθρο 10 του [κανονισμού για την ψηφιοποίηση] εφαρμόζονται στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 1α του παρόντος άρθρου. Τροπολογία 75 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 58 α (νέο) Άρθρο 58α Χρήση βιντεοδιάσκεψης ή άλλης τεχνολογίας εξ αποστάσεως επικοινωνίας 1.  Είναι δυνατή η χρήση βιντεοδιάσκεψης ή άλλης τεχνολογίας εξ αποστάσεως επικοινωνίας για ακροάσεις που σχετίζονται με τις διαδικασίες που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) …/... [κανονισμός για την ψηφιοποίηση]. 2.  Σύμφωνα με το άρθρο 15, τα δικαστήρια κράτους μέλους μπορούν να επιτρέπουν, κατά περίπτωση, την ακρόαση παιδιού που είναι σε θέση να διαμορφώσει ίδιες απόψεις μέσω βιντεοδιάσκεψης ή άλλης τεχνολογίας εξ αποστάσεως επικοινωνίας. Όταν αποφασίζει αν θα πραγματοποιήσει ακρόαση παιδιού μέσω βιντεοδιάσκεψης ή άλλης τεχνολογίας εξ αποστάσεως επικοινωνίας, η αρμόδια αρχή λαμβάνει πρωτίστως υπόψη το υπέρτερο συμφέρον του παιδιού. Τροπολογία 76 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 63 – παράγραφος 1 Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 64 σχετικά με την τροποποίηση των παραρτημάτων I έως V προκειμένου να επικαιροποιήσει ή να εισαγάγει τεχνικές αλλαγές στα εν λόγω παραρτήματα. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 64 σχετικά με την τροποποίηση των παραρτημάτων I έως V προκειμένου να επικαιροποιήσει ή να εισαγάγει τεχνικές αλλαγές στα εν λόγω παραρτήματα. Πριν από την προετοιμασία και σύνταξη κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων πραγματοποιούνται και λαμβάνονται υπόψη διαβουλεύσεις με ενδιαφερόμενα μέρη, μεταξύ άλλων με οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και ακαδημαϊκούς εμπειρογνώμονες. Τροπολογία 77 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 67 α (νέο) Άρθρο 67 α Υποστηρικτικά μέτρα 1.  Η Επιτροπή αναπτύσσει κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την εφαρμογή και την επιβολή του παρόντος κανονισμού, οι οποίες είναι διαθέσιμες ... [έξι μήνες πριν από την ημερομηνία εφαρμογής που αναφέρεται στο άρθρο 72]. 2.  Τα κράτη μέλη συμπληρώνουν τις κατευθυντήριες γραμμές της Επιτροπής, κατά περίπτωση, με κατευθυντήριες γραμμές για όλους τους οικείους επαγγελματίες καθώς και για τα παιδιά και τους γονείς που επηρεάζονται, λαμβανομένων υπόψη των ιδιαιτεροτήτων των εθνικών διοικητικών και νομικών συστημάτων τους. Οι εν λόγω κατευθυντήριες γραμμές είναι διαθέσιμες το αργότερο ... [την ημερομηνία εφαρμογής που αναφέρεται στο άρθρο 72]. 3.  Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη αναθεωρούν τακτικά τις κατευθυντήριες γραμμές που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 και τις επικαιροποιούν όποτε κρίνεται απαραίτητο. 4.  Τα κράτη μέλη παρέχουν εύκολα προσβάσιμες και εύχρηστες πληροφορίες σχετικά με τις διαδικασίες που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό, μεταξύ άλλων μέσω δημόσιου ιστότοπου. 5.  Τα κράτη μέλη διοργανώνουν, με τη στήριξη της Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Δικτύου Κατάρτισης Δικαστικών, προγράμματα κατάρτισης για όλους τους οικείους επαγγελματίες, ιδίως δικαστές, δικηγόρους και υπαλλήλους της δημόσιας διοίκησης σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού. Τροπολογία 78 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 70 – παράγραφος 1 1.  Η Επιτροπή, έως [5 έτη από την ημερομηνία εφαρμογής του παρόντος κανονισμού], υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο και στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, στην οποία περιλαμβάνεται αξιολόγηση τυχόν πρακτικών προβλημάτων που προέκυψαν, η οποία βασίζεται σε πληροφορίες που παρέχουν τα κράτη μέλη. Η έκθεση συνοδεύεται, όταν είναι αναγκαίο, από νομοθετική πρόταση. 1.  Η Επιτροπή, έως … [τρία έτη από την ημερομηνία εφαρμογής του παρόντος κανονισμού] και κάθε πέντε έτη στη συνέχεια, υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο και στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, στην οποία περιλαμβάνεται αξιολόγηση των σημείων σύγκλισης και απόκλισης μεταξύ των κρατών μελών και τυχόν πρακτικών προβλημάτων που προέκυψαν, η οποία βασίζεται σε πληροφορίες που παρέχουν τα κράτη μέλη. Η έκθεση συνοδεύεται, όταν είναι αναγκαίο, από νομοθετική πρόταση. Τροπολογία 79 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 70 – παράγραφος 2 – εισαγωγικό μέρος 2.  Τα κράτη μέλη παρέχουν στην Επιτροπή κατόπιν αιτήματος, κατά περίπτωση, πληροφορίες που είναι χρήσιμες για την αξιολόγηση της λειτουργίας και της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, ιδίως σχετικά με τα ακόλουθα: 2.  Τα κράτη μέλη παρέχουν στην Επιτροπή πληροφορίες που είναι χρήσιμες για την αξιολόγηση της λειτουργίας και της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, τουλάχιστον σχετικά με τα ακόλουθα: Τροπολογία 80 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 70 – παράγραφος 2 – στοιχείο α α (νέο) αα)  τον αριθμό των αιτήσεων αναγνώρισης γονικής σχέσης που υποβλήθηκαν δυνάμει του παρόντος κανονισμού και τον αριθμό των αιτήσεων που απορρίφθηκαν, συνοδευόμενο από επισκόπηση των λόγων απόρριψης· Τροπολογία 81 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 70 – παράγραφος 2 – στοιχείο α β (νέο) αβ)  για περιπτώσεις άρνησης εφαρμογής των διατάξεων του παρόντος κανονισμού για τον λόγο ότι είναι ασυμβίβαστες με τη δημόσια τάξη κράτους μέλους, επεξήγηση του σκεπτικού κάθε υπόθεσης, καθώς και πληροφορίες σχετικά με τυχόν προσφυγές κατά της επίκλησης της δημόσιας τάξης· Τροπολογία 82 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 70 – παράγραφος 2 – στοιχείο γ α (νέο) γα)  τον αριθμό των αιτήσεων για την αναγνώριση δικαστικής απόφασης ή δημόσιου εγγράφου που θεμελιώνει γονική σχέση με δεσμευτική νομική ισχύ στο κράτος μέλος προέλευσης σύμφωνα με το άρθρο 32, και τον αριθμό των υποθέσεων στις οποίες έγινε δεκτή η αίτηση αναγνώρισης· Τροπολογία 83 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 70 – παράγραφος 2 α (νέα) 2α.  Η Επιτροπή καθιερώνει διάλογο με τα σχετικά ενδιαφερόμενα μέρη για να συμβάλει στην εκπόνηση της έκθεσης αξιολόγησης που αναφέρεται στην παράγραφο 1.

(1) ΕΕ C 252 της 18.7.2018, σ. 14. (2) ΕΕ C 434 της 15.11.2022, σ. 11.