Προς την κοινή γεωργική πολιτική της περιόδου μετά το 2020

Τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα δεσμεύτηκαν να εγκρίνουν νέα μεταρρύθμιση πριν από τον Δεκέμβριο 2020. Ωστόσο, δεν κατέστη δυνατό να τηρηθεί αυτό το χρονοδιάγραμμα. Ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις (τριμερείς διάλογοι), με σκοπό την επίτευξη τελικής συμφωνίας πριν από το καλοκαίρι του 2021.

Νομική βάση

Νομοθετικές προτάσεις για την κοινή αγροτική πολιτική (ΚΓΠ) μετά το 2020 (COM(2018)0392, COM(2018)0393 και COM(2018)0394 της 1^ης Ιουνίου 2018) και προτάσεις για ένα νέο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο (ΠΔΠ) για την περίοδο 2021-2027 (COM(2018)0322 της 2ας Μαΐου 2018 και COM(2020)0443 της 28ης Μαΐου 2020).

Προς την ΚΓΠ μετά το 2020

Οι εργασίες για την ΚΓΠ μετά το 2020 άρχισαν με την ολλανδική προεδρία του Συμβουλίου σε ανεπίσημη συνεδρίαση που διοργανώθηκε τον Μάιο του 2016. Οι επόμενες Προεδρίες του Συμβουλίου συνέχισαν τη διαδικασία δρομολογώντας έναν προβληματισμό σχετικά με τις κύριες γεωργικές προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν.

Από την πλευρά της, η Επιτροπή δημιούργησε τον Ιανουάριο του 2016 μια ομάδα εργασίας η οποία ανέλαβε να εξετάσει το μέλλον της πολιτικής των γεωργικών αγορών. Η ομάδα υπέβαλε την τελική της έκθεση τον Νοέμβριο του 2016. Όσον αφορά τον δεύτερο πυλώνα, η διάσκεψη «Cork 2.0» τον Σεπτέμβριο 2016 οδήγησε στην έγκριση διακήρυξης που επισήμαινε δέκα κύριους προσανατολισμούς για το μέλλον της πολιτικής αγροτικής ανάπτυξης στην Ευρώπη.

Επ’ ευκαιρία της ενδιάμεσης αναθεώρησης του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου 2014-2020, η Επιτροπή ενέκρινε, στις 14 Σεπτεμβρίου 2016, νομοθετική πρόταση «omnibus», η οποία επηρεάζει πολυάριθμες ευρωπαϊκές πολιτικές (COM(2016)0605), συμπεριλαμβανομένης της ΚΓΠ. Κατ’ αρχήν, στόχος ήταν η πραγματοποίηση τεχνικών προσαρμογών στις ισχύουσες βασικές πράξεις με σκοπό την απλούστευση των υφιστάμενων μέσων. Εντέλει, με πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η διαδικασία αυτή εξελίχθηκε σε πραγματική μικρής κλίμακας μεταρρύθμιση της ΚΓΠ. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εμπνεύστηκε από τις συστάσεις της ομάδας εργασίας για τις αγορές, προκειμένου να υποβάλει συμπληρωματικές τροπολογίες με στόχο τη βελτίωση των μηχανισμών σε ισχύ. Τον Οκτώβριο του 2017 επετεύχθη συμφωνία με το Συμβούλιο, και το συναφές κείμενο δημοσιεύτηκε τον Δεκέμβριο του 2017 (κανονισμός (ΕΕ) 2017/2393, ΕΕ L 350 της 29.12.2017). Οι βελτιώσεις που συμφωνήθηκαν αφορούν το πεδίο εφαρμογής των οργανώσεων παραγωγών, την ενίσχυση των γεωργικών ασφαλίσεων και των μέσων σταθεροποίησης των εισοδημάτων, τους κανόνες για τις ενισχύσεις οικολογικού προσανατολισμού, τις ενισχύσεις στους γεωργούς νεαρής ηλικίας και τον ορισμό του «ενεργού γεωργού» (που επιτρέπει στα κράτη μέλη μεγάλη ευελιξία εφαρμογής).

Τον Φεβρουάριο του 2017 η Επιτροπή δρομολόγησε δημόσια διαβούλευση σχετικά με το μέλλον της ΚΓΠ, η οποία περατώθηκε τον Μάιο του 2017. Στη συνέχεια δημοσίευσε την ανακοίνωση «Το μέλλον των τροφίμων και της γεωργίας» που δημοσιεύτηκε στις 29 Νοεμβρίου 2017 (COM(2017)0713). Το έγγραφο αυτό, ασαφές από επιχειρησιακή άποψη, επικεντρώθηκε στη γεωργική διακυβέρνηση, ανακοινώνοντας μια ριζική αλλαγή στο μοντέλο εφαρμογής της ΚΓΠ. Την έκθεση πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (έκθεση Dorfmann) σχετικά με την ανακοίνωση της Επιτροπής ακολούθησε ψήφισμα που εγκρίθηκε στην ολομέλεια στις 30 Μαΐου 2018 (P8_TA(2018)0224).

Το πλαίσιο της τελευταίας μεταρρύθμισης της ΚΓΠ

Η μεταρρύθμιση της ΚΓΠ του 2013 αποφασίστηκε σε περίοδο ύφεσης. Έκτοτε, το οικονομικό και θεσμικό τοπίο έχει αλλάξει. Η ανάπτυξη επέστρεψε, αλλά παρέμεινε υποτονική, προτού γίνει αρνητική λόγω της πανδημίας COVID-19. Επιπλέον, οι γεωπολιτικές εξελίξεις αύξησαν την αβεβαιότητα των αγορών (αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ του Ιανουαρίου 2020, κρίση στην παραδοσιακή εταιρική σχέση ΕΕ-ΗΠΑ μετά την εκλογή του Προέδρου Τραμπ). Επιπλέον, παρατηρείται στασιμότητα της πολυμέρειας του εμπορίου, ενώ ο πολλαπλασιασμός των διμερών συμφωνιών δεν καταφέρνει να αμβλύνει τις τάσεις προστατευτισμού και τις εμπορικές συγκρούσεις. Τέλος, εμφανίζονται νέες προκλήσεις που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή και τη βιωσιμότητα, σε συνδυασμό με την έναρξη ισχύος της συμφωνίας του Παρισιού (COP 21), ενώ οι τεχνολογικές εξελίξεις, και ιδίως η ψηφιακή επανάσταση, έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην παραγωγή, την επεξεργασία και τη διανομή των τροφίμων.

Στις 24 Δεκεμβρίου 2020, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ηνωμένο Βασίλειο κατέληξαν σε συμφωνία σχετικά με τη μελλοντική τους σχέση. Η συμφωνία αυτή έμεινε στην ουσία προβλέποντας ένα σύστημα εμπορικών συναλλαγών χωρίς δασμούς ή ποσοστώσεις, ώστε να ληφθεί υπόψη η θέση του Ηνωμένου Βασιλείου ως του μεγαλύτερου ευρωπαϊκού εμπορικού εταίρου, ιδίως στον τομέα των γεωργικών προϊόντων διατροφής (βλ. δελτίο 3.2.3, πίνακας VI). Ωστόσο, δεν εξαλείφει όλους τους φόβους για τις συνέπειες των νέων τελωνειακών διαδικασιών και για το πρόσθετο διοικητικό κόστος που επιβαρύνει τους οικονομικούς φορείς, πέρα από την αβεβαιότητα που προκαλεί η πανδημία στις αγορές γεωργικών προϊόντων. Η Επιτροπή αναμένει ότι ο αντίκτυπος της κρίσης COVID-19 θα οδηγήσει σε αργή ανάπτυξη και ότι η ευρωπαϊκή οικονομία, συμπεριλαμβανομένου του γεωργικού τομέα, δεν θα επανέλθει στα προ της πανδημίας επίπεδα πριν από το 2023.

Οι οικονομικές προτάσεις σχετικά με την ΚΓΠ μετά το 2020

Με την πρόταση της Επιτροπής για το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο (ΠΔΠ) για την περίοδο 2021-2027 (COM(2018)0322 της 2ας Μαΐου 2018) καταρτίζεται ο μελλοντικός γεωργικός προϋπολογισμός. Μολονότι η ΕΕ εξακολουθεί να αφιερώνει σημαντικό μερίδιο του προϋπολογισμού της στη γεωργία (28,5 % της συνολικής περιόδου) (βλ. δελτίο 3.2.3, πίνακας I), έχουν προταθεί πολύ μεγάλες περικοπές σε πραγματικούς όρους (-15 %), λόγω της αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου (που αποτελούσε καθαρό συνεισφέροντα στον προϋπολογισμό) και των χρηματοδοτικών αναγκών που προκύπτουν από τις νέες προτεραιότητες της ΕΕ (μετανάστευση, εξωτερικά σύνορα, ψηφιακή οικονομία, μεταφορές).

Μετά την οικονομική κρίση που προκάλεσε η πανδημία COVID-19, το σχέδιο μακροπρόθεσμου προϋπολογισμού του 2018 αντικαταστάθηκε, τον Μάιο 2020, από μια δεύτερη πρόταση που ενισχύθηκε από το μέσο ανάκαμψης «Next Generation EU». Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καθόρισε τη θέση του με τα ψηφίσματά του της 14ης Νοεμβρίου 2018 (P8_TA (2018)0449), της 23ης Ιουλίου 2020 (P9_TA (2020)0206) και της 17ης Δεκεμβρίου 2020 (P9_TA(2020)0360). Μετά από μακρά διαδικασία διαπραγμάτευσης μεταξύ των δύο σκελών της αρμόδιας για τον προϋπολογισμό αρχής, επιτεύχθηκε συμφωνία στις 17 Δεκεμβρίου 2020 (κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 2020/2093). Ο προϋπολογισμός της ΚΓΠ για την περίοδο 2021-2027 ανέρχεται σε 336,4 δισεκατομμύρια ευρώ σε σταθερές τιμές 2018, και θα πρέπει να συγκριθεί με τον προϋπολογισμό για την προηγούμενη περίοδο 2014-2020, μείον τις δαπάνες για το Ηνωμένο Βασίλειο (βλ. δελτίο 3.2.3, πίνακας Ι στήλη 1). Ο πρώτος πυλώνας διατηρεί την πρωτοκαθεδρία (Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ), 258,6 δισεκατομμύρια, 78,4 %), αν και μειώθηκε κατά 10 %, ενώ οι κύριες απώλειες παρατηρούνται στην αγροτική ανάπτυξη (Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ), 77,8 δισεκατομμύρια ευρώ), η οποία μειώθηκε κατά 19 % (βλ. δελτίο 3.2.3, πίνακας I, στήλη 5).

Η έγκριση του ΠΔΠ 2021-2027 επέτρεψε επίσης την έναρξη ισχύος του προγράμματος-πλαισίου της Ένωσης για την έρευνα και την καινοτομία, «Ορίζων Ευρώπη», με προϋπολογισμό ύψους 95,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, εκ των οποίων περίπου 10 δισεκατομμύρια ευρώ προορίζονται για τον γεωργικό τομέα.

Οι νομοθετικές προτάσεις σχετικά με την ΚΓΠ μετά το 2020

Βάσει του σχεδίου ΠΔΠ του Μαΐου 2018 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε το νομοθετικό πλαίσιο της ΚΓΠ για την περίοδο 2021-2027 (COM(2018)0392, COM(2018)0393 και COM(2018)0394 της 1^ης Ιουνίου 2018). Στον πυρήνα της μεταρρύθμισης βρίσκεται το μοντέλο εφαρμογής της ΚΓΠ, με γνώμονα τα αποτελέσματα και την επικουρικότητα, γεγονός που δίνει στα κράτη μέλη σαφώς σημαντικότερο ρόλο όσον αφορά την υλοποίηση γεωργικών παρεμβάσεων. Στο μέλλον, η Ένωση θα καθορίζει τις θεμελιώδεις παραμέτρους (τους στόχους της ΚΓΠ, τις βασικές απαιτήσεις, τα κύρια είδη παρέμβασης του πρώτου και του δεύτερου πυλώνα), ενώ τα κράτη μέλη θα καταρτίζουν πολυετή στρατηγικά σχέδια για την επίτευξη των ειδικών στόχων που έχουν αποφασιστεί και προσδιοριστεί από κοινού.

Η μελλοντική ΚΓΠ θα επικεντρώνεται σε εννέα στόχους που αντικατοπτρίζουν την οικονομική, περιβαλλοντική και κοινωνικο-εδαφική πολυλειτουργικότητά της. Θα διατηρήσει τους δύο πυλώνες της και τα δύο γεωργικά ταμεία για τη στήριξη των εθνικών προγραμμάτων με βάση μια σειρά μέτρων που επιλέγονται ακολουθώντας μια ολοκληρωμένη προσέγγιση. Σε κάθε περίπτωση, οι άμεσες ενισχύσεις θα παραμείνουν τα στοιχεία προτεραιότητας της νέας ΚΓΠ. Πέρα από τη νέα διακυβέρνηση της ΚΓΠ, άλλα σημαντικά σημεία των μεταρρυθμιστικών προτάσεων είναι τα ακόλουθα:

• όσον αφορά τον πρώτο πυλώνα, η ανακατανομή της άμεσης στήριξης κερδίζει εκ νέου έδαφος: η Επιτροπή πρότεινε μείωση των ενισχύσεων από τα 60 000 EUR και πέρα, και υποχρεωτικό ανώτατο όριο για ποσά άνω των 100 000 EUR ανά γεωργική εκμετάλλευση. Επιπλέον, τα τομεακά προγράμματα παρέμβασης μεταβιβάζονται από την Κοινή Οργάνωση Αγοράς (ΚΟΑ) στα νέα εθνικά στρατηγικά σχέδια·
• η νέα πράσινη αρχιτεκτονική είναι πολύ πιο ευέλικτη ως προς τον σχεδιασμό και τη διαχείρισή της, με τη διαχείριση να ανατίθεται στις εθνικές αρχές. Θα έχει τρία σκέλη: το νέο σύστημα προϋποθέσεων (υποχρεωτικό αλλά ευέλικτο στις λεπτομέρειες)· οικολογικά προγράμματα για το κλίμα και το περιβάλλον (που θα χρηματοδοτηθούν από το ΕΓΤΕ και αντικαθιστούν την υφιστάμενη πράσινη ενίσχυση) και γεωργοπεριβαλλοντικά και κλιματικά μέτρα (που χρηματοδοτούνται από το ΕΓΤΑΑ)·
• αναφορικά με τον δεύτερο πυλώνα: το ΕΓΤΑΑ δεν αποτελεί πλέον διαρθρωτικό ταμείο στο πλαίσιο της κοινής πολιτικής συνοχής· το ποσοστό συγχρηματοδότησης μειώνεται κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες· η Επιτροπή συγκεντρώνει τις παρεμβάσεις για λόγους απλούστευσης· τέλος, οι κανόνες της παρέμβασης Leader περνούν στο πεδίο εφαρμογής της πολιτικής συνοχής, παρόλο που η χρηματοδότησή της προέρχεται από τον γεωργικό προϋπολογισμό.

Οι τρέχουσες συζητήσεις

Η Πορτογαλία, η οποία, την 1^η Ιανουαρίου 2021, ανέλαβε μετά από τη Γερμανία την εκ περιτροπής προεδρία του Συμβουλίου, δεσμεύτηκε να καταλήξει σε συμβιβασμό για την ΚΓΠ με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πριν από το καλοκαίρι του 2021. Οι πρώτες συνεδριάσεις τριμερούς διαλόγου έχουν ήδη επιτρέψει κάποια προσέγγιση μεταξύ των συννομοθετών όσον αφορά: 1) την απλούστευση της πολλαπλής συμμόρφωσης για γεωργούς που εφαρμόζουν ισοδύναμα μέτρα στο πλαίσιο οικολογικών προγραμμάτων· 2) την κατάρτιση ενδεικτικού καταλόγου πρακτικών, μη δεσμευτικού χαρακτήρα, για οικολογικά προγράμματα· 3) την αύξηση του αριθμού των προϊόντων που είναι επιλέξιμα για δημόσια παρέμβαση, όπως πρότεινε το Κοινοβούλιο· 4) την παράταση των δικαιωμάτων φύτευσης αμπέλων έως το 2045 (που συνδυάζει την ημερομηνία που πρότεινε το Συμβούλιο, για το 2040, και την ημερομηνία που πρότεινε το Κοινοβούλιο, 2050) περιορίζοντας την επιτρεπόμενη αύξηση των εκτάσεων στο 1 %· 5) τους οίνους από τους οποίους έχει αφαιρεθεί η αλκοόλη με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης (ΠΟΠ) και προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη (ΠΓΕ)· 6) την επανεξέταση των επιδόσεων βάσει διετούς έκθεσης της Επιτροπής, και όχι ετήσιας, όπως πρότεινε η ίδια η Επιτροπή· και 7) τη μείωση των επιτρεπόμενων ορίων ανοχής σε σχέση με τους δείκτες των στόχων που καθορίζονται στα στρατηγικά σχέδια (35 % για την πρώτη επανεξέταση το 2025· 25 % για τη δεύτερη επανεξέταση το 2027), ενώ το Συμβούλιο πρότεινε αρχικά 45 % και το Κοινοβούλιο 25 %.

Ωστόσο, οι τριμερείς αυτοί διάλογοι κατέδειξαν επίσης την έλλειψη περιθωρίου ελιγμών της Προεδρίας του Συμβουλίου, η οποία πρέπει να επικυρώσει κάθε θέμα που συζητήθηκε με τους εθνικούς εμπειρογνώμονες, όπως και ανέδειξαν τα κύρια σημεία διαφωνίας, μεταξύ των οποίων: 1) ο ορισμός του ενεργού γεωργού· 2) η εφαρμογή ενός υβριδικού μοντέλου εφαρμογής της ΚΓΠ, που συνδυάζει έναν ορισμένο βαθμό συμμόρφωσης (με τους κανόνες) επιπλέον του νέου συστήματος ελέγχου των επιδόσεων (βάσει αποτελεσμάτων), το οποίο είχε προταθεί από το Κοινοβούλιο, αλλά απορρίφθηκε από την Επιτροπή και το Συμβούλιο, που εξέφρασαν φόβους για αυξημένη διοικητική πολυπλοκότητα· 3) η επιβολή κοινωνικών όρων για τις άμεσες ενισχύσεις που προτάθηκε από το Κοινοβούλιο (τα περισσότερα κράτη μέλη θεωρούν ότι το θέμα θα πρέπει να εξεταστεί σε χωριστή νομοθετική πράξη ή με εθνικά μέτρα)· 4) η επιβολή ανώτατο ορίου για τις άμεσες ενισχύσεις (προαιρετική σύμφωνα με το Συμβούλιο, υποχρεωτική σύμφωνα με το Κοινοβούλιο)· 5) η παράταση των περιόδων δημόσιας παρέμβασης καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους· 6) οι ειδικές ρήτρες διασφάλισης (που προτείνονται από τους βουλευτές του ΕΚ) για την επιβολή πρόσθετων δασμών στις εισαγωγές σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με τα περιβαλλοντικά και υγειονομικά πρότυπα της ΕΕ· 7) τα εργαλεία διαχείρισης των κρίσεων της αγοράς· και, τέλος, 8) η πράσινη αρχιτεκτονική, η οποία αποκαλύπτει σημαντικές διαφορές όσον αφορά τις πρακτικές που συνδέονται με την πολλαπλή συμμόρφωση (το Συμβούλιο τάσσεται υπέρ της διαφοροποίησης των καλλιεργειών αντί της αμειψισποράς που υποστηρίζει το Κοινοβούλιο), το ελάχιστο κονδύλιο για τα οικολογικά προγράμματα (20 % των άμεσων ενισχύσεων που προτείνει το Συμβούλιο, σε αντίθεση με το 30 %, όπως ζητήθηκε από το Κοινοβούλιο), ένα πιθανό σύστημα βαθμολόγησης που θα εφαρμοστεί στα οικολογικά συστήματα (το οποίο θεωρείται υπερβολικά πολύπλοκο από το Συμβούλιο) και, τέλος, τα ποσοστά των μη παραγωγικών εκτάσεων στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις.

Το τελευταίο στάδιο των διαπραγματεύσεων στον τομέα της γεωργίας συμπίπτει με τις συζητήσεις για την «Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία», οι οποίες ξεκίνησαν στις 11 Δεκεμβρίου 2019 με ανακοίνωση της Επιτροπής (COM(2019)0640). Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία προβλέπει τη δημιουργία ενός μοντέλου βιώσιμης και κλιματικά ουδέτερης ανάπτυξης έως το 2050, κάτι που θα έχει σημαντικές επιπτώσεις στο ευρωπαϊκό αγροδιατροφικό σύστημα. Τον Μάιο 2020 υποβλήθηκαν συγκεκριμένες προτάσεις, μεταξύ των οποίων η στρατηγική για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 και η στρατηγική «από το αγρόκτημα στο πιάτο», με στόχο την ενίσχυση της επισιτιστικής ασφάλειας, τη μείωση της κατανάλωσης φυτοφαρμάκων, λιπασμάτων και αντιβιοτικών, τη στήριξη της γεωργικής καινοτομίας και τη βελτίωση της ενημέρωσης των καταναλωτών (COM(2020)0380 και 0381 της 20.5.2020). Σύμφωνα με τις συστάσεις της Επιτροπής του Δεκεμβρίου 2020 που απευθύνονται στα κράτη μέλη (COM(2020)0846), οι γραμμές δράσης που εγκρίθηκαν στο πλαίσιο της Πράσινης Συμφωνίας θα πρέπει να ακολουθούνται από εθνικά στρατηγικά σχέδια, που θα υποβληθούν κατά τη διάρκεια του 2021, και θα εφαρμοστούν από το 2023 και μετά.

Μεταβατικά μέτρα έως τις 31 Δεκεμβρίου 2022

Εν αναμονή της ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων για τη μεταρρύθμιση της ΚΓΠ μετά το 2020, οι συννομοθέτες εξέδωσαν τον κανονισμό (ΕΕ) 2020/2220 (ΕΕ L 437 της 28.12.2020), ο οποίος παρατείνει τους ισχύοντες κανόνες κατά δύο έτη (έως τις 31 Δεκεμβρίου 2022), με ορισμένες αλλαγές. Ορισμένες από τις αλλαγές στο ισχύον καθεστώς περιλαμβάνουν: τη μείωση του ορίου ενεργοποίησης για την αποζημίωση για μειώσεις εισοδήματος και για απώλειες που σχετίζονται με το κλίμα ή ασθένειες, από 30 % σε 20 %, στο πλαίσιο μέτρων διαχείρισης κινδύνου· και την ενσωμάτωση των πρόσθετων 7,5 δισεκατομμυρίων ευρώ στο πλαίσιο της γεωργικής συνιστώσας του ευρωπαϊκού σχεδίου για την ανάκαμψη της οικονομίας (βλ. δελτίο 3.2.2). Τουλάχιστον το 37 % των κονδυλίων αυτών πρέπει να διατεθεί σε γεωργούς βιολογικών καλλιεργειών, σε μέτρα για το περιβάλλον και την καλή διαβίωση των ζώων, ενώ το 55 % πρέπει να διοχετευθεί σε επενδύσεις για ανθεκτική, βιώσιμη και ψηφιακή ανάκαμψη και την εγκατάσταση νέων γεωργών.

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2020/2220 θα πρέπει να παρέχει στα κράτη μέλη επαρκή χρόνο για να καταρτίσουν τα αντίστοιχα στρατηγικά τους σχέδια και να διευκολύνουν τη δημιουργία των διοικητικών δομών που απαιτούνται για την επιτυχή εφαρμογή της νέας ΚΓΠ. Οι κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις στον τομέα της γεωργίας και της δασοκομίας παρατάθηκαν επίσης για δύο έτη.

Ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

Το Κοινοβούλιο, στη συνεδρίαση της ολομέλειας, επανέλαβε ότι η χρηματοδότηση της ΚΓΠ θα πρέπει να διατηρηθεί σε πραγματικές τιμές μετά το 2020 [P8_TA(2018)0449 της 14.11.2018], (βλ. δελτίο 3.2.3, πίνακας I, στήλη 3). Στη συνέχεια η Επιτροπή Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου (AGRI) όρισε εισηγητές για κάθε νομοθετική πράξη: την κα Esther Herranz (Κoιvoβoυλευτική Ομάδα τoυ Ευρωπαϊκoύ Λαϊκoύ Κόμματoς) για την καινούργια αρχιτεκτονική της ΚΓΠ· την κα Ulrike Müller (Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη) για τις κανονιστικές απαιτήσεις διαχείρισης· και τον κ. Eric Andrieu (Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) για την τροποποιημένη πρόταση για την ΚΟΑ. Τον Απρίλιο του 2019 η Επιτροπή AGRI ψήφισε για τα τρία σκέλη των προτάσεων. Μετά τις ευρωπαϊκές εκλογές του Μαΐου 2019, οι νέοι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι αναθεώρησαν τις τροπολογίες που εγκρίθηκαν από την Επιτροπή AGRI και την Επιτροπή Περιβάλλοντος κατά την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο, με σκοπό την ολοκλήρωση της πρώτης ανάγνωσης. Η τελική απόφαση της ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πραγματοποιήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2020 (P9_TA(2020)0287, P9_TA(2020)0288 και P9_TA(2020)0289). Υπό τη γερμανική και πορτογαλική Προεδρία του Συμβουλίου, ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις (τριμερείς διάλογοι) από τους συννομοθέτες με σκοπό την επίτευξη τελικής συμφωνίας πριν από το καλοκαίρι του 2021.

 

François Nègre

04-2022