 |
| |||||
 |
 |
| Biografie |
|
Nicole Fontaine is in 1942 in Normandië geboren als kind van een arts en kleinkind van onderwijzers in het openbaar onderwijs. In 1962 behaalt zij op twintigjarige leeftijd haar licentiaat in de rechten en vervolgens in 1964 haar einddiploma aan het Institut d'Etudes politiques in Parijs. Zij wordt als advocate ingeschreven aan de balie van de Hauts-de-Seine. Gedurende bijna twintig jaar is Nicole FONTAINE op nationaal niveau verantwoordelijk geweest voor de delicate betrekkingen tussen het bijzonder onderwijs en de overheid bij het Secretariaat-generaal van het katholieke onderwijs, aanvankelijk als juridisch adviseur, vervolgens als adjunct-secretaris-generaal van 1972 tot 1981 en tenslotte als algemeen afgevaardigde van 1981 tot 1984. Zij was er de belangrijkste onderhandelingspartner en gaf vaak de aanzet tot wettelijke en bestuursrechtelijke ontwikkelingen welke gedurende twee decennia vorm hebben gegeven aan het juridische kader van evenwichtige betrekkingen tussen de overheid en de door de overheid gesubsidieerde particuliere onderwijsinstellingen. Haar proefschrift in de rechten over de betrekkingen tussen de overheid en het door de overheid gesubsidieerd bijzonder onderwijs, dat viermaal is herdrukt en wijdverbreid is, is het standaardwerk bij uitstek over dit onderwerp. Als lid van de Hoge Raad voor het nationale onderwijs van 1975 tot 1981 is Nicole FONTAINE van 1978 tot 1981 lid geweest van de permanente afdeling van deze Raad. Van 1980 tot 1984 had zij zitting in de Economische en Sociale Raad waaraan zij met name een rapport over het beleid inzake het boek voorlegde. In juni 1984 wordt zij als lid van het Europees Parlement gekozen, daags na de grote betoging in Parijs voor het vrije onderwijs, die leidt tot rust op dit front met eerbiediging van de vrijheid van onderwijs. Gedurende haar eerste mandaat concentreert zij zich voornamelijk op een sector met toekomst, die echter ondergewaardeerd wordt omdat voorrang wordt verleend aan economische kwesties: het Europa van de burger. In dit verband wijdt zij zich vooral aan projecten ten behoeve van de jeugd, het verenigingsleven en de wederzijdse erkenning van diploma's, die van cruciaal belang is voor de mobiliteit van de beroepen en de vrije vestiging in de Europese Gemeenschap. Deze werkzaamheden vinden vooral plaats in het kader van drie parlementaire commissies waarvan zij lid is: de Commissie juridische zaken en rechten van de burger, de Commissie cultuur, jeugd, onderwijs en media, en de Commissie rechten van de vrouw. In 1989 wordt zij herkozen als lid van het Europees Parlement op een centrumlijst onder aanvoering van Simone Veil en tevens als ondervoorzitter gekozen. Als ondervoorzitter is zij lid van het Bureau van het Parlement en vertegenwoordigt zij het Parlement in de gemengde delegatie Europees Parlement-nationale parlementen. In januari 1994 wordt zij door haar fractie, de Europese Volkspartij, aangewezen om als permanent lid zitting te nemen in het bemiddelingscomité dat bij het Verdrag van Maastricht is ingesteld. Dit comité heeft tot taak concflicten te beslechten, die aan het einde van de wetgevingsprocedure nog tussen de Raad van Ministers en het Europees Parlement bestaan. Zij is hierin het enige Franse permanente lid. Tevens is zij voorzitter van de delegatie van het Europees Parlement in de COSAC (Conferentie van in EG-aangelegenheden gespecialiseerde organen van de parlementen van de lidstaten), de instantie voor samenwerking tussen de nationale parlementen en het Europees Parlement. Bij het naderen van de Europese verkiezingen van juni 1994 geeft zij een publicatie uit die bedoeld is om het grote publiek een beter inzicht in het Europees Parlement te verschaffen met als titel: Les députés européens: Qui sont-ils? Que font-ils? In juni 1994 wordt zij voor een derde mandaat als lid van het Europees Parlement gekozen. In juli wordt zij tevens herkozen als ondervoorzitter en wordt zij dankzij het aantal op haar uitgebrachte stemmen eerste ondervoorzitter van het Europees Parlement. In januari 1997 wordt haar mandaat van eerste ondervoorzitter verlengd. In die hoedanigheid zit zij samen met de fungerend voorzitter van de Raad van Ministers het bemiddelingscomité voor. In augustus 1997 publiceert zij een gids over communautaire steun met als titel: L'Europe de vos initiatives, en vervolgens in oktober 1998 een gevulgariseerde versie van het Verdrag van Amsterdam met als titel: Le traité d'Amsterdam, à l'intention de ceux qui aimeraient s'intéresser à l'Europe si elle était moins obscure. In Frankrijk is Nicole FONTAINE lid van het bestuur van de UDF. Zij is tevens lid van het uitvoerend comité en het politieke bureau van de UDF. In juni 1999 wordt Nicole FONTAINE andermaal als lid van het Europees Parlement gekozen als tweede kandidaat op de lijst na lijsttrekker Francois BAYROU. Als kandidaat voor het voorzitterschap van het Europees Parlement samen met Mario SOARES wordt zij op 20 juli 1999 tijdens de eerste ronde met een meerderheid van stemmen als voorzitter gekozen. |
| © European Parliament | Responsible Website : Hélène Lanvert |