Úvodní stránka Geert BOURGEOIS

. – N-VA benadrukt dat de coronacrisis een krachtige aanpak noodzaakt gebaseerd op verantwoordelijkheid en verstandige solidariteit, en wel in die volgorde. De EU moet bovenop de uiterst grote lidstatelijke inspanningen een verstandige meerwaarde realiseren, in de eerste plaats door een “shift” in de uitgaven van het MFK naar massieve investeringen in O&O, innovatie, veiligheid en duurzame interconnectiviteit (spoor-en binnenwaterentransport, energie, en digitalisering). N-VA betreurt dat deze shift afzwakt en steunt het pleidooi in deze resolutie om de financiering van de horizon-, erasmus-, en migratieprogramma’s te versterken, maar kant zich tegen eenzelfde vraag voor health4EU en de jeugdgarantie. Dit zijn uitgaven die op lid- of deelstaatniveau moeten gebeuren.
We moeten nu de toekomstige welvaart veilig stellen. Het valt te betreuren dat de EU nu ook als laatste overheid schulden aangaat, met een last op de toekomstige generaties. N-VA spreekt dan ook haar volle steun uit voor de aangescherpte conditionaliteit zodat de lidstaten ook effectief structurele hervormingen doorvoeren. Er mag geen enkele ambiguïteit zijn: de noodprocedure op niveau van de Europese Raad moet een echte stok achter de deur worden.
N-VA oordeelt dat het Herstelfonds te weinig bestaat uit leningen waar een terugbetalingsplan aan verbonden is. De ratio giften/garanties vs. leningen had voor N-VA ten minste omgekeerd moeten worden, terwijl deze resolutie net een groter aandeel giften vraagt. Het is goed dat in de verdeling nu wel meer rekening met de noden van de meest getroffen regio’s wordt gehouden, maar voor N-VA is het onbegrijpelijk dat het grootste aandeel uit het Herstelfonds nog steeds verdeeld wordt op basis van pre-coronacriteria die geen rekening houden met de graad waarin lidstaten getroffen zijn door de economische gevolgen van de gezondheidscrisis.
N-VA is tevreden dat de Europese Raad haar voorstel voor een afzonderlijke “Brexit-reserve” heeft overgenomen, maar meent dat EUR 5 miljard hiervoor te weinig is om de zware impact van Brexit voor Vlaanderen en de landen rond de Noordzee op te vangen. In die zin meent N-VA dat het onbegrijpelijk is dat deze resolutie voorstelt om de douane-inningskosten die de lidstaten mogen inhouden terug te brengen naar 10%.
Voorts blijft N-VA op het standpunt dat er geen sprake kan zijn van de invoering van Europese belastingen. We spreken onze steun uit voor een plastiekbijdrage, maar wijzen elke nieuwe belasting om de Unie te financieren af. Het fiscale beleid is bij uitstek een exclusieve bevoegdheid die bij de lidstaten thuishoort.
N-VA onthoudt zich op deze resolutie.

De N-VA-delegatie kan dit verslag van het Europees Parlement niet steunen. We moeten absoluut streven naar een Europa waarin we er allen samen op vooruitgaan. Daar mag geen twijfel over bestaan. Problematisch is echter dat het verslag kiest voor een steeds verdergaande uitholling van de sociale bevoegdheden van de lidstaten. N-VA wil niet dat het Parlement sociale eenheidsworst opdringt. Lidstaten moeten kunnen kijken naar de uitdagingen op de eigen arbeidsmarkt, en een sociaal beleid voeren dat is aangepast aan de noden van hun burgers. Een “one-size-fits-all”-aanpak in deze domeinen leidt simpelweg tot een “one-size-fits-none”-resultaat. Het verslag heeft dit inzicht jammer genoeg niet.
Bijzondere struikelblokken voor N-VA zijn nog: de bewering dat er “een Europees sociaal model” zou bestaan; de zeer negatieve houding ten aanzien van flexibele vormen van werk; de verwelkoming van een Europese permanente werkloosheidsherverzekering; de oproep tot een kindergarantie en een vernieuwde jongerengarantie, en de wil van het Europees Parlement om op voet van gelijkheid met de Raad te worden betrokken bij de opstelling van de geïntegreerde richtsnoeren voor groei en werkgelegenheid. N-VA benadrukt het belang van het subsidiariteitsbeginsel en vraagt respect voor de bevoegdheden van de lid- en deelstaten.

De N-VA-fractie sluit zich aan bij het initiatief van het Europees parlement om de aandacht te vestigen op de noodzaak van energieopslag als essentieel onderdeel van de energietransitie. De N-VA gelooft hierbij sterk in de mogelijkheden van innovatie en technologieneutraliteit om zo de kost voor gezinnen en bedrijven tot het absolute minimum te beperken.
De N-VA wenst wel te duiden dat zij niet akkoord gaat met het a priori verhogen van de doelstellingen inzake hernieuwbare energie voor 2030. Dat is de kar voor het paard spannen. De 2030-doelstellingen voor hernieuwbare energie op Europees niveau werden nog maar pas goedgekeurd. Het is dan ook aangewezen om eerst de uitgebreide effectbeoordeling van de Commissie af te wachten. De N-VA-fractie wijst er in die context ook op dat de doelstellingen niet uniform mogen zijn voor alle lid- en deelstaten, die onderling sterk verschillen in natuurlijke mogelijkheden en beperkingen.