9th parliamentary term Beata MAZUREK

Osoby niepełnosprawne mierzą się w przestrzeni publicznej z wieloma utrudnieniami związanymi między innymi z barierami architektonicznymi i urbanistycznymi. Europejska karta osoby z niepełnosprawnością oraz europejska kartą parkingowa dla osób z niepełnosprawnościami są odpowiedzią na te trudności, dlatego głosowałam za ich przyjęciem. Są to dokumenty, na które długo czekały środowiska osób z niepełnosprawnościami. Głównym celem dyrektywy jest poprawienie mobilności i dostępności, tak żeby osoby z niepełnosprawnościami, które jadą do innego państwa członkowskiego, podczas pobytu krótkoterminowego trwającego do trzech miesięcy, mogły korzystać z rozwiązań, z których korzysta dane państwo członkowskie. Jest to instrument otwierające Europę na osoby z niepełnosprawnościami i jednocześnie urzeczywistniający zobowiązanie UE do zapewnienia swobodnego przemieszczania się wszystkim Europejczykom.

Zagłosowałam przeciwko rozporządzeniu w sprawie zarządzania azylem i migracją oraz całemu pakietowi migracyjnemu. Ten pakiet to nic innego jak recepta na jeszcze większy kryzys migracyjny oraz zagrożenie dla naszego bezpieczeństwa.
Przede wszystkim mechanizm przymusowej relokacji nie tylko narusza podstawowe prawa człowieka, ale także ogranicza suwerenność państw członkowskich i zmusza je do płacenia 20 tysięcy euro za każdego nieprzyjętego migranta. Wprowadzenie takiego rozwiązania mogłoby zachęcić większą liczbę migrantów zarobkowych do podejmowania ryzykownych prób nielegalnego przekraczania granic UE, co z kolei mogłoby prowadzić do wzrostu liczby tragedii na Morzu Śródziemnym.
Ponadto brak jasnego przepisu umożliwiającego zwolnienie Polski z mechanizmu przymusowej relokacji pomimo szczególnej sytuacji, w jakiej się znajduje, jest nie do zaakceptowania. Polska jako państwo frontowe przyjęła dużą liczbę uchodźców z Ukrainy i potrzebuje pewności co do swojej polityki migracyjnej, pewności popartej konkretnym zapisem prawnym.
Nie możemy uzależniać tej kwestii od decyzji Komisji Europejskiej, która wielokrotnie zawiodła nasze zaufanie. Prowadzenie takiej polityki migracyjnej, która nie uwzględnia realnych potrzeb i sytuacji poszczególnych państw, jest nieodpowiedzialne i zagraża bezpieczeństwu naszych obywateli.

Poparłam przyjęcie aktu w sprawie sztucznej inteligencji z uwagi na jego kluczowe zalety i konieczność reagowania na wyzwania związane z dynamicznie rozwijającą się technologią. Jest to istotne, ponieważ sztuczna inteligencja szybko zmienia naszą rzeczywistość, a regulacje są niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa, prywatności i ochrony praw konsumentów.
Akt uwzględnia również regulację dużych modeli językowych, takich jak ChatGPT, i równoważy stworzenie nowych obowiązków dla firm innowacyjnych zachowaniem swobody prowadzenia badań i testów. Dzięki niemu na rynek trafią bezpieczne produkty i usługi wykorzystujące SI, a małe i średnie przedsiębiorstwa uzyskają ułatwienia, by móc konkurować z globalnymi gigantami technologicznymi.
Akt stanowi istotny krok w kierunku transparentnego i odpowiedzialnego wykorzystania SI. Jestem szczególnie zadowolona z uwzględnienia w nim piaskownic regulacyjnych, które umożliwią testowanie systemów SI przez określony czas w kontrolowanych warunkach, a następnie dostosowanie do obowiązującego prawa. Jest to rozwiązanie, które zaproponowałam już w 2020 roku w poprawkach do rezolucji w sprawie zapewnienia bezpieczeństwa produktów na jednolitym rynku.
Jednocześnie uważam, że musimy bardzo uważnie obserwować wpływ aktu na rozwój tej technologii w Unii Europejskiej i rzetelnie oceniać oddziaływanie na wzrost ekonomiczny oraz pomnażanie dobrobytu jej mieszkańców. Ostatecznie to innowacje napędzają rozwój, a nie same regulacje.