Ερωτήσεις και απαντήσεις για τον μακροπρόθεσμο προϋπολογισμό της ΕΕ (ΠΔΠ) 

Το ΠΔΠ (πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο) είναι ο μακροπρόθεσμος προϋπολογισμός της ΕΕ και κατά κανόνα καλύπτει μία επταετία.

Είναι πρωτίστως επενδυτικός προϋπολογισμός, συγκεντρώνει πόρους για να εφαρμόζει πολιτικές και αυξάνει τα οφέλη για όλους τους πολίτες της ΕΕ αντιμετωπίζοντας κοινές προκλήσεις όπως η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και η προστασία του περιβάλλοντος, οι προκλήσεις της ψηφιακής εποχής, η άμυνα και η ασφάλεια των συνόρων, τα κοινωνικά δικαιώματα και η απασχόληση.

Το ΠΔΠ θέτει όρια στις δαπάνες της ΕΕ (συνολικά αλλά και για διάφορους τομείς δραστηριότητας) για την περίοδο που καλύπτει. Κατανέμει τις δαπάνες της ΕΕ σε ευρείες κατηγορίες («τομείς») που αντιστοιχούν στις προτεραιότητες και τους τομείς δράσης της ΕΕ. Για κάθε έτος που καλύπτει το ΠΔΠ υπάρχουν όρια δαπανών, ή «ανώτατα όρια».

Έως σήμερα, έχουν υπάρξει πέντε ΠΔΠ. Το τρέχον, πέμπτο ΠΔΠ καλύπτει την περίοδο 2014-2020 και εγκρίθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2013.

Το τρέχον ΠΔΠ λήγει στις 31 Δεκεμβρίου 2020. Οι προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την περίοδο 2021-2027 αποτελούνται από έναν κύριο κανονισμό με τα προτεινόμενα κονδύλια και νομοθετικές προτάσεις για το σύνολο των 37 προγραμμάτων της ΕΕ.

Συμπληρωματική βιβλιογραφία:

Θεματολογικά δελτία για την Ευρωπαϊκή Ένωση - Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο

Η μακροπρόθεσμη προσέγγιση του ΠΔΠ ως προς την χρηματοδότηση εξασφαλίζει την απαιτούμενη προβλεψιμότητα και σταθερότητα για την εφαρμογή των στόχων των πολιτικών της ΕΕ, καθώς και για τους δικαιούχους και συγχρηματοδότες των πόρων, δεδομένου ότι ο προϋπολογισμός της ΕΕ είναι πρωτίστως επενδυτικός.

Η ιδέα ενός πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου υιοθετήθηκε τη δεκαετία του ’80 προκειμένου να ελαττωθούν οι διαμάχες μεταξύ των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, να ενισχυθεί η δημοσιονομική πειθαρχία και να βελτιωθεί η διαχείριση του προϋπολογισμού μέσω καλύτερου σχεδιασμού.

Το άρθρο 312 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορίζει ότι το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο «θεσπίζεται για περίοδο τουλάχιστον πέντε ετών».

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προωθεί πλέον έναν δημοσιονομικό κύκλο πέντε + πέντε ετών, έτσι ώστε να ευθυγραμμίζεται με τον πενταετή νομοθετικό κύκλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Συμπληρωματική βιβλιογραφία:

Η ιστορία του προϋπολογισμού της ΕΕ

Τα κονδύλια του ΠΔΠ για υποχρεώσεις για τη συνολική περίοδο 2014 έως 2020 ανέρχονται σε 1.087,2 δισ. ευρώ σε τρέχουσες τιμές (ή 963,5 δισ. ευρώ σε τιμές 2011).

Για διευκρινίσεις όσον αφορά τις πιστώσεις ανάληψης υποχρεώσεων και πληρωμών, βλ. παρακάτω.

Πηγή του ενημερωτικού γραφήματος: EPRS, Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Ο προϋπολογισμός της ΕΕ είναι μικρός σε σχέση με τους εθνικούς προϋπολογισμούς.

Τα κράτη μέλη δαπανούν κατά μέσο όρο 47,1% του Ακαθάριστου Εθνικού Εισοδήματός τους σε εθνικό επίπεδο, ενώ το ΠΔΠ αντιστοιχεί σε οριακά περισσότερο από το 1% του ΑΕΕ της ΕΕ – προς όφελος όλης της ΕΕ. Κατά συνέπεια, ο προϋπολογισμός της ΕΕ είναι περίπου 40 με 50 φορές μικρότερος από τις εθνικές δαπάνες.

Αλλά και σε απόλυτους αριθμούς, συγκρίνοντας τον ετήσιο προϋπολογισμό της ΕΕ με τον μέσο εθνικό προϋπολογισμό, καθίσταται σαφές ότι προϋπολογισμός της ΕΕ είναι πολύ μικρότερος:

Το σημερινό ΠΔΠ (2014-2020) ήταν το πρώτο που εγκρίθηκε με βάση τις νέες διατάξεις της Συνθήκης της Λισαβόνας, σύμφωνα με την οποία το Συμβούλιο, που αντιπροσωπεύει τα κράτη μέλη, πρέπει να εγκρίνει ομόφωνα τον κανονισμό για το ΠΔΠ αφού λάβει την έγκριση του Κοινοβουλίου - πράγμα που σημαίνει ότι το Κοινοβούλιο έχει εκ των πραγμάτων δικαίωμα βέτο.

Οι διατάξεις προβλέπουν επίσης ότι το Συμβούλιο αποφασίζει για το ΠΔΠ με ειδική πλειοψηφία.

Συμπληρωματική βιβλιογραφία:

Άρθρο 312 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Το Κοινοβούλιο μετά τη Συνθήκη της Λισαβόνας: Ενισχυμένος ρόλος στη διαμόρφωση της Ευρώπης

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο

Τα κονδύλια που διατίθενται στο ΠΔΠ δαπανώνται μέσω ετήσιων προϋπολογισμών.

Ο ετήσιος προϋπολογισμός της ΕΕ πρέπει να εγκριθεί από κοινού από το Συμβούλιο (που αντιπροσωπεύει τα κράτη μέλη) και το Κοινοβούλιο – τα δύο σκέλη της αρμόδιας αρχής για τον προϋπολογισμό. Συνεπώς, το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο αποφασίζουν επί ίσοις όροις στο πλαίσιο της ετήσιας διαδικασίας προϋπολογισμού.

Ο ετήσιος προϋπολογισμός της ΕΕ πρέπει να τηρεί τα δημοσιονομικά ανώτατα όρια που έχουν συμφωνηθεί στο πλαίσιο του ΠΔΠ για τα διάφορα προγράμματα και πολιτικές, όπως οι πολιτικές για τη συνοχή, τη γεωργία και τις εξωτερικές σχέσεις.

Ο προϋπολογισμός περιλαμβάνει επίσης μηχανισμούς ευελιξίας για να διασφαλίζει ότι η ΕΕ μπορεί να αντιδρά σε περιπτώσεις απρόσμενων περιστάσεων και αναγκών, όπως η μεταναστευτική και η χρηματοπιστωτική κρίση, ή σε περίπτωση φυσικής καταστροφής.

Συμπληρωματική βιβλιογραφία:

Οι δαπάνες της Ένωσης

Ενημερωτικό γράφημα: Δημοσιονομικές αρμοδιότητες (διαδικασία προϋπολογισμού)

Περίπου το 93% του προϋπολογισμού της ΕΕ χρηματοδοτεί δράσεις στο έδαφος των κρατών μελών της ΕΕ και πέρα από αυτό. Ο προϋπολογισμός ωφελεί τους πολίτες, τις περιφέρειες, τις πόλεις, τους αγρότες, τους ερευνητές, τους σπουδαστές, τις ΜΚΟ και τις επιχειρήσεις.

Οι διοικητικές δαπάνες της ΕΕ ανέρχονται σε ποσοστό μικρότερο του 7% του συνολικού προϋπολογισμού της ΕΕ. Σε αυτές περιλαμβάνονται τα διοικητικά έξοδα για όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ (κυρίως την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο), συμπεριλαμβανομένων των μεταφραστών και των διερμηνέων που είναι απαραίτητοι ώστε να παρέχεται ενημέρωση σε όλες τις επίσημες γλώσσες της ΕΕ.

Ο προϋπολογισμός της ΕΕ είναι μοναδικός, δεδομένου ότι δεν μπορεί να παρουσιάζει έλλειμμα, ενώ, σε αντίθεση με τους εθνικούς προϋπολογισμούς που χρησιμοποιούνται κατά μεγάλο μέρος για την παροχή δημόσιων υπηρεσιών και τη χρηματοδότηση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης, ο προϋπολογισμός της ΕΕ είναι πρωτίστως επενδυτικός.

Συμπληρωματική βιβλιογραφία:

Τι κάνει η Ευρώπη για μένα

Πώς διατίθεται ο προϋπολογισμός της ΕΕ: Σύνοψη ενημερωτικών σημειωμάτων της Υπηρεσίας Έρευνας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (μεμονωμένα άρθρα εδώ)

Παραδείγματα έργων που χρηματοδοτεί η ΕΕ (Ευρωπαϊκή Επιτροπή)

Πηγή του ενημερωτικού γραφήματος: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Όπως και να το δει κανείς, για κάθε μεμονωμένο κράτος μέλος τα οφέλη της ενιαίας αγοράς και μόνο – ακόμη και με βάση τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις – είναι πολλαπλάσια της εθνικής συνεισφοράς τους στον προϋπολογισμό (πηγή: Ευρωπαϊκή Επιτροπή).

Η συζήτηση για τις «χώρες συνεισφέροντες» και τις «χώρες αποδέκτες» κονδυλίων δεν συνεκτιμά όλα τα οικονομικά και μη χρηματικά οφέλη που αποκομίζουν τα κράτη μέλη από την ιδιότητα του μέλους της ΕΕ. Σε πολλούς τομείς πολιτικής με διασυνοριακά χαρακτηριστικά και ανάγκη συντονισμού κινήσεων, η κοινή δράση σε επίπεδο ΕΕ μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερα αποτελέσματα συγκριτικά με μεμονωμένες εθνικές πρωτοβουλίες. Πολλές μελέτες καταδεικνύουν ότι η ενιαία αγορά έχει αυξήσει την απασχόληση και την ανάπτυξη. Το αποτέλεσμα της εμβάθυνσης της ενιαίας αγοράς από το 1990 μεταφράστηκε ποσοτικά σε 3,6 εκατομμύρια θέσεις εργασίας. Επιπλέον, το ΑΕΠ της ΕΕ θα ήταν 8,7% χαμηλότερο εάν δεν υπήρχε η ενιαία αγορά. Ο μέσος πολίτης της ΕΕ κερδίζει ανά έτος 840 ευρώ επιπλέον χάρη στην ενιαία αγορά.

Το ισοζύγιο εισφορών στον προϋπολογισμό της κάθε χώρας είναι ένας ιδιαίτερα παραπλανητικός δείκτης για το πόσο ωφελείται η ίδια χώρα από τις δαπάνες της ΕΕ και την ιδιότητα του μέλους της ΕΕ. Οι αποφάσεις για τον προϋπολογισμό που λαμβάνονται με βάση αυτό τον δείκτη καταλήγουν σε αναποτελεσματικές πολιτικές, δεδομένου ότι ευνοούν προγράμματα που συνεπάγονται επιστροφές χρημάτων για τα κράτη μέλη. Η νοοτροπία της «δίκαιης ανταπόδοσης» αποτελεί σημαντικό εμπόδιο στην επίτευξη μεγαλύτερης ευρωπαϊκής προστιθέμενης αξίας μέσω του προϋπολογισμού της ΕΕ. Το βαθύτερο αίτιο της παραπλανητικής και βλαβερής αυτής προκατάληψης σχετικά με τα θετικά ισοζύγια εισφορών, είναι η μεγάλη σημασία και η πολιτική ελκυστικότητα των προγραμμάτων που συνοδεύονται από επιστροφή πόρων, τα οποία έχουν εύκολα ορατούς εθνικούς και περιφερειακούς αποδέκτες. Οι πολιτικές με λιγότερο γεωγραφικά περιορισμένα οφέλη σε ευρωπαϊκό επίπεδο και οι οποίες δεν προβλέπουν επιστροφές για τα κράτη μέλη τυγχάνουν λιγότερης υποστήριξης από ψηφοφόρους και κυβερνώντες (πηγή: Υπηρεσία Έρευνας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου).

Συμπληρωματική βιβλιογραφία:

ΘΕΛΩ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΟΥ ΠΙΣΩ! ...ή πώς θα ξεπεραστεί η εμμονή για τη «δίκαιη ανταπόδοση» με το καθαρό υπόλοιπο: μικρή σειρά χρήσιμων εγγράφων τεκμηρίωσης

Το ύψους 2 τρισεκατομμυρίων ευρώ μέρισμα της Ευρώπης: Καταγραφή του κόστους της μη-Eυρώπης, 2019-24 (Υπηρεσία Έρευνας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου)

Τεχνική ενημέρωση σχετικά με τον επόμενο μακροπρόθεσμο προϋπολογισμό της ΕΕ (Ευρωπαϊκή Επιτροπή)

Ο προϋπολογισμός της ΕΕ χρηματοδοτείται από τρεις κύριες πηγές εσόδων: παραδοσιακούς ίδιους πόρους (δηλαδή τελωνειακούς δασμούς και εισφορές του τομέα της ζάχαρης), ίδιους πόρους που βασίζονται στην εναρμονισμένη βάση του φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ), και ίδιους πόρους που συνδέονται με τα ΑΕΕ των κρατών μελών, διαδραματίζοντας ρόλο εξισορρόπησης του προϋπολογισμού.

Επί του παρόντος, το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων (77% το 2018) προέρχεται από του πόρους που βασίζονται στο ΑΕΕ και στον ΦΠΑ. Τα κράτη μέλη αντιλαμβάνονται τα χρήματα αυτά μάλλον ως εθνικές συνεισφορές και όχι ως ίδιους πόρους της ΕΕ.

Συμπληρωματική βιβλιογραφία:

Ενημερωτικά δελτία για την Ευρωπαϊκή Ένωση – Τα έσοδα της Ένωσης

Ίδιοι πόροι της ΕΕ (ειδική εισαγωγική ενημέρωση)

Ίδιοι πόροι της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Μεταρρύθμιση του συστήματος χρηματοδότησης της ΕΕ

Πηγή του ενημερωτικού γραφήματος: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, EPRS

Πρόκειται για το μέλλον της Ευρώπης – αν αυτά που θα κάνει η ΕΕ για τους πολίτες της μετά το 2020 θα είναι λιγότερα, τα ίδια ή περισσότερα.

Από την έναρξη του τρέχοντος ΠΔΠ, την περίοδο προγραμματισμού 2014-2020, ο προϋπολογισμός της ΕΕ έχει αντιμετωπίσει νέες προκλήσεις που απορρέουν από την αυξανόμενη αστάθεια στην περιοχή της ΕΕ, τη μεταναστευτική κρίση, τις απειλές για την ασφάλεια, καθώς και το συνεχιζόμενο σημαντικό επενδυτικό κενό που υπάρχει στην ΕΕ μετά τη χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση.

Η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής είναι άλλη μία πρόκληση. Πρόσφατα το Κοινοβούλιο ζήτησε (στο ψήφισμά του της 29ης Οκτωβρίου 2019) να ενταθεί περαιτέρω η ενσωμάτωση των περιβαλλοντικών πολιτικών στον προϋπολογισμό της ΕΕ, για να εξασφαλιστούν επαρκείς πόροι που θα επιτρέψουν μια δίκαιη μετάβαση στην «πράσινη» οικονομία μέσω της της επίτευξης ουδέτερου ισοζυγίου εκπομπών.

Επιπλέον, η ΕΕ φιλοδοξεί να χρηματοδοτήσει επίσης την στενότερη συνεργασία για την άμυνα. Τέλος, μείζονος σημασίας είναι η αποχώρηση του ΗΒ από την ΕΕ, η οποία δημιουργεί σημαντικό έλλειμμα στον προϋπολογισμό.

Επομένως, το ΠΔΠ 2021-2027 MFF «θα πρέπει να παρέχει στην Ένωση τους απαραίτητους πόρους για την τόνωση της βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης, της έρευνας και της καινοτομίας, την ενδυνάμωση των νέων, την αποτελεσματική αντιμετώπιση των προκλήσεων της μετανάστευσης, την καταπολέμηση της ανεργίας, της συνεχιζόμενης φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, την περαιτέρω ενίσχυση της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής, την αντιμετώπιση των ζητημάτων της βιωσιμότητας, της απώλειας βιοποικιλότητας και της κλιματικής αλλαγής, την ενίσχυση της ασφάλειας και της άμυνας της ΕΕ, την προστασία των εξωτερικών συνόρων της και την υποστήριξη των γειτονικών χωρών» (από το ψήφισμα του Νοεμβρίου 2018 σχετικά με τη θέση του ΕΚ για το ΠΔΠ).

Το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο 2021-2027 σε αριθμούς (σύγκριση της πρότασης της Επιτροπής και της θέσης του Κοινοβουλίου)

Συμπληρωματική βιβλιογραφία:

Θεματολογικά δελτία για την Ευρωπαϊκή Ένωση - Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο

Ο προϋπολογισμός της ΕΕ για το μέλλον (ιστοσελίδα της Επιτροπής)

Το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο 2021-2027 σε αριθμούς (σύγκριση της πρότασης της Επιτροπής και της θέσης του Κοινοβουλίου)

Ψήφισμα του Νοεμβρίου 2018 (δελτίο Τύπου)

→ Το Κοινοβούλιο είναι έτοιμο να διαπραγματευθεί από τον Νοέμβριο του 2018.

Βάσει της αξιολόγησης από το Κοινοβούλιο των πόρων που χρειάζονται για να επιτευχθούν οι στόχοι σε κάθε τομέα πολιτικής της ΕΕ, το νέο ΠΔΠ θα πρέπει να οριστεί στο 1,3% του ΑΕΕ της ΕΕ των 27 - η Επιτροπή προτείνει 1,11%, ενώ το Συμβούλιο δεν έχει διατυπώσει τη θέση του προς το παρόν.

Το Κοινοβούλιο ζητά περισσότερες επενδύσεις σε τομείς όπως η νέες γενιές, η έρευνα και η καινοτομία, το περιβάλλον και το κλίμα, οι υποδομές, οι ΜΜΕ, η ψηφιοποίηση και τα κοινωνικά δικαιώματα, με παράλληλη διατήρηση της χρηματοδότησης των υφιστάμενων ενωσιακών πολιτικών στα υπάρχοντα επίπεδα, όπως η γεωργία, η συνοχή και η αλιεία.

Ψήφισμα του Οκτωβρίου 2019 (δελτίο Τύπου)

→ Μετά τις ευρωπαϊκές εκλογές του Μαΐου 2019, το Κοινοβούλιο, σε ψήφισμα που ενέκρινε τον Οκτώβριο του 2019, επιβεβαίωσε τη θέση που είχε υιοθετήσει το 2018 όσον αφορά το ΠΔΠ και τη μεταρρύθμιση των ίδιων πόρων.

Το ψήφισμα επιβεβαιώνει την ανάγκη να θεσπιστεί νέος μηχανισμός για την προστασία του προϋπολογισμού της ΕΕ σε περιπτώσεις που δεν γίνεται σεβαστό το κράτος δικαίου και χαιρετίζει τις δεσμεύσεις για νέες πολιτικές πρωτοβουλίες που ανέλαβε η πρόεδρος της Επιτροπής Ursula von der Leyen τον Ιούλιο του 2019, υπογραμμίζοντας ότι για τις πρωτοβουλίες αυτές θα πρέπει να διατεθούν νέες πιστώσεις πέραν των προτεινόμενων στην αρχική πρόταση της Επιτροπής.

Όσον αφορά την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, η ενσωμάτωση των πτυχών της κλιματικής αλλαγής στον προϋπολογισμό της ΕΕ θα πρέπει να ενταθεί και να χρηματοδοτηθεί επαρκώς, προκειμένου να διευκολυνθεί η δίκαιη μετάβαση σε μια οικονομία με ουδέτερο ισοζύγιο εκπομπών, έτσι ώστε να μη μείνει κανείς πίσω.

Επιπλέον, το Κοινοβούλιο ζητά την άμεση δρομολόγηση διοργανικών διαπραγματεύσεων, τονίζοντας ότι μια πολιτική απόφαση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δεν μπορεί να υπερισχύει εκ προοιμίου των νομοθετικών εξουσιών του Κοινοβουλίου.

Το Κοινοβούλιο ζητά επίσης από την Επιτροπή να εκπονήσει ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης για να παραταθεί το τρέχον ΠΔΠ (2014-2020) προκειμένου να προστατευθούν οι δικαιούχοι των κονδυλίων της ΕΕ, σε περίπτωση που καταστεί ανέφικτη η έγκαιρη ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων με το Συμβούλιο.

Συμπληρωματική βιβλιογραφία:

Γραφική απεικόνιση του προτεινόμενου Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου 2021-2027

Ενημερωτικό δελτίο σχετικά με τη θέση του ΕΚ

Πρόσφατα δελτία Τύπου σχετικά με το ΠΔΠ

Η πρόταση της Επιτροπής του Μαΐου 2018 σχετικά με το νέο ΠΔΠ 2021-2027

Η διαπραγματευτική ομάδα του ΕΚ για το νέο ΠΔΠ και τη μεταρρύθμιση των ίδιων πόρων:

Johan Van Overtveldt (Συντηρητικοί, Βέλγιο), πρόεδρος της επιτροπής Προϋπολογισμών του ΕΚ

Jan Olbrycht (ΕΛΚ, Πολωνία), συνεισηγητής για το ΠΔΠ

Margarida Marques (Σοσιαλιστές, Πορτογαλία), συνεισηγήτρια για το ΠΔΠ

José Manuel Fernandes (ΕΛΚ, Πορτογαλία), συνεισηγητής για τους ίδιους πόρους

Valérie Hayer (RENEW, Γαλλία), συνεισηγήτρια για τους ίδιους πόρους

Rasmus Andresen (Πράσινοι, Γερμανία)

Ακολουθήστε τους στο Twitter: https://twitter.com/EP_Budgets/lists/mff-negotiation-team

Το Κοινοβούλιο υπογραμμίζει ότι «δεν θα δώσει την έγκρισή του για το ΠΔΠ, αν δεν υπάρξει συμφωνία για τη μεταρρύθμιση του συστήματος ίδιων πόρων της ΕΕ». Η άποψη του Κοινοβουλίου είναι, κατά συνέπεια, ότι οι δαπάνες και τα έσοδα θα πρέπει να εξετάζονται ως ενιαίο θέμα.

Το ΕΚ τάσσεται υπέρ της διατήρησης των υφιστάμενων ίδιων πόρων και της σταδιακής θέσπισης νέων. Οι άμεσες εισφορές από τα κράτη μέλη που συνδέονται με το ΑΕΕ θα πρέπει να μειωθούν κατ’ αναλογία.

Για το Κοινοβούλιο, πιθανές επιλογές για νέους ίδιους πόρους είναι:

• μια κοινή ενοποιημένη βάση φορολογίας εταιρειών
• η φορολόγηση των ψηφιακών υπηρεσιών
• ένας φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών
• τα έσοδα από το σύστημα εμπορίας εκπομπών
• ένα τέλος για τη χρήση πλαστικών
• ένας μηχανισμός διασυνοριακής προσαρμογής εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα

Το Κοινοβούλιο εμμένει στην άποψη ότι είναι αναγκαία μέτρα η κατάργηση όλων των επιστροφών εισφορών και των διορθώσεων, η απλούστευση του ίδιου πόρου που βασίζεται στον ΦΠΑ, η μείωση των εθνικών «εξόδων είσπραξης» που παρακρατούνται από τους τελωνειακούς δασμούς, καθώς και η ενσωμάτωση άλλων εσόδων υπό μορφή προστίμων και τελών στον προϋπολογισμό της ΕΕ.

Τον Νοέμβριο του 2018, το Κοινοβούλιο ενέκρινε τη θέση του σχετικά με τη μεταρρύθμιση του συστήματος ίδιων πόρων της ΕΕ παράλληλα με τη μεταρρύθμιση του ΠΔΠ 2021-2027 στην ενδιάμεση έκθεσή του για το ΠΔΠ. Επιβεβαίωσε εκ νέου τη θέση αυτή μετά τις ευρωπαϊκές εκλογές τον Οκτώβριο του 2019.

Συμπληρωματική βιβλιογραφία:

Θεματολογικά δελτία για την Ευρωπαϊκή Ένωση - Τα έσοδα της Ένωσης

Ίδιοι πόροι της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Μεταρρύθμιση του συστήματος χρηματοδότησης της ΕΕ

Μπορείτε να βρείτε τις εκδηλώσεις σχετικά με το ΠΔΠ με χρονολογική σειρά εδώ:

https://www.europarl.europa.eu/news/el/press-room/20190402IPR34601/multiannual-financial-framework-mff-2021-2027-chronology

Το Συμβούλιο έχει επίσης δημοσιεύσει χρονοδιάγραμμα:

https://www.consilium.europa.eu/el/policies/eu-budgetary-system/multiannual-financial-framework/mff-negotiations/

Το χρονοδιάγραμμα της Επιτροπής είναι εδώ:

https://ec.europa.eu/commission/future-europe/eu-budget-future_el

Με δεδομένη την ανάγκη διαχείρισης πολυετών δράσεων, στον προϋπολογισμό της ΕΕ γίνεται διάκριση ανάμεσα στις πιστώσεις ανάληψης υποχρεώσεων (το κόστος όλων των ανειλημμένων νομικά δεσμευτικών υποχρεώσεων κατά τη διάρκεια του τρέχοντος οικονομικού έτους, που έχουν ενδεχομένως συνέπειες για τα επόμενα έτη) και τις πιστώσεις πληρωμών (χρήματα που πράγματι καταβάλλονται κατά τη διάρκεια του τρέχοντος έτους, ενδεχομένως για την υλοποίηση ανειλημμένων υποχρεώσεων από προηγούμενα έτη). Για τον λόγο αυτό, το επίπεδο των πληρωμών είναι συνήθως υψηλότερο κατά τα τελευταία χρόνια εφαρμογής ενός πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου.

Μετά τη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για το ΠΔΠ στις 20-21 Φεβρουαρίου, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου David Sassoli και η διαπραγματευτική ομάδα για το ΠΔΠ εξέφρασαν την απογοήτευσή τους για την έκβαση της συνεδρίασης.

Η ανάλυση της πρότασης του Charles Michel για τη σύνοδο κορυφής της 20ής Φεβρουαρίου από τη διαπραγματευτική ομάδα του Κοινοβουλίου βρίσκεται στα ακόλουθα έγγραφα:

• Προκαταρκτική ανάλυση των αριθμητικών στοιχείων που περιλαμβάνεται στο σχέδιο συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Προέδρου Charles Michel
• Συγκριτικός πίνακας των αριθμητικών στοιχείων.