Gunnar Hökmark (PPE-DE), συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας. – (SV) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, λαμβάνω τον λόγο για να μιλήσω για το θέμα των δημοσίων συμβάσεων στον τομέα της άμυνας και θέλω να εκφράσω τις ευχαριστίες μου στον κ. Wuermeling για την έκθεσή του επί του θέματος αυτού. Αξίζει, νομίζω, να σημειωθεί ότι οι δημόσιες συμβάσεις στον τομέα της άμυνας θα διαδραματίσουν αποφασιστικό ρόλο στην προσπάθεια της Ευρώπης να αποκτήσει ηγετική θέση όσον αφορά τους εξοπλισμούς και την τεχνολογία. Εντούτοις, οι δημόσιες συμβάσεις στον τομέα της άμυνας έχουν επίσης καίρια σημασία προκειμένου να μπορέσουμε να διαδραματίσουμε ρόλο στην έρευνα και την ανάπτυξη σε αυτόν τον τομέα. Τούτο σημαίνει ότι πρέπει να διαθέτουμε μεγάλες εταιρείες οι οποίες θα μπορούν να αναπτύσσουν δραστηριότητα σε διεθνές επίπεδο και να παράγουν τα καλύτερα προϊόντα. Το θέμα που μας απασχολεί εν προκειμένω είναι η βέλτιστη οικονομική αποδοτικότητα, αλλά και η συμμετοχή στην ανάπτυξη της στρατιωτικής τεχνολογίας, προκειμένου η Ευρώπη να είναι σε θέση να προασπίσει τα συμφέροντά της στους τομείς τόσο της πολιτικής ασφάλειας όσο και της συνεργασίας με άλλα μέρη του κόσμου.

Ένα βασικό ζήτημα είναι το πώς θα καταφέρουμε να αποκτήσουμε τη βιομηχανική ικανότητα η οποία θα μας επιτρέψει να καταλάβουμε κορυφαία θέση στον τομέα της ανάπτυξης σύγχρονης τεχνολογίας. Το πρόβλημα της Ευρώπης είναι ότι διαθέτουμε μια κατακερματισμένη αγορά λόγω ιστορικά διαφορετικών συμφερόντων στον τομέα της ασφάλειας. Με την παρατηρούμενη μείωση των αμυντικών δαπανών και κονδυλίων, σε συνδυασμό –και αυτό αξίζει να το θυμόμαστε– με τη σημαντικά αυξημένη ανάγκη έρευνας και ανάπτυξης, η θέση της Ευρώπης δεν είναι ικανοποιητική, εάν επιθυμούμε οι εξελίξεις στην ήπειρό μας να είναι λίγο-πολύ ισορροπημένες έναντι, λόγου χάρη, των αντιστοίχων εξελίξεων στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ένας από τους πιο κρίσιμους στόχους είναι, συνεπώς, να διασφαλίσουμε ότι, όσον αφορά τις δημόσιες συμβάσεις στον τομέα της άμυνας που εμπίπτουν στο πλαίσιο εφαρμογής του άρθρου 296 της Συνθήκης, θα επιτευχθεί αυξημένο επίπεδο συνεργασίας στους τομείς τόσο των προμηθειών όσο και του ανοικτού ανταγωνισμού μεταξύ των παραγωγών. Εάν δεν επιτύχουν οι προσπάθειές μας σε όλους αυτούς τους τομείς, δεν θα είμαστε ανταγωνιστικοί ούτε θα μπορούμε να διαδραματίσουμε ρόλο στην ανάπτυξη του πιο προηγμένου αμυντικού εξοπλισμού, καθόσον οι εν λόγω εξοπλισμοί εμπίπτουν στο άρθρο 296, το οποίο επιτρέπει εξαιρέσεις για τα επιμέρους κράτη μέλη. Εάν καταφέρουμε να μεταβάλουμε αυτήν την κατάσταση, το πρώτο μέτρο είναι η έγκριση ενός κοινού κώδικα συμπεριφοράς για τις προμήθειες στον τομέα της άμυνας και, μακροπρόθεσμα, μιας οδηγίας. Είναι, όμως, σημαντικό να ξεκινήσει αυτή η προσπάθεια. Διαφορετικά, θα υπονομευτούν τα ίδια τα θεμέλια της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας.