Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A6-0067/2007) του κ. Joost Lagendijk, εξ ονόματος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, σχετικά με το μέλλον του Κοσσυφοπεδίου και τον ρόλο της ΕΕ (2006/2267(INI)).

  Joost Lagendijk (Verts/ALE), εισηγητής. – (NL) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, εξετάζοντας εκ των υστέρων τη στάση που έχει τηρήσει το Σώμα έναντι του Κοσσυφοπεδίου από το 1999 και μετά, μόνο ένα δυνατό συμπέρασμα έρχεται στη σκέψη μου. Η υπό εξέταση έκθεση είναι η λογική κατάληξη μιας μακράς διαδικασίας διαβουλεύσεων σε αυτό το Σώμα, δεδομένου ότι τα τελευταία δύο χρόνια έχουμε καταλήξει σε δύο βασικά συμπεράσματα.

Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι η διατήρηση του σημερινού status quo στο Κοσσυφοπέδιο δεν είναι βιώσιμη επιλογή, καθόσον θα είναι ανεπιθύμητη, σε πολύ μεγάλο βαθμό μάλιστα. Δεύτερον, και είτε μας αρέσει είτε όχι, το Κοσσυφοπέδιο θα καταλήξει αναπόφευκτα να αποκτήσει κάποια μορφή ανεξαρτησίας, αν και ο ακριβής ορισμός της είναι συζητήσιμος.

Στην έκθεσή μου, προσπάθησα να συνοψίσω τις συνέπειες αυτής της γενικής θέσης, αυτού του γενικού συμπεράσματος, στην πράξη. Με άλλα λόγια, ποιο είναι, κατά τη γνώμη του Κοινοβουλίου, το πιο επιθυμητό αποτέλεσμα των διαβουλεύσεων στο Συμβούλιο Ασφαλείας σχετικά με το καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου;

Επιτρέψτε μου να επισημάνω ορισμένα κεντρικά ζητήματα. Το Κοσσυφοπέδιο πρέπει να αποκτήσει πρόσβαση σε οργανισμούς όπως η Διεθνής Τράπεζα και το ΔΝΤ προκειμένου να μπορέσει επιτέλους να αντιμετωπίσει τα οικονομικά του προβλήματα και να βγάλει την οικονομία του από την ύφεση.

Δεύτερον, ο πολυεθνικός χαρακτήρας του Κοσσυφοπεδίου πρέπει να διατηρηθεί. Επί του παρόντος, αυτό διασφαλίζεται με τον καλύτερο τρόπο από τη διεθνή παρουσία, τόσο του στρατιωτικού όσο και του πολιτικού προσωπικού, με άλλα λόγια από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση καλείται να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο αφ’ ης στιγμής αποφασιστεί το συγκεκριμένο καθεστώς. Η Ευρωπαϊκή Ένωση –εμείς, δηλαδή– πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι αρχές του Κοσσυφοπεδίου θα προωθήσουν περαιτέρω τη διαδικασία μετατροπής της χώρας τους σε ένα δημοκρατικό πολυεθνικό κράτος το οποίο θα μπορεί εν καιρώ να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση· εφόσον δε ενημερωθούμε εγκαίρως και επαρκώς, είμαστε έτοιμοι, ως Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, να διαθέσουμε τον αναγκαίο προϋπολογισμό για την ανάληψη αυτού του ρόλου, για την επίτευξη αυτών των στόχων.

Τέλος, το Κοσσυφοπέδιο είναι μοναδική περίπτωση λόγω της παρέμβασης του ΝΑΤΟ το 1990, αλλά κυρίως λόγω του γεγονότος ότι το εν λόγω τμήμα της Σερβίας βρίσκεται υπό τη διοίκηση του ΟΗΕ επί οκτώ σχεδόν έτη. Αυτό σημαίνει επίσης ότι οι λύσεις που αναζητούνται αυτήν την περίοδο για τη συγκεκριμένη κατάσταση είναι μοναδικές και δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την επίλυση κρίσεων σε άλλα μέρη του κόσμου.

Μέχρι στιγμής, η πλειονότητα ίσως των μελών του Κοινοβουλίου συμφωνεί με τη θέση μου. Αυτό που συνέβη την περασμένη εβδομάδα είναι ότι η συζήτηση της έκθεσης δεν εστιάστηκε στο περιεχόμενο που μόλις σας εξέθεσα, αλλά στο ζήτημα του όρου που πρέπει να χρησιμοποιηθεί για την περιγραφή της επιθυμητής αυτής κατάστασης, με άλλα λόγια στο ποια λέξη θα χρησιμοποιήσουμε προκειμένου να περιγράψουμε αυτήν τη βέλτιστη κατάσταση που θα ακολουθήσει την ανεξαρτητοποίηση. Θα είναι ανεξαρτησία υπό εποπτεία, κυριαρχία υπό εποπτεία, ή μήπως πρέπει να αποφύγουμε τελείως τη χρησιμοποίηση συγκεκριμένου όρου;

Σε όσους διατηρούν τις δικές τους απόψεις επί του παρόντος όσον αφορά το πώς πρέπει να περιγραφεί αυτή η κατάσταση, θέλω να επισημάνω ότι, κατά τη γνώμη μου, έχει τεράστια σημασία να μπορέσει η Ευρωπαϊκή Ένωση να εκφραστεί με ενιαίο τρόπο και να παρουσιάσει ενιαίο μέτωπο, όχι μόνο εδώ στις Βρυξέλλες, αλλά και στο Συμβούλιο Ασφαλείας στη Νέα Υόρκη, και ασφαλώς στο παρόν Σώμα. Αν συμφωνούμε ως προς τον τελικό σκοπό, γιατί να μην το δηλώσουμε; Αυτό θα έχει θετικό αντίκτυπο για τις δύσκολες διαβουλεύσεις στις Βρυξέλλες και τη Νέα Υόρκη, ενώ θα δυσχεράνει την προσπάθεια της Ρωσίας –του σημαντικότερου πολέμιου της ανεξαρτησίας– να δημιουργήσει έριδες μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ένα άλλο επιχείρημα κατά της σαφήνειας στο παρόν στάδιο είναι το ερώτημα γιατί πρέπει να τεθούμε επικεφαλής εμείς, σε τούτο το Σώμα, γιατί πρέπει να είμαστε το πρώτο ευρωπαϊκό θεσμικό όργανο που θα εκφραστεί με τόσο μεγάλη σαφήνεια σχετικά με το τελικό αποτέλεσμα, και επί του θέματος αυτού θα επισημάνω απλώς ότι, μετά την περασμένη Δευτέρα, κάποιος άλλος έχει τεθεί επικεφαλής, συγκεκριμένα ο Martti Ahtisaari, ο ειδικός απεσταλμένος του Γενικού Γραμματέα, ο οποίος δήλωσε στη σύστασή του προς το Συμβούλιο Ασφαλείας ότι «το καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου πρέπει να είναι η ανεξαρτησία υπό την επιτήρηση της διεθνούς κοινότητας».

Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, κ. Ban Ki-Moon, έχει αποδεχτεί ολόψυχα αυτό το συμπέρασμα. Με άλλα λόγια, άλλοι είναι αυτοί που έχουν αναλάβει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, και φρονώ ότι είναι σωστό να εκφράσει ανοικτά τις επιθυμίες του και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να στηρίξουμε την πρόταση του κ. Ahtisaari δηλώνοντας σαφώς ότι, κατά τη δική μας γνώμη, το βέλτιστο αποτέλεσμα της διαδικασίας θα είναι η κυριαρχία υπό επιτήρηση.

Εμείς, σε τούτο το Σώμα, είμαστε κοινοβουλευτικοί, πολιτικοί. Δεν είμαστε διπλωμάτες. Θα χαρώ πολύ αν μπορέσω να υπολογίζω στη στήριξή σας για την έκθεσή μου στην αυριανή Ολομέλεια. Δεν θα ησυχάσω αν δεν δηλώσει σαφώς το Κοινοβούλιο την άποψή μας σχετικά με το ποιος πρέπει να είναι ο τελικός σκοπός. Αυτός είναι, κατ’ εμέ, η κυριαρχία υπό την επιτήρηση της ΕΕ. Οι Κοσσοβάροι, οι Σέρβοι, αλλά και οι πολίτες της Ευρώπης έχουν δικαίωμα να ζητούν αυτήν τη σαφήνεια.

  Günter Gloser, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, κύριε Lagendijk, η διαδικασία ορισμού του μελλοντικού καθεστώτος του Κοσσυφοπεδίου –που είναι σήμερα το πιο επείγον πολιτικό πρόβλημα στα Δυτικά Βαλκάνια– περνά στην τελική και καθοριστική φάση του. Στις 26 Μαρτίου, ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών διαβίβασε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη τη γενική πρόταση του ειδικού απεσταλμένου των Ηνωμένων Εθνών κ. Martti Ahtisaari για τη διευθέτηση του καθεστώτος του Κοσσυφοπεδίου. Ο ειδικός απεσταλμένος θα αναλύσει προσωπικά την πρότασή του στα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας στις 3 Απριλίου.

Οι υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ εξέτασαν διεξοδικά την προτεινόμενη λύση στο Συμβούλιο της 12ης Φεβρουαρίου. Εξέφρασαν την πλήρη υποστήριξή τους στον κ. Ahtisaari και διαπίστωσαν ότι η προτεινόμενη διευθέτηση του καθεστώτος έχει ως στόχο να προωθηθεί στο Κοσσυφοπέδιο μια πολυεθνοτική και δημοκρατική κοινωνία βασισμένη στο κράτος δικαίου. Επίσης, εξέφρασαν την πεποίθηση ότι οι προτάσεις του ειδικού απεσταλμένου θέτουν τα θεμέλια για μια αειφόρο οικονομική και πολιτική ανάπτυξη στο Κοσσυφοπέδιο και θα συμβάλουν στην ενίσχυση της σταθερότητας στην περιοχή.

Τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο έγιναν νέοι γύροι συνομιλιών μεταξύ Βελιγραδίου και Πρίστινα για τις προτάσεις, πρώτα σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων και αργότερα, στις 10 Μαρτίου, σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο.

Αποτέλεσμα των συνομιλιών ήταν να διευρύνει ο κ. Ahtisaari ακόμα περισσότερο μερικές από τις διατάξεις για την προστασία των Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου και της σερβικής ορθόδοξης εκκλησίας, οι οποίες ήδη είχαν μεγάλο εύρος.

Γενικά, όμως, οι συνομιλίες κατέστησαν φανερό ότι οι διαφορές μεταξύ των δύο πλευρών είναι αγεφύρωτες. Η Πρίστινα ενέκρινε τελικά τη δέσμη για το καθεστώς, ενώ το Βελιγράδι την απέρριψε. Ως εκ τούτου, ο κ. Ahtisaari κήρυξε τη λήξη των συνομιλιών στις 10 Μαρτίου και ανακοίνωσε ότι προτίθεται να διαβιβάσει άμεσα την προτεινόμενη διευθέτηση του καθεστώτος στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, πράγμα πολύ σωστό κατά την άποψη της προεδρίας, καθώς ακόμα κι αν οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονταν κατά τις επόμενες εβδομάδες και μήνες, όπως έδειξαν οι άμεσες διαπραγματεύσεις που διεξήγαγαν επί ένα έτος το Βελιγράδι και η Πρίστινα, οι δύο πλευρές δεν θα προχωρήσουν περισσότερο σε μια συμβιβαστική λύση κοινής αποδοχής. Αντίθετα, στον τελευταίο γύρο των διαπραγματεύσεων οι δύο πλευρές σκλήρυναν ακόμα περισσότερο τις θέσεις τους.

Με τη διαβίβαση της πρότασης για το καθεστώς στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ την περασμένη Δευτέρα, η διαδικασία για το καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου μπήκε στην τελική και καθοριστική φάση της.

Όπως μόλις προ ολίγου επεσήμανε ο κ. Lagendijk, είναι ουσιαστικής σημασίας να εγκαινιάσει η ΕΕ αυτήν τη φάση παρουσιάζοντας εξωτερικά ένα ενιαίο μέτωπο και μιλώντας με μία φωνή. Όσο πιο ορατή είναι η ενότητα της ΕΕ, τόσο μικρότερος είναι ο κίνδυνος διαρκούς μπλοκαρίσματος στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Η Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης θεωρεί ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας θα αναλάβει την ευθύνη του και ελπίζει ότι θα εγκρίνει έγκαιρα την πρόταση.

Θα ήθελα να πω λίγα λόγια για τον μελλοντικό ρόλο της ΕΕ στο Κοσσυφοπέδιο.

Η ΕΕ είναι διατεθειμένη να αναλάβει σημαντικό ρόλο κατά την υλοποίηση της διευθέτησης του καθεστώτος. Οι εργασίες της ΕΕ για την προετοιμασία της συμβολής μας σε μια διεθνή παρουσία στο Κοσσυφοπέδιο μετά από την απόφαση για το καθεστώς προχωρούν καλά.

Οι προετοιμασίες της ΕΕ εστιάζονται στους εξής τρεις τομείς: πρώτον, στην υποστήριξη της προτεινόμενης διεθνούς πολιτικής παρουσίας. Η σχετική ομάδα προετοιμασίας της ΕΕ εργάζεται επί τόπου, και σε στενή συνεργασία με την KFOR, την UNMIK και τους ηγέτες του Κοσσυφοπεδίου, για τη στοχοθετημένη προετοιμασία της σύστασης και της έναρξης της λειτουργίας του Διεθνούς Πολιτικού Γραφείου (ICO).

Δεύτερον, οι εργασίες μας εστιάζονται στην προετοιμασία της αποστολής ΕΠΑΑ για την επιβολή του κράτους δικαίου, όπου έχουμε ήδη σημειώσει μεγάλη πρόοδο. Περιμένουμε ότι η ΕΕ θα λάβει εντολή που θα συμπεριλαμβάνει την παρακολούθηση, καθοδήγηση και παροχή συμβουλών στις τοπικές αρχές στον ευρύτερο τομέα του κράτους δικαίου. Επίσης, περιμένουμε ότι η εντολή θα καλύπτει εκτελεστικές εξουσίες σε ορισμένους τομείς που αφορούν την αστυνομία –και θα συμπεριλαμβάνουν την τήρηση της τάξης σε συγκεντρώσεις και ταραχές– καθώς και τη δικαιοσύνη και τα τελωνεία. Ο προγραμματισμός μας είναι ευέλικτος και, εάν χρειαστεί, θα προσαρμοστεί στις εξελίξεις της κατάστασης.

Τρίτον, οι προπαρασκευαστικές εργασίες θα εστιαστούν στη συγκεκριμενοποίηση της προοπτικής του Κοσσυφοπεδίου για ένταξη στην ΕΕ και στην υποστήριξη της οικονομικής και κοινωνικής του ανάπτυξης.

Σε αυτό το πλαίσιο, επιδοκιμάζουμε το ενδιαφέρον του Κοινοβουλίου για το Κοσσυφοπέδιο, που εκφράζεται και σε αυτό το σχέδιο έκθεσης. Η έκθεση του κ. Lagendijk για το μέλλον του Κοσσυφοπεδίου και τον ρόλο της ΕΕ συνιστά πολύτιμη συμβολή στις διεθνείς προσπάθειες να προωθηθεί μια βιώσιμη λύση για το θέμα του Κοσσυφοπεδίου.

Τελειώνοντας θα ήθελα να επαναλάβω ότι η διαδικασία διευθέτησης του καθεστώτος του Κοσσυφοπεδίου εισέρχεται σε καθοριστική φάση. Αυτό σημαίνει πως η ΕΕ αντιμετωπίζει μια διπλή πρόκληση. Πρώτον, να διατηρήσει την ενότητά της στο πλαίσιο της αναζήτησης βιώσιμης λύσης για το Κοσσυφοπέδιο, τη Σερβία και ολόκληρη την περιοχή μαζί με τους διεθνείς εταίρους της, και, δεύτερον, να εντείνει τις προετοιμασίες της για την υποστήριξη των διεθνών προσπαθειών υλοποίησης του καθεστώτος του Κοσσυφοπεδίου.

Η διευθέτηση του καθεστώτος του Κοσσυφοπεδίου συνιστά το τελικό σημείο της διάλυσης της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Είναι μια μοναδική περίπτωση και, ως εκ τούτου, δεν μπορεί να δημιουργήσει προηγούμενο για άλλες «παγωμένες κρίσεις». Η διευθέτηση του καθεστώτος είναι βασική προϋπόθεση για τη σταθεροποίηση του Κοσσυφοπεδίου, της Σερβίας και ολόκληρης της περιοχής. Όπως έδειξαν οι κρίσεις της δεκαετίας του 1990, η βιώσιμη σταθερότητα στα Δυτικά Βαλκάνια είναι κεντρικό, για να μην πούμε ζωτικής σημασίας ζήτημα για την ασφάλεια της Ευρώπης. Όπως και σε άλλους τομείς, η ενότητά μας είναι κεντρικής σημασίας για την επίτευξη βιώσιμης λύσης.

  Olli Rehn, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, αξιότιμοι βουλευτές, επιτρέψτε μου καταρχάς να συγχαρώ τον εισηγητή, κ. Lagendijk, και τους συναδέλφους του για τις ουσιαστικές και εντατικές προσπάθειές τους σχετικά με αυτήν την έκθεση.

Όπως ανέφερα προηγουμένως, η έκθεση και η πρόταση του ειδικού απεσταλμένου, κ. Ahtisaari, διαβιβάστηκαν στο Συμβούλιο Ασφαλείας τη Δευτέρα. Στηρίζω, μαζί με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, Ban Ki-moon, και την Προεδρία της ΕΕ, την έκθεση και την πρόταση που κατέθεσε ο κ. Ahtisaari.

Νομίζω ότι μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε ότι, σε έναν ιδεώδη κόσμο, οι δύο πλευρές θα είχαν καταλήξει από μόνες τους σε έναν αποδεκτό συμβιβασμό. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 14 μηνών των διαπραγματεύσεων, βρέθηκαν κοινά σημεία σε αρκετές πρακτικές πτυχές. Δυστυχώς, το Βελιγράδι και η Πρίστινα διατήρησαν εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις στο κεντρικό θέμα του ιδίου του καθεστώτος.

Η πρόταση του κ. Ahtisaari αποσκοπεί στην προώθηση μιας δημοκρατικής, πολυεθνικής κοινωνίας στο Κοσσυφοπέδιο η οποία θα στηρίζεται στο κράτος δικαίου. Περιλαμβάνει πληθώρα μέτρων τα οποία αποβλέπουν στη διασφάλιση του μέλλοντος όλων των κοινοτήτων στο Κοσσυφοπέδιο, καθώς και στην προστασία των θρησκευτικών χώρων και της πολιτιστικής κληρονομιάς.

Όπως ορθώς επεσήμανε ο κ. Lagendijk, η ουσία μιας απόφασης για το Κοσσυφοπέδιο είναι η ευρωπαϊκή ενότητα, εδώ και στη Νέα Υόρκη. Πρέπει να στηρίξουμε τον κ. Ahtisaari και την πρότασή του με συνέπεια και αποφασιστικότητα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Δεν πρόκειται να κερδίσουμε τίποτε αν καθυστερήσει η λήψη απόφασης. Ο ΟΗΕ διοικεί το Κοσσυφοπέδιο επί οκτώ χρόνια και είναι σαφές ότι το τρέχον καθεστώς δεν είναι διατηρήσιμο. Αναμένω, λοιπόν, από το Συμβούλιο Ασφαλείας να ανταποκριθεί στις ευθύνες του σε πνεύμα υπεύθυνης πολυμέρειας και να επιτύχει την ταχεία και επιτυχή ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας.

Εφόσον διευθετηθεί το ζήτημα του καθεστώτος, θα ξεκινήσει η φάση της εφαρμογής, η οποία θα έχει βεβαίως από μόνη της κοσμογονικό χαρακτήρα. Και σε αυτήν τη διαδικασία, η ΕΕ οφείλει να εργαστεί ενωμένη. Η ΕΕ θα κληθεί να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο όσον αφορά τη διοίκηση των διεθνών πολιτικών αποστολών και τη στήριξη των ευρωπαϊκών προοπτικών του Κοσσυφοπεδίου. Η προσπάθεια αυτή θα απαιτήσει τη χρησιμοποίηση όλων των μέσων που έχουμε στη διάθεσή μας και σημαντικών πόρων. Στα δυτικά Βαλκάνια και το Κοσσυφοπέδιο, δεν διαθέτουμε στρατηγική εξόδου, παρά μόνο στρατηγική εισόδου.

Επιτρέψτε μου να υπογραμμίσω ότι η τοπική συμμετοχή και η εταιρική σχέση με τη διεθνή κοινότητα θα είναι αποφασιστική για την επιτυχία της εφαρμογής του καθεστώτος. Η ΕΕ και οι διεθνείς εταίροι της δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τις προσπάθειες του ιδίου του Κοσσυφοπεδίου, ούτε ως προς την πολιτική βούληση ούτε ως προς τη διάθεση πόρων. Μπορούμε, όμως, να βοηθήσουμε, και η διευθέτηση του καθεστώτος δεν πρόκειται να επιτευχθεί χωρίς κόστος.

Οι οικονομικές ανάγκες του Κοσσυφοπεδίου μετά τη συμφωνία επί του καθεστώτος δεν είναι ακόμη πλήρως γνωστές, όμως, σύμφωνα με προκαταρκτικές εκτιμήσεις, η διεθνής βοήθεια αναμένεται ότι θα κυμαίνεται μεταξύ 1,3 και 1,5 δισ. ευρώ για την πρώτη τριετία μετά τη συμφωνία επί του καθεστώτος.

Θα χρειαστεί να καλυφθούν τέσσερις βασικοί τομείς: το μερίδιο του χρέους της Γιουγκοσλαβίας που αναλογεί στο Κοσσυφοπέδιο, το κόστος της εφαρμογής του καθεστώτος, οι ανάγκες στον τομέα της οικονομικής ανάπτυξης και το κόστος της διεθνούς παρουσίας, περιλαμβανομένης της σχεδιαζόμενης αποστολής στο πλαίσιο της ΕΠΑΑ, η οποία αναμένεται να είναι η μεγαλύτερη αποστολή διαχείρισης πολιτικών κρίσεων στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η συνολική παρουσία της ΕΕ στο Κοσσυφοπέδιο αναμένεται να περιλαμβάνει περί τα 1 500 έως 2 000 μέλη διεθνούς προσωπικού.

Όλοι γνωρίζουμε ότι η ΕΕ βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με σοβαρές προκλήσεις στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής σε άλλες περιοχές του κόσμου, όπως η Μέση Ανατολή, το Αφγανιστάν και το Νταρφούρ. Το Κοσσυφοπέδιο δεν είναι η μόνη χρηματοδοτική προτεραιότητα. Η Ευρώπη, όμως, έχει ειδική ευθύνη στο Κοσσυφοπέδιο, το οποίο βρίσκεται στα σύνορά μας και αποτελεί μελλοντική επικράτειά μας. Στη άτυπη συνεδρίαση των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ την Παρασκευή στη Βρέμη, θα υπογραμμίσω ότι οι πόροι δεν μπορούν να προέρχονται μόνο από τον προϋπολογισμό της ΕΕ. Τα κράτη μέλη της ΕΕ και οι εταίροι μας στη διεθνή κοινότητα πρέπει να μοιραστούν την ευθύνη. Η Επιτροπή θα καταρτίσει δέσμη μέτρων χρηματοδότησης η οποία θα αντικατοπτρίζει το μέγεθος της ευθύνης μας. Προσβλέπω στη στήριξή σας για αυτήν την πρόταση, καθότι, για την κατάρτιση μιας αξιόπιστης χρηματοδοτικής δέσμης, απαιτείται η ισχυρή στήριξη της δημοσιονομικής αρχής.

Μια τελευταία επισήμανση σχετικά με τη Σερβία: θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι η ΕΕ παραμένει πλήρως προσηλωμένη στην ευρωπαϊκή προοπτική της Σερβίας. Είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε με μια νέα κυβέρνηση για την επίτευξη του στόχου αυτού. Εναπόκειται τώρα στη νέα κυβέρνηση της Σερβίας να τηρήσει τις προϋποθέσεις για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων ενόψει της σύναψης συμφωνίας σταθεροποίησης και σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η στενή συνεργασία με τη Σερβία είναι αναγκαία για την επιτυχή έκβαση της διαδικασίας οριστικοποίησης του καθεστώτος. Μια Σερβία η οποία έχει εμπιστοσύνη στο ευρωπαϊκό της μέλλον θα μπορέσει να ξεπεράσει την κληρονομιά του παρελθόντος.

  Erika Mann (PSE), συντάκτρια γνωμοδότησης της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, θα εξετάσω λίγα μόνο από τα σημεία που συζητήθηκαν στην Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου. Επισκέφθηκα αρκετές φορές και τα δύο μέρη του Κοσσυφοπεδίου –την Πρίστινα και τη Μιτρόβιτσα– και είμαι σε θέση να κρίνω σχετικά καλά την κατάσταση. Ιδιαίτερο μέλημά μας είναι να γίνει μια πολύ διεξοδική ανάλυση της κατάστασης της οικονομίας και του εμπορίου, διότι θεωρούμε πως η οικονομική σταθερότητα είναι ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί μακροπρόθεσμα ασφάλεια σε ολόκληρη την περιοχή.

Η κατάσταση είναι εξαιρετικά προβληματική. Οι υποδομές είναι πολύ ανεπαρκείς και καίριοι τομείς της οικονομίας χρειάζονται πλήρη εκσυγχρονισμό και ανανέωση. Υπάρχουν ΜΜΕ που είναι πολύ καινοτόμες, όμως χρειάζονται πολύ μεγαλύτερη οικονομική υποστήριξη και υπάρχει πολύ νεαρός πληθυσμός που πρέπει να ενταχθεί στην κοινωνία και χρειάζεται εργασία. Όλα αυτά είναι δυνατά μόνο στο πλαίσιο της ενσωμάτωσης στην ΕΕ – όχι με την έννοια ότι ζητάμε άμεση ένταξη του Κοσσυφοπεδίου στην ΕΕ, αλλά με την έννοια της πλήρους ανάπτυξης της ιδέας ζωνών ελευθέρων συναλλαγών, έτσι ώστε να υπάρχει πραγματικό αποτέλεσμα. Έχουν βέβαια υπογραφεί συμφωνίες με πολλές χώρες των Βαλκανίων, όμως πρέπει να μπορούν να λειτουργήσουν πραγματικά.

Επίσης, συνηγορούμε θερμά στη μεταφορά της εξαίρετης εργασίας, η οποία έγινε μέχρι τώρα από την ΕΕ κυρίως στον τομέα του τέταρτου πυλώνα, στις νέες δομές, έτσι ώστε τα συστήματα να μην χρειαστούν πλήρη ανανέωση.

  Bernd Posselt, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, το 1912, το Κοσσυφοπέδιο, μια περιοχή που το 90% των κατοίκων της ήταν Αλβανοί, προσαρτήθηκε χωρίς δημοψήφισμα στη Σερβία. Μετά από μια πολυτάραχη μοίρα, στα τέλη της δεκαετίας του 1980 ο εγκληματίας πολέμου Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς ανακάλεσε την αυτονομία του Κοσσυφοπεδίου στο γιουγκοσλαβικό σύνταγμα. Εγκαταστάθηκε ένα σκληρό καθεστώς φυλετικού διαχωρισμού: απαγορεύτηκε στους Αλβανούς να φοιτούν σε νηπιαγωγεία, σχολεία και πανεπιστήμια και να ασκούν επάγγελμα. Τους απαγορεύτηκε ακόμα και να πηγαίνουν σε δημόσια κολυμβητήρια. Το σύστημα ήταν απίστευτα σκληρό, και αυτό το γνωρίζω από πρώτο χέρι.

Ακολούθησε η μαζική εκδίωξη του 1998, που κατέστη δυνατό να σταματήσει μόνο μετά από επέμβαση του ΝΑΤΟ, ενώ το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού είχε ήδη εκδιωχθεί από τη χώρα. Τα Ηνωμένα Έθνη εγκαθίδρυσαν διοίκηση και τώρα βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα αρχή. Ποιο θα μπορούσε να είναι το μέλλον; Αν κάνουμε το καθήκον μας και λύσουμε το θέμα του καθεστώτος γρήγορα, ομόφωνα και ομόθυμα, και εάν η ΕΕ αναλάβει την ευθύνη για μια διεθνή παρουσία στο Κοσσυφοπέδιο, η χώρα αυτή θα μπορούσε να γίνει σε ελάχιστο χρόνο μια πολυεθνοτική δημοκρατία με τα πιο εκτεταμένα μειονοτικά δικαιώματα στον κόσμο, γιατί η έκθεση Ahtisaari περιλαμβάνει την πιο ευρεία ρύθμιση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων στον κόσμο, προσφέροντας μια οικονομική προοπτική και την προοπτική για ένταξη στην ΕΕ.

Συμφωνώ με την κ. Mann ότι η χώρα παραμελήθηκε για ολόκληρες δεκαετίες. Χρειάζονται επενδύσεις προς χάριν μιας άνεργης νεολαίας, και αυτό θα γίνει μόνο όταν λυθεί το θέμα του καθεστώτος, όταν θα υπάρχει νομική ασφάλεια –και γι’ αυτό πρέπει να επικεντρωθούμε στη δικαιοσύνη και στις εσωτερικές υποθέσεις– και όταν στη χώρα θα επικρατεί ειρήνη και θα υπάρχουν σχέσεις καλής γειτονίας με τη Σερβία.

Δεν μπορώ παρά να απευθύνω έκκληση προς τους Σέρβους πολιτικούς: ο στρατηγός Ντε Γκωλ μίλησε κάποτε για την paix des braves, την ειρήνη των γενναίων. Τότε οι Σέρβοι και οι Αλβανοί θα είχαν ένα καλό κοινό ευρωπαϊκό μέλλον ως γειτονικοί ευρωπαϊκοί λαοί …

(Η Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Csaba Sándor Tabajdi, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να συγχαρώ τον εισηγητή, κ. Lagendijk, για την έκθεσή του, η οποία είναι εξαιρετική. Η επίλυση του προβλήματος της σταθερής, αειφόρου και βιώσιμης διακυβέρνησης του Κοσσυφοπεδίου έχει ζωτική σημασία για τη σταθερότητα των Δυτικών Βαλκανίων συνολικά. Μια τέτοια μορφή διακυβέρνησης θα είναι πρωτόγνωρη για την περίοδο μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ουσιαστικά μετά τη συνθήκη ειρήνης του Παρισιού, από την άποψη των πιθανών μεταβολών στα σύνορα.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει, και θα εξακολουθήσει να έχει, καίρια και συγκεκριμένη ευθύνη καθώς αποτελεί μια διεθνή παρουσία στο έδαφος του Κοσσυφοπεδίου, που αντικαθιστά τα Ηνωμένα Έθνη. Αυτή είναι η μεγαλύτερη δοκιμασία για την κοινή εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία τίθεται τώρα σε εφαρμογή.

Η λύση που θα εφαρμοστεί θα πρέπει να είναι δίκαιη και καλοζυγισμένη. Η διεθνής κοινότητα δεν μπορεί να εκδηλώσει προτίμηση σε ένα από τα μέρη –τους Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου– και να τιμωρήσει την άλλη, ήτοι τους Σέρβους. Πρέπει να βρεθεί μια δίκαιη λύση. Όταν το Συμβούλιο Ασφαλείας καθορίσει το τελικό καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου, θα πρέπει να λάβει υπόψη τα προβλήματα που θα δημιουργήσει η επιρροή του καθεστώτος του Κοσσυφοπεδίου στο σύνολο της περιοχής, στη σταθερότητα του συνόλου της Κεντρικής Ευρώπης, στις συνθήκες στο εσωτερικό της Σερβίας, και στην εδραίωση μιας νέας σερβικής κυβέρνησης.

Η έκθεση του κ. Lagendijk έχει τη στήριξη των Σοσιαλιστών, και προσυπογράφουμε το σχέδιο Ahtisaari, το οποίο είναι μια εξαιρετική βάση, αλλά δεν είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση αυτή που θα αποφασίσει το τελικό καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου, καθώς το θέμα αυτό άπτεται της αρμοδιότητας του Συμβουλίου Ασφαλείας. Εμείς, οι Σοσιαλιστές, πιστεύουμε ότι, μόλις το Συμβούλιο Ασφαλείας λάβει την απόφασή του, το τελικό καθεστώς θα πρέπει να ενσωματωθεί στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Κυρίες και κύριοι, εμείς, οι Σοσιαλιστές, συγχαίρουμε τον κ. Lagendijk και ζητάμε από το Σώμα να υποστηρίξει την πρότασή μας να αναβληθεί ο καθορισμός του τελικού καθεστώτος.

  Lapo Pistelli, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, μολονότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν διαθέτει στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής τις αρμοδιότητες που πολλοί από εμάς θα ήθελαν να έχει, η σημερινή μας συζήτηση σχετικά με το Κοσσυφοπέδιο έχει μεγαλύτερη πολιτική σημασία από ό,τι θα είχε υπό διαφορετικές συνθήκες, κυρίως επειδή η συζήτηση και η έγκριση της έκθεσης Lagendijk πραγματοποιείται σε μια στιγμή κατά την οποία τα ζητήματα είναι ακόμη ρευστά από πολιτικής πλευράς, τα γεγονότα εξελίσσονται κάθε εβδομάδα και οι επιμέρους συμμετέχοντες μπορούν ακόμη να επηρεάσουν τα γεγονότα. Πιστεύω, επομένως, ότι θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο να προβεί αύριο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε μια σαφή δήλωση – και η Ευρωπαϊκή Ένωση μεθαύριο, που λέει ο λόγος. Και αυτό θα πρέπει να το κάνει με μια, ει δυνατόν, μεγάλη πλειοψηφία αύριο στο Κοινοβούλιο και, ενδεχομένως, ομόφωνα στο Συμβούλιο σε λίγες εβδομάδες από σήμερα.

Θεωρώ ενδιαφέρον το γεγονός ότι οι εκτιμήσεις που ακούσαμε έως τώρα από τον κ. Lagendijk, το Συμβούλιο και την Επιτροπή συγκλίνουν σε μεγάλο βαθμό. Θεωρώ ότι πρόκειται για μια πολύ σημαντική προϋπόθεση. Θέλω να αναφερθώ εν συντομία σε πέντε σημεία. Πρώτον: το μέλλον των Βαλκανίων και του Κοσσυφοπεδίου βρίσκεται στην Ευρώπη. Το πρώτο ξεκάθαρο βήμα που μπορούμε να κάνουμε ώστε να αποκατασταθεί σε κάποιο βαθμό η ειρήνη σε εκείνες τις περιοχές είναι να διασφαλίσουμε έναν θετικό στόχο για όλους –για τη Σερβία και για το Κοσσυφοπέδιο– με άλλα λόγια την προσχώρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρόκειται για έναν στόχο που τους συμφέρει, αλλά συμφέρει και εμάς ιδιαίτερα, κυρίως με σκοπό να μετατραπεί μια περιοχή που, σε διαφορετική περίπτωση, θα παραμείνει ασταθής σε μια περιοχή διαρκούς ειρήνης, οικονομικής ανάπτυξης και πολυεθνικής δημοκρατίας.

Δεύτερον: πρέπει να ξεφύγουμε από το θεσμικό κενό που προέκυψε μετά το 1999, και για αυτόν τον λόγο θα πρέπει να υποστηρίξουμε την έκθεση του Martti Ahtisaari, καθώς και τη θέση –η οποία ελπίζουμε ότι θα είναι ομόφωνη– που πρέπει να εγκρίνουν οι Ευρωπαίοι στο πλαίσιο του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.

Τρίτον: η ανεξαρτησία αποτελεί το τελικό αποτέλεσμα, το οποίο επιθυμεί να δει ολόκληρος ο πληθυσμός του Κοσσυφοπεδίου και στο οποίο αναφέρεται και η έκθεση Lagendijk, εν μέρει ως αποτέλεσμα των τροπολογιών που καταθέσαμε. Ίσως οι ιστορικοί μας πουν ότι αποτέλεσε λάθος να μην προβλέψουμε ορισμένες εναλλακτικές λύσεις. Σήμερα, ωστόσο, πρόκειται για μια πραγματικότητα, την οποία γνωρίζουν πολύ καλά και οι ηγέτες της Σερβίας. Αυτοί πρέπει να λάβουν πολιτικές διαβεβαιώσεις και όχι να ταπεινωθούν. Είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε ότι, σε συμβολικό επίπεδο, η Σερβία δεν εγκατέλειψε ποτέ το Κοσσυφοπέδιο αλλά, ταυτόχρονα, σε πραγματικό επίπεδο, το Κοσσυφοπέδιο βρίσκεται εδώ και χρόνια έξω από την τροχιά της σερβικής επιρροής.

Τέλος, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να εγκρίνει –και το λέω ξανά, ομόφωνα– το σχέδιο Ahtisaari, με την ελπίδα ότι το ίδιο θα συμβεί τις επόμενες εβδομάδες και στο Συμβούλιο.

Κυρία Πρόεδρε, μια τελευταία παρατήρηση: η συζήτηση σχετικά με τον προϋπολογισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, την οποία θα πραγματοποιήσουμε σε λίγες εβδομάδες, θα πρέπει να διασφαλίζει τη συνέπεια ανάμεσα σε αυτά που λέμε σε πολιτικό επίπεδο και στα χρηματοοικονομικά μέσα που εγκρίνουμε, ώστε να βοηθήσουμε το Κοσσυφοπέδιο στην πορεία του προς το τελικό αποτέλεσμα.

  Brian Crowley, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να ευχαριστήσω, όπως και προηγούμενοι συνάδελφοί μου, τον εισηγητή για το έργο που επιτέλεσε κατά την εκπόνηση αυτής της έκθεσης. Όταν συζητάμε για το Κοσσυφοπέδιο, τείνουμε συχνά να το προσεγγίζουμε κατά τρόπο αφηρημένο, ενώ αποτελεί τον τελευταίο κρίκο στην πολύ εκρηκτική ευρωπαϊκή περιοχή των δυτικών Βαλκανίων. Φρονώ ότι έχουμε όλοι ευθύνη να φροντίσουμε ώστε να σταλεί το ισχυρότερο δυνατό μήνυμα ότι η δημοκρατική βούληση που εκφράστηκε από τον λαό του Κοσσυφοπεδίου θα γίνει σεβαστή, ότι θα εφαρμοστεί αποτελεσματικά και ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ενωμένη στην προσέγγισή της ως προς την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσουν οι εξελίξεις.

Το σχέδιο Ahtisaari μας έχει ήδη προσφέρει τον αναγκαίο οδικό χάρτη. Είναι ένα πολύ σαφές και συνεκτικό σχέδιο όσον αφορά τα είδη προστασίας και τους μηχανισμούς που μπορούν να θεσπιστούν προκειμένου να διασφαλιστεί η εκπροσώπηση και η προστασία των δικαιωμάτων των κατοίκων του Κοσσυφοπεδίου. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι θα διασφαλιστεί ότι οι μειονότητες στο εσωτερικό του Κοσσυφοπεδίου θα προστατεύονται και θα εκπροσωπούνται, και δεν θα απορροφηθούν από ένα ανεξάρτητο κράτος στο οποίο δεν θα μπορούν να διαδραματίσουν ρόλο ή να ασκήσουν επιρροή.

Ακόμη πιο σημαντικό, αν μας έχει διδάξει κάτι η ιστορία –μέσω του παραδείγματος της δημιουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή της επίλυσης κρίσεων σε άλλες περιοχές της ευρωπαϊκής ηπείρου– είναι το γεγονός ότι μόνο με την ανάπτυξη βελτιωμένων και πιο στενών σχέσεων με τους γείτονές μας μπορούμε να επιτύχουμε το είδος της ειρήνης που μπορεί πραγματικά να θεωρηθεί δίκαιη και διαρκής. Γι’ αυτό δεν πρέπει αγνοηθεί η Σερβία. Παρότι πολλοί από εμάς έχουμε επικρίνει τη Σερβία για τις ενέργειές της στο παρελθόν, και ίσως για κάποια αδιαλλαξία επί του παρόντος, εκφράζει εύλογες ανησυχίες οι οποίες πρέπει να αντιμετωπιστούν. Ομοίως, η σερβική μειονότητα στο Κοσσυφοπέδιο εκφράζει ανησυχίες οι οποίες πρέπει να αντιμετωπιστούν.

Πρέπει να αναλάβουμε ρόλο εγγυητή αυτών των δικαιωμάτων. Πρέπει να καταδείξουμε τον βέλτιστο δυνατό τρόπο επίτευξης της ειρήνης και της σταθερότητας την οποία όλοι επιθυμούμε γι’ αυτήν την περιοχή της Ευρώπης. Επί του παρόντος, υπάρχουν 213 ιρλανδοί στρατιώτες στη δύναμη της KFOR που βρίσκεται στο Κοσσυφοπέδιο. Ο ρόλος τους είναι αναντικατάστατος για τη διαμόρφωση συνθηκών ειρήνης και σταθερότητας. Όπως επισημάνθηκε στην προηγούμενη παρέμβαση, όταν ψηφίζουμε τον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο μέλλον δεν πρέπει να λησμονούμε την πτυχή της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας, διότι σε αυτόν τον τομέα σημειώνουμε επιτυχία.

  Gisela Kallenbach, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, δεν υπάρχει απλή λύση για το μέλλον αυτού που απέμεινε από την πρώην Γιουγκοσλαβία, συμπεριλαμβανομένου του Κοσσυφοπεδίου. Ωστόσο, η λύση δεν διευκολύνεται με το να σταματάμε απλά να ασχολούμαστε με τα προβλήματα – το αντίθετο. Γι’ αυτό, χαίρομαι διότι μετά από οκτώ χρόνια διεθνούς διοίκησης έχει υποβληθεί μια απτή πρόταση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Σας απευθύνω έκκληση να εγκρίνουμε την πρόταση αυτή, διότι συμφωνεί κατά βάσιν με την έκθεση του κ. Lagendijk. Πρέπει να σταματήσει η κατάσταση της αβεβαιότητας στην οποία βρίσκονται οι Κοσσοβάροι οποιασδήποτε εθνοτικής προέλευσης και οι Σέρβοι. Μόνο έτσι θα καταστεί δυνατή η οικονομική ανάπτυξη που είναι επειγόντως απαραίτητη ως ένα βήμα προς την ένταξη στην ΕΕ. Σήμερα, κάθε καθυστέρηση της απόφασης και της συνακόλουθης ένταξης στην ΕΕ θα κοστίσει ακριβά στην περιοχή και στην ΕΕ.

  Tobias Pflüger, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, η μεγάλη πλειοψηφία της Ομάδας μας θα καταψηφίσει την έκθεση. Ο κύριος λόγος είναι ότι η έκθεση αντιμετωπίζει με μεγάλη αδιαφορία το διεθνές δίκαιο, όπως συμβαίνει και στην ίδια την έκθεση Ahtisaari. Ο κ. Ahtisaari πρότεινε να αναπτύξει η ΕΕ ένα είδος διαδόχου της UNMIK, πράγμα που σημαίνει πως η UNMIK θα συνεχιζόταν με άλλα μέσα, ανάμεσα στα οποία είναι και η επονομαζόμενη Διαχειριστική Υπηρεσία του Κοσσυφοπεδίου, που προέβη κυρίως σε ιδιωτικοποιήσεις στο Κοσσυφοπέδιο προκαλώντας τοπικά προβλήματα.

Θα θέλαμε να πούμε καθαρά πως η θέση του Κοινοβουλίου επ’ αυτού είναι μονόπλευρη και ικανή να προκαλέσει κλιμάκωση της κρίσης. Θα θέλαμε να επιστήσουμε άλλη μία φορά την προσοχή στην παράγραφο 3 της έκθεσης που ενέκρινε η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων – παραθέτω: «εκτιμά ότι κάθε διευθέτηση που αφορά το μελλοντικό καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου πρέπει να συνάδει με το διεθνές δίκαιο». Ελπίζω ότι η παράγραφος αυτή θα διατηρηθεί στην έκθεση. Άκουσα ότι υπάρχουν ήδη κάποιες πρώτες τροπολογίες που στοχεύουν στη διαγραφή της. Όλοι γνωρίζουμε πως ένα από τα αίτια της σημερινής κατάστασης στο Κοσσυφοπέδιο είναι ο επιθετικός πόλεμος που έκανε το ΝΑΤΟ εναντίον της Γιουγκοσλαβίας, και ερωτώ και πάλι –ρώτησα ήδη τον Επίτροπο– τι σκοπεύει να κάνει η ΕΕ αν η Σερβία και ιδίως η Ρωσία συνεχίσουν να λένε «όχι». Δεν έχω λάβει ακόμα καμία απάντηση, και αυτό σημαίνει πως πραγματικά υπάρχει εδώ πρόθεση να γίνουν ενέργειες που είναι αντίθετες με τη βούληση αυτών των δύο χωρών. Η μεγάλη πλειοψηφία της Ομάδας μου δεν θέλει να συμμετάσχει σε αυτό, και έτσι θα καταψηφίσουμε την έκθεση.

  Bastiaan Belder, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (NL) Κυρία Πρόεδρε, ο κ. Lagendijk εκπόνησε μια ισορροπημένη έκθεση σχετικά με την περίπλοκη κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο, και μια σημαντική πτυχή που έθιξε είναι η ιθαγένεια με βάση τον πολύγλωσσο και πολυεθνικό χαρακτήρα του Κοσσυφοπεδίου. Κατά παράδοξο τρόπο, στην έκθεση δεν αναφέρεται λέξη για το συγκεκριμένο καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου, παρότι αυτό συμβαίνει στην τροπολογία 13, την οποία θα στηρίξουμε.

Αυτό δεν το έπραξε μάλιστα ούτε ο ίδιος ο διαμεσολαβητής του ΟΗΕ, ο κ. Ahtisaari, ο οποίος παρέδωσε προχθές την τελική του έκθεση στο Συμβούλιο Ασφαλείας με μια απλή σύσταση: ανεξαρτησία υπό διεθνή εποπτεία για το Κοσσυφοπέδιο. Ο πρωθυπουργός Κοστούνιτσα, ωστόσο, ανέφερε την περασμένη εβδομάδα ότι η ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου δεν πρόκειται ποτέ να γίνει αποδεκτή ως επιλογή από τη Σερβία. Επιθυμεί ακόμη και την άσκηση δικαιώματος αρνησικυρίας από τη Ρωσία στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Αυτή η επιθυμία του είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με το αίτημα του αλβανικού κινήματος για αυτοδιάθεση. Ο δε ηγέτης των Αλβανών, ο κ. Kurti, δεν πρόκειται να δεχτεί τίποτε λιγότερο από άνευ όρων ανεξαρτησία. Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα, ο κίνδυνος σύγκρουσης μεταξύ των εθνοτήτων και περιφερειακής αστάθειας είναι ορατός.

Η μεγάλη πρόκληση για τη διεθνή κοινότητα είναι, συνεπώς, προφανής: πώς να συνδυάσει την περιφερειακή σταθερότητα με μια πολυεθνική ιθαγένεια σε ένα κυρίαρχο Κοσσυφοπέδιο. Την περασμένη εβδομάδα, ο Επίτροπος Rehn επεσήμανε ότι αυτό το θέμα θα αποτελέσει ουσιαστικά τη λυδία λίθο για την ΕΕ. Εύχομαι, λοιπόν, στην Επιτροπή και στο Συμβούλιο να επιδείξουν μεγάλη σύνεση, να συγκεντρώσουν την αναγκαία στήριξη και οι προσπάθειές τους να στεφθούν από επιτυχία.

  Alojz Peterle (PPE-DE). – (SL) Θέλω να συγχαρώ τον συνάδελφό μου, τον εισηγητή κ. Lagendijk, για την εξαιρετικά υπεύθυνη προσπάθειά του να εξασφαλίσει την ευρύτερη δυνατή πολιτική συναίνεση για την έκθεση με την οποία το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναλαμβάνει το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί ως προς την απόφαση σχετικά με το τελικό καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου, το οποίο μετά το 1999 τελεί υπό την προστασία του ΟΗΕ. Το λυπηρό γεγονός ότι οι διαπραγματεύσεις δεν κατέστη δυνατό να καταλήξουν σε λύση καθιστά ακόμη μεγαλύτερη την ευθύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το Κοσσυφοπέδιο, η Σερβία, η νοτιοανατολική Ευρώπη, αλλά και το σύνολο της Ευρώπης, έχουν ανάγκη την ειρήνη και τη σταθερότητα. Οι κάτοικοι αυτής της περιοχής έχουν δικαίωμα στην ειρήνη και τη σταθερότητα ανεξαρτήτως της εθνοτικής τους καταγωγής. Ενόψει των προβλημάτων και των εντάσεων που έχουν αναπτυχθεί στο Κοσσυφοπέδιο, ο χειρισμός της διαδικασίας εφαρμογής του τελικού καθεστώτος πρέπει να γίνει κατά τέτοιο τρόπο ώστε να αποτραπούν χαοτικές εξελίξεις οι οποίες ενδέχεται να πληγώσουν για μια ακόμη φορά την αξιοπρέπεια κάποιας από τις εθνικές ταυτότητες, ή να οδηγήσουν σε αποσταθεροποίηση, ή ακόμη και να δημιουργήσουν πρόσθετα εμπόδια για τις ευρωπαϊκές προοπτικές των χωρών της περιοχής.

Ο εισηγητής και όλοι εμείς δεσμευόμαστε από τις κοινές μας αξίες και αρχές, και ειδικότερα από τη συμφωνία της Θεσσαλονίκης για τις χώρες της νοτιοανατολικής Ευρώπης, η οποία προέκυψε από την επιθυμία να εξαλείψουμε οριστικά όλες τις πηγές συγκρούσεων σε αυτό το τμήμα της Ευρώπης. Εργαζόμαστε όλοι μαζί για μια λύση η οποία πρέπει να επιτρέψει τη συνύπαρξη των διαφορετικών εθνοτικών κοινοτήτων στο Κοσσυφοπέδιο και να δημιουργήσει το ταχύτερο δυνατόν συνθήκες υπό τις οποίες το Κοσσυφοπέδιο, το οποίο αντιμετωπίζει μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, θα μπορέσει να ξεκινήσει την πορεία του στον δρόμο της συμφιλίωσης, της προόδου και της ευημερίας.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. ROTHE
Αντιπροέδρου

  Hannes Swoboda (PSE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, το Σώμα θα εγκρίνει αύριο την έκθεση Lagendijk –υποθέτω, με πολύ μεγάλη πλειοψηφία– αυτό, όμως, θα εκφράζει κυρίως την υποστήριξη του έργου του κ. Ahtisaari και των συνεργατών του. Εγώ πιστεύω ότι, ουσιαστικά, η θέση που προτείνει ο κ. Ahtisaari είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε.

Το ερώτημα που τίθεται επανειλημμένα είναι: ανεξαρτησία – ναι ή όχι; Τα Ηνωμένα Έθνη θα αποφασίσουν για αυτό, και ελπίζω ότι, αφού μελετήσουν το θέμα, θα πάρουν τη σωστή απόφαση. Εμείς θα υποστηρίξουμε πλήρως την απόφαση αυτή. Ωστόσο, αυτό που έχει πραγματικά σημασία είναι τι θα γίνει μετά από την απόφαση για το καθεστώς. Το ζήτημα του καθεστώτος δεν θα λυθεί εύκολα για τη Σερβία –σε κανέναν δεν αρέσει να χάνει σημαντικό μέρος της επικράτειάς του– ας φανταστούμε πώς θα μας φαινόταν αν συνέβαινε αυτό στη χώρα μας.

Επίσης, η λύση του ζητήματος του καθεστώτος δεν πρόκειται να λύσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το ίδιο το Κοσσυφοπέδιο, καθώς τώρα είναι που αρχίζουν οι δυσκολίες ως προς τη δημιουργία ενός δικού του, ανεξάρτητου οικονομικού και κοινωνικού συστήματος. Οι πολίτες του Κοσσυφοπεδίου θα ρωτήσουν τότε: τι θα γίνει με τη δουλειά μου; Πρέπει να κερδίζω χρήματα, να έχω ένα σπίτι κλπ. – και αυτό θα είναι δύσκολο στη χώρα τους.

Όπως υποστηρίζει και υπογραμμίζει η έκθεση για την οποία θα ψηφίσουμε αύριο, το καθήκον της Ευρώπης είναι να βοηθήσει και τις δύο πλευρές να συνεργαστούν στην υποστήριξη αυτής της δύσκολης διαδικασίας με ευαισθησία, αξιοπρέπεια και αμοιβαίο σεβασμό. Αυτό είναι για εμάς το σημαντικότερο, και σε σχέση με την αυριανή απόφαση. Δηλώνομε ότι υποστηρίζουμε μια ξεκάθαρη απόφαση για το θέμα του καθεστώτος, επιβεβαιώνουμε όμως επίσης ότι η Ευρώπη –και ειδικά το Σώμα– πρέπει να υποστηρίξει και τις δύο πλευρές, προκειμένου τόσο το Κοσσυφοπέδιο όσο και η Σερβία να μπορούν να προσβλέπουν σε ένα λαμπρό μέλλον.

  Jelko Kacin (ALDE). – (SL) Αυτό το Σαββατοκύριακο τιμήσαμε στη Ρώμη και στο Βερολίνο την 50ή επέτειο από την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης και εορτάσαμε μια μακρά περίοδο ειρήνης. Στα δυτικά Βαλκάνια, όμως, αυτή η περίοδος δεν χαρακτηριζόταν μόνο από την ειρήνη, αλλά και από εξαιρετικά άγριους και καταστροφικούς πολέμους.

Η γενοκτονία στη Σρεμπρένιτσα έχει διδάξει σε όλους μας ότι δεν μπορούμε και δεν πρέπει να επιτρέψουμε ή να διακινδυνέψουμε την επανάληψη μιας τέτοιας ανθρώπινης καταστροφής στο Κοσσυφοπέδιο. Γι’ αυτό, πριν από οκτώ χρόνια, αναλάβαμε εγκαίρως προληπτική δράση παρεμβαίνοντας στρατιωτικά. Και τότε είχε διατυπωθεί η απειλή άσκησης δικαιώματος αρνησικυρίας στα Ηνωμένα Έθνη· παρόλα αυτά, όμως, μπορέσαμε να αναλάβουμε δράση. Σήμερα, το Κοσσυφοπέδιο ζει ακόμη στην αβεβαιότητα, χωρίς καθεστώς, χωρίς πρόσβαση σε διεθνείς πηγές χρηματοδότησης και χωρίς κρατική υπόσταση η οποία να λειτουργεί αποτελεσματικά με βάση τις αρχές του δικαίου. Μόνο ένα κράτος μπορεί και πρέπει να εξασφαλίσει τη βάση και το πλαίσιο για την οικονομική ανασυγκρότηση, τις εξωτερικές και εσωτερικές επενδύσεις και την απολύτως αναγκαία αύξηση της απασχόλησης. Μόνο ένα κράτος μπορεί να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η καθυστέρηση της διαδικασίας καθορισμού του καθεστώτος ενδέχεται να υπονομεύσει την εύθραυστη κατάσταση και να επιβραδύνει τις εποικοδομητικές διαδικασίες οι οποίες σταθεροποιούν την περιοχή, προάγουν την οικονομική και πολιτική συνεργασία μεταξύ γειτονικών κρατών και τα ενώνουν στην προσπάθειά τους να αναπτύξουν σχέσεις συνεργασίας με άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να μας χρησιμοποιήσουν ως πρότυπο για τη διαμόρφωση του περιβάλλοντός τους. Η δυναμική, ωστόσο, που προσφέρουν οι προσπάθειες του Martti Ahtisaari για τον καθορισμό του καθεστώτος του Κοσσυφοπεδίου μας βοηθά να προσφέρουμε περισσότερη ελπίδα και να μεταφέρουμε το πνεύμα και τις μεθόδους της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην καθημερινότητα όλων των κατοίκων αυτής της περιοχής.

Εκείνο που μας απασχολεί είναι το μέλλον τους, η συνύπαρξη και η ευημερία τους. Γι’ αυτό, φρονώ ότι οι πολιτικοί στη γειτονική Σερβία, το Μαυροβούνιο, την Αλβανία και την ΠΓΔΜ, καθώς και οι πολιτικοί της Κροατίας και της Βοσνίας, θα έχουν ένα επιπλέον κίνητρο να προσεγγίσουν περισσότερο την Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Hanna Foltyn-Kubicka (UEN). – (PL) Σας ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. Στην έκθεση την οποία συζητήσαμε, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποφάνθηκε για το ακανθώδες ζήτημα του μέλλοντος του Κοσσυφοπεδίου. Η επαρχία αυτή βρίσκεται στο κέντρο της Ευρώπης, και γι’ αυτό η Ευρώπη πρέπει να διαδραματίσει επίσης αποφασιστικό ρόλο για το μέλλον του. Εντούτοις, δεν μπορούμε να παρέμβουμε έτσι απλά, όπως υπογραμμίζεται στην έκθεση, χωρίς την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Επιπλέον, η έγκριση αυτή δεν πρόκειται να δοθεί χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Ρωσίας.

Στις επαφές τους με τη Δύση, οι Ρώσοι αντιμετωπίζουν το Κοσσυφοπέδιο ως ένα χρήσιμο διαπραγματευτικό χαρτί το οποίο μπορούν να χρησιμοποιήσουν στις διαπραγματεύσεις σχετικά με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.

Δεν πρέπει επίσης να λησμονούμε ότι η χορήγηση ανεξαρτησίας στο Κοσσυφοπέδιο θα δημιουργήσει ένα προηγούμενο το οποίο η Ρωσία ενδέχεται να θελήσει να επικαλεστεί κατά τις διαπραγματεύσεις σχετικά με άλλες περιοχές, όπως η Αμπχαζία, η Υπερδνειστερία ή η Νότια Οσετία. Πρέπει, συνεπώς, να υπογραμμίσουμε με έμφαση ότι το Κοσσυφοπέδιο αποτελεί μοναδική περίπτωση και εξαίρεση, και ότι η Ρωσία δεν μπορεί να την χρησιμοποιήσει ως μέσο επανάκαμψής της ως υπερδύναμης.

  Erik Meijer (GUE/NGL). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, το Κοσσυφοπέδιο ήταν κατ’ εξοχήν διασπαστικό στοιχείο στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Προτού ακόμη κερδίσουν την ανεξαρτησία τους η Σλοβενία και η Κροατία, οι κάτοικοι του Κοσσυφοπεδίου είχαν αποκοπεί συναισθηματικά από τη Σερβία. Ήδη από τότε, είχαν δημιουργήσει δικές τους διοικητικές δομές και εκπαιδευτικό σύστημα και υπονόμευαν όλα τα κρατικά όργανα. Απαιτούσαν την αναγνώριση της ανεξαρτησίας τους από τη διεθνή κοινότητα· αντ’ αυτού, όμως, αναγκάστηκαν να υποστούν τον πόλεμο και την εκ νέου κατοχή.

Μετά το 1999, ο στρατός και οι αξιωματούχοι της Σερβίας αντικαταστάθηκαν από άλλους αποικιοκράτες. Οι κάτοικοι του Κοσσυφοπεδίου επιθυμούν μόνο ένα πράγμα: την αυτοδιάθεσή τους –Vetevendosje– όπως βλέπει κανείς γραμμένο σε όλους τους τοίχους. Η παράταση της παρούσας κατάστασης αβεβαιότητας θα υποθάλψει τη στασιμότητα και το έγκλημα. Η υποχρεωτική επαναφορά στους κόλπους της Σερβίας θα οδηγήσει αναπόφευκτα είτε σε εμφύλιο πόλεμο είτε σε δύο εκατομμύρια προσφύγων. Αυτή η προοπτική είναι χειρότερη από μια ακόμη παραβίαση του διεθνούς δικαίου το οποίο, χωρίς προηγούμενη συμφωνία, δεν επιτρέπει την απόσχιση.

Για το μέλλον της ίδιας της Σερβίας, θα ήταν καλύτερο αν μπορούσε επιτέλους να απαλλαγεί από το βάρος αυτής της εθνικιστικής μάχης γοήτρου όσον αφορά το Κοσσυφοπέδιο. Όλοι γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει άλλη οριστική λύση πέραν της ανεξαρτητοποίησης του Κοσσυφοπεδίου, όμως κανείς δεν τολμά να αναλάβει πρώτος την ευθύνη για κάτι τέτοιο. Δυστυχώς, αυτό σημαίνει ότι θα καθυστερήσει σημαντικά η εφαρμογή της αποδυναμωμένης πρότασης Ahtisaari.

  Doris Pack (PPE-DE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, συγχαρητήρια στον κ. Lagendijk! Βασικά δεν υπάρχει κανένας λόγος να μιλήσω, θα μπορούσα απλά να υποστηρίξω όσα είπατε, όπως έκαναν ο κ. Swoboda και η κ. Kallenbach. Παρόλα αυτά, θα κάνω ορισμένες παρατηρήσεις.

Θα ήθελα να προειδοποιήσω εκ των προτέρων ότι, μετά από μια συζήτηση τέτοιου είδους, εύκολα μπορεί κανείς να θεωρηθεί από τον εξωτερικό κόσμο και ιδίως από την ίδια την περιοχή αντι-σέρβος ή φιλοαλβανός. Θέλω να διαμαρτυρηθώ για αυτό. Προσπαθήσαμε πραγματικά για χρόνια να βοηθήσουμε τους ανθρώπους στη Σερβία και στο Κοσσυφοπέδιο να έχουν ένα μέλλον γεμάτο ειρήνη και ευημερία. Η δημιουργία των απαραίτητων προϋποθέσεων είναι δύσκολη και η λύση που πρότεινε ο κ. Ahtisaari δίνει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να αφήσουν επιτέλους πίσω τους το δηλητηριασμένο παρελθόν του Μιλόσεβιτς. Δεν ξέρω αν αυτό μπορεί να είναι δίκαιο, αγαπητέ κ. Tabajdi. Οι δίκαιες λύσεις επιτυγχάνονται πολύ δύσκολα. Οπωσδήποτε, δεν βλέπω άλλη δυνατότητα από αυτήν που προτείνεται τώρα.

Ασφαλώς δεν έγιναν ποτέ σωστές διαπραγματεύσεις μεταξύ Σέρβων και Αλβανών. Οι ακραίες απόψεις απείχαν τόσο πολύ ώστε δεν έγιναν ποτέ διαπραγματεύσεις. Γι’ αυτό, δεν θα πρέπει να παρατείνουμε άλλο τη διαδικασία. Καταλαβαίνω επίσης ότι καμία σερβική κυβέρνηση δεν θα επικυρώσει ποτέ την απώλεια του Κοσσυφοπεδίου. Ωστόσο, εάν οι σέρβοι πολιτικοί είναι ειλικρινείς –και φυσικά ορισμένοι είναι, όταν συζητά κανείς μαζί τους– θα γνωρίζουν ασφαλώς ότι δεν υπάρχει ειρηνικό μέλλον με το Κοσσυφοπέδιο στην εθνική τους επικράτεια, και αυτό το ειρηνικό μέλλον το αξίζουν οι άνθρωποι στη Σερβία και στο Κοσσυφοπέδιο και ιδίως οι νέοι. Οι πολιτικοί πρέπει να αναρωτηθούν ποιος θέλει σήμερα στη Σερβία να επωμιστεί τις συνέπειες της παραμονής του Κοσσυφοπεδίου στη Σερβία, τόσο τις οικονομικές όσο και όλες τις πολιτικές συνέπειες. Οι Αλβανοί πρέπει να δώσουν στους Σέρβους που θέλουν να ζήσουν στην πατρίδα τους στο Κοσσυφοπέδιο τη δυνατότητα να το κάνουν και να επιστρέψουν, εφ’ όσον το θέλουν.

Το σχέδιο Ahtisaari είναι, κατά τη γνώμη μου, η μόνη βάση για μια ειρηνική συνύπαρξη. Δυστυχώς, στις συζητήσεις αγνοούνται συχνά τα χρόνια του καθεστώτος φυλετικού διαχωρισμού, από το 1989 ως το 1998. Αυτό συνέβη και πάλι σήμερα, το παρατήρησα για παράδειγμα στα σχόλια του κ. Pflüger. Δεν πιστεύω ότι η αρχή ήταν η επίθεση του ΝΑΤΟ, αλλά θεωρώ ότι όλα άρχισαν με την ανάκληση της αυτονομίας του Κοσσυφοπεδίου. Το Συμβούλιο Ασφαλείας πραγματικά θα έκανε καλά να κόψει σύντομα τον γόρδιο δεσμό, έτσι ώστε να μπορέσουμε να συνεχίσουμε την εργασία μας και να βοηθήσουμε τόσο τη Σερβία όσο και την Αλβανία στην ειρηνική τους πορεία προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Jan Marinus Wiersma (PSE). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, είναι αυτονόητο ότι συγχαίρω τον φίλο και συνάδελφο κ. Lagendijk για την έκθεσή του, παρότι δεν συμμεριζόμαστε τις ίδιες απόψεις σε όλες τις λεπτομέρειες.

Ως πολιτική ομάδα, χαιρετίζουμε ασφαλώς τις προτάσεις τις οποίες παρουσίασε ο διαπραγματευτής, κ. Ahtisaari, την περασμένη Δευτέρα στη Νέα Υόρκη. Αυτό αντικατοπτρίζεται επίσης με σαφήνεια στην έκθεση επί της οποίας θα κληθούμε να ψηφίσουμε αύριο. Στο πλαίσιο αυτό, η Ομάδα μας στηρίζει την έκθεση στην παρούσα της μορφή. Αυτές οι προτάσεις, όπως διατυπώνονται σε αυτήν την πλατφόρμα, έχουν επίσης τη στήριξη του Συμβουλίου και της Επιτροπής.

Εκείνο, όμως, που θεωρούμε ότι έχει τώρα τη μεγαλύτερη σημασία είναι να αποφασίσει το Συμβούλιο Ασφαλείας επί του καθεστώτος του Κοσσυφοπεδίου. Αυτό πρέπει να γίνει χωρίς περιττές καθυστερήσεις, προκειμένου να αρθεί γρήγορα η αβεβαιότητα στο Κοσσυφοπέδιο και να μπορέσουν Κοσσοβάροι και Σέρβοι να επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους στο ευρωπαϊκό τους μέλλον.

Δεν είναι, όμως, σκόπιμο να λάβει από τώρα θέση επί του θέματος η Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε αυτό το πλαίσιο, κατά τη γνώμη μας, η ΕΕ δεν μπορεί να προδικάζει το τελικό αποτέλεσμα όσον αφορά το καθεστώς που θα αποφασίσει το Συμβούλιο Ασφαλείας. Το ενδιάμεσο καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου στηρίζεται σε ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας· το ίδιο, λοιπόν, πρέπει να ισχύσει και για το οριστικό του καθεστώς. Αυτό έχει τεράστια σημασία για τη διεθνή νομιμοποίηση της απόφασης, και γι’ αυτό απορρίψαμε τις τροπολογίες του κ. Posselt.

Είναι επίσης επιβεβλημένο για την εσωτερική νομιμοποίηση της απόφασης επί του καθεστώτος. Άλλωστε, η ΕΕ θα ξεκινήσει το ουσιαστικό της έργο μόνο μετά τη λήψη της απόφασης στη Νέα Υόρκη. Σε μεγάλο βαθμό, η ΕΕ θα είναι υπεύθυνη για τον έλεγχο της διαδικασίας εφαρμογής του καθεστώτος. Η Ένωση πρέπει, λοιπόν, να είναι προετοιμασμένη να αναλάβει τα καθήκοντά της, όμως πρέπει, πάνω από όλα, να αποφύγει να βρεθεί εξαρχής εν μέσω διασταυρουμένων πυρών· γι’ αυτό, εξάλλου, η πολιτική μου ομάδα θα καταψηφίσει την τροπολογία με την οποία εγκρίνεται το καθεστώς χωρίς να έχει προηγηθεί η σχετική συζήτηση στη Νέα Υόρκη.

Στο πλαίσιο αυτό, ακολουθούμε τη γραμμή της Προεδρίας, αλλά και της Επιτροπής, καμία εκ των οποίων δεν ανέφερε ότι το εν λόγω καθεστώς θα εγκριθεί από σήμερα το απόγευμα.

  Andrzej Tomasz Zapałowski (UEN). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, η συζήτηση σχετικά με το Κοσσυφοπέδιο έχει φέρει στην επιφάνεια ένα θέμα τεράστιας σημασίας στο πεδίο των διεθνών σχέσεων. Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια η διεθνής κοινότητα παραβιάζει την εδαφική κυριαρχία μιας ευρωπαϊκής χώρας. Παρότι είναι αλήθεια ότι δεν έχουν διατυπωθεί προτάσεις για ανεξαρτητοποίηση της νέας αυτής πολιτικής οντότητας, το νέο αυτό οιονεί κράτος αναμένεται να έχει δικό του εθνικό ύμνο, σημαία και περιορισμένου μεγέθους στρατό. Θα παραμείνει επίσης επ’ αόριστον υπό διεθνή έλεγχο.

Αυτή η νέα προσέγγιση ως προς τη διεθνή παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις ενός κυρίαρχου κράτους θα δημιουργήσει ένα προηγούμενο το οποίο ενδέχεται να ενθαρρύνει, στο μέλλον, απόπειρες της διεθνούς κοινότητας να κατευθύνει τις εσωτερικές υποθέσεις άλλων χωρών οι οποίες θα αντιμετωπίζουν λιγότερο σημαντικά προβλήματα.

Η μόνη λογική λύση είναι να παραμείνει τυπικά το Κοσσυφοπέδιο στους κόλπους της Δημοκρατίας της Σερβίας και να του χορηγηθεί μεγαλύτερος βαθμός αυτονομίας, ενώ συγχρόνως πρέπει να ληφθούν μέτρα ταχείας εφαρμογής για την ένταξη της περιοχής στην Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι, ακόμη και ανεξάρτητο, το Κοσσυφοπέδιο θα συνεχίσει να διαθέτει σημαντική σερβική μειονότητα, η οποία θα αποσταθεροποιεί τη χώρα.

  Αδάμος Αδάμου (GUE/NGL). – Κυρία Πρόεδρε, η κατάσταση στο Κόσοβο, συνέχεια και συνέπεια επεμβατικών πολιτικών, αποτελεί άλλο ένα πρόβλημα που πρέπει να επιλυθεί μέσα στα πλαίσια του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Η πρόταση Αχτισάαρι όμως, την οποία ουσιαστικά υιοθετεί η έκθεση που εξετάζουμε, αντίκειται σε βασικές αρχές του Διεθνούς Δικαίου, στον ίδιο το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, και προβλέπει παραχάραξη των συνόρων και στρέβλωση της Ιστορίας της περιοχής, σε βάρος της σερβικής κοινότητας.

Η συνολική πρόταση Αχτισάαρι προωθεί τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους, και αυτό μάλιστα στο βαθμό που θα είναι ανεξάρτητο, με τόση νατοϊκή στρατιωτική παρουσία και εφαρμογή της ευρωπαϊκής πολιτικής ασφάλειας. Φοβούμαι ότι θα λειτουργήσει σαν προτεκτοράτο, παρά σαν ανεξάρτητο κράτος.

Ήμασταν και θα συνεχίσουμε να είμαστε υπέρ της αυτοδιάθεσης των λαών, όχι όμως όταν χρησιμοποιείται αδιάκριτα στη βάση δύο μέτρων και δύο σταθμών. Να θυμίσουμε μόνο ότι μετά τη διαδικασία της αποαποικιοποίησης και πριν τον κατατεμαχισμό της Γιουγκοσλαβίας, μοναδική αναγνώριση απόσχισης από τη διεθνή κοινότητα για πολύ συγκεκριμένους λόγους, υπήρξε αυτή του Μπαγκλαντές από το Πακιστάν. Και να προειδοποιήσουμε ότι η ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου θα αποτελέσει άνοιγμα του ασκού του Αιόλου και θα οδηγήσει στην ενδυνάμωση κάθε λογής αποσχιστικών ενεργειών.

  Francisco José Millán Mon (PPE-DE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, το θέμα του Κοσσυφοπεδίου είναι περίπλοκο και έχει πολλές επιπτώσεις σε διαφορετικά επίπεδα· επηρεάζει τις βασικές αρχές που ρυθμίζουν τη λειτουργία της διεθνούς κοινότητας. Σε αυτό το θέμα, επομένως, είναι απαραίτητο να ενεργήσουμε προσεχτικά, αναζητώντας την ευρύτερη δυνατή συναίνεση και λαμβάνοντας υπόψη το διεθνές δίκαιο.

Το Κοσσυφοπέδιο είναι επίσης μια εξαιρετική περίπτωση. Αυτό έχει αναγνωριστεί από τον ειδικό απεσταλμένο των Ηνωμένων Εθνών και τη μεγάλη πλειοψηφία της διεθνούς κοινότητας. Λόγω αυτού του ιδιαίτερου χαρακτήρα δεν αποτελεί προηγούμενο για άλλες πιθανές περιπτώσεις στην Ευρώπη: αυτό δηλώνεται στο κείμενο του ψηφίσματος που θα ψηφίσουμε αύριο.

Όπως δήλωσε η ομάδα επαφής στα συμπεράσματά της τον Ιανουάριο του 2006, η ιδιαίτερη φύση των προβλημάτων του Κοσσυφοπεδίου οφείλεται, μεταξύ άλλων, στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και τις επακόλουθες συγκρούσεις, στην εθνική κάθαρση και στα γεγονότα του 1999, εκ των οποίων θα ήθελα να υπογραμμίσω τη στρατιωτική παρέμβαση του NATO εκείνο το έτος. Ένας άλλος παράγοντας που καθιστά την περίπτωση του Κοσσυφοπεδίου ιδιάζουσα είναι η μακρά περίοδος διεθνούς διοίκησης σύμφωνα με την απόφαση 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα ο κ. Ahtisaari να είχε βρει μια λύση που θα είχε την έγκριση και των δύο πλευρών: της Σερβίας και του Κοσσυφοπεδίου. Σε σχέση με τόσο ευαίσθητα θέματα που αφορούν βασικές αρχές και σε μια περιοχή που έχει υποστεί μακρά περίοδο σύγκρουσης και αστάθειας, μια αμοιβαία αποδεκτή λύση με διαπραγματεύσεις θα ήταν το καλύτερο. Δυστυχώς, όμως, οι διαπραγματεύσεις κατά τη διάρκεια του 2006 και τις αρχές του 2007 απέτυχαν να προσεγγίσουν τις διαφορετικές θέσεις.

Τώρα εναπόκειται στο Συμβούλιο Ασφαλείας να συζητήσει την πρόταση του κ. Ahtisaari και, σε αυτήν τη βάση, να λάβει τις κατάλληλες αποφάσεις. Είναι σαφές ότι ούτε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ούτε κανένα άλλο θεσμικό όργανο δεν είναι αρμόδιο για να αποφασίσει σχετικά με το τελικό καθεστώς της περιοχής· πρέπει να θεσπιστεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας που υιοθέτησε την απόφαση 1244. Θα ήθελα να είναι δυνατό να προσπαθήσει το Συμβούλιο Ασφαλείας, εντός ενός εύλογου χρονοδιαγράμματος, να επιτύχει συμφωνία μεταξύ των μερών.

Εν πάση περιπτώσει, ελπίζω ότι τα μέλη του Συμβουλίου, ιδιαίτερα τα μόνιμα μέλη του, θα διαδραματίσουν εποικοδομητικό ρόλο σε μια τόσο αποφασιστική στιγμή όπως αυτή, όπως ζητάμε στο κείμενο που θα ψηφίσουμε αύριο.

  Adrian Severin (PSE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, κάθε φορά που βρίσκουμε μια δίκαιη, εφικτή και βιώσιμη λύση για την υπέρβαση μιας κρίσης, επιθυμούμε να λειτουργεί ως προηγούμενο. Το γεγονός και μόνον ότι δεν επιθυμούμε η λύση μας για το Κοσσυφοπέδιο να λειτουργήσει αυτήν τη φορά ως προηγούμενο αποτελεί αναγνώριση του γεγονότος ότι η λύση αυτή είναι ατυχής, ή τουλάχιστον ασύνετη. Αποτελεί δε ευσεβή πόθο να πιστεύουμε ότι κανείς δεν θα την χρησιμοποιήσει ως προηγούμενο. Πρέπει, λοιπόν, να αναζητήσουμε τρόπους αντιστάθμισης των κινδύνων που συνεπάγεται.

Στο πλαίσιο αυτό, μπορούν να εξεταστούν τέσσερις προτάσεις. Πρώτον: να δεχτούμε και να δηλώσουμε ότι η λύση στην περίπτωση του Κοσσυφοπεδίου στηρίζεται και πρέπει να συνάδει με την αρχή της περιφερειακής ασφάλειας. Δεύτερον: να συμφωνήσουμε ως προς το ενδεχόμενο να καταστεί το Κοσσυφοπέδιο ανεξάρτητο μόνον εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εφόσον θα έχει εκπληρώσει τα κριτήρια ένταξης. Τρίτον: να προσφέρουμε αμέσως στη Σερβία ένα σχέδιο δράσης για την προσχώρησή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς την επιβολή επιπλέον όρων και προϋποθέσεων. Τέταρτον: να συγκαλέσουμε διεθνή διάσκεψη για τα δυτικά Βαλκάνια, με στόχο να ενταχθεί η λύση στο ζήτημα του Κοσσυφοπεδίου σε μια δέσμη συμφωνιών η οποία θα αφορά το σύνολο της περιοχής.

Αν δεν υιοθετήσουμε μια προσέγγιση η οποία θα υπερβαίνει τα γεωγραφικά όρια του Κοσσυφοπεδίου και τον χρονικό ορίζοντα της τρέχουσας συγκυρίας, οι συνέπειες αυτού του σχεδίου ενδέχεται να στραφούν εναντίον μας.

  Ιωάννης Κασουλίδης (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, ο εισηγητής, κ. Lagendijk, και ο σκιώδης εισηγητής μας, κ. Posselt, επιτέλεσαν όντως θαυμάσιο έργο. Εντούτοις, δεν θα υπερψηφίσω την έκθεση για λόγους αρχής. Φρονώ ότι μια τέτοια διαμάχη μπορεί να επιλυθεί μέσω συμφωνιών οι οποίες θα προκύψουν κατόπιν διαπραγμάτευσης μεταξύ των ενδιαφερομένων πλευρών, και όχι μέσω μονομερών ενεργειών ή εξαναγκασμών από εξωτερικούς παράγοντες. Μια διαρκής λύση προϋποθέτει τη βούληση αυτών που θα κληθούν να την εφαρμόσουν.

Δεν αποδέχομαι την ιδέα ενός ανεξαρτήτου κράτους με περιορισμένη κυριαρχία. Ένα ανεξάρτητο κράτος διαθέτει πλήρη κυριαρχία· διαφορετικά, υπάρχει πρόβλημα όσον αφορά την ανεξαρτητοποίησή του.

Γνωρίζω ότι η μόνη ρεαλιστική έκβαση για το Κοσσυφοπέδιο δεν μπορεί να είναι η αποκατάσταση της σερβικής κυριαρχίας, ούτε η διαίρεση ή η ένωση με μια τρίτη χώρα. Η διαδικασία των διαπραγματεύσεων ενδέχεται ίσως να έχει διαρκέσει πολύ, όμως η έκθεση Ahtisaari δημοσιεύτηκε πριν από λίγες μόλις εβδομάδες. Γιατί βιαζόμαστε τόσο πολύ να συμπεράνουμε ότι οι θέσεις των δύο πλευρών είναι αγεφύρωτες; Οφείλουμε να τις ενθαρρύνουμε να αντιληφθούν ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή πέραν της διαπραγμάτευσης εντός ευλόγων χρονικών περιθωρίων με βάση αυτήν την έκθεση.

Ο Επίτροπος δήλωσε ότι η συνεργασία με τη Σερβία μπορεί να χρησιμεύσει ως διπλωματικό εργαλείο ώστε να ενθαρρυνθεί το Βελιγράδι να ευθυγραμμιστεί με τις προτάσεις Ahtisaari. Φρονώ ότι η αρετή της υπομονής είναι παράγοντας της διεθνούς διπλωματίας.

  Józef Pinior (PSE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, η διευθέτηση του καθεστώτος του Κοσσυφοπεδίου είναι μια καλή δοκιμασία της εκκολαπτόμενης εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Καταρχάς, πρέπει να εκφράσουμε την εκτίμησή μας για τις προσπάθειες του Martti Ahtisaari, ειδικού απεσταλμένου του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών για το μελλοντικό καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου, και για το σχέδιό του.

Δεύτερον, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπογραμμίζει ότι η όποια συμφωνία για τη διευθέτηση του μελλοντικού καθεστώτος του Κοσσυφοπεδίου πρέπει να συνάδει με τις δημοκρατικά εκπεφρασμένες επιθυμίες των κατοίκων του Κοσσυφοπεδίου και συγχρόνως να σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και το διεθνές δίκαιο.

Τρίτον, το πρόβλημα του Κοσσυφοπεδίου πρέπει να προσεγγίζεται στο ευρύτερο πλαίσιο της κατάστασης στα Βαλκάνια.

Σε μια περίοδο κατά την οποία εορτάζουμε τη συμπλήρωση πενήντα χρόνων από την υπογραφή των Συνθηκών της Ρώμης, θέλω να δώσω ιδιαίτερη έμφαση στην πολιτική ευθύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να θέσει τους όρους και να ανοίξει τον δρόμο για μελλοντική προσχώρηση της Σερβίας στην ΕΕ. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να διαδραματίσει τον ιστορικό ρόλο που της αναλογεί συμβάλλοντας στην προώθηση της δημοκρατίας και της ευημερίας προς όφελος όλων των λαών των δυτικών Βαλκανίων.

  Peter Šťastný (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, αξιότιμοι βουλευτές, παρά την πεποίθησή μου ότι δεν καταβλήθηκε όντως κάθε δυνατή προσπάθεια στον κοινό μας στόχο να πείσουμε τη σερβική πλευρά να υποστηρίξει την τελική συμφωνία, χαιρετίζω την έκθεση Lagendijk καθότι δίνει έμφαση στην ανάγκη εξασφάλισης της συμφωνίας και των δύο εμπλεκομένων πλευρών.

Γνωρίζω ότι ο λαός του Κοσσυφοπεδίου δεν μπορεί να συνεχίσει να ζει υπό καθεστώς αβεβαιότητας. Καταβάλλει πολύ υψηλό τίμημα για κάθε επιπλέον ημέρα παράτασης των διαπραγματεύσεων. Εντούτοις, δεν πρέπει να λησμονούμε τα διδάγματα της ιστορίας: τι θα συμβεί αν αποφασιστεί από τρίτους η τελική έκβαση μιας σύγκρουσης μεταξύ δύο χωρών χωρίς τη σαφή συναίνεση των βασικών ενδιαφερομένων. Αυτή ακριβώς είναι η κατεύθυνση προς την οποία κινείται η έκθεση του κ. Ahtisaari, η οποία δεν έχει, δυστυχώς, επιτύχει τη στήριξή της από τη Σερβία.

Επί του παρόντος, φαίνεται ότι όλες οι αποφάσεις έχουν ληφθεί και ότι το Κοσσυφοπέδιο θα διαθέτει σύντομα το οριστικό καθεστώς του. Αν, όμως, επιθυμούμε όντως τη μόνιμη ειρήνη και ευημερία στα δυτικά Βαλκάνια, πρέπει να συνεχίσουμε να ενθαρρύνουμε το Βελιγράδι να προσυπογράψει αυτήν τη συμφωνία. Έχουμε στη διάθεσή μας τους πόρους της ΕΕ και τα διεθνή πολιτικά όργανα για την επίτευξη αυτού του στόχου. Εξακολουθώ να εύχομαι το καλύτερο, και γι’ αυτό θα υπερψηφίσω την έκθεση Lagendijk, αναγνωρίζοντας συγχρόνως το γεγονός ότι, όταν ανακοινωθεί το οριστικό καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου, δεν πρέπει να θεωρηθεί ότι έχει ολοκληρωθεί το έργο που οφείλουν να επιτελέσουν όλες οι πλευρές. Όσο συντομότερα πείσουμε τη Σερβία να αποδεχτεί τη συμφωνία, τόσο καλύτερα θα είναι τα αποτελέσματα για τα Βαλκάνια και για την Ευρώπη συνολικά.

  Monika Beňová (PSE). – (SK) Όπως και οι συνάδελφοί μου, θέλω να συγχαρώ τον εισηγητή για το έργο του, καθώς και τον σκιώδη εισηγητή μας, τον κ. Tabajdi, για τις προσπάθειες που κατέβαλε. Νομίζω ότι έχουμε μελετήσει επί μακρόν αυτό το θέμα στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, ενώ έχουμε επίσης συναντηθεί με εκπροσώπους τόσο της Πρίστινας όσο και του Βελιγραδίου. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ καλείται τώρα να αποφασίσει για το καθεστώς και κυρίως για το μέλλον των ανθρώπων που ζουν σήμερα στο Κοσσυφοπέδιο. Η απόφαση αυτή θα έχει αντίκτυπο τόσο για τους Σέρβους όσο και για τους Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου. Θα έχει επίσης αντίστοιχο αντίκτυπο για τους χριστιανούς και για τους μουσουλμάνους. Θα επηρεάσει δε τις εξελίξεις όσον αφορά την ποιότητα της ζωής τους.

Ως βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, λυπούμαι πολύ διότι έχουμε υποχρεώσει τη Σερβία να στραφεί προς τη Ρωσία και να προσπαθεί να χρησιμοποιήσει τη Ρωσία ως άσσο για την προάσπιση των σερβικών συμφερόντων στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Οφείλω να επισημάνω ότι δεν πιστεύω ότι αύριο, όταν μας ζητηθεί να ψηφίσουμε επί της έκθεσης, οι βουλευτές θα στηρίξουν τροπολογίες οι οποίες διαβρώνουν δραστικά τα νόμιμα δικαιώματα της μιας ή της άλλης πλευράς. Φρονώ ότι αυτό το αξιότιμο Κοινοβούλιο θα στηρίξει μόνο προτάσεις οι οποίες αντιμετωπίζουν τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη ισότιμα και δίκαια.

  Olli Rehn, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, αξιότιμοι βουλευτές, θέλω να σας ευχαριστήσω για αυτήν την πολύ ουσιαστική και υπεύθυνη συζήτηση. Φρονώ ότι η έκθεσή σας –και εμπιστεύομαι το αποτέλεσμα της αυριανής σας ψηφοφορίας– θα ενισχύσει περαιτέρω την ενότητα της Ευρώπης στην προσπάθεια για επιτυχή έκβαση της διαδικασίας που αφορά το καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου.

Με την κατάθεση της πρότασης του προέδρου Ahtisaari στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, η διαδικασία αυτή εισέρχεται πλέον στην αποφασιστική της φάση. Ευελπιστώ ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας θα ανταποκριθεί στις ευθύνες του, και ελπίζω ότι θα εγκρίνει εγκαίρως την πρόταση.

Έτσι θα ξεκινήσει η δυσκολότερη για εμάς φάση, η εφαρμογή του καθεστώτος, το οποίο, όπως ελέχθη σήμερα στο παρόν Σώμα, αποτελεί πραγματική λυδία λίθο για την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας της ΕΕ. Εκτιμώ, λοιπόν, ιδιαιτέρως τη στήριξη που προσφέρει σε αυτήν την πρόκληση που αντιμετωπίζουμε από κοινού το Κοινοβούλιο και ο εισηγητής του για το Κοσσυφοπέδιο, ο κ. Lagendijk.

Εν κατακλείδι, χαίρομαι διότι τα τρία θεσμικά όργανα συμμερίζονται την άποψη ότι η ενότητα της Ευρώπης και ο ηγετικός ρόλος της ΕΕ εξακολουθούν να θεωρούνται στοιχεία αναγκαία για την επίτευξη μιας διαρκούς λύσης η οποία θα δημιουργήσει ένα δημοκρατικό και πολυεθνικό Κοσσυφοπέδιο και θα διασφαλίσει μόνιμη περιφερειακή σταθερότητα. Συγχρόνως, προσφέρουμε στη Σερβία μια απτή ευρωπαϊκή προοπτική η οποία μπορεί να την βοηθήσει να αφήσει πίσω της το εθνικιστικό παρελθόν και να στραφεί προς ένα ευρωπαϊκό μέλλον.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο, στις 11.00.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 142)

  Marianne Mikko (PSE) , γραπτώς. – (ET) Μετά από μια περίοδο οκτώ ετών, η διεθνής κοινότητα έχει πειστεί ότι η ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου είναι ο καλύτερος τρόπος εξασφάλισης της σταθερότητας στην περιοχή. Ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ κ. Ahtisaari παρουσίασε μια έκθεση στην οποία προτείνεται να παραχωρηθούν στο Κοσσυφοπέδιο όλα τα χαρακτηριστικά της ανεξαρτησίας, χωρίς όμως να χρησιμοποιείται η ίδια η λέξη «ανεξαρτησία».

Στην έκθεση την οποία εκπόνησε ο συνάδελφός μου Joost Lagendijk επαναλαμβάνονται όλα εκείνα τα στοιχεία που ήδη γνωρίζουμε και υποστηρίζεται η πρόταση Ahtisaari ως βάση για τη διευθέτηση του καθεστώτος του Κοσσυφοπεδίου. Θέλω, εντούτοις, να ρωτήσω αν η συστηματοποίηση και η παράφραση είναι η μόνη προστιθέμενη αξία που μπορεί να προσφέρει το Κοινοβούλιο.

Σε μία από τις προτάσεις τροπολογιών, ένας από τους συντάκτες της οποίας είναι ο ίδιος ο κ. Lagendijk, προτεινόταν η προσθήκη στην έκθεση της έννοιας της κυριαρχίας υπό επιτήρηση, η οποία αποτελεί ουσιαστικά τον κεντρικό ιστό της έκθεσης. Αυτή ακριβώς η σαφήνεια αναμένεται από την ΕΕ.

Το συνηθέστερο επιχείρημα κατά της πρότασης τροπολογίας είναι ο φόβος της ρωσικής δυσαρέσκειας. Για πολλούς μήνες, η Μόσχα απευθύνει την προειδοποίηση ότι τυχόν ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου θα δημιουργήσει ένα προηγούμενο βάσει του οποίου η Υπερδνειστερία, η Αμπχαζία και η Οσετία θα διεκδικήσουν επίσης την ανεξαρτησία τους.

Το Κρεμλίνο, όμως, γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν μπορεί να δημιουργηθεί κανένα νομικό προηγούμενο. Το Κοσσυφοπέδιο είναι η μόνη περιοχή στην οποία ο ΟΗΕ διαθέτει εξουσιοδότηση ώστε να προτείνει την ανεξαρτησία. Ως μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, στις 10 Ιουνίου 1999, η Ρωσία έδωσε την έγκρισή της για την ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου.

Η Ρωσία επιχειρεί απλώς να αποφύγει τη συρρίκνωση της σφαίρας επιρροής της στην Ευρώπη. Αμφιβάλλω αν θα είναι διατεθειμένη να αναλάβει την ευθύνη για μια νέα αιματοχυσία στο Κοσσυφοπέδιο, η οποία μπορεί να προκληθεί εφόσον δεν χορηγηθεί η ανεξαρτησία.

Ο απώτερος στόχος μας είναι η αποτροπή του ανθρώπινου πόνου και η διασφάλιση της δημοκρατίας και της οικονομικής ανάπτυξης. Αυτό απαιτεί ενίοτε τόλμη.

  Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL). – Η Ε.Ε. και το Ευρωκοινοβούλιο με την αποδοχή της Έκθεσης Αχτισάαρι για την δημιουργία «ανεξάρτητου» προτεκτοράτου του Κοσσόβου, υπό Ευρωνατοϊκή κατοχή, δημιουργεί ένα πρωτοφανές παγκόσμιο δεδομένο απόσχισης και δημιουργίας ενός νέου κράτους. Ανατρέπει και παραβιάζει όλες τις μέχρι τώρα συμφωνίες και αρχές του ΟΗΕ και του διεθνούς δικαίου που διαμορφώθηκε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Έκθεση που υπερψήφισαν στο Ευρωκοινοβούλιο Λαϊκό Κόμμα, Φιλελεύθεροι και Σοσιαλδημοκράτες προωθεί νέα επαναχάραξη των συνόρων στα Βαλκάνια, διαιωνίζει την παρουσία των Ευρωνατοϊκών στρατιωτικών δυνάμεων κατοχής, ασκεί ωμό εκβιασμό στη Σερβία, την ίδια στιγμή που με προκλητική θρασύτητα ενοχοποιεί και καταδικάζει τον σέρβικο πληθυσμό του Κοσσόβου και την ίδια την Σερβία. Ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου για την όξυνση εθνοτικών αντιθέσεων και συγκρούσεων σε ολόκληρα τα Βαλκάνια, την υποδαύλιση αποσχιστικών κινημάτων, την επιβολή και νομιμοποίηση της παρουσίας κατοχικών Ευρωνατοϊκών δυνάμεων στην περιοχή.

Αποκαλύπτονται πλέον οι πραγματικοί στόχοι του εγκληματικού πολέμου του ΝΑΤΟ εναντίον της Γιουγκοσλαβίας, στον οποίο συμμετείχαν η Ε.Ε. και οι κυβερνήσεις των κρατών μελών της, κεντροαριστερές και κεντροδεξιές, ανάμεσά τους και η τότε ελληνική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, πολιτική που συνεχίζει σήμερα με την ίδια συνέπεια και η κυβέρνηση της Ν.Δ., επιβεβαιώνοντας την προσήλωση και των δύο κομμάτων του δικομματισμού στην συμμετοχή και στήριξη των εγκληματικών ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών ΕΕ-ΝΑΤΟ και ΗΠΑ στην περιοχή και σ’ όλο τον κόσμο.