João Ferreira (GUE/NGL), na piśmie. – (PT) Głębokie zmiany, które należy wprowadzić do wspólnej polityki rolnej (WPR), winny obejmować ustanowienie prawa do żywności i suwerenności żywnościowej; priorytetowe traktowanie samowystarczalności żywnościowej i zdolności krajów i regionów do rozwijania produkcji w celu spełnienia ich krajowych lub regionalnych potrzeb żywnościowych; a także wspieranie działań propagujących produkcję lokalną i poszanowanie środowiska naturalnego, ochronę wód i gleb, zwiększenie produkcji żywności wolnej od GMO i promowanie różnorodności biologicznej nasion i różnorodności gatunków bydła domowego. Taki był sens jednej z wielu poprawek, które złożyliśmy do omawianego tu sprawozdania.
Odrzucenie tej poprawki i zawartych w niej zasad przez główne grupy polityczne Parlamentu wskazuje na kierunek, jaki chcą one obrać. Kierunek ten został również wytyczony w sprawozdaniu. Mimo że w sprawozdaniu poparto kilka istotnych postulatów, takich jak odrzucenie renacjonalizacji WPR, odrzucenie zmniejszenia budżetu ogólnego i poparcie sprawiedliwej redystrybucji pomocy między krajami i producentami, poparto w nim również pogląd, który dominował we wcześniejszych reformach WPR, czyli całkowitą liberalizację rynków rolnych oraz podporządkowanie WPR interesom UE w negocjacjach w ramach WTO. Uważamy, że pogląd ten jest nie do przyjęcia.