Vilja Savisaar-Toomast (ALDE) – (ET) Pani Przewodnicząca! Estończycy mają powiedzenie: „Ćwiczenie czyni mistrza”. Niestety, nie można tego powiedzieć w przypadku dyrektywy dotyczącej praw pasażerów autobusów, która po długiej procedurze pojednawczej oddaliła się od zasad, o które apelował Parlament Europejski. To faktycznie dobrze, że obecnie dysponujemy minimalnymi prawami podstawowymi, ale to niedopuszczalne, że uzgodniona odległość wynosząca 250 km odbiera te prawa w trzech państwach. Ponadto w dalszych trzech lub czterech państwach wymiar tych praw jest minimalny, ponieważ istnieje być może jedna czy dwie trasy autobusowe o tej długości.

Co więcej, niedopuszczalne jest wyłączenie transgranicznych przewozów autokarowych, bez względu na odległość, i nie możemy też poprzeć ośmioletniego okresu danego państwom członkowskim, w trakcie którego wdrożenie przedmiotowej dyrektywy nie będzie obowiązkowe. Niestety rząd estoński poparł właśnie te zasady, a także domagał się zwiększenia odległości. Musimy się teraz zastanowić, czy naprawdę popieramy prawa pasażerów, czy też przewoźników autokarowych i ich zyski. W każdym razie, chociaż popieram obywateli Unii Europejskiej, nie rozumiem, dlaczego część Europy została wyłączona z zakresu dyrektywy. Z tego względu nie jestem w stanie zagłosować za przyjęciem przedmiotowej dyrektywy czy niniejszego sprawozdania.