Ivo Belet (PPE), schriftelijk. − In mijn eigen regio, Limburg, ondervinden we momenteel met de sluiting van de Ford-fabriek in Genk welke desastreuze en diepgaande gevolgen grote herstructureringen bij multinationals voor de werknemers en hun families kunnen hebben. De klap treft niet alleen de Ford-fabriek zelf, maar evenzeer de vele lokale KMO's in de toeleveringsketen. Rechtstreeks en onrechtstreeks gaat het om bijna 10 000 jobs.

Met het Europese globaliseringsfonds kan Europa in zo'n situatie echt het verschil maken. Want het globaliseringsfonds is niet zomaar een schadevergoeding. De financiële steun is bedoeld om de getroffen werknemers en daarmee een hele regio nieuwe perspectieven te bieden. Het gaat hier over goed geschoolde en gemotiveerde werkkrachten, die via gepaste begeleiding en omscholing, nieuwe kansen kunnen grijpen.

Positief is daarom ook dat het nieuwe Fonds ook steun voorziet voor jongeren en de ondernemingszin stimuleert, via steun voor werknemers bij overnames van failliete, maar levensvatbare bedrijven. Het is jammer dat het EGF nogal krap begroot werd. Het jaarlijkse budget van 150 miljoen euro moet nu des te efficiënter worden ingezet, met een minimum aan administratieve overlast, zodat de getroffen werknemers zo snel mogelijk op weg kunnen worden geholpen naar een nieuwe baan.