Nazaj na portal Europarl

Choisissez la langue de votre document :

  • bg - български
  • es - español
  • cs - čeština
  • da - dansk
  • de - Deutsch
  • et - eesti keel
  • el - ελληνικά
  • en - English
  • fr - français
  • ga - Gaeilge
  • hr - hrvatski
  • it - italiano
  • lv - latviešu valoda
  • lt - lietuvių kalba
  • hu - magyar
  • mt - Malti
  • nl - Nederlands (izbrano)
  • pl - polski
  • pt - português
  • ro - română
  • sk - slovenčina
  • sl - slovenščina
  • fi - suomi
  • sv - svenska
Ta dokument ni na voljo v vašem jeziku, zato v vrstici z jeziki izberite drugega.

 Kazalo 
 Celotno besedilo 
Volledig verslag van de vergaderingen
Woensdag 26 februari 2014 - Straatsburg Herziene uitgave

Situatie in Irak (debat)
MPphoto
 

  Esther de Lange, namens de PPE-Fractie. – Ik denk dat de resolutie die de verschillende fracties met elkaar zijn overeengekomen zeer goed wijst op de grote uitdagingen waar Irak voor staat. De minister heeft het al gezegd, die zijn er op verschillende niveaus. In het algemeen, door het conflict in Syrië en ook richting de verkiezingen in Irak van 30 april. De tekst van de resolutie ligt voor u, dus die ga ik niet samenvatten.

Ik wil de komende minuut inzoomen op een bijzonder kwetsbare groep in Irak. De christelijke minderheden die al sinds mensenheugenis in het gebied wonen en wier aantal zienderogen slinkt door aanslagen en intimidatie. In 2003 nog 5% van de bevolking, inmiddels nog slechts 1,5%. En dan heb ik het over zo'n 250 tot 500.000 mensen, meer niet. En van degenen die nog in het land bleven zijn velen op de vlucht van de ene regio naar een andere.

In onze resolutie staat deze groep weggemoffeld in paragraaf 7. Sommige fracties praten wel graag over minderheden, behalve blijkbaar als het om christenen gaat. Ik vind dat heel erg jammer. Indien mijn cijfers u niet overtuigen van de bijzondere kwetsbaarheid van deze groep, laat u mij dan kort het verhaal van Sjamiram vertellen, 32 jaar oud en lerares op een school in Mosoel. Zelf christelijk maar kinderen in haar klas van allerlei achtergronden. En lang was dat geen probleem, totdat die stad Mosoel het afgelopen jaar veranderde in een bolwerk van intolerantie en sektarisch geweld. Sjamiram begint dreigbrieven te ontvangen in de trant van "maak dat je hier wegkomt" of "je bent je leven niet zeker". Een deel van de familie vlucht naar de Nineveh-vlakte en een ander deel, vrienden en familie, verlaten het land. Maar Sjamiram blijft lesgeven en wordt, in 2013, op weg naar school vermoord.

Het verhaal van Sjamiram is de reden dat ik toch, ondanks het feit dat wij deze groep wegmoffelen in een kleine paragraaf, elke keer weer in deze zaal hamer op de bijzonder kwetsbare positie van deze groep mensen, de specifieke aandacht, mijnheer de minister, die wij moeten hebben voor deze groep. Heel specifiek, specifieker dan wij nu doen, net zoals Amerika dat aanpakt. En ja, zij motiveert mij om dat te blijven doen en ik hoop dat haar verhaal u daar ook toe aanzet.

 
Pravno obvestilo - Varstvo osebnih podatkov