WSPÓLNY PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji w Wenezueli
26.2.2014 - (2014/2600(RSP))
zastępujący tym samym projekty rezolucji złożone przez następujące grupy:
PPE (B7‑0207/2014)
ECR (B7‑0212/2014)
S&D (B7‑0217/2014)
ALDE (B7‑0218/2014)
Jaime Mayor Oreja, Jean-Pierre Audy, Roberta Angelilli, Elena Băsescu, Filip Kaczmarek, Eduard Kukan, Cristian Dan Preda, Nuno Teixeira, Salvador Sedó i Alabart, Davor Ivo Stier w imieniu grupy PPE
Véronique De Keyser, Luis Yáñez-Barnuevo García, Ana Gomes w imieniu grupy S&D
Renate Weber, Izaskun Bilbao Barandica, Marielle de Sarnez, Marietje Schaake, Ramon Tremosa i Balcells, Liam Aylward, Johannes Cornelis van Baalen, Hannu Takkula, Alexander Graf Lambsdorff
w imieniu grupy ALDE
Charles Tannock, Edvard Kožušník, Jan Zahradil, Adam Bielan, Ruža Tomašić w imieniu grupy ECR
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji w Wenezueli
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie sytuacji w Wenezueli, w tym rezolucję z dnia 24 maja 2007 r. w sprawie kanału Radio Caracas TV w Wenezueli[1], rezolucję z dnia 23 października 2008 r. w sprawie przypadków pozbawiania praw politycznych w Wenezueli[2], rezolucję z dnia 7 maja 2009 r. w sprawie Manuela Rosalesa[3], rezolucję z dnia 11 lutego 2010 r. w sprawie Wenezueli[4], rezolucję z dnia 8 lipca 2010 r. w sprawie Marii Lourdes Afiuni[5] oraz rezolucję z dnia 24 maja 2012 r. w sprawie możliwego wycofania się Wenezueli z Międzyamerykańskiej Komisji Praw Człowieka[6];
– uwzględniając oświadczenie rzecznika wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Catherine Ashton z dnia 14 lutego 2014 r.,
– uwzględniając oświadczenie wiceprzewodniczącej/wysokiej przedstawiciel Catherine Ashton z dnia 21 lutego 2014 r. w sprawie zamieszek w Wenezueli,
– uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych, którego stroną jest Wenezuela,
– uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r.,
– uwzględniając art. 110 ust. 2 i 4 Regulaminu,
A. mając na uwadze powagę obecnej sytuacji w Wenezueli; mając na uwadze, że prowadzone przez studentów od dnia 12 lutego 2014 r. w całej Wenezueli pokojowe demonstracje doprowadziły do śmiertelnych aktów przemocy, w wyniku których zginęło co najmniej 13 osób, ponad 70 odniosło obrażenia, a setki zatrzymano; mając na uwadze, że żądania studentów związane są z tym, że rządowi prezydenta Maduro nie udało się rozwiązać problemu wysokiej inflacji, przestępczości i braku niektórych podstawowych produktów, a także z rosnącym poziomem korupcji oraz zastraszaniem środków przekazu i demokratycznej opozycji; mając na uwadze, że winą za braki rząd obarcza „sabotażystów” i „żądnych zysków, skorumpowanych biznesmenów”; mając na uwadze, że Wenezuela jest krajem posiadającym największe w Ameryce Łacińskiej zasoby energetyczne;
B. mając na uwadze, że w ostatnich dniach liczba demonstracji nie zmniejszyła się, lecz przeciwnie – wzrasta, powodując zwiększenie liczby ofiar śmiertelnych, rannych i zatrzymanych w konsekwencji represji stosowanych przez władze rządowe i nielegalne ugrupowania zbrojne;
C. mając na uwadze, że w Wenezueli nasila się napięcie polityczne i polityczna polaryzacja; mając na uwadze, że władze Wenezueli zamiast przyczyniać się do utrzymania pokoju i spokoju, zagroziły przeprowadzeniem „zbrojnej rewolucji”;
D. mając na uwadze represje zwłaszcza wobec studentów, dziennikarzy, przywódców opozycji oraz pokojowych działaczy społeczeństwa obywatelskiego, którzy są prześladowani i pozbawiani wolności;
E. mając na uwadze, że w Wenezueli już od dłuższego czasu działają bezkarnie prorządowe niekontrolowane ugrupowania zbrojne stosujące przemoc; mając na uwadze, że opozycja oskarżyła te ugrupowania o nawoływanie do przemocy podczas pokojowych demonstracji, czego wynikiem były ofiary śmiertelne i liczni ranni; mając na uwadze, że rząd Wenezueli nie wyjaśnił jeszcze tych wydarzeń;
F. mając na uwadze, że media są cenzurowane i zastraszane, a wielu dziennikarzy pobito lub zatrzymano albo zniszczono ich materiały dziennikarskie;
G. mając na uwadze, że wolność wypowiedzi i prawo do udziału w pokojowych demonstracjach są podstawowymi elementami demokracji oraz że równość i sprawiedliwość dla wszystkich są niemożliwe bez istnienia podstawowych wolności i poszanowania praw wszystkich obywateli; mając na uwadze, że konstytucja Wenezueli gwarantuje prawo do pokojowych zgromadzeń, zrzeszania się i demonstracji obywateli; mając na uwadze, że władze publiczne są zobowiązane chronić prawa podstawowe swoich obywateli oraz gwarantować im bezpieczeństwo i życie, nie ograniczając tych praw;
H. mając na uwadze, że wyłącznie respektowanie podstawowych praw i wolności, konstruktywny i pełen szacunku dialog oraz tolerancja mogą pomóc temu krajowi wyjść z obecnego poważnego kryzysu i tym samym przezwyciężyć przyszłe trudności;
1. potępia wszystkie akty przemocy i ubolewa nad tragicznymi stratami w ludziach podczas pokojowych demonstracji w dniu 12 lutego 2014 r. i kolejnych dniach, a także składa szczere kondolencje rodzinom ofiar;
2. wyraża niezłomną solidarność z ludnością Wenezueli oraz zaniepokojenie możliwością, że nowe protesty mogą spowodować dalsze akty przemocy, które tylko pogłębiłyby przepaść między stanowiskiem rządu a opozycji i jeszcze bardziej spolaryzowałyby delikatną sytuację polityczną, w jakiej znajduje się Wenezuela; wzywa przedstawicieli wszystkich partii i grup społecznych Wenezueli do zachowania spokoju zarówno w działaniach, jak i w słowach;
3. przypomina rządowi Wenezueli, że wolność wypowiedzi oraz prawo do udziału w pokojowych demonstracjach to podstawowe prawa człowieka w demokracji, uznane w konstytucji Wenezueli, oraz apeluje do prezydenta Maduro o przestrzeganie traktatów międzynarodowych, których stroną jest Wenezuela, w szczególności Międzyamerykańskiej karty demokratycznej;
4. przypomina rządowi Wenezueli o obowiązku zapewnienia bezpieczeństwa wszystkim obywatelom w kraju, niezależnie od ich poglądów politycznych i przynależności politycznej; wyraża głębokie zaniepokojenie aresztowaniami studentów i przywódców opozycji oraz apeluje o ich natychmiastowe uwolnienie;
5. przypomina, że poszanowanie zasady rozdziału władzy jest podstawą demokracji oraz że władza nie może wykorzystywać systemu sądownictwa do prześladowań politycznych i represjonowania demokratycznej opozycji; wzywa władze Wenezueli do wycofania nieuzasadnionych zarzutów i nakazów aresztowania wobec przywódców opozycji;
6. wzywa władze Wenezueli do natychmiastowego rozbrojenia i rozwiązania niekontrolowanych, prorządowych ugrupowań zbrojnych oraz do położenia kresu ich bezkarności; domaga się wyjaśnień dotyczących ofiar śmiertelnych, aby pociągnąć sprawców do odpowiedzialności za ich czyny;
7. zachęca wszystkie strony, w szczególności władze Wenezueli, do dążenia do pokojowego dialogu obejmującego wszystkie warstwy społeczeństwa wenezuelskiego, aby określić punkty zbieżne i umożliwić podmiotom politycznym omówienie najpoważniejszych problemów, jakie stoją przed tym krajem;
8. podkreśla, że poszanowanie wolności prasy, informacji i poglądów, a także pluralizmu politycznego to fundament demokracji; ubolewa z powodu istnienia cenzury mediów i internetu oraz ograniczonego dostępu do niektórych blogów i sieci społecznościowych; potępia nękanie, którego ofiarami padło wiele dzienników i innych audiowizualnych środków przekazu, takich jak kanał informacyjny NTN24 i CNN w języku hiszpańskim, i uznaje te praktyki za sprzeczne z konstytucją Wenezueli i zobowiązaniami, jakie podjęła Boliwariańska Republika Wenezueli;
9. domaga się wysłania delegacji ad hoc Parlamentu w celu dokonania jak najszybciej oceny sytuacji w kraju;
10. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii ds. polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, rządowi i Zgromadzeniu Narodowemu Boliwariańskiej Republiki Wenezueli, Europejsko-Latynoamerykańskiemu Zgromadzeniu Parlamentarnemu oraz sekretarzowi generalnemu Organizacji Państw Amerykańskich.