ΣΥΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ σχετικά με την κοινή θέση του Συμβουλίου ενόψει της έγκρισης της οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά πλαίσιο κοινοτικής δράσης στο πεδίο της πολιτικής για το θαλάσσιο περιβάλλον (Οδηγία - πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική)

12.10.2007 - (9388/2/2007 – C6‑0261/2007 – 2005/0211(COD)) - ***II

Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων
Εισηγήτρια: Marie-Noëlle Lienemann

Διαδικασία : 2005/0211(COD)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου :  
A6-0389/2007
Κείμενα που κατατέθηκαν :
A6-0389/2007
Κείμενα που εγκρίθηκαν :

ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την κοινή θέση του Συμβουλίου ενόψει της έγκρισης της οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά πλαίσιο κοινοτικής δράσης στο πεδίο της πολιτικής για το θαλάσσιο περιβάλλον (Οδηγία - πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική)

(9388/2/2007 – C6‑0261/2007 – 2005/0211(COD))

(Διαδικασία συναπόφασης: δεύτερη ανάγνωση)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη την κοινή θέση του Συμβουλίου (9388/2/2007 – C6‑0261/2007),

–   έχοντας υπόψη τη θέση του κατά την πρώτη ανάγνωση[1] σχετικά με την πρόταση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο (COM(2005)0505)[2],

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 251, παράγραφος 2, της Συνθήκης ΕΚ,

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 62 του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη τη σύσταση για τη δεύτερη ανάγνωση της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων (A6‑0389/2007),

1.  εγκρίνει την κοινή θέση όπως τροποποιήθηκε·

2.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

Κοινή θέση του ΣυμβουλίουΤροποποιήσεις του Κοινοβουλίου

Τροπολογία 1

Αιτιολογική σκέψη 2

(2) Είναι προφανές ότι τόσο οι πιέσεις που ασκούνται στους φυσικούς ενάλιους πόρους όσο και η ζήτηση για θαλάσσιες οικολογικές υπηρεσίες είναι συχνά πολύ μεγάλες και ότι η Κοινότητα θα πρέπει να μειώσει τις επιπτώσεις τους στα θαλάσσια ύδατα.

(2) Είναι προφανές ότι τόσο οι πιέσεις που ασκούνται στους φυσικούς ενάλιους πόρους όσο και η ζήτηση για θαλάσσιες οικολογικές υπηρεσίες, όπως απορρόφηση αποβλήτων, είναι συχνά πολύ μεγάλες και ότι η Κοινότητα θα πρέπει να μειώσει τις επιπτώσεις τους στα θαλάσσια ύδατα εντός και πέραν της κοινοτικής επικράτειας.

Τροπολογία 2

Αιτιολογική σκέψη 3

(3) Το θαλάσσιο περιβάλλον αποτελεί πολύτιμη κληρονομιά που πρέπει να προστατεύεται, να διαφυλάσσεται και, εφόσον είναι εφικτό, να αποκαθίσταται ώστε τελικά να διατηρείται η βιοποικιλότητα και να εξασφαλίζεται η πολυμορφία και η δυναμική των ωκεανών και θαλασσών, που θα είναι καθαρές, υγιείς και παραγωγικές. Η παρούσα οδηγία αναμένεται να αποτελέσει εδώ τον περιβαλλοντικό πυλώνα της μελλοντικής Θαλάσσιας Πολιτικής της Ένωσης.

(3) Το θαλάσσιο περιβάλλον αποτελεί πολύτιμη κληρονομιά που πρέπει να προστατεύεται, να διαφυλάσσεται και να αποκαθίσταται ώστε τελικά να διατηρείται η βιοποικιλότητα και να εξασφαλίζεται η πολυμορφία και η δυναμική των ωκεανών και θαλασσών, που θα είναι καθαρές, υγιείς και παραγωγικές. Η παρούσα οδηγία αναμένεται να αποτελέσει εδώ τον περιβαλλοντικό πυλώνα της μελλοντικής Θαλάσσιας Πολιτικής της Ένωσης και, μεταξύ άλλων, να προωθήσει την ενσωμάτωση περιβαλλοντικών προβληματισμών σε όλους τους σχετικούς τομείς πολιτικής.

Τροπολογία 3

Αιτιολογική σκέψη 10

(10) Κάθε κράτος μέλος θα πρέπει συνεπώς να εκπονήσει μια θαλάσσια στρατηγική για τα θαλάσσια ύδατά του η οποία, αν και θα αφορά συγκεκριμένα τα ύδατά του, θα αντανακλά και τις συνολικές προοπτικές της αντίστοιχης θαλάσσιας περιφέρειας ή υποπεριφέρειας. Κορύφωση των θαλάσσιων στρατηγικών θα πρέπει να είναι η εκτέλεση προγραμμάτων μέτρων για την επίτευξη ή τη διατήρηση καλής περιβαλλοντικής κατάστασης. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να υποχρεωθούν τα κράτη μέλη να λαμβάνουν συγκεκριμένα μέτρα όταν δεν υφίσταται σημαντικός κίνδυνος για το θαλάσσιο περιβάλλον ή όταν το κόστος θα ήταν δυσανάλογο λαμβάνοντας υπόψη τους κινδύνους, εφόσον κάθε απόφαση για μη ανάληψη δράσης αιτιολογείται δεόντως.

(10) Ως εκ τούτου, κρίνεται σκόπιμο τα κράτη μέλη τα οποία κατέχουν από κοινού μια θαλάσσια περιφέρεια να εξασφαλίζουν ότι θα αναπτυχθεί μια ενιαία κοινή θαλάσσια στρατηγική ανά περιφέρεια ή υποπεριφέρεια για τα ύδατα τα οποία εμπίπτουν στην κυριαρχία τους ή στη δικαιοδοσία τους. Κάθε κράτος μέλος θα πρέπει συνεπώς να εκπονήσει μια θαλάσσια στρατηγική για τα ευρωπαϊκά ύδατά του η οποία, αν και θα αφορά συγκεκριμένα τα ύδατά του, θα αντανακλά και τις συνολικές προοπτικές της αντίστοιχης θαλάσσιας περιφέρειας ή υποπεριφέρειας. Κορύφωση των θαλάσσιων στρατηγικών θα πρέπει να είναι η εκτέλεση προγραμμάτων μέτρων για την επίτευξη ή τη διατήρηση καλής περιβαλλοντικής κατάστασης. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να υποχρεωθούν τα κράτη μέλη να λαμβάνουν συγκεκριμένα μέτρα όταν δεν υφίσταται σημαντικός κίνδυνος για το θαλάσσιο περιβάλλον ή όταν το κόστος θα ήταν δυσανάλογο λαμβάνοντας υπόψη τους κινδύνους, εφόσον κάθε απόφαση για μη ανάληψη δράσης αιτιολογείται δεόντως.

(Τροπολογία 9 από την πρώτη ανάγνωση του ΕΚ)

Αιτιολόγηση

Η τονίζει με έμφαση ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν την ανάπτυξη μιας ενιαίας κοινής θαλάσσιας στρατηγικής ανά περιφέρεια ή υποπεριφέρεια.

Τροπολογία 4

Αιτιολογική σκέψη 19

(19) Η εναρμόνιση των στόχων διατήρησης, των μέτρων διαχείρισης και των δραστηριοτήτων παρακολούθησης και αξιολόγησης που διεξάγονται σε θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές τις οποίες τα κράτη μέλη μπορούν να ορίσουν ως μέρη των προγραμμάτων μέτρων, είναι κρίσιμη για την επίτευξη των στόχων της παρούσας οδηγίας.

(19) Η εναρμόνιση των στόχων διατήρησης, των μέτρων διαχείρισης και των δραστηριοτήτων παρακολούθησης και αξιολόγησης που διεξάγονται σε θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές στο πλαίσιο των θαλάσσιων στρατηγικών είναι κρίσιμη για την επίτευξη των στόχων της παρούσας οδηγίας.

Τροπολογία 5

Αιτιολογική σκέψη 19 α (νέα)

 

(19α) Θα πρέπει επίσης να ληφθούν υπόψη η βιοποικιλότητα και οι δυνατότητες θαλάσσιας έρευνας που αφορά το θαλάσσιο περιβάλλον στα βαθέα ύδατα των εξόχως απόκεντρων περιφερειών και να υποστηριχθεί, στο πλαίσιο ειδικών προγραμμάτων, η ανάπτυξη επιστημονικών μελετών με στόχο τον καλύτερο εντοπισμό των χαρακτηριστικών οικοσυστημάτων βαθέων υδάτων.

Αιτιολόγηση

Τροπολογία 13 από την πρώτη ανάγνωση του ΕΚ.

Τροπολογία 6

Αιτιολογική σκέψη 21

(21) Ως πρώτο βήμα στην προπαρασκευή προγραμμάτων μέτρων, τα κράτη μέλη της εκάστοτε θαλάσσιας περιφέρειας ή υποπεριφέρειας θα πρέπει να διενεργούν ανάλυση των χαρακτηριστικών καθώς και των πιέσεων και των επιπτώσεων επί των θαλάσσιων υδάτων τους, εντοπίζοντας τις σημαντικότερες εξ αυτών, και οικονομική και κοινωνική ανάλυση της χρήσης τους καθώς και του κόστους της υποβάθμισης του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Μπορούν να χρησιμοποιούν ως βάση για τις αναλύσεις τους, τις αξιολογήσεις που έχουν ήδη γίνει στο πλαίσιο των περιφερειακών συμβάσεων για τις θάλασσες.

(21) Ως πρώτο βήμα στην προπαρασκευή προγραμμάτων μέτρων, τα κράτη μέλη της εκάστοτε θαλάσσιας περιφέρειας ή υποπεριφέρειας θα πρέπει να διενεργούν ανάλυση των χαρακτηριστικών και των λειτουργιών καθώς και των πιέσεων και των επιπτώσεων επί των θαλάσσιων υδάτων τους, εντοπίζοντας τις σημαντικότερες εξ αυτών, και οικονομική και κοινωνική ανάλυση της χρήσης τους καθώς και του κόστους της υποβάθμισης του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Μπορούν να χρησιμοποιούν ως βάση για τις αναλύσεις τους, τις αξιολογήσεις που έχουν ήδη γίνει στο πλαίσιο των περιφερειακών συμβάσεων για τις θάλασσες.

Αιτιολόγηση

Τροπολογία 15 από την πρώτη ανάγνωση του ΕΚ.

Τροπολογία 7

Αιτιολογική σκέψη 22

(22) Βάσει των αναλύσεων αυτών, τα κράτη μέλη θα πρέπει να αποφασίζουν για τα θαλάσσια ύδατά τους μια δέσμη χαρακτηριστικών ιδιοτήτων της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης. Προς τούτο, θα πρέπει να προβλεφθεί η ανάπτυξη κριτηρίων και μεθοδολογικών προτύπων ώστε να εξασφαλίζεται συνέπεια και να είναι δυνατή η σύγκριση μεταξύ θαλάσσιων περιφερειών ή υποπεριφερειών για να διαπιστωθεί η έκταση στην οποία επιτυγχάνεται καλή περιβαλλοντική κατάσταση.

(22) Βάσει των αναλύσεων αυτών, τα κράτη μέλη θα πρέπει να αποφασίζουν για τα θαλάσσια ύδατά τους μια δέσμη χαρακτηριστικών ιδιοτήτων της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης. Προς τούτο, θα πρέπει να προβλεφθεί η ανάπτυξη κριτηρίων και μεθοδολογικών προτύπων ώστε να εξασφαλίζεται συνέπεια και να είναι δυνατή η σύγκριση μεταξύ θαλάσσιων περιφερειών ή υποπεριφερειών για να διαπιστωθεί η έκταση στην οποία επιτυγχάνεται καλή περιβαλλοντική κατάσταση. Αυτά πρέπει να αναπτυχθούν με τη συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων μερών.

Αιτιολόγηση

Εξασφαλίζεται διαφάνεια.

Τροπολογία 8

Αιτιολογική σκέψη 25

(25) Τα ανωτέρω μέτρα είναι σκόπιμο να λαμβάνονται από τα κράτη μέλη, λόγω της απαιτούμενης ακρίβειας εστίασης. Για να διασφαλισθεί η συνοχή των δράσεων σε όλη την Κοινότητα και σε σχέση με τις δεσμεύσεις σε παγκόσμιο επίπεδο είναι σημαντικό τα κράτη μέλη να γνωστοποιούν στην Επιτροπή τα λαμβανόμενα μέτρα προκειμένου να μπορεί η Επιτροπή να αξιολογεί τη συνοχή των ενεργειών που αναλαμβάνονται σε ολόκληρη τη συγκεκριμένη θαλάσσια περιφέρεια ή υποπεριφέρεια και να παρέχει τις δέουσες συμβουλές στα κράτη μέλη.

(25) Τα ανωτέρω μέτρα είναι σκόπιμο να λαμβάνονται από τα κράτη μέλη, λόγω της απαιτούμενης ακρίβειας εστίασης. Για να διασφαλισθεί η συνοχή των δράσεων σε όλη την Κοινότητα και σε σχέση με τις δεσμεύσεις σε παγκόσμιο επίπεδο είναι σημαντικό τα κράτη μέλη να γνωστοποιούν στην Επιτροπή τα λαμβανόμενα μέτρα προκειμένου να μπορεί η Επιτροπή να αξιολογεί τη συνοχή των ενεργειών που αναλαμβάνονται σε ολόκληρη τη συγκεκριμένη θαλάσσια περιφέρεια ή υποπεριφέρεια και να εγκρίνει τις κατάλληλες δράσεις.

Τροπολογία 9

Αιτιολογική σκέψη 29

(29) Ωστόσο, η ευελιξία σε ειδικές περιπτώσεις θα πρέπει να ελέγχεται σε κοινοτικό επίπεδο. Συνεπώς, στην πρώτη περίπτωση, είναι σκόπιμο, στο πλαίσιο της αξιολόγησης, να εξετάζεται δεόντως η αποτελεσματικότητα των τυχόν ληφθέντων ad hoc μέτρων. Επιπλέον, όταν το κράτος μέλος αναφέρεται σε ενέργειες που ανελήφθησαν για επιτακτικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος, θα πρέπει να εξασφαλίζεται ότι τυχόν συνακόλουθες αλλαγές του θαλάσσιου περιβάλλοντος δεν θα αποκλείουν οριστικά ή θα θέτουν σε κίνδυνο την επίτευξη της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης στη συγκεκριμένη θαλάσσια περιφέρεια ή υποπεριφέρεια ή στα θαλάσσια ύδατα άλλου κράτους μέλους. Η Επιτροπή θα πρέπει να συμβουλεύει αναλόγως τα κράτη μέλη εάν κρίνει ότι τα προτεινόμενα μέτρα δεν είναι επαρκή ή κατάλληλα για να εξασφαλίσουν τη συνοχή των ενεργειών σε ολόκληρη τη συγκεκριμένη θαλάσσια περιφέρεια ή υποπεριφέρεια.

(29) Ωστόσο, η ευελιξία σε ειδικές περιπτώσεις θα πρέπει να ελέγχεται σε κοινοτικό επίπεδο. Συνεπώς, στην πρώτη περίπτωση, είναι σκόπιμο, στο πλαίσιο της αξιολόγησης που γίνεται από την Επιτροπή πριν την έγκριση του προγράμματος μέτρων, να εξετάζεται δεόντως η αποτελεσματικότητα των τυχόν ληφθέντων ad hoc μέτρων. Επιπλέον, όταν το κράτος μέλος αναφέρεται σε ενέργειες που ανελήφθησαν για λόγους δημοσίου συμφέροντος, η Επιτροπή θα πρέπει να εξασφαλίζει ότι τυχόν συνακόλουθες τροποποιήσεις ή μεταβολές του θαλάσσιου περιβάλλοντος δεν θα αποκλείουν οριστικά ή θα θέτουν σε κίνδυνο την επίτευξη της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης στη συγκεκριμένη θαλάσσια περιφέρεια ή υποπεριφέρεια ή στα θαλάσσια ύδατα άλλου κράτους μέλους.

Τροπολογία 10

Αιτιολογική σκέψη 34

(34) Η Επιτροπή θα πρέπει να υποβάλει την πρώτη έκθεση αξιολόγησης για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας εντός δύο ετών από την παραλαβή όλων των προγραμμάτων μέτρων και, οπωσδήποτε, έως το 2021 το αργότερο. Οι εκθέσεις που εν συνεχεία θα συντάσσει η Επιτροπή επιβάλλεται να δημοσιεύονται ανά εξαετία.

(34) Είναι ενδεδειγμένο η Επιτροπή να υποβάλει την πρώτη έκθεση αξιολόγησης για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας εντός δύο ετών από την παραλαβή όλων των προγραμμάτων μέτρων και, οπωσδήποτε, έως το 2017 το αργότερο. Οι εκθέσεις που εν συνεχεία θα συντάσσει η Επιτροπή επιβάλλεται να δημοσιεύονται ανά εξαετία.

(Τροπολογία 20 από την πρώτη ανάγνωση του ΕΚ)

Τροπολογία 11

Αιτιολογική σκέψη 36

(36) Μέτρα για τη ρύθμιση της διαχείρισης της αλιείας θα πρέπει να λαμβάνονται μόνον στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής όπως ορίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2002, για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής, βάσει επιστημονικών γνωμοδοτήσεων, και, συνεπώς, δεν ρυθμίζονται από την παρούσα οδηγία. Ο έλεγχος των απορρίψεων και των εκπομπών λόγω χρήσης ραδιενεργών υλικών διέπεται από τα άρθρα 30 και 31 της Συνθήκης Ευρατόμ και, συνεπώς, δεν θα πρέπει να ρυθμίζεται από την παρούσα οδηγία.

Μέτρα για τη ρύθμιση της διαχείρισης της αλιείας μπορούν να λαμβάνονται, μεταξύ άλλων, στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής όπως ορίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2002, για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής, βάσει επιστημονικών γνωμοδοτήσεων και συνεπώς ρυθμίζονται επίσης από την παρούσα οδηγία. Ο έλεγχος των απορρίψεων και των εκπομπών λόγω χρήσης ραδιενεργών υλικών διέπεται από τη Συνθήκη Ευρατόμ και, συνεπώς, δεν ρυθμίζεται από την παρούσα οδηγία.

Αιτιολόγηση

Επαναφέρει την τροπολογία 21 της πρώτης ανάγνωσης.

Η αναφορά μόνον στα άρθρα 30 και 31 της Συνθήκης Ευρατόμ για να αιτιολογηθεί ο αποκλεισμός του ελέγχου «των απορρίψεων και των εκπομπών λόγω χρήσης ραδιενεργών υλικών» από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας δεν προτείνει την πλέον κατάλληλη νομική αναφορά.

Τροπολογία 12

Αιτιολογική σκέψη 37

(37) Η Κοινή Αλιευτική Πολιτική θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη της τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της αλιείας και τους στόχους της παρούσας οδηγίας.

(37) Η Κοινή Αλιευτική Πολιτική, συμπεριλαμβανομένης της μελλοντικής μεταρρύθμισης, θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη της τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της αλιείας και τους στόχους της παρούσας οδηγίας.

Τροπολογία 13

Αιτιολογική σκέψη 39

(39) Επειδή οι στόχοι της παρούσας οδηγίας, ήτοι η προστασία και διατήρηση του θαλασσίου περιβάλλοντος, η πρόληψη της υποβάθμισής του και, όπου είναι εφικτό, η αποκατάστασή του στις περιοχές όπου έχει θιγεί είναι αδύνατον να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη και μπορούν συνεπώς, λόγω των διαστάσεων ή των αποτελεσμάτων της παρούσας οδηγίας, να επιτευχθούν καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα μπορεί να εγκρίνει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας που θεσπίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας τού ιδίου άρθρου, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη των εν λόγω στόχων.

(39) Επειδή οι στόχοι της παρούσας οδηγίας, ήτοι η προστασία και διατήρηση του θαλασσίου περιβάλλοντος, η πρόληψη της υποβάθμισής του και η αποκατάστασή του στις περιοχές όπου έχει θιγεί είναι αδύνατον να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη και μπορούν συνεπώς, λόγω των διαστάσεων ή των αποτελεσμάτων της παρούσας οδηγίας, να επιτευχθούν καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα μπορεί να εγκρίνει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας που θεσπίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας τού ιδίου άρθρου, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη των εν λόγω στόχων.

Τροπολογία 14

Άρθρο 1

1. Η παρούσα οδηγία καθιερώνει πλαίσιο για την προστασία και τη διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος, την πρόληψη της υποβάθμισής του και, όπου είναι εφικτό, την αποκατάστασή του στις περιοχές όπου έχει θιγεί.

Η παρούσα οδηγία καθιερώνει πλαίσιο εντός του οποίου τα κράτη μέλη επιτυγχάνουν καλή περιβαλλοντική κατάσταση για το θαλάσσιο περιβάλλον το αργότερο έως το έτος 2017, και λαμβάνουν μέτρα τα οποία:

Προς τον σκοπό αυτόν θα αναπτυχθούν και εφαρμοστούν θαλάσσιες στρατηγικές με στόχο να επιτευχθεί ή να διατηρηθεί καλή περιβαλλοντική κατάσταση στο θαλάσσιο περιβάλλον το αργότερο έως το έτος 2021.

(α) εξασφαλίζουν την προστασία και τη διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος ή επιτρέπουν την αποκατάστασή του ή, όταν αυτό είναι δυνατόν, αποκαθιστούν τη λειτουργία και τις διεργασίες της θαλάσσιας βιοποικιλότητας και των θαλάσσιων οικοσυστημάτων·

 

(β) προλαμβάνουν και εξαφανίζουν σταδιακά τη ρύπανση στο θαλάσσιο περιβάλλον για να εξασφαλίσουν ότι δεν θα υπάρχει επίπτωση ή σημαντικός κίνδυνος για τη θαλάσσια βιοποικιλότητα, τα θαλάσσια οικοσυστήματα, την ανθρώπινη υγεία ή τους νόμιμους χρήστες της θάλασσας·

 

(γ) διατηρούν τη χρήση των υπηρεσιών και των θαλάσσιων αγαθών και των άλλων δραστηριοτήτων που πραγματοποιούνται στο θαλάσσιο περιβάλλον σε επίπεδα τα οποία είναι αειφόρα και τα οποία δεν θέτουν σε κίνδυνο τους χρήστες και τις δραστηριότητες των μελλοντικών γενεών, ούτε τη δυνατότητα των θαλάσσιων οικοσυστημάτων να αντιδρούν στις αλλαγές που προκύπτουν από τη φύση ή από τους ανθρώπους·

2. Οι θαλάσσιες στρατηγικές ακολουθούν, για τη διαχείριση των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων, προσέγγιση με βάση το οικοσύστημα, ενώ ταυτόχρονα επιτρέπουν και την αειφόρο χρήση των θαλάσσιων αγαθών και υπηρεσιών.

 

3. Η παρούσα οδηγία συντελεί στη συνοχή των περιβαλλοντικών παραμέτρων, και αποσκοπεί να διασφαλίσει την ενσωμάτωσή τους στις διάφορες πολιτικές, συμφωνίες και νομοθετικά μέτρα που άπτονται του θαλασσίου περιβάλλοντος.

 

(Τροπολογία 85 από την πρώτη ανάγνωση του ΕΚ)

Τροπολογία 15

Άρθρο 2, παράγραφος 1

1. Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται σε όλα τα θαλάσσια ύδατα κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 3 παράγραφος 1.

1. Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται σε όλα τα θαλάσσια ύδατα κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 3 παράγραφος 1, και λαμβάνει υπόψη την ανάγκη να διασφαλίζεται η ποιότητα του θαλάσσιου περιβάλλοντος των συνδεδεμένων και υποψηφίων προς ένταξη κρατών.

Αιτιολόγηση

Οι αρνητικές συνέπειες στο θαλάσσιο περιβάλλον δεν σέβονται διεθνή σύνορα ή δικαιοδοσίες. Επομένως θα πρέπει να υπάρχει στενή συνεργασία μεταξύ όλων των εμπλεκομένων κρατών.

Τροπολογία 16

Άρθρο 3, σημείο 1

1) Ως «θαλάσσια ύδατα» νοούνται τα ύδατα, ο θαλάσσιος βυθός και το υπέδαφος στην θαλάσσια πλευρά της γραμμής βάσης από την οποία υπολογίζονται τα χωρικά ύδατα, μέχρι τα όρια της περιοχής όπου ένα κράτος μέλος έχει και/ή ασκεί δικαιώματα βάσει δικαιοδοσίας, σύμφωνα με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, εξαιρουμένων των υδάτων των παρακειμένων στις υπερπόντιες χώρες και εδάφη που αναφέρονται στο Παράρτημα ΙΙ της Συνθήκης και στα Γαλλικά Υπερπόντια Διαμερίσματα και Εδαφικές Ενότητες. Τα θαλάσσια ύδατα στην θαλάσσια πλευρά της γραμμής βάσης, στα οποία εφαρμόζεται η οδηγία 2000/60/ΕΚ, περιλαμβάνονται μόνο αν πρόκειται για στοιχεία απτόμενα της προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος που δεν εμπίπτουν στο πεδίο της οδηγίας 2000/60/ΕΚ.

1) Ως «θαλάσσια ύδατα» νοούνται

 

(α) τα ύδατα, ο θαλάσσιος βυθός και το υπέδαφος στην θαλάσσια πλευρά της γραμμής βάσης από την οποία υπολογίζονται τα χωρικά ύδατα, μέχρι τα όρια της περιοχής όπου ένα κράτος μέλος έχει και/ή ασκεί δικαιώματα βάσει δικαιοδοσίας, σύμφωνα με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, εξαιρουμένων των υδάτων των παρακειμένων στις υπερπόντιες χώρες και εδάφη που αναφέρονται στο Παράρτημα ΙΙ της Συνθήκης και στα Γαλλικά Υπερπόντια Διαμερίσματα και Εδαφικές Ενότητες· και

 

(β) όλα τα παλιρροιακά ύδατα -είτε μέσα είτε παρακείμενα με τα κράτη μέλη- στη χερσαία πλευρά της γραμμής βάσης από την οποία υπολογίζεται το εύρος των χωρικών υδάτων, και όλη η ξηρά ή ο θαλάσσιος βυθός που καλύπτεται διακεκομμένα ή συνεχώς από τέτοια ύδατα.

 

Τα παράκτια ύδατα όπως καθορίζονται από την οδηγία 2000/60/ΕΚ σχετικά με την προς την ξηρά πλευρά της γραμμής βάσης περιλαμβάνονται επίσης στο βαθμό που ιδιαίτερες πτυχές της περιβαλλοντικής κατάστασης του θαλάσσιου περιβάλλοντος δεν έχουν ήδη ρυθμισθεί από την εν λόγω οδηγία.

Τροπολογία 17

Άρθρο 3, σημείο 4

4) Ως «περιβαλλοντική κατάσταση» νοείται η συνολική κατάσταση του περιβάλλοντος στα θαλάσσια ύδατα, λαμβάνοντας υπόψη τη δομή, τη λειτουργία και τις διεργασίες των συστατικών του θαλάσσιων οικοσυστημάτων από κοινού με τους φυσικούς φυσιογραφικούς, γεωγραφικούς και κλιματικούς παράγοντες, καθώς και τις φυσικές και χημικές συνθήκες, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που οφείλονται σε ανθρώπινες δραστηριότητες σε μια περιοχή.

Ως «περιβαλλοντική κατάσταση» νοείται η συνολική κατάσταση του περιβάλλοντος στα θαλάσσια ύδατα, λαμβάνοντας υπόψη τη δομή, τη λειτουργία και τις διεργασίες των συστατικών του θαλάσσιων οικοσυστημάτων από κοινού με τους φυσικούς ακουστικούς, βιολογικούς, φυσιογραφικούς, γεωγραφικούς, γεωλογικούς, και κλιματικούς παράγοντες, καθώς και τις φυσικές και χημικές συνθήκες, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που οφείλονται σε ανθρώπινες δραστηριότητες σε μια περιοχή, ανεξάρτητα από το γεγονός εάν οι εν λόγω δραστηριότητες πραγματοποιούνται εντός ή εκτός των εν λόγω θαλάσσιων υδάτων·

Τροπολογία 18

Άρθρο 3, σημείο 5

5) Ως «καλή περιβαλλοντική κατάσταση» νοείται η περιβαλλοντική κατάσταση των θαλασσίων υδάτων στην οποία τα ύδατα αυτά παρέχουν οικολογικά ποικίλους και δυναμικούς ωκεανούς και θάλασσες που είναι καθαρές, υγιείς και παραγωγικές στα πλαίσια των εγγενών συνθηκών τους, και όπου η χρήση του θαλάσσιου περιβάλλοντος βρίσκεται σε επίπεδο αειφορίας, διασφαλίζοντας έτσι τις δυνατότητες για χρήσεις και δραστηριότητες από τις σημερινές και τις μελλοντικές γενεές, ήτοι:

5) Ως «καλή περιβαλλοντική κατάσταση» νοείται η περιβαλλοντική κατάσταση των θαλασσίων υδάτων στην οποία τα ύδατα αυτά παρέχουν οικολογικά ποικίλους και δυναμικούς ωκεανούς και θάλασσες που είναι καθαρές, υγιείς και παραγωγικές στα πλαίσια των εγγενών συνθηκών τους, και όπου η χρήση του θαλάσσιου περιβάλλοντος βρίσκεται σε επίπεδο αειφορίας, διασφαλίζοντας έτσι τις δυνατότητες για χρήσεις και δραστηριότητες από τις σημερινές και τις μελλοντικές γενεές, ήτοι:

α) δομή, λειτουργίες και διεργασίες των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, από κοινού με τους συνδεδεμένους φυσιογραφικούς, γεωγραφικούς και κλιματικούς παράγοντες, που επιτρέπουν στα εν λόγω οικοσυστήματα να λειτουργούν πλήρως και να διατηρούν την ανθεκτικότητά τους. Τα θαλάσσια είδη και ενδιαιτήματα προστατεύονται, η ανθρωπογενής υποβάθμιση της βιοποικιλότητας προλαμβάνεται και τα διάφορα βιολογικά στοιχεία λειτουργούν σε ισορροπία,

α) δομή, λειτουργίες και διεργασίες των οικοσυστημάτων που συνθέτουν το θαλάσσιο περιβάλλον, από κοινού με τους συνδεδεμένους φυσιογραφικούς, γεωγραφικούς, γεωλογικούς και κλιματικούς παράγοντες, που επιτρέπουν στα εν λόγω οικοσυστήματα να λειτουργούν κατά τρόπο αυτοσυντηρούμενο, σύμφωνα με τις φυσικές διαδικασίες και να διατηρούν την φυσική ανθεκτικότητά τους απέναντι σε μια πιο εκτεταμένη περιβαλλοντική αλλαγή. Τα θαλάσσια είδη και ενδιαιτήματα προστατεύονται, αποφεύγεται η επιδείνωσή τους και, στο μέτρο του δυνατού, ανασυντίθενται η δομή, οι διαδικασίες και οι λειτουργίες τους. Η ανθρωπογενής υποβάθμιση της βιοποικιλότητας προλαμβάνεται και τα διάφορα βιολογικά στοιχεία λειτουργούν σε ισορροπία·

β) υδρομορφολογικές, φυσικές και χημικές ιδιότητες των οικοσυστημάτων, συμπεριλαμβανομένων των ιδιοτήτων εκείνων που προκύπτουν από ανθρώπινες δραστηριότητες στη συγκεκριμένη περιοχή, που υποστηρίζουν τα ανωτέρω οικοσυστήματα. Οι ανθρωπογενείς εναποθέσεις ουσιών και ενέργειας στο θαλάσσιο περιβάλλον δεν προκαλούν ρύπανση.

β) υδρομορφολογικές, φυσικές και χημικές ιδιότητες των οικοσυστημάτων, συμπεριλαμβανομένων των ιδιοτήτων εκείνων που προκύπτουν από ανθρώπινες δραστηριότητες στη συγκεκριμένη περιοχή, που υποστηρίζουν τα ανωτέρω οικοσυστήματα. Οι ανθρωπογενείς εναποθέσεις ουσιών και ενέργειας συμπεριλαμβανομένου του θορύβου, στο θαλάσσιο περιβάλλον μειώνονται συνεχώς ώστε να εξασφαλίζεται ότι η επίπτωση ή ο κίνδυνος για τη βιοποικιλότητα της θάλασσας, τα θαλάσσια οικοσυστήματα, την ανθρώπινη υγεία ή τις νόμιμες χρήσεις της θάλασσας έχει ελαχιστοποιηθεί και ότι οι εναποθέσεις αυτές δεν προκαλούν ρύπανση·

 

(βα) όλες οι ανθρώπινες δραστηριότητες εντός και εκτός του εν λόγω τομέα αποτελούν αντικείμενο διαχείρισης κατά τρόπο ο οποίος καθιστά τη συλλογική πίεσή τους επί των θαλάσσιων οικοσυστημάτων συμβατή με την καλή οικολογική κατάσταση. Οι ανθρώπινες δραστηριότητες που ασκούνται στο θαλάσσιο περιβάλλον, δεν υπερβαίνουν τα επίπεδα τα οποία είναι αειφόρα στο πλαίσιο της κατάλληλης γεωγραφικής κλίμακας για την αξιολόγηση. Το δυναμικό για τις χρήσεις και τις δραστηριότητες των μελλοντικών γενεών στο θαλάσσιο περιβάλλον διατηρείται· και

 

 

(ββ) τηρούνται όλοι οι όροι που αναφέρονται στο παράρτημα Ι.

 

Η καλή περιβαλλοντική κατάσταση προσδιορίζεται στο επίπεδο της θαλάσσιας περιοχής ή υποπεριοχής σύμφωνα με το άρθρο 4, με βάση τα γενικά χαρακτηριστικά ποιοτικής περιγραφής του Παραρτήματος I. Για τη μετάβαση προς καλή περιβαλλοντική κατάσταση εφαρμόζεται μια ευέλικτη διαχείριση με βάση την προσέγγιση ανά οικοσύστημα.

Η καλή περιβαλλοντική κατάσταση προσδιορίζεται στο επίπεδο της θαλάσσιας περιοχής ή υποπεριοχής σύμφωνα με το άρθρο 4. Εφαρμόζεται μια ευέλικτη διαχείριση με βάση την προσέγγιση ανά οικοσύστημα με στόχο την επίτευξη της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης.

Αιτιολόγηση

Η νέα διατύπωση της τροπολογίας βρίσκεται πιο κοντά στο κείμενο του Συμβουλίου προσθέτοντας ταυτόχρονα ό,τι χρειάζεται για τη γλωσσική της βελτίωση.

Τροπολογία 19

Άρθρο 3, σημείο 6

6) Ως «κριτήρια» νοούνται διακριτά τεχνικά χαρακτηριστικά τα οποία συνδέονται στενώς με γενικά χαρακτηριστικά ποιοτικής περιγραφής.

6) Τα «κριτήρια» αναφέρονται στον κατάλογο των όρων που παρατίθενται στο Παράρτημα Ι και νοούνται ως διακριτά τεχνικά χαρακτηριστικά τα οποία συνδέονται στενώς με γενικά χαρακτηριστικά ποιοτικής περιγραφής.

Τροπολογία 20

Άρθρο 3, σημείο 8

8) Ως «ρύπανση» νοείται η άμεση ή έμμεση εισαγωγή ουσιών ή ενεργειών στο θαλάσσιο περιβάλλον ως αποτέλεσμα ανθρωπίνων δραστηριοτήτων, μεταξύ των οποίων και ο ανθρωπογενής υποθαλάσσιος θόρυβος, οι επιπτώσεις του οποίου είναι ή πιθανόν να είναι αρκούντως επιβλαβείς για τους ζωντανούς οργανισμούς και τα θαλάσσια οικοσυστήματα, να θέτουν σε κίνδυνο την ανθρώπινη υγεία, να εμποδίζουν τις θαλάσσιες δραστηριότητες όπως η αλιεία, ο τουρισμός και η αναψυχή καθώς και άλλες θεμιτές χρήσεις της θάλασσας, να υποβαθμίζουν ποιοτικά την χρήση του θαλάσσιου νερού και να αμαυρώνουν τα θέλγητρά του ή, γενικότερα, να υποβαθμίζουν την αειφόρο χρήση των θαλάσσιων αγαθών και υπηρεσιών.

8) Ως «ρύπανση» νοείται η άμεση ή έμμεση εισαγωγή ουσιών, ενεργειών ή θορύβου στο θαλάσσιο περιβάλλον ως αποτέλεσμα ανθρωπίνων δραστηριοτήτων, οι επιπτώσεις του οποίου είναι ή πιθανόν να είναι αρκούντως επιβλαβείς για τη θαλάσσια βιοποικιλότητα και τα θαλάσσια οικοσυστήματα, να θέτουν σε κίνδυνο την ανθρώπινη υγεία, να εμποδίζουν τις θαλάσσιες δραστηριότητες όπως η αλιεία, ο τουρισμός και η αναψυχή καθώς και άλλες θεμιτές χρήσεις της θάλασσας, να υποβαθμίζουν ποιοτικά την χρήση του θαλάσσιου νερού και να αμαυρώνουν τα θέλγητρά του ή, γενικότερα, να υποβαθμίζουν την αειφόρο χρήση των θαλάσσιων αγαθών και υπηρεσιών.

Αιτιολόγηση

Επαναφέρει την τροπολογία 27 του ΕΚ από την πρώτη ανάγνωση.

Τροπολογία 21

Άρθρο 4, παράγραφος 2 α (νέα)

 

2α. Για κάθε θαλάσσια περιφέρεια, τα ενεχόμενα κράτη μέλη επιτυγχάνουν καλή οικολογική κατάσταση στα ευρωπαϊκά θαλάσσια ύδατα εντός κάθε μιας από αυτές τις περιφέρειες το αργότερο μέχρι το 2017, χάρη στη δημιουργία και την εφαρμογή μιας θαλάσσιας στρατηγικής για την εν λόγω περιφέρεια σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας.

(Τροπολογία 31 από την πρώτη ανάγνωση του ΕΚ)

Τροπολογία 22

Άρθρο 5, παράγραφος 1

1. Κάθε κράτος μέλος, όσον αφορά κάθε συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή ή υποπεριοχή, αναπτύσσει μια θαλάσσια στρατηγική των υδάτων του σύμφωνα με το σχέδιο δράσης που εκτίθεται στα στοιχεία α) και β) της παραγράφου 2.

1. Τα κράτη μέλη επιτυγχάνουν καλό οικολογικό καθεστώς θεσπίζοντας και εφαρμόζοντας θαλάσσιες στρατηγικές.

Τροπολογία 23

Άρθρο 5, παράγραφος 2, εισαγωγή

2. Τα κράτη μέλη συνεργάζονται προκειμένου να εξασφαλίσουν ότι, εντός κάθε θαλάσσιας περιοχής ή υποπεριοχής, πραγματοποιείται συντονισμός των μέτρων που απαιτούνται για την επίτευξη των στόχων της παρούσας οδηγίας, και ιδίως των διαφόρων στοιχείων των θαλάσσιων στρατηγικών που αναφέρονται στα στοιχεία α) και β).

2. Τα κράτη μέλη τα οποία κατέχουν από κοινού μια θαλάσσια περιφέρεια εξασφαλίζουν ότι μια ενιαία κοινή θαλάσσια στρατηγική θα αναπτυχθεί ανά περιοχή ή υποπεριοχή για τα ύδατα τα οποία εμπίπτουν στην κυριαρχία τους ή στη δικαιοδοσία τους εντός αυτής της περιοχής. Κάθε κράτος μέλος εκπονεί, όσον αφορά την αντίστοιχη θαλάσσια περιφέρεια, θαλάσσια στρατηγική για τα ευρωπαϊκά θαλάσσια ύδατά του σύμφωνα με το κατωτέρω σχέδιο δράσης:

Τροπολογία 24

Άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο (α)

(α) προετοιμασία:

(α) προετοιμασία:

(i) αρχική αξιολόγηση, που ολοκληρώνεται έως την …*, της περιβαλλοντικής κατάστασης των αντιστοίχων υδάτων και των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των ανθρώπινων δραστηριοτήτων που αναπτύσσονται σε αυτά σύμφωνα με το άρθρο 8·

i) αρχική αξιολόγηση, που ολοκληρώνεται έως την …*, της περιβαλλοντικής κατάστασης των αντιστοίχων υδάτων και των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των ανθρώπινων δραστηριοτήτων που αναπτύσσονται σε αυτά σύμφωνα με το άρθρο 8·

(ii) καθορισμός, που ολοκληρώνεται έως την …*, της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης των αντιστοίχων υδάτων, σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 1·

ii) καθορισμός, που ολοκληρώνεται έως την …*, της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης των αντιστοίχων υδάτων, σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 1·

(iii) θέσπιση, έως την …**, σειράς περιβαλλοντικών στόχων και συναφών δεικτών, σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 1·

(iii) θέσπιση, έως την …**, σειράς περιβαλλοντικών στόχων και συναφών δεικτών, σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 1·

(iv) θέσπιση και εφαρμογή, έως την ….***, εκτός αν η αντίστοιχη κοινοτική νομοθεσία ορίζει άλλως, προγράμματος παρακολούθησης για τη συνεχή αξιολόγηση και την τακτική αναπροσαρμογή των στόχων σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 1.

iv) θέσπιση και εφαρμογή, έως την ….**, εκτός αν η αντίστοιχη κοινοτική νομοθεσία ορίζει άλλως, προγράμματος παρακολούθησης για τη συνεχή αξιολόγηση και την τακτική αναπροσαρμογή των στόχων σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 1.

____________

* 4 έτη μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας.

____________

* 2 έτη μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας.

** 5 έτη μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας.

** 3 έτη μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας.

*** 6 έτη μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας.

 

(Τροπολογία 34 από την πρώτη ανάγνωση του ΕΚ)

Τροπολογία 25

Άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο (β)

(β) πρόγραμμα μέτρων:

(β) πρόγραμμα μέτρων:

(i) κατάρτιση, το αργότερο έως το 2016, προγράμματος μέτρων με στόχο την επίτευξη καλής περιβαλλοντικής κατάστασης σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφοι 1, 2 και 3·

(i) κατάρτιση, το αργότερο έως το 2012, προγράμματος μέτρων με στόχο την επίτευξη καλής περιβαλλοντικής κατάστασης σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφοι 1, 2 και 3·

(ii) έναρξη λειτουργίας του προγράμματος που προβλέπεται στο στοιχείο (i) το αργότερο έως το 2018 σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 7.

(ii) έναρξη λειτουργίας του προγράμματος που προβλέπεται στο στοιχείο (i) το αργότερο έως το 2014 σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 7.

(Τροπολογία 35 από την πρώτη ανάγνωση του ΕΚ)

Τροπολογία 26

Άρθρο 5, παράγραφος 2 α (νέα)

 

2α. Τα κράτη μέλη θεσπίζουν κατάλληλους μηχανισμούς ώστε να εξασφαλίσουν ότι τα μέτρα τα οποία περιγράφονται στην παράγραφο 2 όσον αφορά τα άρθρα 10, 8, 9, 10 και 13 θα αναπτυχθούν και θα εφαρμοστούν σε συμφωνία με το άρθρο 6 και κατά τρόπο ο οποίος θα έχει ως αποτέλεσμα μια απλή κοινή θαλάσσια στρατηγική ανά περιφέρεια, καθώς και κοινή αναφορά σχετικά με τα συστατικά που καθορίζονται στα εν λόγω άρθρα.

 

Για κάθε θαλάσσια περιφέρεια, το κράτος μέλος ή η αρμόδια αρχή ανακοινώνει, εντός προθεσμίας 3 μηνών, την έκθεση που έχει εκπονηθεί στην Επιτροπή και τα ενεχόμενα κράτη μέλη.

(Τροπολογία 37 από την πρώτη ανάγνωση του ΕΚ)

Τροπολογία 27

Άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο (β) (νέο)

 

2β. Οι διατάξεις των στοιχείων α) και β) της παραγράφου 2 δεν εμποδίζουν κανένα κράτος μέλος από το να διατηρήσει ή να εισαγάγει αυστηρότερα προστατευτικά μέτρα.

Αιτιολόγηση

Τα κράτη μέλη πρέπει να διατηρήσουν το δικαίωμά τους να εφαρμόζουν αυστηρότερα μέτρα προστασίας.

Τροπολογία 28

Άρθρο 5, παράγραφος 3, εισαγωγή

3. Τα κράτη μέλη τα οποία έχουν σύνορα εντός της ιδίας θαλάσσιας περιοχής ή υποπεριοχής που καλύπτεται από την παρούσα οδηγία, όπου η κατάσταση της θάλασσας είναι κρίσιμη σε βαθμό ώστε να απαιτείται επείγουσα δράση, προσπαθούν να συμφωνήσουν ένα σχέδιο δράσης σύμφωνα με την παράγραφο 1, το οποίο περιλαμβάνει την επίσπευση της έναρξης λειτουργίας των προγραμμάτων μέτρων. Στις περιπτώσεις αυτές:

3. Τα κράτη μέλη τα οποία έχουν σύνορα εντός της ιδίας θαλάσσιας περιοχής ή υποπεριοχής που καλύπτεται από την παρούσα οδηγία, όπου η κατάσταση της θάλασσας είναι κρίσιμη σε βαθμό ώστε να απαιτείται επείγουσα δράση, εκπονούν ένα σχέδιο δράσης σύμφωνα με την παράγραφο 1, το οποίο περιλαμβάνει την επίσπευση της έναρξης λειτουργίας των προγραμμάτων μέτρων. Στις περιπτώσεις αυτές:

Αιτιολόγηση

Η διατύπωση στο άρθρο 5, παράγραφος 3, της κοινής θέσης του Συμβουλίου δεν δεσμεύει σε τίποτα τα κράτη μέλη. Προκειμένου να επιτευχθεί πραγματική ολοκλήρωση μεταξύ διαφόρων τομέων σύμφωνα με το Πράσινο Βιβλίο για την μελλοντική θαλάσσια πολιτική της Ένωσης, απαιτείται μια περισσότερο δεσμευτική διατύπωση.

Τροπολογία 29

Άρθρο 5, παράγραφος 3, εδάφια 1 α και 1 β (νέα)

 

Η θαλάσσια περιφέρεια της Βαλτικής Θάλασσας μπορεί να αποτελέσει πιλοτική περιοχή για την εφαρμογή της θαλάσσιας στρατηγικής. Το προσεχές Σχέδιο Δράσης για τη Βαλτική Θάλασσα από τη Σύμβαση του Ελσίνκι (ΗΕLCΟΜ) μπορεί να αποτελέσει χρήσιμη πηγή για τη χρησιμοποίηση της Βαλτικής Θάλασσας ως πιλοτικής περιοχής με στόχο την εφαρμογή της θαλάσσιας στρατηγικής.

 

Τα κράτη μέλη της περιοχής θα καταρτίσουν, το αργότερο έως το 2010, κοινό πρόγραμμα μέτρων για τη θαλάσσια περιφέρεια της Βαλτικής Θάλασσας σύμφωνα με το άρθρο 13, με σκοπό την επίτευξη καλής περιβαλλοντικής κατάστασης στη θαλάσσια περιφέρεια της Βαλτικής Θάλασσας.

Αιτιολόγηση

Είναι πασίγνωστο ότι επείγει να ληφθούν μέτρα για την περιβαλλοντική κατάσταση της Βαλτικής Θάλασσας. Οκτώ από εννέα κράτη γύρω από τη Βαλτική Θάλασσα αποτελούν κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η θαλάσσια περιφέρεια της Βαλτικής Θάλασσας θα μπορούσε να αποτελέσει πιλοτική περιοχή για την εφαρμογή της θαλάσσιας στρατηγικής.

Τροπολογία 30

Άρθρο 5, παράγραφος 4

4. Τα κράτη μέλη αναπτύσσουν και εφαρμόζουν όλα τα στοιχεία των θαλάσσιων στρατηγικών που αναφέρονται στα στοιχεία α) και β) της παραγράφου 2, αλλά δεν υποχρεούνται να λαμβάνουν ειδικά μέτρα όταν δεν υφίσταται σημαντικός κίνδυνος για το θαλάσσιο περιβάλλον, ή όταν το κόστος ενδέχεται να είναι δυσανάλογα μεγάλο εν σχέσει προς τους κινδύνους.

4. Τα κράτη μέλη αναπτύσσουν και εφαρμόζουν όλα τα στοιχεία των θαλάσσιων στρατηγικών που αναφέρονται στα στοιχεία α) και β) της παραγράφου 2.

Όταν ένα κράτος μέλος δεν λαμβάνει μέτρο για οποιονδήποτε από τους ανωτέρω λόγους, παρέχει στην Επιτροπή την αιτιολόγηση της απόφασής του.

 

Αιτιολόγηση

Το νέο κείμενο του Συμβουλίου είναι περιττό. Το άρθρο για τα προγράμματα μέτρων προβλέπει ανάλυση κόστους-ωφελειών και εξασφάλιση του ότι τα μέτρα είναι αποδοτικά από άποψη κόστους.

Τροπολογία 31

Άρθρο 6, παράγραφος 2, εδάφιο 1

2. Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, τα κράτη μέλη, χρησιμοποιώντας τα κατάλληλα διεθνή πλαίσια, όπως τους μηχανισμούς και τις δομές των περιφερειακών συμβάσεων για τη θάλασσα, καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια εντός εκάστης θαλάσσιας περιοχής ή υποπεριοχής για να συντονίζουν τις ενέργειές των με τρίτες χώρες που διαθέτουν κυριαρχία ή δικαιοδοσία σε ύδατα της ιδίας θαλασσίας περιοχής ή υποπεριοχής.

2. Για να χαραχθεί και εφαρμοσθεί μια στρατηγική για θαλάσσιο περιβάλλον, τα κράτη μέλη, χρησιμοποιώντας τα κατάλληλα διεθνή πλαίσια, όπως τους μηχανισμούς και τις δομές των περιφερειακών συμβάσεων για τη θάλασσα, καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια εντός εκάστης θαλάσσιας περιοχής ή υποπεριοχής για να συντονίζουν τις ενέργειές τους με:

 

α) τρίτες χώρες που διαθέτουν κυριαρχία ή δικαιοδοσία σε θαλάσσιες ζώνες στην οικεία θαλάσσια περιφέρεια·

 

β) τρίτες χώρες των οποίων σκάφη υπό εθνική σημαία ασκούν δραστηριότητες στην οικεία θαλάσσια περιφέρεια· και

 

γ) τρίτες χώρες που είναι ηπειρωτικές αλλά έχουν στα εδάφη τους συγκεντρωμένες ή διασκορπισμένες πηγές ρύπανσης η οποία μεταφέρεται στην οικεία θαλάσσια περιφέρεια μέσω ποταμών ή της ατμόσφαιρας.

(Τροπολογία 42 από την πρώτη ανάγνωση του ΕΚ)

Αιτιολόγηση

Οι δραστηριότητες ηπειρωτικών χωρών και χωρών που διακινούν σκάφη εντός των υδάτων ενός κράτους μέλους έχουν, ενδεχομένως, σημαντικές επιπτώσεις στην περιβαλλοντική κατάσταση των εν λόγω υδάτων λόγω της ρύπανσης που προκαλείται τόσο από την ξηρά όσο και από τα σκάφη. Η οδηγία ορίζει ότι τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν "όπου είναι πρακτικό και ενδεδειγμένο" διεθνείς φορείς για τον αμοιβαίο συντονισμό.

Τροπολογία 32

Άρθρο 8, παράγραφος 1, εισαγωγή και στοιχεία (α) και (β)

1. Τα κράτη μέλη διενεργούν αρχική αξιολόγηση των θαλάσσιων υδάτων τους, λαμβάνοντας υπόψη τα υφιστάμενα διαθέσιμα στοιχεία, και η οποία μεταξύ άλλων καλύπτει τα εξής:

1. Για κάθε θαλάσσια περιφέρεια, τα κράτη μέλη διενεργούν αρχική αξιολόγηση των θαλάσσιων υδάτων τους, λαμβάνοντας υπόψη τα υφιστάμενα διαθέσιμα στοιχεία, και η οποία μεταξύ άλλων καλύπτει τα εξής:

(α) ανάλυση των βασικών χαρακτηριστικών και της περιβαλλοντικής κατάστασης στα εν λόγω ύδατα με βάση τους ενδεικτικούς κατάλογους στοιχείων του πίνακα 1 του Παραρτήματος ΙII, η οποία καλύπτει τα είδη των οικολογικών ενδιαιτημάτων, τα βιολογικά στοιχεία, τα φυσικοχημικά χαρακτηριστικά και την υδρομορφολογία·

(α) ανάλυση των βασικών χαρακτηριστικών, των λειτουργιών και της περιβαλλοντικής κατάστασης στα εν λόγω ύδατα με βάση τους ενδεικτικούς κατάλογους στοιχείων του πίνακα 1 του Παραρτήματος ΙII, η οποία καλύπτει τα είδη των οικολογικών ενδιαιτημάτων, τα βιολογικά στοιχεία, τα φυσικοχημικά χαρακτηριστικά και την υδρομορφολογία·

(β) ανάλυση των κυριοτέρων πιέσεων και επιπτώσεων, συμπεριλαμβανόμενης κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας, στα χαρακτηριστικά και την περιβαλλοντική κατάσταση των ως άνω υδάτων με βάση τους ενδεικτικούς κατάλογους στοιχείων του πίνακα 2 του Παραρτήματος IIΙ, η οποία καλύπτει την ποιοτική και ποσοτική αναλογία των επιμέρους πιέσεων, καθώς και τις διακρινόμενες τάσεις·

(β) ανάλυση των κυριοτέρων πιέσεων και επιπτώσεων, συμπεριλαμβανόμενης κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας, στην περιβαλλοντική κατάσταση των ως άνω υδάτων η οποία:

 

 

(i) βασίζεται στους ενδεικτικούς κατάλογους στοιχείων του πίνακα 2 του Παραρτήματος IIΙ, η οποία καλύπτει την ποιοτική και ποσοτική αναλογία των επιμέρους πιέσεων, καθώς και τις διακρινόμενες τάσεις·

 

(ii) καλύπτει τις αθροιστικές και συνεργειακές επιδράσεις, και

 

(iii) λαμβάνει υπόψη τις εύστοχες αξιολογήσεις οι οποίες πραγματοποιήθηκαν βάσει της υφιστάμενης ευρωπαϊκής νομοθεσίας.

Αιτιολόγηση

Συμπληρώνει τα κριτήρια για την αξιολόγηση εκ μέρους των κρατών μελών της κατάστασης των θαλάσσιων υδάτων τους.

Τροπολογία 33

Άρθρο 8, παράγραφος 2

2. Οι αναλύσεις της παραγράφου 1 λαμβάνουν δεόντως υπόψη τα στοιχεία που αφορούν τα παράκτια, μεταβατικά και χωρικά ύδατα τα οποία καλύπτονται από την οδηγία 2000/60/ΕΚ. Λαμβάνουν επίσης υπόψη, ή χρησιμοποιούν ως βάση, άλλες συναφείς αξιολογήσεις, όπως οι διενεργούμενες από κοινού στο πλαίσιο των περιφερειακών συμβάσεων για τις θάλασσες, ώστε να προκύπτει μια καθολική αξιολόγηση της κατάστασης του θαλάσσιου περιβάλλοντος.

2. Οι αναλύσεις της παραγράφου 1 λαμβάνουν δεόντως υπόψη τα στοιχεία που αφορούν τα παράκτια, μεταβατικά και χωρικά ύδατα τα οποία καλύπτονται από την οδηγία 2000/60/ΕΚ καθώς και από τις σχετικές διατάξεις της οδηγίας του Συμβουλίου 91/271/ΕΟΚ της 21ης Μαΐου 1991 για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων1, της οδηγίας 2006/7/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 15ης Φεβρουαρίου 2006 σχετικά με τη διαχείριση της ποιότητας των υδάτων κολύμβησης2 και της οδηγίας …/…/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της … για τα πρότυπα ποιότητας για το περιβάλλον στον τομέα της πολιτικής για τα ύδατα3. Λαμβάνουν επίσης υπόψη, ή χρησιμοποιούν ως βάση, άλλες συναφείς αξιολογήσεις, όπως οι διενεργούμενες από κοινού στο πλαίσιο των περιφερειακών συμβάσεων για τις θάλασσες, ώστε να προκύπτει μια καθολική αξιολόγηση της κατάστασης του θαλάσσιου περιβάλλοντος.

_______

 

1 ΕΕ L 135, 30.5.1991, σ. 40. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1882/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 284, 31.10.2003, σ. 1).

 

2 ΕΕ L 64, 4.3.2006, σ. 37.

 

3 (COM(2006)0397).

Αιτιολόγηση

Η αξιολόγηση των στοιχείων που περιγράφεται στο παράρτημα ΙΙΙ για τον καθορισμό καλής περιβαλλοντικής κατάστασης και των αναλύσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 πρέπει να επαυξήσουν και να συμπληρώσουν την ισχύουσα και την προσεχή νομοθεσία προκειμένου να αποφεύγεται ο διπλασιασμός των εργασιών.

Τροπολογία 34

Άρθρο 8, παράγραφος 2 α (νέα)

 

2α. Για κάθε θαλάσσια περιφέρεια, τα κράτη μέλη προετοιμάζουν την αξιολόγηση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 καταβάλλοντας προσπάθειες μέσω του συντονισμού που καθορίζεται βάσει των άρθρων 5 και 6, να εξασφαλίσουν ότι:

 

α) οι μέθοδοι τους αξιολόγησης είναι συνεκτικές μεταξύ των κρατών μελών που ανήκουν στην ίδια θαλάσσια περιφέρεια

 

β) οι διασυνοριακές επιπτώσεις και τα διασυνοριακά χαρακτηριστικά λαμβάνονται υπόψη· και

 

γ) οι απόψεις των κρατών μελών που ανήκουν στην ίδια θαλάσσια περιφέρεια λαμβάνονται επίσης υπόψη.

(Τροπολογία 51 από την πρώτη ανάγνωση του ΕΚ)

Τροπολογία 35

Άρθρο 8, παράγραφος 2, στοιχείο (β) (νέο)

 

2β. Δεδομένα και πληροφορίες που προκύπτουν από την αρχική αξιολόγηση θα είναι διαθέσιμα στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος καθώς και στις περιφερειακές οργανώσεις και συμβάσεις τις σχετικές με το θαλάσσιο περιβάλλον και την αλιεία, όχι αργότερα από τρεις μήνες μετά την περάτωση αυτής της αξιολόγησης, για χρήση σε πανευρωπαϊκές θαλάσσιες αξιολογήσεις, ειδικότερα δε την αναθεώρηση της κατάστασης του θαλάσσιου περιβάλλοντος στην Κοινότητα σύμφωνα με το άρθρο 20(2) (β).

Αιτιολόγηση

Στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος πρέπει να παρέχονται όλες οι σχετικές πληροφορίες για τη λειτουργία μιας κεντρικής βάσης δεδομένων και για χρήση σε πανευρωπαϊκές εκθέσεις για την κατάσταση των θαλασσών της Ευρώπης.

Τροπολογία 36

Άρθρο 9, παράγραφος 1, εδάφιο 1

1. Συναρτήσει της αρχικής αξιολόγησης σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 1, τα κράτη μέλη, σε κάθε σχετική θαλάσσια περιοχή ή υποπεριοχή, αποφασίζουν , για τα θαλάσσια ύδατα, μια δέσμη χαρακτηριστικών της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης, βάσει των γενικών χαρακτηριστικών ποιοτικής περιγραφής που αναφέρονται στο Παράρτημα I, καθώς και των κριτηρίων και των μεθοδολογικών προτύπων της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου.

1. Συναρτήσει της αρχικής αξιολόγησης σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 1, τα κράτη μέλη, σε κάθε σχετική θαλάσσια περιοχή ή υποπεριοχή, αποφασίζουν , για τα θαλάσσια ύδατα, μια δέσμη χαρακτηριστικών της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης, βάσει των όρων που αναφέρονται στο Παράρτημα Ι και των χαρακτηριστικών, των πιέσεων και αντίκτυπων που αναφέρονται στο Παράρτημα ΙΙΙ.

(Τροπολογία 53 από την πρώτη ανάγνωση του ΕΚ)

Τροπολογία 37

Άρθρο 9, παράγραφος 3

3. Τα κριτήρια και τα μεθοδολογικά πρότυπα προσδιορισμού της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης, τα οποία προορίζονται να τροποποιήσουν ορισμένα μη ουσιώδη στοιχεία της παρούσας οδηγίας με τη συμπλήρωση αυτής, καθορίζονται, βάσει των Παραρτημάτων I και ΙΙΙ, σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο που αναφέρεται στο άρθρο 23 παράγραφος 3 , έως την …* ώστε να εξασφαλίζεται συνέπεια και να καθίσταται δυνατή η σύγκριση μεταξύ θαλάσσιων περιοχών ή υποπεριοχών όσον αφορά την έκταση στην οποία έχει επιτευχθεί καλή περιβαλλοντική κατάσταση. Προτού προτείνει τα εν λόγω κριτήρια και πρότυπα η Επιτροπή ζητά τη γνώμη όλων των εμπλεκομένων μερών, συμπεριλαμβανομένων των περιφερειακών συμβάσεων για τις θάλασσες.

διαγράφεται

___________________

* 2 έτη από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας.

 

(Τροπολογία 54 από την πρώτη ανάγνωση του ΕΚ)

Τροπολογία 38

Άρθρο 10, παράγραφος 1

1. Βάσει της αρχικής αξιολόγησης κατ’ άρθρο 8 παράγραφος 1, τα κράτη μέλη θεσπίζουν, για κάθε θαλάσσια περιοχή ή υποπεριοχή, αναλυτική δέσμη περιβαλλοντικών στόχων και δεικτών για τα θαλάσσια ύδατά τους για τον προσανατολισμό της προόδου προς μια καλή κατάσταση στο θαλάσσιο περιβάλλον, λαμβάνοντας υπόψη τον ενδεικτικό κατάλογο χαρακτηριστικών του Παραρτήματος ΙV.

1. Βάσει της αρχικής εκτίμησης η οποία διενεργείται σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 1, τα κράτη μέλη θεσπίζουν από κοινού για εκάστη των θαλάσσιων περιφερειών ενιαία αναλυτική δέσμη περιβαλλοντικών στόχων, με σκοπό να επιτευχθεί καλή περιβαλλοντική κατάσταση, το αργότερο το 2017, και συναφών δεικτών για όλα τα ευρωπαϊκά θαλάσσια ύδατά τους, λαμβάνοντας υπόψη τον μη εξαντλητικό κατάλογο χαρακτηριστικών του παραρτήματος III.

Κατά την εκπόνηση των εν λόγω στόχων και δεικτών, τα κράτη μέλη λαμβάνουν υπόψη τη συνεχιζόμενη εφαρμογή των υφιστάμενων σε εθνικό, κοινοτικό ή διεθνές επίπεδο αντίστοιχων περιβαλλοντικών στόχων όσον αφορά τα εν λόγω ύδατα, μεριμνώντας ώστε οι στόχοι να συμβαδίζουν προς αλλήλους.

Κατά την εκπόνηση των εν λόγω στόχων και δεικτών, τα κράτη μέλη λαμβάνουν υπόψη τη συνεχιζόμενη εφαρμογή των ήδη υφιστάμενων περιβαλλοντικών στόχων που έχουν ορισθεί σε εθνικό, κοινοτικό ή διεθνές επίπεδο όσον αφορά τα εν λόγω ύδατα, και διασφαλίζουν ότι λαμβάνονται επίσης υπόψη οι σχετικές διασυνοριακές επιπτώσεις και τα σχετικά διασυνοριακά χαρακτηριστικά γνωρίσματα.

(Τροπολογία 55 από την πρώτη ανάγνωση του ΕΚ)

Αιτιολόγηση

Η τροπολογία ευθυγραμμίζεται με την έννοια της θέσπισης μιας ενιαίας θαλάσσιας στρατηγικής ανά θαλάσσια περιφέρεια ή υποπεριφέρεια, η οποία έχει εισαχθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε πρώτη ανάγνωση. Σκοπεύει στο να εξασφαλισθεί η έγκριση ενός μόνο συνόλου περιβαλλοντικών στόχων και δεικτών για κάθε θαλάσσια περιφέρεια και υποπεριφέρεια. Στο θαλάσσιο περιβάλλον, ακόμα περισσότερο και από το χερσαίο περιβάλλον, οι διασυνοριακές επιπτώσεις και τα διασυνοριακά χαρακτηριστικά γνωρίσματα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη.

Τροπολογία 39

Άρθρο 11, παράγραφος 1, εδάφιο 2

Τα προγράμματα παρακολούθησης βασίζονται στις διατάξεις περί αξιολόγησης και παρακολούθησης που ορίζονται από τη κοινοτική νομοθεσία ή απορρέουν από διεθνείς συμφωνίες, και συμβαδίζουν με αυτές.

Τα προγράμματα παρακολούθησης είναι συνεπή εντός των θαλασσίων περιφερειών ή υποπεριφερειών και βασίζονται στις διατάξεις περί αξιολόγησης και παρακολούθησης που ορίζονται από τη κοινοτική νομοθεσία, ιδιαίτερα τις οδηγίες για τα ενδιαιτήματα και τα πτηνά ή απορρέουν από διεθνείς συμφωνίες, και συμβαδίζουν με αυτές ή κατόπιν πρωτοβουλιών της Κοινότητας σχετικά με τις υποδομές περιβαλλοντικών δεδομένων και GMES (Παγκόσμια Επιτήρηση για το Περιβάλλον και την Ασφάλεια) ιδίως για τις θαλάσσιες υπηρεσίες, στο βαθμό που τέτοιες απαιτήσεις αφορούν ευρωπαϊκά θαλάσσια ύδατα του κράτους μέλους στην οικεία θαλάσσια περιφέρεια.

Αιτιολόγηση

Η ρητή αναφορά των περιβαλλοντικών αρχών της κοινοτικής πολιτικής για τη διατήρηση των φυσικών συνθηκών ενισχύει την εφαρμογή τους και εξασφαλίζει συνέπεια με την ευρύτερη κατεύθυνση της περιβαλλοντικής πολιτικής της ΕΕ.

Τροπολογία 40

Άρθρο 11, παράγραφος 1 α (νέα)

 

1α. Για κάθε θαλάσσια περιφέρεια ή υποπεριφέρεια, τα κράτη μέλη καταρτίζουν πρόγραμμα παρακολούθησης σύμφωνα με τις λεπτομέρειες που ορίζει η παράγραφος 1, μεριμνούν δε, χάριν συντονισμού, ώστε να εξασφαλισθεί ότι:

 

α) οι μέθοδοι παρακολούθησης χαρακτηρίζονται από συνοχή μεταξύ των κρατών μελών και βασίζονται σε σαφώς προσδιορισθέντες κοινούς στόχους·

 

β) λαμβάνονται υπόψη οι σχετικές διασυνοριακές επιπτώσεις και τα σχετικά διασυνοριακά χαρακτηριστικά γνωρίσματα.

(Τροπολογία 57 από την πρώτη ανάγνωση του ΕΚ)

Αιτιολόγηση

Η τροπολογία αποσκοπεί στη βελτίωση του συντονισμού και της συνοχής των ελέγχων που διεξάγονται στο πλαίσιο των προγραμμάτων. Στόχος της είναι να εξασφαλισθεί ότι οι διασυνοριακές επιπτώσεις και τα διασυνοριακά χαρακτηριστικά γνωρίσματα θα ληφθούν υπόψη στο στάδιο του ελέγχου.

Τροπολογία 41

Άρθρο 11, παράγραφος 3 α (νέα)

 

3α. Δεδομένα και πληροφορίες που προκύπτουν από τα εν λόγω πρόγραμμα επιτήρησης θα είναι διαθέσιμα στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος, καθώς και στις περιφερειακές οργανώσεις και συμβάσεις τις σχετικές με το θαλάσσιο περιβάλλον και την αλιεία, όχι αργότερα από τρεις μήνες μετά την περάτωση αυτών των προγραμμάτων, για χρήση σε πανευρωπαϊκές θαλάσσιες αξιολογήσεις, ειδικότερα δε την αναθεώρηση της κατάστασης του θαλάσσιου περιβάλλοντος στην Κοινότητα σύμφωνα με το άρθρο 20(2) (β).

Αιτιολόγηση

Στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος πρέπει να παρέχονται όλες οι σχετικές πληροφορίες για τη λειτουργία μιας κεντρικής βάσης δεδομένων και για χρήση σε πανευρωπαϊκές εκθέσεις για την κατάσταση των θαλασσών της Ευρώπης.

Τροπολογία 42

Άρθρο 12

Άρθρο 12

Άρθρο 12

Γνωστοποιήσεις και τεκμηριωμένη ενημέρωση από την Επιτροπή

Γνωστοποιήσεις και αξιολόγηση από την Επιτροπή

Βάσει των γνωστοποιήσεων σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 2, το άρθρο 10 παράγραφος 2 και το άρθρο 11 παράγραφος 2 για κάθε θαλάσσια περιοχή ή υποπεριοχή, η Επιτροπή συμβουλεύει κάθε κράτος μέλος αν και κατά πόσο τα κοινοποιηθέντα στοιχεία συνιστούν το κατάλληλο πλαίσιο προς εκπλήρωση των απαιτήσεων της παρούσας οδηγίας.

Βάσει των γνωστοποιήσεων σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 2, το άρθρο 10 παράγραφος 2 και το άρθρο 11 παράγραφος 2 για κάθε θαλάσσια περιοχή ή υποπεριοχή, η Επιτροπή αξιολογεί κατά πόσον στην περίπτωση κάθε κράτους μέλους τα κοινοποιηθέντα στοιχεία συνιστούν το κατάλληλο πλαίσιο για την επίτευξη καλής περιβαλλοντικής κατάστασης σε συνδυασμό με την εκπλήρωση των απαιτήσεων της παρούσας οδηγίας.

Στα πλαίσια των συμβουλών αυτών, η Επιτροπή εξετάζει τη συνοχή των πλαισίων εντός των επιμέρους θαλάσσιων περιοχών ή υποπεριοχών και ανά την Κοινότητα και δύναται να καλεί τα αντίστοιχα κράτη μέλη να παράσχουν τις τυχόν συμπληρωματικές πληροφορίες που είναι διαθέσιμες και απαραίτητες.

Κατά τις αξιολογήσεις αυτές, η Επιτροπή εξετάζει τη συνοχή των πλαισίων εντός των επιμέρους θαλάσσιων περιοχών ή υποπεριοχών και ανά την Κοινότητα και δύναται να καλεί τα αντίστοιχα κράτη μέλη να παράσχουν τις τυχόν συμπληρωματικές πληροφορίες που είναι απαραίτητες.

 

Εντός έξι μηνών από την παραλαβή της κοινοποίησης των προγραμμάτων παρακολούθησης που θεσπίζονται δυνάμει του άρθρου 11, η Επιτροπή δύναται να αποφασίσει, για οποιοδήποτε εκ των κρατών μελών, απόρριψη του προγράμματος παρακολούθηση ή οιασδήποτε πτυχής αυτού, εάν θεωρήσει ότι δεν συμμορφώνεται προς την παρούσα οδηγία.

Τροπολογία 43

Άρθρο 13, παράγραφος 1, εδάφιο 2

Τα μέτρα εκπονούνται βάσει της αρχικής αξιολόγησης που διενεργείται σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 1 σε σχέση με τους περιβαλλοντικούς στόχους που τίθενται σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 1, λαμβάνοντας υπόψη τα είδη μέτρων που αναφέρονται στο Παράρτημα VΙ.

Τα μέτρα εκπονούνται βάσει της αρχικής αξιολόγησης που διενεργείται σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 1 σε σχέση με τους περιβαλλοντικούς στόχους που τίθενται σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 1, λαμβάνοντας υπόψη τα είδη μέτρων που αναφέρονται στο Παράρτημα VΙ, τις σχετικές διασυνοριακές επιπτώσεις και τα σχετικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα, και βασίζονται στις ακόλουθες περιβαλλοντικές αρχές:

 

α) την αρχή της προφύλαξης και τις αρχές ότι αναλαμβάνεται προληπτική δράση, ότι η περιβαλλοντική ζημία αποκαθίσταται, κατά προτεραιότητα, στην πηγή και ότι ο ρυπαίνων πληρώνει·

 

β) μια προσέγγιση με βάση το οικοσύστημα.

 

Τα κράτη μέλη αποφασίζουν τα μέτρα που επιβάλλεται να ληφθούν για την ανιχνευσιμότητα και ιχνηλασιμότητα της θαλάσσιας ρύπανσης.

Τροπολογία 44

Άρθρο 13, παράγραφος 2

2. Τα κράτη μέλη ενσωματώνουν τα μέτρα που εκπονούνται δυνάμει της παραγράφου 1 σε πρόγραμμα μέτρων, λαμβάνοντας υπόψη τα αντίστοιχα μέτρα που απαιτούνται από την κοινοτική νομοθεσία, και ιδίως από την οδηγία 2000/60/ΕΚ, ή από διεθνείς συμφωνίες.

2. Τα κράτη μέλη ενσωματώνουν τα μέτρα που εκπονούνται δυνάμει της παραγράφου 1 σε πρόγραμμα μέτρων, λαμβάνοντας υπόψη τα αντίστοιχα μέτρα που απαιτούνται από την κοινοτική νομοθεσία, και ιδίως από την οδηγία 2000/60/ΕΚ, την οδηγία 91/271/ΕΟΚ, την οδηγία 2006/7/ΕΚ και την οδηγία …/…/ΕΚ για τα πρότυπα ποιότητας για το περιβάλλον στον τομέα της πολιτικής για τα ύδατα, ή από διεθνείς συμφωνίες.

Αιτιολόγηση

Η τήρηση των προτύπων των προαναφερθεισών οδηγιών θα έχει ιδιαίτερα θετικά επακόλουθα για το θαλάσσιο περιβάλλον και θα συμβάλει στην υλοποίηση των περιβαλλοντικών στόχων του MSD. Η βελτίωση του συντονισμού και η συνεπής εφαρμογή των μέτρων θα ελαχιστοποιήσουν την πιθανότητα διπλασιασμού των εργασιών ή παραλείψεων σε ό,τι αφορά το πεδίο εφαρμογής των μέτρων, θα εξασφαλίσουν συνεπή εφαρμογή στη γεωγραφική περιοχή που καλύπτεται από το μέτρο και θα διευκολύνουν τη συνεπή εφαρμογή των χρονοδιαγραμμάτων.

Τροπολογία 45

Άρθρο 13, παράγραφος 3, εδάφιο 1

3. Κατά την εκπόνηση του προγράμματος μέτρων σύμφωνα με την παράγραφο 2, τα κράτη μέλη αποδίδουν τη δέουσα σημασία στην αειφόρο ανάπτυξη και ιδίως στις κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις των υπό μελέτη μέτρων.

3. Κατά την εκπόνηση του προγράμματος μέτρων σύμφωνα με την παράγραφο 2, τα κράτη μέλη αποδίδουν τη δέουσα σημασία στην αειφόρο ανάπτυξη και ιδίως στις κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις των υπό μελέτη μέτρων. Τα κράτη μέλη δημιουργούν διοικητικά πλαίσια και πλατφόρμες που επιτρέπουν τη διατομεακή επεξεργασία θαλάσσιων ζητημάτων προκειμένου να συνδυασθούν η περιβαλλοντική επιστήμη και τα περιβαλλοντικά μέτρα με την οικονομική, κοινωνική και διοικητική ανάπτυξη της περιοχής και να υπάρξει όφελος από αυτή την αλληλεπίδραση.

Αιτιολόγηση

Τροπολογία 88 από την πρώτη ανάγνωση του ΕΚ.

Τροπολογία 46

Άρθρο 13, παράγραφος 4

4. Τα προγράμματα μέτρων που έχουν θεσπισθεί δυνάμει του παρόντος άρθρου θα πρέπει να περιλαμβάνουν μέτρα όπως η χρήση ειδικών ζωνών διατήρησης δυνάμει της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ καθώς και η χρήση ειδικών ζωνών προστασίας δυνάμει της οδηγίας 79/409/ΕΟΚ, καθώς και προστατευόμενες θαλάσσιες περιοχές όπως έχει συμφωνηθεί από την Κοινότητα ή τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη στο πλαίσιο διεθνών ή περιφερειακών συμφωνιών των οποίων είναι συμβαλλόμενα μέρη.  

4. Τα προγράμματα μέτρων που έχουν θεσπισθεί δυνάμει του παρόντος άρθρου περιλαμβάνουν μέτρα χωρικής προστασίας τα οποία περιλαμβάνουναλλά δεν περιορίζονται - τη χρήση ειδικών ζωνών διατήρησης δυνάμει της οδηγίας για τα ενδιαιτήματα καθώς και η χρήση ειδικών ζωνών προστασίας δυνάμει της οδηγίας για τα πτηνά, καθώς και προστατευόμενες θαλάσσιες περιοχές όπως έχει συμφωνηθεί από την Κοινότητα ή τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη στο πλαίσιο διεθνών ή περιφερειακών συμφωνιών των οποίων είναι συμβαλλόμενα μέρη, ιδίως δε την Απόφαση VΙΙ/5 της Διάσκεψης των Συμβαλλομένων Μερών στη Σύμβαση για τη Βιοποικιλότητα.

Εν προκειμένω, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξασφαλίζουν ότι οι ζώνες αυτές συμβάλλουν στη διαμόρφωση ενός συνεκτικού και αντιπροσωπευτικού δικτύου προστατευομένων θαλασσίων περιοχών.

Εν προκειμένω, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι ζώνες αυτές συμβάλλουν στη διαμόρφωση ενός συνεκτικού και αντιπροσωπευτικού δικτύου προστατευομένων θαλασσίων περιοχών το αργότερο έως το 2012. Το εν λόγω δίκτυο περιλαμβάνει περιοχές ικανοποιητικού μεγέθους οι οποίες απολαύουν πλήρους προστασίας από όλες τις εξαγωγικές χρήσεις, για να προστατεύονται, μεταξύ άλλων, η ωοτοκία, ο θηλασμός και οι τόποι διατροφής και για να διατηρείται ή να αποκαθίσταται η ακεραιότητα, η δομή και η λειτουργία των οικοσυστημάτων.

 

Τα προγράμματα μέτρων πρέπει να συμπεριλαμβάνουν ειδικότερα μέτρα σχετικά με τα χωρικά ύδατα, τα μεταβατικά μέτρα και τα μέτρα σχετικά με τα παράκτια ύδατα βάσει της οδηγίας 2000/60/ΕΚ.

 

Τα κράτη μέλη θεσπίζουν ένα ή περισσότερα μητρώα για αυτές τις προστατευόμενες θαλάσσιες περιοχές τα οποία θα οριστικοποιηθούν το αργότερο ...*.

 

Για κάθε θαλάσσια περιφέρεια ή υποπεριφέρεια το ή τα μητρώα των προστατευόμενων θαλάσσιων περιοχών πρέπει να αναθεωρούνται και να ενημερώνονται.

 

Το κοινό πρέπει να έχει πρόσβαση στις πληροφορίες που περιέχονται στο ή στα εν λόγω μητρώα.

_________

* 3 έτη μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας.

Τροπολογία 47

Άρθρο 13, παράγραφος 5

5. Τα κράτη μέλη αναφέρουν, στα προγράμματα μέτρων τους, πώς εφαρμόζονται τα μέτρα και πώς αναμένεται να συμβάλουν στην επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων που θεσπίζονται σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 1.

5. Τα κράτη μέλη αναφέρουν, στα προγράμματα μέτρων τους, πώς εφαρμόζονται τα μέτρα και πώς αναμένεται να συμβάλουν στην επίτευξη της καλής οικολογικής κατάστασης και των περιβαλλοντικών στόχων που θεσπίζονται σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 1.

Αιτιολόγηση

Αντικαθιστά τις τροπολογίες 15 και 23 (προστατευόμενες θαλάσσιες περιοχές).

Τροπολογία 48

Άρθρο 13, παράγραφος 7 α (νέα)

 

7α. Μετά από διαβούλευση με όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, η Επιτροπή καθορίζει, το αργότερo ..., σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο που ορίζει το άρθρο 23, παράγραφος 3, τα λεπτομερή κριτήρια και πρότυπα, ενόψει της εφαρμογής των αρχών της χρηστής διαχείρισης των ωκεανών.

______

* 3 έτη μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας.

Αιτιολόγηση

Επαναφέρει την τροπολογία 65 από την πρώτη ανάγνωση του ΕΚ.

Τροπολογία 49

Άρθρο 14

1. Ένα κράτος μέλος μπορεί να χαρακτηρίζει μια συγκεκριμένη περιοχή των θαλάσσιων υδάτων του όπου, λόγω οποιουδήποτε από τους λόγους που απαριθμούνται στα στοιχεία (α) ως (δ), είναι αδύνατο να επιτευχθούν οι περιβαλλοντικοί στόχοι με μέτρα τα οποία λαμβάνει το συγκεκριμένο κράτος μέλος, ή δεν μπορούν να επιτευχθούν εντός του σχετικού χρονοδιαγράμματος, εξαιτίας λόγων που αναφέρονται στο σημείο (ε):

1. Εφόσον ένα κράτος μέλος το οποίο έχει εκπονήσει ένα πρόγραμμα μέτρων βάσει του άρθρου 13, προσδιορίσει μια περίπτωση όπου, λόγω οποιουδήποτε από τους κατωτέρω λόγους, είναι αδύνατο να επιτευχθούν οι περιβαλλοντικοί στόχοι και η καλή περιβαλλοντική κατάσταση με μέτρα τα οποία λαμβάνει το συγκεκριμένο κράτος μέλος, οφείλει να προσδιορίσει επακριβώς αυτή την περίπτωση στο πρόγραμμα μέτρων του και να παράσχει στην Επιτροπή τα δικαιολογητικά που είναι απαραίτητα για να τεκμηριώσει την άποψή του:

 

(-α) ο περιβαλλοντικός στόχος δεν είναι σημαντικός για το εν λόγω κράτος μέλος, λαμβάνοντας υπόψη τα χαρακτηριστικά του στοιχεία, πράγμα το οποίο έχει ως αποτέλεσμα ότι δεν αφορά το εν λόγω κράτος μέλος·

 

(-αα) η δυνατότητα να εγκρίνει το ή τα εν λόγω μέτρα δεν εμπίπτει αποκλειστικά στην αρμοδιότητα του εν λόγω κράτους μέλους βάσει του κοινοτικού δικαίου·

 

(-αβ) η δυνατότητα να εγκρίνει το ή τα εν λόγω μέτρα δεν εμπίπτει αποκλειστικά στην αρμοδιότητα του εν λόγω κράτους μέλους βάσει του διεθνούς δικαίου·

(α) ανάληψη δράσης ή αδράνεια για την οποία το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος δεν είναι υπεύθυνο·

(α) ανάληψη δράσης ή αδράνεια εκ μέρους τρίτης χώρας, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας ή άλλου διεθνούς οργανισμού για την οποία το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος δεν είναι υπεύθυνο·

(β) φυσικές αιτίες·

(β) φυσικές αιτίες·

(γ) ανωτέρα βία·

(γ) ανωτέρα βία·

 

(γα) κλιματολογικές αλλαγές·

(δ) αλλαγές των χαρακτηριστικών των θαλάσσιων υδάτων λόγω δράσεων που αναλαμβάνονται για λόγους επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος που είναι σημαντικότεροι από τις αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, μεταξύ των οποίων και τυχόν διασυνοριακές επιπτώσεις·

(δ) τροποποιήσεις ή μεταβολές των φυσικών χαρακτηριστικών των θαλάσσιων υδάτων λόγω δράσεων που αναλαμβάνονται για λόγους επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος που είναι σημαντικότεροι από τις αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, μεταξύ των οποίων και τυχόν διασυνοριακές επιπτώσεις·

(ε) φυσικές συνθήκες που δεν επιτρέπουν την έγκαιρη βελτίωση της κατάστασης των σχετικών θαλάσσιων υδάτων.

 

Το οικείο κράτος μέλος οριοθετεί σαφώς την εν λόγω περιοχή στο πρόγραμμα μέτρων του και παρέχει στην Επιτροπή την αιτιολόγηση της άποψής του. Κατά την οριοθέτηση , το κράτος μέλος εξετάζει τις συνέπειες για τα κράτη μέλη στη σχετική περιοχή ή υποπεριοχή.

Το κράτος μέλος εξετάζει τις συνέπειες για τα κράτη μέλη στη σχετική περιοχή ή υποπεριοχή.

Ωστόσο, το οικείο κράτος μέλος λαμβάνει τα κατάλληλα ad hoc μέτρα για την αδιάλειπτη επιδίωξη των περιβαλλοντικών στόχων, για την πρόληψη περαιτέρω υποβάθμισης της κατάστασης των θαλάσσιων υδάτων που θίγονται από αίτια προσδιοριζόμενα στα σημεία (β), (γ) ή (δ) και για τον μετριασμό των δυσμενών επιπτώσεων στην αντίστοιχη θαλάσσια περιοχή ή υποπεριοχή ή στα θαλάσσια ύδατα άλλων κρατών μελών.

Ωστόσο, κάθε κράτος μέλος που επικαλείται την αιτία που αναφέρεται στα στοιχεία(-αα), (-αβ), (α), (β), (γ) ή (γα) περιλαμβάνει στο πρόγραμμα μέτρων του τα κατάλληλα ad hoc μέτρα, συμβατά με το κοινοτικό και διεθνές δίκαιο, ώστε να ελαχιστοποιήσει το μέγεθος στο οποίο η καλή περιβαλλοντική κατάσταση δεν μπορεί να επιτευχθεί στα ευρωπαϊκά θαλάσσια ύδατα και με στόχο την αδιάλειπτη επιδίωξη των περιβαλλοντικών στόχων, για την πρόληψη περαιτέρω υποβάθμισης της κατάστασης των θαλάσσιων υδάτων και για τον μετριασμό των δυσμενών επιπτώσεων στην αντίστοιχη θαλάσσια περιοχή ή υποπεριοχή ή στα θαλάσσια ύδατα άλλων κρατών μελών.

2. Στην περίσταση που καλύπτει το στοιχείο (δ) της παραγράφου 1, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι αλλαγές να μην αποκλείουν οριστικά ή θέτουν σε κίνδυνο την επίτευξη καλής περιβαλλοντικής κατάστασης στην αντίστοιχη θαλάσσια περιοχή ή υποπεριοχή ή στα θαλάσσια ύδατα άλλων κρατών μελών.

2. Κάθε κράτος μέλος το οποίο επικαλείται την αιτία που αναφέρεται στο στοιχείο (δ) της παραγράφου 1, μεριμνά ώστε οι τροποποιήσεις και οι αλλαγές να μην αποκλείουν οριστικά ή θέτουν σε κίνδυνο την επίτευξη καλής περιβαλλοντικής κατάστασης στην αντίστοιχη θαλάσσια περιοχή ή υποπεριοχή ή στα θαλάσσια ύδατα άλλων κρατών μελών.

3. Τα ad hoc μέτρα που αναφέρονται στο τρίτο εδάφιο της παραγράφου 1 ενσωματώνονται, στο μέτρο του εφικτού, στα προγράμματα μέτρων.

3. Όταν ένα κράτος μέλος επικαλείται την αιτία που αναφέρεται στο στοιχείο (-αα) της παραγράφου 1, και η Επιτροπή δέχεται την ισχύ του εν λόγω σκεπτικού, η Επιτροπή λαμβάνει αμέσως όλα τα απαραίτητα μέτρα σύμφωνα με το άρθρο 15.

Or. en

Αιτιολόγηση

Επαναφέρει την τροπολογία 66 από την πρώτη ανάγνωση του ΕΚ.

Τροπολογία 50

Άρθρο 16

Γνωστοποιήσεις και τεκμηριωμένη ενημέρωση από την Επιτροπή

Γνωστοποιήσεις και αξιολόγηση από την Επιτροπή

Βάσει των γνωστοποιήσεων για τα προγράμματα μέτρων σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 6, η Επιτροπή ενημερώνει καταλλήλως κάθε κράτος μέλος αν και κατά πόσο τα γνωστοποιηθέντα προγράμματα συνιστούν το κατάλληλο πλαίσιο προς επίτευξη της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης κατά την έννοια του άρθρου 9 παράγραφος 1.

Βάσει των γνωστοποιήσεων για τα προγράμματα μέτρων σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 6, η Επιτροπή αξιολογεί κατά πόσον στην περίπτωση κάθε κράτους μέλους, τα γνωστοποιηθέντα προγράμματα συνιστούν το κατάλληλο πλαίσιο προς επίτευξη της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης σε συνδυασμό με την εκπλήρωση των απαιτήσεων της παρούσας οδηγίας.

Στα πλαίσια της ανωτέρω ενημέρωσης που παρέχει, η Επιτροπή εξετάζει την συνοχή μεταξύ των προγραμμάτων μέτρων ανά την Κοινότητα και δύναται να καλεί τα αντίστοιχα κράτη μέλη να παράσχουν τις τυχόν συμπληρωματικές πληροφορίες που είναι διαθέσιμες και απαραίτητες.

Στα πλαίσια αυτών των αξιολογήσεων, η Επιτροπή εξετάζει την συνοχή μεταξύ των προγραμμάτων μέτρων ανά την Κοινότητα και δύναται να καλεί τα αντίστοιχα κράτη μέλη να παράσχουν τις τυχόν συμπληρωματικές πληροφορίες που είναι απαραίτητες.

 

Εντός έξι μηνών από τη λήψη της γνωστοποίησης των προγραμμάτων μέτρων η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει, στην περίπτωση οιουδήποτε κράτους μέλους, να απορρίψει το πρόγραμμα μέτρων ή οιοδήποτε στοιχείο του, με το σκεπτικό ότι δεν συμμορφούται με την οδηγία.

Τροπολογία 51

Άρθρο 19, παράγραφος 1, εδάφιο 1 α (νέο)

 

Τα κράτη μέλη καλούν να συμμετάσχουν, όπου είναι δυνατό, ενδιαφερόμενα μέρη χρησιμοποιώντας υφιστάμενους οργανισμούς ή φορείς διαχείρισης, συμπεριλαμβανομένων Συμβάσεων Περιφερειακών Θαλασσών, Επιστημονικών Συμβουλευτικών Οργανισμών και Περιφερειακών Γνωμοδοτικών Συμβουλίων.

Τροπολογία 52

Άρθρο 20, παράγραφος 1, εδάφιο 1

1. Η Επιτροπή δημοσιεύει μια πρώτη έκθεση αξιολόγησης σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας εντός δύο ετών από την παραλαβή όλων των προγραμμάτων μέτρων και οπωσδήποτε έως το 2021.

1. Η Επιτροπή δημοσιεύει μια πρώτη έκθεση αξιολόγησης σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας εντός δύο ετών από την παραλαβή όλων των προγραμμάτων μέτρων και οπωσδήποτε έως το 2017.

(Τροπολογία 69 από την πρώτη ανάγνωση του ΕΚ)

Τροπολογία 53

Άρθρο 20, παράγραφος 1 α (νέα)

 

1α. Το αργότερο …* η Επιτροπή δημοσιεύει έκθεση η οποία τονίζει την ύπαρξη αντιθέσεων ή τη συμπληρωματικότητα μεταξύ των βελτιώσεων που επήλθαν στην παρούσα οδηγία και των υφισταμένων υποχρεώσεων, δεσμεύσεων και πρωτοβουλιών των κρατών μελών ή της Κοινότητας στο κοινοτικό ή διεθνές επίπεδο σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος στα ευρωπαϊκά θαλάσσια ύδατα.

 

Η εν λόγω έκθεση υποβάλλεται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.

_________

* 4 έτη μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας.

(Τροπολογία 70 από την πρώτη ανάγνωση του ΕΚ)

Αιτιολόγηση

Μέσω της τροπολογίας αυτής εξασφαλίζεται ότι , θα εντοπίζεται και αντιμετωπίζεται οιαδήποτε σύγκρουση μεταξύ της βελτίωσης των υφισταμένων κοινοτικών πολιτικών, όπως η Κοινή Αλιευτική Πολιτική και η πολιτική για τη διατήρηση της φύσης και ότι θα αυξάνεται κάθε συμπληρωματικότητα.

Τροπολογία 54

Άρθρο 20, παράγραφος 2 α (νέα)

 

2α. Εντός ...*, η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση για την κατάσταση του θαλασσίου περιβάλλοντος των υδάτων της Αρκτικής που έχουν σημασία για την Κοινότητα και, όπου αυτό είναι πρόσφορο θα προτείνει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά μέτρα για την προστασία τους με στόχο την καθιέρωση της Αρκτικής ως προστατευόμενης περιοχής, όπως ακριβώς με την Ανταρκτική, και για το χαρακτηρισμό της ως "φυσικού οικοτόπου αφιερωμένου στην ειρήνη και την επιστήμη".

 

Τα κράτη μέλη τα οποία έχουν ευρωπαϊκά θαλάσσια ύδατα που περιλαμβάνουν ύδατα στην Αρκτική θέτουν στη διάθεση του Αρκτικού Συμβουλίου τα πορίσματα της αρχικής αξιολόγησης σχετικά με τα εν λόγω ύδατα.

___________

* 2 έτη μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας.

(Τροπολογία 71 από την πρώτη ανάγνωση του ΕΚ)

Αιτιολόγηση

Η Αρκτική αποτελεί ενιαίο οικοσύστημα. Οι κίνδυνοι από την υφιστάμενη και μελλοντική εκμετάλλευση της περιοχής θα πρέπει να αποτιμηθούν με προσοχή, λαμβάνοντας ειδικά υπόψη τις επιπτώσεις της κλιματικής μεταβολής, η οποία θα έχει ως αποτέλεσμα τη μετατροπή της από περιοχή καλυμμένη με πάγους σε θάλασσα.

Τροπολογία 55

Άρθρο 20α (νέο)

 

Άρθρο 20α

 

Έκθεση προόδου σχετικά με τις προστατευόμενες περιοχές

 

Ως τις ...*, η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση προόδου σχετικά με την εγκαθίδρυση σφαιρικού δικτύου προστατευόμενων περιοχών και χρονικών περιόδων κλεισίματος των περιοχών για την προστασία των εδαφών και περιόδων αναπαραγωγής σύμφωνα με τη δέσμευση στο πλαίσιο της Απόφασης VΙΙ/5 της Διάσκεψης των μερών της Σύμβασης για τη Βιοποικιλότητα, καθώς και με την υπόσχεση της Κοινότητας για συμβολή στην επίτευξη ενός τέτοιου δικτύου.

 

Με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή προτείνει, κατά περίπτωση, σύμφωνα με τις διαδικασίες που καθορίζονται στη Συνθήκη, τυχόν πρόσθετα κοινοτικά μέτρα τα οποία απαιτούνται για να υλοποιηθεί ο στόχος της προστασίας ενός αντιπροσωπευτικού δικτύου θαλάσσιων ζωνών προστασίας έως το 2012.

____

* 2 έτη μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας.

Αιτιολόγηση

Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα, ως συμβαλλόμενο μέρος στη Σύμβαση για τη Βιοποικιλότητα, είναι υποχρεωμένη να προστατεύσει ένα αντιπροσωπευτικό δίκτυο θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών έως το 2012 και να καθορίσει περιόδους κλεισίματος περιοχών με σκοπό την προστασία τόπων θηλασμού. Αναπτύσσοντας περαιτέρω το κοινοτικό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών, η Επιτροπή θα αξιολογήσει τη συμβολή της Κοινότητας σε ένα αντιπροσωπευτικό σφαιρικό δίκτυο θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών και θα προτείνει, εφόσον κριθεί αναγκαίο, περαιτέρω μέτρα. (Τροπολογία 72 από την πρώτη ανάγνωση του ΕΚ).

Τροπολογία 56

Άρθρο 21

Η Επιτροπή επανεξετάζει την παρούσα οδηγία έως τις … και, εφόσον παρίσταται ανάγκη, προτείνει τις αναγκαίες τροποποιήσεις.

1. 1. Η Επιτροπή επανεξετάζει την παρούσα οδηγία έως …* και, εφόσον παρίσταται ανάγκη, υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο τις αναγκαίες τροποποιήσεις με σκοπό:

 

α) να διευκολυνθεί η υλοποίηση της καλής οικολογικής κατάστασης στα ευρωπαϊκά θαλάσσια ύδατα εάν αυτό δεν έχει επιτευχθεί μέχρι το 2017·

 

β) να διευκολυνθεί η διατήρηση της καλής οικολογικής κατάστασης στα ευρωπαϊκά θαλάσσια ύδατα εάν αυτό έχει επιτευχθεί μέχρι το 2017·

 

2. Η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη, κυρίως, την πρώτη έκθεση αξιολόγησης που εκπονείται βάσει του άρθρου 20, παράγραφος 1.

_______________

* 15 έτη μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας.

_______

* 10 έτη μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας.

(Τροπολογία 73 από την πρώτη ανάγνωση του ΕΚ)

Τροπολογία 57

Άρθρο 21 α (νέο)

 

Άρθρο 21α

 

Κοινοτική χρηματοδότηση

 

1. Δεδομένου του πρωταρχικού χαρακτήρα που έχει η θέσπιση θαλάσσιας στρατηγικής, η παρούσα οδηγία εγγράφεται στον κοινοτικό προϋπολογισμό αρχής γενομένης από το 2007.

 

2. Τα προγράμματα που εκπονούν τα κράτη μέλη συγχρηματοδοτούνται από την ΕΕ σύμφωνα με τα υφιστάμενα χρηματοδοτικά μέσα.

(Τροπολογία 74 από την πρώτη ανάγνωση του ΕΚ)

Τροπολογία 58

Άρθρο 23 α (νέο)

 

Άρθρο 23α

 

Ύδατα που βρίσκονται πέραν των ευρωπαϊκών θαλάσσιων υδάτων

 

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, ή το Συμβούλιο κατά περίπτωση, εγκρίνουν τα κοινοτικά μέτρα που έχουν στόχο να βελτιωθεί η οικολογική κατάσταση των υδάτων που βρίσκονται πέραν των ευρωπαϊκών θαλασσίων υδάτων, όταν μια παρόμοια βελτίωση είναι δυνατή μέσω του ελέγχου των δραστηριοτήτων που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της Κοινότητας ή των κρατών μελών.

 

Τα μέτρα αυτά θεσπίζονται βάσει προτάσεων που υποβάλλει η Επιτροπή το αργότερο στις ...* σύμφωνα με τις διαδικασίες που προβλέπονται στη συνθήκη.

 

_______

* 4 έτη μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας.

(Τροπολογία 78 από την πρώτη ανάγνωση του ΕΚ)

Τροπολογία 59

Άρθρο 24, παράγραφος 1, εδάφιο 1

1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που είναι απαραίτητες για να συμμορφωθούν προς την παρούσα οδηγία έως τις …. Κοινοποιούν πάραυτα στην Επιτροπή το κείμενο των εν λόγω διατάξεων.

1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που είναι απαραίτητες για να συμμορφωθούν προς την παρούσα οδηγία έως τις …. Κοινοποιούν πάραυτα στην Επιτροπή το κείμενο των εν λόγω διατάξεων.

________

* 3 έτη μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας.

________

* 2 έτη μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας.

(Τροπολογία 79 από την πρώτη ανάγνωση του ΕΚ)

Τροπολογία 60

Παράρτημα Ι

Γενικά χαρακτηριστικά ποιοτικής περιγραφής που λαμβάνονται υπόψη κατά τον προσδιορισμό της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης
(Άρθρο 3 σημείο 5, άρθρο 9 παράγραφοι 1 και 3 και άρθρο 22)

Συνθήκες όροι που αναφέρονται στα άρθρα 3 και 9

(1) Όλα τα στοιχεία των δικτύων θαλάσσιας τροφής, στο βαθμό που είναι γνωστά, υπάρχουν σε συνθήκες φυσιολογικής αφθονίας και ποικιλίας.

α) βάσει πληροφοριών που δείχνουν την υφιστάμενη τάση, η βιολογική ποικιλότητα μιας θαλάσσιας περιφέρειας διατηρείται (όταν οι τάσεις που καταγράφονται είναι σταθερές) και αποκαθίσταται (όταν έχουν καταγραφεί πτωτικές τάσεις), συμπεριλαμβανομένων των οικοσυστημάτων, των ενδιαιτημάτων και των ειδών, δίδοντας ειδική σημασία σε αυτά που είναι τα πλέον ευαίσθητα έναντι των επιπτώσεων των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων, λόγω ορισμένων οικολογικών χαρακτηριστικών: εύθραυστος, ευαίσθητος χαρακτήρας, ευαισθησία, αργή αύξηση, χαμηλή γονιμότητα, μακροζωία, κατάσταση στην περιφέρεια του χώρου κατανομής, ασθενές γεννητικό ρεύμα, και σαφώς διαχωρισμένοι από γενετικής απόψεως υποπληθυσμοί·

(2) Η εισαγωγή μη αυτόχθονων ειδών από τις ανθρώπινες δραστηριότητες είναι σε επίπεδα που δεν αλλοιώνουν δυσμενώς τα οικοσυστήματα.

β) οι πληθυσμοί όλων των έμβιων θαλασσίων πόρων έχουν αποκατασταθεί και διατηρούνται σε επίπεδα που μπορούν να εξασφαλίσουν τη μακροπρόθεσμη αφθονία των ειδών και τη διατήρηση της πλήρους αναπαραγωγικής ικανότητάς τους, παρουσιάζοντας μια κατανομή του πληθυσμού ανά ηλικία και ανά μέγεθος που δείχνει την καλή υγεία του αποθέματος·

(3) Οι πληθυσμοί όλων των υφιστάμενων εμπορική εκμετάλλευση ιχθύων και οστρακοειδών ευρίσκονται εντός ασφαλών βιολογικών ορίων.

γ) η κατανομή και η πληθώρα των ειδών που δεν υφίστανται άμεση εκμετάλλευση δεν πρέπει να πλήττονται (σημαντικά) από την ανθρώπινη δραστηριότητα·

(4) Ελαχιστοποιείται ο ανθρωπογενής ευτροφισμός και ιδίως οι δυσμενείς επιπτώσεις του.

δ) οι αρνητικές επιπτώσεις των πρακτικών αλιείας στο θαλάσσιο περιβάλλον έχουν μειωθεί, συμπεριλαμβανομένων των επιπτώσεων στο βυθό και τις παράπλευρες αλιεύσεις ειδών και μικρών σε ηλικία ιχθύων·

(5) Τα είδη και τα ενδιαιτήματα παρουσιάζουν κατανομή, αφθονία και ποιότητα σύμφωνη με τις ισχύουσες φυσιογραφικές, γεωγραφικές και κλιματικές συνθήκες. Η βιοποικιλότητα διατηρείται.

ε) τα επίπεδα του πληθυσμού ιχθύων μικρού μεγέθους που χρησιμεύουν ως "ζωοτροφή", στο κατώτατο επίπεδο της τροφικής αλυσίδας, είναι αειφόρα ειδικότερα λαμβάνοντας υπόψη τη σημασία τους για τα ανεξάρτητα σαρκοβόρα ζώα, συμπεριλαμβανομένων των ιχθύων που έχουν εμπορική αξία, και για την αειφόρο διατήρηση των οικοσυστημάτων και των βάσεών τροφοδοσίας τους·

(6) Η ακεραιότητα του θαλάσσιου βυθού είναι τέτοια ώστε να διασφαλίζονται οι λειτουργίες των οικοσυστημάτων.

 

(7) Η μόνιμη αλλοίωση των υδρογραφικών συνθηκών δεν επηρεάζει δυσμενώς τα θαλάσσια οικοσυστήματα.

στ) τα ποσοστά συγκέντρωσης οικοτοξικών ουσιών φυσικής προέλευσης πλησιάζουν τα φυσιολογικά επίπεδα του οικοσυστήματος·

(8) Οι συγκεντρώσεις των ρυπογόνων ουσιών βρίσκονται σε επίπεδα που δεν προκαλούν αποτελέσματα ρύπανσης.

ζ) η επίπτωση των οργανικών ρύπων και των λιπασμάτων που προέρχονται από την ακτή ή από την ενδοχώρα, την υδροκαλλιέργεια ή από αγωγούς αποβλήτων και άλλες εκροές έχει μειωθεί κάτω του επιπέδου που θα μπορούσε να προσβάλει το περιβάλλον, την ανθρώπινη υγεία ή τη νόμιμη χρήση της θάλασσας και των ακτών·

(9) Οι ρυπογόνες ουσίες σε ψάρια και άλλα θαλασσινά για ανθρώπινη κατανάλωση δεν υπερβαίνουν τα επίπεδα που θεσπίζονται από την κοινοτική νομοθεσία ή άλλα αντίστοιχα πρότυπα.

η) ο ευτροφισμός, ο οποίος προκαλείται, για παράδειγμα, από εκπομπές στοιχείων διατροφής όπως ο φώσφορος και το άζωτο, έχει μειωθεί σε επίπεδο που δεν προκαλεί πλέον αρνητικές επιπτώσεις, όπως απώλειες στη βιοποικιλότητα, υποβάθμιση του οικοσυστήματος, άνθιση επιβλαβούς χλωρίδας και έλλειψη οξυγόνου στο βυθό των θαλασσών·

(10) Οι ιδιότητες και ποσότητες των απορριμμάτων στη θάλασσα δεν προκαλούν βλάβη στο θαλάσσιο περιβάλλον.

θ) οι επιπτώσεις στα θαλάσσια και παράκτια οικοσυστήματα, συμπεριλαμβανομένου του ενδιαιτήματος και των ειδών, που προκύπτουν από την εξερεύνηση ή την εκμετάλλευση του βυθού, του υπεδάφους ή των μόνιμα εγκατεστημένων ειδών έχουν ελαχιστοποιηθεί και δεν επιδρούν κατά τρόπο αρνητικό στη δομική και οικολογική ακεραιότητα των βενθικών και συναφών οικοσυστημάτων·

(11) Η εισαγωγή ενέργειας, καθώς και υποθαλάσσιου θορύβου, δεν επηρεάζουν δυσμενώς το θαλάσσιο περιβάλλον.

ι) η ποσότητα των αποβλήτων στα θαλάσσια και παράκτια περιβάλλοντα έχει μειωθεί σε ένα επίπεδο το οποίο εξασφαλίζει ότι δεν απειλούν τα είδη και τα θαλάσσια ενδιαιτήματα, την ανθρώπινη υγεία και την ασφάλεια και την οικονομία των παράκτιων κοινοτήτων·

Για τον προσδιορισμό των χαρακτηριστικών της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης σε μία θαλάσσια περιοχή ή υποπεριοχή κατά το άρθρο 9 παράγραφος 1 της παρούσας οδηγίας, τα κράτη μέλη εξετάζουν κάθε ένα από τα γενικά χαρακτηριστικά ποιοτικής περιγραφής που περιλαμβάνονται στο παρόν παράρτημα προκειμένου να προσδιορίσουν τα χαρακτηριστικά που θα χρησιμοποιήσουν για τον προσδιορισμό της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης στη συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή ή υποπεριοχή. Όταν ένα κράτος μέλος κρίνει ότι δεν είναι σκόπιμη η χρησιμοποίηση ενός ή περισσοτέρων από τα εν λόγω χαρακτηριστικά, υποβάλλει αιτιολόγηση στην Επιτροπή στο πλαίσιο της γνωστοποίησης κατ’ άρθρο 9 παράγραφος 2 της παρούσας οδηγίας.

 

 

ια) οι επιπτώσεις στα είδη και τα θαλάσσια και παράκτια ενδιαιτήματα που προκύπτουν από τις κατασκευές του ανθρώπου έχουν μειωθεί στο ελάχιστο και δεν επιδρούν αρνητικά στη δομική και οικολογική ακεραιότητα των βενθικών και συναφών οικοσυστημάτων, ούτε στη δυνατότητα των ειδών και των θαλάσσιων και παράκτιων ενδιαιτημάτων να προσαρμόζουν στους χώρους κατανομής τους σε συνάρτηση με τις κλιματολογικές μεταβολές·

 

(ιβ) η ηχορύπανση που προέρχεται λόγου χάριν από τη θαλάσσια κυκλοφορία και τον υποβρύχιο ακουστικό εξοπλισμό έχει περιορισθεί στο ελάχιστο, ούτως ώστε να αποφευχθούν οι αρνητικές επιπτώσεις στο θαλάσσιο βίο, την ανθρώπινη υγεία ή τη νόμιμη χρήση της θάλασσας και των ακτών·

 

(ιγ) η συστηματική και/ή εκούσια απόρριψη υγρού ή αερίου υλικού στον αγωγό νερού έχει απαγορευθεί καθώς και η απόρριψη στερεών υλικών στον αγωγό νερού απαγορεύεται εκτός αν χορηγηθεί έγκριση σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και πραγματοποιηθεί προηγούμενη αξιολόγηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων σύμφωνα με την οδηγία 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 27ης Ιουνίου 1985 για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον1 και τις σχετικές διεθνείς συμβάσεις·

 

(ιδ) η συστηματική και/ή εκούσια απόρριψη στερεού, υγρού ή αερίου υλικού στο βυθό και/ή το υπέδαφος απαγορεύεται εκτός αν χορηγηθεί έγκριση με την επιφύλαξη τακτικής παρακολούθησης και ελέγχων όσον αφορά τα υγρά και τα αέρια, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και πραγματοποιηθεί προηγούμενη αξιολόγηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων σύμφωνα με την οδηγία 85/337/ΕΟΚ και τις σχετικές διεθνείς συμβάσεις·

 

ιε) σε κάθε περιφέρεια, η αναλογία θαλασσίων περιοχών που προστατεύονται από δυνάμει επιζήμιες ανθρώπινες δραστηριότητες, όπως και η ποικιλότητα των οικοσυστημάτων που συνιστούν τις εν λόγω περιοχές, είναι επαρκείς ώστε να συμβάλουν ουσιαστικά στη δημιουργία ενός περιφερειακού και παγκόσμιου δικτύου προστατευμένων θαλασσίων περιοχών.

_____________

1 ΕΕ L 175, 30.5.1991, σ. 40. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε την τελευταία φορά από την οδηγία 2003/35/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 156 της 25.6.2003, σ. 17).

Αιτιολόγηση

Αντικαθιστά την τροπολογία 33. Η νομική κατάσταση όσον αφορά την απορρόφηση CO2 στο βυθό έχει αλλάξει. Το νέο κείμενο εκφράζει τη Διεθνή Σύμβαση (το «Πρωτόκολλο του Λονδίνου») όπως τροποποιήθηκε το Νοέμβριο του 2006 ώστε να επιτρέπεται η απορρόφηση διοξειδίου του άνθρακα στο βυθό/υπέδαφος.

Τροπολογία 61

Παράρτημα III, πίνακας 2, «Ρύπανση από επικίνδυνες ουσίες», εδάφιο 3

- Εισαγωγή ραδιενεργών νουκλεϊδίων.

διαγράφεται

Αιτιολόγηση

Τροπολογία 90 από την πρώτη ανάγνωση του ΕΚ. Η αναφορά στην «εισαγωγή ραδιενεργών νουκλεϊδίων» στον εν λόγω κατάλογο αντιβαίνει προς την αιτιολογική σκέψη 36, η οποία προβλέπει ότι «Ο έλεγχος των απορρίψεων και των εκπομπών λόγω χρήσης ραδιενεργών υλικών διέπεται από τη Συνθήκη Ευρατόμ και, συνεπώς, δεν ρυθμίζεται από την παρούσα οδηγία».

Τροπολογία 62

Παράρτημα VI, σημείο (1)

(1) Έλεγχοι δραστηριοτήτων: διαχειριστικά μέτρα που επηρεάζουν τα επιτρεπόμενα επίπεδα ανθρώπινης δραστηριότητας.

(1) Έλεγχοι δραστηριοτήτων: διαχειριστικά μέτρα που επηρεάζουν τα επιτρεπόμενα επίπεδα ανθρώπινης δραστηριότητας, συμπεριλαμβανομένων μέτρων που εξασφαλίζουν ότι οι κοινοτικές επιχορηγήσεις δεν υπονομεύουν την επίτευξη των στόχων της παρούσας οδηγίας.

Αιτιολόγηση

Τροπολογία στο άρθρο 8 από την πρώτη ανάγνωση του ΕΚ.

Τροπολογία 63

Παράρτημα VI, σημείο 4 α (νέο)

 

(4a) Μέτρα για τη βελτίωση της ιχνηλασιμότητας και ανιχνευσιμότητας της θαλάσσιας ρύπανσης.

Αιτιολόγηση

Τροπολογίες στα άρθρα 14 και 16 από την πρώτη ανάγνωση του ΕΚ.

  • [1]  ΕΕ C 314Ε, 21.12.2006, σ. 86.
  • [2]  Δεν δημοσιεύθηκε ακόμη στην ΕΕ.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Τίτλος

Κοινοτική δράση στο πεδίο της πολιτικής για το θαλάσσιο περιβάλλον

Έγγραφα αναφοράς

09388/2/2007 - C6-0261/2007 - 2005/0211(COD)

Ημερομ. 1ης ανάγνωσης του ΕΚ – Αριθ. P

14.11.2006                     T6-0482/2006

Πρόταση της Επιτροπής

COM(2005)0505 - C6-0346/2005

Ημερομηνία αναγγελίας στην ολομέλεια της παραλαβής της κοινής θέσης

6.9.2007

Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας

       Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια

ENVI

6.9.2007

Εισηγητής(ές)

       Ημερομηνία ορισμού

Marie-Noëlle Lienemann

14.12.2005

 

 

Ημερομηνία έγκρισης

9.10.2007

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

40

0

4

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Αδάμος Αδάμου, Margrete Auken, Pilar Ayuso, Irena Belohorská, Johannes Blokland, John Bowis, Frieda Brepoels, Hiltrud Breyer, Martin Callanan, Dorette Corbey, Jill Evans, Anne Ferreira, Karl-Heinz Florenz, Françoise Grossetête, Satu Hassi, Jens Holm, Marie Anne Isler Béguin, Caroline Jackson, Dan Jørgensen, Christa Klaß, Eija-Riitta Korhola, Urszula Krupa, Aldis Kušķis, Marie-Noëlle Lienemann, Jules Maaten, Linda McAvan, Miroslav Ouzký, Владко Тодоров Панайотов, Vittorio Prodi, Frédérique Ries, Guido Sacconi, Daciana Octavia Sârbu, Carl Schlyter, Richard Seeber, María Sornosa Martínez, Αντώνιος Τρακατέλλης, Ευαγγελία Τζαμπάζη, Anja Weisgerber

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Milan Gaľa, Miroslav Mikolášik, Lambert van Nistelrooij

Αναπληρωτές (άρθρο 178, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Paulo Casaca, Manuel Medina Ortega, Vincenzo Aita