SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami
18.3.2010 - (COM(2010)0056 – C7‑0035/2010 – 2010/2031(BUD))
Komisja Budżetowa
Sprawozdawczyni: Barbara Matera
PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami
(COM(2010)0056 – C7‑0035/2010 – 2010/2031(BUD))
Parlament Europejski,
– uwzględniając wniosek Komisji przedłożony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2010)0056 – C7–0035/2010),
– uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami[1] (PMI z dnia 17 maja 2006 r.), a w szczególności jego pkt 28,
– uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1927/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji[2] (rozporządzenie w sprawie EFG),
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej oraz opinię Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (A7-0048/2010),
A. mając na uwadze, że Unia Europejska opracowała odpowiednie instrumenty legislacyjne i budżetowe w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym konsekwencjami wynikającymi z poważnych zmian strukturalnych w handlu światowym oraz z myślą o ułatwieniu im powrotu na rynek pracy,
B. mając na uwadze, że pomoc finansowa Unii dla zwalnianych pracowników powinna być dynamiczna i powinno się jej udzielać jak najszybciej i jak najskuteczniej zgodnie ze wspólną deklaracją Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, przyjętą na posiedzeniu pojednawczym w dniu 17 lipca 2008 r., a także przy uwzględnieniu porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie przyjęcia decyzji o uruchomieniu Funduszu,
C. mając na uwadze, że Litwa zwróciła się o pomoc w związku ze zwolnieniami w 45 przedsiębiorstwach, z których wszystkie prowadzą działalność w sektorze produkcji odzieży[3],
D. mając na uwadze, że złożony wniosek spełnia kryteria kwalifikowalności przewidziane w rozporządzeniu EFG,
1. zwraca się do zainteresowanych instytucji o podjęcie niezbędnych kroków mających na celu przyspieszenie uruchomienia EFG;
2. przypomina, że instytucje zobowiązane są do zagwarantowania sprawnego i szybkiego procesu przyjęcia decyzji w sprawie uruchomienia Funduszu, zapewniając jednorazowe, ograniczone w czasie wsparcie mające na celu pomoc pracownikom zwolnionym w wyniku globalizacji;
3. podkreśla, że rosnąca liczba wniosków o pomoc z EFG wymaga dalszego udoskonalania procedury. W związku z tym wzywa Komisję do oceny w jaki sposób można skrócić okres między złożeniem wniosku przez państwo członkowskie i wypłatą pomocy finansowej oraz do jak najszybszego złożenia sprawozdania Parlamentowi.
4. podkreśla, że Unia Europejska powinna wykorzystać wszystkie dostępne jej środki, aby stawić czoła konsekwencjom światowego kryzysu gospodarczego i finansowego; podkreśla rolę, jaką może odegrać EFG w powrocie zwolnionych pracowników na rynek pracy;
5. podkreśla, że zgodnie z art. 6 rozporządzenia ustanawiającego EFG, należy zapewnić, że EFG wspiera powrót na rynek pracy zwolnionych indywidualnych pracowników; ponownie podkreśla, że wsparcie ze strony EFG nie zastępuje działań, za podjęcie których – na mocy prawa krajowego lub układów zbiorowych – odpowiedzialne są przedsiębiorstwa, ani środków restrukturyzacji przedsiębiorstw lub sektorów;
6. wzywa Komisję do umieszczenia we wnioskach dotyczących uruchomienia EFG oraz w swoich rocznych sprawozdaniach dokładnych informacji na temat dodatkowego finansowania z Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS) i innych funduszy strukturalnych;
7. przypomina Komisji, w kontekście uruchomienia EFG, aby nie dokonywała systematycznych przesunięć środków na płatności z EFS, ponieważ EFG został utworzony jako samodzielny konkretny instrument z własnymi celami i terminami;
8. podkreśla, że należy dokonać oceny funkcjonowania i wartości dodanej EFG w kontekście ogólnej oceny programów i różnych innych instrumentów utworzonych na mocy porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r., w ramach procedury przeglądu śródokresowego wieloletnich ram finansowych na lata 2007–2013;
9. zwraca uwagę, że wnioski nowej Komisji dotyczące decyzji o uruchomieniu EFG odnoszą się do wniosku jednego państwa członkowskiego, co jest zgodne z życzeniami Parlamentu;
10. zatwierdza decyzję załączoną do niniejszej rezolucji;
11. zobowiązuje przewodniczącego do podpisania decyzji wraz z przewodniczącym Rady oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;
12. zobowiązuje przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wraz z załącznikiem Radzie i Komisji.
ZAŁĄCZNIK: DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z dnia xx marca 2010 r.
w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami z dnia 17 maja 2006 r.
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami[1], w szczególności jego pkt 28,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji[2], w szczególności jego art. 12 ust. 3,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (EFG) ustanowiono w celu zapewnienia dodatkowego wsparcia zwolnionym pracownikom ponoszącym konsekwencje istotnych zmian w strukturze światowego handlu oraz udzielenia im pomocy umożliwiającej powrót na rynek pracy.
(2) Zakres zastosowania EFG został rozszerzony w odniesieniu do wniosków przedłożonych po dniu 1 maja 2009 r. i obejmuje również pomoc dla pracowników zwolnionych na skutek globalnego kryzysu finansowego i gospodarczego.
(3) Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pozwala uruchomić EFG w ramach rocznego pułapu 500 mln EUR.
(4) W dniu 23 września 2009 r. Litwa złożyła wniosek o uruchomienie środków z EFG w związku ze zwolnieniami w sektorze odzieżowym. Wniosek ten spełnia wymogi art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 dotyczące określenia wkładu finansowego, a zatem Komisja wnosi o uruchomienie kwoty 523 481 EUR.
(5) Należy zatem uruchomić EFG, aby zapewnić wkład finansowy dla wniosku złożonego przez Litwę.
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W ogólnym budżecie Unii Europejskiej na rok budżetowy 2010 należy uruchomić środki z Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, aby udostępnić kwotę 523 481 euro w formie środków na zobowiązania i płatności.
Artykuł 2
Niniejszą decyzję publikuje się w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli, dnia [...] r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady
Przewodniczący Przewodniczący
UZASADNIENIE
I. Kontekst
Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji utworzono w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym konsekwencjami wynikającymi z poważnych zmian strukturalnych w handlu światowym.
Zgodnie z zapisem w pkt 28 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami[1] oraz w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006[2] fundusz nie może przekroczyć maksymalnej kwoty 500 mln euro, która pochodzi z marginesu w ramach globalnego pułapu wydatków z poprzedniego roku lub ze środków na anulowane zobowiązania z poprzednich dwóch lat, z wyjątkiem tych, które dotyczą działu 1b. Odpowiednie kwoty są ujmowane w budżecie jako rezerwa natychmiast po określeniu dostatecznych marginesów lub anulowanych zobowiązań.
Jeżeli chodzi o procedurę, w celu sięgnięcia po środki funduszu Komisja – w przypadku pozytywnej oceny wniosku – przedstawia władzy budżetowej wniosek w sprawie uruchomienia funduszu, składając jednocześnie odpowiedni wniosek o przesunięcie środków. Równolegle mogą odbywać się rozmowy trójstronne w celu osiągnięcia porozumienia w sprawie wykorzystania funduszu i wnioskowanych kwot. Rozmowy trójstronne mogą odbywać się w trybie uproszczonym.
II. Zarys sytuacji: wniosek Komisji
W dniu 19 lutego 2010 r. Komisja przyjęła dwa nowe wnioski dotyczące decyzji w sprawie uruchomienia EFG na rzecz Litwy. Zgodnie z wnioskiem Parlamentu Europejskiego każdy wniosek dotyczący decyzji jest od tego momentu przedstawiany w osobnym dokumencie. Nowe wnioski dotyczą zwolnień w sektorze meblowym i odzieżowym. Jest to czwarty i piąty z kolei wniosek rozpatrywany w ramach budżetu na 2010 r.
Niniejszy wniosek dotyczy uruchomienia całkowitej kwoty 523 481 EUR z EFG w celu zapewnienia pomocy 491 pracownikom zwolnionym z 45 przedsiębiorstw prowadzących działalność w sektorze 14 według klasyfikacji NACE rev. 2 (produkcja odzieży).
Wniosek w sprawie EGF/2009/018 LT/odzież został złożony Komisji 23 września 2009 r. Wniosek ten oparty był na kryteriach interwencji ustanowionych w art. 2 lit. b) rozporządzenia EFG, który określa próg co najmniej 500 zwolnień w okresie 9 miesięcy, w dziale według klasyfikacji NACE 2, w jednym regionie lub dwóch sąsiednich regionach na poziomie NUTS II. Wniosek został złożony w terminie 10 tygodni (art. 5 rozporządzenia).
Ocena Komisji opierała się na analizie następujących elementów: zależności między zwolnieniami a poważnymi zmianami strukturalnymi w handlu światowym lub kryzysem finansowym, nieprzewidywalnego charakteru tych zwolnień, wykazu liczby zwolnień, danych identyfikacyjnych zwalniających przedsiębiorstw, dostawców i producentów stanowiących dalsze ogniwo łańcucha dostaw, sektorów i kategorii pracowników potrzebujących pomocy, opisu odnośnego terytorium i jego władz oraz zainteresowanych stron, wpływu zwolnień na zatrudnienie w ujęciu lokalnym, regionalnym lub krajowym, skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług, które mają być finansowane, w tym informacji dotyczących ich komplementarności z działaniami finansowanymi z funduszy strukturalnych, terminów, od których rozpoczęto lub zaplanowano rozpocząć świadczenie zindywidualizowanych usług dla pracowników objętych zwolnieniami, procedur konsultacji z partnerami społecznymi oraz systemów zarządzania i kontroli.
Według oceny Komisji wniosek spełnia kryteria kwalifikowalności określone w rozporządzeniu w sprawie EFG i w związku z tym Komisja sugeruje jego zatwierdzenie przez władzę budżetową.
Komisja EMPL powinna przyjąć opinie oceniające zgodność z kryteriami kwalifikowalności podczas kolejnego posiedzenia w dniu 4 marca.
W celu uruchomienia funduszu Komisja przedłożyła władzy budżetowej wniosek o przeniesienie (DEC 06/2010) na łączną kwotę 523 481 EUR – z rezerwy EFG (40 02 43) w zobowiązaniach oraz z linii budżetowych EFS (04 02 17 – konwergencja EFS) w płatnościach – do linii budżetowych EFG (04 05 01).
Porozumienie międzyinstytucjonalne przewiduje możliwość uruchomienia Funduszu w granicach rocznego pułapu wynoszącego 500 mln EUR.
Na mocy art. 12 ust. 6 rozporządzenia EFG wymaga się, by w dniu 1 września co najmniej 25% rocznej maksymalnej kwoty w ramach EFG pozostawało dostępne w celu pokrycia potrzeb powstających do końca roku.
W 2010 r. władza budżetowa zatwierdziła już trzy wnioski o uruchomienie Funduszu, na całkowitą kwotę 7 576 397 EUR (sprawy: Niemcy/Karmann, Litwa/Snaige i Litwa/sektor budowlany).
Jeżeli te dwa nowe wnioski zostaną zatwierdzone całkowita kwota 8 761 966 EUR powinna zostać uruchomiona w ramach budżetu na 2010 r., pozostawiając w rezerwie kwotę 491 238 034 EUR.
III. Procedura
Komisja przedstawiła również wniosek o przesunięcie środków[3] w celu ujęcia w budżecie na 2010 r. konkretnych środków na zobowiązania i płatności zgodnie z postanowieniami pkt 28 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r.
Zgodnie z art. 12 ust. 5 podstawy prawnej rozmowy trójstronne dotyczące wniosku Komisji w sprawie decyzji o uruchomieniu EFG mogą odbywać się w trybie uproszczonym (wymiana pism), chyba że nie dojdzie do porozumienia między Parlamentem a Radą.
Zgodnie z porozumieniem wewnętrznym zawartym z Komisją Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (EMPL), komisja ta powinna zostać włączona w tę procedurę w celu zapewnienia konstruktywnego wsparcia i pomocy w ocenie wniosków o środki z funduszu.
W następstwie przeprowadzonej oceny Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (EMPL) Parlamentu Europejskiego wyraziła swoje zdanie w sprawie uruchomienia funduszu i zawarła je w opinii załączonej do niniejszego sprawozdania.
We wspólnej deklaracji Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, przyjętej na posiedzeniu pojednawczym w dniu 17 lipca 2008 r., potwierdzono znaczenie zapewnienia szybkiego procesu podejmowania decyzji w sprawie uruchomienia Funduszu przy poszanowaniu porozumienia międzyinstytucjonalnego.
OPINIA KOMISJI ZATRUDNIENIA I SPRAW SOCJALNYCH
ES/sg
D(2010)9675
P. Alain Lamassoure
Przewodniczący Komisji Budżetowej
ASP 13E158
Przedmiot: Opinia w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EGF) w związku ze sprawą EGF/2009/018 LT/Produkcja odzieży (COM(2010)…)
Szanowny Panie!
Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (EMPL) oraz grupa robocza ds. EGF przeanalizowały uruchomienie EGF w związku ze sprawą EGF/2009/018 LT/Produkcja odzieży i przyjęły następującą opinię.
Komisja EMPL i jej grupa robocza ds. EGF opowiadają się za uruchomieniem EFG w przypadku niniejszego wniosku. W tym kontekście komisja EMPL zgłasza klika uwag, nie podważając jednak decyzji o przelaniu płatności.
Rozważania komisji EMPL opierają się na następujących uwagach:
a) mając na uwadze, że 1154 zwolnienia wiążą się z jedną i tą samą sytuacją – kryzysem finansowym i gospodarczym – powodującym szybki spadek popytu na wyroby włókiennicze i odzieżowe na Litwie i rynkach eksportowych tej branży, który można zaobserwować także w całej UE i w związku z gwałtownym wzrostem deficytu handlowego (średnio 20%).
b) mając na uwadze, że zwolnienia te dotykają prawie wyłącznie kobiet w wieku 25-54 lata, a także kategorię „rzemieślników oraz związanych z nimi pracowników handlu”;
c) mając na uwadze, że zwolnienia te mają miejsce w tym samym czasie, w którym zgodnie z danymi Eurostatu poziom bezrobocia na Litwie wzrósł z 6,4% do 14,6% między trzecim kwartałem 2008 i 2009 r.[1];
d) mając na uwadze, że kryzys finansowy i gospodarczy dotknął kilku sektorów litewskiej gospodarki (cztery sprawy EGF w czterech różnych sektorach w 2009 r.[2]) oraz spowodował, że Komisja Europejska przedłużyła termin korekty nadmiernego deficytu Litwy do 2012 r.
e) mając na uwadze, że nie ma informacji dotyczących możliwych środków uzupełniających współfinansowanych z EFS w celu przyspieszenia koniecznej naprawy litewskiego rynku pracy;
f) mając na uwadze, że komisja EMPL nadal jest niezadowolona z metod stosowania się do art. 12.4 rozporządzenia EGF, co podkreśliła już w poprzednich opiniach;
g) mając na uwadze, że niezależnie od aspektów finansowych, z myślą o przyszłym rozwoju funduszu komisja EMPL musi być w pełni poinformowana o tym, w jaki sposób państwa członkowskie wykorzystują EFG, domaga się w związku z tym wyczerpującej informacji na temat dopełniania się w szczególności EFG i EFS oraz innych funduszy strukturalnych w ogóle.
Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych zwraca się do Komisji Budżetowej, właściwej dla tej sprawy, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji w sprawie litewskiego wniosku następujących wskazówek:
1. Zauważa, że środki finansowe EGF na rok 2009 wynoszą już 446 960 953 euro po odliczeniu kwot już zaakceptowanych i zaproponowanych na zobowiązania.
2. Przypomina, że EGF ustanowiono jako instrument „poprzez który Wspólnota mogłaby wykazać swoją solidarność z pracownikami objętymi zwolnieniami wynikającymi ze zmian w światowych kierunkach handlu”[3], a od 1 maja 2009 r. również z kryzysu finansowego i gospodarczego.
3. Wzywa zatem ponownie państwa członkowskie do wykorzystania okresu bezrobocia na szkolenia i przekwalifikowanie pracowników zwolnionych ze względu na kryzys finansowy i gospodarczy, na co EGF przeznacza rocznie dostateczne środki, w celu sprostania wyzwaniom globalizacji oraz mniej zanieczyszczającej CO2 i opartej na wiedzy europejskiej gospodarki.
4. Żałuje zatem, że środki na rzecz zwolnionych pracowników były dostępne dopiero od 1 października 2009 r., chociaż niektórzy pracownicy stracili pracę już w październiku 2008 r. Obawia się, że może być to jedna z przyczyn, dla której tylko 43,3% zwolnionych pracowników można było ująć w pakiecie spersonalizowanych usług.
5. Żałuje również, że istnieją pewne dowody na to, że rząd Litwy nie wykorzystał pełnego potencjału EGF, aby złagodzić skutki kryzysu finansowego i gospodarczego.
6. Z zadowoleniem przyjmuje środki przeznaczone na lepsze godzenie życia zawodowego z rodzinnym oraz systematyczne włączanie tej kwestii również tam, gdzie większość pracowników to mężczyźni.
7. Zachęca litewskie władze i partnerów społecznych do dalszego wykorzystania tego okresu przejściowego w gospodarce do wdrożenia dodatkowych strategii mających na celu wyeliminowanie braku równouprawnienia kobiet i mężczyzn na rynku pracy.
8. ponawia swój apel do Komisji Europejskiej, by włączyła do swego sprawozdania rocznego nie tylko szczegółowe informacje dotyczące zgodności wdrażania przez państwa członkowskie pomocy EFG odnośnie do art. 7 rozporządzenia EFG, ale również analizę tego, które środki w szczególności promowały równość mężczyzn i kobiet jeśli chodzi o integrację na rynku pracy;
9. Wzywa państwa członkowskie i Komisję do sporządzenia listy środków wdrożonych z pomocą EGF, które były najskuteczniejsze w ponownej integracji pracowników w czasach wysokiego i rosnącego bezrobocia.
10. Podkreśla, że zachęty w zakresie zatrudnienia i pomoc w reorientacji zawodowej to w dużym stopniu kwestie sporne; wzywa zatem Komisje do zwracania szczególnej uwagi na doświadczenia wyciągnięte z wdrażania tych środków w ramach pomocy EFG oraz do jak najpilniejszego złożenia sprawozdania w tej sprawie Parlamentowi Europejskiemu.
11. wzywa Komisję do poinformowania PE, czy Komisja poświęca wystarczającą uwagę wydatkom w ramach EFG jeśli chodzi o specjalną procedurę, i domaga się sprawozdania na temat wyników kontroli audytowej z wykonania EFG w 2007 i 2008 r.
12. wzywa Komisję do ujęcia w swym sprawozdaniu rocznym wyczerpującej informacji na temat dopełniania się EFG ze środkami wspieranymi przez inne fundusze strukturalne oraz na temat struktur administracyjnych przewidzianych w państwach członkowskich dla celu zarządzania zastosowaniem przepisów art. 6 rozporządzenia EFG.
Z poważaniem,
Pervenche Berès
WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI
|
Data przyjęcia |
17.3.2010 |
|
|
|
||
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
30 1 1 |
||||
|
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Damien Abad, Alexander Alvaro, Francesca Balzani, Reimer Böge, Andrea Cozzolino, Jean-Luc Dehaene, Göran Färm, José Manuel Fernandes, Eider Gardiazábal Rubial, Salvador Garriga Polledo, Jens Geier, Ivars Godmanis, Ingeborg Gräßle, Carl Haglund, Jutta Haug, Anne E. Jensen, Ivailo Kalfin, Sergej Kozlík, Alain Lamassoure, Vladimír Maňka, Barbara Matera, Nadezhda Neynsky, Miguel Portas, Vladimír Remek, Dominique Riquet, László Surján, Daniël van der Stoep, Derek Vaughan, Angelika Werthmann, Jacek Włosowicz |
|||||
|
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Paul Rübig, Georgios Stavrakakis |
|||||