ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την αντιτρομοκρατική πολιτική της ΕΕ: βασικά επιτεύγματα και μελλοντικές προκλήσεις

20.7.2011 - (2010/2311(INI))

Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων
Εισηγήτρια: Sophia in 't Veld


Διαδικασία : 2010/2311(INI)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου :  
A7-0286/2011

ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την αντιτρομοκρατική πολιτική της ΕΕ: βασικά επιτεύγματα και μελλοντικές προκλήσεις (2010/2311(INI)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–       έχοντας υπόψη τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, τα άρθρα 2, 3 και 6 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα σχετικά άρθρα της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ),

–       έχοντας υπόψη την ευρωπαϊκή στρατηγική για την ασφάλεια του 2003[1] και την έκθεση εφαρμογής της του 2008[2],

–       έχοντας υπόψη την οδηγία πλαίσιο του Συμβουλίου 2002/475/ΔΕΥ της 13ης Ιουλίου 2002, σχετικά με την καταπολέμηση της τρομοκρατίας[3] όπως τροποποιήθηκε από την απόφαση πλαίσιο 2008/919/ΔΕΥ[4], και ειδικότερα το άρθρο 10 σχετικά με την αρωγή και την προστασία των θυμάτων,

–       έχοντας υπόψη τη στρατηγική της ΕΕ του 2005 για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας[5],

–       έχοντας υπόψη τη Στρατηγική της ΕΕ για την για την καταπολέμηση της ριζοσπαστικοποίησης και της στρατολόγησης τρομοκρατών[6],

–       έχοντας υπόψη το πρόγραμμα της Στοκχόλμης – Μια ανοικτή και ασφαλής Ευρώπη που εξυπηρετεί και προστατεύει τους πολίτες[7], και την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών της 20ής Απριλίου 2010 «Για ένα χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης στην υπηρεσία των πολιτών της Ευρώπης: σχέδιο δράσης για την εφαρμογή του προγράμματος της Στοκχόλμης» (COM(2010)0171),

–       έχοντας υπόψη την έκθεση της Europol με τίτλο «Τρομοκρατική δραστηριότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση: κατάσταση και τάσεις» για το 2011 (TE-SAT 2011),

–       έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με την αντιτρομοκρατική πολιτική της ΕΕ της 20ής Ιουλίου 2010: βασικά επιτεύγματα και μελλοντικές προκλήσεις (COM(2010)0386),

–       έχοντας υπόψη τη γνωμοδότηση του ευρωπαίου επόπτη προστασίας δεδομένων της 24ης Νοεμβρίου 2010 σχετικά με την ανακοίνωση για την αντιτρομοκρατική πολιτική της ΕΕ: κυριότερα επιτεύγματα και μελλοντικές προκλήσεις[8],

–       έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής σχετικά με την ανακοίνωση της Επιτροπής για την αντιτρομοκρατική πολιτική της ΕΕ: κυριότερα επιτεύγματα και μελλοντικές προκλήσεις[9],

–       έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο για την στρατηγική εσωτερικής ασφάλειας της ΕΕ στην πράξη: πέντε βήματα για μια ασφαλέστερη Ευρώπη (COM(2010)0673),

–       έχοντας υπόψη τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με την αποζημίωση θυμάτων βίαιων εγκλημάτων του 1983 (CETS αριθ. 116), τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη της τρομοκρατίας του 2005 (CETS αριθ. 196), τις Κατευθυντήριες Γραμμές του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με την προστασία των θυμάτων τρομοκρατικών πράξεων του 2005, τη Σύσταση 8 του Συμβουλίου της Ευρώπης (2006) σχετικά με τη βοήθεια στα θύματα εγκλημάτων, και την πρόταση της Επιτροπής του 2011 για τη θέσπιση ελάχιστων προτύπων σχετικά με τα δικαιώματα, την υποστήριξη και την προστασία θυμάτων εγκληματικών πράξεων (COM(2011)0275),

–       έχοντας υπόψη την ενδιάμεση αναθεώρηση του έβδομου προγράμματος πλαισίου για την έρευνα και την ανάπτυξη και την Πράσινη Βίβλο με τίτλο «Από την πρόκληση στην ευκαιρία: προς ένα κοινό πλαίσιο στρατηγικής για τη χρηματοδότηση της έρευνας και της καινοτομίας στην ΕΕ»,

–       έχοντας υπόψη τα διάφορα ψηφίσματά του σχετικά με την αντιτρομοκρατία,

–       έχοντας υπόψη τον κανονισμό του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 2580/2001 για τη λήψη ειδικών περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας[10], και την κοινή θέση του Συμβουλίου 2001/931/CFSP της 27ης Δεκεμβρίου 2001 σχετικά με την εφαρμογή ειδικών μέτρων για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας[11],

–       έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

–       έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων (A7-0286/2011),

Α.     λαμβάνοντας υπόψη ότι μετά τις αποτρόπαιες επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, η πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα σημαδεύτηκε από ό,τι έχει χαρακτηρισθεί ως «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας», ειδικά σε ό,τι αφορά την προσέγγιση των ΗΠΑ· εκτιμώντας ότι, παρά το γεγονός ότι η επίθεση αυτή ή άλλες επιθέσεις παρομοίων διαστάσεων δεν έγιναν σε ευρωπαϊκό έδαφος, αλλά ο σχεδιασμός τους και οι προετοιμασίες έγιναν εν μέρει στην Ευρώπη, πολλοί Ευρωπαίοι τις αισθάνθηκαν ως επιθέσεις κατά των αξιών και του τρόπου ζωής τους,

Β.     εκτιμώντας ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση κατέστη σοβαρότερος στόχος και θύμα της τρομοκρατίας τον 21ο αιώνα, και εξακολουθεί να απειλείται,

Γ.     λαμβάνοντας υπόψη ότι οι σοβαρές τρομοκρατικές επιθέσεις στο έδαφος της ΕΕ μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στις Ηνωμένες Πολιτείες, στις οποίες περιλαμβάνονται οι τρομοκρατικές επιθέσεις του 2004 στη Μαδρίτη και του 2005 στο Λονδίνο, επηρέασαν σημαντικά τη συναίσθηση των πολιτών της ΕΕ της κοινής τους ασφάλειας,

Δ.     λαμβάνοντας υπόψη ότι η έκθεση της Europol για την τρομοκρατική δραστηριότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση: κατάσταση και τάσεις του 2011 (TE-SAT 2011) αναφέρει ότι η απειλή τρομοκρατικών επιθέσεων στην ΕΕ εξακολουθεί να παραμένει σοβαρή και ότι οι διασυνδέσεις μεταξύ της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος φαίνεται να αυξάνονται, και τονίζει το γεγονός ότι παρατηρείται μείωση της τάσης των τρομοκρατικών επιθέσεων που διεκδικούν αυτονομιστικές τρομοκρατικές οργανώσεις ή που αποδίδονται σε αυτές σε σύγκριση με το 2006, ενώ εξακολουθούν να αποτελούν την πλειοψηφία επί του συνόλου των τρομοκρατικών επιθέσεων στην ΕΕ,

Ε.     επισημαίνοντας ότι το Πρόγραμμα της Στοκχόλμης επισημαίνει δύο απειλές για την εσωτερική ασφάλεια – τη διεθνή τρομοκρατία και το οργανωμένο έγκλημα – και ότι σε πολλές περιπτώσεις αυτές συμπίπτουν στους αυτούς τομείς δραστηριότητας, όπως λ.χ. το λαθρεμπόριο όπλων και ναρκωτικών,

ΣΤ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η τρομοκρατία δεν είναι πρόσφατο φαινόμενο· λαμβάνοντας υπόψη ότι τις τελευταίες δεκαετίες τα τρομοκρατικά δίκτυα προσέλαβαν νέες μορφές, όπως η τρομοκρατία στον κυβερνοχώρο, ενώ έγιναν πιο περίπλοκα ως προς τη δομή τους, τα μέσα και τη χρηματοδότησή τους, με αποτέλεσμα η ίδια η τρομοκρατική απειλή να γίνει ακόμα πιο περίπλοκη· λαμβάνοντας υπόψη ότι η καταπολέμηση της τρομοκρατίας αποτελούσε ανέκαθεν τμήμα των αρμοδιοτήτων των κρατών μελών και της τακτικής επιβολής του νόμου· λαμβάνοντας υπόψη ότι η 11η Σεπτεμβρίου, οι επιθέσεις της Μαδρίτης και του Λονδίνου οδήγησαν σε μια θεμελιώδη αλλαγή στον τρόπο αντίληψης του φαινόμενου της τρομοκρατίας και στις μεθόδους και τα μέσα που χρησιμοποιούνται για την καταπολέμησή της· και εκτιμώντας ότι, ως αποτέλεσμα των επιθέσεων αυτών, η τρομοκρατία κατέστη ζήτημα το οποίο έπληττε την ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο σύνολό της και όχι μόνο την εθνική ασφάλεια των κρατών μελών, με πολύ διαφορετικό νομικό πλαίσιο,

Ζ.     υπενθυμίζει πως δεν υπάρχει αδιαμφισβήτητος και παγκοσμίως αποδεκτός ορισμός της τρομοκρατίας, γεγονός το οποίο δυσχεραίνει τη συζήτηση περί τρομοκρατίας και τρόπων καταπολέμησής της·

H.     επισημαίνοντας ότι η διεθνής συνεργασία είναι απαραίτητη προκειμένου να αποκλειστεί η τρομοκρατία από τις οικονομικές, υλικοτεχνικές και επιχειρησιακές βάσεις της,

Θ.     εκτιμώντας ότι παρά το γεγονός ότι οι τρομοκρατικές εμπειρίες καθώς και τα επίπεδα απειλής ποικίλλουν στα κράτη μέλη της ΕΕ, χρειάζεται μια κοινή προσέγγιση της ΕΕ καθώς οι τρομοκρατικές ενέργειες συχνά είναι πανευρωπαϊκές και οι τρομοκράτες χρησιμοποιούν την ευρωπαϊκή ποικιλομορφία της νομοθεσίας, τις αντιτρομοκρατικές ικανότητες και την κατάργηση των ελέγχων στα σύνορα όταν προβαίνουν σε πράξεις,

Ι.      εκτιμώντας ότι οι πολίτες της ΕΕ και άλλα άτομα χρειάζονται εγγυήσεις για την ασφάλειά τους εντός της ΕΕ και αλλαχού και ότι στο θέμα αυτό η ΕΕ έχει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο,

ΙΑ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι οι τρομοκρατικές πράξεις θέτουν σε σοβαρό κίνδυνο τα ανθρώπινα δικαιώματα, απειλούν τη δημοκρατία, στοχεύουν στην αποσταθεροποίηση νόμιμα σχηματισμένων κυβερνήσεων, υπονομεύουν πλουραλιστικές κοινωνίες των πολιτών και θέτουν σε δοκιμασία του καθενός τα ιδεώδη για μια ζωή απαλλαγμένη από το φόβο,

ΙΒ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι σκοπός των αντιτρομοκρατικών πολιτικών πρέπει να είναι η καταπολέμηση των στόχων της τρομοκρατίας και της εκτέλεσης τρομοκρατικών ενεργειών, που επιδιώκουν την καταστροφή του ιστού των ελεύθερων, ανοικτών και δημοκρατικών κοινωνιών μας· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο πρωταρχικός στόχος της καταπολέμησης της τρομοκρατίας πρέπει να είναι η προστασία και η ενίσχυση αυτού του ιστού των δημοκρατικών κοινωνιών, ενισχύοντας τις πολιτικές ελευθερίες και το δημοκρατικό έλεγχο, εξασφαλίζοντας την ασφάλεια των ευρωπαίων πολιτών, εντοπίζοντας τους υπεύθυνους των πράξεων αυτών και διώκοντάς τους, και αντιδρώντας στις συνέπειες μιας τρομοκρατικής επίθεσης με πολιτικές ένταξης, διασυνοριακή συνεργασία της δικαιοσύνης και της αστυνομίας και αποτελεσματική και συντονισμένη στρατηγική σε επίπεδο ΕΕ, εκτιμώντας δε ότι η αποτελεσματικότητα των αντιτρομοκρατικών πολιτικών πρέπει να μετράται σε σχέση με τους εν λόγω στόχους, και θεωρώντας ότι η προσέγγιση της καταπολέμησης της τρομοκρατίας που έχει τις περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας είναι η εστίαση στην πρόληψη του βίαιου εξτρεμισμού και της κλιμάκωσης,

ΙΓ.    επισημαίνοντας ότι η αντιτρομοκρατική στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει ως εκ τούτου να παρεμβαίνει όχι μόνον στο επίπεδο των συνεπειών της τρομοκρατίας, αλλά και στις αιτίες της,

ΙΔ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι η καταπολέμηση του βίαιου εξτρεμισμού συνιστά ουσιαστικό παράγοντα στην πρόληψη και την καταστολή της τρομοκρατίας,

ΙΕ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι καταπολέμηση της τρομοκρατίας σημαίνει αντιμετώπιση όλων των μορφών τρομοκρατίας, συμπεριλαμβανομένης και αυτής στον κυβερνοχώρο, της τρομοκρατίας που συνδέεται με τα ναρκωτικά και της δυνατότητας σύνδεσης τρομοκρατικών ομάδων που ευθύνονται για πολλαπλές εγκληματικές πράξεις ή που συνεργάζονται για την διάπραξη παρόμοιων πράξεων, καθώς και των τακτικών που χρησιμοποιεί για να δράσει, όπως παράνομη χρηματοδότηση, οικονομικός εκβιασμός, πλύσιμο παράνομου χρήματος και συγκάλυψη των πράξεων των τρομοκρατικών ομάδων μέσω υποτιθέμενων νομικών προσώπων ή θεσμών,

ΙΣΤ.  επισημαίνοντας ότι η τρομοκρατία αποτελεί πρόβλημα των κρατών, και ότι ως εκ τούτου εναπόκειται στα δημοκρατικά θεσμικά όργανα να επεξεργασθούν και να διαφυλάξουν τις βασικές γραμμές της αντιτρομοκρατικής πολιτικής, αναζητώντας την μέγιστη δυνατή πολιτική και κοινωνική συναίνεση· εκτιμώντας ότι η καταπολέμηση της τρομοκρατίας, στο απαράγραπτο πλαίσιο του κράτους δικαίου και της κυριαρχίας του νόμου, εναπόκειται σε όλα τα πολιτικά κόμματα που εκπροσωπούνται στα δημοκρατικά θεσμικά όργανα, τόσο στην συμπολίτευση όσο και στην αντιπολίτευση· και εκτιμώντας ότι τούτο λειτουργεί στην κατεύθυνση της διαφύλαξης του ορισμού της αντιτρομοκρατικής πολιτικής, η οποία σε κάθε δημοκρατική κοινωνία είναι έργο της κυβέρνησης και προκύπτει από την νόμιμη αντιπαράθεση των κομμάτων και, κατά συνέπεια, από την εκλογική αναμέτρηση,

ΙΖ.    εκτιμώντας ότι είναι λογικό να υπολογίζονται οι δαπάνες και τα οφέλη από τις αντιτρομοκρατικές πολιτικές καθώς οι φορείς χάραξης πολιτικής θα πρέπει να γνωρίζουν εάν οι αποφάσεις τους έχουν την επιθυμητή επίπτωση, και οι πολίτες έχουν δικαίωμα να ζητούν από τους εκλεγμένους εκπροσώπους τους να λογοδοτούν,

ΙΗ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι δέκα χρόνια μετά από τις επιθέσεις που συγκλόνισαν τον κόσμο, έφτασε η στιγμή του απολογισμού της επιτευχθείσας προόδου στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας· δεδομένου ότι η αξιολόγηση επιτρέπει την αποτελεσματικότερη και πιο ουσιαστική χάραξη πολιτικής και ότι, σε οιαδήποτε σύγχρονη δημοκρατία, οι αποφάσεις πολιτικής πρέπει να υπόκεινται σε συχνή αξιολόγηση και επανεξέταση,

ΙΘ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι εντυπωσιακό το πόσα λίγα έχουν γίνει για να εκτιμηθεί ο βαθμός υλοποίησης των δηλωθέντων στόχων των αντιτρομοκρατικών πολιτικών της ΕΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει επανειλημμένα ζητήσει να γίνει ενδελεχής αξιολόγηση των αντιτρομοκρατικών πολιτικών της ΕΕ καθώς η αξιολόγηση και η εκτίμηση είναι βασικές προϋποθέσεις για τη διαφάνεια και τη λογοδοσία των φορέων χάραξης πολιτικής· λαμβάνοντας δε υπόψη ότι η έλλειψη ίδιας αξιολόγησης των αντιτρομοκρατικών πολιτικών της ΕΕ οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι μεγάλο τμήμα αυτής υλοποιείται στους τομείς πολιτικών που αφορούν τις υπηρεσίες πληροφοριών και ασφάλειας, όπου βεβαίως κατά παράδοση τηρείται μυστικότητα,

Κ.     λαμβάνοντας υπόψη ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις στόχευαν επανειλημμένα στο να προκαλέσουν μαζικά θύματα και να προκαλέσουν τις υφιστάμενες θεσμικές ικανότητες,

ΚΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι αθώοι πολίτες αποτελούν το στόχο των τρομοκρατών που αποβλέπουν στην καταστροφή της δημοκρατίας· λαμβάνοντας υπόψη ότι όσοι έχουν υποστεί τραυματισμό, ζημία ή απώλεια αγαπημένων προσώπων σε τρομοκρατικές επιθέσεις, πρέπει να έχουν την υποστήριξή μας και την αλληλεγγύη, και να λάβουν επανόρθωση, αποζημίωση και βοήθεια,

ΚΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι ζωτικής σημαίας να αποδίδεται δικαιοσύνη, να δικάζονται οι ένοχοι και να μην μένουν ατιμώρητα τα τρομοκρατικά εγκλήματα, και ότι πρέπει να αποδίδεται ειδική σημασία στη θέση των θυμάτων ως μαρτύρων σε δικαστικές διαδικασίες,

ΚΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η λογοδοσία και η υπευθυνότητα αποτελούν βασικούς παράγοντες της δημοκρατικής νομιμότητας των αντιτρομοκρατικών πολιτικών, και ότι τυχόν λάθη, παράνομες ενέργειες και παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου και της νομοθεσίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να διερευνώνται και να διώκονται δικαστικά,

ΚΔ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τα αντιτρομοκρατικά μέτρα πρέπει να σέβονται τα δικαιώματα που αναγνωρίζονται από τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ότι κάθε μέτρο που λαμβάνεται στον τομέα αυτόν επηρεάζει αμοιβαία την σφαίρα των πολιτικών ελευθεριών,

ΚΕ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η μαζική παρακολούθηση έχει καταστεί κύριο χαρακτηριστικό των αντιτρομοκρατικών πολιτικών και ότι η ευρείας κλίμακας συλλογή προσωπικών δεδομένων, οι τεχνολογίες ανίχνευσης και αναγνώρισης, η ιχνηλάτηση και ο εντοπισμός, η εξαγωγή δεδομένων και σκιαγράφηση του προφίλ, η αξιολόγηση κινδύνου και η ανάλυση συμπεριφοράς χρησιμοποιούνται ως μέσα για την πρόληψη της τρομοκρατίας· λαμβάνοντας υπόψη ότι τα μέσα αυτά συνεπάγονται τον κίνδυνο αντιστροφής του βάρους της απόδειξης στον πολίτη· λαμβάνοντας υπόψη ότι η αποτελεσματικότητα και τα ποσοστά επιτυχίας των μέσων αυτών είναι αμφίβολα· και λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι η ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ υπηρεσιών είναι ανεπαρκής,

ΚΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δημόσιες αρχές χρησιμοποιούν ολοένα και περισσότερο δεδομένα που συλλέγονται για εμπορικούς ή ιδιωτικούς σκοπούς· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ιδιωτικές εταιρείες, σε διάφορους τομείς, είναι υποχρεωμένες να διατηρούν και να παρέχουν προσωπικά δεδομένα από τις βάσεις δεδομένων των πελατών τους· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δαπάνες που συνδέονται με την αποθήκευση και ανάκτηση δεδομένων (τόσο σε επενδύσεις υποδομών όσο και σε επιχειρησιακές δαπάνες) είναι σημαντικές,

ΚΖ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι χρειάζεται επειγόντως ένας ενιαίος νομικός ορισμός της έννοιας της «σκιαγράφησης του προφίλ» που να βασίζεται στα αντίστοιχα θεμελιώδη δικαιώματα και πρότυπα προστασίας των δεδομένων προκειμένου να μειωθεί η αβεβαιότητα ως προς ποιες δραστηριότητες απαγορεύονται και ποιες όχι,

Γενικές εκτιμήσεις

1.      επικροτεί την ανακοίνωση της Επιτροπής και υπενθυμίζει ότι αυτή πρέπει να συνδυαστεί με τη μελλοντική στρατηγική της ΕΕ για την εσωτερική ασφάλεια· εκφράζει ωστόσο τη λύπη του για το γεγονός ότι το πεδίο εφαρμογής είναι μάλλον μικρό, περιορισμένο στην εφαρμογή των μέτρων πολιτικής που έχουν συμφωνηθεί και όχι των εθνικών αντιτρομοκρατικών πολιτικών ή των εθνικών μέτρων με τα οποία μεταφέρονται πολιτικές οι οποίες έχουν συμφωνηθεί σε ευρωπαϊκό ή διεθνές επίπεδο, καθώς και για το γεγονός ότι δεν έχει πραγματοποιηθεί σοβαρότερη μελέτη όσον αφορά τα ενδεχόμενα νομικά κενά ή την ενδεχόμενη επικάλυψη ή επανάληψη δράσεων και οργάνων για την αντιτρομοκρατική δράση που έχει εγκριθεί σε επίπεδο ΕΕ· υπογραμμίζει την ιδιαίτερη σημασία της συνεπούς προσέγγισης, στο επίπεδο της ΕΕ και των κρατών μελών, ως προς τις αναληφθείσες πρωτοβουλίες σε θέματα εσωτερικής ασφάλειας, με ιδιαίτερη αναφορά στην τρομοκρατία, το οργανωμένο έγκλημα·

2.      λυπάται επίσης για το γεγονός ότι η ανακοίνωση δεν καλύπτει επαρκώς και δεν αναπτύσσει λεπτομερέστερα τα μέτρα που ελήφθησαν από άλλες ΓΔ πλην της ΓΔ JLS (όπως είναι η ΓΔ TRAN, η ΓΔ ENTER ή η ΓΔ MARKT), και δεν παρέχει σαφή ιδέα του τρόπου με τον οποίο αλληλεπιδρούν τα εν λόγω μέτρα, εάν επικαλύπτονται ή εάν αφήνουν κενά· είναι της γνώμης ότι όλα τα ανωτέρω επίπεδα πρέπει επίσης να εξετασθούν καθόσον τα ευρωπαϊκά, εθνικά και διεθνή μέτρα είναι συμπληρωματικά και η αξιολόγηση μεμονωμένων μέτρων δεν παρέχει πλήρη εικόνα της επίπτωσης των αντιτρομοκρατικών πολιτικών στην Ευρώπη·

3.      λυπάται που χάθηκε η ευκαιρία για να εξηγηθεί πώς ορισμένα αντιτρομοκρατικά μέσα της ΕΕ, όπως η διατήρηση δεδομένων, οι καταστάσεις επιβατών (PNR) και η Συμφωνία SWIFT, εντάσσονται στην αντιτρομοκρατική στρατηγική της ΕΕ·

4.      πιστεύει ότι ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων πρέπει πάντα να αποτελεί την πυξίδα για τις σχετικές πολιτικές της ΕΕ και των κρατών μελών κατά την εφαρμογή τους καθώς και στη συνεργασία με τρίτους και τρίτες χώρες·

5.     τονίζει την ανάγκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση, τα κράτη μέλη της και τις χώρες εταίρους της να βασίσουν τη στρατηγική τους για την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας στον σεβασμό του κράτους δικαίου και των θεμελιωδών δικαιωμάτων· υπογραμμίζει επίσης ότι οι εξωτερικές δράσεις της Ένωσης για την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας θα πρέπει κατ’ αρχάς να στοχεύουν στην πρόληψη, και τονίζει την ανάγκη να προωθηθούν ο διάλογος, η ανεκτικότητα και η κατανόηση μεταξύ διαφορετικών πολιτιστικών αξιών, πολιτισμών και θρησκειών·

6.      υπενθυμίζει ότι οι αντιτρομοκρατικές πολιτικές πρέπει να πληρούν τα πρότυπα που καθορίζονται με γνώμονα τις ανάγκες, την αποτελεσματικότητα, την αναλογικότητα, τις πολιτικές ελευθερίες, το κράτος δικαίου και τον δημοκρατικό έλεγχο και τη λογοδοσία, τα οποία η Ένωση έχει δεσμευθεί να υποστηρίζει και προάγει, και ότι η διαπίστωση του κατά πόσο πληρούνται τα πρότυπα αυτά πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα μιας αξιολόγησης όλων των αντιτρομοκρατικών προσπαθειών που καταβάλλονται στην ΕΕ· θεωρεί ότι οι εν λόγω πολιτικές πρέπει να αναπτύσσονται σύμφωνα με τους κανόνες του πρωτογενούς δικαίου της ΕΕ και, ειδικότερα, να λαμβάνουν κατά προτεραιότητα υπόψη τον σεβασμό των δικαιωμάτων που αναγνωρίζονται στον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

7.      επιβεβαιώνει ότι μέτρα κατάσχεσης, δήμευσης και παγώματος περιουσιακών στοιχείων και κεφαλαίων φυσικών ή/και νομικών προσώπων, αλλά και οργανώσεων που επιδίδονται ή/και εμπλέκονται σε τρομοκρατικές δραστηριότητες, ενδέχεται να είναι χρήσιμα ως αντιτρομοκρατικά εργαλεία, αλλά ότι πρέπει να συμβιβάζονται πλήρως με το άρθρο 75 της ΣΛΕΕ και με τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων·

8.      φρονεί πως η πρόληψη, ιχνηλάτηση και δίωξη των τρομοκρατικών πράξεων είναι ουσιαστικές πολιτικές σε ευρωπαϊκό επίπεδο και πρέπει να αποτελούν μέρος μιας συστηματικής προσέγγισης που θα βασίζεται όχι σε κανόνες για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης αλλά σε μια συνεπή στρατηγική που θα στηρίζεται σε ανάγκες, θα λαμβάνει υπόψη σκοπούς και δαπάνες και θα αποφεύγει την αλληλοεπικάλυψη μέτρων και την υφέρπουσα διεύρυνση λειτουργιών από την πλευρά των αρμόδιων θεσμικών οργάνων, οργανισμών και υπηρεσιών·

9.      υπογραμμίζει το γεγονός ότι η αξιολόγηση των δέκα χρόνων των αντιτρομοκρατικών πολιτικών της ΕΕ πρέπει να καταλήξει σε σαφώς καθορισμένους στόχους πολιτικής·

10.    θεωρεί ότι η τρομοκρατία είναι ένα συνεχώς εξελισσόμενο φαινόμενο το οποίο πρέπει να καταπολεμηθεί με μια πολιτική αντιτρομοκρατικού αγώνα που θα λαμβάνει υπόψη την εν λόγω εξέλιξη·

11.    θεωρεί σκόπιμο να τύχουν εμβάθυνσης και ανάπτυξης οι τέσσερις κύριοι τομείς δράσης της στρατηγικής για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας: πρόληψη, προστασία, δίωξη και αντίδραση·

12.    υπενθυμίζει ότι εντός της ΕΕ η τρομοκρατική απειλή είναι πολυδιάστατη καθώς επί δεκαετίες αναδύεται από αυτονομιστικές τάσεις και οργανωμένα κινήματα αυτονόμησης· τονίζει επίσης ότι η ΕΕ πρέπει να βρει την κατάλληλη ισορροπία ανάμεσα στις δυο κύριες πηγές εκπόρευσης της τρομοκρατικής βίας – αυτονομιστική τρομοκρατία και τρομοκρατία με θρησκευτικά κίνητρα – με βάση ασκήσεις αξιολόγησης της απειλής και ποιοτική πληροφόρηση και ανταλλαγή πληροφοριών σε επίπεδο ΕΕ·

13.    πιστεύει ότι η πρόληψη, έρευνα και δίωξη των τρομοκρατικών πράξεων πρέπει να βασισθεί στην ενίσχυση της δικαστικής και αστυνομικής συνεργασίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, σε συνδυασμό με πλήρη κοινοβουλευτικό έλεγχο και πλήρη και έγκαιρη ολοκλήρωση του χάρτη πορείας προς ενιαίες διαδικαστικές εγγυήσεις υψηλού επιπέδου·

14.    εκτιμά πως η εκπαίδευση και η συνειδητοποίηση, μεταξύ των δικαστικών και αστυνομικών αρχών, πρέπει να αποτελέσουν προτεραιότητα προκειμένου να βελτιωθεί η ετοιμότητα σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση για τον αγώνα κατά της τρομοκρατίας·

15.    τονίζει στο πλαίσιο αυτό τη σπουδαιότητα της συνεργασίας των κρατών μελών με την OLAF καθώς και με άλλους οργανισμούς της ΕΕ, όπως η Europol, Eurojust και CEPOL·

16.    καλεί την Επιτροπή να προβεί σε πλήρη εκτίμηση όλων των εγκεκριμένων αντιτρομοκρατικών πολιτικών και μέτρων και να επικεντρωθεί σε μελλοντικές προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένης της μεταρρύθμισης της Europol και Eurojust υπό το πρίσμα των νέων δυνατοτήτων που παρέχονται από τη Συνθήκη της Λισαβόνας, η ανάγκη για ενιαία πρότυπα για τη συγκέντρωση αποδεικτικών στοιχείων και τη διεξαγωγή ερευνών, η πλήρης εφαρμογή των κοινών ομάδων έρευνας, ένα ισχυρότερο ενωσιακό πλαίσιο για δικαστική και αστυνομική κατάρτιση, και πολιτικές ένταξης και ενσωμάτωσης·

17.    είναι της άποψης ότι τα αντιτρομοκρατικά μέτρα πρέπει να είναι ανάλογα προς το επίπεδο της απειλής και ότι πρέπει να προσαρμόζονται ανταποκρινόμενα τόσο σε αύξηση όσο και σε μείωση του επιπέδου της απειλής· λαμβάνει υπό σημείωση ότι τα αντιτρομοκρατικά μέτρα, στο πλαίσιο νέων κυβερνητικών εξουσιών και οργανισμών, πρέπει να είναι σχεδιασμένα έτσι ώστε να μπορούν να εφαρμόζονται κατά αυστηρότερο ή ηπιότερο τρόπο αναλόγως με την κατάσταση·

18.    υπενθυμίζει ότι η ριζοσπαστικοποίηση και η στρατολόγηση είναι η πιο σημαντική και συνεχής μακροπρόθεσμη απειλή, όπως τονίζεται στην ανακοίνωση της Επιτροπής, και αποτελούν τοιουτοτρόπως τον άξονα επί του οποίου πρέπει να εστιάσει η ΕΕ τις προληπτικές στρατηγικές της προς αντιμετώπιση της τρομοκρατίας στην αρχή της αλυσίδας· τονίζει ότι η επένδυση σε πολιτικές κατά του ρατσισμού και των διακρίσεων αποτελεί κρίσιμο μέσο για την αντιμετώπιση και πρόληψη της ριζοσπαστικοποίησης και στρατολόγησης πιθανών τρομοκρατών·

19.    υπενθυμίζει τη σημαντική συμβολή πολλών ΜΚΟ και οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, συχνά συγχρηματοδοτούμενων από την ΕΕ και τα κράτη μέλη της, σε θέματα οικονομικής ανάπτυξης, οικοδόμησης της ειρήνης, οικοδόμησης κρατικών θεσμών και εκδημοκρατισμού, θέματα που είναι όλα βασικά για την αντιμετώπιση της ριζοσπαστικοποίησης και της στρατολόγησης·

20.    ζητεί τη δημιουργία μίας ολοκληρωμένης στρατηγικής σχετικά με την αυξανόμενη σχέση μεταξύ του διεθνούς οργανωμένου εγκλήματος, του λαθρεμπορίου ναρκωτικών και της τρομοκρατίας· ενθαρρύνει τη συνεχή ανάλυση των νέων τάσεων και στοιχείων που αφορούν τη διαφοροποίηση, τη ριζοσπαστικοποίηση και τη στρατολόγηση, καθώς και των σχετικών με το ρόλο των διεθνών μη κυβερνητικών οργανώσεων στη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας·

21.    ζητεί, στο πλαίσιο αυτό, από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αποτρέψουν την άνοδο του εξτρεμισμού·

22.    εφιστά την προσοχή στην ανάγκη επέκτασης και ανάπτυξης των υφιστάμενων και νέων στρατηγικών εταιρικών σχέσεων κατά της τρομοκρατίας με χώρες εκτός της Ευρώπης, υπό τον όρο ότι οι εταιρικές αυτές σχέσεις σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα· τονίζει τη στρατηγική συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ και επισημαίνει την ανάγκη για συνεργασία με άλλους εταίρους, επαναλαμβάνοντας τη σημασία που αποδίδει η Ένωση στην προστασία των προσωπικών δεδομένων των πολιτών, καθώς και των ανθρωπίνων και πολιτικών τους δικαιωμάτων·

23.    υπογραμμίζει ότι η αντιτρομοκρατική δράση αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των σχέσεων της Ένωσης με τρίτες χώρες· ζητεί αύξηση της χρηματοδότησης των επικουρικών αντιτρομοκρατικών μέτρων στο προσεχές Μέσο Σταθερότητας, για να αποφευχθεί η κρατική αποτυχία· συμφωνεί ότι περιοχές με προτεραιότητα είναι η Νότιος Ασία, συγκεκριμένα το Πακιστάν και το Αφγανιστάν, η περιοχή Σαχέλ (Μαυριτανία, Μάλι, Νίγηρας), η Σομαλία και η Υεμένη· εκφράζει την ικανοποίησή του για την παρουσίαση της Στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Ασφάλεια και την Ανάπτυξη στο Σαχέλ στις 21 Μαρτίου 2011 και ζητεί από το Συμβούλιο να υιοθετήσει τη στρατηγική σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο· χαιρετίζει την εισαγωγή αντιτρομοκρατικών ρητρών στις διεθνείς συμφωνίες·

24.    καλεί την Επιτροπή, την Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για την Εξωτερική Πολιτική και την Πολιτική Ασφαλείας και το Συμβούλιο να εφαρμόσουν ταχέως ρυθμίσεις για τη ρήτρα αλληλεγγύης που θεσπίστηκε από τη Συνθήκη της Λισαβόνας·

25.    τονίζει τη σημασία του καθορισμού ενιαίας δέσμης προτύπων για την συγκεκριμένη προστασία και υποστήριξη θυμάτων της τρομοκρατίας, συμπεριλαμβανομένων των μαρτύρων, μεταξύ άλλων και στο πλαίσιο της πρότασης οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση ελάχιστων προτύπων σχετικά με τα δικαιώματα, την υποστήριξη και την προστασία θυμάτων εγκληματικών πράξεων (COM(2011)0275

Αξιολόγηση από σώμα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων και άσκηση χαρτογράφησης

26.    τονίζει ότι μια σωστή αξιολόγηση δέκα ετών αντιτρομοκρατικών πολιτικών πρέπει να επικεντρωθεί στην εξέταση του κατά πόσο τα ληφθέντα μέτρα πρόληψης και καταπολέμησης της τρομοκρατίας στην ΕΕ βασίστηκαν σε αποδείξεις (και όχι σε υποθέσεις), καθοδηγήθηκαν από τις ανάγκες, χαρακτηρίστηκαν από συνοχή και αποτελούσαν μέρος μιας περιεκτικής αντιτρομοκρατικής στρατηγικής της ΕΕ, και να βασιστεί σε εμπεριστατωμένη και ολοκληρωμένη εξέταση, σύμφωνα με το άρθρο 70 της ΣΛΕΕ, με αναφορά της Επιτροπής στην Κοινή Κοινοβουλευτική Συνάντηση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των εθνικών κοινοβουλευτικών επιτροπών αρμόδιων για την εποπτεία των αντιτρομοκρατικών επιχειρήσεων εντός έξη μηνών μετά την ανάθεση της μελέτης, με τη σύνταξη εκθέσεων που θα ζητήσουν οι ενδιαφερόμενες οργανώσεις και οργανισμοί όπως η Europol, η Eurojust, ο Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, ο Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων, το Συμβούλιο της Ευρώπης και τα Ηνωμένα Έθνη·

27.    υποστηρίζει μία ολιστική και συνολική προσέγγιση των αντιτρομοκρατικών πολιτικών υπό τη μορφή της ευθυγράμμισης της ευρωπαϊκής πολιτικής για την ασφάλεια και της στρατηγικής εσωτερικής ασφάλειας, καθώς και της ενίσχυσης των υπαρχόντων συντονιστικών μηχανισμών μεταξύ των δομών και των οργανισμών του Συμβουλίου Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων και της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης· τονίζει ότι ένα καλό σύστημα επεξεργασίας πληροφοριών είναι ζωτικής σημασίας για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και ότι η ΕΕ βρίσκεται σε μία ιδιαίτερα πλεονεκτική θέση για να διευκολύνει την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των κρατών μελών, αλλά ότι η ανταλλαγή αυτή πρέπει να υπόκειται στα ίδια πρότυπα λογοδοσίας που εφαρμόζονται στα κράτη μέλη· επισημαίνει, στο θέμα αυτό, ότι, πέρα και πάνω από όλα τα διαθέσιμα τεχνικά μέσα, η ανθρώπινη νοημοσύνη παραμένει απαραίτητη για την καταπολέμηση των τρομοκρατικών δικτύων και την έγκαιρη πρόληψη επιθέσεων·

28.    τονίζει ότι οιαδήποτε αξιολόγηση θα πρέπει:

(α)    να παράσχει σαφή ανάλυση των «εισροών» και «εκροών» της τρομοκρατικής απειλής βάσει ενός συμπεφωνημένου σε επίπεδο ΕΕ προσδιορισμού, καθώς και του πλαισίου των αντιτρομοκρατικών πολιτικών στην Ευρώπη κατά την τελευταία δεκαετία και να καθορίζει με σαφήνεια τα αποτελέσματα των πολιτικών, από απόψεως αποτελεσματικότητας, πρόληψης, δίωξης και αυξημένης ασφάλειας στην Ευρώπη·

(β)    να καθορίσει τα γεγονότα και τα αριθμητικά δεδομένα που αφορούν, αφενός, την τρομοκρατική δραστηριότητα (επιτυχημένες επιθέσεις και επιθέσεις που απέτυχαν ή αποτράπηκαν) και, αφετέρου, την αντιτρομοκρατική δραστηριότητα (συλλήψεις και καταδίκες) συμπεριλαμβανομένων και των χρησιμοποιούμενων δημοσιονομικών μέσων, στο βαθμό που τα στοιχεία αυτά είναι στη διάθεση της Επιτροπής, και όσο το δυνατόν λεπτομερέστερα· τονίζει ότι τα στοιχεία αυτά πρέπει να μπορούν να επαληθευτούν και να υποβληθούν σε κατ’ αντιπαράθεση εξέταση·

(γ)    να περιλάβει πλήρη επισκόπηση των συνολικών επιπτώσεων των αντιτρομοκρατικών μέτρων στις πολιτικές ελευθερίες και στα θεμελιώδη δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών που εφαρμόζουν τα κράτη μέλη, των μέτρων που επιβάλλουν τρίτες χώρες με άμεσο αντίκτυπο στην ΕΕ και όλων των μέτρων που λαμβάνονται στον τομέα αυτό στο πλαίσιο της πολιτικής γειτονίας, με ποσοτικοποίηση τουλάχιστον σε επίπεδο στατιστικών για τις διακρίσεις και για τις παραβιάσεις των ατομικών ελευθεριών που ανευρίσκονται στη σχετική νομολογία του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης (ECHR), του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και των εθνικών δικαστηρίων·

(δ)    να εξετάσει εάν επαρκούν τα υπάρχοντα μέσα για την αξιολόγηση του αντίκτυπου στην ιδιωτική ζωή και τις πολιτικές ελευθερίες και κατά πόσο βασίζονται σε διεθνείς μεθόδους συγκριτικής αξιολόγησης εφαρμοζόμενες από δημοκρατικές χώρες, λαμβάνοντας υπόψη τις διοργανικές συμφωνίες και τις περαιτέρω ενέργειες για τη βελτίωση της νομοθεσίας·

(ε)    να εξετάσει κατά πόσο είναι αποτελεσματικές και αναλογικές οι αρμοδιότητες που ανατίθενται στα κοινοτικά όργανα και υπηρεσίες που ασχολούνται με την καταπολέμηση της τρομοκρατίας·

(στ)  να προσδιορίσει με ποιον τρόπο τα αντιτρομοκρατικά μέτρα μπορούν να βελτιωθούν σε περιπτώσεις όπου υπάρχουν κενά στην ασφάλεια τα οποία μπορεί να αξιοποιηθούν για την εκτέλεση τρομοκρατικών πράξεων·

29.    καλεί την Επιτροπή να καταγράψει τα μέτρα που έχουν άλλους στόχους από την αντιτρομοκρατία ή τους τομείς στους οποίους έχουν προστεθεί νέοι στόχοι σε σχέση με τον αρχικό σκοπό της αντιτρομοκρατίας (διεύρυνση αποστολής και υφέρπουσα διεύρυνση λειτουργιών), όπως επιβολή του νόμου, πολιτικές στον τομέα της μετανάστευσης, δημόσια υγεία ή δημόσια τάξη·

30.    καλεί την Επιτροπή να συντάξει πλήρη και λεπτομερή «χάρτη» όλων των υφισταμένων αντιτρομοκρατικών πολιτικών στην Ευρώπη, με ειδική εστίαση στην ευρωπαϊκή νομοθεσία και στον τρόπο που αυτή μεταφέρθηκε και εφαρμόστηκε σε επίπεδο ΕΕ· καλεί ταυτόχρονα τα κράτη μέλη να πραγματοποιήσουν συνολική αξιολόγηση των αντιτρομοκρατικών πολιτικών τους, επικεντρωμένη ιδιαίτερα στη διάδραση με τις πολιτικές της ΕΕ, την επικάλυψη και τα κενά, προκειμένου να συνεργαστούν καλύτερα για την αξιολόγηση των πολιτικών της ΕΕ – παρέχοντας μεταξύ άλλων συγκριτικούς πίνακες που προσδιορίζουν ποιες είναι οι εθνικές νομοθετικές διατάξεις που μεταφέρουν στο εσωτερικό δίκαιο τις διάφορες διατάξεις των ευρωπαϊκών κειμένων και παρέχοντας πληροφορίες εντός των δεδομένων προθεσμιών, όπως στην περίπτωση της οδηγίας για τη διατήρηση δεδομένων·

31.    καλεί την Επιτροπή να υποβάλει, πριν από το Μάρτιο του 2012, πλήρη και λεπτομερή έκθεση για όλες τις πιστώσεις της ΕΕ που χρησιμοποιήθηκαν για αντιτρομοκρατικούς σκοπούς, άμεσα ή έμμεσα, και να συντάξει ανάλυση για την από το 2001 ανάπτυξη των σχετικών γραμμών του προϋπολογισμού της ΕΕ διευκρινίζοντας και τα μέσα που διατέθηκαν από τις τρίτες χώρες στον τομέα αυτό και συμπεριλαμβάνοντας τουλάχιστον τα ακόλουθα στοιχεία:

-  τις δαπάνες που επιγράφονται ειδικά προοριζόμενες για αντιτρομοκρατικά μέτρα,

-  τις δαπάνες για πολιτικές που περιλαμβάνουν αντιτρομοκρατικές δραστηριότητες,

-  τις δαπάνες για προσωπικό και οργανισμούς ΕΕ που ασκούν αντιτρομοκρατικά καθήκοντα,

-  τις δαπάνες για συστήματα τεχνολογιών της πληροφορίας (ΙΤ) και βάσεις δεδομένων που σχετίζονται με την αντιτρομοκρατία,

-  τις δαπάνες για ερευνητικά προγράμματα (συγ)χρηματοδοτούμενα από την ΕΕ στο πεδίο της αντιτρομοκρατίας ή σε συναφή πεδία,

-  τις δαπάνες για την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και για την προστασία των δεδομένων στο πλαίσιο της αντιτρομοκρατίας,

-  τις δαπάνες για την ενίσχυση της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου,

-  μια ανάλυση της εξέλιξης των ανωτέρω γραμμών του Προϋπολογισμού της ΕΕ από το 2001·

32.     καλεί την Επιτροπή να ελέγχει κατά πόσο εφαρμόζονται σωστά τα μέτρα κατά της τρομοκρατίας και να ενημερώνει τακτικά το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με τα ευρήματά της·

33.    καλεί την Επιτροπή να εκπονήσει μελέτη σχετικά με τις δαπάνες του ιδιωτικού τομέα για τις αντιτρομοκρατικές πολιτικές, και να προβεί σε επισκόπηση των τομέων που αντλούν οφέλη από την ανάπτυξη των αντιτρομοκρατικών πολιτικών·

Δημοκρατικός έλεγχος και λογοδοσία

34.    καλεί την Επιτροπή να διεξαγάγει μελέτη για να διαπιστωθεί κατά πόσο οι αντιτρομοκρατικές πολιτικές υπόκεινται σε αποτελεσματικό δημοκρατικό έλεγχο, περιλαμβανομένων τουλάχιστον των ακολούθων ζητημάτων:

(α)  για κάθε μέτρο πρέπει να διαπιστωθεί κατά πόσο, είτε τα εθνικά κοινοβούλια, είτε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχουν πλήρη δικαιώματα και μέσα ελέγχου, όπως πρόσβαση σε πληροφορίες, επαρκή χρόνο για ενδελεχή εξέταση και δικαίωμα τροποποίησης των προτάσεων· η αξιολόγηση πρέπει να περιέχει μία επισκόπηση της νομικής βάσης για κάθε μέτρο·

(β)  όλα τα υπάρχοντα μέτρα πρέπει να υποβληθούν σε αναδρομική δοκιμασία αναλογικότητας[12]·

(γ)  πρέπει να παρασχεθεί επισκόπηση της διαβάθμισης εγγράφων, των τάσεων στη χρήση της διαβάθμισης, των αριθμών και τάσεων στην παροχή ή μη παροχή πρόσβασης σε έγγραφα που σχετίζονται με αντιτρομοκρατικές πολιτικές· τα έγγραφα που διατίθενται στο Κοινοβούλιο πρέπει να μελετώνται σε ασφαλή χώρο·

(δ)  επισκόπηση των μέσων για άσκηση δημοκρατικού ελέγχου της διασυνοριακής συνεργασίας από υπηρεσίες πληροφοριών και συγκεκριμένα του Κέντρου Επιχειρήσεων (SitCen), του Κέντρου επιφυλακής, του Κέντρου διαχείρισης κρίσεων, του Γραφείου συμψηφισμού του Συμβουλίου και της επιτροπής εσωτερικής ασφάλειας (COSI)·

(ε)  επισκόπηση των μέτρων που λαμβάνονται από τρίτες χώρες και έχουν εξωεδαφική ισχύ στην ΕΕ·

(στ) επισκόπηση των μέτρων που έχουν συμφωνηθεί από διεθνή κυβερνητικά και μη κυβερνητικά όργανα (Ηνωμένα Έθνη, Διεθνής Οργάνωση Πολιτικής Αεροπορίας, Διεθνής Ένωση Αερομεταφορών) και των υπαρχόντων μέσων για άσκηση δημοκρατικού ελέγχου·

(ζ)  επισκόπηση των μη νομοθετικών δραστηριοτήτων που χρηματοδοτούνται από την ΕΕ και του τρόπου με τον οποίον υπόκεινται σε δημοκρατικό έλεγχο·

35.   ζητεί επίσης, όσον αφορά τα αντιτρομοκρατικά μέτρα, να λαμβάνεται υπόψη η αρχή της αναλογικότητας και να τυγχάνουν σεβασμού τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών, δεδομένου ότι όλα αυτά τα μέτρα πρέπει να συμβιβάζονται προς τη νομοθεσία και το κράτος δικαίου·

36.    καλεί την Επιτροπή, τα κράτη μέλη και τις αρμόδιες δικαστικές αρχές να ερευνήσουν κάθε παράνομη ενέργεια και παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του διεθνούς δικαίου και της έννομης τάξης, σε περίπτωση που υπάρχουν οποιεσδήποτε αποδείξεις ή υπόνοιες για τέτοιες ενέργειες ή παραβιάσεις, και καλεί τα κράτη μέλη στις περιπτώσεις αυτές να μεριμνούν για την διόρθωση·

37.    θεωρεί ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της πρέπει να διασαφηνίσουν πλήρως τον ρόλο τους στο πλαίσιο του προγράμματος της CIA περί εκτάκτων παραδόσεων και «μαύρων τοποθεσιών» σύμφωνα με τις συστάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της Ευρώπης, στο πλαίσιο των νέων αποδεικτικών στοιχείων που έχουν προκύψει και αυστηρώς στη βάση γεγονότων και όχι προκαταλήψεων ή πολιτικών συμφερόντων·

38.    τονίζει ότι η ΕΕ οφείλει να βοηθήσει τις ΗΠΑ να βρουν κατάλληλες λύσεις για τα ζητήματα του κλεισίματος του Γκουαντάναμο και της εξασφάλισης δίκαιης δίκης στους κρατούμενους·

39.    καλεί σε αυτό το πλαίσιο το Συμβούλιο και την Επιτροπή, κατά την αναθεώρηση των μέτρων που αφορούν τον «μαυροπίνακα» και το «πάγωμα» των περιουσιακών στοιχείων, να εξετάσουν ειδικότερα τη θέση των ΜΚΟ και των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, ώστε να βεβαιωθούν ότι αυτές δεν έχουν καταγραφεί ως «ενώσεις» και ότι η συνεργασία τους με τις συμπράττουσες οργανώσεις δεν παρεμποδίζεται αναίτια·

40.    αποδοκιμάζει απερίφραστα την έκκληση του Συμβουλίου (Σχέδιο Δράσης της 17.01.2011) προς την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ασκήσουν εφέσεις κατά της απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου στην πρόσφατη υπόθεση Kadi κατά Επιτροπής· αντίθετα, καλεί όλους τους φορείς να πραγματοποιήσουν εκτενή επανεξέταση του συστήματος κυρώσεων, και να μεριμνήσουν ώστε αυτό να ευθυγραμμιστεί πλήρως με τις διεθνείς προδιαγραφές περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και περί κράτους δικαίου, σε συμφωνία με όλη τη σχετική νομολογία[13]· εκτιμά πως όσοι αποτελούν στόχο κυρώσεων θα πρέπει να ενημερώνονται για τα στοιχεία που τις θεμελιώνουν και να δικαιούνται να προσφύγουν αποτελεσματικά στη δικαιοσύνη·

41.    καλεί την Επιτροπή και το Συμβούλιο, να ερευνήσουν την συλλογή προσωπικών δεδομένων – σε περίπτωση που παρόμοια συλλογή έχει πραγματοποιηθεί – που γίνεται για τον σκοπό της επιβολής του νόμου χωρίς να υπάρχει η κατάλληλη νομική βάση ή καταφεύγοντας σε παράτυπες ή ακόμη και παράνομες διαδικασίες·

Παρακολούθηση και σκιαγράφηση του προφίλ

42.    προτρέπει την Επιτροπή να προβεί στη διεξαγωγή υποχρεωτικής δοκιμασίας αναλογικότητας και στη διενέργεια πλήρους αξιολόγησης του αντίκτυπου για κάθε πρόταση που αφορά την ευρείας κλίμακας συλλογή προσωπικών δεδομένων, τεχνολογίες ανίχνευσης και αναγνώρισης, ιχνηλάτηση και εντοπισμό, εξαγωγή δεδομένων και σκιαγράφηση του προφίλ, αξιολόγηση κινδύνου και ανάλυση συμπεριφοράς ή παρόμοιες τεχνολογίες·

43.    τονίζει την ανάγκη βελτιωμένης χρήσης των δεδομένων: η συλλογή δεδομένων θα πρέπει να επιτρέπεται μόνον εφόσον η τήρηση της αρχής της αναγκαιότητας έχει αποδειχθεί, και η επικάλυψη με άλλα υφιστάμενα μέτρα, και η ύπαρξη άλλων λιγότερο δραστικών μέτρων έχουν αποδεδειγμένα αποκλειστεί, και μόνον για αυστηρά περιορισμένους σκοπούς, με ελαχιστοποίηση δεδομένων και δραστικά βελτιωμένες μεθόδους μερισμού και επεξεργασίας των δεδομένων·

44.    ζητεί από τον Ευρωπαίο Επόπτη Προστασίας Δεδομένων (ΕΕΠΔ) και από τον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (FRA) να συντάσσουν έκθεση σχετικά με το επίπεδο προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων και των στοιχείων προσωπικού χαρακτήρα στον τομέα της αντιτρομοκρατικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

45.    καλεί την Επιτροπή και το Συμβούλιο να αποσαφηνίσουν πλήρως την κατανομή εργασίας μεταξύ του Συντονιστή Αντιτρομοκρατικής Δράσης και του Ύπατου Εκπροσώπου·

46.    ζητεί από το Συντονιστή Αντιτρομοκρατικής Δράσης να εκπονήσει έκθεση σχετικά με τη χρήση πληροφοριών προερχόμενων από ανθρώπινες επαφές και για τη συνεργασία με ξένες υπηρεσίες πληροφοριών στις ευρωπαϊκές αντιτρομοκρατικές πολιτικές

47.    καλεί την Επιτροπή να προωθήσει προτάσεις για της ενίσχυση της προστασίας των πολιτικών ελευθεριών, της διαφάνειας και του δημοκρατικού ελέγχου στο πλαίσιο των αντιτρομοκρατικών πολιτικών, όπως είναι η βελτίωση της πρόσβασης σε έγγραφα μέσω της δημιουργίας νόμου περί ελευθερίας των πληροφοριών της ΕΕ, και η ενίσχυση του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, του Ευρωπαίου Επόπτη Προστασίας Δεδομένων και της ομάδας εργασίας του άρθρου 29 (WP29)·

48.    ζητεί από την Επιτροπή να υποβάλει τροπολογίες για την απόφαση πλαίσιο του Συμβουλίου 2002/475/ΔΕΥ σχετικά με τον αγώνα κατά της τρομοκρατίας, που τροποποιήθηκε για τελευταία φορά το 2008, με σκοπό να γίνουν αυστηρότερες οι προδιαγραφές για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, μεταξύ άλλων μέσω της αναπροσαρμογής του ορισμού περί τρομοκρατικού εγκλήματος και της καλύτερης σύνδεσής του με τα υφιστάμενα ευρωπαϊκά κείμενα περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ειδικότερα με τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων·

49.    καλεί την Επιτροπή να συμπεριλάβει και έναν ενιαίο νομικό ορισμό της έννοιας της «σκιαγράφησης του προφίλ»

50.    ζητεί από την Επιτροπή να υποβάλει πρόταση νομοθετικού πλαισίου για την προστασία των δεδομένων, που θα καλύπτει την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας, δυνάμει του άρθρου 16 ΣΛΕΕ και με την επιφύλαξη των ειδικών κανόνων που προβλέπονται στο άρθρο 39 ΣΕΕ·

°

° °

51.    αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, την Επιτροπή και τα εθνικά κοινοβούλια.

  • [1]  Μια ασφαλής Ευρώπη σε έναν καλύτερο κόσμο – Η ευρωπαϊκή στρατηγική για την ασφάλεια, η οποία εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των Βρυξελλών στις 12 Δεκεμβρίου 2003 και συντάχθηκε υπό την ευθύνη του Ύπατου Εκπροσώπου της ΕΕ κ. Javier Solana.
  • [2]  Έκθεση για την εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Ασφάλειας – Ασφάλεια σε ένα μεταβαλλόμενο κόσμο, S 407/08.
  • [3]  ΕΕ L 164, 22.06.02, σ. 3.
  • [4]  ΕΕ L 330, 9.12.2008, σ. 21.
  • [5]  Έγγραφο του Συμβουλίου 14469/4/05.
  • [6]  Έγγραφο του Συμβουλίου 14781/1/05. Η στρατηγική επανεξετάστηκε τον Νοέμβριο 2008. Έγγραφο του Συμβουλίου 15175/08.
  • [7]  ΕΕ C 115, 4.5.2010, σ. 1.
  • [8]  ΕΕ C 56, 22.02.11, σ. 2.
  • [9]  SOC 388 - CESE 800/2011.
  • [10]  ΕΕ L 344, 28.12.01, σ. 70.
  • [11]  ΕΕ L 344, 28.12.01, σ. 93.
  • [12]  Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων , S. και Marper v. Ηνωμένο Βασίλειο, 8 Δεκεμβρίου 2008, παρ. 95, 101-103, 125.
  • [13]  Βλέπε μεταξύ άλλων τις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-402/05 P και C-415/05 P, Kadi και Al Barakaat International Foundation κατά Συμβουλίου και Επιτροπής.

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων (27.5.2011)

προς την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων

σχετικά με την αντιτρομοκρατική πολιτική της ΕΕ: βασικά επιτεύγματα και μελλοντικές προκλήσεις
(2010/2311(INI))

Συντάκτρια γνωμοδότησης: Ágnes Hankiss

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων καλεί την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:

1.  αναγνωρίζει ότι η τρομοκρατία, όπως αναφέρεται στην ευρωπαϊκή στρατηγική για την ασφάλεια[1] και στην έκθεση εφαρμογής της[2], εξακολουθεί να αποτελεί σημαντική απειλή για τη διεθνή σταθερότητα και τις ευρωπαϊκές κοινωνίες και απαιτεί μια συντονισμένη, σε παγκόσμιο επίπεδο, αντιμετώπιση, η οποία να σέβεται πλήρως τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες· τονίζει ότι η αντιτρομοκρατική δράση απαιτεί συνολική προσέγγιση βασιζόμενη σε απόρρητες πληροφορίες και στην προσφυγή σε αστυνομικά, δικαστικά, πολιτικά και, σε περιορισμένες περιπτώσεις, στρατιωτικά μέσα· επισημαίνει ότι, στο πλαίσιο της ρήτρας αλληλεγγύης που ορίζεται στο άρθρο 222 της ΣΛΕΕ, θα μπορούσε να αποφασιστεί η διεξαγωγή επιχείρησης της ΚΠΑΑ με σκοπό την παροχή βοήθειας σε κράτος μέλος που δέχθηκε τρομοκρατική επίθεση, εφόσον το ζητήσουν οι πολιτικές αρχές του· υπογραμμίζει την ανάγκη για ετοιμότητα και χαιρετίζει τη συνεχή ενημέρωση της στρατιωτικής βάσης δεδομένων και τη συμβολή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας·

2.  τονίζει την ανάγκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση, τα κράτη μέλη της και τις χώρες εταίρους της να βασίσουν τη στρατηγική τους για την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας στον σεβασμό του κράτους δικαίου και των θεμελιωδών δικαιωμάτων· υπογραμμίζει επίσης ότι οι εξωτερικές δράσεις της Ένωσης για την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας θα πρέπει κατ’ αρχάς να στοχεύουν στην πρόληψη, και τονίζει την ανάγκη να προωθηθούν ο διάλογος, η ανεκτικότητα και η κατανόηση μεταξύ διαφορετικών πολιτιστικών αξιών, πολιτισμών και θρησκειών·

3.  επισημαίνει ότι υπάρχουν ακόμη θεσμικοί φραγμοί που κωλύουν την αποτελεσματική αντιτρομοκρατική πολιτική της ΕΕ, κυρίως λόγω των πολλών επιτροπών και υπηρεσιών και της σχετικής γραφειοκρατίας· τονίζει ότι ο Συντονιστής Αντιτρομοκρατικής Δράσης έχει να διαδραματίσει ζωτικό ρόλο στο να διασφαλιστεί η εφαρμογή και η αξιολόγηση της αντιτρομοκρατικής στρατηγικής της ΕΕ, να συντονιστεί το αντιτρομοκρατικό έργο εντός της Ένωσης και να προωθηθεί η καλύτερη επικοινωνία μεταξύ της ΕΕ και τρίτων χωρών· τον καλεί να εξακολουθήσει να ενημερώνει τακτικά το Κοινοβούλιο για τα ζητήματα αυτά·

4.  προωθεί μία ολιστική και σφαιρική προσέγγιση της αντιτρομοκρατικής πολιτικής, συστήνοντας την εναρμόνιση της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την ασφάλεια και της στρατηγικής εσωτερικής ασφάλειας[3], καθώς και την ενίσχυση των υφιστάμενων συντονιστικών μηχανισμών μεταξύ των δομών και των οργανισμών του Συμβουλίου Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων και της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης, αξιοποιώντας τις νέες δυνατότητες του Κέντρου Επιχειρήσεων (SitCen) με στόχο την έγκαιρη παροχή πληροφοριών και στρατηγικών αναλύσεων και, ως εκ τούτου, τον καλύτερο συντονισμό των μέσων εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής· καλεί τον Συντονιστή Αντιτρομοκρατικής Δράσης να συνεχίσει τις προσπάθειές του σε αυτόν τον τομέα·

5.  παροτρύνει τα κράτη μέλη της ΕΕ να εξασφαλίσουν ότι δεν υπάρχουν τρομοκρατικές ενέργειες που ξεκινούν από το εντός των συνόρων έδαφός τους και να δεσμεύσουν κατά συνέπεια επαρκή κονδύλια για την καταπολέμηση της ριζοσπαστικοποίησης και της τρομοκρατίας σε επίπεδο κράτους μέλους· ζητεί να υπάρξει στενότερη συνεργασία στην αντιτρομοκρατική πολιτική μεταξύ ΕΕ και NATO και θεωρεί ότι ο ΥΕ/ΑΠ και ο Συντονιστής Αντιτρομοκρατικής Δράσης πρέπει να δεσμευτούν ενεργά σε συζητήσεις περί αντιτρομοκρατικής δράσης με το NATO· επιδοκιμάζει τις άτυπες ομάδες κρατών μελών που σχηματίστηκαν, όπως είναι η Ομάδα του Σάλτσμπουργκ, η Ειδική Ομάδα για τη Βαλτική Θάλασσα και η Ομάδα των 6 (G6), οι οποίες συνέρχονται για να συντονίζουν θέματα ασφάλειας και να πραγματοποιήσουν αντιτρομοκρατικές ασκήσεις· τάσσεται υπέρ της διεύρυνσης αυτών των προσπαθειών με σκοπό να περιληφθούν σ’ αυτές περισσότερα κράτη μέλη και συνιστά την από κοινού διεξαγωγή δραστηριοτήτων επιμόρφωσης μεταξύ των δυνάμεων ασφαλείας και των αστυνομικών δυνάμεων των κρατών μελών·

6.  εφιστά την προσοχή στην ανάγκη επέκτασης και ανάπτυξης των υφιστάμενων και νέων στρατηγικών εταιρικών σχέσεων κατά της τρομοκρατίας με χώρες εκτός της Ευρώπης, υπό τον όρο ότι οι εταιρικές αυτές σχέσεις σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα· τονίζει τη στρατηγική συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ και επισημαίνει την ανάγκη για συνεργασία με άλλους εταίρους, επαναλαμβάνοντας τη σημασία που αποδίδει η Ένωση στην προστασία των προσωπικών δεδομένων των πολιτών, καθώς και των ανθρωπίνων και πολιτικών τους δικαιωμάτων· σημειώνει διμερείς πρωτοβουλίες και συμφωνίες, όπως είναι η κοινή δήλωση του 2010 εκ μέρους της ΕΕ, των κρατών μελών της και των ΗΠΑ για την αντιτρομοκρατική πολιτική, η συμφωνία για το πρόγραμμα παρακολούθησης της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας (η αποκαλούμενη «συμφωνία SWIFT»), η δήλωση του Τολέδο σχετικά με την ασφάλεια της αεροπορίας, καθώς και η κοινή δήλωση ΕΕ-Ινδίας για τη διεθνή τρομοκρατία, ως θετικά παραδείγματα για τις σχέσεις της ΕΕ με άλλες τρίτες χώρες·

7.  τονίζει ότι ένα καλό σύστημα επεξεργασίας πληροφοριών είναι ζωτικής σημασίας για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και ότι η ΕΕ βρίσκεται σε μία ιδιαίτερα πλεονεκτική θέση για να διευκολύνει την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των κρατών μελών· επισημαίνει, στο θέμα αυτό, ότι, πέρα από όλα τα διαθέσιμα τεχνικά μέσα, η ανθρώπινη νοημοσύνη παραμένει απαραίτητη για την καταπολέμηση των τρομοκρατικών δικτύων και την έγκαιρη πρόληψη επιθέσεων· επιδοκιμάζει το έργο του Κέντρου Επιχειρήσεων (SitCen) σχετικά με την παροχή στρατηγικών αναλύσεων και ενθαρρύνει περαιτέρω την ανταλλαγή πληροφοριών σε επίπεδο ΕΕ μεταξύ κρατών μελών και βασικών τρίτων χωρών· ενθαρρύνει τη στενότερη συνεργασία των Europol και Eurojust με μη ενωσιακούς φορείς για την επιβολή του νόμου, προκειμένου να εξασφαλιστεί έγκαιρη προειδοποίηση·

8.  υπογραμμίζει ότι η αντιτρομοκρατική δράση αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των σχέσεων της Ένωσης με τρίτες χώρες· ζητεί αύξηση της χρηματοδότησης των επικουρικών αντιτρομοκρατικών μέτρων στο προσεχές Μέσο Σταθερότητας, για να αποφευχθεί η κρατική αποτυχία· συμφωνεί ότι περιοχές με προτεραιότητα είναι η Νότιος Ασία, συγκεκριμένα το Πακιστάν και το Αφγανιστάν, η περιοχή Σαχέλ (Μαυριτανία, Μάλι, Νίγηρας), η Σομαλία και η Υεμένη· εκφράζει την ικανοποίησή του για την παρουσίαση της Στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Ασφάλεια και την Ανάπτυξη στο Σαχέλ στις 21 Μαρτίου 2011 και ζητεί από το Συμβούλιο να υιοθετήσει τη στρατηγική σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο· χαιρετίζει την εισαγωγή αντιτρομοκρατικών ρητρών στις διεθνείς συμφωνίες·

9.  τονίζει τη σημασία της αντιτρομοκρατικής συνεργασίας μεταξύ της Ένωσης και άλλων διεθνών οργανισμών, ιδίως των ΗΕ, η οποία βασίζεται σε κοινές αξίες και στόχους, και ζητεί την οικουμενική κύρωση και πλήρη εφαρμογή όλων των συμβάσεων και των πρωτοκόλλων των ΗΕ που αφορούν την τρομοκρατία· ζητεί να υπάρξει στενότερη σχέση συνεργασίας με τις υπηρεσίες των ΗΕ και τις περιφερειακές οργανώσεις έτσι ώστε όλα τα κράτη μέλη των ΗΕ να μπορούν να εφαρμόζουν πλήρως τις υποχρεώσεις τους στον τομέα της αντιτρομοκρατικής δράσης· υποστηρίζει την έγκριση μίας ολοκληρωμένης σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για την τρομοκρατία και την ενισχυμένη συνεργασία με το Συμβούλιο της Ευρώπης και τον ΟΟΣΑ σε θέματα αντιτρομοκρατικής δράσης· τονίζει τα επιτεύγματα της ΕΕ στην προαγωγή μίας παγκόσμιας στρατηγικής για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας σε επίπεδο ΗΕ και ζητεί την προσεκτική εξέταση της διαδικασίας ένταξης και διαγραφής τρομοκρατικών οργανώσεων και ατόμων στο σχετικό κατάλογο από το Συμβούλιο Ασφαλείας των ΗΕ· στο πλαίσιο αυτό, εκφράζει την ικανοποίησή του για την έγκριση του ψηφίσματος αριθ. 1904 (2009) του Συμβουλίου Ασφαλείας των ΗΕ, στο οποίο προβλέπεται η περιοδική επανεξέταση του καταλόγου και δημιουργείται γραφείο Διαμεσολαβητή (Ombudsperson) που επικουρεί την Επιτροπή Κυρώσεων στη διαγραφή προσώπων από τον εν λόγω κατάλογο·

10. ζητεί τη δημιουργία μίας ολοκληρωμένης στρατηγικής σχετικά με την αυξανόμενη σχέση μεταξύ του διεθνούς οργανωμένου εγκλήματος, του λαθρεμπορίου ναρκωτικών και της τρομοκρατίας· υποστηρίζει τη συνεχή ανάλυση των νέων τάσεων και στοιχείων που αφορούν τη διαφοροποίηση, τη ριζοσπαστικοποίηση και τη στρατολόγηση, καθώς και των σχετικών με το ρόλο των διεθνών μη κυβερνητικών οργανώσεων στη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης

24.5.2011

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

48

7

4

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Sir Robert Atkins, Dominique Baudis, Elmar Brok, Arnaud Danjean, Michael Gahler, Ana Gomes, Andrzej Grzyb, Heidi Hautala, Anna Ibrisagic, Anneli Jäätteenmäki, Jelko Kacin, Tunne Kelam, Nicole Kiil-Nielsen, Paweł Robert Kowal, Eduard Kukan, Alexander Graf Lambsdorff, Krzysztof Lisek, Sabine Lösing, Ulrike Lunacek, Barry Madlener, Mario Mauro, Willy Meyer, Francisco José Millán Mon, María Muñiz De Urquiza, Annemie Neyts-Uyttebroeck, Norica Nicolai, Raimon Obiols, Kristiina Ojuland, Ria Oomen-Ruijten, Cristian Dan Preda, Fiorello Provera, Libor Rouček, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Jacek Saryusz-Wolski, Werner Schulz, Marek Siwiec, Hannes Swoboda, Charles Tannock, Inese Vaidere, Geoffrey Van Orden, Graham Watson, Boris Zala, Ιωάννης Κασουλίδης, Κυριάκος Μαυρονικόλας, Νικόλαος Σαλαβράκος, Кристиан Вигенин, Евгени Кирилов, Андрей Ковачев

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Reinhard Bütikofer, Tanja Fajon, Kinga Gál, Elisabeth Jeggle, Baroness Sarah Ludford, Norbert Neuser, Doris Pack, Vittorio Prodi, Dominique Vlasto, Luis Yáñez-Barnuevo García

Αναπληρωτές (άρθρο 187, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Joachim Zeller

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων (13.4.2011)

προς την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων

σχετικά με την αντιτρομοκρατική πολιτική της ΕΕ: βασικά επιτεύγματα και μελλοντικές προκλήσεις
(201072311(INI))

Συντάκτης γνωμοδότησης: Luis de Grandes Pascual

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Νομικών Θεμάτων καλεί την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:

1.  επικροτεί την ανακοίνωση της Επιτροπής και υπενθυμίζει ότι αυτή πρέπει να συνδυαστεί με τη μελλοντική στρατηγική της ΕΕ για την Εσωτερική Ασφάλεια·

2.   λυπάται που χάθηκε η ευκαιρία για να εξηγηθεί πώς ορισμένα αντιτρομοκρατικά μέσα της ΕΕ, όπως η διατήρηση δεδομένων, οι καταστάσεις επιβατών (PNR) και η Συμφωνία SWIFT, εντάσσονται στην αντιτρομοκρατική στρατηγική της ΕΕ·

3.  θεωρεί σκόπιμο να τύχουν εμβάθυνσης και ανάπτυξης οι τέσσερις κύριοι τομείς δράσης της στρατηγικής για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας: πρόληψη, προστασία, δίωξη και αντίδραση·

4.  επισημαίνει ότι η έκφραση «ισλαμική τρομοκρατία» είναι εσφαλμένη και θα έπρεπε να αντικατασταθεί από την έκφραση «τρομοκρατία του φανατικού τζιχάντ»· φρονεί πως είναι άδικο και άτοπο το να στιγματίζεται γενικόλογα μια νόμιμη θρησκεία στο σύνολό της·

Πρόληψη

5.  έχει επίγνωση του ότι όλα τα μέτρα που οδηγούν στη δίωξη μπορούν ταυτόχρονα να είναι προληπτικά και για το λόγο αυτό εκφράζει την ανησυχία της για την καθυστέρηση στην εφαρμογή της απόφασης πλαισίου 2002/475/ΔΕΥ και ζητεί από την Επιτροπή να προβεί στην αξιολόγηση της εφαρμογής της απόφασης πλαισίου 2008/919/ΔΕΥ· δεδομένου ότι εντός των δημοκρατικών κοινωνιών δεν υφίσταται λόγος που να νομιμοποιεί τρομοκρατικές ενέργειες, φρονεί πως τα προληπτικά μέτρα δεν πρέπει να περιλαμβάνουν εκ των προτέρων τον στιγματισμό και πως χρειάζεται να επιδιώκουν τη συνεργασία και το διάλογο με την κοινωνία των πολιτών με στόχο την κοινωνική ένταξη στα κράτη μέλη της ΕΕ και σχέδια με τρίτες χώρες·

6.   επιδοκιμάζει το γεγονός ότι πολλά κράτη μέλη έχουν προσθέσει ειδικά άρθρα στους ποινικούς κώδικές τους για την καταδίκη των τρομοκρατικών πράξεων, τα οποία θεσπίζουν πιο αυστηρές ποινές για δραστηριότητες που συνδέονται με την τρομοκρατία· καλεί τα κράτη μέλη να λάβουν τα απαιτούμενα μέτρα για να ποινικοποιήσουν τις τρομοκρατικές ομάδες και τις δραστηριότητές τους, όπου ένα σχετικό μέσο είναι η ανταλλαγή πληροφοριών σύμφωνα με την οδηγία πλαίσιο του Συμβουλίου 2002/475/ΔΕΥ·

7.   καλεί την Επιτροπή και το Συμβούλιο να ενθαρρύνουν τις μεθόδους «ανταμοιβής και τιμωρίας» έναντι των εθνικών, περιφερειακών και τοπικών κυβερνήσεων εάν αυτές δεν καταφέρνουν να συμβάλλουν αποτελεσματικά στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας· καλεί μάλιστα την Επιτροπή να ελέγχει κατά πόσο εφαρμόζονται σωστά τα μέτρα κατά της τρομοκρατίας και να ενημερώνει τακτικά το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με τα ευρήματά της·

Προστασία

8.  φρονεί πως η τρομοκρατία είναι ένα συνεχώς εξελισσόμενο φαινόμενο το οποίο πρέπει να καταπολεμηθεί με μια πολιτική αντιτρομοκρατικού αγώνα που θα λαμβάνει υπόψη την εν λόγω εξέλιξη· για το λόγο αυτό, επιδοκιμάζει τα μέτρα που εγκρίθηκαν πρόσφατα σε ό,τι αφορά την εναέρια ασφάλεια από πλευράς ελέγχου του φορτίου· καλεί δε την Επιτροπή να εξασφαλίσει ότι η επεξεργασία των δεδομένων από τις καταστάσεις επιβατών τόσο εντός της ΕΕ όσο και στις τρίτες χώρες θα συμμορφώνεται προς τη νομοθεσία περί προστασίας δεδομένων και ότι η καθιέρωση σαρωτών σώματος θα σέβεται τα ατομικά δικαιώματα και ότι αυτοί δεν θα βλάπτουν την υγεία·

9.   φρονεί επίσης ότι η καλύτερη δυνατή ισορροπία θα πρέπει να επιτυγχάνεται σε σταθερή βάση ανάμεσα, αφενός, στην υποχρέωση που βαρύνει τις κρατικές αρχές, σε επίπεδο ΕΕ και κρατών μελών, για να προστατεύουν τους πολίτες τους έναντι βλάβης και να εγγυώνται την ασφάλειά τους και, αφετέρου, στην ανάγκη προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων τους·

Δίωξη

10. υπενθυμίζει το σημαντικό ρόλο του Κοινοβουλίου σε θέματα πρόληψης και καταπολέμησης της τρομοκρατίας καθώς και στις συναφείς δραστηριότητες όπως η χρηματοδότηση της τρομοκρατίας· επικροτεί την καθιέρωση διοικητικών μέτρων για τη δέσμευση των περιουσιακών στοιχείων με σκοπό την πρόληψη και καταπολέμηση της τρομοκρατίας και των συναφών δραστηριοτήτων· καλεί επειγόντως της Επιτροπή να διευκρινίσει το ρόλο ορισμένων αντιτρομοκρατικών μέσων (διατήρηση δεδομένων, χρήση δεδομένων από τις καταστάσεις επιβατών (PNR), συμφωνία για το πρόγραμμα ανίχνευσης της χρηματοδότησης τρομοκρατών (TFTP))·

11. ζητεί επίσης, όσον αφορά τα αντιτρομοκρατικά μέτρα, να λαμβάνεται υπόψη η αρχή της αναλογικότητας και να τυγχάνουν σεβασμού τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών, δεδομένου ότι όλα αυτά τα μέτρα πρέπει να συμβιβάζονται προς τη νομοθεσία και το κράτος δικαίου·

Αντίδραση

12. επιδοκιμάζει το ότι θα περιληφθούν τα θύματα της τρομοκρατίας στη μελλοντική νομοθετική πρόταση της Επιτροπής η οποία προβλέπει ένα σφαιρικό σύστημα προστασίας των θυμάτων· για το λόγο αυτό, στηρίζει το αίτημα των Διεθνών Συνεδρίων των Θυμάτων της Τρομοκρατίας: να κληθούν τα κράτη μέλη να προχωρήσουν στην έγκριση της νομοθεσίας που απαιτείται για τη θέσπιση ενός συστήματος αξιοπρεπούς και επαρκούς αρωγής, προστασίας και στήριξης των θυμάτων της τρομοκρατίας, καθώς και για την αναγνώριση από την κοινωνία της κατάστασης του θύματος τρομοκρατίας·

13. καλεί, δυνάμει της αρχής της επικουρικότητας, να διαδραματίσουν τα εθνικά κοινοβούλια ενεργό ρόλο στον τομέα της Ελευθερίας, Ασφάλειας, και Δικαιοσύνης, ειδικότερα σε σχέση με την αξιολόγηση και εφαρμογή των ενωσιακών πολιτικών, όπως ακριβώς προβλέπει το άρθρο 70 της ΣΛΕΕ· φρονεί δε ότι θα πρέπει να συμμετέχουν στον πολιτικό έλεγχο της Europol και την αξιολόγηση των δραστηριοτήτων της Eurojust, σύμφωνα με το άρθρο 12(γ) της ΣΕΕ·

14. καλεί την Επιτροπή, την Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για την Εξωτερική Πολιτική και την Πολιτική Ασφαλείας και το Συμβούλιο να εφαρμόσουν ταχέως ρυθμίσεις για τη ρήτρα αλληλεγγύης που θεσπίστηκε από τη Συνθήκη της Λισαβόνας·

15. ζητεί ακριβέστερη αξιολόγηση του αντίκτυπου των ήδη ληφθέντων αντιτρομοκρατικών μέτρων, τα οποία επεκτείνονται στα θεμελιώδη δικαιώματα και αγγίζουν πτυχές του προϋπολογισμού.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης

12.4.2011

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

21

2

0

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Sebastian Valentin Bodu, Christian Engström, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, Klaus-Heiner Lehne, Antonio López-Istúriz White, Antonio Masip Hidalgo, Alajos Mészáros, Bernhard Rapkay, Evelyn Regner, Alexandra Thein, Diana Wallis, Rainer Wieland, Cecilia Wikström, Zbigniew Ziobro, Tadeusz Zwiefka

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Piotr Borys, Sergio Gaetano Cofferati, Luis de Grandes Pascual, Sajjad Karim, Kurt Lechner, Eva Lichtenberger, Arlene McCarthy, Angelika Niebler

Αναπληρωτές (άρθρο 187, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Claudio Morganti

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία της έγκρισης

12.7.2011

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

29

24

0

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Jan Philipp Albrecht, Sonia Alfano, Alexander Alvaro, Gerard Batten, Vilija Blinkevičiūtė, Mario Borghezio, Rita Borsellino, Emine Bozkurt, Simon Busuttil, Philip Claeys, Carlos Coelho, Rosario Crocetta, Agustín Díaz de Mera García Consuegra, Cornelia Ernst, Tanja Fajon, Hélène Flautre, Kinga Göncz, Nathalie Griesbeck, Sylvie Guillaume, Ágnes Hankiss, Anna Hedh, Salvatore Iacolino, Sophia in ‘t Veld, Teresa Jiménez-Becerril Barrio, Timothy Kirkhope, Juan Fernando López Aguilar, Baroness Sarah Ludford, Monica Luisa Macovei, Véronique Mathieu, Nuno Melo, Jan Mulder, Αντιγόνη Παπαδοπούλου, Γεώργιος Παπανικολάου, Carmen Romero López, Birgit Sippel, Csaba Sógor, Renate Sommer, Rui Tavares, Wim van de Camp, Daniël van der Stoep, Renate Weber, Tatjana Ždanoka

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Edit Bauer, Anna Maria Corazza Bildt, Luis de Grandes Pascual, Ioan Enciu, Monika Hohlmeier, Jean Lambert, Antonio Masip Hidalgo, Mariya Nedelcheva, Hubert Pirker, Michèle Striffler, Κυριάκος Τριανταφυλλίδης, Cecilia Wikström