Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A6-0334/2006) της κ. De Keyser, εξ ονόματος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, που περιέχει τη σύσταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προς το Συμβούλιο σχετικά με τη σύναψη ευρω-μεσογειακής συμφωνίας σύνδεσης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της, αφενός, και της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας, αφετέρου (2006/2150(INI).

  Véronique De Keyser (PSE), εισηγήτρια. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, είμαι ευγνώμων προς την Επίτροπο για τη σημερινή της παρουσία. Η Συμφωνία Σύνδεσης ΕΕ-Συρίας είναι το κομμάτι που λείπει από τη διαδικασία της Βαρκελώνης, είναι όμως επίσης και ο Γκοντό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου: συνεχώς αναγγέλλεται, ουδέποτε όμως ολοκληρώνεται.

Οι διαπραγματεύσεις γι’ αυτή τη συμφωνία ξεκίνησαν το 1996, προτού η Συρία αποσυρθεί από τον Λίβανο. Ήταν δύσκολες, κατέληξαν ωστόσο σε ένα σχέδιο αναθεωρημένο σε μεγάλο βαθμό, το οποίο θέσπιζε, για παράδειγμα, τη μη εξάπλωση των όπλων μαζικής καταστροφής και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Η συμφωνία υπογράφηκε στο Συμβούλιο τον Οκτώβριο του 2004, η διαδικασία επικύρωσης όμως διακόπηκε λόγω της αποτρόπαιας δολοφονίας του πρώην πρωθυπουργού Hariri στις 14 Φεβρουαρίου 2005. Όλοι γνωρίζουμε τι συνέβη κατόπιν. Οι άνθρωποι στον Λίβανο και σε όλον τον κόσμο υπέδειξαν ως ένοχο την κυβέρνηση της Δαμασκού. Μια έρευνα, με επικεφαλής αρχικά τον κ. Mehlis και τώρα τον κ. Brammertz, διεξήχθη επιτόπου και το ψήφισμα 1559 ζητεί την απόσυρση των συριακών στρατευμάτων και μυστικών υπηρεσιών από τον Λίβανο.

Το τεκμήριο της αθωότητας είναι ένας από τους πυλώνες των νομικών μας συστημάτων, πρέπει όμως να έχουμε κατά νου την αρχή της προφύλαξης. Μολονότι η Συρία έσπευσε να αποσύρει τα στρατεύματά της από τον Λίβανο, αρχικά δίσταζε να συνεργαστεί με τον κ. Mehlis. Συνεπώς, η Ευρώπη αποστασιοποιήθηκε προσεχτικά από την κυβέρνηση της Δαμασκού. Αυτή η επιφύλαξη εξακολουθεί να είναι αποδεκτή σήμερα, όταν διάφορα γεγονότα τόσο στη διεθνή σκηνή όσο και εντός του συριακού εσωτερικού πολιτικού συστήματος θα πρέπει να μας ενθαρρύνουν να ξαναρχίσουμε τον διάλογο; Αυτό θα το κρίνει το Συμβούλιο, σε ό,τι πάντως με αφορά, είμαι υπέρ του διαλόγου και η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων με υποστήριξε σε αυτό με μεγάλη πλειοψηφία. Αυτός ο διάλογος θα οδηγήσει εν τέλει στην υπογραφή της συμφωνίας, το ερώτημα όμως αυτό είναι ακόμη πρώιμο και δεν είναι αυτός ο σκοπός της σύστασης.

Έτσι, λοιπόν, ποια είναι αυτά τα γεγονότα; Καταρχάς, είναι η ανανέωση της αποτελεσματικής συνεργασίας με την έρευνα του κ. Brammertz, όπως επιβεβαιώνεται στην τελευταία του έκθεση. Έπειτα, κατέστη προφανές ότι η απομόνωσή μας από τη Συρία υπήρξε αντιπαραγωγική σε ό,τι αφορά τη δημοκρατία εντός της χώρας και απέτυχε να αποδυναμώσει μια ισχυρή κυβέρνηση. Η πολιτική της αποχής μας συνέβαλε στην αποσταθεροποίηση μιας μεταρρυθμιστικής τάσης, η οποία αναδυόταν δειλά-δειλά. Επιπλέον, η φωνή της Ευρώπης, η οποία στο παρελθόν υψώθηκε για να υπερασπιστεί ακτιβιστές και πολιτικούς κρατουμένους, τώρα ακούγεται μόλις και μετά βίας. Τέλος, και αυτό είναι το τρίτο σημείο που θέλω να θίξω, η τραγωδία στον Λίβανο υπήρξε ένα τρομερό μάθημα. Ο πόλεμος μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου απέδειξε, αν υποτεθεί ότι αυτό χρειαζόταν, τον κίνδυνο και τη ματαιότητα της βίας. Κατέδειξε την ανάγκη να εργαστούμε πολιτικά με όλους όσοι εμπλέκονταν σε αυτήν τη σύγκρουση και γνωρίζουμε ότι πίσω από τους δύο πρωταγωνιστές επενεργούν άλλες δυνάμεις: αναμφίβολα οι Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά επίσης το Ιράν και η Συρία. Καθώς η Ευρώπη έκλεισε τις πόρτες της, η Συρία βρήκε άλλους συμμάχους, κυρίως το Ιράν, το οποίο παρείχε όχι μόνο πετρέλαιο αλλά και μια φιλοπόλεμη ιδεολογία, η οποία δεν προσφέρει τίποτα στην προώθηση της ειρήνης στη Μέση Ανατολή.

Η Ευρώπη έχει αναλάβει πλέον ισχυρή δέσμευση στη Μέση Ανατολή και υπήρξαν διαδοχικές διπλωματικές αποστολές σε τακτική βάση. Η στήριξη της επανέναρξης του διαλόγου με τη Συρία αναφορικά με τη συμφωνία σύνδεσης είναι σκέλος αυτής της προληπτικής στρατηγικής, διότι μια ακόμη σύγκρουση σε αυτή την περιοχή θα μπορούσε να είναι ακόμη πιο καταστροφική. Ας μην τρέφουμε καμία ψευδαίσθηση. Η Συρία δεν θα διακόψει τις εμπορικές της σχέσεις με το Ιράν, αλλά οι ανώτατες αρχές της διακηρύσσουν ότι είναι έτοιμες να αποστασιοποιηθούν από το Ιράν όσον αφορά την ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή. Αυτό είναι σημαντικό βήμα. Πρόκειται για μια χώρα με ισχυρή και σκληροπυρηνική κυβέρνηση, όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν γίνονται επαρκώς σεβαστά και η έκθεσή μου συζητά αυτά τα προβλήματα με ξεκάθαρους όρους. Τούτου λεχθέντος, η Συρία είναι μια σπουδαία και πολιτισμένη χώρα, η οποία πρέπει να αντιμετωπίζεται με σεβασμό, αξιοπρέπεια και εντιμότητα. Μπορεί να διαδραματίσει σταθεροποιητικό ρόλο στη Μέση Ανατολή και το χρειαζόμαστε αυτό. Όταν ήταν εδώ ο κ. Siniora, παρουσίασε το σενάριο για μια λύση στο πρόβλημα των αγροκτημάτων Shebaa και υπάρχουν και άλλα πιθανά σημεία συμφιλίωσης. Συνηγορώ υπέρ του να διερευνήσουμε όλες τις εναλλακτικές λύσεις. Θέλω να ευχαριστήσω τους συναδέλφους ευρωπαίους βουλευτές όλων των κομμάτων για την πολύτιμη συνδρομή τους στη σύνταξη αυτής της σύστασης.

  Paula Lehtomäki, Προεδρεύουσα του Συμβουλίου. (FI) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, εξ ονόματος του Συμβουλίου θα ήθελα να ευχαριστήσω την κ. De Keyser για τη σημαντική έκθεση που καλύπτει εξαιρετικά την κατάσταση στη Συρία. Το Συμβούλιο συμμερίζεται πολλές από τις ανησυχίες που εκφράζονται σε αυτήν σχετικά με τη Συρία.

Όπως λέει η κ. De Keyser στην έκθεσή της, η Συρία μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην Εγγύς και τη Μέση Ανατολή «ως σύνδεσμος μεταξύ των ενδιαφερομένων μερών στο πλαίσιο της ειρηνευτικής διαδικασίας και παράγοντας επίλυσης της περιφερειακής σύγκρουσης». Για τον λόγο αυτόν, και το Συμβούλιο αποφάσισε τον Αύγουστο να αναθέσει στον Ύπατο Εκπρόσωπο Χαβιέ Σολάνα και στη φινλανδική Προεδρία να έρθουν σε επαφή με όλα τα σχετικά μέρη που δύνανται να επηρεάσουν την εξεύρεση λύσης για την κρίση στον Λίβανο και την κατάσταση στη Μέση Ανατολή γενικότερα. Αναμφισβήτητα, σε αυτά τα μέρη περιλαμβάνεται και η Συρία.

Μετά τα δραματικά γεγονότα του καλοκαιριού, είναι σημαντικό να σταθεροποιηθεί η κατάσταση στον Λίβανο και στις περιοχές γύρω απ’ αυτόν. Όταν ο φινλανδός Υπουργός Εξωτερικών Erkki Tuomioja συναντήθηκε με τον σύριο ομόλογό του στα τέλη Αυγούστου, το μήνυμα προς τη Συρία υπήρξε σαφές. Αναμένουμε από τη Συρία να εργαστεί για την εφαρμογή των ψηφισμάτων 1559, 1680 και 1701. Η Συρία θα πρέπει να στηρίξει τη διαδικασία εθνικής ανασυγκρότησης στον Λίβανο και να κάνει ό,τι μπορεί ώστε να σταθεροποιηθεί η πολιτική κατάσταση στο εσωτερικό του Λιβάνου. Ο εξοπλισμός στρατών εκτός του Λιβανικού και το θέμα του λαθρεμπορίου όπλων επηρεάζουν σημαντικά το εάν μπορεί να υπάρξει κατάπαυση του πυρός σε βιώσιμη βάση. Υπάρχουν επίσης ερωτήματα που παραμένουν αναπάντητα όσον αφορά την οριοθέτηση των συνόρων μεταξύ της Συρίας και του Λιβάνου και τη σύναψη διπλωματικών σχέσεων. Η επίλυση του περίπλοκου προβλήματος που αφορά την περιοχή της Shebaa θα απαιτήσει εξίσου τη συνεργασία της Συρίας. Η Συρία πρέπει επίσης να συνεχίσει να επιδεικνύει βούληση για συνεργασία με την επιτροπή Brammertz, η οποία ερευνά τη δολοφονία του Hariri.

Ένα θέμα που δεν εμπίπτει στο πεδίο αρμοδιότητας του ψηφίσματος 1701, αλλά είναι σημαντικό για τη σταθερότητα στην περιοχή, είναι η δράση των παλαιστινιακών οργανώσεων που έχουν τα αρχηγεία τους στη Δαμασκό, καθώς και η στήριξη που τους παρέχει η Συρία. Επιπλέον, οι σχέσεις της Συρίας με το Ιράκ και το Ιράν, καθώς και οι δράσεις της αναφορικά με αυτές τις χώρες έχουν άμεσες επιπτώσεις στη γενική κατάσταση στη Μέση Ανατολή.

Το Συμβούλιο επίσης παρακολουθεί στενά τη διαδικασία όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Συρία. Ιδιαίτερα ανησυχητικές ήταν οι συλλήψεις, την άνοιξη, των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εκείνων που υπέγραψαν τη Δήλωση «Βηρυτός-Δαμασκός». Το γεγονός ότι ορισμένοι εξ αυτών απελευθερώθηκαν πρόσφατα είναι προφανώς καλά νέα. Η ΕΕ θα παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τον τρόπο, για παράδειγμα, με τον οποίο τηρούνται στη χώρα αυτή η ελευθερία του συναθροίζεσθαι σε δημόσιους χώρους και η ελευθερία έκφρασης. Προφανώς, η Συρία πρέπει επίσης να δράσει σύμφωνα με τις αρχές των διεθνών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η επαναλειτουργία του Κέντρου Κατάρτισης της Κοινωνίας των Πολιτών, το οποίο έχει τη στήριξη της ΕΕ, είναι ένας σημαντικός στόχος. Το κέντρο έκλεισε την άνοιξη, μόλις μία εβδομάδα μετά τη έναρξη της λειτουργίας του.

Διατηρούνται συνεχείς διασυνδέσεις με τη Συρία, ιδιαίτερα μέσω της ευρωμεσογειακής συνεργασίας. Η συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών στο Τάμπερε τον Νοέμβριο, στην οποία και η Συρία έχει προσκληθεί να συμμετάσχει, θα αποτελέσει ένα εξαιρετικό φόρουμ συζητήσεων.

Η Συρία είναι ένας σημαντικός παράγοντας στη Μέση Ανατολή. Μπορεί να επιλέξει: μπορεί να αποτελέσει είτε ταραχοποιό είτε εποικοδομητικό εταίρο. Οι ιστορικά ισχυροί δεσμοί της Συρίας με τον Λίβανο σημαίνουν ότι θα διαδραματίσει εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στην εφαρμογή των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ αναφορικά με την κατάσταση στον Λίβανο. Η Ένωση τονίζει συνεχώς ότι το δικαίωμα του Λιβάνου στην αυτοδιάθεση, στο απαραβίαστο των εδαφών του και στην πολιτική ανεξαρτησία πρέπει να γίνεται σεβαστό. Προκειμένου να επέλθει η σταθερότητα στον Λίβανο και σε ολόκληρη την περιοχή, είναι σημαντικό να αντιμετωπιστεί το λαθρεμπόριο όπλων προς τον Λίβανο. Η Συρία πρέπει να φυλάσσει τα σύνορά της, ώστε να επιτευχθεί αυτός ο στόχος.

Το Συμβούλιο είπε ότι είναι πρόθυμο να βελτιώσει τις σχέσεις με τη Συρία, εάν η συμπεριφορά της χώρας φαίνεται ότι είναι υπέρ αυτού. Η μπάλα είναι τώρα στο δικό τους γήπεδο. Δεδομένων των σωστών συνθηκών, η Ένωση θα μπορούσε, για παράδειγμα, να επανεξετάσει την πιθανότητα υπογραφής της συμφωνίας σύνδεσης. Αυτό θα προωθούσε, βεβαίως, τη συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και της Συρίας, κυρίως οικονομικά, καθώς και τις μεταρρυθμίσεις που είναι σημαντικές για την ανάπτυξη της Συρίας, κάτι στο οποίο καταλήγει και η έκθεση.

  Benita Ferrero-Waldner , Μέλος της Επιτροπής. (EN) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς φρονώ ότι πρόκειται για μια πολύ επίκαιρη συζήτηση. Σας ευχαριστώ που την θέσατε στην ημερήσια διάταξη.

Παρακολούθησα εκ του σύνεγγυς τις συζητήσεις στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων σχετικά με την ουσιαστική και περιεκτική έκθεση της κ. De Keyser. Η έκθεση κάνει έναν πλήρη απολογισμό των εσωτερικών και περιφερειακών προκλήσεων που αντιμετωπίζει η Συρία. Χαιρετίζω αυτόν τον τρόπο σκέψης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όσον αφορά την πρόοδο στις σχέσεις μας με τη Συρία. Μετά τη σύγκρουση στον Λίβανο και στο νέο πλαίσιο του ψηφίσματος 1701 (2006) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, είναι πράγματι η κατάλληλη στιγμή για να επαναξιολογήσουμε τη θέση μας σχετικά με τη σημερινή πολιτική μας.

Η Συρία είναι από μακρόν εταίρος στο πλαίσιο της διαδικασίας της Βαρκελώνης και είναι μεσοπρόθεσμα εν δυνάμει υποψήφια χώρα για την Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας. Συμμερίζομαι την άποψή σας ότι είναι προς το συμφέρον μας να φέρουμε αυτήν τη χώρα πιο κοντά στην Ευρώπη. Η Συρία, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι σημαντικός παράγοντας για τη σταθερότητα στη Μέση Ανατολή. Έχει σημαντικό ρόλο όσον αφορά την εξεύρεση μακροχρόνιας λύσης για τις συγκρούσεις στην περιοχή και, επίσης, όσον αφορά την πλήρη εφαρμογή του ψηφίσματος 1701. Σε αυτήν τη σημαντική στιγμή για την ειρηνευτική διαδικασία, η Δαμασκός έχει τη δύναμη να αποτελέσει μέρος της λύσης και όχι του προβλήματος. Αυτό σημαίνει ότι αναμένουμε από τη Συρία, όπως δηλώσατε στην πρόταση ψηφίσματος, να αποστείλει τα σωστά μηνύματα στη Χεζμπολάχ και τη Χαμάς, να εμποδίσει την αποστολή όπλων στον Λίβανο, όπως είπε η συνάδελφός μας από το Συμβούλιο, και να βοηθήσει στη διευθέτηση των αγροκτημάτων της Shebaa. Όπως έχω δηλώσει, πιστεύω ότι η αποκατάσταση των σχέσεών μας με τη Συρία θα πρέπει να αποτελέσει μέρος της στρατηγικής μας. Εν συνεχεία, ένα διαφορετικό θέμα είναι το εάν και κατά πόσον μπορεί να προχωρήσει αυτή η αποκατάσταση εδώ και τώρα. Το πρώτο πράγμα που χρειαζόμαστε προκειμένου να αποκατασταθούν οι σχέσεις μας με τη Συρία είναι οι ηγέτες της να επιδείξουν τη δέσμευσή τους και το ενδιαφέρον τους να προχωρήσουν μπροστά και να κάνουν θετικά βήματα σε πολλά ζητήματα.

Όπως γνωρίζετε καλά, τον τελευταίο καιρό περάσαμε δύσκολες στιγμές στις σχέσεις μας με τη Συρία. Η έκθεση της κ. De Keyser αναφέρεται σε πολλές πολιτικές διαφορές. Το αν θα ξεπεράσουμε το πολιτικό αδιέξοδο εξαρτάται από την ικανότητα της ηγεσίας να κάνει πράξεις κάποια από τα λόγια καλής θέλησης. Η Συρία έχει μια νέα ευκαιρία σε αυτήν τη κρίσιμη στιγμή για την ειρηνευτική διαδικασία να αποδείξει ότι αντιμετωπίζει με σοβαρότητα τη θετική συμβολή της στη σταθερότητα της περιοχής.

Ελλείψει μιας συμφωνίας σύνδεσης, δεν έχουμε πολλά περιθώρια για την αντιμετώπιση ζητημάτων που προκαλούν ανησυχία. Ωστόσο, προσπαθούμε όπου μπορούμε και όπου αισθανόμαστε ότι είναι προς το συμφέρον του λαού της Συρίας. Προσπαθούμε να συνεχίσουμε προγράμματα σε αυτές τις περιοχές που ωφελούν άμεσα τους πολίτες της Συρίας. Για παράδειγμα, σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, η Ευρωπαϊκή Ένωση χρησιμοποιεί διπλωματικές οδούς για την αντιμετώπιση των πιο σοβαρών παραβιάσεων, συμπεριλαμβανομένων, για παράδειγμα, των υποθέσεων των πολιτικών κρατουμένων. Επίσης, αντιδράσαμε στον περιορισμό της ελευθερίας της έκφρασης και στο κύμα συλλήψεων που ακολούθησε τη δημοσίευση της Δήλωσης «Βηρυτός-Δαμασκός» τον περασμένο Μάιο. Όμως, δεν θα επιτύχουμε μεγάλη πρόοδο με τη διακοπή των σχέσεων. Χωρίς διάλογο, δεν έχουμε επιρροή.

Συνεπώς, θα πρέπει να αντιστρέψουμε την κατάσταση, να δώσουμε μια θετική προοπτική στις σχέσεις με τη Συρία και να ορίσουμε τους τομείς όπου αναμένουμε πρόοδο. Το κάνουμε αυτό εν μέρει μέσω των προγραμμάτων συνεργασίας μας. Η Συρία φαίνεται τώρα ότι ακολουθεί σταθερά τον δρόμο προς την οικονομική μετάβαση, και χαιρετίζουμε την έγκριση της εθνικής ατζέντας της Συρίας για τις μεταρρυθμίσεις, την οποία υποστήριξε τον περασμένο Μάιο ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Dardari. Η στήριξη της εφαρμογής της μεταρρυθμιστικής διαδικασίας, συμπεριλαμβανομένων των προοδευτικών βημάτων προς το πολιτικό άνοιγμα, θα μπορούσε να είναι το επίκεντρο της δράσης μας κατά τα επόμενα χρόνια, εάν τα πράγματα εξελιχθούν καλώς.

Η συνεργασία στο πλαίσιο του ENPI –του Ευρωπαϊκού Μέσου Γειτονίας– θα μας επιτρέψει να δώσουμε στη Συρία τη μεσοπρόθεσμη προοπτική της πλήρους συμμετοχής στην πολιτική γειτονίας. Έτσι, η Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας θα επιφέρει επιπλέον οφέλη και, ελπίζουμε, ένα πιο ενδιαφέρον πακέτο για αυτούς, όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή.

Όσον αφορά τη συμφωνία σύνδεσης, βρίσκεται ακόμα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ολοκληρώσαμε όλες τις τεχνικές προετοιμασίες και έχουμε μονογράψει τη συμφωνία. Τώρα, εκκρεμεί η απόφαση για την υπογραφή από το Συμβούλιο. Η υπογραφή είναι μια διαδικασία. Έως σήμερα, οι πολιτικές περιστάσεις δεν υπήρξαν καλές. Τα κράτη μέλη αναμένουν ακόμη από τη Συρία να κάνει πιο θετικά και αξιόπιστα βήματα για να καταστήσει δυνατή την υπογραφή, μεταξύ άλλων για περιφερειακά ζητήματα όπως ο Λίβανος και η Παλαιστίνη.

Οι πρόσφατες δηλώσεις της Συρίας για τη διευκόλυνση της εφαρμογής του ψηφίσματος 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείας μπορεί να είναι ενθαρρυντικά μηνύματα από αυτήν την άποψη, όπως είναι και οι εκκλήσεις του Προέδρου Ασάντ για την επανέναρξη των ειρηνευτικών συνομιλιών, οι οποίες είχαν κάποια θετική ανταπόκριση στο Ισραήλ.

Όπως και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Επιτροπή πιστεύει πολύ στον διάλογο. Συνεπώς, ευελπιστώ ότι τα θετικά μηνύματα που λάβαμε πρόσφατα από τη Δαμασκό θα μετουσιωθούν σε πράξεις και ότι θα μπορέσουμε να αποκαταστήσουμε μια δυνατή σχέση με αυτήν τη χώρα.

  José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Προεδρεύουσα του Συμβουλίου, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να ξεκινήσω συγχαίροντας την κ. De Keyser για το σχέδιο σύστασης που υπέβαλε και για όλο το έργο που έχει επιτελέσει όσον αφορά τις σχέσεις με τη Συρία.

Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να εξετάσουμε και να τοποθετήσουμε αυτή τη συζήτηση στο καταλληλότερο πλαίσιο, κύριε Πρόεδρε. Αυτό το πλαίσιο, όπως είπε πολύ σωστά η Επίτροπος, θα έπρεπε να είναι μια αξιολόγηση της κατάστασης, στην πορεία προς μια συμφωνία σύνδεσης, χωρίς να ξεχνάμε ότι πρέπει επίσης να προωθήσουμε τον διάλογο, τον κοινοβουλευτικό διάλογο στην περίπτωσή μας, με τη Συρία, δεδομένης της στρατηγικής σημασίας αυτής της χώρας στο περίπλοκο πλαίσιο της περιοχής, όπως τόνισαν και άλλοι.

Πιστεύω, ωστόσο, ότι είναι επίσης σημαντικό να τονίσουμε –και το κείμενο του ψηφίσματος το καθιστά πολύ σαφές αυτό– ότι δεν είναι αυτή η κατάλληλη στιγμή για να αποφανθεί το Κοινοβούλιο υπέρ της Συμφωνίας Σύνδεσης. Το ψήφισμα –το σχέδιο σύστασης– δηλώνει πολύ ξεκάθαρα ότι οι προϋποθέσεις δεν πληρούνται ακόμη: πρέπει να σημειωθεί πολύ σαφής πρόοδος σε αρκετούς τομείς.

Η σύναψη μιας αμυντικής συμφωνίας της Συρίας με το Ιράν δεν είναι καλή είδηση. Πρέπει να υπάρξει σημαντική πρόοδος όσον αφορά τον σεβασμό του παραδοσιακού δόγματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και η εδαφική ακεραιότητα του Λιβάνου πρέπει να γίνουν σεβαστά και η Συρία πρέπει να συνεργαστεί για τη διαλεύκανση της δολοφονίας του πρώην πρωθυπουργού Χαρίρι. Πρέπει επίσης να σημειώσει πρόοδο όσον αφορά την κατάργηση της θανατικής ποινής, τον σεβασμό των θρησκευτικών μειονοτήτων, κλπ.

Πιστεύω επομένως, κύριε Πρόεδρε, ότι έχουμε ακόμη πολύ δρόμο να διανύσουμε. Υπάρχουν ορισμένες καλές ειδήσεις, όπως ο διορισμός του κ. Dandari ως Αντιπροέδρου της κυβέρνησης. Είχα το προνόμιο να τον συναντήσω ακολουθώντας μια αποστολή στον Λίβανο. Πιστεύω ότι μόνο σε αυτή τη βάση, όπως είπε η Επίτροπος πριν από λίγο, πρέπει να μετατρέψουμε αυτή τη λίστα καλών προθέσεων σε συγκεκριμένες δράσεις, ούτως ώστε να μπορέσει η Ευρωπαϊκή Ένωση να δώσει το πράσινο φως σε αυτή τη σημαντική συμφωνία σύνδεσης μεταξύ της Ένωσης και της Συρίας.

  Hannes Swoboda, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα καταρχάς να ευχαριστήσω θερμά την κ. De Keyser για την εξαίρετη έκθεση. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τον κ. Salafranca για την καλή συνεργασία που έδωσε τη δυνατότητα να εγκρίνουμε μια τέτοια έκθεση με μεγάλη πλειοψηφία.

Η Συρία δεν είναι εύκολη χώρα. Είναι μια δύσκολη χώρα σε μια δύσκολη περιοχή. Αν όμως θέλουμε να εγκαθιδρύσουμε τη σταθερότητα και την ειρήνη σε αυτήν τη δύσκολη περιοχή, χρειαζόμαστε τη συνεργασία της Συρίας. Σχετικά με τον Λίβανο, η Συρία θα πρέπει να παραδεχτεί επιτέλους ότι ένας Λίβανος με πολιτική σταθερότητα και οικονομική ισχύ είναι καλός και για τη Συρία και δεν συνιστά κίνδυνο.

Αναφορικά με το Ιράν: εμείς δεν έχουμε αντίρρηση να έχει η Συρία φιλικές σχέσεις με το Ιράν, πράγμα που ασφαλώς είναι σωστό μεταξύ γειτόνων. Όμως η φιλία αυτή πρέπει να γίνει μια εποικοδομητική συμβολή, μια ειρηνευτική διαδικασία και όχι να δημιουργεί εμπόδια.

Ασφαλώς καταλαβαίνω ότι η Συρία ζητεί να της επιστραφούν από το Ισραήλ τα υψίπεδα του Γκολάν, πρέπει ωστόσο να αναγνωρίσει ότι το Ισραήλ έχει συμφέροντα ως προς την ασφάλεια που δεν μπορεί να τα απαρνηθεί, και η Συρία θα πρέπει να συμβάλει σε μία ειρηνική εξέλιξη στην Παλαιστίνη και ιδίως και στη Λωρίδα της Γάζας, τόσο μεταξύ των ίδιων των Παλαιστινίων όσο και, φυσικά, μεταξύ των Παλαιστινίων και του Ισραήλ.

Είναι πολύ σημαντικό να αρχίσουμε αυτόν τον διάλογο και θα ήθελα να υπενθυμίσω στο Σώμα κάτι που είπε η κ. Επίτροπος όταν μιλούσε για την ικανότητα ηγεσίας. Θα ήθελα ο πρόεδρος της Συρίας να έδινε λιγότερη προσοχή στους ψιθύρους που οδήγησαν τα τελευταία χρόνια τη Συρία στην απομόνωση, και μεγαλύτερη σε εκείνους τους συμβούλους του που θέλουν να επιστρέψει η Συρία στο τραπέζι του διαλόγου με τη διεθνή κοινότητα και κυρίως με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. KAUFMANN
Αντιπροέδρου

  Hélène Flautre, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, ανέκυψε ένα σοβαρό εμπόδιο στη διαδικασία επικύρωσης, συγκεκριμένα η συνεχώς επιδεινούμενη κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Συρία. Οι παρατηρητές καταγγέλλουν ανά τακτά διαστήματα τις αυθαίρετες συλλήψεις, τα βασανιστήρια, τις κατάφωρες διακρίσεις σε βάρος των μειονοτήτων, τους φραγμούς στην ελευθερία της έκφρασης και του συνέρχεσθαι και την παρενόχληση και φυλάκιση ανθρώπων, οι οποίοι εργάζονται ειρηνικά για να προαγάγουν τις ελευθερίες στη Συρία.

Αναφέρομαι συγκεκριμένα στους Michel Kilo, Anwar al-Bunni και Mahmoud Issa, οι οποίοι εξακολουθούν να κρατούνται επειδή τον Μάιο υπέγραψαν τη Δήλωση Βηρυτού-Δαμασκού, με την οποία ζητείται η εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Λιβάνου και Συρίας. Ο Michel Kilo θα έπρεπε να έχει αποφυλακιστεί ήδη από τις 19 Οκτωβρίου, αλλά μια πρόσθετη κατηγορία οδήγησε στην παράταση της φυλάκισής του. Ο κ. Issa αποφυλακίστηκε στις 25 Σεπτεμβρίου, συνελήφθη όμως εκ νέου μόλις προ δύο ημερών. Αυτά τα παραδείγματα, μεταξύ πολλών άλλων, δείχνουν την έλλειψη πραγματικής επιθυμίας εκ μέρους των συριακών αρχών να προβούν στις αναγκαίες δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις.

Υπ’ αυτές τις συνθήκες –όπως είπατε, κυρία De Keyser– δεν τίθεται θέμα ολοκλήρωσης της συμφωνίας σύνδεσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη Συρία. Όπως αναφέρει το ψήφισμα, η βελτίωση της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ο σεβασμός των δημοκρατικών αξιών πρέπει να αποτελούν προϋπόθεση για τη σύναψη οιασδήποτε συμφωνίας. Επιπλέον, είναι επίσης σημαντικό να θεσπίσουμε έναν αποτελεσματικό ελεγκτικό μηχανισμό, στο πλαίσιο της εφαρμογής της ρήτρας για τα «ανθρώπινα δικαιώματα». Αυτή η προσέγγιση πρέπει επίσης να ακολουθηθεί, μεταξύ άλλων, και με τη Ρωσία και με το Τουρκμενιστάν καθώς και με πολλές άλλες χώρες. Το ίδιο ισχύει για τη συνέπεια των θέσεων που υιοθετεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

  Miguel Portas, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (PT) Κυρία Πρόεδρε, στόχος της έκθεσης De Keyser είναι ο διάλογος και η μελλοντική εξομάλυνση των σχέσεών μας με τη Συρία.

Θεωρούμε τη συμφωνία σύνδεσης μέρος αυτής της πολιτικής διαδικασίας. Τονίζω τη λέξη «πολιτική» διότι, από οικονομικής άποψης, η συμφωνία είναι πολύ πιο επικερδής για την Ευρώπη από ό,τι για τη Συρία. Η αναστολή των σχέσεων με τη Συρία ήταν πολιτικό λάθος. Η Ευρώπη δεν θα πρέπει να έχει μαύρες λίστες και δεν θα πρέπει να ακολουθεί τυφλά τις ιδέες της Βόρειας Αμερικής σχετικά με τον άξονα του κακού. Ανεξάρτητα από το καθεστώς της, η Συρία είναι μια χώρα σημαντική για την ειρήνη στην περιοχή. Η Ευρώπη πρέπει να μάθει να σέβεται την πολυπλοκότητα της συριακής κοινωνίας και τις πολλές αποχρώσεις της γνώμης εκεί. Το καθεστώς είναι πολιτικά αυταρχικό· ωστόσο, έχει μια φιλελεύθερη στάση απέναντι στην οικονομία, τη θρησκεία και τα έθιμα. Ο πλουραλισμός αποθαρρύνεται και περιορίζεται· ωστόσο, υπάρχει στην κοινωνία και στα θεσμικά όργανα. Όσο λιγότερα παρεμβαίνουν οι δυτικές δυνάμεις στην περιοχή, τόσο περισσότερο θα επιτρέπεται η άνθιση του πλουραλισμού.

Είναι κρίμα που η τελική έκδοση της έκθεσης χαρακτηρίζεται από αποχρώσεις της αποικιακής εποχής επί πολλών θεμάτων. Για παράδειγμα, δεν εξαρτάται από εμάς να πούμε ποιος είναι αξιόπιστος ή όχι, διότι εμείς οι ίδιοι, ορθώς, δεν αποδεχόμαστε τέτοιες γνώμες από τρίτα μέρη. Επίσης, θα ήταν καλύτερο εάν δεν προέβαινε σε παρατραβηγμένες συκοφαντίες όσον αφορά μη υπάρχουσες σχέσεις της Δαμασκού με την Αλ Κάιντα και τον σουνιτικό φονταμενταλισμό. Αυτή η άγνοια δεν μας ευνοεί. Οφείλουμε επίσης να είμαστε συνεπείς. Οι διπλωματικές σχέσεις δεν μπορούν να εξαρτώνται από το αποτέλεσμα μιας εγκληματολογικής έρευνας. Τα αποδεικτικά στοιχεία σχετικά με το έγκλημα της τρομερής δολοφονίας του Rafiq Hariri πρέπει να παρουσιαστούν στο δικαστήριο. Ειδάλλως, οι πολιτικές μας διατρέχουν τον κίνδυνο να παραβιάσουν την αρχή του τεκμηρίου της αθωότητας.

Εν πάση περιπτώσει, η έκθεση είναι σαφής ως προς τη σημασία του ζητήματος· επιδιώκει ομαλές σχέσεις, και αυτό είναι θετικό. Είναι θετικό ότι το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο αυτής της διαδικασίας ομαλοποίησης των σχέσεων, αλλά η Ευρώπη πρέπει να εφαρμόσει την ίδια πολιτική και για όλες τις υπόλοιπες χώρες, συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ. Τέλος, στηρίζει την επιστροφή στη Δαμασκό των υψιπέδων του Γκολάν, μια περιοχή για την ανάκτηση της οποίας η Συρία δεν έχει ποτέ καταφύγει σε βίαια μέσα· είναι μια πρόταση που στηρίζουν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ.

  Bastiaan Belder, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (NL) Κυρία Πρόεδρε, όπως η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, θα ήθελα να εγώ να τονίσω την αρνητική μου ψήφο κατά της έκθεσης De Keyser κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας στην Ολομέλεια. Όποιος σε αυτό το Σώμα προτρέπει το Συμβούλιο να προβεί σε συμφωνία σύνδεσης με τη Συρία στηρίζει ένα σκληρό καθεστώς μειοψηφίας για το οποίο αρκεί να πούμε ότι οι μόνες οντότητες που θεωρεί στρατηγικούς εταίρους στην περιοχή είναι η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν και η Χεζμπολάχ. Το παρόν ψήφισμα κρίνει για μία ακόμη φορά εσφαλμένα την πραγματική φύση του καθεστώτος Assad, όπου στην κυριολεξία τα πάντα περιστρέφονται γύρω από τη διατήρηση της εξουσίας. Κατά συνέπεια, η εισηγήτρια έχει παραδοθεί σε ψευδαισθήσεις για τα πιθανά θετικά αποτελέσματα που θα έχει η συμφωνία σύνδεσης στην εσωτερική και εξωτερική πολιτική της Δαμασκού.

Ζητώ την προσοχή της κ. De Keyser. Θα ήθελα να σας παραθέσω τη γνώμη ενός αναγνωρισμένου εμπειρογνώμονα της χώρας μου σε θέματα που αφορούν τη Συρία, ο οποίος εδώ και χρόνια επισκέπτεται συχνά τη χώρα αυτή· μου είπε ξεκάθαρα, μόλις τις προάλλες, ότι «η δημοκρατία θεωρείται θανάσιμη απειλή από όσους βρίσκονται στην εξουσία» και ότι αυτό το κατάλαβε πολύ καλά τα τελευταία χρόνια σε συζητήσεις με πηγές του καθεστώτος, συμπεριλαμβανομένου του «πολύ φιλελεύθερου» κ. Dardari. Το εντελώς παράλογο με αυτήν την έκθεση είναι ότι το έγγραφο βρίθει προειδοποιητικών λέξεων όσον αφορά τον λάθος διπλωματικό δρόμο προς τη Δαμασκό. Αποτελεί τροφή για κωμωδιογράφους και όχι για πολιτικούς.

  Paweł Bartłomiej Piskorski, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (PL) Κυρία Πρόεδρε, συζητούμε σήμερα μια συμφωνία σύνδεσης με μια χώρα η σημασία της οποίας πρέπει να είναι σαφής σε όσους βρίσκονται στο Σώμα. Είναι μια χώρα για την οποία έχουμε πολλές αντιρρήσεις και επιφυλάξεις. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Συρία εμπλέκεται άμεσα ή έμμεσα στο λαθρεμπόριο όπλων με τρομοκρατικές οργανώσεις. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Συρία έχει στενούς δεσμούς με το Ιράν. Είναι γεγονός ότι έχουμε πολύ σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των πολιτικών δικαιωμάτων εκ μέρους της Συρίας. Προκύπτει το ερώτημα σχετικά με το ποια μέσα θα πρέπει να χρησιμοποιήσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή η συμφωνία θα προωθήσει τη δημοκρατία; Θα καταστήσει πιο αποτελεσματικά τα μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας για την άσκηση πιέσεων σε αυτήν την κυβέρνηση ή θα αποδυναμώσει τη θέση μας;

Πιστεύω ότι η αμοιβαία κατανόηση και η δυνατότητα άσκησης πιέσεων θα ενισχύσουν τη θέση μας και ότι η εν λόγω συμφωνία θα πρέπει να υποστηριχθεί. Πιστεύω ότι θα πρέπει να βασιστεί στην προϋπόθεση ότι η θέση και η γνώμη μας ως Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου απαιτεί τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των πολιτικών δικαιωμάτων. Αυτό πρέπει να γίνεται ξεκάθαρο σε κάθε ευκαιρία. Η παύση της υποστήριξης τρομοκρατικών δράσεων πρέπει να γίνει απαραίτητη προϋπόθεση. Είναι σημαντικό να ασκηθούν τέτοιου είδους πιέσεις, ειδάλλως θα παραβούμε τις θεμελιώδεις αρχές μας.

  Elmar Brok (PPE-DE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρία Προεδρεύουσα του Συμβουλίου, πρέπει να δούμε ξεκάθαρα πως η κρίση στη Μέση Ανατολή –τόσο ως προς τον Λίβανο όσο και ως προς το μεσανατολικό– μπορεί να λυθεί μόνο εάν έχουμε μαζί μας τη Συρία. Αυτό το διάστημα η Συρία διατηρεί σχέσεις με το Ιράν και την Χεζμπολάχ και πρέπει να εξετάσουμε αν μπορούν να διαλυθούν οι σχέσεις αυτές, και μάλιστα κατά τρόπον ώστε αυτό να συμφέρει και την ίδια τη Συρία. Η Συρία είναι ένα σουνιτικό λαϊκό κράτος που βασικά δεν έχει πολλά κοινά ιδεολογικά στοιχεία με τους σιίτες φονταμενταλιστές.

Για τον λόγο αυτόν, θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε μια συμφωνία σύνδεσης αν σημειωθούν βελτιώσεις στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και βρεθεί μια λύση για την κοινή καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Η προμήθεια όπλων στον Λίβανο ασφαλώς δεν μπορεί να σταματήσει εντελώς χωρίς τη συγκατάθεση της Συρίας. Πρέπει να λάβουμε υπόψη αυτόν τον παράγοντα. Μία περαιτέρω προϋπόθεση είναι η επίλυση του προβλήματος των αγροκτημάτων Shebaa, που είναι εξαιρετικά σημαντική προκειμένου να στερήσουμε από τη Χεζμπολάχ το επιχείρημα που προβάλλει ως δικαιολογία ότι πρέπει οι άνθρωποι εκεί να έχουν όπλα γιατί η περιοχή βρίσκεται υπό την κατοχή του Ισραήλ. Για όλους αυτούς τους λόγους πρέπει να βελτιωθούν η κατάσταση στη Συρία και οι σχέσεις της με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η πρωτοβουλία που ανέλαβε η κ. De Keyser και η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων –και που έχω την εντύπωση ότι την αντιμετωπίζουν θετικά τόσο το Συμβούλιο όσο και η Επιτροπή– συμβάλλει επίσης σημαντικά στο να δοθεί στη Συρία μια ευκαιρία να εξασφαλίσει τα δικά της συμφέροντα και να συμβάλει με τον τρόπο αυτόν εποικοδομητικά στην ειρηνευτική διαδικασία στην περιοχή. Είναι σαφές ότι το συριακό καθεστώς είναι εχθρικό προς τη δημοκρατία, ότι προσβάλλει τα ανθρώπινα δικαιώματα, ότι πρέπει να απελευθερωθούν άνθρωποι –Σύριοι και άλλοι– και ότι πρέπει να τερματιστεί η συνεργασία με τον στρατιωτικό κλάδο της Χεζμπολάχ και της Χαμάς. Θεωρώ, ωστόσο, ότι ένας τέτοιος διάλογος είναι δυνατός και ότι η προσφορά μίας συμφωνίας σύνδεσης μπορεί να αποτελέσει σε αυτό το πλαίσιο ένα αποτελεσματικό μέσον για τον σκοπό αυτόν.

  Pierre Schapira (PSE). – (FR) Κυρία Lehtomäki, θέλω να ξεκινήσω ευχαριστώντας την κ. De Keyser για την έξοχη έκθεσή της. Η ολοκλήρωση μιας συμφωνίας σύνδεσης μεταξύ Ευρωπαϊκής Κοινότητας και Συρίας θα αποτελέσει ένα λίαν ενθαρρυντικό πολιτικό μήνυμα όσον αφορά την εγκαθίδρυση της ειρήνης στη Μέση Ανατολή, πράγμα το οποίο όλοι επιθυμούμε διακαώς. Οι συμφωνίες σύνδεσης είναι ένας άριστος τρόπος για την άσκηση πίεσης σε χώρες. Έτσι, σε αντάλλαγμα για την οικονομική και εμπορική μας συνεργασία, πρέπει να ζητήσουμε από τη Συρία να γίνει δημοκρατική χώρα, η οποία να σέβεται τις θεμελιώδεις ελευθερίες να σταματήσει να αναμειγνύεται στις υποθέσεις των γειτόνων της να οριοθετήσει επακριβώς τα σύνορά της με τον Λίβανο και να σταματήσει να υποστηρίζει τις παραστρατιωτικές δυνάμεις της Χεζμπολάχ ή τους φονταμενταλιστές της Χαμάς, τους οποίους υποθάλπει. Η Συρία πρέπει να απελευθερώσει τους διανοούμενους, τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τους πολιτικούς κρατούμενους, τους οποίους κρατεί στις φυλακές της. Πρέπει επίσης να σεβαστεί το δικαίωμα των μειονοτήτων που ζουν στην επικράτειά της, ιδίως των Κούρδων, στους οποίους πρέπει να προσφέρει την ιθαγένεια, αφού δεν την έχουν αποκτήσει.

Αν η Συρία αποκηρύξει την ιδέα της Μεγάλης Συρίας και στραφεί σε άλλους συμμάχους αντί του Ιράν, θα επωφεληθεί ολόκληρη η περιοχή. Η Συρία, περισσότερο από κάθε άλλη χώρα στην περιοχή, δύναται να διαδραματίσει τον ρόλο του διαχειριστή και του ειρηνοποιού, ιδίως σε σχέση με το ιρακινό και το παλαιστινιακό ζήτημα. Η Ευρώπη πρέπει να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να συμπεριλάβει τη Συρία μεταξύ των στρατηγικών της συμμάχων στη Μέση Ανατολή. Αν φυσήξει στη Συρία ο άνεμος της αλλαγής και αν η χώρα ακολουθήσει πολιτική ανοίγματος, τότε όλοι οι πληθυσμοί στη Μέση Ανατολή θα μπορέσουν τελικά να αρχίσουν να απελευθερώνονται από τον ζυγό της δικτατορίας και του θεοκρατικού λαϊκισμού.

  Gerard Batten (IND/DEM). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η έκθεση αυτή ισχυρίζεται ότι η ευρω-μεσογειακή συμφωνία θα δώσει αποφασιστική ώθηση στις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η Συρία. Ωστόσο, η έκθεση εκφράζει επίσης τη λύπη της για την υπογραφή στρατιωτικής συμφωνίας μεταξύ της Συρίας και του Ιράν, κάτι που οι Σύριοι υποστηρίζουν ότι θα αυξήσει τη συνεργασία ενάντια σε αυτό που αποκαλούν κοινή απειλή, την οποία αντιπροσωπεύουν το Ισραήλ και οι ΗΠΑ.

Από το 1995 και εξής, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δώσει στη Συρία 259 εκατ. ευρώ. Η ΕΕ πληρώνει εκατομμύρια ευρώ για τη στήριξη του τυραννικού συριακού καθεστώτος, με την ελπίδα ότι με κάποιον τρόπο θα τους κάνει να πιστέψουν στη δημοκρατία, τις πολιτικές ελευθερίες, τα ανθρώπινα δικαιώματα κλπ. Οι Σύριοι, από την άλλη πλευρά, θεωρούν τώρα ότι διαθέτουν αρκετό ρευστό ώστε να είναι σε θέση να στηρίξουν μια στρατιωτική συμμαχία με το Ιράν, η οποία αναπόφευκτα θα κάνει τον κόσμο πιο επικίνδυνο.

Τα χρήματα των φορολογουμένων της ΕΕ δεν θα πρέπει να δαπανώνται για τη στήριξη τυραννικών και δολοφονικών καθεστώτων, τα οποία είναι εχθροί της δημοκρατίας, της ελευθερίας και της ειρήνης.

  Charles Tannock (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, το στρατηγικό συμφέρον της ΕΕ με τη Συρία είναι η διατήρηση της ειρήνης στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής ούτως ώστε να συνεχιστεί η ροή πετρελαίου, καθώς και η διευθέτηση της διαμάχης μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων για την εξεύρεση μιας πιο διαρκούς λύσης δύο κρατών, όπως περιγράφει λεπτομερώς η έκθεση της κ. De Keyser.

Η απομονωμένη Συρία βοηθάει εδώ και καιρό το Ιράν στην εξαπόλυση συνδυασμένης πανισλαμικής επίθεσης κατά του Ισραήλ, και η Συρία επιδιώκει να διατηρήσει αδύναμη την κυβέρνηση του Λιβάνου στηρίζοντας σθεναρά τον πληρεξούσιο του Ιράν, ήτοι τη Χεζμπολάχ, για την οποία η Συρία πιστεύει ότι μπορεί να τη βοηθήσει επίσης στην ανανέωση της επιρροής της στον Λίβανο.

Ωστόσο, η Συρία έχει ένα αντισταθμιστικό χαρακτηριστικό: είναι μια κοσμική χώρα που έχει αρνηθεί τον ισλαμικό φονταμενταλισμό, και μέρος της άρχουσας ελίτ του κόμματος Μπάαθ ανησυχεί για την ενίσχυση της αμυντικής συμμαχίας με τη θεοκρατική ιρανική και ισλαμιστική Χεζμπολάχ. Η Συρία δεν χρειάζεται πλέον να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Ιράν στην παλαιά συμμαχία κατά του κοινού τους εχθρού, του Ιράκ του Σαντάμ Χουσεΐν.

Δυστυχώς, εξανεμίζονται τώρα οι ελπίδες ότι η ΕΕ μπορεί να διαπραγματευθεί άμεσα με τους Παλαιστίνιους υπό την αδιάλλακτη Χαμάς, η οποία αρνείται να αναγνωρίσει το Ισραήλ ή να αποκηρύξει τη βία. Συνεπώς, ήρθε η κατάλληλη στιγμή να διαβεβαιώσουμε τη Συρία ότι η παρακώλυση της ανανέωσης του εξοπλισμού της Χεζμπολάχ, η παύση της διέλευσης των πολεμιστών της τζιχάντ στο Ιράκ και η βελτίωση της φοβερής κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Συρία θα επέφεραν πολύτιμα οφέλη, συμπεριλαμβανομένης της τελικής επικύρωσης της ενισχυμένης συμφωνίας σύνδεσης με την ΕΕ.

Η ΕΕ, ως μέλος της Τετραμερούς, μπορεί επίσης να μεσολαβήσει στην επίτευξη μιας αποδεκτής ειρηνικής συμφωνίας μεταξύ του Ισραήλ και της Συρίας για τα υψίπεδα του Γκολάν και τα αγροκτήματα της Shebaa, για την οποία οι ΗΠΑ μπορεί να είναι απρόθυμες. Το Ισραήλ θα κέρδιζε πολλά συνομιλώντας με τον εχθρό του, τη Συρία. Έχοντας συναίσθηση της τρωτότητάς του απέναντι στις επιθέσεις πυραύλων, το Ισραήλ γνωρίζει ότι χρειάζεται ένα υπερασπίσιμο κράτος, που θα είναι ασφαλές απέναντι στην εξωτερική επιθετικότητα. Το να μην θεωρείται πλέον η Συρία απειλή είναι βασικό στοιχείο για την επίτευξη αυτού του στρατηγικού στόχου. Όμως, στηρίζω τα ευρήματα της έκθεσης και ελπίζω τώρα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα προσπαθήσει να κάνει χρήση της σημαντικής ισχύος της έναντι της Συρίας για την επίτευξη αυτών των στόχων.

  Παναγιώτης Μπεγλίτης (PSE). – Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα και εγώ με τη σειρά μου να συγχαρώ τη συνάδελφο Véronique De Keyser για την πολύ σημαντική έκθεση που μας παρουσίασε.

Πιστεύω, κυρία Επίτροπε, κυρία Υπουργέ ότι στη βάση της νέας γεωπολιτικής πραγματικότητας που διαμορφώνεται στη Μέση Ανατολή, η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να διαμορφώσει τη δική της αυτόνομη στρατηγική.

Η Συρία αποτελεί μια πραγματικότητα και ο ρόλος της συνεχίζει να είναι καθοριστικός στην περιφερειακή σταθερότητα και ασφάλεια. Η Ευρώπη πρέπει να συνομιλήσει μαζί της. Να προχωρήσει σε ένα συντεταγμένο θεσμικό και πολιτικό διάλογο με το καθεστώς της Δαμασκού. Συμφωνώ απολύτως με όλα αυτά που περιέχονται στην έκθεση. Με αυτά που είπαν οι συνάδελφοι. Κανείς όμως δεν απήντησε στο ερώτημα πώς θα επηρεάσουμε την αλλαγή της συμπεριφοράς της Συρίας. Πώς θα συμβάλουμε στη διαδικασία εκδημοκρατισμού. Και αυτό, πραγματικά, κανείς δεν το απήντησε.

Πιστεύω, κυρία Επίτροπε, κυρία Υπουργέ ότι χωρίς τους μηχανισμούς της συμφωνίας σύνδεσης και τον πολιτικό διάλογο, οι δυνατότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να συμβάλει στον εκδημοκρατισμό της Συρίας θα είναι μηδενικές. Γι’ αυτό το λόγο θεωρώ ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρέπει να καθυστερήσει στη σύναψη της συμφωνίας.

Στους οπαδούς της απομόνωσης της Συρίας, των κυρώσεων, ή ακόμα της ανατροπής του καθεστώτος, η εμφύλια σύγκρουση στο Ιράκ αποτελεί την απάντηση στις ψευδαισθήσεις τους.

  Jana Hybášková (PPE-DE). – (CS) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, η απόφαση για την ανανέωση της επικύρωσης της συμφωνίας σύνδεσης με τη Συρία είναι μια στρατηγική απόφαση. Η κατάσταση στη Μέση Ανατολή μοιάζει περισσότερο με ποτήρι μισοάδειο και όχι μισογεμάτο.

Η έλλειψη εκδημοκρατισμού στην Αίγυπτο έχει ενθαρρύνει την ανάπτυξη ριζοσπαστικών δυνάμεων· ο Λίβανος ολισθαίνει προς την αταξία· και οι πιθανότητες δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους έχουν, για εσωτερικούς λόγους, εξασθενίσει. Οι σχέσεις μεταξύ της ΕΕ και του Ισραήλ έχουν ανατραπεί μετά τις καλοκαιρινές επιθέσεις εναντίον του Λιβάνου. Δεν υπάρχει ούτε ευρωπαϊκή ούτε ισραηλινή πολιτική, ενώ το Ισραήλ βυθίζεται και πάλι ολοένα και περισσότερο στον τοπικισμό, χωρίς να είναι πλέον ικανό να επιλύσει τα προβλήματα από μια ευρύτερη οπτική γωνία. Επιπλέον, όπως απέδειξε η τελευταία απόφαση για το Ιράκ, ούτε και οι ΗΠΑ έχουν μια σοβαρή πολιτική στην περιοχή αυτή. Το τέλος της πολιτικής του να στρέφει τη μία χώρα εναντίον της άλλης αναμφισβήτητα εξυπηρέτησε στην ενδυνάμωση του Ιράν. Το Ιράν είναι ο μόνος παράγοντας με μια σχετική, ενεργό πολιτική. Ο μεσάζοντας του Ιράν είναι η Συρία. Το Κοινοβούλιο δεν μπορεί να κάνει σχετικά βήματα όσον αφορά το Ιράν. Αυτό θα απαιτούσε μια κοινή προσέγγιση από την ΕΕ, τις ΗΠΑ και τη Ρωσική Ομοσπονδία.

Αυτό που μπορούμε να κάνουμε εμείς σε αυτήν την Αίθουσα είναι να προσπαθήσουμε να βγάλουμε τη Συρία από τον πειθήνιο ρόλο του μεσάζοντα. Αυτή είναι η στρατηγική. Η τακτική είναι να προσφέρουμε κίνητρα οικονομικού και διεθνούς χαρακτήρα, και να το κάνουμε αυτό στο πλαίσια μιας σαφούς, κοινής και ασυμβίβαστης ευρωπαϊκής πολιτικής. Πρέπει να έχουμε απαιτήσεις από τη Συρία με έναν εξίσου σαφή και ασυμβίβαστο τρόπο. Δεν είναι θέμα κατευνασμού. Το βασικό είναι να υπογράψει η Συρία τη σταδιακή άρση του στρατιωτικού νόμου, τη δημιουργία μιας κοινωνίας των πολιτών με πλήρη ελευθερία έκφρασης και τον σεβασμό των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, καθώς και τη μετάβαση σε ένα δημοκρατικό πολιτικό σύστημα που θα βασίζεται σε μια ανοικτή οικονομία της αγοράς.

Η Συρία πρέπει, βεβαίως, να συνεργαστεί όσον αφορά την έρευνα για τη δολοφονία του Hariri. Πρέπει να συμμετάσχει σε εποικοδομητικές κινήσεις προς την επίλυση της ειρηνευτικής διαδικασίας. Πρέπει να σταματήσει να εξοπλίζει τη Χεζμπολάχ και να στηρίζει ένοπλες παλαιστινιακές ομάδες, πρέπει να συμμορφωθεί με τα ψηφίσματα 1559 και 1701 και πρέπει, επίσης, να ολοκληρώσει την απόσυρση όλων των ένοπλων δυνάμεων από τον Λίβανο και να συνάψει διπλωματικές σχέσεις.

Η συμφωνία σύνδεσης δεν είναι κτήμα μας. Αυτό που χρειάζεται είναι να γίνει κτήμα της Συρίας. Καθήκον μας είναι να δημιουργήσουμε, μέσω της συμφωνίας, έναν συριακό οδικό χάρτη προς τη μετάβαση. Θα ήθελα να καλέσω την Επιτροπή και κυρίως το Συμβούλιο να στηρίξουν ενεργά τόσο τη στρατηγική μας όσο και τις τακτικές μας.

  Jamila Madeira (PSE). – (PT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η Δήλωση της Βαρκελώνης υποστηρίζει τους στόχους της δημιουργίας ενός κοινού τομέα ειρήνης, σταθερότητας και ευημερίας μέσω της ενίσχυσης του πολιτικού διαλόγου και της ασφάλειας, της οικονομικής και χρηματοδοτικής εταιρικής σχέσης, και μέσω μιας κοινωνικής, πολιτιστικής και ανθρώπινης εταιρικής σχέσης.

Αυτός ο στόχος έχει υλοποιηθεί επιτυχώς τα τελευταία χρόνια, και ήδη υπάρχουν συμφωνίες σύνδεσης με όλες σχεδόν τις χώρες της λεκάνης της Μεσογείου, εκτός, βεβαίως, από τη Συρία, για διάφορους, ευνόητους λόγους. Η ΕΕ έδινε πάντα προσοχή στα γεγονότα των τελευταίων μηνών. Πρέπει να δεσμευτεί πραγματικά για τη διεξαγωγή των κατάλληλων διαπραγματεύσεων με τη Συρία, με στόχο να διασφαλιστεί η σταθερή επιθυμία της χώρας για την ολοκλήρωση της συμφωνίας. Συνεπώς, ευελπιστούμε ότι η Συρία θα εξελιχθεί σε μια δημοκρατία που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη θρησκευτική ελευθερία, που συμβάλει στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας, και που προωθεί τον διάλογο και τη διαρκή ειρήνη στην περιοχή. Για τον σκοπό αυτόν, η κυβέρνηση της Συρίας πρέπει να αναλάβει δράση ώστε να σταματήσει με την πρώτη ευκαιρία η κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, με την ΕΕ να βοηθά όσο το δυνατόν περισσότερο.

Η Συρία είναι μια γεωστρατηγικά ζωτική περιοχή και θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή. Η ΕΕ πρέπει, άπαξ διά παντός, να καταστήσει σαφή την πεποίθησή της ότι η ενίσχυση της δημοκρατίας δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσω μιας πολιτικής βομβαρδισμού και απομόνωσης.

  Patrick Gaubert (PPE-DE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Συρία είναι μια χώρα που δεν μπορεί να αγνοηθεί στο πλαίσιο της κρίσης της Μέσης Ανατολής. Το πάγωμα κάθε μορφής διαλόγου σημαίνει απομόνωση της χώρας και ελλοχεύει ο κίνδυνος ριζοσπαστικοποίησης του καθεστώτος. Σημαίνει ότι σπρώχνουμε τη Συρία ακόμη περισσότερο προς την αγκαλιά του Ιράν, η μόνη φιλοδοξία του οποίου είναι να καταστρέψει το Ισραήλ και να αποσταθεροποιήσει την περιοχή.

Αν πρόκειται, ωστόσο, να ξαναρχίσουμε τώρα τις συνομιλίες με τη Συρία, πρέπει να είμαστε πολύ προσεχτικοί και να καθορίσουμε εκ των προτέρων σαφείς προϋποθέσεις. Πρέπει να ζητήσουμε να σεβαστεί η Συρία την κυριαρχία του Λιβάνου και να συμμορφωθεί με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, που την καλούν να εντείνει τους ελέγχους στα σύνορα Λιβάνου-Συρίας και να σταματήσει την προμήθεια όπλων στη Χεζμπολάχ. Πρέπει να καταστήσουμε προαπαιτούμενο για την υπογραφή οποιασδήποτε συμφωνίας τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ατομικών ελευθεριών. Πρέπει να ζητήσουμε να αναλάβει συγκεκριμένη δράση όσον αφορά τη συνέχεια των ενεργειών μετά την περάτωση της έρευνας για τη δολοφονία του πρώην πρωθυπουργού, Rafik Hariri. Επισημαίνω ότι αυτό αποτελεί επίσης προαπαιτούμενο για τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων. Τέλος, πρέπει να περιγράψει επακριβώς στη διεθνή κοινότητα τα μέτρα που λαμβάνει για την αποτελεσματική και πρακτική καταπολέμηση της διάδοσης των όπλων και της τρομοκρατίας στην περιοχή. Με αυτό, εννοώ ότι πρέπει επίσης να σταματήσει κάθε στήριξη προς τις παραστρατιωτικές δυνάμεις της Χεζμπολάχ και της Χαμάς.

Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση σχεδιάζει την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων με τη Συρία, πρέπει να το πράξει μόνο αν η τελευταία δεχθεί και τηρήσει αυτές τις προϋποθέσεις. Σήμερα, δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για την υπογραφή της όποιας συμφωνίας σύνδεσης, πράγμα για το οποίο εκφράζω τη λύπη μου. Πρέπει να καλέσουμε τη Συρία να εγκαταλείψει τη γεμάτη αρνητικά ανακλαστικά νοοτροπία της και να φέρουμε αυτή τη χώρα προ των ευθυνών της σε μια περιοχή όπου όλοι οι παράγοντες πρέπει να εργαστούν για την εγκαθίδρυση ειρήνης και σταθερότητας.

  Richard Howitt (PSE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να υποστηρίξω τις συστάσεις της έκθεσης της κ. De Keyser, και ιδιαίτερα το ότι είναι καιρός η Ευρώπη να αναθεωρήσει τις σχέσεις της με τη Συρία και τον κόσμο, να μην συμβιβαστούμε ως προς τις αρχές μας, αλλά να τις προαγάγουμε. Πρέπει να σταλεί ένα ισχυρό μήνυμα στη Συρία όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη βελτίωση της κατάστασης σχετικά με την ελευθερία της έκφρασης, τα βασανιστήρια και την κατάργηση της θανατικής ποινής. Ο δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων Anwar al-Buni, ο οποίος, όπως και εκατοντάδες άλλοι, υπέγραψε την αναφορά που ζητεί τον σεβασμό της κυριαρχίας του Λιβάνου, θα πρέπει να απελευθερωθεί αμέσως, μαζί με εκατοντάδες πολιτικούς κρατουμένους.

Το να θεωρούμε τη Συρία μέρος ενός άξονα κακού δεν είχε αποτέλεσμα. Χαιρετίζω το γεγονός ότι τον τελευταίο μήνα η Επίτροπος εξουσιοδότησε τους εκπροσώπους της να διεξαγάγουν συζητήσεις με το Υπουργείο Εξωτερικών και το Υπουργείο Οικονομικών της Συρίας και για το γεγονός ότι αυτήν την εβδομάδα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα προσφέρει την προοπτική υπογραφής της συμφωνίας σύνδεσης, εάν η Συρία επιλέξει πραγματικά να συνεργαστεί με την Ευρώπη για την επίτευξη της ειρήνης στη Μέση Ανατολή.

  Albert Jan Maat (PPE-DE). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω την εισηγήτρια, την κ. De Keyser, για το επίπονο έργο που επιτέλεσε, και θα ήθελα να αδράξω την ευκαιρία και να εκφράσω την ανησυχία μου επί του θέματος αυτού, για να είμαστε ειλικρινείς. Δεν μπορούμε να φανταστούμε την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία είναι μια Ένωση αξιών και προτύπων, να συνάπτει συμφωνία συνεργασίας με ένα κακοποιό κράτος όπως η Συρία. Αυτή, ωστόσο, είναι η πραγματικότητα, εάν λάβουμε υπόψη τις διασυνδέσεις με τη Χεζμπολάχ και με το Ιράν.

Η μόνη επιλογή είναι να χρησιμοποιήσουμε μια συμφωνία συνεργασίας, καθώς και τις σχετικές διαπραγματεύσεις, ως μια ευκαιρία για τον καθορισμό αρκετών ελάχιστων προϋποθέσεων στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διότι υπάρχει όλο και μεγαλύτερη καταπίεση των συνδικαλιστικών οργανώσεων, των δημοσιογράφων και των θρησκευτικών μειονοτήτων στην Ευρώπη. Οι πολίτες της Συρίας που ανήκουν σε θρησκευτικές μειονότητες, καθώς και οι ασσύριοι χριστιανοί που επιστρέφουν στη Συρία, φυλακίζονται σχεδόν όλοι. Συνεπώς, έχουμε κάθε λόγο να ευθυγραμμίσουμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο τη μεταναστευτική πολιτική και την πολιτική επαναπατρισμού στη Συρία, και να ανασταλεί προς το παρόν η πολιτική επαναπατρισμού στη Συρία. Θεωρώ ότι αυτό είναι το πρώτο βήμα.

Δεύτερον, πρέπει να ζητήσουμε ακλόνητες εγγυήσεις για τη θρησκευτική ελευθερία· η κυβέρνηση της Συρίας πρέπει να σταματήσει να παρεμβαίνει στις θρησκευτικές μειονότητες στην ίδια τη Συρία, διότι οι διάφορες θρησκευτικές κοινότητες και οι εθνικές ομάδες περνούν επί του παρόντος δύσκολες στιγμές λόγω του τρόπου με τον οποίο η Συρία διαχειρίζεται τα συμφέροντά τους.

Από αυτήν την άποψη, η Ευρώπη θα χάσει τη φήμη της, διότι οι ευρωπαϊκές εκκλησίες βασίζονται στις πρότερες εκκλησίες μέσω των οποίων εξαπλώθηκε η πίστη από τη Συρία προς την κατεύθυνση της Ευρώπης. Αυτό σημαίνει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει το επαχθές καθήκον να διασφαλίσει, σε περίπτωση που μια συμφωνία συνεργασίας αποδειχθεί η λύση σε αυτό το σημείο, ότι θα απαιτηθούν αυστηρές εγγυήσεις για τη βελτίωση σε όλους αυτούς τους τομείς.

  Paula Lehtomäki, Προεδρεύουσα του Συμβουλίου. (FI) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, καταρχάς σας ευχαριστώ όλους για αυτήν την πολύτιμη συζήτηση. Κατά τη διάρκειά της, έγινε σαφές ότι εμφανίζεται σε αυτήν την Αίθουσα το ίδιο φαινόμενο που εμφανίζεται στη διεθνή κοινότητα και μεταξύ των μετριοπαθών αραβικών χωρών επίσης, ήτοι ότι υπάρχουν ελαφρώς διαφορετικές απόψεις σχετικά με το ποιο είδος πολιτικής αναφορικά με τη Συρία είναι το καλύτερο και το πιο αποτελεσματικό, ώστε να γίνει η εν λόγω χώρα και πάλι δημιουργικό μέλος της διεθνούς κοινότητας.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η απομόνωση θα οδηγήσει τη Συρία σε λάθος κατεύθυνση, και το Συμβούλιο συζήτησε συγκεκριμένα το θέμα και καθόρισε μια νέα πολιτική επ’ αυτού στις αρχές Αυγούστου, ούτως ώστε να είμαστε σε επαφή με όλους τους σχετικούς παράγοντες για την επίλυση του ζητήματος της Μέσης Ανατολής. Η Συρία είναι ένας από τους σχετικούς παράγοντες. Συνεπώς, μπορώ να πω, για παράδειγμα εις απάντηση της ελπίδας που εξέφρασε ο κ. Swoboda ότι η Προεδρία πρέπει να ακούσει ιδιαίτερα όσους έχουν ως στόχο την οικοδόμηση ενός υγιούς διαλόγους με τη Συρία, ότι αυτό κάναμε. Ένα παράδειγμα αυτού αποτελεί η προσεχής Ευρωμεσογειακή Διάσκεψη των Υπουργών Εξωτερικών στο Τάμπερε, στη οποία έχει επίσης προσκληθεί και η Συρία.

Επίσης, είναι σίγουρα πολύτιμο να οικοδομηθεί και να ενεργοποιηθεί διάλογος μεταξύ των κοινοβουλίων, όπως ανέφερε ο κ. Salafranca στην ομιλία του. Οι σωστές συνθήκες και, επίσης, ο σωστός συγχρονισμός είναι πολύ σημαντικά στοιχεία για την αναθέρμανση αυτών των σχέσεων. Προφανώς, στα μέτρα που λαμβάνουμε εμείς, θα έχουμε συγκεκριμένα ως στόχο να δώσουμε στη Συρία την ευκαιρία να διαδραματίσει θετικό ρόλο.

Είναι εμφανές από αυτήν τη συζήτηση ότι κατά την αναζήτηση λύσης για την κατάσταση στη Μέση Ανατολή, τα πάντα αλληλεπιδρούν. Κατά συνέπεια, τους τελευταίους μήνες προσπαθήσαμε ενεργά να βρούμε μια ολοκληρωμένη, μακροπρόθεσμη και διαρκή λύση για το ζήτημα της Μέσης Ανατολής. Η αναζήτηση υπήρξε πολύ έντονη. Ο Ύπατος Εκπρόσωπος Χαβιέ Σολάνα βρίσκεται πράγματι σήμερα στην περιοχή και σκοπεύει να επισκεφθεί όχι μόνο το Ισραήλ και τα παλαιστινιακά εδάφη, αλλά επίσης τη Βηρυτό, την Ιορδανία και ίσως και άλλα μέρη. Με άλλα λόγια, η επαφή με διαφόρους παράγοντες είναι πολύ σημαντική.

  Benita Ferrero-Waldner, Μέλος της Επιτροπής. (EN) Κύριε Πρόεδρε, αξιότιμοι βουλευτές, σας ευχαριστώ για το γεγονός ότι προωθήσατε αυτήν τη διαδικασία προβληματισμού σχετικά με την εν λόγω στρατηγικά πολύ σημαντική χώρα της Μέσης Ανατολής. Φρονώ ότι αυτή ήταν μια πολύ σημαντική συζήτηση.

Επιτρέψτε μου να απαντήσω σε ορισμένα πολύ συγκεκριμένα ερωτήματα. Το ένα αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ελλείψει μιας εν ισχύι συμφωνίας σύνδεσης, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν διαθέτει κάποια πλατφόρμα για έναν εις βάθος διάλογο επί των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με τη Συρία, στον οποίο θα μπορούσε επίσης να συζητήσει σημαντικά ζητήματα –και υπάρχουν πολλά που πρέπει να συζητηθούν– όπως η ακύρωση του κανόνα εκτάκτου ανάγκης, οι τροπολογίες επί των νόμων σχετικά με πολιτικά χαρακτηρισμένες ΜΚΟ, η χορήγηση υπηκοότητας σε απάτριδες Κούρδους ή η σύσταση ενός εθνικού συμβουλίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Δεν φρονώ ότι θα πρέπει να καταστήσουμε τη συνολική πρόοδο επί των ανθρωπίνων δικαιωμάτων προϋπόθεση για την υπογραφή. Ωστόσο, εμείς –και εννοώ κυρίως τους εκπροσώπους της Επιτροπής και των κρατών μελών στη Δαμασκό– χρησιμοποιούμε τα πολιτικά μέσα που διαθέτουμε, όπως τα διπλωματικά διαβήματα και οι πολιτικές δηλώσεις, για να καταγγείλουμε τις πιο σκληρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για παράδειγμα, θέτουμε στις συριακές αρχές την κατάσταση των πολιτικών κρατουμένων, των φυλακισμένων, σε πολύ τακτική βάση· και επίσης παρατηρούμε συστηματικά τις δίκες στο κρατικό δικαστήριο ασφαλείας. Επιπλέον, μέσω των προγραμμάτων συνεργασίας μας στηρίζουμε τη δημιουργία μιας ανοιχτής κοινωνίας των πολιτών στη Συρία.

Συνεπώς, η Επιτροπή έθεσε τον Ιανουάριο σε εφαρμογή έξι μικροσχέδια στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτά τα προγράμματα έχουν ως στόχο άραβες δικηγόρους, γυναικείες οργανώσεις, οργανώσεις προσφύγων, την κουρδική μειονότητα και τα μέσα ενημέρωσης, και επίσης προωθούν τα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών. Ωστόσο, στην παρούσα κατάσταση της ενίσχυσης του ελέγχου από τις υπηρεσίες ασφαλείας, αυτά τα σχέδια και οι περισσότερες δράσεις κατάρτισης αντιμετωπίζουν δυσκολίες όσον αφορά την εκκίνησή τους. Οι αρχές αμφισβητούν τη νομιμότητα αυτών των σχεδίων στη Συρία, οι πολιτικές ΜΚΟ ενίοτε γίνονται ανεκτές, αλλά δεν εγκρίνονται πάντα, και, ως εκ τούτου, αναζητούμε λύσεις σε αυτά τα προβλήματα. Βεβαίως, θέσαμε επίσης άμεσα στη συριακή κυβέρνηση μεμονωμένα ζητήματα.

Όσον αφορά το θέμα της βοήθειας, η χρηματοδοτική βοήθεια της ΕΕ δεν είχε ως στόχο τη στήριξη του καθεστώτος, όπως αναφέρθηκε νωρίτερα εδώ από ορισμένους συναδέλφους. Είχε ως στόχο, για παράδειγμα, τη στήριξη του ιδιωτικού τομέα και επίσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Βοηθήσαμε άμεσα τους ανθρώπους, για παράδειγμα μέσω προγραμμάτων υγείας, και στοχοθετήσαμε τη βοήθεια στην υλοποίηση μεταρρυθμίσεων για το άνοιγμα της οικονομίας και του εμπορίου, του ανταγωνισμού και των επενδύσεων – πράγματα που θα είναι πολύ σημαντικά για τη μελλοντική ανάπτυξη της χώρας.

Τέλος, θα ήθελα να επαναλάβω μια παρατήρηση που έκανα νωρίτερα. Είμαστε υπέρ ενός διαλόγου με τη Συρία, ο οποίος θα έχει πολιτική και οικονομική προοπτική. Προσπαθούμε να διατηρήσουμε μια θετική προοπτική, οικοδομώντας με βάση την πρόοδο που έχει ήδη επιτευχθεί, για παράδειγμα όσον αφορά τη στήριξη των μεταρρυθμίσεων που αναλαμβάνει η κυβέρνηση για το άνοιγμα της οικονομίας στο οποίο μόλις αναφέρθηκα και για την αποκέντρωση της εξουσίας. Όμως, ταυτόχρονα, όπως προανέφερα, θα επιδιώξουμε πρακτική δράση επί περιφερειακών ζητημάτων, όπως η εφαρμογή του ψηφίσματος 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείας, και θα διαδραματίσουμε θετικό ρόλο, για παράδειγμα στην Παλαιστίνη. Αυτό θα καθορίσει πόσο γρήγορα μπορούμε να προχωρήσουμε όσον αφορά τις σχέσεις μας στο μέλλον, και διαπιστώνω ότι η μεγάλη πλειοψηφία σε αυτήν τη συζήτηση φαίνεται επίσης ότι κλίνει προς αυτήν την κατεύθυνση.

  Πρόεδρος. Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο στις 11.30.