Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την κοινή συζήτηση για:

- την έκθεση (A6-0191/2009) του κ. Gauzès, εξ ονόματος της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων, σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τους Οργανισμούς αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας (COM(2008)0704 – C6-0397/2008 – 2008/0217(COD)),

- την έκθεση (A6-0247/2009) της κ. Weber, εξ ονόματος της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων, σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση των Οδηγιών του Συμβουλίου 77/91/ΕΟΚ, 78/855/ΕΟΚ και 82/891/ΕΟΚ και της Οδηγίας 2005/56/ΕΚ σχετικά με τις απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων και τεκμηρίωσης σε περίπτωση συγχωνεύσεων και διασπάσεων (COM(2008)0576 – C6-0330/2008 – 2008/0182(COD)), και

- την έκθεση (A6-0413/2008) του κ. Skinner, εξ ονόματος της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων, σχετικά με την τροποποιημένη πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την ανάληψη και την άσκηση δραστηριοτήτων Ασφάλισης και Αντασφάλισης (αναδιατύπωση) (COM(2008)0119 – C6-0231/2007 – 2007/0143(COD)).

  Jean-Paul Gauzès, εισηγητής. − (FR) Κυρία Πρόεδρε, Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, η έκθεση για τους οργανισμούς αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας που μου έχει ανατεθεί ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα στην κατάρτισή της, και χαίρομαι πάνω από όλα, για το ότι μπορέσαμε να επιτύχουμε συμφωνία με το Συμβούλιο και την Επιτροπή και υπάρχει πιθανότητα η έκθεση να υιοθετηθεί σε πρώτη ανάγνωση.

Η ανάλυση των διαφόρων αιτιών της οικονομικής κρίσης έδειξε ότι υπάρχει άμεση ανάγκη θέσπισης νομοθεσίας για τους οργανισμούς αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας. Η πρόταση κανονισμού που υποβλήθηκε από την Επιτροπή εξετάστηκε πολύ προσεκτικά από το Κοινοβούλιο προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η Ευρωπαϊκή νομοθεσία θα είναι υποδειγματική, αποτελεσματική και ρεαλιστική.

Τα πρόσφατα συμπεράσματα της ομάδας G20 ενίσχυσαν ακόμη περισσότερο αυτή την αποφασιστικότητα. Ο συμβιβασμός που επιτεύχθηκε από την Επιτροπή, την Προεδρία της ΕΕ και το Κοινοβούλιο τηρεί τις κατευθυντήριες γραμμές που επιδιώκει το Κοινοβούλιο για τα σημαντικά σημεία του κανονισμού: το πεδίο εφαρμογής, τις αξιολογήσεις τρίτων χωρών, και την πρόληψη σύγκρουσης συμφερόντων.

Πάνω από όλα ωστόσο, είμαι ευτυχής που το κείμενο αυτό μπόρεσε να θέσει τις βάσεις για Ευρωπαϊκή εποπτεία στο πνεύμα των ευρημάτων της έκθεσης της ομάδας de Larosière. Όντως, το Κοινοβούλιο εμμένει στη θέση του ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ρυθμιστικών Αρχών των Αγορών Κινητών Αξιών (CESR) πρέπει να είναι το μόνο μέσο καταχώρισης των οργανισμών αξιολόγησης. Γνωρίζαμε ότι, δεδομένου του παρόντος σταδίου εξελίξεως του δικαίου, δεν μπορούσε να γίνει κάτι άλλο, αλλά ενεργώντας έτσι θέσαμε τις βάσεις για τη μελλοντική Ευρωπαϊκή εποπτεία.

Τους επόμενους μήνες, η Επιτροπή θα προτείνει νομοθετική πρωτοβουλία που θα επιτρέψει την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών της έκθεσης de Larosière, έτσι ώστε να δημιουργηθεί αποτελεσματική και συντονισμένη Ευρωπαϊκή εποπτεία.

Ως προσωρινό μέτρο, και σε αναμονή της νομοθετικής πρωτοβουλίας της Επιτροπής, ο κανονισμός θα επιβλέπεται, υπό το συντονισμό της CESR, από ένα κολλέγιο εκπροσώπων των αρμόδιων αρχών των Κρατών Μελών, με τη νομική ισχύ των αποφάσεων να διασφαλίζεται από την αρμόδια αρχή της περιοχής που είναι καταχωρημένος ο οργανισμός.

Θα ήθελα να τονίσω σήμερα ότι το Κοινοβούλιο εξέφρασε ιδιαίτερη ικανοποίηση για την πολύ εποικοδομητική και συνεργάσιμη στάση της Τσέχικης Προεδρίας, κατά το δεύτερο στάδιο των διαπραγματεύσεων. Αυτό σήμαινε ότι, μέσω συζήτησης, μπορέσαμε να αναπτύξουμε έναν αριθμό κανόνων που θα καταστήσουν δυνατή τη διασφάλιση της απαραίτητης διαφάνειας και την αποκατάσταση των προβλημάτων και των μειονεκτημάτων που προκλήθηκαν από την απουσία νομοθεσίας για τους οργανισμούς αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας.

Το αποτέλεσμα είναι έτσι αρκετά ικανοποιητικό, και για αυτό το λόγο θα παρουσιαστεί αύριο στο Κοινοβούλιο μια τροπολογία που θα αναπαραγάγει το κείμενο στο οποίο συμφώνησαν η Επιτροπή, το Κοινοβούλιο και η Τσεχική Προεδρία – δηλαδή τα Κράτη Μέλη.

Πιστεύω ότι με αυτό τον τρόπο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Επιτροπή και η Προεδρία θα έχουν αποδείξει ότι, όταν είναι αντιμέτωποι με μια κρίση πρωτοφανούς κλίμακας, τα Ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα μπορούν να επιδείξουν επινοητικότητα. Ελπίζω ότι, στο ίδιο πνεύμα, θα μπορέσουμε να υιοθετήσουμε τις υπόλοιπες διατάξεις της χρηματοοικονομικής δέσμης μέτρων, και ιδιαίτερα της αναδιατύπωσης της Οδηγίας για τις κεφαλαιακές απαιτήσεις των τραπεζών, γνωστή και ως συμφωνία της Βασιλείας ΙΙ.

Σε αυτή την περίοδο που οι Ευρωπαίοι αμφισβητούν την αποτελεσματικότητα της Ευρώπης, πιστεύω ότι είναι ζωτικής σημασίας να μπορέσουμε να αποδείξουμε ότι η Ευρώπη είναι ικανή να αντιμετωπίσει την κρίση.

  Renate Weber, εισηγήτρια. – (RO) Πιστεύω ότι βρισκόμαστε σε μία περίοδο που πρέπει να κάνουμε ότι μπορούμε για να κρατήσουμε ζωντανές τις εμπορικές εταιρείες στην Ευρώπη και, ιδιαίτερα, να βρούμε τα κίνητρα που θα κάνουν τις επιτυχημένες επιχειρήσεις ικανές να παρέχουν όσο το δυνατόν περισσότερες θέσεις εργασίας. Τέτοιες πρωτοβουλίες είναι ακόμη πιο σημαντικές σήμερα που βρισκόμαστε σε περίοδο κρίσης. Χαιρετίζω την πρόταση οδηγίας της Επιτροπής για απλοποίηση των διαδικασιών υποβολής εκθέσεων σε περίπτωση συγχωνεύσεων και διασπάσεων καθώς στόχος είναι η μείωση των διοικητικών εξόδων των Ευρωπαϊκών εταιρειών κατά 25% μέχρι το 2012, με τελικό στόχο την τόνωση της ανταγωνιστικότητάς τους.

Η έκθεση που καταρτίσαμε και την οποία θα ψηφίσουμε αύριο, αντικατοπτρίζει το σκεπτικό της Επιτροπής και κατευθύνεται συγκεκριμένα από τους ακόλουθους παράγοντες. Καταρχάς, οι υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων σε περίπτωση συγχωνεύσεων και διασπάσεων πρέπει να μειωθούν για να προσφέρουν στα Κράτη Μέλη και στις εταιρείες μεγαλύτερη ευελιξία στην επιλογή των εκθέσεων που χρειάζονται πραγματικά με εξέταση της κάθε περίπτωσης. Την ίδια στιγμή, πρέπει να αφαιρεθούν διατάξεις που οδηγούν στην εκπόνηση διπλών εκθέσεων, επιφέροντας έτσι περιττό κόστος. Τρίτον, οι κανόνες για την έκδοση και την παροχή πληροφοριών πρέπει να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες περιλαμβάνοντας τη χρήση του Διαδικτύου έτσι ώστε να χρησιμοποιήσουμε πλήρως το νέο αυτό μέσο επικοινωνίας, εκπέμποντας επίσης και ένα μήνυμα για την προστασία του περιβάλλοντος. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι τα μέτρα που ορίζονται από τις οδηγίες που ισχύουν σήμερα και παρέχουν πληροφορίες στους μετόχους, δημιουργήθηκαν πριν από 30 χρόνια και δεν έχουν προσαρμοστεί από τότε στις τρέχουσες τεχνολογικές επιλογές. Θα ήθελα να ευχαριστήσω ειλικρινά τους σκιώδεις εισηγητές για τη στενή συνεργασία που είχαμε και για τη στήριξή τους στη διαδικασία αυτή της κατάρτισης της έκθεσης. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τους εκπροσώπους του Συμβουλίου και της Επιτροπής καθώς υπήρξαν διαθέσιμοι και προσιτοί τους τελευταίους μήνες.

Στις 7 Απριλίου, η Επιτροπή των Μόνιμων Αντιπροσώπων έφτασε σε συμφωνία για ολόκληρη τη συμβιβαστική δέσμη μέτρων που βρισκόταν υπό διαπραγμάτευση με το Κοινοβούλιο, με σκοπό την υιοθέτηση οδηγίας για συγχωνεύσεις και διασπάσεις σε πρώτη ανάγνωση. Θα επιθυμούσαμε να συμβεί αυτό, για αυτό ακριβώς το λόγο υποβληθήκαν πολλές τροπολογίες για την αυριανή ψηφοφορία της ολομέλειας, υιοθετώντας τη συμβιβαστική πρόταση την οποία επιτύχαμε κατά τον άτυπο τριμερή διάλογο. Ζητήματα μείζονος σημασίας για ορισμένα Κράτη Μέλη, όπως η έκδοση σε τοπικές εφημερίδες ή η παροχή αντιγράφων και η χρήση του Διαδικτύου επιλύθηκαν, και οι εκπρόσωποι τον πολιτικών ομάδων έδωσαν τη συγκατάθεσή τους για αυτές τις τροπολογίες. Ως προς τη δημοσιοποίηση πληροφοριών σε τοπικές εφημερίδες, αυτή η πρακτική θα παραμείνει δυνατή στα Κράτη Μέλη τα οποία τη θεωρούν απαραίτητη. Σχετικά με τα αντίγραφα, ο κανόνας είναι ότι δε θα είναι πλέον απαραίτητα εάν οι μέτοχοι έχουν τη δυνατότητα να «κατεβάσουν» και να εκτυπώσουν τα έγγραφα, τα Κράτη Μέλη όμως μπορούν να συμφωνήσουν με τις εμπορικές εταιρείες να παρέχουν τα έγγραφα αυτά προς διαβούλευση στο γραφείο τους.

Μια ακόμη σημαντική συμβιβαστική απόφαση έχει να κάνει με την ημερομηνία της εφαρμογής της οδηγίας, η οποία θα είναι η 30η Ιουνίου 2011, όπως ορίζεται στην πρόταση της Επιτροπής. Τα Κράτη Μέλη θα έχουν επίσης την ευκαιρία να αποφασίσουν ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στην περίπτωση προσωρινής διακοπής στην πρόσβαση στο Διαδίκτυο λόγω τεχνικών προβλημάτων. Μια σημαντική τροπολογία αφορά τις απλουστευμένες συγχωνεύσεις και διασπάσεις, όταν δε θα χρειάζονται πλέον γενικές συνελεύσεις για να τις εγκρίνουν. Με βάση ακόμη και μόνο την εφαρμογή των απλουστευμένων αυτών διαδικασιών, εκτιμάται ότι θα εξοικονομηθούν περίπου EUR 154 εκατομμύρια κάθε χρόνο, κάτι που αξίζει ώστε να υιοθετήσουμε την οδηγία σε πρώτη ανάγνωση.

  Peter Skinner, εισηγητής. − Κυρία Πρόεδρε, με καταλάβατε εξ απήνης καθώς δεν είχα δει τις αλλαγές στο σημερινό πρόγραμμα, αλλά είμαι ευγνώμων για την ευκαιρία που μου δίνετε να απευθυνθώ στο Σώμα για ένα πολύ σημαντικό ζήτημα του κλάδου χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, δηλαδή του τομέα ασφάλισης και αντασφάλισης, τι έχουμε επιτύχει με την έκθεση Φερεγγυότητα II και πως καταφέραμε επιτέλους να τα φέρουμε στο Κοινοβούλιο για να μπορέσει να δημιουργηθεί αυτό που πιστεύω ότι θα είναι μια ισχυρή βάση κανονισμών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Είναι φυσικά κάτι στο οποίο επιστρέφουμε. Υπήρχε η Φερεγγυότητα I, και είμαι ευγνώμων στον κύριο Ettl για τη μακρά συζήτηση που είχαμε προηγουμένως στο Κοινοβούλιο και για το ότι καταφέραμε να διατυπώσουμε μια βάση. Τώρα όμως πρέπει να εκσυγχρονιστούμε, και ο ασφαλιστικός τομέας είναι ανάμεσα στους κλάδους χρηματοοικονομικών υπηρεσιών που πρέπει να βρεθούν στην πρώτη γραμμή της αλλαγής. Είναι ξεκάθαρο ότι με την οικονομική κρίση και ότι αυτή έχει προκαλέσει, ο ασφαλιστικός τομέας είναι κάτι που δεν μπορεί να αφεθεί χωρίς βοήθεια.

Υπάρχουν αρκετά μέτρα που προκύπτουν από τη Φερεγγυότητα II και τα οποία πιστεύω ότι έχουν βοηθήσει να γίνει αυτή μία από τις πιο σημαντικές εκθέσεις, που θα αποτελέσει την αιχμή αυτής της προσπάθειας. Ανάμεσα σε αυτά τα μέτρα είναι και το ζήτημα της διαχείρισης του κινδύνου. Πιστεύω ότι σήμερα δεν αρκεί ότι οι ρυθμιστικές αρχές απλά ελέγχουν τυπικά κατά πόσο ο τομέας που πρέπει να επιτηρούν και να προσέχουν εκ μέρους των καταναλωτών, ενεργεί σωστά. Είναι απαραίτητο να παρακολουθούνται πραγματικά, να διαχειρίζονται και να επιτηρούνται οι καθημερινές δραστηριότητες των εταιριών ασφάλισης και αντασφάλισης από τις ρυθμιστικές αρχές για μια χρονική περίοδο.

Μέσω αυτής της διαδικασίας θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε ένα σωστό και κατάλληλο κανονισμό. Μέσω της υποβολής εκθέσεων από τις εταιρείες: ναι, θα κάνουν ενέργειες για την ενημέρωση των ρυθμιστικών αρχών, αλλά οι ρυθμιστικές αρχές πρέπει επίσης να συμμετέχουν στις διαδικασίες. Και αυτό πρέπει να γίνει και στα 27 Κράτη Μέλη: δεν πρέπει κάθε Κράτος Μέλος να έχει τους δικούς του ξεχωριστούς κανόνες, και να εξετάζουν τι μπορούν να εφαρμόσουν από αυτό τον κανονισμό, αλλά θα εφαρμόζεται ένας κοινός τύπος κανονισμού σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτι που θα οδηγήσει πράγματι στην καταναλωτική πλατφόρμα προστασίας που επιδιώκουμε.

Παρομοίως, οι εταιρείες θα μπορέσουν να έχουν οικονομίες κλίμακας από αυτό τον κανονισμό, καθώς τώρα θα υποβάλλουν εκθέσεις με ένα μόνο τρόπο σε κάθε μία από τις ρυθμιστικές αρχές. Αυτό που θα παρουσιάζουν, ότι έχουν να πουν, ότι κάνουν και ο τρόπος που υποβάλλουν εκθέσεις, δε θα είναι μόνο προς μια ρυθμιστική αρχή αλλά ίσως σε ένα κολλέγιο ρυθμιστικών αρχών, ειδικά για ομίλους, διότι, καθώς οι ασφαλιστικές εταιρίες δραστηριοποιούνται και εκτός συνόρων, είναι σημαντικό οι ρυθμιστικές αρχές να συνεργάζονται για να διασφαλίσουν ότι θα γίνεται σωστή χρήση των εκθέσεων, των αριθμών και των πληροφοριών που παρέχονται, έτσι ώστε να προστατεύονται οι αγορές όσο το δυνατόν καλύτερα.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης με το Συμβούλιο, το Κοινοβούλιο παρατήρησε ορισμένα ενδιαφέροντα και ίσως ορισμένες φορές σκόπιμα τεχνάσματα για να οδηγηθούν οι εθνικές βιομηχανίες προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση, δεν μπορώ έτσι να προσποιηθώ ότι δεν ήταν ένας πολύ δύσκολος φάκελος στη διαπραγμάτευσή του με το Συμβούλιο: όντως ήταν. Το Κοινοβούλιο πίεσε πολύ το Συμβούλιο. Το οδήγησε πιστεύω πιο μακριά από ότι ήθελε να πάει υπό τις δύο τελευταίες προεδρίες, είμαι έτσι πολύ υπερήφανος και ευτυχής που συνεργάστηκα με αυτή την ομάδα στην προσπάθειά μας να κινητοποιήσουμε το Συμβούλιο.

Δυστυχώς δε θα έχουμε τη στήριξη των ομίλων που προβλέπαμε, αλλά καθώς μπορούμε να εισάγουμε μια ρήτρα αναθεώρησης στην οδηγία, θα μπορέσουμε να επιστρέψουμε στη στήριξη των ομίλων και, τρία χρόνια μετά την εισαγωγή αυτής της οδηγίας, ελπίζω – και περιμένω ο Επίτροπος να μου πει ότι προσδοκά να γίνει το ίδιο – να μπορέσουμε να έχουμε ξανά τη στήριξη αυτή με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, ειδικά ως προς την οικονομική πλευρά αυτής της συγκεκριμένης προσέγγισης.

Θέλουμε ένα κανονισμό που να βασίζεται στον κίνδυνο και στις αρχές, αλλά που θα στηρίζει επίσης και τη βιομηχανία και θα προωθεί τα συμφέροντα των ρυθμιστικών αρχών στην Ευρωπαϊκή Ένωση και εκτός. Θα ολοκληρώσω με αυτή την παρατήρηση. Πρέπει να προκαλέσουμε και τις ρυθμιστικές αρχές σε άλλες περιοχές στον κόσμο και να αναγνωρίσουμε μόνο καθεστώτα ανά χώρα. Ελπίζω ο Επίτροπος να συμφωνήσει μαζί μου σε αυτό το ζήτημα.

  Charlie McCreevy, Μέλος της Επιτροπής. − Κυρία Πρόεδρε, η σημερινή συζήτηση λαμβάνει χώρα σε μια στιγμή που είμαστε αντιμέτωποι με τη μεγαλύτερη πρόκληση της Ευρωπαϊκής οικονομίας τα τελευταία χρόνια. Χρειάζεται άμεση δράση: δυναμική, στοχευμένη και εκτενή δράση προκειμένου να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη, η ανάπτυξη και οι θέσεις εργασίας και να επιδιορθωθεί το χρηματοοικονομικό σύστημα, να επανέλθει η σταθερότητα για το μέλλον, να προωθηθεί το εμπόριο και οι επενδύσεις και να υπάρξει καλύτερη προστασία των πολιτών μας – εν ολίγοις, να υπάρξει ένα αποτελεσματικό και σταθερό χρηματοοικονομικό σύστημα.

Με βάση την ανακοίνωση της Επιτροπής στις αρχές Μαρτίου, το Εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο διατύπωσε ένα ισχυρό Ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης για τα μελλοντικά βήματα – μια στρατηγική για να αντιμετωπιστούν τα ρυθμιστικά κενά του χρηματοοικονομικού τομέα, να αποκατασταθούν τα κίνητρα και να υπάρξει μεταρρύθμιση της εποπτείας για να προσαρμοστεί στις ανάγκες της κοινής χρηματοοικονομικής αγοράς της ΕΕ. Σε ορισμένες εβδομάδες, η Επιτροπή θα παρουσιάσει τις απόψεις της για τη διαδικασία οικοδόμησης ενός σύγχρονου πλαισίου εποπτείας στην Ευρώπη. Αυτά τα ζητήματα θα συζητηθούν από τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων τον Ιούνιο. Η Επιτροπή προτίθεται να θέσει επί τάπητος συγκεκριμένα μέτρα το φθινόπωρο.

Είναι ξεκάθαρο ότι τα παγκόσμια προβλήματα χρειάζονται και παγκόσμιες λύσεις. Η πρωτοβουλία της ΕΕ για να υπάρξει συμφωνία σε μια συντονισμένη παγκόσμια αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, υπήρξε πολύ επιτυχής. Στη διάσκεψη του Λονδίνου, οι ηγέτες της ομάδας G20 δεσμεύτηκαν να υπάρξει συντονισμένη αντιμετώπιση των αδύναμων σημείων του χρηματοοικονομικού συστήματος, να οικοδομήσουμε μια νέα χρηματοοικονομική αρχιτεκτονική, υπεραμυνόμενοι παράλληλα μια ανοιχτή, παγκόσμια οικονομία.

Η κατάσταση του χρηματοοικονομικού τομέα της ΕΕ είναι σοβαρή. Αλλά έχουν ήδη γίνει πολλά και με χαρά βλέπω ότι η Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο αντέδρασαν άμεσα και συνεργάστηκαν στενά για να αντιμετωπίσουν αυτή την κρίση. Πρόκειται να υιοθετηθούν επιτυχώς τρία σημαντικά μέτρα: καταρχάς, ο κανονισμός για τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας· δεύτερο, η αναδιατύπωση της Φερεγγυότητας II, καθώς και, τρίτο, η αναθεώρηση της Τρίτης και Έκτης Οδηγίας για το Δίκαιο των Εταιρειών για τις εγχώριες συγχωνεύσεις και τις διασπάσεις.

Καταρχάς, η συμφωνία για τον κανονισμό για τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση ενός από τα προβλήματα που συνέβαλαν στην κρίση και θα προσφέρει έτσι προοπτική αποκατάστασης της εμπιστοσύνης στην αγορά. Η πρόταση που υιοθετήθηκε από την Επιτροπή τον περασμένο Νοέμβριο θέτει ξεκάθαρους στόχους για τη βελτίωση της ακεραιότητας, της διαφάνειας, της υπευθυνότητας και της χρηστής διακυβέρνησης των οργανισμών αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας. Τα βασικότερα σημεία της αρχικής πρότασης έχουν διατηρηθεί και σε αυτό τον κανονισμό, ο οποίος θα διασφαλίσει την αναλυτική ανεξαρτησία των οργανισμών αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας, την ακεραιότητα της διαδικασίας αξιολόγησης και επαρκή διαχείριση των συγκρούσεων συμφερόντων που υπήρχαν στη διαδικασία αξιολόγησης. Επιπλέον, θα δημιουργηθεί ένα εκτενές καθεστώς εποπτείας. Οι ευρωπαϊκές ρυθμιστικές αρχές θα επιβλέπουν τις πράξεις των οργανισμών αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας και θα αναλαμβάνουν δράση όποτε είναι αναγκαίο.

Ως προς την εποπτεία, έχω τονίσει την ανάγκη ενδυνάμωσης της εποπτικής συνεργασίας. Συνεπώς συμφωνώ απερίφραστα για την ανάγκη προώθησης αυτού του κρίσιμου ζητήματος. Έτσι, για τη διασφάλιση της συνέπειας και της συνοχής όλων των σχετικών κανονισμών του χρηματοοικονομικού τομέα, η Επιτροπή συμφωνεί, στη βάση των προτάσεων της έκθεσης de Larosière, να εξετάσει την ανάγκη ενδυνάμωσης των διατάξεων αυτού του κανονισμού ως προς την εποπτική αρχιτεκτονική.

Ως προς το ζήτημα των αξιολογήσεων της πιστοληπτικής ικανότητας που εκδίδονται σε τρίτες χώρες, το αποτέλεσμα της διάσκεψης της ομάδας G20 άλλαξε την παγκόσμια κατάσταση. Όλα τα μέλη της ομάδας G20 συμφώνησαν για τη ρύθμιση των οργανισμών αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας μέσω της εισαγωγής υποχρεωτικής καταχώρισης και καθεστώτος εποπτείας. Για αυτό το λόγο, συμφωνώ με τη λύση που προτάθηκε στις διαπραγματεύσεις μεταξύ του Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου για τις αξιολογήσεις που εκδίδονται σε τρίτες χώρες.

Είμαι χαρούμενος για το ότι τηρήθηκαν οι φιλόδοξοι στόχοι που τέθηκαν μέσω της πρότασης της Επιτροπής. Η Επιτροπή είναι πολύ ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα της διαδικασίας συναπόφασης.

Επιτρέψτε μου να αναφερθώ τώρα στη Φερεγγυότητα II. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον εισηγητή, κύριο Skinner, και το Κοινοβούλιο για το έργο τους και τη βούλησή τους για συμβιβασμό προκειμένου να επιτευχθεί συμφωνία σε μία μόνο ανάγνωση για αυτό το σημαντικό θέμα. Αυτό το αποτέλεσμα θα είναι ευρέως ευπρόσδεκτο από τον ασφαλιστικό τομέα της ΕΕ, από τις εποπτικές αρχές και από τους φορείς γενικότερα.

Ωστόσο, πρέπει επίσης να παραδεχτώ ότι είμαι δυσαρεστημένος από ορισμένα σημεία του συμβιβασμού αυτού. Η διαγραφή του καθεστώτος στήριξης των ομίλων, το οποίο θεωρώ μία από τις πιο καινοτόμες πλευρές της πρότασης της Επιτροπής, σημαίνει ότι δε θα μπορέσουμε να εκσυγχρονίσουμε – όσο επιθυμούσαμε – τις εποπτικές ρυθμίσεις για τους ασφαλιστές και τους αντασφαλιστές που επιχειρούν σε διασυνοριακή βάση.

Διατηρώ επίσης κάποιες επιφυλάξεις για το γεγονός ότι ορισμένες από τις τροπολογίες σχετικά με τη διαχείριση του κινδύνου μετοχών μπορούν να έχουν ως αποτέλεσμα την εισαγωγή λανθασμένου καθεστώτος για τις επενδύσεις σε κεφάλαιο κινδύνου. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις τροπολογίες που εισάγουν τη λεγόμενη προσέγγιση διάρκειας ως επιλογή των Κρατών Μελών. Η Επιτροπή θα δώσει ιδιαίτερη προσοχή για να διασφαλίσει ότι τα εκτελεστικά μέτρα που θα προωθηθούν θα είναι προνοητικά και λογικά.

Παρόλα αυτά, η Επιτροπή θα στηρίξει τη συμφωνία μεταξύ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, εάν επιδοκιμαστεί μέσω της ψήφου σας. Το υπάρχων καθεστώς Φερεγγυότητας είναι πάνω από 30 χρονών. Η Φερεγγυότητα II θα εισαγάγει ένα οικονομικό καθεστώς με βάση τον κίνδυνο που θα εμβαθύνει την ολοκλήρωση της ασφαλιστικής αγοράς της ΕΕ, θα βελτιώσει την προστασία των ασφαλισμένων και θα αυξήσει την ανταγωνιστικότητα των ασφαλιστών στην ΕΕ.

Όπως επιβεβαιώθηκε πρόσφατα από την Επιτροπή Ευρωπαϊκών Εποπτικών Αρχών Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων  (CEIOPS) στην έκθεσή της για τα διδάγματα που αντλήθηκαν από την οικονομική κρίση, χρειαζόμαστε τη Φερεγγυότητα II περισσότερο από ποτέ ως μια πρώτη απάντηση στην υπάρχουσα οικονομική κρίση. Χρειαζόμαστε κανονισμούς που θα απαιτούν από τις εταιρείες να διαχειρίζονται σωστά τους κινδύνους, να υπάρχει μεγαλύτερη διαφάνεια και να διασφαλίζουν ότι οι εποπτικές αρχές θα συνεργάζονται και θα συντονίζουν τις δράσεις τους πιο αποτελεσματικά. Η Φερεγγυότητα II θα δημιουργήσει ένα καθεστώς για τον ασφαλιστικό τομέα που θα αποτελέσει το πρότυπο για παρόμοιες μεταρρυθμίσεις διεθνώς.

Η εισαγωγή ρήτρας αναθεώρησης που θα αναφέρεται συγκεκριμένα στο καθεστώς στήριξης ομίλων θα δώσει τη δυνατότητα στην Επιτροπή να επαναφέρει αυτό το ζήτημα. Πιστεύω ότι η πρόοδος σε έναν αριθμό διαφορετικών τομέων, που συνδέονται με τις συστάσεις της έκθεσης de Larosière, θα έχουν δημιουργήσει ένα πιο ευνοϊκό περιβάλλον για μεταρρυθμίσεις σχετικά με τη διασυνοριακή συνεργασία μεταξύ εγχώριων και ξένων εποπτικών αρχών.

Επιστρέφω τώρα στην έκθεση Weber. Χάρη στο αποτελεσματικό έργο της εισηγήτριας, κυρίας Weber, μπόρεσε να υπάρξει συμβιβασμός για απλοποιημένες απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων και τεκμηρίωσης, στην περίπτωση συγχωνεύσεων και διασπάσεων ανώνυμων εταιρειών που θα διατηρήσουν ένα πολύ σημαντικό τμήμα της πιθανής εξοικονόμησης πόρων από την αρχική πρόταση της Επιτροπής, που ανέρχεται στα EUR 172 εκατομμύρια κάθε χρόνο.

Μετρήσεις και έρευνες που διεξάγονται στο πλαίσιο της μείωσης της διοικητικής επιβάρυνσης δείχνουν ότι το δίκαιο των εταιρειών είναι ένας από τους πιο επαχθής τομείς του κεκτημένου της ΕΕ. Για διάφορους λόγους, οι διοικητικές επιβαρύνσεις πλήττουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις περισσότερο από ότι τις μεγαλύτερες. Σύμφωνα με μια πραγματογνωμοσύνη  του 2007, οι μικρές επιχειρήσεις δαπανούν 10 φορές περισσότερα από ότι οι μεγάλες προκειμένου να συμμορφωθούν με τις υποχρεώσεις ενημέρωσης που επιβάλλονται από τη νομοθεσία. Επαναλαμβάνω, δέκα φορές. Την ίδια στιγμή, οι μικρές επιχειρήσεις είναι η ραχοκοκαλιά της Ευρωπαϊκής οικονομίας, και διέρχονται πολύ δύσκολη οικονομική περίοδο.

Εν μέσω της υπάρχουσας δύσκολης και απαιτητικής οικονομικής κατάστασης, δεν μπορούμε να έχουμε τέτοια εμπόδια. Αντιθέτως, πρέπει να ενδυναμώσουμε τις προσπάθειές μας για να μειώσουμε το βάρος στις εταιρείες. Στο ψήφισμα της 12ης Δεκεμβρίου 2007, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο χαιρέτισε τη βούληση της Επιτροπής να επιτύχει το στόχο μείωσης 25% στις διοικητικές επιβαρύνσεις για επιχειρήσεις στην ΕΕ και σε εθνικό επίπεδο μέχρι το 2012 και υπογράμμισε ότι θα εξέταζε νομοθετικές προτάσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Σήμερα, επτά μόλις μήνες μετά την πρόταση της Επιτροπής, είμαι ευτυχής με αυτό το συμβιβασμό, παρόλο που η Επιτροπή έκανε αναφορά σε περισσότερες δράσεις στην αρχική της πρόταση. Ανυπομονώ για τη στήριξη του Κοινοβουλίου προς το συμβιβασμό αυτό, που θα επιφέρει άμεσα σημαντικά οφέλη στις εταιρείες, ειδικά στις μικρομεσαίες. Και δεν πρέπει να μείνουμε εκεί. Η απλοποίηση και η μείωση της γραφειοκρατίας θα παραμείνουν στο επίκεντρο της ημερήσιας διάταξης της Επιτροπής.

  Gay Mitchell, εισηγητής για τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων. − Κυρία Πρόεδρε, δεν αναφέρομαι σε κάποιον συγκεκριμένα, αλλά πιστεύω ότι η Φερεγγυότητα II, ο κανονισμός και οι οργανισμοί αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας είναι πολύ σχετικά και σημαντικά στοιχεία, αλλά πρέπει να χτίσουμε και ένα πυροσβεστικό σταθμό πέρα από το να σβήνουμε τις φλόγες. Πιστεύω ότι έχουμε υπεισέλθει πολύ στις λεπτομέρειες λέγοντας ότι, δεν πειράζει, θα χτίσουμε τον πυροσβεστικό σταθμό κάποια στιγμή στο μέλλον.

Δεν πιστεύω ότι, εάν ο Πρόεδρος Sarkozy ήταν ακόμη Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, θα πηγαίναμε με τους ρυθμούς χελώνας που πηγαίνουμε σήμερα. Η Τσεχική Προεδρία είναι μια μεγάλη απογοήτευση, και ο Πρόεδρος της Τσεχικής Δημοκρατίας ιδιαίτερα είναι μια μεγάλη απογοήτευση.

Θα έλεγα ότι, εάν η Τσέχικη Προεδρία, ή οι διάδοχοί της, δεν είναι ικανοί να κάνουν αυτά που πρέπει, τότε φαίνεται πως χρειαζόμαστε πραγματικά τη Συνθήκη της Λισαβόνας: χρειαζόμαστε πραγματικά κάποιον που σε πιο μόνιμη βάση, να ηγείται της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι άνθρωποι αναζητούν ελπίδα· αναζητούν κάποιες ενδείξεις ανάκαμψης. Πιστεύει κάποιος εδώ στο Σώμα ότι εάν ο Jacques Delors ήταν Πρόεδρος της Επιτροπής, θα πηγαίναμε με ρυθμό χελώνας; Είναι ώρα για δράση και ηγεσία, κάτι που δε συμβαίνει αυτή τη στιγμή και αυτό είναι ένα ζήτημα που πρέπει να συζητηθεί εδώ σήμερα.

Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων θα μπορούσε να κάνει πολύ περισσότερα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα θεσμικά της όργανα, μαζί με χώρες όπως η Κίνα, θα μπορούσαν να κάνουν πολύ περισσότερα. Δε βρισκόμαστε στο 1937. Τότε δεν υπήρχαν τα θεσμικά όργανα ή η ικανότητα αντιμετώπισης των ζητημάτων που υπάρχει σήμερα. Σήμερα υπάρχουν αυτά τα θεσμικά όργανα, εντός και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης – ένας μικρός αριθμός θεσμικών οργάνων που μπορούν να συνεργαστούν. Αυτό που μας λείπει είναι η ηγεσία. Ας επιστρέψει ο Πρόεδρος Sarkozy, ή κάποιος άλλος σαν τον Sarkozy, για να υπάρξει επαρκής ηγεσία στην Επιτροπή, να δώσουμε ελπίδα στους ανθρώπους και να ξεκινήσουμε να συζητούμε για ανάκαμψη. Αυτό δε βλέπω να γίνεται από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και ήρθε η ώρα να γίνει.

  Sharon Bowles, εισηγήτρια για τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων. − Κυρία Πρόεδρε, χαιρετίζω τη συμφωνία για τη Φερεγγυότητα II και όπως και άλλοι, εκφράζω τη θλίψη μου για τη μετάθεση της στήριξης των ομίλων σε μελλοντική αναθεώρηση και την ενδεχόμενη ανικανότητα από την πλευρά του Συμβουλίου να βρούμε μαζί τρόπους για να μπορέσει να λειτουργήσει, λαμβάνοντας υπόψη ορισμένες βάσιμες ανησυχίες. Τόσο στην Επιτροπή Νομικών Θεμάτων όσο και στην Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων εξέτασα τι γίνεται με την κίνηση των κεφαλαίων σε περιόδους έντασης, όπως η αφερεγγυότητα, και δεν είναι τόσο σαφές όσο παρουσίασε το σχέδιο της Επιτροπής ή οι εκπρόσωποι του ασφαλιστικού τομέα.

Υπάρχουν ωστόσο διαθέσιμα μέσα για την επίτευξη αυτών των στόχων και προτείνουμε μέτρα Επιπέδου 2, τώρα όμως προσβλέπουμε στο μέλλον για τρόπους μεγιστοποίησης της ασφαλούς, οικονομικής χρήσης κεφαλαίων σε έναν όμιλο. Ελπίζω ότι τα Κράτη Μέλη θα αρθούν στο ύψος των περιστάσεων όταν αναφερθούμε στην εξεύρεση καλύτερων λύσεων για την εκκαθάριση.

Επιστρέφοντας σε ορισμένα ζητήματα της δέσμης μέτρων, οι αλλαγές στο Άρθρο 27 ορίζουν ότι οι εποπτικές αρχές πρέπει να έχουν σχετική εμπειρία και ικανότητα. Έκανα την αρχική τροπολογία έχοντας, εν μέρει, κατά νου την έκθεση για την εταιρεία Equitable Life, αλλά στο πλαίσιο της οικονομικής κρίσης έχει ευρύτερο απόηχο και πέτυχα παρόμοιες συμπεριλήψεις στις προτάσεις για τις κεφαλαιακές απαιτήσεις και την πιστοληπτική αξιολόγηση.

Πρέπει να είναι απολύτως ξεκάθαρο ότι ακολουθώντας το δρόμο της προσέγγισης με βάση τον κίνδυνο, δεν αποτελεί μια ήπια επιλογή. Η πλήρης κατανόηση των μοντέλων και των σχετικών υποθέσεων πρέπει να αποτελεί έναν πιο εντατικό τρόπο εποπτείας από τον απλό έλεγχο ορισμένων τομέων. Οι δοκιμασίες αντοχής πρέπει να ελέγχουν και πέρα από τις απλές υποθέσεις, ενώ οι παράγοντες συσχετισμού πρέπει να βρίσκονται υπό συνεχή ανασκόπηση.

Η εποπτεία των ομίλων γίνεται τώρα μια συνολική διαδικασία, δεν συγκεντρώνονται όλες οι αρμοδιότητες στην εποπτική αρχή του ομίλου, αν και η τελική ευθύνη πρέπει να ανήκει σε έναν. Ο ρόλος της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Εποπτικών Αρχών Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων (CEIOPS) αυξάνεται, και αξίζει να αναφερθεί ότι η συζήτηση για τη Φερεγγυότητα II ήταν που οδήγησε σε ένα πιο γενικό σκεπτικό για την ενίσχυση του ρόλου των επιτροπών Επιπέδου 3. Σημαντικό είναι ότι ξεκαθαρίζεται ότι δεν πρέπει να υπάρχουν συγκρούσεις μεταξύ των καθηκόντων ως εθνικής εποπτικής αρχής και του ρόλου στην CEIOPS.

Αυτές οι τροπολογίες ήταν προφητικές όταν έγιναν πριν αρκετό καιρό, αλλά φάνηκε η αξία τους με την εξέλιξη της οικονομικής κρίσης. Όπως είπε ο εισηγητής, η ομάδα του Κοινοβουλίου είχε θετική παρουσία και στο πλαίσιο της Φερεγγυότητας II· το ίδιο ισχύει και για την Τσεχική Προεδρία.

  Karsten Friedrich Hoppenstedt, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, ο εισηγητής έχει τονίσει ήδη τόσο τα στοιχεία που επιδέχονται κριτική όσο και τα θετικά στοιχεία του αποτελέσματος που επιτεύχθηκε από τη Φερεγγυότητα II. Πιστεύω ότι μπορούμε να πούμε ότι αποτελεί μια σημαντική πρόοδο για να καταστεί ο Ευρωπαϊκός ασφαλιστικός τομέας λειτουργικός στο μέλλον, ακόμη και σε περιόδους κρίσης. Πιστεύω επίσης, όπως έχει ήδη ειπωθεί, ότι έχουμε ξεκαθαρίσει ποια είναι τα σημεία που επιδέχονται κριτική, δηλαδή στην εποπτεία των ομίλων. Απομένει φυσικά ακόμη πολλή δουλειά στον τομέα της εποπτείας και της στήριξης ομίλων. Ωστόσο, σε μία κρίση, όταν η ροή κεφαλαίου δεν είναι η αναμενόμενη, είναι φυσικό να υπάρχει ανάγκη μεγαλύτερης προσπάθειας σε αυτό τον τομέα καθώς και μεγαλύτερης προσοχής σε χώρες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες.

Συζητήσαμε επίσης ένα ακόμη σημαντικό ζήτημα, καθώς υπάρχουν 500 εκατομμύρια καταναλωτές στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι οποίοι είναι επίσης όλοι ασφαλισμένοι, με «κίνδυνο μετοχών». Ο τομέας αυτός, η οικονομία και τα Κράτη Μέλη έχουν όλοι ξεκάθαρη γνώμη για το ζήτημα. Χρειάστηκε να δεχτούμε ένα συμβιβασμό, ο οποίος μπορεί επίσης να φανεί στην ανάλυση σε κάποιο στάδιο στη ρήτρα αναθεώρησης. Το σημαντικό είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έστειλε ένα μήνυμα προς αυτή την κατεύθυνση ότι η Ευρώπη δραστηριοποιείται, ότι είναι ικανή για δράση. Πιστεύω ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Κίνα και οι υπόλοιπες χώρες που εργάζονται σε αυτά τα προληπτικά ζητήματα και προετοιμάζουν καλύτερα συστήματα για το μέλλον υπό αυτές τις ιδιαίτερες συνθήκες, έχουν αναγνωρίσει επίσης το σήμα αυτό. Αυτή είναι μια από τις πιο σημαντικές προβλέψεις.

Θα ήθελα επίσης να επαναλάβω ξεκάθαρα το εξής ως προς το παρελθόν. Τέσσερις προεδρίες έχουν συμμετάσχει, συμπεριλαμβανομένης και της παρούσας. Οι διαπραγματεύσεις ήταν ποικίλες, φυσικά και υπό την πίεση των αντίστοιχων Κρατών Μελών, είχαμε όμως αποτελέσματα. Αυτό είναι το ένα ζήτημα.

Το δεύτερο είναι ότι συνεργαστήκαμε με τον Ευρωπαϊκό ασφαλιστικό τομέα, και οι μελέτες επιπτώσεων στους διάφορους τομείς ήταν πολύ σημαντικές προς αυτή την κατεύθυνση. Γιατί έγινε αυτό; Λόγω της ανάγκης να συμπεριλάβουμε τον ασφαλιστικό τομέα στην εξεύρεση μιας λύσης εν όψει του πολύ περίπλοκου συστήματος και αντικειμένου. Εάν αναλογιστούμε ότι 1 400 εταιρείες έλαβαν μέρος στην τελευταία μελέτη επιπτώσεων – τόσο μεγάλες όσο και μικρές, καθώς ο στόχος δεν είναι η αποδέσμευση της αγοράς αλλά η συμπερίληψη όλων των φορέων για το συμφέρον των καταναλωτών – τότε αποδείχτηκε εξαιρετικά επιτυχημένη. Μαζί με τη διαπραγματευτική ομάδα της Φερεγγυότητας II, δεν πτοηθήκαμε από πιέσεις και ακολουθήσαμε την οδό των συμφερόντων των καταναλωτών, του ασφαλιστικού τομέα και πάνω από όλα φυσικά, των κοινοβουλευτικών μας καθηκόντων.

  Gianni Pittella, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πιστεύω είναι ξεκάθαρο προς όλους ότι ολοκληρώθηκε ένα κύκλος ανάπτυξης, ένας κύκλος που τα τελευταία χρόνια έφερε στο φως ανισορροπίες και αντιθέσεις ενός συγκεκριμένου τρόπου κατανόησης της παγκοσμιοποίησης: μιας υπερ-φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης που σε πολλές περιπτώσεις επωφελήθηκε από τις αδυναμίες των θεσμών και αντιμετώπιζε την πολιτική ως εμπόδιο, ως κάτι ενοχλητικό από το οποίο πρέπει να απαλλαγεί.

Η ευθύνη πέφτει τώρα στην πολιτική για να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των πολιτών υπό το φως της μεγάλης οικονομικής κρίσης που βιώνουμε. Για να γίνει αυτό, η πολιτική πρέπει να ηγηθεί, να δείξει τις μελλοντικές προοπτικές και τα εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν. Πρέπει να επιδιορθώσουμε την αντίθεση μεταξύ της γρήγορης ανάπτυξης της παγκόσμιας αγοράς και της αδυναμίας των θεσμικών οργάνων να εξισορροπήσουν και να ελέγξουν την υπερβολική ισχύ της οικονομίας.

Ο κανονισμός για τους οργανισμούς αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Εργάστηκα σε αυτό το φάκελο ως σκιώδης εισηγητής για τη Σοσιαλιστική Ομάδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σε στενή συνεργασία με τον Jean­Paul Gauzès, το συντάκτη της έκθεσης, τον οποίο και συγχαίρω ειλικρινά.

Τα πιο σημαντικά σημεία του κανονισμού αυτού είναι το αποτέλεσμα της δέσμευσης του Κοινοβουλίου κατά τις δύσκολες διαπραγματεύσεις με το Συμβούλιο. Αναφέρομαι σε συγκεκριμένα σημεία όπως την απαίτηση καταχώρισης για τους οργανισμούς σε Ευρωπαϊκό έδαφος, πρόβλεψη και αστική ευθύνη, διπλό σύστημα ασφάλειας για την αποδοχή γραμματίων από τρίτες χώρες και πάνω από όλα την πιθανότητα αυτός ο κανονισμός να εφαρμοστεί γρήγορα και όχι έπειτα από δύο χρόνια, όπως ήταν αρχικά το αίτημα των εθνικών κυβερνήσεων.

Ωστόσο, ο κανονισμός έχει επίσης μια ισχυρή συμβολική αξία. Προσπαθούμε να ρυθμίσουμε ένα τομέα που όπως και άλλοι – για παράδειγμα τα κερδοσκοπικά κεφάλαια – επωφελήθηκαν τα τελευταία χρόνια από ένα πλήρες νομοθετικό κενό. Το αποτέλεσμα αυτού του είδους της αυτό-ρύθμισης είναι ξεκάθαρο και είναι τρομερό. Ήρθε η στιγμή να βρούμε το θάρρος και να οικοδομήσουμε μια νέα δομή για τις κεφαλαιαγορές. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι στον τομέα αυτό, ακόμη περισσότερο από άλλους κύριε Επίτροπε, δεν αρκεί η δράση μόνο των εθνικών κυβερνήσεων!

Για αυτό το λόγο, νιώθω τύψεις παρά το εξαιρετικό αποτέλεσμα, γιατί χάθηκε μια ευκαιρία· λόγω της αντίθεσης των Κρατών Μελών – για την οποία ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό το Συμβούλιο – δεν υπήρχε η βούληση για να προβλεφθεί στο κείμενο ένα εποπτικό Ευρωπαϊκό σώμα για τον τομέα της αξιολόγησης. Έγινε επίσημο αίτημα για αυτό στο Κοινοβούλιο, αλλά η έλλειψη πολιτικής βούλησης και ρεαλισμού απέτρεψαν την εξεύρεση στήριξης. Σε αυτό το σημείο, το Κοινοβούλιο συνεχίζει να επιδεικνύει την ικανότητά του να ατενίζει το μέλλον και ελπίζω οι εθνικές κυβερνήσεις να κάνουν το ίδιο.

  Wolf Klinz, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, οι ελλείψεις των οργανισμών αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας που προϋπήρχαν της κρίσης, κατέστησαν αναπότρεπτη τη ρύθμιση των οργανισμών αυτών. Οι στόχοι του παρόντος Κανονισμού για την καταχώριση των οργανισμών αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας είναι, για μια ακόμη φορά, η διαφάνεια, η εγγυημένα υψηλή ποιότητα, ο μεγαλύτερος ανταγωνισμός, η απουσία συγκρούσεων συμφερόντων και, ως αποτέλεσμα, η καλύτερη προστασία των επενδυτών. Η επίτευξη συμφωνίας δεν ήταν εύκολη. Οι θέσεις της Επιτροπής, του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου είχαν αρχικά μεγάλη απόσταση μεταξύ τους, αλλά γενικά, αυτοί οι στόχοι έχουν σήμερα επιτευχθεί. Ένα θετικό στοιχείο είναι ότι θα υπάρχει μόνο μία κατηγορία αξιολόγησης. Οι κατηγορίες 1 και 2 για ρυθμιστικούς και άλλους σκοπούς θα αποτελέσουν παρελθόν. Ξεπεράστηκαν και οι συγκρούσεις συμφερόντων: δε θα υπάρχουν συμβουλευτικές υπηρεσίες από κοινού με αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας. Οργανισμοί αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας από χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης θα έχουν τη δυνατότητα προσέγγισης της Ευρωπαϊκής αγοράς και λειτουργίας εκεί μέσω καθεστώτος ισοδυναμίας που θα περιλαμβάνει πιστοποίηση – κάτι που είναι σημαντικό για μικρούς οργανισμούς – ή μέσω του συστήματος προσυπογραφής – που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από μεγάλους οργανισμούς.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ρυθμιστικών Αρχών των Αγορών Κινητών Αξιών (CESR) θα διαδραματίσει ένα σημαντικό ρόλο στην καταχώριση και εποπτεία των οργανισμών αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας. Επισημαίνω επίσης έναν αριθμό μειονεκτημάτων στον υπάρχοντα φάκελο και Κανονισμό. Φοβάμαι ότι στην πράξη, οι ευκαιρίες εισόδου στην Ευρωπαϊκή αγορά θα εμποδιστούν από κανόνες και απαιτήσεις. Αυτές οι απαιτήσεις είναι ίσως πολύ περιοριστικές, και θα μπορούσαν να καταλήξουν στην απομόνωση της Ευρωπαϊκής αγοράς, και θα μπορούσαν έτσι να οδηγήσουν σε προστατευτισμό από την πίσω πόρτα – κάτι που θα ήταν αρνητικό. Ελπίζω οι φόβοι μου να αποδειχτούν αβάσιμοι.

Οι κανόνες μας για την εσωτερική διοίκηση είναι υπερβολικοί – εξαιρετικά υπερβολικοί θα έλεγα. Είναι σχεδόν καταστροφικοί. Δεν υπάρχουν συγκρίσιμοι κανόνες σε άλλον κανονισμό της ΕΕ. Θα ήταν καλύτερα εάν είχαμε ορίσει σαφείς αρχές και είχαμε αφήσει την ευθύνη εφαρμογής αυτών των αρχών στις ίδιες τις εταιρείες.

Τέλος, κατά τη γνώμη μου, δεν υπήρξε πρόοδος στην κατάργηση των ολιγοπωλίων. Θα πρέπει να υποστούμε πολλά χρόνια ακόμη μικρού ανταγωνισμού.

  Cristiana Muscardini, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η οικονομική κρίση απέχει πολύ από το να έχει ξεπεραστεί, παρόλο που η ευρωζώνη έχει δώσει στην Ευρώπη μια κάποια σταθερότητα. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο υπολογίζει το κόστος της οικονομικής κρίσης στα USD 4 000 δισεκατομμύρια, για τα δύο τρίτα των οποίων ευθύνονται οι τράπεζες.

Υπάρχουν ακόμη πολλοί στόχοι που πρέπει να επιτευχθούν: να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη, να στηριχτεί η ανάπτυξη και να προστατευθεί η απασχόληση. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω μιας οικονομικής πολιτικής που θα μπορεί να εξυγιάνει το χρηματοοικονομικό σύστημα, αλλά η Ευρώπη δεν διαθέτει ακόμη οικονομική πολιτική! Παρά τις προτάσεις της ομάδας G20 στο Λονδίνο για να δοθεί μια νέα ώθηση στο πιστωτικό σύστημα, υπάρχει ακόμη μια μεγάλη έλλειψη ξεκάθαρων κανόνων – όπως επισημαίνουμε εδώ και χρόνια – για τη διαχείριση της κεφαλαιαγοράς, των φορέων της, των προϊόντων που προσφέρει και των παραγώγων της.

Οι αγορές πρέπει να υπόκεινται σε ρύθμιση και επιτήρηση, ιδιαιτέρως ο χρηματοοικονομικός τομέας, ο οποίος, όντας χωρίς έλεγχο, άνοιξε το δρόμο για μια κλιμάκωση της υπερχρέωσης χωρίς προηγούμενο. Τι μπορεί να γίνει για αυτό το τεράστιο χρέος που έχει συσσωρευτεί παρέχοντας πίστωση χωρίς εγγυήσεις; Πρέπει να παραγραφεί; Πρέπει να συμπεριληφθεί σε μηχανισμό κάθαρσης που θα δημιουργήσουν οι τράπεζες; Πρέπει να απαγορευτούν οι μελλοντικές συναλλαγές εξωχρηματιστηριακών παράγωγων προϊόντων και να ζητηθεί από τις τράπεζες να θέσουν ένα τέλος στις συμβάσεις παράγωγων μια και καλή;

Χρειαζόμαστε οριστικές απαντήσεις, νέα όρια πίστωσης για μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και για αποταμιευτές, να αποτραπούν οι ανεξέλεγκτες μετεγκαταστάσεις και να επανευθυγραμμιστούν οι κανόνες ανοιχτής μεθόδου συντονισμού (OMC) στην πραγματική κατάσταση. Εάν δε συζητήσουμε τους κανόνες του παγκόσμιου εμπορίου, δε θα επιλύσουμε τίποτα: δηλαδή, εν όψει της συστημικής κρίσης πρέπει να μεταρρυθμίσουμε το σύστημα, επαναφέροντας τον ηγετικό ρόλο, που συχνά λείπει, στην πολιτική, επικεντρώνοντας την προσοχή στην πραγματική οικονομία και εγκαταλείποντας την ψευδαίσθηση της εικονικής χρηματοδότησης!

  Alain Lipietz, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, καταρχάς θα ήθελα να δηλώσω ότι συμφωνώ απόλυτα με όσα ανέφερε στην ομιλία του ο κύριος Mitchell. Δεν είμαστε εντός προγράμματος· δεν έχουμε την κατάλληλη ταχύτητα. Ωστόσο, θα ήθελα να του επισημάνω ότι είναι σημαντικό να μην κάνουμε το ίδιο λάθος σχετικά με το Γάλλο Πρόεδρο που κάνουν και οι Γάλλοι για τον κύριο Brown. Οι ομιλίες σχετικά με τις δράσεις δε διασφαλίζουν ότι η δράση θα είναι αποτελεσματική.

Ως προς την ίδια την κρίση, είναι ξεκάθαρο ότι, για εμάς, η κρίση δεν άρχισε από την οικονομία. Είναι ριζωμένη στην κοινωνική και περιβαλλοντική σφαίρα. Συνδυάζεται με τον οικονομικό κύκλο, δηλαδή όταν ο κύκλος λειτουργεί καλά, παίρνουμε ρίσκα, αλλά όταν δε λειτουργεί πλέον σωστά, λέμε ότι ίσως θα ήταν καλό να ρυθμίσουμε λίγο τα πράγματα.

Βρισκόμαστε σε ένα σημείο που η ρύθμιση – και μάλιστα η δραστική ρύθμιση – είναι απαραίτητη. Η ρύθμιση σε επίπεδο ενιαίας αγοράς είναι απαραίτητη, δηλαδή χρειαζόμαστε πολύ πιο συγκεντρωτική ρύθμιση σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Αυτό είναι που μας οδηγεί στην επιλογή των ψήφων μας. Στηρίζουμε πλήρως την έκθεση Gauzès και την πρόοδο που επιτυγχάνει. Εδώ και χρόνια ζητούμε πιο συγκεντρωτική ρύθμιση και εποπτεία σε Ευρωπαϊκό επίπεδο και το πρώτο στάδιο που επιτεύχθηκε με τη CESR είναι κατά τη γνώμη μας το κατάλληλο.

Παρόλα αυτά, παρά τις προσπάθειες του κυρίου Skinner – και, στο συγκεκριμένο ζήτημα, η κριτική μας είναι ακριβώς η ίδια με του κυρίου Mitchell – λυπάμαι που οι κυβερνήσεις δεν έχουν κατανοήσει το θέμα. Δε συμφωνούμε με το συμβιβασμό που προτείνεται και που απορρίπτει το σύστημα της εποπτείας των ομίλων. Πιστεύω ότι μια τέτοια μέθοδος θα οδηγήσει σε περισσότερα δεινά.

Πρέπει έτσι να καταψηφίσουμε την έκθεση Skinner – όχι τη δουλειά του κυρίου Skinner, αλλά το συμβιβασμό που επιβάλλεται από τις κυβερνήσεις.

  Sahra Wagenknecht, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, όπως η δημόσια ασφάλεια, η δικαιοσύνη ή η περιβαλλοντική προστασία, η σταθερότητα των κεφαλαιαγορών αποτελεί δημόσιο αγαθό και ως τέτοιο πρέπει να είναι υπό δημόσιο έλεγχο. Το έχουμε ήδη εξάλλου δει να συμβαίνει: όποιος αφήνει τη ρύθμιση των κεφαλαιαγορών στις μεγάλες τράπεζες, τις ασφαλιστικές εταιρείες, τα αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου και τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας στον ιδιωτικό τομέα, διατρέχει τον κίνδυνο κερδοσκοπίας τεράστιων κεφαλαίων με σκοπό τη μέγιστη απόδοση και τελικά, να κληθεί να πληρώσει το λογαριασμό ο απλός κόσμος.

Η κρίση έδειξε ξεκάθαρα ότι η εθελοντική αυτό-ρύθμιση απέτυχε, παρόλα αυτά η Επιτροπή δεν αμφιταλαντεύεται στη σχετική δέσμευσή της. Αντί να απαγορεύσει τα ριψοκίνδυνα χρηματοοικονομικά προϊόντα και να επιβάλλει ξεκάθαρους κανόνες στο χρηματοοικονομικό τομέα, πρόκειται να συνεχίσει να επιτρέπει στους ιδιωτικούς φορείς να αποφασίζουν μόνοι τους ποια ρίσκα να λάβουν και πως θα αξιολογηθούν αυτά. Πιστεύουμε ότι αυτό είναι ανεύθυνο.

Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι, με σκοπό το κέρδος, οι οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας υποτιμούσαν συστηματικά τους κινδύνους των δομημένων χρηματοοικονομικών προϊόντων και έτσι ώθησαν το εμπόριο σε δάνεια που δεν μπορούσαν να αποπληρωθούν. Η κατάλληλη δράση έτσι θα ήταν να μπει ένα τέλος στην ανάθεση διαχείρισης κινδύνου σε ιδιώτες φορείς που έχουν στόχο το κέρδος και να δημιουργηθεί ένας Ευρωπαϊκός οργανισμός αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας για να παρέχει ανεξάρτητη γνωμοδότηση για την ποιότητα των διάφορων χρεογράφων. Η Επιτροπή δεν έχει καν εξετάσει ακόμη αυτή τη λύση.

Η έκθεση Gauzès ορθά ζητά η αξιολόγηση του δημόσιου χρέους να θεωρείται δημόσιο αγαθό και να γίνεται από δημόσιους φορείς. Ωστόσο, γιατί να περιορίζεται αυτή η αρχή μόνο στο δημόσιο χρέος;

Στην περίπτωση της Οδηγίας για τη Φερεγγυότητα II, η Επιτροπή και ο εισηγητής στηρίζουν την αποτυχημένη αντίληψη της αυτορύθμισης. Για παράδειγμα, οι ασφαλιστικοί όμιλοι θα έχουν τη δυνατότητα προσφυγής σε εσωτερικά μοντέλα εκτίμησης κινδύνου όταν υπολογίζουν τις κεφαλαιακές απαιτήσεις και τις απαιτήσεις φερεγγυότητας. Ο χρόνος θα δείξει κατά πόσο οι εποπτικές αρχές των Κρατών Μελών μπορούν να κατανοήσουν αυτά τα μοντέλα. Προσωπικά αμφιβάλω.

Επιπλέον, τόσο η Ελάχιστη Κεφαλαιακή Απαίτηση όσο και η Κεφαλαιακή Απαίτηση Φερεγγυότητας είναι πολύ χαμηλές, και πρέπει να αυξηθούν σημαντικά. Καθώς αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει προβλήματα σε ορισμένες τράπεζες ή ασφαλιστικές εταιρείες, πιστεύουμε ότι αυτή η αύξηση κεφαλαίου πρέπει να πάρει τη μορφή κυβερνητικών συμμετοχών που θα περιλαμβάνουν και αντίστοιχη επιρροή στην πολιτική των εταιρειών. Αυτή η εν μέρει εθνικοποίηση θα ήταν ένα θαρραλέο πρώτο βήμα για τη στροφή του χρηματοοικονομικού τομέα προς το κοινό καλό.

Μακροπρόθεσμα, ολόκληρος ο χρηματοοικονομικός τομέας πρέπει να υπαχθεί στο δημόσιο τομέα, καθώς μόνο η εθνικοποίηση μπορεί να εξασφαλίσει ότι ο τομέας αυτός θα εκπληρώσει το δημόσιο καθήκον του αντί να κερδοσκοπεί ψάχνοντας όλο και μεγαλύτερες αποδόσεις στις παγκόσμιες χρηματοοικονομικές αγορές. Ήρθε η ώρα να εξάγουμε συμπεράσματα από την καταστροφή που προκλήθηκε.

  Godfrey Bloom, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – Κυρία Πρόεδρε, έχω 40 χρόνια εμπειρία στις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες, οπότε πιστεύω ότι ξέρω τι λέω.

Επιτρέψτε μου να πω λίγα λόγια για την Αρχή Χρηματοοικονομικών Υπηρεσιών του Ηνωμένου Βασιλείου (FSA), που θα μας κάνει να καταλάβουμε πως γίνονται τα λάθη. Η FSA στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει ένα καταστατικό μισού εκατομμυρίου λέξεων. Κανείς δεν το καταλαβαίνει – ούτε η FSA. Η FSA ερμηνεύει το καταστατικό της με μυστικότητα· κρατούν τα πρόστιμα που επιβάλλουν για να ενισχύσουν τις μισθούς τους και τις συντάξεις τους· δεν υπάρχει εφετείο. Έχω γράψει στον Επίτροπο McCreevy για αυτό το ζήτημα το οποίο καταστρατηγεί τα Άρθρα 6 και 7 της Πράξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Δεν υπάρχει εφετείο. Δεν υπάρχει δυνατότητα νομικής προσφυγής εάν γίνει κάτι λάθος. Έχει δοθεί η εντύπωση στον κόσμο ότι εάν ένα κανονισμός έχει τη σφραγίδα της FSA, δεν μπορεί να γίνει κάτι λάθος. Δεν υπάρχει η έννοια caveat emptor.

Τώρα, όπως φαίνεται, θα ενταχθεί σε ένα είδος Ευρωπαϊκού επιβλέποντα, που θα αποτελείται αναμφισβήτητα από αδαείς γραφειοκράτες, Σκανδιναβές νοικοκυρές, τη Βουλγαρική μαφία και Ρουμάνους που κατασκευάζουν μανταλάκια. Ειλικρινά, πιστεύω ότι θα τα πάτε πολύ καλά μεταξύ σας.

  Bruno Gollnisch (NI). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, οι εκθέσεις του κυρίου Gauzès για τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, της κυρίας Weber για τις απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων και τεκμηρίωσης σε περίπτωση συγχωνεύσεων και διασπάσεων, και του κυρίου Skinner για την ανάληψη και άσκηση δραστηριοτήτων ασφάλισης και αντασφάλισης, περιέχουν διατάξεις που είναι αναμφισβήτητα χρήσιμες, αλλά δεν μπορούν να περιγραφούν ως μέτρα για την καταπολέμηση της οικονομικής κρίσης. Η κρίση που βιώνουμε είναι σε μια εντελώς διαφορετική κλίμακα, και δεν μπορεί να επιλυθεί μόνο από αυτά τα τεχνικά και μεμονωμένα μέτρα.

Ποιες είναι οι απαιτούμενες δράσεις για να επιλύσουμε την τρομερή κρίση που βιώνουμε; Καταρχάς, πρέπει να υπάρξει διαφοροποίηση με το δόγμα στο οποίο βασίστηκε το έργο σας μέχρι τώρα, δηλαδή το πιστεύω στα οφέλη του διεθνούς καταμερισμού εργασίας, της ελεύθερης κυκλοφορίας προσώπων, προϊόντων και κεφαλαίων.

Πρέπει να υπάρξει διαφοροποίηση με την ελεύθερη κυκλοφορία προϊόντων, που έχει στρέψει τους Ευρωπαίους εργάτες εναντίον των εργατών χωρών που, όπως η Κομμουνιστική Κίνα, αποτελούν παράδεισο για την πιο κυνική μορφή καπιταλισμού, όπου οι εργαζόμενοι δεν έχουν το δικαίωμα απεργίας, την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι, επαρκείς συντάξεις ή κοινωνική προστασία και όπου αμείβονται με εξευτελιστικά χαμηλά ημερομίσθια. Η Κίνα ωστόσο, δεν είναι το μόνο κράτος που βρίσκεται στην ίδια κατάσταση.

Πρέπει να υπάρξει διαφοροποίηση με την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων, που μας έχει οδηγήσει, που σας έχει οδηγήσει, να αποδέχεστε και ακόμη και να προτείνετε, ως μόνο μέσο αντικατάστασης των επόμενων γενιών, μια μαζική πολιτική μετανάστευσης, τα καταστροφικά αποτελέσματα της οποίας είναι ξεκάθαρα σήμερα.

Τέλος, πρέπει να υπάρξει διαφοροποίηση με την ελεύθερη κυκλοφορία του κεφαλαίου, που ήταν ο παράγοντας που προκάλεσε την κρίση, καθώς επέτρεψε η κρίση στην αγορά ενυποθήκων στεγαστικών δανείων των ΗΠΑ – που ήταν μια τμηματική κρίση και θα έπρεπε να έχει περιοριστεί στην Αμερικανική αγορά – σταδιακά να μολύνει τις οικονομίες μας και να καταστρέψει τους αποταμιευτές, τους εργαζόμενους και τους εργοδότες.

Οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις πρέπει να απελευθερωθούν από τα δεσμά των φορολογικών παιχνιδιών και της γραφειοκρατίας· χρειάζονται απλοί νόμοι έτσι ώστε οι νομισματικές αξίες να αντιστοιχούν στην πραγματική κατάσταση των στοιχείων του ενεργητικού βιομηχανιών ή υπηρεσιών· και πρέπει να δημιουργηθεί μια επενδυτική πολιτική, πρέπει όμως να είναι βιώσιμη. Αυτά είναι ορισμένα από τα απαραίτητα μέτρα που θα θέλαμε να δούμε να λαμβάνουν τελικά οι κυβερνήσεις των Κρατών Μελών στο πλαίσιο αυτών των εθνικών πολιτικών που έχουν δείξει την ικανότητα αντίδρασής τους.

  John Purvis (PPE-DE). - Κυρία Πρόεδρε, χαίρομαι για το ότι η Φερεγγυότητα II έφτασε επιτέλους στο σημείο της απόφασης. Ο κύριος Skinner και οι σκιώδεις εισηγητές επέδειξαν υποδειγματική προσαρμοστικότητα και υπομονή για την επίτευξη αυτού του στόχου. Λυπάμαι φυσικά, όπως και άλλοι, για τη μη συμπερίληψη της στήριξης των ομίλων, αλλά ειλικρινά, δεν αποτέλεσε και έκπληξη υπό τις υπάρχουσες πυρετώδεις συνθήκες. Πρέπει να εργαστούμε σκληρά για να επιτύχουμε ένα σύστημα όσον αφορά τους ομίλους που θα λειτουργεί για μια πραγματική Ευρωπαϊκή ενιαία ασφαλιστική αγορά και σε μια τέτοια αγορά και που θα είναι και αποτελεσματική με τρίτες χώρες – δεν μπορούμε να έχουμε και άλλες αποτυχίες τύπου AIG.

Θα ήθελα επίσης να συγχαρώ τον εισηγητή Gauzès και το Συμβούλιο για την επίτευξη ενός λογικού πορίσματος για τη ρύθμιση των οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας. Είναι σαφές ότι αυτοί οι οργανισμοί έχουν κάνει σοβαρά λάθη, και ήταν αναπόφευκτη μιας μορφής αυξημένη ρύθμιση. Αλλά ποιος δεν έκανε λάθη και κυρίως οι ίδιοι οι νομοθέτες, και πως είμαστε σίγουροι ότι δε θα επαναλάβουν άλλα λάθη στο μέλλον;

Ανησυχούσα ότι η βίαιη μετατροπή σε εξιλαστήρια θύματα των οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας θα είχε ως αποτέλεσμα μια υπερβολικά ενοχλητική και αντιπαραγωγική ρύθμιση, με μια υπερβολικά Ευρωκεντρική, προστατευτική και υπερεδαφική διάσταση. Με χαρά είδα ότι ο συμβιβασμός άμβλυνε αυτές τις τάσεις σε ένα βαθμό, αλλά όχι στο βαθμό που θα ήθελα να είχε επιτευχθεί.

Οι κατατάξεις πιστοληπτικής ικανότητας είναι απλά γνωμοδοτήσεις – πρόκειται για χρήσιμες γνωμοδοτήσεις, από ειδικούς, αλλά είναι μόνο γνωμοδοτήσεις, οπότε εναπόκειται στους επενδυτές να αναλάβουν την πλήρη ευθύνη των επενδυτικών τους αποφάσεων. Φυσικά πήραμε αυτά τα μαθήματα με έντονο και επώδυνο τρόπο.

Χαίρομαι που το αντικείμενο περιορίζεται σε κατατάξεις που χρησιμοποιούνται για ρυθμιστικούς σκοπούς. Χαίρομαι που έχουμε πάει από την ισοδυναμία και προσυπογραφή, σε σχέση με τις κατατάξεις τρίτων χωρών, στην ισοδυναμία ή προσυπογραφή. Θα μπορούσε όμως ο Επίτροπος να επιβεβαιώσει εάν αυτό σημαίνει ότι οι επενδυτές θα μπορούν ακόμη να επενδύουν ελεύθερα σε μετοχές και ομόλογα σε τρίτες χώρες που δεν έχουν αξιολογηθεί στην Ευρώπη ή που δεν έχουν αντίστοιχο καθεστώς;

Πρέπει να λαμβάνουμε προφυλάξεις για ακούσιες επιπτώσεις. Χωρίς αξιολόγηση επιπτώσεων εκ των προτέρων, είναι σχεδόν σίγουρα ότι θα υπάρξουν τέτοιες και έτσι η απαίτηση αναθεώρησης στο Άρθρο 34 είναι καθοριστικής σημασίας.

  Pervenche Berès (PSE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, ως προς τη Φερεγγυότητα II, πρόκειται για μια μεταρρύθμιση που ξεκίνησε πολύ πριν την κρίση και φάνηκαν νέες πτυχές της από την κρίση αυτή. Ως νομοθέτες, διστάζαμε: έπρεπε αυτή η συμφωνία να ολοκληρωθεί σε πρώτη ανάγνωση;

Στο τέλος, η βούληση των διαπραγματευτών θα μας έχει δώσει τη δυνατότητα να επιτύχουμε ένα συμβιβασμό που πιστεύω ότι αποτελείται από δύο στοιχεία: καταρχάς, πιέζει τον ασφαλιστικό τομέα να αξιολογήσει καλύτερα τους κινδύνους, μια διαδικασία που, μέχρι τώρα, περιλάμβανε σχετικά παλιούς μηχανισμούς που ήταν αναμφίβολα ακατάλληλοι για τη σημερινή κατάσταση του ασφαλιστικού τομέα· και δεύτερο, τονίζει την ανάγκη προσαρμογής των μηχανισμών εποπτείας στη σημερινή κατάσταση των ασφαλιστικών εταιρειών, τόσο ως προς το πλήθος των προϊόντων και των προσφορών τους που έχουν ως στόχο τον καταναλωτή, όσο και τη διεθνική φύση τους.

Ως νομοθέτες, λαμβάνουμε υπόψη την πραγματικότητα αυτής της αγοράς, μιας αγοράς δηλαδή όπου, για παράδειγμα, σε ορισμένες χώρες υπάρχουν μηχανισμοί ασφαλειών ζωής που αποτελούν ένα μεγάλο μέρος του τομέα αυτού και όπου, υπό το φως της κρίσης, αναγκαστήκαμε να λάβουμε υπόψη το φαινόμενο της φιλοκυκλικότητας όταν εφαρμόζεται στον ασφαλιστικό τομέα.

Έπρεπε επίσης να διασφαλίσουμε ότι η υιοθέτηση της νομοθεσίας αυτής δε θα διασπούσε την αρχιτεκτονική της ασφαλιστικής αγοράς και, ιδιαίτερα, ότι θα έδινε τη δυνατότητα σε αλληλασφαλιστικές ενώσεις να έχουν μια θέση σε αυτή τη νομοθεσία. Παρόλα αυτά, είναι ξεκάθαρο ότι αυτό είναι ένα μόνο στάδιο και θα ήθελα να αναφέρω έξι σημεία σε σχέση με αυτό τον τομέα, στα οποία πρέπει να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε άμεσα στο μέλλον.

Το πρώτο είναι φυσικά η υιοθέτηση των συμπερασμάτων της έκθεσης de Larosière και η ανάγκη διασφάλισης ύπαρξης ισότητας και αρμονικών συνθηκών μεταξύ των διαφόρων κολλεγίων εποπτικών αρχών, και για αυτό το σκοπό, η ανάγκη ενδυνάμωσης της Ευρωπαϊκής αρχής που είναι υπεύθυνη για την εποπτεία των ασφαλιστικών εταιρειών.

Το δεύτερο σημείο – πολλοί από τους συναδέλφους Βουλευτές το έχουν αναφέρει – είναι η εφαρμογή αυτού του διαβόητου μηχανισμού στήριξης ομίλων, και ως προς αυτό, δε συμμερίζομαι την άποψη του κυρίου Lipietz. Φυσικά και θα προτιμούσαμε να υπάρχει στήριξη των ομίλων, αλλά γιατί δεν είναι σαφές το γεγονός ότι είναι δύσκολο σήμερα για χώρες στις οποίες το 80% ή 100% του ασφαλιστικού τομέα βρίσκεται στα χέρια ξένων εταιρειών, χωρίς ενιαία νομική βάση, να αποδεχτούν αυτό το μηχανισμό; Πρέπει να υπάρξει πρόοδος σε αυτό τον τομέα.

Το τρίτο μελλοντικό βήμα είναι η εναρμόνιση του τι γίνεται σήμερα και του τι συμβαίνει με τα ταμεία των συντάξεων. Πως διανοούμαστε ότι πρέπει να βελτιώσουμε τη φερεγγυότητα με ασφαλιστικούς όρους, αλλά δε θέτουμε την ίδια ερώτηση όσον αφορά τα ταμεία των συντάξεων; Αυτό είναι μια τεράστια πρόκληση.

Το τέταρτο ζήτημα για το μέλλον αφορά την εγκατάσταση, τη δημιουργία, τη σύσταση ενός μηχανισμού εγγύησης των καταθέσεων, όπως υπάρχει σήμερα στον τραπεζικό τομέα, και που λείπει από τον ασφαλιστικό τομέα.

Το πέμπτο θέμα αφορά την προώθηση των ασφαλιστικών προϊόντων και τη διασφάλιση ότι ο τρόπος με τον οποίο οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές προσφέρουν τα προϊόντα στον ασφαλισμένο καθιστά δυνατή την εξασφάλιση των δικαιωμάτων τους και των απαιτήσεων προστασίας.

Τέλος, το τελευταίο σημείο έχει να κάνει με τη μεταφορά, σε αυτό τον τομέα, αυτού που θα εφαρμοστεί στον τραπεζικό τομέα, δηλαδή μηχανισμοί παρακράτησης σε σχέση με την τιτλοποίηση.

Σε αυτή τη βάση, ελπίζω ότι, στο μέλλον, θα μπορέσουμε να διδαχθούμε από αυτή την κρίση για να διασφαλίσουμε για τους Ευρωπαίους πολίτες έναν ασφαλιστικό τομέα που θα αποτελεί για αυτούς μια πραγματική εγγύηση…

(Η Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Marielle De Sarnez (ALDE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, δεν είναι ευθύνη των εισηγητών, αλλά πιστεύω ότι οι προτάσεις της Επιτροπής άργησαν αρκετά και δεν αντιμετωπίζουν τη σημερινή κατάσταση. Για να αποτρέψουμε νέα κρίση, χρειάζεται να είμαστε πολύ πιο φιλόδοξοι και διορατικοί.

Πρέπει καταρχάς, να είμαστε φιλόδοξοι και διορατικοί στον τομέα της ρύθμισης. Πρέπει να εναρμονίσουμε τη νομοθεσία μας, και το πιο ισχυρό δείγμα θα ήταν αναμφίβολα μια Ευρωπαϊκή ρυθμιστική αρχή. Αυτός είναι τελικά ο τρόπος για ισχυροποιήσουμε τη θέση μας.

Ως προς τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, πρέπει να δημιουργήσουμε Ευρωπαϊκούς οργανισμούς των οποίων η ανεξαρτησία να διασφαλίζεται και να θέσουμε ένα τέλος στη σκανδαλώδη διαδικασία των οργανισμών που αξιολογούν επιχειρήσεις που τους πληρώνουν.

Όσον αφορά τα αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου, πρέπει να υπάρξει ρύθμισή τους και να βρεθεί μια μορφή φορολόγησης που θα τιμωρεί τις μεσοπρόθεσμες χρηματοοικονομικές συναλλαγές.

Τέλος, ως προς τους φορολογικούς παραδείσους, πρέπει να ληφθούν ορισμένα πολύ απλά μέτρα. Πρέπει να απαγορεύσουμε τράπεζες που διαπράττουν συναλλαγές με φορολογικούς παραδείσους ή αρνούνται να συνεργαστούν με όσους επιχειρούν στην Ευρώπη.

Αυτά ήθελα να πω προς το παρόν. Ωστόσο, πιστεύω ότι πρέπει να προχωρήσουμε κι άλλο και θα ήθελα εδώ να προτείνω δύο κατευθύνσεις. Η πρώτη είναι ότι πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να σκεφτούμε τη διεύρυνση της ευρωζώνης και την ένταξη νέων μελών. Αυτή η πολιτική κίνηση θα είχε ίσως τον ίδιο αντίκτυπο που είχε τότε η επανένωση της Γερμανίας, και θα έδειχνε την αλληλεγγύη που υπάρχει στην Ευρώπη και θα αύξανε την επιρροή της Ένωσης.

Η δεύτερη κατεύθυνση τέλος είναι ότι πρέπει να προωθήσουμε την οικονομική, δημοσιονομική και νομισματική ολοκλήρωση, και τη φορολογική εναρμόνιση που αποτελεί το μόνο τρόπο καταπολέμησης του δημοσιονομικού dumping στην Ευρώπη.

Όλα αυτά είναι απαραίτητα, αλλά αυτό που περιμένουν κυρίως οι συμπολίτες μας – και ελπίζω η Επιτροπή να ακούει – είναι από εμάς να αναλάβουμε δράση για την καταπολέμηση της κρίσης. Οι συμπολίτες μας περιμένουν ακόμη ένα πραγματικό Ευρωπαϊκό σχέδιο ανάκαμψης και, για παράδειγμα, ένα σημαντικό δάνειο. Περιμένουν ακόμη από την Ευρώπη να προσφέρει επαρκή στήριξη στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις μας, να υπάρξει πραγματικός σχεδιασμός των επενδύσεων για το μέλλον και, πάνω από όλα, να στηριχτούν όλοι εκείνοι στην Ευρώπη που έχουν επηρεαστεί από την κρίση. Αναφέρομαι στους ανέργους, σε όσους δουλεύουν με μερική απασχόληση, και στα νοικοκυριά που αντιμετωπίζουν τεράστιες δυσκολίες αυτή τη στιγμή.

Αυτά είναι κατά τη γνώμη μου τα επείγοντα ζητήματα και από αυτά θα κριθούν οι ηγέτες της Ευρώπης στο μέλλον.

  Ewa Tomaszewska (UEN). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, η εισαγωγή της Φερεγγυότητας II και της αλλαγής στο σύστημα διεξαγωγής και εποπτείας των ασφαλιστικών δραστηριοτήτων που καταρτίζονταν τα τελευταία χρόνια, αποτελεί μια κίνηση μεγάλης σημασίας, ειδικά σε περιόδους οικονομικής κρίσης. Ασχολούμαι χρόνια με συνταξιοδοτικά συστήματα, και γνωρίζω τη σημασία της χρηματοοικονομικής εποπτείας των συνταξιοδοτικών ταμείων σε σχέση με την κινητικότητα των εργαζομένων και την ανάγκη διασυνοριακής εποπτείας.

Όταν ενθαρρύνουμε την κινητικότητα των ανθρώπων, πρέπει να διασφαλίζουμε ότι όσοι αλλάζουν χώρα απασχόλησης και συνταξιοδοτικό σύστημα είναι σίγουροι ότι οι εισφορές κοινωνικής ασφάλισης που έχουν καταβάλλει αφαιρούνται με το σωστό τρόπο και πιστώνονται στους κατάλληλους λογαριασμούς, και ότι η ασφάλεια της μελλοντικής τους σύνταξης θα αυξηθεί ως αποτέλεσμα Κοινοτικών λύσεων στον τομέα των αρχών της επένδυσης και εποπτείας των συνταξιοδοτικών ταμείων.

Συγχαίρω την Επιτροπή Ευρωπαϊκών Εποπτικών Αρχών Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων και τη συμβουλευτική της ομάδα, στις εργασίες της οποίας είχα την τιμή να συμμετέχω μέχρι το Σεπτέμβριο 2007, και συγχαίρω επίσης και τον εισηγητή, κύριο Skinner.

  Mary Lou McDonald (GUE/NGL). - Κυρία Πρόεδρε, η Έκθεση Παγκόσμιας Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας του ΔΝΤ εκτιμά ότι η οικονομική κρίση θα κοστίσει USD 4 δισεκατομμύρια. Αυτή είναι μια εκτίμηση που μπορεί να αυξηθεί. Αυτή η κρίση προκλήθηκε, όπως όλοι γνωρίζουμε, από ένα είδος «καπιταλισμού του καζίνο», διαπλεκόμενου καπιταλισμού, και του τομέα των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών που δε διεπόταν από κανονισμούς – ή από ήπιους κανονισμούς, όπως αναφέρεται ορισμένες φορές ευγενικά.

Οι επιπτώσεις όλης αυτής της κατάστασης για τους εργαζόμενους και τις οικογένειες σε όλη την Ευρώπη ήταν καταστροφικές. Μου έχει κάνει εντύπωση στη συζήτηση και στις εκθέσεις που έχουμε παρουσιάσει, ο ευγενικός τρόπος με τον οποίο αναφερόμαστε σε αυτό το σκάνδαλο. Μου έχει κάνει εντύπωση το γεγονός ότι οι ομάδες των Φιλελεύθερων και των Χριστιανοδημοκρατών ανησυχούν για τις υπέρμετρες κανονιστικές ρυθμίσεις, ή ότι ο προστατευτισμός μπορεί να μπει από την πίσω πόρτα.

Το γεγονός είναι ότι η απάντηση της ΕΕ στην οικονομική κρίση ήταν αργή και περιορισμένη. Το γεγονός είναι ότι ζητούμε προστατευτισμό και αυτοί που πρέπει να προστατευτούν είναι οι εργαζόμενοι και η πραγματική οικονομία. Δεν έχει γίνει ακόμη μια συζήτηση για το ζήτημα των θέσεων εργασίας – παρόλο που αυτό είναι που ενδιαφέρει τους πολίτες – και είμαστε, ως θεσμικό όργανο, προσκολλημένοι σε ένα σύστημα που έχει αποτύχει. Ας το αναγνωρίσουμε αυτό και ας είμαστε ριζοσπαστικοί και γενναίοι.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. ΚΡΑΤΣΑ-ΤΣΑΓΚΑΡΟΠΟΥΛΟΥ
Αντιπροέδρου

  Nils Lundgren (IND/DEM) . – (SV) Κυρία Πρόεδρε, μια παγκόσμια οικονομική κρίση συνταράσσει την παγκόσμια οικονομία και οι προτάσεις για το πώς θα αποφευχθεί η επανάληψή της έρχονται η μία μετά την άλλη. Η μεγαλύτερη ρύθμιση και εποπτεία είναι αυτά που ακούγονται περισσότερο. Φυσικά, η αφετηρία θα ήταν να αναρωτηθούμε τι δεν πήγε καλά. Επιτρέψτε μου να συνοψίσω τις αιτίες σε 50 δευτερόλεπτα.

Έχουμε έναν ακέφαλο καπιταλισμό. Οι χρηματοοικονομικές εταιρείες διοικούνται από στελέχη που μπορούν να σχεδιάσουν συστήματα, τα οποία θα τους αποφέρουν τεράστια μπόνους και συντάξεις όταν αυξηθούν τα κέρδη. Τα κέρδη μπορούν να αυξηθούν μεσοπρόθεσμα εάν η διοίκηση αυξήσει το επίπεδο κινδύνου στις εταιρείες μέσω χαμηλών ιδίων κεφαλαίων. Όταν οι κίνδυνοι εμφανιστούν, η διοίκηση έχει πάρει τα λεφτά της και οι απώλειες επωμίζονται από άλλους.

Δεν υπάρχει κίνητρο για όσους μπορούν να αλλάξουν αυτές τις πολιτικές, να το κάνουν. Οι άνθρωποι που καταθέτουν τα λεφτά τους στις τράπεζες, γνωρίζουν ότι υπάρχουν εγγυήσεις καταθέσεων. Όλοι γνωρίζουν ότι οι περισσότερες τράπεζες είναι πολύ μεγάλες για να αφεθούν να πτωχεύσουν. Θα διασωθούν από τους φορολογούμενους. Οι οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας γνωρίζουν ότι δε θα τους ανατεθεί η δουλειά εάν αμφισβητήσουν τη φερεγγυότητα των πελατών τους. Η πολιτική που ακολουθείται από τις κεντρικές τράπεζες και τα υπουργεία οικονομικών βασίζεται στην ιδέα ότι οι φούσκες δεν πρέπει να σπάνε. Γίνονται έτσι πολύ μεγάλες.

Συζητούμε λύσεις για αυτά τα προβλήματα; Όχι!

  Othmar Karas (PPE-DE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η οικονομική κρίση, η χειρότερη μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, έχει παγκόσμιες επιπτώσεις. Η αβεβαιότητα, η ανυπομονησία, η έλλειψη προστασίας και η απώλεια εμπιστοσύνης είναι απτές, όπως και τα κενά στη ρύθμιση των χρηματοοικονομικών αγορών. Ωθούμαστε από την ανάγκη υιοθέτησης κοινών Ευρωπαϊκών λύσεων και ανάληψης παγκόσμιας ηγεσίας. Η συνειδητοποίηση της ανάγκης δημιουργίας «περισσότερης Ευρώπης» καθιστά πιθανά ζητήματα που απορρίφθηκαν και αποτράπηκαν πριν από λίγους μήνες από μέλη της Επιτροπής και του Συμβουλίου όταν κλήθηκαν από το Κοινοβούλιο.

Το μοντέλο μας για κοινωνική οικονομία της αγοράς – όσο το δυνατόν περισσότερη αγορά, όση ρύθμιση χρειάζεται – παρέχει το πλαίσιο όχι μόνο για Ευρωπαϊκή αλλά και για παγκόσμια ρύθμιση. Οι δράσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι επιτυχημένες, αλλά δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί και δεν έχουν επιτευχθεί οι στόχοι μας. Συμπληρώνεται ένα ακόμη στάδιο και πρέπει να αντιμετωπιστούν ή να συμπληρωθούν χωρίς καθυστέρηση επιπλέον κεφάλαια. Η αποφασιστικότητα και το κουράγιο λήψης ρυθμιστικών δράσεων σε Ευρωπαϊκό επίπεδο είναι που οικοδομούν εμπιστοσύνη.

Αποφασίζουμε σήμερα επίσης – αρκετά καθυστερημένα – σχετικά με τη ρυθμιστική δράση για τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας. Χρειάζεται καταχώριση, χρειάζεται αυστηρός έλεγχος, χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε τα ασυμβίβαστα. Υιοθετούμε την Οδηγία Φερεγγυότητα II – κάτι που θα έπρεπε να κάνουμε ακόμη και εάν δεν υπήρχε η κρίση των κεφαλαιαγορών. Η Οδηγία για το συντονισμό του τραπεζικού τομέα αναμένεται να υιοθετηθεί το Μάιο. Πρέπει να εξαλείψουμε τα φαινόμενα κυκλικής διακύμανσης του υπάρχοντος ρυθμιστικού συστήματος μια και καλή. Πρέπει να ρυθμιστούν όχι μόνο τα αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου αλλά και οι ιδιωτικές επενδύσεις. Όλες οι πληρωμές στελεχών που έχουν ρήτρα μπόνους πρέπει να έχουν και ρήτρα ζημίας.

Δεν γίνεται τόση συζήτηση στην Ευρώπη για θέματα ευθύνης όση στις Ηνωμένες Πολιτείες, και το σύστημα Ευρωπαϊκής εποπτείας δεν είναι ακόμη έτοιμο. Πρέπει να το οργανώσουμε αυτό σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Σύστημα Κεντρικών Τραπεζών και να σπεύσουμε να λάβουμε όσο το δυνατόν περισσότερες αποφάσεις μέχρι το καλοκαίρι. Κάνω έκκληση να γίνει αυτό.

  Robert Goebbels (PSE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε , κυρίες και κύριοι, το Κοινοβούλιο πρόκειται να υιοθετήσει κανόνες που διέπουν τις διεθνείς χρηματοδοτήσεις. Αυτοί δε θα επαρκούν, καθώς εμφανώς δεν υπάρχει πολιτική βούληση ούτε στην Ευρώπη ούτε στις Ηνωμένες Πολιτείες να εξαλείψουν τις υπερβολές της καθαρής κερδοσκοπίας, όπως για παράδειγμα, τη «γυμνή ακάλυπτη πώληση» (naked short selling), την πώληση αγαθών που δεν ανήκουν καν στον πωλητή.

Η διεθνής οικονομική κρίση δεν άρχισε στο Ηνωμένο Βασίλειο. Άρχισε στις Ηνωμένες Πολιτείες και επεκτάθηκε μέσω του City στα άλλα μεγάλα οικονομικά κέντρα. Όλα αυτά τα κέντρα υποτίθεται ότι είχαν ρυθμιστεί επαρκώς. Ωστόσο στην ομάδα G20 βρέθηκαν οι ιδανικοί ένοχοι: οι φορολογικοί παράδεισοι, αληθινοί και μη.

Από το 2000 ακόμη, πρότεινα στην έκθεσή μου στο Κοινοβούλιο για τη μεταρρύθμιση της διεθνούς αρχιτεκτονικής, να εξαλειφθούν όλες οι μαύρες τρύπες στη διεθνή χρηματοδότηση, ξεκινώντας με τα αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου και τα υπόλοιπα αμιγώς κερδοσκοπικά κεφάλαια.

Η ομάδα G20 σκοπεύει να ρυθμίσει μόνο τα κερδοσκοπικά κεφάλαια που αποτελούν συστημικό κίνδυνο. Ο συστημικός κίνδυνος γίνεται εμφανής αργότερα, όταν έχει ξεσπάσει η κρίση. Στην πραγματικότητα, οι ηγετικές δυνάμεις της G20 εξαίρεσαν τα υπεράκτια κέντρα τους, τις Αγγλονορμανδικές νήσους, τις Παρθένες νήσους, το Χονγκ Κονγκ και το Μακάο, για να μην αναφερθούμε στα εσωτερικά κέντρα όπως το Ντέλαγουερ.

Όπως είπε ο Jacques Attali, στο μέλλον το Λονδίνο και η Νέα Υόρκη θα έχουν το μονοπώλιο στην κερδοσκοπία. Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: η διεθνής χρηματοδότηση θα ρυθμιστεί μόνο προς όφελος των μεγάλων χωρών. Όλα τα γουρούνια είναι ίσα, αλλά ορισμένα γουρούνια είναι πιο ίσα από άλλα.

  Andrea Losco (ALDE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, είναι σωστό να γίνεται κριτική και να τονίζονται οι καθυστερήσεις, αλλά είναι επίσης σωστό και πρόσφορο να ειπωθεί ότι σήμερα κάνουμε ένα βήμα προς τα εμπρός, και ότι εν όψει της φοβερής αυτής κρίσης, που έχει συνταράξει τις οικονομίες όλου του κόσμου, τα Ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα εισάγουν συγκεκριμένα νομοθετικά μέτρα σε σημαντικούς τομείς όπως οι οργανισμοί αξιολόγησης και οι ασφάλειες.

Πιστεύω, τουλάχιστον από όσο έχω παρακολουθήσει προσεκτικά, ότι η οδηγία για την ανάληψη και άσκηση δραστηριοτήτων ασφάλισης και αντασφάλισης είναι εξαιρετικά σημαντική. Η συμφωνία που επιτεύχθηκε in extremis με το Συμβούλιο έδωσε στην ουσία σε αυτούς τους τομείς, νέους, πιο αποτελεσματικούς κανόνες, που λαμβάνουν υπόψη τη δυναμική της πραγματικής αγοράς, πέρα από καθορισμένους τύπους.

Οι αρχές της οικονομικής αξιολόγησης και των κεφαλαιακών απαιτήσεων, αντίστοιχες με τους κινδύνους που όντως λαμβάνουν οι εταιρείες, καθώς και τα κίνητρα διαχείρισης του κινδύνου, η εναρμόνιση, η εποπτεία των εκθέσεων, η ενημέρωση του κοινού και η διαφάνεια είναι όλα σημαντικά στοιχεία προκειμένου να καταστεί ο ασφαλιστικός τομέας πιο ανταγωνιστικός και να ενδυναμωθεί η προστασία του ασφαλισμένου.

Ο τελικός συμβιβασμός έδωσε τη δυνατότητα εξεύρεσης λογικών λύσεων στα προβλήματα των πιθανών φαινομένων κυκλικής διακύμανσης των νέων κανόνων και των κανόνων διαχείρισης των επενδύσεων. Θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει φυσικά περισσότερα, αλλά πιστεύω ότι έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που μπορούμε να κάνουμε βήματα εμπρός.

  Αδάμος Αδάμου (GUE/NGL). - Κυρία Πρόεδρε, η σημερινή οικονομική κρίση φέρνει ξανά στο προσκήνιο την πάγια θέση μας για την ανάγκη ρύθμισης και όχι απορρύθμισης των συγχωνεύσεων και εγκαταστάσεων των πολυεθνικών και άλλων επιχειρήσεων, για την ανάγκη αλλαγής της αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας, την ανάγκη παρέμβασης για τη μη δημιουργία μονοπωλίων και Καρτέλ που, ανάμεσα στα άλλα, χειραγωγούν την αγορά, καθορίζουν τις τιμές, απολύουν και έχουν ως μόνο στόχο το κέρδος.

Οι πολίτες διαπιστώνουν τα αποτελέσματα μιας ανάπτυξης χωρίς κοινωνικό χαρακτήρα που, αντί να δημιουργεί μόνιμες θέσεις εργασίας, στοχεύει στην περαιτέρω συγκέντρωση πλούτου και ισχύος στα χέρια των λίγων. Η απελευθέρωση των χρηματοοικονομικών αγορών, που είναι πάγια θέση της Δεξιάς και άλλων, οδήγησε σε βαθύ οικονομικό πλήγμα που επηρεάζει τους λαούς άμεσα.

Επειδή μέχρι πριν ένα χρόνο οι πολιτικοί καθοδηγητές των απορρυθμίσεων και πολέμιοι των κρατικών ρυθμίσεων περηφανεύονταν για την κατάσταση των οικονομιών, επιτρέψτε μου να θυμίσω ότι αυτές ακριβώς οι πολιτικές οδήγησαν σε κύματα φτώχειας και ανισοτήτων, σε αρνητική ανάπτυξη της οικονομίας, στην αισχροκέρδεια των εταιρειών τροφίμων με κέρδη της τάξης των 40 δισ. εκάστης, κατά το 2008.

Το μήνυμα όμως θα δοθεί από τους πολίτες, σ' αυτούς που δημιούργησαν την κρίση και, παράλληλα, τις ανισότητες.

  Johannes Blokland (IND/DEM). - (NL) Τώρα που οι κεντρικές τράπεζες της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών προβλέπουν τα πρώτα σημάδια οικονομικής ανάκαμψης, είναι σημαντικό να μην αμφιταλαντευτούμε για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών αποτροπής ενός παρόμοιου σεναρίου.

Ο ρόλος των οργανισμών αξιολόγησης στην πιστωτική κρίση είναι σημαντικός, καθώς οι επενδυτές εμπιστεύονται τυφλά τις συμβουλές αυτών των οργανισμών χωρίς να συμβουλεύονται τρίτους. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι γιατί οι αξιολογήσεις δεν προσαρμόστηκαν επαρκώς σε μια μεταβαλλόμενη αγορά – λόγοι που δεν μπορούν όλοι να αποτραπούν εισάγοντας νέους κανόνες. Η εισαγωγή απαίτησης άδειας εξασκήσεως επαγγέλματος στην Ευρωπαϊκή Ένωση για διενέργεια δραστηριοτήτων αξιολόγησης αποτελεί μια καλή αρχή, αλλά δεδομένου του παγκόσμιου χαρακτήρα της αγοράς, είναι μόνο μια αρχή.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να εναρμονίσει άμεσα τις κατευθυντήριες γραμμές με τρίτες χώρες, για αυτό το λόγο θα ήταν προτιμότερο να υιοθετηθεί μια κεντρική προσέγγιση στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε αυτό τον τομέα. Είναι σαφές ότι χρειάζονται περισσότερα για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στις κεφαλαιαγορές. Ας κάνουμε έτσι μια αρχή με νέες οικονομικές ηθικές αρχές.

  Werner Langen (PPE-DE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, σήμερα, βλέπουμε να παρουσιάζονται οι πρώτες νομοθετικές προτάσεις από τη δέσμη μέτρων για τις κεφαλαιαγορές. Η Φερεγγυότητα II αναμενόταν από καιρό: θα ήθελα να το αντιπαρέλθω. Οι διαπραγματεύσεις σε αυτό το θέμα ήταν πολύ καλές, τα αποτελέσματα ήταν χρήσιμα, και θα παρέχουμε τη στήριξή μας.

Στην περίπτωση των οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, έχει προκύψει ένα πρόβλημα που μπορεί να χαρακτηριστεί ως περίπτωση αποτυχίας της αγοράς και της πολιτικής. Για χρόνια, το Κοινοβούλιο καλούσε την Επιτροπή να παρουσιάσει προτάσεις για διάφορα ζητήματα των αιτιών της κρίσης των κεφαλαιαγορών, οι οποίες αναμένονταν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό που διαπραγματεύτηκε ο κύριος Gauzès είναι χρήσιμο. Καθορίζει ανεξάρτητα κριτήρια και νέες εποπτικές δομές και έχει όντως τη δυνατότητα επίλυσης των συγκρούσεων συμβουλευτικών και αξιολογικών συμφερόντων και αύξησης της διαφάνειας. Είναι μία πολύ καλή πρόταση.

Φυσικά δεν αρκεί αυτό. Θυμάμαι τη συζήτηση εδώ στο Σώμα με τον Βρετανό Πρωθυπουργό Tony Blair, ο οποίος μιλούσε σαν να είχε τη λύση πριν τη Διάσκεψη Κορυφής της ομάδας G20 στο Λονδίνο. Γεγονός είναι ότι, τα τελευταία 10 χρόνια, υπήρξαν αρνήσεις ακόμη και από τους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης – ιδιαίτερα από το Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή – για ρύθμιση ορισμένων θεμάτων με ένα τρόπο που θα έπρεπε να είναι προφανής. Αυτά δεν ήταν νέα φαινόμενα· η φούσκα είχε γίνει πολύ μεγάλη. Η πρόκληση τώρα είναι να υπάρξει πρόοδος με τους λογιστικούς κανόνες – όπως ανέφερε ο Επίτροπος σε σχέση με την αξιολόγηση των στελεχών και τα μπόνους. Είναι απαράδεκτο να μην υπάρχει ρύθμιση σε αυτό τον τομέα. Επιπλέον, πρέπει να επιλύσουμε το ζήτημα του κεφαλαίου – της τιτλοποίησης για παράδειγμα – μέχρι το τέλος Μαΐου, και να βρεθεί επίσης μια λύση σχετικά με τις Ευρωπαϊκές εποπτικές δομές και γενικά την έκθεση de Larosière.

Δεν μπορούμε να περιμένουμε τις Ηνωμένες Πολιτείες σε όλα τα ζητήματα. Ας προχωρήσουμε όπως κάναμε με τη δέσμη μέτρων σχετικά με την ενέργεια και τις κλιματικές αλλαγές: ας ηγηθούμε εμείς οι Ευρωπαίοι και να παρουσιάσουμε στον κόσμο ένα χρήσιμο πλαίσιο. Τότε θα έχουμε συμβάλλει στην αντιμετώπιση της κρίσης.

  Ieke van den Burg (PSE). - (NL) Επιτρέψτε μου να κάνω ορισμένα προκαταρκτικά σχόλια. Θα ήθελα να πω ότι παρακολούθησα έκπληκτος όλες τις ομιλίες που εκφωνήθηκαν από Μέλη του Κοινοβουλίου σχετικά με την ηγεσία και την αντιμετώπιση του καπιταλισμού. Όλοι αυτοί είναι Μέλη που δεν είδαμε ποτέ όταν κάναμε τις προκαταρκτικές διεργασίες για να προσανατολίσουμε το κεφάλαιο προς τη σωστή κατεύθυνση.

Ήμουν σκιώδης εισηγητής στην έκθεση της κυρίας Weber, η οποία συμμετείχε στις προκαταρκτικές διεργασίες ενός φακέλου που αφορά τον εκσυγχρονισμό, την απλοποίηση και την ελάφρυνση του βάρους των επιχειρήσεων όσον αφορά τους Ευρωπαϊκούς κανόνες και κανονισμούς. Ο φάκελος αυτός αποτελούσε μέρος μιας ευρύτερης δέσμης μέτρων διατάξεων υπέρτερης ισχύος, και θα ήθελα να τονίσω ότι αυτή η υπέρτερη ισχύς δεν αφορά απλά την έλλειψη ρύθμισης ή την ελάφρυνση του βάρους, αλλά αφορά και την επαρκή αντιμετώπιση, πιο ευέλικτα και πιο δυναμικά, των εξελίξεων με σαφείς αρμοδιότητες ακόμη και για τις εμπλεκόμενες εποπτικές αρχές.

Ως προς αυτό, θα ήθελα να πω δυο λόγια που έχουν πράγματι σχέση με τους άλλους δύο φακέλους που συζητούνται σήμερα. Καταρχάς, δεν ωφελεί να προσπαθούμε να λύσουμε τα προβλήματα του χθες. Αντιθέτως, πρέπει να προβλέπουμε τι θα γίνει στο μέλλον και να δημιουργούμε διαδικασίες που θα μας επιτρέπουν να αντιδρούμε επαρκώς στις δυναμικές εξελίξεις και τις καινοτομίες. Για αυτό ακριβώς το λόγο δημιουργήσαμε ένα τέτοιο μηχανισμό στη διαδικασία Lamfalussy, που αναπτύχθηκε πρόσφατα.

Δεύτερο, πρέπει να εξετάσουμε το επίπεδο που βρίσκεται υπό εξέταση. Οι παράγοντες της αγοράς υπερβαίνουν τα σύνορα και κινούνται σε διεθνές επίπεδο. Έτσι, δεν ωφελεί να παραπλανούμαστε και να πιστεύουμε ότι αυτοί οι παράγοντες μπορούν να ελεγχθούν από μικρές εθνικές εποπτικές αρχές. Αυτοί οι παράγοντες που κυριαρχούν στην αγορά, πρέπει να αντιμετωπιστούν σε Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό σημαίνει, κατά τη γνώμη μου, ότι πρέπει να υπάρξουν οι αρμοδιότητες σε αυτό το επίπεδο, ώστε να καταστεί δυνατή η άμεση εποπτεία.

Όπως συμβαίνει, οι οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας το έλαβαν υπόψη αυτό. Η αρχική πρόθεση του Κοινοβουλίου ήταν να αναθέσει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ρυθμιστικών Αρχών των Αγορών Κινητών Αξιών (CESR) την καταχώριση, αλλά δυστυχώς, δεν ευδοκίμησε λόγω της διελκυστίνδας που αναπόφευκτα θα επακολουθούσε μεταξύ των μεγάλων χωρών και των ισχυρών οικονομικών κέντρων προκειμένου να προσελκύσουν εκεί τα κεντρικά γραφεία και να μπορούν να παίζουν πρωτεύοντα ρόλο εκεί, σε μία προσπάθεια να θέσουν τους μεγάλους οργανισμούς αξιολόγησης υπό την επιρροή τους. Αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι λυπηρό. Θα προτιμούσα να είχε γίνει εξαρχής σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.

Το ίδιο σενάριο επαναλήφθηκε και στην υπόθεση Φερεγγυότητα II. Η αποφασιστική δράση έλειπε επίσης και όταν ανατέθηκαν αρμοδιότητες σε μια προσπάθεια να υπάρξουν δεσμευτικές δηλώσεις σε Ευρωπαϊκό επίπεδο στην περίπτωση αποτυχίας των εποπτικών αρχών για επίτευξη συμφωνίας. Αυτός σημαίνει επίσης ότι οι εξωτερικές εποπτικές αρχές αρνούνται να μεταβιβάσουν αρμοδιότητες σε εποπτικές αρχές που παίζουν πρωτεύοντα ρόλο. Παρόλο που αυτό είναι λυπηρό, υπάρχει πρόβλεψη, και μάλιστα στο σημείο 25 της αιτιολογικής σκέψης, για εμάς, ως Κοινοβούλιο, να υποδείξουμε σαφώς ότι, τον επόμενο χρόνο, πρέπει να προσπαθήσουμε να βελτιωθούμε και να ενδυναμώσουμε αυτή τη διάσταση με βάση τις προτάσεις Larosière.

  Olle Schmidt (ALDE). - (SV) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, η οικονομική κρίση έχει δείξει ότι εμείς στην Ευρώπη πρέπει να μπορούμε να δρούμε από κοινού. Πρέπει να είμαστε ευτυχείς για το ότι η Ευρώπη είχε, και εξακολουθεί να έχει, το ευρώ, αντί για 16 διαφορετικά νομίσματα. Αυτό μετρίασε τις δύσκολες περιόδους. Μόνο όταν συναντήθηκαν το προηγούμενο φθινόπωρο στο Παρίσι οι χώρες της ευρωζώνης, μπόρεσε να σταθεροποιηθεί η κρίση και να ξεκινήσει η ανάκαμψη. Έπειτα από αυτό, οι παγκόσμιες προσπάθειες συνεχίστηκαν με τη Διάσκεψη Κορυφής της ομάδας G20, που αποτέλεσε την αρχή μιας νέας πορείας – ενός κόσμου όπου τα μεγάλα κράτη του κόσμου πραγματοποιούν συναντήσεις με ίσους όρους.

Πρέπει να διασφαλίσουμε τώρα ότι θα είμαστε καλύτερα εξοπλισμένοι την επόμενη φορά που θα υπάρξει κρίση. Οι οδηγίες που συζητούνται σήμερα είναι σημαντικές και, κατά τη γνώμη μου, ισορροπημένες. Χρειαζόμαστε μεγαλύτερη διαφάνεια στην αγορά, μεγαλύτερες ευκαιρίες διασυνοριακής δράσης και βελτιωμένη εποπτεία. Πρέπει επίσης να καταπολεμήσουμε τον προστατευτισμό και, κατά τη γνώμη μου, να στηρίξουμε τις ελεύθερες συναλλαγές. Πρέπει επίσης να περιορίσουμε την ανάληψη κινδύνων και να θέσουμε ένα τέλος στις υπερβολές. Η ελεύθερη αγορά χρειάζεται επίσης τα όρια και τους κανόνες της. Ως Φιλελεύθερος, μπορώ επίσης να συμφωνήσω με αυτό φυσικά. Ωστόσο, πρέπει να προσέξουμε να μην υπάρξει υπερβολική ρύθμιση, που είναι επίσης ένας κίνδυνος υπό τις υπάρχουσες συνθήκες. Ας μην ξεχνάμε ότι η οικονομία της αγοράς δημιουργεί ευημερία.

  Bernard Wojciechowski (IND/DEM). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, στην αρχή του μήνα ειπώθηκε ότι έχουν ληφθεί όλα τα διορθωτικά μέτρα για την οικονομική κρίση. Ο προϋπολογισμός του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου θα αυξηθεί κατά USD 500 δισεκατομμύρια, που σημαίνει ότι θα τριπλασιαστεί. Η Παγκόσμια Τράπεζα θα γίνει πλουσιότερη κατά USD 100 δισεκατομμύρια, και έχουν αποταμιευθεί USD 250 δισεκατομμύρια για την επιχορήγηση του διεθνούς εμπορίου. Θα υπάρξει μια θεωρητικά πιο αυστηρή εποπτεία της κεφαλαιαγοράς και έλεγχος των φορολογικών παραδείσων και των μισθών των τραπεζιτών. Ο Πρόεδρος Obama είπε ότι η πρόσφατη Διάσκεψη Κορυφής της ομάδας G20 θα αποτελέσει μια αποφασιστική καμπή για το στόχο της παγκόσμιας οικονομικής ανάκαμψης.

Γενικά, δεν υπάρχει ίσως λόγος ανησυχίας, εκτός ίσως από μία εξαίρεση. Γιατί περίμεναν τόσο πολύ οι παγκόσμιοι ηγέτες για να εισηγηθούν το περίτεχνο σχέδιο στήριξής τους για έκτακτες περιπτώσεις, και γιατί δεν καταδέχτηκαν να ασχοληθούν με την παγκόσμια οικονομική ανάκαμψη νωρίτερα; Δεν είχαν αυτό το τρισεκατομμύριο; Το θεμελιώδες ερώτημα είναι έτσι, από πού προήλθε αυτό το τρισεκατομμύριο; Από την πώληση 400 τόνων χρυσού; Φαίνεται ότι στα επίσημα ανακοινωθέντα, δεν αναφέρεται ούτε λέξη για αυτό το ζήτημα. Ίσως τα λεφτά προήλθαν από δάνειο κάποιας τράπεζας; Εφόσον τώρα θα υπάρξει ανάκαμψη — και εδώ απευθύνω το αίτημά μου στον κύριο Barroso και τον κύριο Topolánek — ίσως οι ηγέτες συγκαλέσουν και μια άλλη συνάντηση και προσθέσουν ένα ακόμη τρισεκατομμύριο, έτσι ώστε να υπάρξει μια γρήγορη ανάκαμψη.

  Μαργαρίτης Σχοινάς (PPE-DE). - Κύρια Πρόεδρε, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι στην Ευρώπη πληρώνουμε σήμερα τις συνέπειες ενός άναρχου, εκκεντρικού αμερικανικού, αγγλοσαξονικού μοντέλου οργάνωσης των χρηματοπιστωτικών αγορών, που έμαθε να λειτουργεί χωρίς κανόνες, χωρίς εποπτεία, χωρίς δημοκρατική λογοδοσία και, φυσικά, επιμόλυνε την παγκόσμια και την ευρωπαϊκή οικονομία.

Με τα κείμενα που συζητάμε σήμερα και θα ψηφίσουμε αύριο, χτίζουμε εδώ στην Ευρώπη μια ασπίδα προστασίας για τον πολίτη. Μια ασπίδα προστασίας που θα τον εξασφαλίσει απέναντι σ' αυτό το παράδοξο που ζούμε σήμερα: οι ροές χρήματος να είναι υπερεθνικές και οι κανόνες εποπτείας και λογοδοσίας, όπου αυτές υπάρχουν, να είναι εθνικές.

Η Ευρώπη λοιπόν αντιδρά, έστω αργά αλλά αντιδρά κάλιο αργά παρά ποτέ. Αυτό βέβαια αφήνει δύο μεγάλα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν. Το πρώτο ερώτημα είναι: γιατί χρειάστηκε να ζήσουμε την κρίση για να αντιδράσουμε; Γιατί χρειάστηκε να περιμένουμε να συμβούν όλα αυτά, για να έχουμε κανόνες; Την απάντηση θα την δώσουν οι πολίτες, ανταμείβοντας αυτούς που ζητούσαν νομοθεσία, και τιμωρώντας αυτούς που ήθελαν να μας πείσουν ότι η αυτορρύθμιση είναι η λύση σε όλα τα κακά που ζούμε σήμερα.

Η δεύτερη ερώτηση είναι εάν αυτά τα κείμενα που συζητάμε σήμερα, θα είναι τα μόνα ή θα υπάρξει μια συνολική εποπτεία, μια συνολική αναθεώρηση του νομοθετικού και ρυθμιστικού πλαισίου. Την απάντηση σε αυτή τη δεύτερη ερώτηση θα την δώσουμε εμείς διότι, ως συν-νομοθέτες, θα ασκήσουμε πίεση ώστε να μη μείνουμε μόνο στην έκθεση Gauzès για τους οργανισμούς αποτίμησης της αξιοληπτικής ικανότητας που δεν είδαν το παγόβουνο να πλησιάζει τον Τιτανικό και έτσι δημιουργήθηκε αυτό που δημιουργήθηκε, αλλά είδαν όμως πολύ γρήγορα ότι ορισμένες χώρες-μέλη έπρεπε να υποβιβασθούν επειδή δεν έχουν ‘δήθεν’ επαρκή αξιοληπτική ικανότητα.

Αυτά όλα πρέπει να τα εξετάσουμε και να τα διαρθρώσουμε από την αρχή: τίποτα δεν θα παραμείνει ίδιο στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετά τη σημερινή κρίση.

  Manuel Medina Ortega (PSE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, θα αναφερθώ μόνο στην έκθεση της κυρίας Weber σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση των Οδηγιών του Συμβουλίου 77/91/ΕΟΚ, 78/855/ΕΟΚ, 82/891/ΕΟΚ και της Οδηγίας 2005/56/ΕΚ σχετικά με τις απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων και τεκμηρίωσης σε περίπτωση συγχωνεύσεων και διασπάσεων.

Βρισκόμαστε στη διαδικασία απλοποίησης των διοικητικών διαδικασιών. Η θέση μας είναι υπέρ των προτάσεων της Επιτροπής που εισάγουν κάποιες αλλαγές, αλλά έχουμε συμπεριλάβει και ορισμένες τροπολογίες που έχουν υποβληθεί από σχεδόν όλες τις πολιτικές ομάδες και τις οποίες, φυσικά, έχω στηρίξει, καθώς καθιστούν δυνατή την απλοποίηση των ζητημάτων.

Αναφερόμαστε φυσικά, σε μια πολύ σημαντική αλλαγή, η οποία είναι η εξάλειψη της τεκμηρίωσης, η εισαγωγή ιστοσελίδων και παραπομπών σε ιστοσελίδες, η εξάλειψη απαιτήσεων για εμπειρογνώμονες και άλλα είδη απαιτήσεων που μέχρι σήμερα είναι υποχρεωτικά, τα οποία θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μία αρκετά σημαντική μείωση στο κόστος και στο χρόνο, παρέχοντας παράλληλα εγγυήσεις τόσο στους πιστωτές όσο και, για παράδειγμα, στους εργαζόμενους στην επιχείρηση και σε άλλα άτομα που έχουν πρόσβαση εκεί.

Πιστεύω ότι οι προτάσεις που μας έγιναν από την Επιτροπή είναι αρκετά θετικές και ότι οι προτάσεις για την τροποποίηση του κειμένου που υποβάλλουμε υιοθετούν την ίδια προσέγγιση, τη διασφάλιση της ανεξαρτησίας, πάνω από όλα στην περίπτωση της χρήσης ιστοσελίδων και της ανάγκης παραπομπών, σε άλλες ιστοσελίδες που χρησιμοποιούνται, οποιασδήποτε πληροφορίας σε αυτές τις ιστοσελίδες, έτσι ώστε η χρήση να μην είναι περίπλοκη και να υπάρχουν επαρκείς επιπλέον πληροφορίες.

Εν ολίγοις, κυρία Πρόεδρε, πιστεύω ότι το Κοινοβούλιο θα μπορέσει να εγκρίνει αυτή την πρόταση οδηγίας με σημαντική πλειοψηφία και το κείμενο που θα προκύψει θα είναι καλύτερο από το κείμενο που μας υποβλήθηκε αρχικά από την Επιτροπή.

  Margarita Starkevičiūtė (ALDE). – (LT) Μπορούμε να δούμε από τα τρέχοντα γεγονότα, την επιρροή που έχουν οι μεγάλοι χρηματοοικονομικοί όμιλοι και τα λάθη που κάνουν, στην πραγματική οικονομία, ειδικά στις οικονομίες των μικρών χωρών. Συνεπώς, τα κείμενα που παρουσιάζονται πρέπει να δημιουργήσουν ένα νομικό πλαίσιο για τη διαχείριση δύο κύριων διαδικασιών: καταρχάς, την εναρμόνιση της ελεύθερης κυκλοφορίας κυκλικής διακύμανσης του κεφαλαίου εντός ενός χρηματοοικονομικού ομίλου με την ανάγκη διασφάλισης της ρευστότητας της πραγματικής οικονομίας και της μακροοικονομικής σταθερότητας κατά τη διάρκεια της οικονομικής ύφεσης· δεύτερο, τη βοήθεια στον επιμερισμό ευθυνών μεταξύ των εγχώριων και των εξωτερικών εποπτικών ιδρυμάτων, για τη διασφάλιση της ορθότητας των δραστηριοτήτων ενός χρηματοοικονομικού ομίλου, και την αποσαφήνιση του ποιος θα καλύψει τις απώλειες σε περίπτωση που γίνουν λάθη.

Πρέπει να ειπωθεί ότι το κείμενο που παρουσιάζεται αποτελεί μόνο το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, και θα ήθελα να τονίσω ότι αυτά τα προβλήματα δε θα επιλυθούν εάν δεν αξιολογηθεί η επίπτωση των νόμων του ανταγωνισμού στις δραστηριότητες των χρηματοοικονομικών ομίλων. Πάντα ξεχνούμε αυτή την πλευρά και πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα της νέας θητείας του Κοινοβουλίου.

  Sirpa Pietikäinen (PPE-DE). - Κυρία Πρόεδρε, πιστεύω ότι αυτή η δέσμη μέτρων, που αποτελεί μέρος των μέτρων για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, είναι αρκετά καλή όσον αφορά τη Φερεγγυότητα II και τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας και θα έχει ως αποτέλεσμα καλές συμβιβαστικές προτάσεις και αποτελέσματα.

Παρόλα αυτά, εξετάζοντας τις μελλοντικές δράσεις, θα ήθελα να αναφερθώ σε τρία ζητήματα. Καταρχάς, θα ήθελα η Ευρωπαϊκή Ένωση να είναι πιο φιλόδοξη και δραστήρια σε παγκόσμιο επίπεδο. Παρόλο που τα αποτελέσματα της Διάσκεψης Κορυφής της ομάδας G20 αποτελούν βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση, παραμένουν πολύ μετριοπαθή και απέχουν από έναν κατάλληλο, παγκόσμιο, συμβατικό κανονισμό, τόσο ως προς τα κεφάλαια και τα διαφορετικά χρηματοδοτικά μέσα, όσο και ως προς τον κανονισμό.

Δεύτερο, όσον αφορά την έκθεση de Larosière και τις δράσεις μας, πιστεύω ότι το αποτέλεσμα της έκθεσης αυτής ήταν αρκετά καλό, ειδικότερα ως προς την εποπτεία και την ανάλυση του συστηματικού κινδύνου σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Θα ήθελα όμως να τονίσω δύο κινδύνους σε αυτό το σημείο. Καταρχάς, σχετικά με την εποπτεία σε μικροοικονομικό επίπεδο: πιστεύω ότι η πρόταση αυτή, που θα συνεχίσει να βασίζεται εν πολλοίς σε συνεργασία αντί μιας κεντρικής Ευρωπαϊκής διάστασης, έχει πολύ σοβαρά προβλήματα. Κατά δεύτερο, από ότι έχουμε ήδη ακούσει για την προετοιμασία της Επιτροπής σχετικά με τα επιχειρηματικά κεφάλαια και τα αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου, υπάρχουν αρκετές ελπίδες και προσδοκίες.

Έτσι, εάν επιθυμούμε πραγματικά να είμαστε αποτελεσματικοί σε αυτό το επίπεδο παγκοσμίως, θα πρέπει να προετοιμαστούμε κατάλληλα, και θα ήθελα να δω μια καλύτερη και πιο φιλόδοξη προσέγγιση από την Επιτροπή σε αυτό τον τομέα.

  Antolín Sánchez Presedo (PSE). - (ES) Κυρία Πρόεδρε, η δέσμη μέτρων για τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, την ασφάλιση και τις συγχωνεύσεις και διαχωρισμούς των εταιρειών, αποτελεί ένα πρώτο βήμα για την αύξηση της εμπιστοσύνης και της αποτελεσματικότητας των κεφαλαιαγορών. Συμβαδίζει με τις αρχές που υιοθετεί η Ευρωπαϊκή Ένωση και η ομάδα G20 για την ενίσχυση της διαφάνειας, την υπευθυνότητα και την ακεραιότητα στις κεφαλαιαγορές και θέτει την Ευρωπαϊκή Ένωση σε διεθνή ηγετική θέση. Για αυτό το λόγο, στηρίζω τα μέτρα, παρόλο που θα πρέπει να κάνουμε και περαιτέρω βήματα.

Τα ελαττώματα των οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας είναι μία από τις αιτίες της οικονομικής κρίσης: η αυτό-ρύθμιση δεν αρκεί. Η ρύθμιση παίζει ένα σημαντικό ρόλο στην καταχώριση, την υπευθυνότητα και τον έλεγχο των οργανισμών, την αντιμετώπιση των συγκρούσεων συμφερόντων, τη βελτίωση των εργασιακών μεθόδων και την ποιότητα των διαφόρων ειδών τίτλων, συμπεριλαμβανομένων και από χώρες εκτός ΕΕ. Δεν έχουν ακόμη αντιμετωπιστεί τα ζητήματα μιας μελλοντικής αναθεώρησης του συστήματος πληρωμών και της δημιουργίας ενός Ευρωπαϊκού δημόσιου οργανισμού.

Η οδηγία για τη φερεγγυότητα κωδικοποιεί όλο το υπάρχων κεκτημένο ως προς την ιδιωτική ασφάλιση και ενσωματώνει τις τεχνικές εξελίξεις για τη βελτιωμένη διαχείριση κινδύνου που θα δώσει ώθηση στην καινοτομία, θα βελτιώσει τη χρήση των πόρων και θα αυξήσει την προστασία των ασφαλισμένων προσώπων και την χρηματοοικονομική σταθερότητα του τομέα. Το νέο πλαίσιο για την εποπτεία των ασφαλιστικών ομίλων υιοθετεί μια προσεκτική γραμμή, ανοιχτή σε επιπλέον εξέλιξη. Η δημιουργία εποπτικών σωμάτων αποτελεί ένα βήμα προς τα εμπρός στη διαδικασία ολοκλήρωσης και ενδυνάμωσης της Ευρωπαϊκής χρηματοοικονομικής εποπτείας, η οποία πρέπει να συνεχίσει να εξελίσσεται και να αποτελέσει ένα παγκόσμιο πρότυπο. Το Κοινοβούλιο θα ελέγχει και θα προωθεί την εξέλιξή της.

Τέλος, η τροπολογία διαφόρων οδηγιών σχετικά με τις απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων και τεκμηρίωσης σε περίπτωση συγχωνεύσεων και διασπάσεων, αποτελεί μια μορφή νομοθετικής απλούστευσης, και τονίζει το γεγονός ότι ο στόχος της μείωσης των βαρών των επιχειρήσεων κατά 25% μπορεί να συνδυαστεί πολύ καλά με την ενδυνάμωση των δικαιωμάτων του κοινού και των μετόχων, εφ’ όσον χρησιμοποιούνται τεχνολογίες πληροφόρησης και επικοινωνίας.

  Daniel Dăianu (ALDE). - Κυρία Πρόεδρε, χαίρομαι που, τελικά, επικράτησε η κοινή λογική στο Κοινοβούλιο και την Επιτροπή σχετικά με τις αιτίες της οικονομικής κρίσης. Οι άνθρωποι έχουν καταλάβει ότι η κρίση αυτή δεν είναι κυκλικής φύσης και ότι χρειάζεται επειγόντως μια λεπτομερής επιθεώρηση του κανονισμού και της εποπτείας των κεφαλαιαγορών. Η έκθεση της ομάδας de Larosière καθώς και η έκθεση Turner, το έχουν καταστήσει σαφές. Αυτές οι εκθέσεις κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος με την έκθεση παρακολούθησης Lamfalussy του Κοινοβουλίου.

Τα θέματα που συζητούνται σήμερα πρέπει να αντιμετωπιστούν υπό το ίδιο πρίσμα. Δυστυχώς, οι οικονομίες μας θα υποφέρουν για λίγο καιρό ακόμη, λόγω και των δημόσιων προϋπολογισμών και, πιθανώς, μελλοντικές πληθωριστικές τάσεις εξαιτίας των προσπαθειών που γίνονται για να διορθωθεί η αρνητική αυτή κατάσταση. Ας ελπίσουμε ότι θα διδαχθούμε περισσότερα αυτή τη φορά από ότι στις προηγούμενες κρίσεις.

  Klaus-Heiner Lehne (PPE-DE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, αυτή είναι μια πραγματικά ενδιαφέρουσα, καλή συζήτηση – για τον απλό λόγο ότι, κοιτώντας τις εκθέσεις, συνδυάζουμε δύο πλευρές που καταρχάς, δε φαίνεται να συνδέονται άμεσα αλλά συνδέονται με τρόπους αντιμετώπισης της κρίσης και αναζωογόνησης της οικονομίας.

Ήμουν σκιώδης εισηγητής στην Επιτροπή Νομικών Θεμάτων για την έκθεση Weber, για την οποία θα ήθελα καταρχάς να συγχαρώ θερμά την κυρία Weber. Η έκθεση Weber δεν αφορά τη διαχείριση της κρίσης με την παραδοσιακή έννοια, αλλά την απλοποίηση του εταιρικού δικαίου και τη βοήθεια μείωσης της γραφειοκρατίας και της εξάλειψης των επιβαρύνσεων των επιχειρήσεων. Αυτό, ερχόμενο στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, στο τέλος της κοινοβουλευτικής θητείας, αποδεικνύει ξεκάθαρα και αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα του χειρισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για αυτό το συγκεκριμένο ζήτημα και των προσπαθειών περαιτέρω ανάπτυξης του εταιρικού δικαίου προς όφελος των εταιρειών – κάτι που χαιρετίζω θερμά.

Καθώς αυτή η συζήτηση αποτελεί επίσης μια ευκαιρία να ειπωθεί κάτι σχετικά με τη νομοθεσία των κεφαλαιαγορών γενικά, πρέπει να τονιστεί ότι το γεγονός ότι εμείς στο Κοινοβούλιο επιτυγχάνουμε σήμερα αποτελέσματα και ολοκληρώνουμε τις διαδικασίες σε πρώτη ανάγνωση για την πρώτη δέσμη μέτρων για τις κεφαλαιαγορές, στέλνει επίσης ένα μήνυμα στο τέλος της κοινοβουλευτικής αυτής θητείας. Πιστεύω ότι αυτό επίσης είναι σημαντικό.

Παρόλα αυτά, θα ήθελα να επισημάνω ότι η δεύτερη δέσμη μέτρων – η οποία φυσικά βρίσκεται σε στάδιο προετοιμασίας αυτή τη στιγμή από την Επιτροπή – θα έρθει καθυστερημένα για αυτή την κοινοβουλευτική θητεία. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για αυτό. Όπως θα θυμόσαστε, έχουμε όντως συζητήσει τη ρύθμιση ορισμένων τομέων των κεφαλαιαγορών στο παρελθόν, και συγκεκριμένα στις επιτροπές του Σώματος και σε διάφορες περιπτώσεις στην ολομέλεια, αλλά πάντα συναντούσε μαζική αντίδραση. Υπήρξε αντίδραση από το Συμβούλιο. Ο σοσιαλιστής Βρετανός Πρωθυπουργός, Gordon Brown, αρνούταν για πολύ καιρό να αναγνωρίσει κάποια γεγονότα.

Υπήρξε επίσης αντίδραση από την Επιτροπή – η οποία επί μακρόν αντιστεκόταν στα αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου και σε άλλους τομείς – και από αυτό το Σώμα. Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων, όταν κλήθηκε να εφαρμόσει νομοθετικές εκθέσεις πρωτοβουλίας, απέρριπτε αυτή την πρόταση για μεγάλο χρονικό διάστημα επικαλούμενος μια ανώφελη διαμάχη σχετικά με τις αρμοδιότητες. Χαίρομαι που όλοι αντιλήφθηκαν την ουσία του ζητήματος. Ο Επίτροπος McCreevy επιβάλει κανονισμούς για τα αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου, η κυρία Berès επιτρέπει τις εκθέσεις πρωτοβουλίας και ο Gordon Brown έχει επίσης αλλάξει απόψεις. Αυτό αποτελεί μια θετική εξέλιξη, μια εξέλιξη που η ομάδα μου και εγώ χαιρετίζουμε θερμά.

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, η ομιλία μου θα έχει σχέση με την έκθεση για τους οργανισμούς αξιολόγησης, και θα ξεκινήσω με μια έκφραση ευγνωμοσύνης προς το φίλο μου, κύριο Gauzès, ο οποίος έδρασε με ικανότητα, νηφαλιότητα και ρεαλισμό.

Ωστόσο, διακινδυνεύοντας να βγω λίγο εκτός θέματος, κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να αναφερθώ στο πρόβλημα της αξιολόγησης των κρατών. Σε αυτή την κρίση που βιώνουμε, τα κράτη έχουν αναδειχθεί σε σημαντικούς χρηματοοικονομικούς φορείς εν όψει της πιθανής κατάρρευσης του χρηματοοικονομικού τομέα.

Έχουν αναλάβει εγγυήσεις, έχουν χρέη, μετοχικά ενδιαφέροντα, και για αυτό αναρωτιέμαι κατά πόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να προτείνει, ως μέρος της νέας παγκόσμιας ρύθμισης του καπιταλισμού, τη δημιουργία ενός παγκόσμιου δημόσιου οργανισμού αξιολόγησης κρατών, ένα ανεξάρτητο σώμα που θα υπαγόταν στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και θα έδινε τη δυνατότητα στους πολίτες να έχουν μια ιδέα, μέσω αυτών των αξιολογήσεων, για την ποιότητα της χρηματοδότησης των κρατών, που επαναλαμβάνω έχουν καταστεί σημαντικοί χρηματοοικονομικοί φορείς.

  Kurt Joachim Lauk (PPE-DE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, τρία σύντομα σημεία είναι σημαντικά, κατά τη γνώμη μου. Καταρχάς, έχουμε επιτύχει μια ισχυρή συναίνεση για την ανάγκη υποβολής όλων των χρηματοοικονομικών ιδρυμάτων, χωρίς εξαίρεση, σε ρύθμιση στο μέλλον. Η Επιτροπή έχει τώρα τη δυνατότητα, λίγο-λίγο, να προωθήσει προτάσεις που θα περιλαμβάνουν όλους τους φορείς – κάτι που είναι απολύτως απαραίτητο.

Δεύτερο, πρέπει να εξετάσουμε τον τρόπο ανάπτυξης των Ευρωπαϊκών χρηματοοικονομικών εποπτικών αρχών που είναι αναγκαίοι και να τους έχουμε υπό τον έλεγχό μας, και να μειώσουμε σημαντικά την εξάρτησή μας – είτε επίσημη είτε ανεπίσημη – από τα ρυθμιστικά θεσμικά όργανα των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς γνωρίζουμε ότι υπήρξαν τεράστια αποτυχία.

Το τρίτο σημείο είναι το γεγονός ότι εκφράζω την ανησυχία μου για τις οικονομικές εξελίξεις στην ευρύτερη ζώνη του ευρώ γενικά, καθώς τα περιθώρια (spread) και ο δανεισμός μεταξύ των διαφόρων χωρών της ευρωζώνης και των δραστηριοτήτων αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας αυτών των χωρών, τείνουν να αποκλίνουν παρά να συγκλίνουν. Πρέπει να λάβουμε κάθε δυνατό μέτρο προς αυτή την κατεύθυνση, και πρέπει να απαιτήσουμε από την κάθε χώρα να επιβάλλει πειθαρχία.

Το τελευταίο ζήτημα είναι ότι πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η ΕΕ δε θα καταλήξει χρεωμένη. Τα Κράτη Μέλη της ΕΕ είναι ήδη αρκετά χρεωμένα. Δε χρειαζόμαστε και άλλους χρεωμένους φορείς.

  Pervenche Berès (PSE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα απλά να επισημάνω στον κύριο Lehne ότι οι σοσιαλιστές ήταν που εδώ, στο Κοινοβούλιο, ζητούσαν νομοθεσία για τα κερδοσκοπικά κεφάλαια, και η βούλησή τους ήταν που οδήγησε πάνω από όλα να υπάρξει αυτή η νομοθεσία για τα κερδοσκοπικά κεφάλαια και, επίσης, στην έκθεση του κύριου Gauzès, να ζητηθεί από την Επιτροπή να εργαστεί στην ιδέα ενός δημόσιου οργανισμού αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας.

Προχωρώντας, θα ήθελα να επωφεληθώ αυτής της ευκαιρίας για να πω στον Επίτροπο ότι είμαι κατάπληκτη για την κατάσταση αυτή που επικρατεί με τα διπλά πρότυπα, σε σχέση με το μονοπώλιο της Επιτροπής για τις νομοθετικές πρωτοβουλίες. Όταν το Συμβούλιο ζητεί από την Επιτροπή να καταθέσει μια πρόταση για την εναρμόνιση της εγγύησης των τραπεζικών καταθέσεων, η πρόταση είναι έτοιμη έπειτα από τρεις εβδομάδες. Όταν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υποβάλλει πρόταση νομοθετικής πρωτοβουλίας από τον κύριο Rasmussen, η οποία υπερψηφίστηκε από τη μεγάλη πλειοψηφία της ολομέλειας, κανονίζεται με τρόπο ώστε η πρόταση να κατατεθεί όταν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δε θα μπορεί πλέον να τη συζητήσει.

Σας ζητήσαμε μια νομοθετική πρωτοβουλία σε αυτό τον τομέα τον προηγούμενο Σεπτέμβριο. Τι κάνετε από τότε κύριε Επίτροπε?

  Charlie McCreevy, Μέλος της Επιτροπής. − Κυρία Πρόεδρε, εκφράζω την εκτίμησή μου και το θαυμασμό μου για τον αποτελεσματικό χειρισμό αυτών των τριών φακέλων από το Κοινοβούλιο και τους τρεις εισηγητές ιδιαίτερα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μια γρήγορη συναίνεση, που θα βελτιώσει σίγουρα τη λειτουργία των κεφαλαιαγορών μας. Ο κανονισμός της ΕΕ για τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας θα βελτιώσει την ακεραιότητα, τη διαφάνεια, την υπευθυνότητα και τη χρηστή διακυβέρνηση στις δραστηριότητες αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας.

Ο κύριος Purvis έκανε κάποιες ερωτήσεις προς αυτή την κατεύθυνση, σχετικά με την ελευθερία επένδυσης σε συγκεκριμένα προϊόντα. Η επένδυση είναι φυσικά ελεύθερη για όλα τα προϊόντα, είτε προέρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση είτε όχι. Οι αξιολογήσεις δεν είναι υποχρεωτικές, οπότε οι επιχειρήσεις της ΕΕ δεν είναι υποχρεωμένες να επενδύσουν σε προϊόντα που έχουν αξιολογηθεί. Επιτρέψτε μου όμως να τονίσω ότι, για κανονιστικούς λόγους – για τον υπολογισμό δηλαδή των κεφαλαιακών απαιτήσεων – οι αξιολογήσεις που μπορούν να χρησιμοποιηθούν είναι αυτές που είτε εκδίδονται στην ΕΕ τόσο για προϊόντα της ΕΕ όσο και τρίτων χωρών, ή που υποστηρίζονται ή αναγνωρίζονται ως ισοδύναμες στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Παρόλο που είμαι απογοητευμένος με ορισμένες πλευρές της συμφωνίας για τη Φερεγγυότητα II, όπως περιέγραψα προηγουμένως, η ΕΕ θα έχει ένα πλαίσιο για τον ασφαλιστικό τομέα που θα μπορούσε να αποτελέσει ένα μοντέλο για παρόμοιες μεταρρυθμίσεις διεθνώς. Φυσικά, δεν τελειώνει εδώ αυτό το ζήτημα. Απομένουν ακόμη να γίνουν πολλά: τα εκτελεστικά μέτρα θα πρέπει να έχουν εφαρμοστεί πριν τον Οκτώβριο 2012 προκειμένου να δώσουν στα Κράτη Μέλη και στον ασφαλιστικό τομέα χρόνο να προετοιμαστούν για την εισαγωγή της Φερεγγυότητας II. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι η Επιτροπή θα διαδραματίσει το ρόλο που της αναλογεί προκειμένου να διευκολύνει αυτή τη διαδικασία και να εφαρμόσει αυτές τις καθυστερημένες μεταρρυθμίσεις όσο το δυνατόν συντομότερα προς όφελος όλων των εμπλεκομένων μερών.

Παρόλο που το ανέφερα στα εισαγωγικά μου σχόλια, θα ήθελα να τονίσω ξανά ότι η εποπτεία των ομίλων παραμένει στην προτεινόμενη Φερεγγυότητα II, παρόλο που η στήριξη των ομίλων είναι εκτός – πιστεύω ότι είναι εξίσου σημαντικό να μη συγχέονται οι δύο έννοιες.

Τέλος, με τις απλοποιημένες απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων και τεκμηρίωσης σε περιπτώσεις συγχωνεύσεων και διασπάσεων ανώνυμων εταιρειών, προωθείται η ημερήσια διάταξη για τη διοικητική μείωση των επιβαρύνσεων, και αυτό θα συμβάλει στην πιθανότητα για ανάπτυξη και βοήθεια στην Ευρώπη στο δρόμο προς την οικονομική ανάκαμψη.

  Jean-Paul Gauzès, εισηγητής. − (FR) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα αρκεστώ σε δύο τρία σύντομα σχόλια. Το πρώτο είναι ότι υπάρχει μια σχετικά ευρεία συμφωνία στο Σώμα ως προς την έκθεση για τους οργανισμούς αξιολόγησης, και, φυσικά, η Ευρωπαϊκή νομοθεσία θα εξελιχθεί με το χρόνο, αλλά πιστεύω ότι, για τώρα, μπορεί να αποτελέσει μοντέλο διεθνούς συμφωνίας.

Τέλος, επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω τους σκιώδεις εισηγητές, τον κύριο Pittella και τον κύριο Klinz, οι οποίοι εργάστηκαν σκληρά δίπλα μου, τις ομάδες από την Επιτροπή, την Προεδρία και φυσικά τη γραμματεία της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων και τους εμπειρογνώμονες, χωρίς τους οποίους αυτό το έργο δε θα μπορούσε να έχει ολοκληρωθεί με τέτοια επιτυχία.

  Renate Weber, εισηγήτρια. − Κυρία Πρόεδρε, ήταν αρκετά ενδιαφέρουσες οι ομιλίες στο Κοινοβούλιο σήμερα το πρωί, σε μια περίοδο που όχι μόνο βρισκόμαστε εν μέσω της πιο σκληρής οικονομικής κρίσης, αλλά και που πλησιάζουν οι Ευρωπαϊκές εκλογές. Οι εκθέσεις που έχουμε συζητήσει σήμερα, και θα ψηφίσουμε αύριο, δεν προορίζονται να επιλύσουν την οικονομική κρίση, αλλά ελπίζουμε να μας βοηθήσουν να αποφύγουμε τα ίδια λάθη στο μέλλον, ή τουλάχιστον τα μεγάλα λάθη, και ευελπιστώ να δώσουν μια νέα ώθηση στην Ευρωπαϊκή οικονομία.

Όταν κάποιος ακούει ότι οι μικρές επιχειρήσεις χρειάζεται να ξοδέψουν 10 φορές περισσότερα από τις μεγάλες εταιρείες προκειμένου να συμμορφωθούν με τη νομοθεσία της ΕΕ σχετικά με τις απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων, είναι λογικό να αναρωτιέται γιατί συμβαίνει αυτό και πως έχουμε κανόνες που μπορούν πραγματικά να σκοτώσουν αυτές τις μικρές επιχειρήσεις και γιατί χρειάστηκε τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα για να το αλλάξουμε αυτό. Χαίρομαι που ο Επίτροπος McCreevy ανέφερε ότι το εταιρικό δίκαιο είναι πιθανώς το πιο σκληρό στο κοινοτικό κεκτημένο της ΕΕ. Είναι ίσως ώρα να το αλλάξουμε, ασφαλώς όχι για να γίνει πιο ήπιο, αλλά ίσως για να ευθυγραμμιστεί με τις υπάρχουσες συνθήκες που βιώνουμε.

Εάν θέλουμε να είμαστε πιο αποτελεσματικοί, πρέπει να επικεντρωθούμε στο να γίνουμε εποικοδομητικοί, και πιστεύω ότι είναι δίκαιο να ειπωθεί ότι αυτό που έγινε με τη δέσμη μέτρων που συζητήσαμε σήμερα, αποτελεί απόδειξη για αυτό. Αποτελεί απόδειξη ότι δράσαμε υπεύθυνα και επιτύχαμε συμβιβασμό με το Συμβούλιο και την Επιτροπή προκειμένου να υιοθετηθεί αυτή η δέσμη μέτρων σε πρώτη ανάγνωση. Μπορούμε να κάνουμε περισσότερα; Φυσικά, αλλά ας ψηφίσουμε για αυτό και ας εργαστούμε προς τη σωστή κατεύθυνση.

  Peter Skinner, εισηγητής. − Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να αρχίσω λέγοντας αυτό που ίσως θα έπρεπε να είχα πει εξαρχής, ένα ευχαριστώ δηλαδή σε όλες τις υπηρεσίες της Επιτροπής, του Συμβουλίου και ιδιαίτερα του Κοινοβουλίου, για τις προσπάθειες που κατέβαλαν σε αυτό. Πρέπει να πω ότι χωρίς τις προσπάθειες και τη βοήθειά τους, δε θα το είχαμε επιτύχει αυτό.

Όπως πάρα πολλοί στην αίθουσα, είμαστε κατάπληκτοι από το επίπεδο τεχνικής λεπτομέρειας που υπάρχει σε πολλές από αυτές τις εκθέσεις, αλλά αυτό που πρέπει να πούμε για τη Φερεγγυότητα II είναι ότι δημιουργήθηκε εκτός κρίσης για να αντιμετωπίσει μια κρίση. Περιέχει διαχείριση κινδύνου και – όπως έχουν ακούσει πολλοί στην αίθουσα – αυτό συμβαίνει πρώτη φορά στο μεγαλύτερο μέρος της νομοθεσίας των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών. Περιλαμβάνει επίσης – και συμφωνώ με τον Επίτροπο – την εποπτεία ομίλων. Δυστυχώς, δε γίνεται αναφορά στη στήριξη ομίλων, αλλά για αυτό έχουμε ήδη ακούσει πολλά. Ας ελπίσουμε να μπορέσουμε να το επαναφέρουμε. Το κεφάλαιο οριοθετείται επίσης. Πολλές πτυχές αυτής της έκθεσης την καθιστούν πρωτοπόρα παγκοσμίως.

Το δεύτερο ζήτημα στο οποίο θα ήθελα να αναφερθώ, αφορά τη στρατηγική επίπτωση της χρήσης μιας τέτοιας νομοθεσίας. Από πολλές πλευρές, έχοντας απλά μια νομοθεσία που εφαρμόζεται σε 27 Κράτη Μέλη δεν πρόκειται να βοηθηθεί εάν δεν έχουμε στη διάθεσή μας το άλλο μισό, το οποίο είναι μια στρατηγική ρυθμιστική αρχή σε Ευρωπαϊκό επίπεδο που θα εφαρμόζεται επίσης σε 27 Κράτη Μέλη. Πρέπει να υπερβούμε τις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ των ρυθμιστικών αρχών και να διασφαλίσουμε ότι έχουμε ενιαία φωνή. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό όταν αφορά την αναγνώριση καθεστώτων σε διαφορετικές περιοχές στον κόσμο. Αυτό το σαββατοκύριακο συναντήθηκα με τον Paul Kanjorski, Πρόεδρο της Υποεπιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων του Αμερικανικού Κογκρέσο, και με άλλους, οι οποίοι συζητούν τώρα για την επιτάχυνση των προοπτικών μιας και μόνο ρυθμιστικής αρχής σε ομοσπονδιακό επίπεδο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εάν γίνει αυτό πριν το κάνουμε εμείς στην Ευρώπη, θα βρεθούμε σε δύσκολη θέση μη έχοντας τη ρυθμιστική αρχή που χρειαζόμαστε σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.

Είναι μια έκθεση που βρίσκεται σε παγκόσμιο επίπεδο και με παγκόσμια μέτρα, μια διαδικασία για την οποία μπορούμε όλοι να νιώσουμε υπερήφανοι, αλλά πρέπει να διασφαλίσουμε ότι θα συνεχίσουμε να πιέζουμε για αλλαγές στα ζητήματα που θίγονται στην έκθεση de Larosière καθώς και για τη στήριξη ομίλων που θα επιφέρει οικονομική αποδοτικότητα. Ελπίζω να μπορέσουν όλοι να στηρίξουν αυτά τα μέτρα.

  Πρόεδρος. - Η κοινή συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία για την έκθεση (Α6-0191/2009) του κυρίου Jean­Paul Gauzès θα διεξαχθεί την Πέμπτη, 23 Απριλίου 2009.

Η ψηφοφορία για την έκθεση (A6-0247/2009) της κυρίας Renate Weber και για την έκθεση (A6-0413/2008) του κυρίου Peter Skinner θα διεξαχθεί σήμερα.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 142 του Κανονισμού)

  Sebastian Valentin Bodu (PPE-DE), γραπτώς. – (RO) Δε θέλω να σχολιάσω εδώ τη σημασία των οργανισμών αξιολόγησης. Όλοι γνωρίζουν ότι είναι ζωτικής σημασίας για την ύπαρξη μιας ισχυρής βάσης επενδυτικών αποφάσεων, είτε σε σχέση με τα χρηματοοικονομικά προϊόντα είτε τους εκδότες (κάτι που σημαίνει έτσι ότι θα παρέχουν πολύ περισσότερα από απλές γνωμοδοτήσεις). Ωστόσο, θέλω να τονίσω της σημασία δημιουργίας ενός Ευρωπαϊκού οργανισμού.

Σε περίοδο βαθιάς οικονομικής κρίσης όπως αυτή που τώρα βιώνουμε, οι οργανισμοί αξιολόγησης πρέπει να παραμένουν, παρά τις οικονομικές συνθήκες, διαφανή και αξιόπιστα όργανα, παρέχοντας στήριξη καθώς η Ευρώπη οδηγείται μέσα από αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Δεν μπορούμε να κρύψουμε το γεγονός ότι η υπάρχουσα κρίση οφείλεται επίσης και στους οργανισμούς αξιολόγησης καθώς ανέλυσαν με συγκεχυμένο τρόπο, συμβατικά όργανα μαζί με άλλα υβριδικά όργανα, με φόντο κατηγορίες για έλλειψη διαφάνειας και σύγκρουσης συμφερόντων.

Χρειαζόμαστε νέους οργανισμούς σε αυτό τον τομέα, που θα δημιουργήσουν ανταγωνισμό στην παροχή αντικειμενικών αξιολογήσεων. Πρέπει να έχουμε κατά νου την προστασία των επενδυτών και την εμπιστοσύνη τους στους οργανισμούς αξιολόγησης. Η ΕΕ πρέπει να διασφαλίσει ότι οι οργανισμοί αξιολόγησης θα λειτουργούν σύμφωνα με ξεκάθαρους κανονισμούς. Δεν υπάρχει έτσι καλύτερος τρόπος, για να ικανοποιηθούν αυτές οι προϋποθέσεις, από τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού οργανισμού αξιολόγησης που θα λειτουργεί σύμφωνα με Κοινοτικούς κανονισμούς.

  Călin Cătălin Chiriţă (PPE-DE), γραπτώς. – (RO) Θα ήθελα να πω ότι χαιρετίζω και στηρίζω την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που θα τροποποιεί προηγούμενες οδηγίες σχετικά με τις απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων και τεκμηρίωσης στην περίπτωση συγχωνεύσεων και διασπάσεων. Χαιρετίζω ιδιαίτερα τα συγκεκριμένα μέτρα που προτείνονται για τη μείωση των διοικητικών επιβαρύνσεων που διαταράσσουν άσκοπα τις οικονομικές δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα στον Ευρωπαϊκό επιχειρηματικό τομέα.

Στηρίζω το στόχο αυτής της πρωτοβουλίας για την ώθηση της ανταγωνιστικότητας των εταιρειών εντός της ΕΕ μειώνοντας τη διοικητική επιβάρυνση που επιβάλλεται από Ευρωπαϊκές οδηγίες στον τομέα του εμπορικού εταιρικού δικαίου, όπου αυτή η μείωση μπορεί να επιτευχθεί χωρίς να υπάρχει σημαντική δυσμενής επίπτωση στα υπόλοιπα ενδιαφερόμενα μέρη.

Στηρίζω ένθερμα την αποτελεσματική εφαρμογή του προγράμματος δράσης που εγκρίθηκε από το Εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο το Μάρτιο 2007, που είχε ως στόχο τη μείωση της διοικητικής επιβάρυνσης κατά 25% μέχρι το 2012.

Πιστεύω ότι οι Ευρωπαϊκές εταιρείες και οι πολίτες χρειάζονται μείωση στη γραφειοκρατία που επιβάλλεται από το Κοινοτικό κεκτημένο και από ορισμένες εθνικές νομοθεσίες.