President. − The next item is the debate on six motions for resolutions on detention of human rights activists in Zimbabwe⁽¹⁾.

  Judith Sargentini, Auteur. − Er staan voor 2013 twee verkiezingen gepland in Zimbabwe. Het lang verwachte referendum over de nieuwe grondwet en de presidentsverkiezingen. In die presidentsverkiezingen zullen Mugabe en Tsvangirai het voor de derde keer tegen elkaar opnemen. Wanneer die verkiezingen precies zullen plaatsvinden weten wij nog niet. Maar het is wel duidelijk dat de spanning nu al oploopt en de aanloop van verkiezingen in Zimbabwe is meestal wel heel gewelddadig.

De mensenrechtenactivisten van Zimrights, Leo Chamahwinya en Dorcas Shereni, zitten nog steeds vast en zij zijn vastgezet op beschuldiging van het vervalsen van formulieren om je als kiezer te registreren. Het laat al zien dat de intimidatie begonnen is. Er zijn al meerdere invallen geweest van de veiligheidsdienst bij MDC-kantoren en als activisten en burgers zich niet durven te registreren voor de verkiezingen dan zullen de verkiezingen niet eerlijk verlopen. Het vals spelen is eigenlijk al begonnen.

De internationale samenleving moet eigenlijk nu al in Zimbabwe aanwezig zijn om ervoor te zorgen dat intimidatie gezien wordt en natuurlijk het liefst voorkomen wordt. Maar hoe doen wij dat? De Europese Unie wordt in Zimbabwe al jaren geweerd, onze missies voor het monitoren van verkiezingen zijn niet welkom. Wij moeten onze diensten aanbieden aan andere internationale organisaties en wij moeten natuurlijk opnieuw aandringen op een missie van onze kant.

  Charles Tannock, author. − Mr President, it is an oft-peddled cliché that Zimbabwe travelled in the course of a few years from bread-basket to basket case. Certainly 10 years ago it stared into an economic abyss as Mugabe’s tyrannical regime impoverished, suppressed and exploited his own people. The days of hyperinflation and land expropriation now appear to be over, but few are claiming that the ZANU-MDC coalition has brought real positive changes to the country or that the expropriated farmers have been adequately compensated, some of whom live in my constituency of London.

Mugabe, now approaching 90 years old and in power for 33 years, continues to oppress dissidents, both in the political realm and in civil society. The Zimbabwe and Human Rights Commission is unable to freely go about its work, while NGOs continue to be raided and obstructed and human rights activists are harassed and arrested.

As this resolution makes clear, the corrupted justice system still overwhelmingly favours ZANU-PF. Let us therefore encourage Zimbabwean organisations in their human rights work and do all we can in this House to pressure the government to release all those human rights activists who are detained.

  Mitro Repo, laatija. − Arvoisa puhemies, ihmisoikeuksien puolustajien ja Mugaben poliittisten vastustajien pelottelu, mielivaltaiset pidätykset, oikeudellinen ajojahti sekä hämärät katoamiset ovat viime aikoina vain lisääntyneet Zimbabwessa. Vuodesta 2009 hallinnut koalitiohallitus rakoilee, koska vaalit ovat lähestymässä. Demokraattiset vaalit ovat ainoa keino säilyttää maassa rauha ja tasapaino. Zimbabwen yhteiskuntaa ei kehitetä pelottelemalla, uhkailemalla ja pidättämällä ihmisoikeuksien puolustajia.

Demokratian kulmakiviä ovat yhdistymis-, kokoontumis- ja ilmaisunvapauksien kunnioittaminen. Näitä tarvitaan myös Zimbabwen uuden perustuslain aikaansaamiseksi. Demokratian ja yhteiskunnan rauhan säilyttämiseksi on tärkeää, että koko yhteiskuntaa kuunnellaan perustuslakia laadittaessa.

Euroopan unionin tulee jatkaa kohdennettuja toimenpiteitään, mikäli pidätykset ja pelottelu jatkuvat. Valitettavasti EU ei ole kirjannut Zimbabwen kanssa solmittuun väliaikaiseen talouskumppanuussopimukseen vahvaa ihmisoikeuslauseketta. Jatkossa sitova ihmisoikeuslauseke on sisällytettävä kaikkiin EU:n kauppasopimuksiin.

  Filip Kaczmarek, autor. − Panie Przewodniczący! W latach 80-tych ubiegłego wieku znany polski rysownik i satyryk Andrzej Mleczko stworzył rysunek. Na tym rysunku był mężczyzna, któremu wiatr wieje w oczy i który czeka na coś w zaniedbanej okolicy. I ów mężczyzna rozmyśla – Góry, morze, lasy, pola... – jaki to mógłby być piękny kraj! Wówczas to była oczywista ironia. Ta scena przypomina mi Zimbabwe. To mógłby być piękny kraj. To mógłby być kraj, który pomaga sąsiadom i jest wzorem do naśladowania. Niestety tak nie jest. Aby tak się stało, działacze praw człowieka nie mogą być prześladowani, prawa człowieka powinny być przestrzegane, wymiar sprawiedliwości powinien być bezstronny i niezależny, a wybory – uczciwe, wolne i demokratyczne.

Zimbabwe powinno też przestrzegać międzynarodowych zobowiązań. To nie są standardy, które są nie są możliwe do osiągnięcia. Skoro Polska stała się pięknym krajem, to Zimbabwe też może się takie stać.

  Phil Bennion, author. − Mr President, the situation in Zimbabwe with the increase in intimidation, arbitrary arrests, judicial harassment, disappearances of human rights activists and also, of course, of political opponents of Robert Mugabe and his ZANU-PF is extremely worrying. Unfortunately, I have to say that it is not particularly surprising.

We are now in the run-up to an election in Zimbabwe and if we look back at history over the last few elections, we saw exactly the same sort of thing happening, with ZANU-PF repressing political opposition, and I have to say that this is absolutely unacceptable.

Now freedom of assembly and freedom of association and expression are essential components of any democracy, and are particularly so when a democracy is preparing for an election. I am often asked what the European Parliament in the European Union can do to defend human rights and fundamental freedoms around the world. Well, we can do a bit by raising awareness in debates like this today, but we have to follow this up with some diplomatic pressure. However, we can also use the tools which are at our disposal.

For instance in the case of EU development cooperation, this has been currently suspended, so this is the sort of pressure we can and are using. In many cases we also use strong human rights clauses in trade agreements, and I have to say that I deplore the fact that our partnership agreement with Zimbabwe is still lacking such a strong clause and I suggest that we try at the next opportunity to put that right.

  Marie-Christine Vergiat, auteure. − Monsieur le Président, nous examinons aujourd'hui une nouvelle résolution sur le Zimbabwe.

Le Zimbabwe est un des pires pays du monde en matière de droits de l'homme. Son président, Robert Mugabe, est un vrai dictateur. Nul n'en doute. Les dérives autoritaires de son régime sont patentes, tout comme son enrichissement personnel sur le dos des populations zimbabwéennes. Cela a déjà été dit. Le pays est quasiment en faillite et fait appel à la solidarité internationale pour financer jusqu'au coût du référendum constitutionnel et des prochaines élections.

La politique d'indigénisation, pour reprendre le vocabulaire utilisé sur place, marquée d'un fort racisme anti-blanc, mais dont les Zimbabwéens sont tout autant victimes, n'a pour le moment pas eu les résultats escomptés et là encore, on sait pourquoi. Elle a surtout servi à remplir les poches des amis de M. Mugabe.

La répression policière et militaire fait rage et s'aggrave à l'approche des élections. Les militants des droits de l'homme en sont les premières victimes et ce n'est pas nouveau. Okay Machisa n'est malheureusement que l'une des dernières victimes de cette répression, tout comme Leo Chamahwinya et Dorcas Shereni.

Nous venons de voter en janvier une résolution sur l'accord de partenariat économique de l'UE dans cette région, compte tenu de la situation au Zimbabwe. Je l'ai trouvée – excusez-moi, chers collègues – un peu timorée. Ménageons la chèvre et le chou! Mais elle a le mérite de demander le maintien de la suspension de la coopération économique avec ce pays et l'introduction d'une clause impérative en matière de droits de l'homme.

Nous le réaffirmons dans cette résolution. C'est le minimum à faire pour soutenir réellement les défenseurs des droits de l'homme au Zimbabwe. Faisons pression tous ensemble sur le gouvernement pour qu'il les libère.

  Peter Šťastný, on behalf of the PPE Group. – Mr President, the elections in Zimbabwe are approaching and Robert Mugabe is at it again. He is targeting high-profile members of the opposition and NGOs. They are increasingly facing intimidation, arbitrary arrests, judicial harassment and even disappearances. Their offices and headquarters are being raided by the police. These witchhunts are tailored to mask poor economic results in the country and paint the dictator Mugabe to be a saviour and protector against fabricated enemies. International democratic and human rights organisations must continue to pressure Zimbabwe and shine a light on these oppressive practices. The citizens of this beautiful country certainly deserve better.

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, w imieniu grupy S&D. – Dnia14 stycznia br., kilka tygodni po tym, jak ZimRights, organizacja ochrony praw człowieka w Zimbabwe, skierowała apel do rządu o powstrzymanie brutalnej polityki lokalnej policji, aktów przemocy i jawnego łamania praw człowieka, szef ZimRights został zatrzymany pod zarzutem domniemanego oszustwa i publikowania fałszywej dokumentacji na szkodę państwa. Wraz z nim aresztowano kilku innych członków organizacji. To tylko jeden z wielu przypadków zastraszania, prześladowań i aresztowań obrońców praw człowieka w Zimbabwe. Niestety takie praktyki stosowane są w tym kraju nagminnie, co budzi ogromny niepokój społeczności lokalnej i międzynarodowej.

Potępiając wszelkie akty represji wobec działaczy organizacji pozarządowych, Unia Europejska powinna wywrzeć presję na władzach Zimbabwe, by niezwłocznie uwolniły przetrzymywanych nielegalnie obywateli. Pamiętajmy, że wolność zgromadzeń, zrzeszania się i wypowiedzi stanowią podstawę demokracji, do przestrzegania której rząd tego kraju zobowiązał się w ramach podpisanego globalnego politycznego porozumienia, tzw. GPA. Władze Zimbabwe muszą podjąć natychmiastowe kroki w kierunku przywrócenia poszanowania zasad prawa oraz stworzenia warunków sprzyjających organizacji wolnych, sprawiedliwych i przejrzystych wyborów.

  Marek Henryk Migalski, w imieniu grupy ECR. – O ile w poprzedniej dyskusji o Laosie nie mieliśmy jasności, kto jest winny tej sytuacji, a przynajmniej mogliśmy mieć uzasadnione wątpliwości, o tyle tutaj macie Państwo rację – nie ma żadnych wątpliwości. To ZANU PF i sam Mugabe są odpowiedzialni za to, co tam się dzieje. Mamy tutaj jasność i wyraźny przykład dyskryminacji opozycji przede wszystkim w postaci MDC, ugrupowania opozycyjnego. Ci, którzy siedzą w więzieniach, siedzą w więzieniach dlatego, że taka jest decyzja władz politycznych, i w tym znaczeniu sytuacja jest klarowna, chociaż nie jest prosta.

Miał rację poseł Kaczmarek, jeden ze współautorów rezolucji, mówiąc o tym, że Zimbabwe może być pięknym krajem. Ale do tego, żeby Zimbabwe było pięknym krajem, potrzebna jest pomoc społeczności międzynarodowej, również Parlamentu Europejskiego. Mam nadzieję, że ta rezolucja i dalsze działanie Unii Europejskiej oraz Parlamentu Europejskiego przyczynią się do tego, że społeczność Zimbabwe dostanie to, na co rzeczywiście zasługuje, czyli życie w dobrobycie i pokoju.

  Zbigniew Ziobro, w imieniu grupy EFD. – Niestety Zimbabwe jest przykładem kraju, gdzie bezwzględny dyktator, chcąc utrzymać władzę, nie waha się stosować środków, które przeczą fundamentalnym zasadom i uderzają w podstawowe prawa człowieka. To ogromnie smutne, że narasta w tym kraju brutalne działanie aparatu państwa. To niezwykle smutne, że dochodzi tam do bezpodstawnych zatrzymań, aresztowań, a nawet przetrzymywania ludzi bez jakiegokolwiek powodu i prawnego uzasadnienia (które często jest tylko pretekstem) tylko dlatego, że chcą się upominać o podstawowe prawa człowieka, podstawowe wolności obywatelskie.

Jesteśmy zobowiązani do tego, aby tę sytuację napiętnować. Nie możemy się godzić na to, aby dyktator, który doprowadza do ubóstwa swój piękny kraj i tyranizuje ludzi, dopuszczał się tego w sposób bezkarny i bez jakichkolwiek konsekwencji, bez napiętnowania tego rodzaju działań. Stąd rezolucja ta ma pełne uzasadnienie.

  Franz Obermayr (NI). - Herr Präsident! Mugabe und seine pseudorevolutionäre Clique haben es tatsächlich geschafft, eines der ehemals wohlhabendsten Länder Afrikas in einigen Jahrzehnten, spätestens nach der brutalen Vertreibung der weißen Farmer und der damit verbundenen sogenannten Landreform, systematisch zum Armenhaus herunterzuwirtschaften. 2007 gründete Simbabwe zwei nationale Menschenrechtskommissionen, jedoch bloß als Ablenkung von den schweren Menschenrechtsverletzungen. Jedoch stellte vor kurzem ein hoher EU-Vertreter ein Ende der Sanktionen in Aussicht, falls Simbabwe ein friedliches und glaubwürdiges Verfassungsreferendum durchführe.

Solch ein Referendum stehe aber laut der Mugabe-Diktatur gar nicht zur Debatte, und das beweisen ja auch die jüngsten Menschenrechtsverletzungen drastisch. Also: Einreiseverbote, wiederholte Entschließungen allein, so fürchte ich, werden nicht ausreichen, um Simbabwe von Mugabe und seiner Clique zu befreien. Wir brauchen hier also ein klares Aussetzen der Partnerschaftsabkommen, und wir müssen darauf bestehen, dass darin auch die Menschenrechtsklausel aufgenommen wird.

  Ryszard Czarnecki (ECR), pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki skierowane do Zbigniewa Ziobry. – Pan poseł był łaskaw mówić o konieczności napiętnowania sytuacji w Zimbabwe, że jest to warunek konieczny, że ta presja jest potrzebna. Parlament Europejski wielokrotnie zabierał głos w tej sprawie. Słyszymy, że niektóre instytucje europejskie chcą wręcz wycofać się z sankcji wobec Zimbabwe. Czy uważa Pan w tym kontekście, że rezolucje Parlamentu Europejskiego będą miały wystarczającą moc, aby skłonić, na razie głuche, władze Zimbabwe i pana Mugabe do istotnych dla nas zmian w tym kraju?

  Zbigniew Ziobro (EFD), odpowiedź na pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki. – Z całą pewnością dotychczasowe działania, nie pierwsze przecież, pokazały, że tego rodzaju presja nie jest skuteczna. Ale to, że nie jest skuteczna, nie znaczy, że nie powinna być podejmowana. Oczywiście musimy działać na arenie międzynarodowej, szukając partnerów również wśród tych państw w Afryce, które są zorganizowane w ramach współpracy, o której Pan Poseł mówił, by udzielały Unii Europejskiej wsparcia w tej sprawie, a nie na własną rękę podejmowały działania, które to stanowcze i jednoznaczne potępienie ze strony Parlamentu Europejskiego kwestionują. Zwłaszcza w perspektywie zbliżających się w Zimbabwe wyborów musimy wykazać konsekwencję i znaleźć partnerów, którzy będą nas w tym wspierać.

  Franz Obermayr (NI). - Herr Präsident! Ich habe nur eine Frage zum Prozedere, wie wir es denn künftig halten, damit ich mich auch ein bisschen orientieren kann. Wie viele Redner zurück lassen Sie eine blaue Karte zu? Könnten wir das klären? Könnten Sie uns das ein bisschen präzisieren? Bisher war ich es gewöhnt, dass Redner unmittelbar die blaue Karte erhalten und unmittelbar dann befragt werden. Sie lassen es aber auch zu – und mit dem kann ich auch ganz gut leben –, dass Sie mit den blauen Karten auch weiter zurückliegende Redner befragen lassen. Bitte erklären Sie mir das! Ich werde mich selbstverständlich auch an die Regeln halten. Aber ich möchte eine Klarstellung.

  Charles Tannock (ECR). - Mr President, I should like to make a point of order to you in your capacity as Chair because in previous debates other Presidents in the Chair have refused blue cards for the catch-the-eye session. They say these should be allowed only with the main speakers. The reason I ask is because I have to catch a train very shortly, and the timing of the whole thing has been drawn out extensively as a result of the very interesting catch-the-eye procedures with blue cards lately. Can we know in future whether blue cards are permitted during the catch-the-eyes or not? You seem to think that they are, and fine, I like that, but other Presidents take a different view.

  Przewodniczący. − Dwa wyjaśnienia. Po pierwsze pytania przez podniesienie niebieskiej karty czasami były zadawane przed przydzieleniem głosu następnemu mówcy, dlatego to nie jest kwestia reakcji na spóźnione zapytanie. A druga kwestia jest następująca: w czasie debaty nie będą przyjmowane pytania z sali, ponieważ wiem również, że Pani Komisarz ma termin wyjazdu, więc przyspieszamy debatę. Mamy kilka zgłoszeń dotyczących pytań z sali (catch the eye), ale myślę, że ze względu na Państwa wcześniejszy udział w debacie, ograniczymy je do tych, którzy jeszcze w procedurze pytań z sali nie uczestniczyli.

Uwagi z sali

  Joanna Katarzyna Skrzydlewska (PPE). - Panie Przewodniczący! W Zimbabwe nadal trwają polityczne prześladowania obrońców praw człowieka. To, co ostatnio spotkało czołowego działacza i dyrektora kluczowej organizacji na rzecz praw człowieka, to wynik trwającej kampanii prezydenta przeciwko organizacjom pozarządowym, mówiącym w sposób otwarty i zdecydowany o pogarszającej się sytuacji praw człowieka w Zimbabwe. Zarzuty wobec Okaya Machisa zostały mu postawione celem podważenia jego reputacji i pracy. Zauważalny w ostatnim czasie wzrost prześladowań i wzmocnienie polityki zastraszania wobec takich działaczy są bezpośrednio związane ze zbliżającymi się wyborami i eskalacją napięć politycznych.

Obrońcy praw człowieka postrzegani są jako kluczowi krytycy państwa, a przez to uważani przez władze za nazbyt niebezpiecznych, zwłaszcza w okresie przedwyborczym. Takie wydarzenia powinny wywoływać niepokój opinii publicznej. Władze kraju prześladują niewygodnych dla nich obywateli, a to poważne naruszenie praw człowieka. Nie można takich sytuacji tolerować.

  Albert Deß (PPE). - Herr Präsident! Danke an alle Kolleginnen und Kollegen, die das Thema Simbabwe wieder hier ins Plenum gebracht haben. Simbabwe bzw. das frühere Rhodesien war einmal die Kornkammer im südlichen Afrika. Heute hat es ein sozialistischer Diktator fertiggebracht, dass Simbabwe zum Hungergebiet geworden ist. Aber noch größer ist in Simbabwe der Hunger nach Freiheit, und da habe ich eine Frage an Sie, Frau Kommissarin Hedegaard.

Es ist doch bekannt, dass die Republik Südafrika gute Beziehungen zu Mugabe hat. Inwieweit nimmt die Kommission Einfluss auf Südafrika, damit Südafrika Druck auf Simbabwe, auf die Regierung dort ausübt, dass die Menschenrechte besser beachtet werden? Die Situation der Menschenrechte in Simbabwe ist unerträglich, und der Schlüssel liegt in Südafrika, damit man bei der Regierung Mugabe wirklich etwas erreichen kann. Ich würde Sie bitten, dass Sie in diese Richtung tätig werden.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D). - Antevorbitorii mei au relatat pe larg situaţia din Zimbabwe; de aceea, cred că Uniunea Europeană, ca promotor al respectării drepturilor omului în Europa şi în lume, trebuie să sprijine propunerea de trimitere a unui grup semnificativ de observatori europeni şi internaţionali pentru supravegherea alegerilor din Zimbabwe. Pentru eliminarea oricărei suspiciuni asupra derulării procesului electoral, echipele internaţionale de observatori trebuie să rămână la faţa locului, înainte şi după alegeri, pentru a avea garanţia derulării unor campanii electorale care respectă standardele internaţionale recunoscute.

Subliniez şi eu necesitatea ca autorităţile din Zimbabwe să-şi respecte angajamentele asumate privind garantarea respectării principiilor şi legislaţiei în domeniul drepturilor omului. În caz contrar, Uniunea Europeană va menţine suspendarea cooperării pentru dezvoltare.

(Koniec uwag z sali)

  Connie Hedegaard, Member of the Commission. − Mr President, honourable Members, thank you for bringing the issue of the imprisonment of human rights activists in Zimbabwe to the fore.

Despite noticeable improvements in the general human rights situation in Zimbabwe since the signature of the Global Political Agreement and the creation of the Government of National Unity, 2011 and 2012 saw sporadic arrests of human rights defenders and activists. The recent arrest of the ZimRights Director, Okay Machisa, has triggered a new wave of concerns amongst civil society organisations that this could be the sign of a closing of democratic and electoral space. The EU has been following this case very closely and is in regular contact with the lawyer representing Mr Machisa.

The EU is actively working to support a large spectrum of civil society organisations and human rights activists in Zimbabwe through its various financial instruments. In 2011 the delegation committed EUR 9.8 million in support of civil society organisations alone. Last year EUR 5.5 million were committed and the figure will probably exceed EUR 10 million in 2013. We have also acted promptly through statements and declarations in response to prolonged and unjustified detentions of human rights activists and against unfair treatment of not only human rights activists, but also journalists and civil society.

The EU is also coordinating closely with international and, as was mentioned, regional key partners to strengthen civil society and improve the political space in Zimbabwe. Zimbabwe’s civil society is competent and as far as groups of human rights defenders and democracy advocacy are concerned, it is remarkably cohesive.

I believe that the EU has an important role to play in supporting a peaceful and democratic future for Zimbabwe.

  President. − The debate is closed.

The vote will take place at the end of the debates.

Written statements (Rule 149)

  Monica Luisa Macovei (PPE), in writing. – Unfortunately, the unlawful detention of numerous human rights activists in Zimbabwe is nothing new. However, the presidential election supposed to take place this year has triggered an increasingly vicious crackdown by President Mugabe, who might be removed from power. I support any action that has the ability to stop any further politically motivated prosecutions and call for the release of those activists already in custody. It is essential that the people of Zimbabwe be allowed to have open elections free of harassment, unlawful detention and the threat of torture.

  Tokia Saïfi (PPE), par écrit. – La situation des droits de l'homme au Zimbabwe est inquiétante, au vu de l'arrestation et de la détention de défenseurs des droits de l'homme ces dernières semaines. Malgré la mise en place, en 2009, du gouvernement de coalition et la création d'une commission des droits de l'homme, les arrestations arbitraires et les disparitions de défenseurs des droits de l'homme se multiplient. Face à l'impossibilité pour la commission des droits de l'homme de travailler en toute neutralité et indépendance, son président, le professeur Reg Austin, a démissionné en décembre dernier. Il est urgent que l'Union européenne et la communauté internationale réagissent à l'approche des prochaines élections et du référendum constitutionnel. Les lois qui restreignent les droits fondamentaux doivent être amendées au plus vite, et la justice ainsi que les forces de police doivent pouvoir travailler de manière neutre et indépendante. Enfin, la Commission européenne doit revoir rapidement sa stratégie, étant donné l'absence de clause impérative en matière de droits de l'homme dans les accords économiques établis avec le Zimbabwe.