ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ
4.3.2009
σύμφωνα με το άρθρο 103, παράγραφος 2, του Κανονισμού
των βουλευτών: Daniel Cohn-Bendit, Monica Frassoni, Rebecca Harms, Gisela Kallenbach και Claude Turmes
εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE
σχετικά με τη συνεισφορά στο Εαρινό Συμβούλιο 2009 όσον αφορά τη στρατηγική της Λισσαβόνας
B6‑0107/2009
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη συνεισφορά στο Εαρινό Συμβούλιο 2009 όσον αφορά τη στρατηγική της Λισσαβόνας
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 103, παράγραφος 2, του Κανονισμού του,
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι η οικονομική κρίση διαγραφόταν ήδη από το 2007· λαμβάνοντας υπόψη ότι στο ψήφισμά του για το πρόγραμμα της Λισσαβόνας πριν από ένα χρόνο[1], το Κοινοβούλιο επισήμαινε ήδη «την κυρίαρχη σημασία που έχει η διασφάλιση της σταθερότητας των χρηματοπιστωτικών αγορών», τόνιζε ότι «η πρόσφατη κρίση στην αγορά ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων υψηλού κινδύνου αποδεικνύει ότι είναι αναγκαίο η Ευρωπαϊκή Ένωση να αναπτύξει μέτρα εποπτείας προκειμένου να ενισχύσει τη διαφάνεια και τη σταθερότητα των χρηματοπιστωτικών αγορών και να προστατεύσει καλύτερα τους καταναλωτές», και ζητούσε «να υπάρξει αξιολόγηση των σημερινών συστημάτων και μέσων προληπτικής εποπτείας στην Ευρώπη»,
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι η σημερινή οικονομική κρίση πρέπει να αποτελέσει ευκαιρία για την επαναξιολόγηση των παγκόσμιων οικονομικών ρυθμίσεων και των κυρίαρχων οικονομικών δογμάτων· λαμβάνοντας υπόψη ότι, καθώς αντιμετωπίζουμε την άμεση κρίση, πρέπει να αξιοποιήσουμε την ευκαιρία και να προχωρήσουμε σε βαθύτερες μεταρρυθμίσεις που θα δώσουν στον κόσμο τη δυνατότητα να εισέλθει στον εικοστό πρώτο αιώνα με δικαιότερο και σταθερότερο χρηματοπιστωτικό σύστημα,
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με το άρθρο 100, παράγραφος 2, της ενοποιημένης Συνθήκης, αποτελεί επιλογή η διάσωση ενός κράτους μέλους που αντιμετωπίζει σοβαρά δημοσιονομικά προβλήματα· επισημαίνει ότι το άρθρο αυτό αναφέρει ότι όταν ένα κράτος μέλος αντιμετωπίζει δυσκολίες ή διατρέχει μεγάλο κίνδυνο να αντιμετωπίσει σοβαρές δυσκολίες, οφειλόμενες σε φυσικές καταστροφές ή έκτακτες περιστάσεις που εκφεύγουν από τον έλεγχό του, το Συμβούλιο, προτάσει της Επιτροπής, μπορεί να αποφασίσει με ειδική πλειοψηφία να του χορηγήσει, υπό ορισμένους όρους, κοινοτική χρηματοδοτική ενίσχυση.
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα τρισεκατομμύρια δολάρια που κινητοποιήθηκαν για την αντιμετώπιση των σημερινών συμφορών αποτελούν - αν διοχετευτούν στα σωστά έργα - ευκαιρία που ήταν αδιανόητη μόλις πριν από ένα χρόνο,
Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι, η Παγκόσμια Πράσινη Νέα Συμφωνία (global green New Deal), ιδέα που ανεδύθη για πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 2008 από το περιβαλλοντικό πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών, αντιμετωπίζει την τρέχουσα οικονομική ασφυξία και πρέπει να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για τις ενωσιακές στρατηγικές ανάκαμψης,
ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι πολλές κυβερνήσεις στο πλαίσιο της ΕΕ έχουν την τάση να αντιδράσουν με μια παλαιομοδίτικη εθνική λογική, η οποία δεν μπορεί να αποτελέσει επαρκή απάντηση στο πρόβλημα, τόσο από οικονομικής όσο και πολιτικής σκοπιάς,
Οι ρίζες της κρίσης
1. επισημαίνει ότι η χρηματοπιστωτική κρίση δεν πρέπει να γίνεται αντιληπτή ως «φυσική καταστροφή» ή ατύχημα, αλλά είναι ανθρωπογενής και αποτελεί απόρροια της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας, η οποία πίστευε ότι η αγορά και οι μεγάλοι παράγοντές της αποτελούν τις καλύτερες ρυθμιστικές αρχές·
2. υπενθυμίζει ότι, στο ψήφισμα για το πρόγραμμα της Λισσαβόνας πριν από ένα χρόνο, ζητούσε ήδη από την Επιτροπή «να υποβάλει συστάσεις για το πώς θα βελτιωθεί η σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος και η ικανότητά του να παρέχει ασφαλή μακροπρόθεσμα οικονομικά για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις»·
3. επικρίνει έντονα την Επιτροπή, και ιδίως τον Πρόεδρό της κ. Barroso και τον Επίτροπο McCreevy, επειδή δεν έδωσαν την ενδεδειγμένη συνέχεια στους προβληματισμούς αυτούς και επειδή ακολούθησαν τη μόνιμη πολιτική τους της αφελούς κατάργησης ρυθμιστικών περιορισμών και του «laissez-faire» στον τομέα αυτό·
4. πιστεύει ότι η σημερινή κρίση αποτελεί έκφραση μιας τριπλής κρίσης όσον αφορά τις οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές εξελίξεις· επισύρει, κατά συνέπεια, την προσοχή όσον αφορά την προώθηση ενός "σχεδίου ανάκαμψης" το οποίο απλώς θα επιζητεί να μας επαναφέρει στο μοντέλο που μας οδήγησε στη σημερινή κατάσταση· εκφράζει, ως εκ τούτου, τη διαφωνία του όσον αφορά το ζήτημα της διοχέτευσης απλώς κονδυλίων στην οικονομία και την εφαρμογή μιας πρωτόλειας προσέγγισης με επίκεντρο τη διαχείριση της ζήτησης, που ενέχει τον κίνδυνο να εμβαθύνει ακόμη περισσότερο την περιβαλλοντική και κοινωνική κρίση·
5. καλεί το Συμβούλιο να αναλάβει σοβαρή δέσμευση όσον αφορά την ολοκλήρωση των στρατηγικών της Λισαβόνας και του Γκέτεμποργκ, καθώς και του ευρωπαϊκού προγράμματος ανάκαμψης, ούτως ώστε η ΕΕ να αποκτήσει μια κυρίαρχη προσέγγιση στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει·
6. πιστεύει ότι πρέπει να δοθούν πολύ μεγαλύτερα οικονομικά κίνητρα, αυτά να είναι πολύ καλύτερα συντονισμένα και στοχοθετημένα σε σχέση με αυτά που έχουν συζητηθεί μέχρι τώρα εντός της ΕΕ, καθιστώντας αναγκαία τη δημιουργία των νέων αναγκαίων μέσων και διαδικασιών, ενώ προϋπόθεση για την επιτυχία αποτελεί η άμεση σταθεροποίηση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος·
Μια νέα χρηματοπιστωτική αρχιτεκτονική για την ΕΕ και πέρα από αυτή
7. επισημαίνει ότι, λόγω της χαλαρής αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα μεγεθύνθηκαν μέχρι το σημείο το μέγεθός τους να είναι υπερβολικά μεγάλο για να του επιτραπεί να αποτύχει και πρακτικά δεν υπήρχε άλλη εναλλακτική λύση αλλά η στήριξη των οργανισμών αυτών με χρήματα των φορολογουμένων·
8. επισημαίνει ότι ένα από τα μαθήματα τα πρέπει να συναχθεί από την κρίση αυτή είναι ο αναπροσανατολισμός των χρηματοπιστωτικών αγορών προς την κατεύθυνση του ρόλου του «υπηρέτη» της «πραγματικής οικονομίας»·
9. πιστεύει ότι η ρύθμιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένης και της θέσπισης αυστηρών κανόνων σχετικά με τη διαφάνεια, τη δημοσιοποίηση και την εποπτεία, πρέπει να καλύψει όλους τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς και πρέπει να επιβληθεί· ζητεί περαιτέρω νομοθετικές προτάσεις, καθώς και διεθνείς συμφωνίες, που θα μπορούν να αντιμετωπίσουν την υπερβολική ανάληψη κινδύνων, τη μόχλευση και την εμμονή στον βραχυπρόθεσμο οικονομικό ορίζοντα ως βασικές πηγές της κρίσης· υπενθυμίζει στην Επιτροπή την υποχρέωσή της να ανταποκριθεί στα αιτήματα του Κοινοβουλίου σχετικά με τη ρύθμιση των κερδοσκοπικών αμοιβαίων κεφαλαίων και των κεφαλαίων ιδιωτικών συμμετοχών·
10. πιστεύει ότι η «ευρωπαϊκοποίηση» της διάρθρωσης της χρηματοοικονομικής εποπτείας αποτελεί άμεση αναγκαιότητα και συνιστά στην ΕΚΤ να εμπλακεί στην σε επίπεδο ΕΕ μακροοικονομική προληπτική εποπτεία των σημαντικών συστημικών χρηματοπιστωτικών οργανισμών, με βάση το άρθρο 105, παράγραφος 6 της Συνθήκης· ζητεί να καταβληθούν σοβαρές προσπάθειες για την επίτευξη άμεσης συμφωνίας σχετικά με τον καθορισμό ενός παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού ρυθμιστή, ενός οργανισμού που πρέπει επίσης να συντονίζει τη ρύθμιση όλων των χρηματοπιστωτικών κέντρων, συμπεριλαμβανομένων και των υπεράκτιων·
11. υπενθυμίζει ότι οι οργανισμοί αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας φέρουν ένα μερίδιο ευθύνης για τη χρηματοπιστωτική κρίση· χαιρετίζει την έκκληση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου όσον αφορά η νομοθετική πρόταση της Επιτροπής για επιτάχυνση της αυστηροποίησης των κανόνων που διέπουν τους οργανισμούς αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας· θεωρεί, από την άποψη αυτή, ότι έχει ύψιστη σημασία να εξασφαλιστεί η καταχώριση των οργανισμών αξιολόγησης και να μην επιτρέπεται η εργασία αξιολόγησης και η παροχή άλλων υπηρεσιών για μια δεδομένη εταιρεία να διενεργούνται από τον ίδιο οργανισμό· θεωρεί ότι η Επιτροπή πρέπει να συγκροτήσει έναν ενωσιακό δημόσιο και ανεξάρτητο οργανισμό αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, ούτως ώστε να βελτιωθεί η διαφάνεια σ' αυτόν τον τομέα·
12. προτείνει στο Συμβούλιο να προχώρησε ταχέως στην έγκριση μέτρων που θα δώσουν δυνατότητα αποκλεισμού από τις συναλλαγές των χρηματοπιστωτικών οργανισμών στις χώρες που αρνούνται να συμμορφωθούν στις διεθνείς προδιαγραφές, με οργανισμούς που λειτουργούν σε καλώς ρυθμισμένες οικονομίες και να επιβάλουν κυρώσεις σε όλες τις χώρες και τα εδάφη που δεν συνεργάζονται· επισημαίνει ότι η παγκόσμια χρηματοπιστωτική σταθερότητα αποτελεί δημόσιο αγαθό και ότι η ευθύνη για τη διασφάλισή του εναπόκειται στους πολιτικούς ηγέτες·
13. ζητεί, ενόψει της επικείμενης συνάντησης της ομάδας G20, να προωθηθεί η σταδιακή δημιουργία ενός πολυμερούς συστήματος χρηματοπιστωτικής εποπτείας και ρύθμισης· καλεί το Συμβούλιο να στηρίξει μια κοινή θέση για το κλείσιμο των φορολογικών παραδείσων και τον αυστηρό έλεγχο των προγραμμάτων αποζημίωσης, ως ζητημάτων προτεραιότητας για την αποκατάσταση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας· υπενθυμίζει την ανάγκη για μεταρρύθμιση της διακυβέρνησης των θεσμικών οργάνων του Bretton Woods, προκειμένου να τροποποιηθούν τα δικαιώματα ψήφου και να θεσπιστεί ένα σχέδιο διπλής πλειοψηφίας των κρατών μελών και των κεφαλαιουχικών μεριδίων· ζητεί να υπάρξει επαναπροσδιορισμός του πλαισίου βιωσιμότητας του χρέους των διεθνών χρηματοπιστωτικών οργανισμών και δημιουργία ενός πολυμερούς μηχανισμού αναδιάρθρωσης του χρέους και θέσπιση ενός πλαισίου υπεύθυνου δανεισμού· ζητεί την αυστηρότερη ρύθμιση των εξωχρηματιστηριακών συναλλαγών παραγώγων· επισημαίνει την ανάγκη για ενίσχυση και διεύρυνση των κανόνων προληπτικής εποπτείας και πέρα από το πλαίσιο της Βασιλείας ΙΙ, προκειμένου να αυξηθούν σημαντικά οι απαιτήσεις υποχρεωτικού αποθεματικού για τις τράπεζες και να περιορισθεί η τιτλοποίηση· ζητεί να υπάρξουν αυστηρές πολυμερείς απαιτήσεις όσον αφορά τη δημοσιοποίηση, τα κεφάλαια και τα χρέη των κερδοσκοπικών κεφαλαίων και των κεφαλαίων ιδιωτικών συμμετοχών·
14. καλεί το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να στηρίξει, στη συνάντηση της ομάδας G20, την πρόταση της UNCTAD σχετικά με τη δημιουργία ενός νέου πολυμερούς καθεστώτος για να αποσοβηθεί η νομισματική κερδοσκοπία και να εξασφαλισθεί, για όλες τις χώρες, χώρος για την άσκηση πολιτικής με την υιοθέτηση των κατάλληλων επεκτατικών και νομισματικών πολιτικών για να προστατευθούν θέσεις εργασίας και η εγχώρια οικονομία τους, ενόψει της ύφεσης ή της οικονομικής κρίσης·
Μια νέα πράσινη συμφρωνία
15. επισημαίνει ότι η τροφοδοτούμενη από την πίστωση κατανάλωση που παρατηρείται στις πλουσιότερες οικονομίας του κόσμου συσσώρευσε τεράστια οικολογικά ελλείμματα που μας επιβάλλουν να αποφύγουμε την υιοθέτηση μιας απλουστευτικής προσέγγισης προσανατολισμένης προς τη ζήτηση για την αναθέρμανση της οικονομίας·
16. επισύρει την προσοχή κατά της διοχέτευσης δισεκατομμυρίων για τη στήριξη παλαιών βιομηχανιών και εξαντλημένων οικονομικών μοντέλων, ενέργεια που απλώς θα είχε ως αποτέλεσμα τη διασπάθιση χρήσιμων κονδυλίων, υποθηκεύοντας έτσι το μέλλον των επόμενων γενεών·
17. πιστεύει ότι η υπονόμευση του αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής και το πάγωμα των περιβαλλοντικών επενδύσεων θα ήταν καταστροφικό σφάλμα με άμεσες και διαγενεακές επιπτώσεις·
18. χαιρετίζει την ευρεία συναίνεση σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση όσον αφορά την ανάγκη τολμηρής πολιτικής δράσης για την υπέρβαση της τρέχουσας οικονομικής κρίσης· πιστεύει ωστόσο ότι τα μέτρα που ελήφθησαν δεν είναι αντίστοιχα των προκλήσεων, καταρχάς γιατί δεν εστιάζουν σωστά στις μελλοντικές ανάγκες των κοινωνιών μας και, κατά δεύτερον, επειδή δεν συνιστούν «ευρωπαϊκή» απάντηση· επισημαίνει ότι η διατύπωση μιας συντονισμένης ευρωπαϊκής απάντησης έχει ζωτική σημασία στο πλαίσιο αυτό, ώστε να αποφευχθεί η υιοθέτηση εθνικών σχεδίων που ενδέχεται να οδηγήσουν σε συγκρούσεις και στην συσσώρευση επιπλέον κόστους·
19. ζητεί η κρίση αυτή να θεωρηθεί ως ένα επιπλέον κίνητρο για να δοθεί ώθηση προς την κατεύθυνση της απαραίτητης οικολογικής μεταστροφής της βιομηχανίας και ζητεί επιτακτικά ο κύριος όγκος των δημοσίων κονδυλίων ανάκαμψης να διοχετευθεί σε «πράσινες» επενδύσεις οι οποίες θα μας ανταμείψουν με ανακοπή της κλιματικής αλλαγής και της ενεργειακής εξάρτησης, μείωση των ενεργειακών λογαριασμών και περιορισμό της περιβαλλοντικής υποβάθμισης και βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών· επισημαίνει ότι η καθυστέρηση στην ανάληψη της αναγκαίας δράσης, σε τελική ανάλυση, θα επιφέρει μεγαλύτερο κόστος·
20. επισημαίνει ότι οι περισσότερες επενδύσεις στην «πράσινη οικονομία» (ενεργειακή ανακαίνιση κτηρίων, ανανεώσιμες ενέργειες, δημόσιες μεταφορές) έχουν τη δυνατότητα να αποτελέσουν έναυσμα για να αποκομιστούν τριπλά οφέλη από τη δημιουργία θέσεων εργασίας, τη μείωση της κλιματικής επίπτωσης και την αύξηση της ενεργειακής ανεξαρτησίας της ΕΕ και θα παράσχουν στην ευρωπαϊκή βιομηχανία το πλεονέκτημα του πρωτοεισελθόντα έναντι άλλων περιοχών του κόσμου που δεν θα έχουν προσχωρήσει στην πρωτοβουλία για να αντιμετωπίσουν την επόμενη βιομηχανική επανάσταση, που θα είναι η πράσινη επανάσταση·
21. επισημαίνει το γεγονός ότι η Επιτροπή εκτιμά ότι ο αριθμός των ατόμων που επί του παρόντος απασχολούνται στην πράσινη οικονομία ανέρχεται σε 3,5 εκατομμύρια· τονίζει ότι, με διασταλτικότερη ερμηνεία του ορισμού ώστε να ληφθούν υπόψη και ο έμμεσος αντίκτυπος, περίπου 8 εκατ. θέσεις εργασίας εξαρτώνται ήδη από τις βιομηχανίας αυτές· σύμφωνα με τα στοιχεία πρόσφατης μελέτης, με ποσό ύψους 120 δισεκατομμυρίων ευρώ (που αντιστοιχεί περίπου στο 1% του ΑΕΠ της ΕΕ των 27) μπορούν να δημιουργηθούν περισσότερες από 2 εκατ. θέσεις εργασίας στον τομέα των ανανεώσιμων ενεργειών·
22. επισημαίνει ότι ο μεγαλύτερος ενιαίος οικονομικός κλάδος της ΕΕ είναι ο κατασκευαστικός τομέας, με συνολικό αριθμό εργατικού δυναμικού περί τα 26 εκατ. άμεσων και έμμεσων θέσεων εργασίας, κυρίως στον τομέα των ΜΜΕ· επισημαίνει ότι η αναζωογόνηση της θερμομόνωσης και της ανακαίνισης των υφισταμένων κτηρίων μπορεί να αποτελέσει κομβική συνιστώσα της οικονομικής ανάκαμψης, της δημιουργίας θέσεων εργασίας και της εξοικονόμησης ενέργειας·
23. επισημαίνει ότι μια μελέτη του Υπουργείου Ενέργειες και Κλιματικής Αλλαγής του ΗΒ, κατέληξε ότι στα ανοιχτά των ακτών του ΗΒ, εντός της επόμενης δεκαετίας, θα μπορούσαν να αναπτυχθούν άλλες 5.000 – 7.000 αεροτουρμπίνες ανοιχτής θαλάσσης, με δυνατότητα παραγωγής ενέργειας που αντιστοιχεί στην παραγωγή 25 μεγάλων μονάδων παραγωγής ενέργειας με καύση άνθρακα, περιορίζοντας τις συνολικές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα του ΗΒ κατά 14% και δημιουργώντας μέχρι και 70.000 θέσεις εργασίας στο ΗΒ·
24. επισημαίνει ότι, από τώρα μέχρι το 2030, εκτιμάται ότι χρειάζονται επενδύσεις περίπου ενός τρισεκατομμυρίου ευρώ για το δίκτυο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της ΕΕ και περίπου 150 δισεκατομμύρια ευρώ για τα δίκτυα φυσικού αερίου· επισημαίνει ότι οι δαπάνες της ΕΕ στον τομέα των ενεργειακών έργων πρέπει να εστιάσουν στις επενδύσεις που εξασφαλίζουν τη μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία και αποτελεσματικότητα από απόψεως κόστους, με σκοπό την επίτευξη των στόχων της ΕΕ στον τομέα της κλιματικής αλλαγής, και κυρίως την εξοικονόμηση ενέργειας και την κατασκευή έργων ενεργειακής απόδοσης, καθώς και επενδύσεις στα δίκτυα ανανεώσιμων μορφών ενέργειας·
25. πιστεύει ότι ένα καλά στοχοθετημένο πρόγραμμα επενδύσεων σε επίπεδο ΕΕ για την αειφορία, ύψους 500 δισεκατομμυρίων ευρώ για την επόμενη πενταετία (100 δισ. € ανά έτος, που αντιστοιχεί στο 0,7% του ετήσιου ΑΕΠ της ΕΕ των 27) μπορεί να δημιουργήσει και να εξασφαλίσει 5 εκατ. θέσεις εργασίας, με τις μισές από αυτές να δημιουργούνται εντός της επόμενης διετίας·
26. επισημαίνει ότι το πρόγραμμα οικονομικής ανάκαμψης της Επιτροπής που αναφέρεται στα ενεργειακά έργα είναι κακοσχεδιασμένο καθόσον προβλέπει τη χορήγηση κρατικών ενισχύσεων σχεδόν αποκλειστικά στα μεγάλα ενεργειακά και τηλεπικοινωνιακά ολιγοπώλια, αποκλείοντας έτσι σημαντικούς εταίρους της αλλαγής, όπως τις ΜΜΕ, τις εταιρείες πράσινης τεχνολογίας καθώς και πόλεις και περιοχές της ΕΕ· επικρίνει το γεγονός ότι το ΠΟΑ της Επιτροπής βασίζεται κυρίως σε έργα που δεν είναι έτοιμα για συγκεκριμένες επενδύσεις κατά την επόμενη διετία και είναι έντονα προκατειλημμένο υπέρ των εγκαταστάσεων ελεγχόμενης καύσης και ενεργειακής υποδομής, για τα οποία θα απαιτηθούν έτη μέχρι να ληφθούν οι αναγκαίες άδειες, σε βάρος των ευρέως φάσματος τεχνολογιών ανανεώσιμων μορφών ενέργειας και του κτηριακού τομέα, που θα μπορούσαν γρήγορα να ενεργοποιηθούν με στρατηγική συνεργασία με πόλεις και περιοχές της ΕΕ, αποφέροντας έτσι πραγματική βραχυπρόθεσμη επίδραση στην απασχόληση·
27. επισημαίνει ότι οι επενδύσεις της Νέας Συμφωνίας πρέπει επίσης να επιδιώκουν αύξηση της αποδοτικότητας και υποκατάσταση πόρων πλην του πετρελαίου που αναμένεται να γίνουν σπάνιοι βραχυπρόθεσμα έως μεσοπρόθεσμα και να παρακωλύσουν την ανάπτυξη ορισμένων τομέων, π.χ., των κλάδων της πληροφορίας, των επικοινωνιών και της ψυχαγωγίας· επισημαίνει ότι, σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, είναι δυνατό να πραγματοποιηθούν τεράστιες αυξήσεις αποδοτικότητας στα υλικά αυτά, κάτι που θα μειώσει τα απόβλητα, το κόστος και την εξάρτηση από πόρους·
28. επισημαίνει ότι η Νέα Πράσινη Συμφωνία πρέπει να αντιμετωπίσει την κοινωνική κρίση με μαζικές επενδύσεις στις κοινωνικές υπηρεσίες, και ιδίως την εκπαίδευση και την υγεία, με μαζική αύξηση του αριθμού των διδασκόντων και τη βελτίωση των φυσικών συνθηκών μάθησης για τα παιδιά και τους σπουδαστές μας, επενδύσεις που θα αποφέρουν πολλά στο μέλλον·
29. πιστεύει ότι η στρατηγική της Λισσαβόνας δεν θα επιτύχει τους στόχους της εάν δεν προβλέψει την ενσωμάτωση μιας ισχυρής κοινωνικής διάστασης στην ενιαία αγορά· προτρέπει το Συμβούλιο να προετοιμάσει το έδαφος για μια πολιτική μεσοπρόθεσμης σύγκλισης των κατώτατων μισθών και των κοινωνικών δικαιωμάτων· πιστεύει ότι η πολιτική της μείωσης της υπερωριακής εργασίας μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία θέσεων εργασίας και τη δικαιότερη κατανομή ευκαιριών·
30. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν ότι το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο θα εστιάσει στην επανακατάρτιση και την αύξηση της δυνατότητας απασχόλησης καθώς και σε δραστηριότητες κοινωνικής ένταξης, προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα χειρότερα κοινωνικά αποτελέσματα της κρίσης· ζητεί μετ’ επιτάσεως στις πολιτικές αυτές να υπάρξει συνεκτίμηση του ζητήματος της ισότητας των φύλων·
Χρηματοδότηση ενός πρασίνου προγράμματος ανάκαμψης
31. ζητεί, ως γενικό κανόνα, οι χρηματοδότες να υπόκεινται στον σωστό ρόλο του υπηρέτη της οικονομικής ανάπτυξης και ευημερίας που τους αρμόζει, και επιθυμεί όλα τα δημόσια κονδύλια και οι δημόσιες εγγυήσεις που χρηματοδοτούν προγράμματα ανάκαμψης να εγγραφούν για τη διευκόλυνση της μετάβασης σε μια ενεργειακά αποδοτική, με βάση ανανεώσιμες ενέργειες, απαλλαγμένη από πυρηνικά, κοινωνικά δίκαιη και συνειδητοποιμένη ως προς το μέλλον, οικονομική ανάπτυξη·
32. επισημαίνει ότι οι επιδοτήσεις των διαχωριζόμενων τραπεζικών εταιρειών ή των δημοσίων διαχωριζόμενων τραπεζών για τη στήριξη ιδιωτικών τραπεζών με τοξικά περιουσιακά στοιχεία, σημαίνει απλώς μεταφορά χρημάτων των φορολογουμένων σε τράπεζες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες· αντ’ αυτού προτείνει, όπου είναι αναγκαίο, δημόσια στήριξη να χορηγείται μέσω κανονικής συμμετοχής στο μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών·
33. επισημαίνει τη σημασία της αναθεώρησης του προϋπολογισμού που έχει σχεδιαστεί για το 2009, που πρέπει να περιλαμβάνει σαφείς προτάσεις με την αλλαγή του προγραμματισμού κατά την ενδιάμεση αναθεώρηση των πολυετών προγραμμάτων, ώστε να αντιμετωπιστεί ο αντίκτυπος της κρίσης και να ληφθούν υπόψη οι προκλήσεις που δημιουργεί η κλιματική αλλαγή·
34. πιστεύει ότι η ΕΤΕπ, που αποτελεί τον χρηματοπιστωτικό βραχίονα της ΕΕ και τον μεγαλύτερο δημόσιο δανειοδότη στον κόσμο, πρέπει να παίξει κομβικό ρόλο στη διασφάλιση κεφαλαίων για την ανάκαμψη· ζητεί τη σημαντική αύξηση των κεφαλαίων που έχουν καταβάλει τα κράτη μέλη ως συμμετοχή της ΕΤΕπ, προκειμένου να αυξηθεί σημαντικά η ικανότητα δανειοδότησης της τράπεζας, παρέχοντας έτσι σημαντικά υψηλότερη δυνατότητα μόχλευσης στον όγκο των επενδύσεων, ενώ ταυτόχρονα θα βελτιωθεί και ο ελέγχους όσον αφορά τη συμμόρφωση στις αρχές της βιωσιμότητας των έργων·
35. πιστεύει ότι πρέπει να επιτραπεί στην ΕΤΕπ, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, να χρησιμοποιήσει αναχρηματοδότηση από την ΕΚΤ· επισημαίνει το γεγονός ότι, με δείκτη αναχρηματοδότησης της ΕΚΤ ύψους 2%, η ΕΤΕπ μπορεί να μοχλεύσει ποσό ύψους 5 δισεκατομμυρίων ευρώ ως επιδότηση επιτοκίου, συνολικό ποσό 250 δισεκατομμυρίων ευρώ σε άτοκες πιστώσεις προς ιδιωτικούς ή δημόσιους επενδυτές για πράσινες επενδύσεις και πρωτοποριακές τεχνολογίες, συμβάλλοντας έτσι στην εξομάλυνση της κλιματικής αλλαγής και τη μείωση του σχετικού κόστους·
36. ζητεί να καταστεί όσο το δυνατόν ταχύτερα επιχειρησιακό το ταμείο Marguerite 2020, που προορίζεται να παράσχει άμεσο μετοχικό κεφάλαιο σε υποδομές και ενεργειακά έργα ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος, και προτείνει τη χορήγηση κονδυλίων από τον προϋπολογισμό του ευρωπαϊκού προγράμματος ανάκαμψης ούτως ώστε να επιτευχθεί η μέγιστη μόχλευση και άμεσα αποτελέσματα· ζητεί να καταρτιστεί μνημόνιο κατανόησης μεταξύ του Κοινοβουλίου και των άλλων ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι επενδύσεις θα χορηγηθούν σε πραγματικά βιώσιμα έργα·
37. εκφράζει την επιθυμία η Επιτροπή να υποβάλει προτάσεις για την ενίσχυση της ενεργειακής φορολογίας σε επίπεδο ΕΕ, πράξη που θα συμβάλει αφενός στον αναπροσανατολισμό της παραγωγής και της κατανάλωσης πέρα από προϊόντα και υπηρεσίες που θέτουν σε κίνδυνο το κλίμα και, αφετέρου, θα επιτρέψει τη μεταστροφή της φορολογίας από την εργασία προς την κατεύθυνση της ενεργείας·
38. καλεί την Επιτροπή να υποβάλει προτάσεις για την καθιέρωση φόρου χρηματοπιστωτικών συναλλαγών σε επίπεδο ΕΕ που θα μπορούσε να συμβάλει στη χρηματοδότηση των επενδύσεων σε αναπτυσσόμενες χώρες, ούτως ώστε να αντιμετωπιστούν οι χειρότερες συνέπειες της κρίσης και να προωθηθεί η επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας·
39. ζητεί η Φορολογική Επιτροπή των ΗΕ να αναβαθμιστεί σε διακυβερνητικό όργανο που να μπορεί να αντιμετωπίσει την φοροδιαφυγή και την φοροαποφυγή· ζητεί να υπάρξει μεταρρύθμιση της διακυβέρνησης του Συμβουλίου Διεθνών Λογιστικών Προτύπων (IASB), προκειμένου να διασφαλιστεί ο δημόσιος έλεγχος, η διαφάνεια και σεβασμός της αρχής της προφύλαξης·
Μια ανανεωμένη στρατηγική της Λισαβόνας
40. υπογραμμίζει ότι η ανοικτή μέθοδος συντονισμού, στην οποία στηρίζεται η στρατηγική της Λισσαβόνας εδώ και εννέα χρόνια, έχει δείξει τα όριά της απέναντι σε αυτές τις νέες προκλήσεις, εσωτερικές και εξωτερικές, στις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπη η Ευρωπαϊκή Ένωση·
41. πιστεύει ότι πρέπει βραχυπρόθεσμα να επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ των ηγετών της ΕΕ, σχετικά με ένα νέο δεσμευτικό πλαίσιο στενότερου συντονισμού της οικονομικής πολιτικής καθώς και να υιοθετηθεί μεσοπρόθεσμα η κατάλληλη οικονομική πολιτική της ΕΕ· ζητεί από την Επιτροπή να προχωρήσει σε ενδελεχή αξιολόγηση των τελευταίων εννέα ετών της στρατηγικής της Λισσαβόνας, την οποία να υποβάλει πριν από τα τέλη του 2009· πιστεύει ότι δεν είναι καθόλου προφανές το πως να μετρηθεί η επιτυχία της στρατηγικής της Λισσαβόνας και ποιοι δείκτες θα ήταν ενδεδειγμένοι για τη μέτρηση της "προόδου"· υπενθυμίζει ότι η οικονομική μεγέθυνση δεν είναι αυτοσκοπός και ότι τα στοιχεία του ΑΕΠ/ΑΕΕ δεν μπορούν να θεωρηθούν επαρκής δείκτης ευημερίας·
42. ζητεί να θεσπιστούν νέοι δείκτες για την παρακολούθηση της διαδικασίας της Λισσαβόνας, συμπεριλαμβανομένων και δεικτών μέτρησης της ποιότητας ζωής· χαιρετίζει, από την άποψη αυτή, το έργο που έχουν αναλάβει διάφορες γενικές διευθύνσεις της Επιτροπής, αναπτύσσοντας νέους ποιοτικούς δείκτες· καλεί το Συμβούλιο, τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να αξιολογήσουν τα μέτρα πολιτικής τους και τα εθνικά τους προγράμματα επίσης με δείκτες όπως οι εκπομπές CΟ2, η ένταση ενέργειας στην οικονομία, το ποσοστό κινδύνου φτώχειας και η απώλεια βιοποικιλότητας·
43. καλεί την Επιτροπή να χρησιμοποιήσει τους νέους αυτούς δείκτες στις προσεχείς αξιολογήσεις των εθνικών προγραμμάτων ανάκαμψης και να τους ενσωματώσει στην από πλευράς Επιτροπής παρακολούθηση, δημιουργώντας έτσι μια πληρέστερη και επαρκή εικόνα των επιτυχιών και των αδυναμιών των στρατηγικών της Λισσαβόνας και το Γκέτεμποργκ·
44. καλεί την Επιτροπή να αναθεωρήσει τον κατάλογο της Λισαβόνας όσον αφορά την εγγραφή κονδυλίων, ο οποίος καθορίζει τη χρήση των διαρθρωτικών ταμείων στα κράτη μέλη και τις περιοχές, με βάση τους νέους δείκτες και με την απάλειψη κατηγοριών που προξενούν επιπλέον ζημία στο κλίμα·
45. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών και των υποψηφίων χωρών, στην Επιτροπή των Περιφερειών και στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή.
- [1] Ψήφισμα της 20ης Φεβρουαρίου 2008 σχετικά με τη συνεισφορά στο Εαρινό Συμβούλιο 2008 όσον αφορά τη στρατηγική της Λισσαβόνας (Εγκριθέντα κείμενα, P6_TA(2008)0057).