Projekt rezolucji - B7-0402/2010Projekt rezolucji
B7-0402/2010

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie powodzi w krajach Europy Środkowej, a w szczególności w Polsce, Czechach, na Słowacji i na Węgrzech

14.6.2010

zamykający debatę na temat oświadczenia Komisji
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu

Constanze Angela Krehl, Georgios Stavrakakis, Wojciech Michał Olejniczak, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, Edite Estrela, Csaba Sándor Tabajdi, Zuzana Brzobohatá w imieniu grupy S&D

Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0346/2010

Procedura : 2010/2713(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B7-0402/2010
Teksty złożone :
B7-0402/2010
Debaty :
Teksty przyjęte :

B7‑0402/2010

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie powodzi w krajach Europy Środkowej, a w szczególności w Polsce, w Czechach, na Słowacji i na Węgrzech

Parlament Europejski,

–   uwzględniając art. 3 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 191 i 349 Traktatu o funkcjonowaniu UE,

–   uwzględniając wniosek Komisji dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Fundusz Solidarności Unii Europejskiej (COM(2005) 108) oraz stanowisko Parlamentu z dnia 18 maja 2006 r.,

–   uwzględniając następujące rezolucje: z dnia 5 września 2002 r. w sprawie powodzi w Europie, z dnia 8 września 2005 r. w sprawie katastrof naturalnych (pożarów i powodzi) w Europie, z dnia 7 września 2006 r. w sprawie pożarów lasów i powodzi oraz rezolucje: z dnia 18 maja 2006 r. w sprawie klęsk żywiołowych (pożary, susze i powodzie) – aspekty związane z rolnictwem, aspekty związane z rozwojem regionalnym i aspekty związane z ochroną środowiska naturalnego, z dnia 11 marca 2010 r. w sprawie rozległych klęsk żywiołowych w autonomicznym regionie Madery oraz w sprawie skutków nawałnicy „Xynthia” w Europie,

–   uwzględniając białą księgę zatytułowaną „Adaptacja do zmian klimatu: europejskie ramy działania” (COM(2009) 147) oraz komunikat Komisji w sprawie wspólnotowego podejścia do zapobiegania klęskom żywiołowym oraz katastrofom spowodowanym przez człowieka (COM(2009) 82),

–   uwzględniając oświadczenie Komisji w sprawie rozległych klęsk żywiołowych w autonomicznym regionie Madery z dnia 24 lutego 2010 r.,

–   uwzględniając art. 110 ust. 2 regulaminu,

A. mając na uwadze, że w kilku państwach członkowskich Unii Europejskiej – a szczególnie w Polsce, w Czechach, na Słowacji i na Węgrzech – miała miejsce rozległa klęska żywiołowa pod postacią powodzi, która spowodowała ofiary w ludziach i konieczność ewakuacji tysięcy osób,

B.  mając na uwadze, że klęska ta spowodowała poważne szkody, w tym w infrastrukturze, przedsiębiorstwach i na gruntach rolnych, niszcząc elementy dziedzictwa naturalnego i kulturalnego oraz stwarzając zagrożenia dla zdrowia publicznego,

C. mając na uwadze, że konieczne jest rozpoczęcie odbudowy zniszczonych lub uszkodzonych przez żywioł obszarów, aby nadrobić straty ekonomiczne i społeczne,

1.  wyraża współczucie i solidarność z mieszkańcami regionów dotkniętych katastrofą; ma na uwadze jej poważne skutki gospodarcze i wyraża żal oraz składa kondolencje rodzinom ofiar;

2.  docenia niesłabnący wysiłek ekip ratunkowych i poszukiwawczych ratujących życie i zmniejszających szkody na dotkniętych klęską obszarach;

3.  respektuje działania podjęte przez państwa członkowskie w celu zapewnienia pomocy dotkniętym klęską obszarom, gdyż europejska solidarność objawia się w udzielaniu wzajemnej pomocy w trudnych sytuacjach;

4.  wzywa Komisję i państwa członkowskie, w związku z rosnącym zagrożeniem, do ponownej oceny planowania, polityki zrównoważonej gospodarki gruntami i wzorcowych praktyk, tak aby grunty, siedliska i systemy odwadniania były zarządzane w sposób ograniczający szkody, jakie powodują gwałtowne opady i inne ekstremalne warunki pogodowe;

5.  wzywa państwa członkowskie i dotknięte klęską regiony do poświęcenia szczególnej uwagi odpowiednim zrównoważonym planom odbudowy, a także rozważenia możliwości uwzględnienia w polityce państw członkowskich długofalowych inwestycji służących zapobieganiu klęskom i budowaniu potencjału reagowania na nie;

6.  wzywa Komisję Europejską i państwa członkowskie do szybkiego i sprawnego wspierania tych, którzy ponieśli straty gospodarcze i społeczne na skutek klęski, oferując im możliwość podjęcia właściwych wyborów pozwalających na kontynuowanie normalnego życia;

7.  ponownie stwierdza, że bezwzględnie konieczne jest przyjęcie nowego rozporządzenia w sprawie Funduszu Solidarności Unii Europejskiej w oparciu o wniosek Komisji (COM(2005) 108) w celu elastyczniejszego i skuteczniejszego rozwiązywania problemów wynikających z klęsk żywiołowych; krytycznie odnosi się do faktu, że Rada zablokowała prace nad tym wnioskiem, chociaż Parlament przyjął stosowne stanowisko przeważającą większością głosów w pierwszym czytaniu w maju 2006 r.; wzywa belgijską prezydencję i Komisję, by niezwłocznie rozpoczęła poszukiwania rozwiązania pozwalającego na podjęcie procedury przeglądu wspomnianego rozporządzenia w celu utworzenia solidniejszego i bardziej elastycznego instrumentu umożliwiającego skuteczne reagowanie na nowe wyzwania związane ze zmianami klimatu;

8.  wzywa Komisję, aby po przedstawieniu odpowiednich planów natychmiast podjęła niezbędne działania w celu jak najszybszego, skutecznego i elastycznego wykorzystania niezbędnych środków finansowych z Funduszu Solidarności Unii Europejskiej;

9.  wzywa Komisję, aby oprócz uruchomienia Funduszu Solidarności Unii Europejskiej wykazała otwartość i elastyczność w negocjacjach z władzami krajowymi i regionalnymi w sprawie przeglądu regionalnych programów operacyjnych na lata 2007-2013 finansowanego z EFRR, EFS i Funduszu Spójności; wzywa Komisję do jak najszybszego kontynuowania tego przeglądu;

10. apeluje do Komisji o elastyczność, także w innych podobnych przypadkach, podczas negocjacji z odpowiednimi władzami, jeśli przegląd odnośnych programów operacyjnych znajdujących się w fazie planowania lub realizacji stanie się konieczny w regionach dotkniętych klęską;

11. wzywa państwa członkowskie do niezwłocznego i całkowitego wypełnienia wymogów unijnej dyrektywy powodziowej i jej wdrożenia; domaga się, aby mapy zagrożenia powodziowego były uwzględniane w planach zagospodarowania przestrzennego; podkreśla, że skuteczne zapobieganie powodziom musi się opierać na strategiach transgranicznych; zachęca sąsiadujące ze sobą państwa członkowskie do zacieśnienia współpracy w działaniach zapobiegających klęskom żywiołowym przy jednoczesnym zagwarantowaniu w ten sposób jak najlepszego wykorzystania europejskich funduszy przeznaczonych na ten cel;

12. zobowiązuje przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom państw członkowskich oraz władzom regionalnym i lokalnym na obszarach dotkniętych tą klęską.