ZALECENIE w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia Umowy w formie protokołu między Unią Europejską a Arabską Republiką Egiptu ustanawiającego mechanizm rozstrzygania sporów mający zastosowanie do sporów dotyczących postanowień handlowych Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Arabską Republiką Egiptu, z drugiej strony

18.3.2011 - (13762/2010 – C7‑0372/2010 – 2010/0229(NLE)) - ***

Komisja Handlu Międzynarodowego
Sprawozdawca: Gianluca Susta

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia Umowy w formie protokołu między Unią Europejską a Arabską Republiką Egiptu ustanawiającego mechanizm rozstrzygania sporów mający zastosowanie do sporów dotyczących postanowień handlowych Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Arabską Republiką Egiptu, z drugiej strony

(13762/2010 – C7‑0372/2010 – 2010/0229(NLE))

(Procedura zgody)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając projekt decyzji Rady (13762/2010),

–   uwzględniając projekt decyzji Rady w sprawie zawarcia Umowy w formie protokołu między Unią Europejską a Arabską Republiką Egiptu ustanawiającego mechanizm rozstrzygania sporów mający zastosowanie do sporów dotyczących postanowień handlowych Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Arabską Republiką Egiptu, z drugiej strony (13975/2010),

–   uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody przedstawiony przez Radę na podstawie art. 207 ust. 4 akapit pierwszy oraz art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. av) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (C7-0372/2010),

–   uwzględniając art. 81 i art. 90 ust. 8 Regulaminu,

–   uwzględniając zalecenie Komisji Handlu Międzynarodowego (A7-0068/2011),

1.  wyraża zgodę na przyjęcie umowy;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji, jak również rządom i parlamentom państw członkowskich oraz Arabskiej Republiki Egiptu.

UZASADNIENIE

Dotychczas rozstrzyganie sporów wynikających z umów eurośródziemnomorskich opierało się wyłącznie na metodach dyplomatycznych. W praktyce nie jest to skuteczne i prowadziło do tego, że spory pozostawały nierozstrzygnięte, gdyż strona pozwana o naruszenie mogła łatwo zablokować postępowanie.

W 2006 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji z jej partnerami z regionu śródziemnomorskiego z myślą o wynegocjowaniu właściwego mechanizmu rozstrzygania sporów. Projekt umowy z Egiptem został parafowany w dniu 27 kwietnia 2010 r. w Luksemburgu na posiedzeniu Rady Stowarzyszenia UE-Egipt.

Utworzenie standardowego mechanizmu rozstrzygania sporów przyjęto z zadowoleniem, gdyż powinien on zapewnić usprawnione i skuteczne procedury odwoławcze podlegające rygorystycznym terminom. Sprawozdawca uważa, że ta aktualizacja eurośródziemnomorskich umów o wolnym handlu może przyczynić się do stabilności gospodarczej i politycznej w tym kluczowym regionie, z myślą o ugruntowaniu „jednego wybrzeża”, będącego obszarem pokoju, rozwoju, sprawiedliwości, równości, wolności, pluralizmu, demokracji i szacunku.

Ponadto prawidłowe stosowanie takiego mechanizmu mogłoby zwiększyć bezpieczeństwo i przewidywalność naszych dwustronnych stosunków handlowych i stanowić kolejny krok w kierunku utworzenia eurośródziemnomorskiej strefy wolnego handlu i zapewnienia jej prawidłowego funkcjonowania.

Proponowany mechanizm wzorowany jest na mechanizmie rozstrzygania sporów przewidzianym w najnowszych umowach zawartych przez Unię Europejską oraz na uzgodnieniu w sprawie rozstrzygania sporów WTO. Sprawozdawca zgadza się, że dwustronne umowy handlowe powinny zawsze w pełni współgrać z wielostronnym systemem handlowym. Ponadto Komisja powinna zapewnić skuteczność i korzystanie z wdrożenia w praktyce.

W świetle powyższego sprawozdawca proponuje, aby Parlament wyraził zgodę na zawarcie tej umowy. Ciągnące się spory wywołują negatywne skutki dla przedsiębiorców, a także docelowych konsumentów po obu stronach Morza Śródziemnego. Z wejściem w życie Traktatu z Lizbony bezpośrednie inwestycje zagraniczne stały się częścią polityki handlowej UE, a tym samym podlegają wyłącznej kompetencji Unii. W czasach, gdy bezpośrednie inwestycje zagraniczne mają istotne znaczenie dla dobrobytu gospodarczego krajów i regionów, sprawozdawca wyraża nadzieję, że dobrze funkcjonujący i skuteczny mechanizm rozstrzygania sporów posłuży również do rozstrzygania sporów w tej dziedzinie.

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia	16.3.2011
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	24 0 2
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	William (The Earl of) Dartmouth, Laima Liucija Andrikienė, Kader Arif, David Campbell Bannerman, Christofer Fjellner, Metin Kazak, Bernd Lange, David Martin, Emilio Menéndez del Valle, Vital Moreira, Cristiana Muscardini, Godelieve Quisthoudt-Rowohl, Niccolò Rinaldi, Tokia Saïfi, Helmut Scholz, Peter Šťastný, Robert Sturdy, Gianluca Susta, Keith Taylor, Iuliu Winkler, Pablo Zalba Bidegain, Paweł Zalewski
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Catherine Bearder, George Sabin Cutaş, Syed Kamall, Miloslav Ransdorf, Jarosław Leszek Wałęsa