ZALECENIE w sprawie decyzji Rady dotyczącej zawarcia Umowy ustanawiającej stowarzyszenie między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi z jednej strony, a Ameryką Środkową z drugiej strony

8.11.2012 - (16395/1/2011 – C7‑0182/2012 – 2011/0303(NLE)) - ***

Komisja Spraw Zagranicznych
Sprawozdawca: José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra

Procedura : 2011/0303(NLE)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A7-0362/2012
Teksty złożone :
A7-0362/2012
Debaty :
Teksty przyjęte :

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie decyzji Rady dotyczącej zawarcia Umowy ustanawiającej stowarzyszenie między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi z jednej strony, a Ameryką Środkową z drugiej strony

(16395/1/2011 – C7‑0182/2012 – 2011/0303(NLE))

(Zgoda)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając projekt decyzji Rady (16395/1/2011),

–   uwzględniając projekt Umowy ustanawiającej stowarzyszenie między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ameryką Centralną, z drugiej strony (16394/2011),

–   uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody przedstawiony przez Radę na mocy art. 217 oraz art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (C7-0182/2012),

–   uwzględniając tymczasowe sprawozdanie dotyczące decyzji Rady w sprawie zawarcia Umowy ustanawiającej stowarzyszenie między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ameryką Centralną, z drugiej strony(A7-0362/2012),

–   uwzględniając art. 81 oraz art. 90 ust. 7 Regulaminu,

–   uwzględniając zalecenie Komisji Spraw Zagranicznych oraz opinie Komisji Handlu Międzynarodowego i Komisji Rozwoju  (A7-0362/2012),

1.  wyraża zgodę na zawarcie umowy;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich oraz państw Ameryki Centralnej.

OPINIA Komisji Rozwoju (17.10.2012)

dla Komisji Spraw Zagranicznych

w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia Umowy ustanawiającej stowarzyszenie między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ameryką Centralną, z drugiej strony
(16395/1/2011 – C7‑0182/2012 – 2011/0303(NLE))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Eva Joly

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Oficjalne negocjacje między UE a Ameryką Centralną rozpoczęły się w 2007 r. a zakończyły w maju 2010 r. Umowa ustanawiająca stowarzyszenie obejmuje trzy obszary: dialog polityczny, współpracę i handel. O ile w 2003 r. osiągnięto porozumienie w sprawie dwóch pierwszych obszarów, o tyle w nowej umowie ustanawiającej stowarzyszenie należy uwzględnić istotne zmiany, jakie nastąpiły od tego czasu w dwustronnych stosunkach handlowych.

Sprawozdawczyni przyznaje, że handel mógłby przyczynić się do promowania zrównoważonego rozwoju, uważa jednak, że umowa o handlu nie spełnia tych warunków, nie dostarcza niezbitych dowodów, że przyniesie korzyści obywatelom i nie uwzględnia asymetrii poziomów rozwoju. Dokładniej rzecz ujmując, ponieważ kraje Ameryki Centralnej charakteryzuje wysoki poziom ubóstwa, korzyści, jakie miałyby one odnieść w postaci preferencji handlowych, są wątpliwe, gdyż większość eksportowanych przez te kraje towarów ma już bezcłowy wstęp do UE w ramach GSP+.

Z oceny skutków w kontekście zrównoważonego rozwoju wynika, że zysków dla eksportu krajów Ameryki Centralnej należy oczekiwać głównie w sektorach, które i tak już stanowią największą część gospodarek krajów Ameryki Centralnej. Istnieje ryzyko, że umowa zwiększy uzależnienie tych krajów od eksportu podstawowych produktów rolnych.

W powiązaniu z zawarciem przez państwa Ameryki Centralnej umów WTO+ w sprawie zamówień publicznych, liberalizacji usług i własności intelektualnej, przedmiotowa umowa ogranicza polityczną swobodę tych państw w zakresie opracowywania własnych strategii na rzecz rozwoju lub określania konkretnych środków mających zapewnić, że inwestycje przyniosą korzyści osobom ubogim i znajdującym się w najtrudniejszej sytuacji.

Sprawozdawczyni jest zdania, że umowa zawiera szereg poważnych niedociągnięć w kwestii praw człowieka, standardów pracy oraz kwestii związanych ze środowiskiem i zrównoważonym rozwojem.

Włączenie do umowy klauzuli praw człowieka jest oczywiście godne pochwały. Zawiera ona jednak poważne niedociągnięcia: nie przewiduje konkretnego organu odpowiedzialnego za monitorowanie wywiązywania się z obowiązku przestrzegania tych praw; stosowanie klauzuli nie podlega mechanizmowi rozstrzygania sporów; brakuje ważnego odniesienia do społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw i konwencji MOP C169 (1989).

Sprawozdawczyni przyznaje, że umowa zawiera przepisy dotyczące handlu i zrównoważonego rozwoju. Jednak jej zakres jest węższy, a mechanizm egzekwowania słabszy, niż ma to obecnie miejsce w przypadku GSP+.

******

Komisja Rozwoju zwraca się do Komisji Spraw Zagranicznych, jako komisji przedmiotowo właściwej, o zalecenie Parlamentowi, aby wydał zgodę.

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia

18.9.2012

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

19

5

0

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Michael Cashman, Véronique De Keyser, Leonidas Donskis, Charles Goerens, Catherine Grèze, Eva Joly, Filip Kaczmarek, Miguel Angel Martínez Martínez, Gay Mitchell, Norbert Neuser, Maurice Ponga, Jean Roatta, Birgit Schnieber-Jastram, Alf Svensson, Keith Taylor, Eleni Theocharous, Patrice Tirolien, Ivo Vajgl, Anna Záborská, Iva Zanicchi

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Santiago Fisas Ayxela, Isabella Lövin

Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego

María Irigoyen Pérez, Claudiu Ciprian Tănăsescu

OPINIA Komisji Handlu Międzynarodowego (17.10.2012)

dla Komisji Spraw Zagranicznych

w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie zawarcia Umowy ustanawiającej stowarzyszenie między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ameryką Centralną, z drugiej strony
(16395/1/2011 – C7-0182/2012 – 2011/0303(NLE))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Pablo Zalba Bidegain

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Umowa ustanawiająca stowarzyszenie między Unią Europejską (UE) a Ameryką Centralną (AC) (zwana dalej umową) jest częścią procesu umacniania stosunków między oboma regionami i stanowi bardzo ważny precedens, ponieważ jest to pierwsza umowa ustanawiająca stowarzyszenie między dwoma regionami podpisana przez UE po wejściu w życie Traktatu z Lizbony. Należy ponadto podkreślić część umowy dotyczącą handlu, w której dąży się do rozszerzenia i zróżnicowania stosunków gospodarczo-handlowych między dwoma regionami zgodnie z normami Światowej Organizacji Handlu, pobudzając handel towarami, usługami i wzrost inwestycji realizowanych przez obie strony.

Umowa jest częścią unijnej polityki handlowej i zagranicznej i – zgodnie z wytycznymi strategii „Europa 2020” oraz komunikatem Komisji Europejskiej z 2010 r. na temat handlu, wzrostu i polityki światowej – zmierza do umocnienia stosunków z naszymi partnerami poprzez handel, zrównoważony rozwój oraz więzi gospodarcze, zachowując przy tym spójność z innymi strategiami politycznymi Unii. Z drugiej zaś strony wśród głównych celów strategicznego stowarzyszenia międzyregionalnego UE-Ameryka Łacińska znajduje się również zawarcie dwustronnych umów o stowarzyszeniu z podregionami oraz umów dwustronnych.

Spójność społeczna i integracja regionalna są wyraźnymi celami umowy, przy czym, jak wskazano w umowie, handel jest ważnym instrumentem osiągnięcia tej spójności i integracji. Panama, która początkowo miała status obserwatora, przystąpiła do negocjacji w styczniu 2010 r., i fakt ten jest dowodem zawartego w umowie zaangażowania na rzecz przezwyciężenia trudności i kontynuacji integracyjnej dynamiki Ameryki Centralnej, aby przyczynić się do rozwoju gospodarczego, politycznego i społecznego.

W umowie uznano, że ma ona asymetryczny charakter, który się przejawia w stopniowaniu i okresach przejściowych określonych dla obu regionów. Uznanie takiego charakteru pozwala strukturom produkcyjnym lepiej się dostosować do nowej rzeczywistości gospodarczej i handlowej, wynikającej z wdrożenia samej umowy, umożliwiając tym samym utworzenie solidnej i zróżnicowanej tkanki przedsiębiorstw, w szczególności małych i średnich (MŚP).

Dzięki umowie powstają nowe ramy handlowe i inwestycyjne, lepsze od obecnych, które się opierają na ogólnym jednostronnym, tymczasowym i podlegającym przeglądom ogólnym systemie preferencji taryfowych. Umowa wprowadza system szerzej zakrojony, oparty na wzajemności i podlegający negocjacjom, który umożliwi stopniową liberalizację handlu towarami i usługami, liberalizację zamówień publicznych i pobudzi inwestycje. W ten sposób powstaną stabilne i przewidywalne ramy przynoszące wzajemne korzyści i dające bezpieczeństwo i pewność prawną, które są niezbędnymi czynnikami wzrostu wymiany handlowej i inwestycji.

W celu stopniowego tworzenia strefy wolnego handlu otwarto rynek usług, najważniejszych produktów rolnych, wszystkich wyrobów przemysłowych i produktów rybołówstwa, a także zamówień publicznych. Należy szczególnie podkreślić inwestycje mające na celu modernizację i innowacje technologiczne, które ułatwią Ameryce Centralnej wejście na rynek międzynarodowy i zwiększą konkurencyjność obu regionów. Ponadto powstanie Rada. ds. sprawiedliwego handlu i zrównoważonego rozwoju oraz Forum dialogu społeczeństwa obywatelskiego, które zadbają o połączenie handlu ze zrównoważonym rozwojem.

Umowa zawiera zobowiązanie do ochrony oznaczeń geograficznych i własności intelektualnej zgodnie z międzynarodowymi normami. W odniesieniu do własności intelektualnej, umowa mówi o celu polegającym na wspieraniu i pobudzaniu własności intelektualnej, a także współpracy techniczno-finansowej między dwoma regionami z myślą o utworzeniu solidnej bazy technologicznej.

Umowa zawiera również tytuł dotyczący współpracy na rzecz wzrostu gospodarczego i zrównoważonego rozwoju, uwzględniając przy tym grupy ludności znajdujące się w niekorzystnej sytuacji, takie jak ludność rdzenna. W tym celu umowa przewiduje nasilenie współpracy i pomocy technicznej, aby osiągnąć jak największe korzyści dzięki wymianie informacji i rozwijaniu wspólnych inicjatyw w dziedzinach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania.

Umowa zmierza do pobudzania współpracy za pomocą odpowiednich środków techniczno-finansowych w sektorach handlu mających strategiczne znaczenie dla obu regionów, w szczególności w zakresie handlu i zrównoważonego rozwoju, współpracy naukowo-technicznej w dziedzinach takich jak zwiększanie potencjału instytucjonalnego, harmonizacja przepisów, procedury celne i statystyki, własność intelektualna, świadczenie usług, zamówienia publiczne, handel elektroniczny, przemysł, sektor energetyczny, zrównoważone zarządzanie zasobami, normy sanitarne i fitosanitarne, wspieranie MŚP i zróżnicowania.

Jest to umowa bardzo ważna nie tylko dla obu regionów, które ją podpisały, lecz również dlatego, że stanowi ona precedens dla przyszłych umów, ponieważ tworzy wzorce handlowe, gospodarcze i finansowe, określone z myślą o wspólnych korzyściach i zacieśnieniu stosunków między stronami. Ponadto umowa jest wyrazem silnego zaangażowania UE na rzecz wzmacniania więzi z Ameryką Łacińską. Dlatego też ta umowa ustanawiająca stowarzyszenie powinna ułatwić rozwój handlu, gospodarki, a także rozwój polityczno-społeczny, wspierając proces integracji między oboma regionami i w ich obrębie.

******

Komisja Handlu Międzynarodowego zwraca się do Komisji Spraw Zagranicznych, właściwej dla tej sprawy, aby zaleciła Parlamentowi wyrażenie zgody.

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia

11.10.2012

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

20

4

0

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

William (The Earl of) Dartmouth, Maria Badia i Cutchet, Nora Berra, David Campbell Bannerman, Daniel Caspary, María Auxiliadora Correa Zamora, Christofer Fjellner, Yannick Jadot, Metin Kazak, Franziska Keller, Bernd Lange, David Martin, Vital Moreira, Paul Murphy, Cristiana Muscardini, Niccolò Rinaldi, Helmut Scholz, Peter Šťastný, Robert Sturdy, Henri Weber, Paweł Zalewski

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Josefa Andrés Barea, George Sabin Cutaş, Jörg Leichtfried, Marietje Schaake, Jarosław Leszek Wałęsa, Pablo Zalba Bidegain

Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Evžen Tošenovský

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia

25.10.2012

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

54

12

0

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Pino Arlacchi, Elmar Brok, Jerzy Buzek, Tarja Cronberg, Arnaud Danjean, Michael Gahler, Marietta Giannakou, Ana Gomes, Andrzej Grzyb, Anna Ibrisagic, Liisa Jaakonsaari, Anneli Jäätteenmäki, Jelko Kacin, Ioannis Kasoulides, Tunne Kelam, Nicole Kiil-Nielsen, Evgeni Kirilov, Maria Eleni Koppa, Andrey Kovatchev, Eduard Kukan, Vytautas Landsbergis, Ryszard Antoni Legutko, Krzysztof Lisek, Sabine Lösing, Ulrike Lunacek, Mario Mauro, Willy Meyer, Alexander Mirsky, Annemie Neyts-Uyttebroeck, Norica Nicolai, Raimon Obiols, Kristiina Ojuland, Ria Oomen-Ruijten, Justas Vincas Paleckis, Pier Antonio Panzeri, Ioan Mircea Paşcu, Alojz Peterle, Bernd Posselt, Hans-Gert Pöttering, Cristian Dan Preda, Fiorello Provera, Libor Rouček, Tokia Saïfi, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Nikolaos Salavrakos, Jacek Saryusz-Wolski, György Schöpflin, Werner Schulz, Laurence J.A.J. Stassen, Charles Tannock, Inese Vaidere, Geoffrey Van Orden, Kristian Vigenin, Sir Graham Watson, Boris Zala, Karim Zéribi

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Laima Liucija Andrikienė, Charalampos Angourakis, Jean-Jacob Bicep, Véronique De Keyser, Diogo Feio, Hélène Flautre, Antonio López-Istúriz White, Marietje Schaake, Helmut Scholz, Renate Weber