Ευρετήριο 
 Προηγούμενο 
 Επόμενο 
 Πλήρες κείμενο 
Διαδικασία : 2009/2201(INI)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου : A7-0317/2010

Κείμενα που κατατέθηκαν :

A7-0317/2010

Συζήτηση :

PV 24/11/2010 - 20
CRE 24/11/2010 - 20

Ψηφοφορία :

PV 25/11/2010 - 8.14
CRE 25/11/2010 - 8.14
Αιτιολογήσεις ψήφου
Αιτιολογήσεις ψήφου

Κείμενα που εγκρίθηκαν :

P7_TA(2010)0446

Κείμενα που εγκρίθηκαν
PDF 424kWORD 141k
Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010 - Στρασβούργο
Εταιρική κοινωνική ευθύνη σε διεθνείς εμπορικές συμφωνίες
P7_TA(2010)0446A7-0317/2010

Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 25ης Νοεμβρίου 2010 σχετικά με την εταιρική κοινωνική ευθύνη σε διεθνείς εμπορικές συμφωνίες (2009/2201(INI))

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη τα άρθρα 12, 21, 28, 29, 30 και 31 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη τα άρθρα 2, 3 και 6 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση,

–  έχοντας υπόψη τα άρθρα 9, 10, 48, 138, 139, 153, 156, 191, 207 και 218 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη τις κατευθυντήριες αρχές του ΟΟΣΑ για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις, την τριμερή δήλωση αρχών της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις και την κοινωνική πολιτική, καθώς και τους κώδικες συμπεριφοράς που συμφωνήθηκαν υπό την αιγίδα διεθνών οργανισμών όπως ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας (FAO), η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ) και η Παγκόσμια Τράπεζα, όπως επίσης και τις προσπάθειες που καταβάλλονται στο πλαίσιο της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη (UNCTAD) όσον αφορά τις δραστηριότητες επιχειρήσεων στις αναπτυσσόμενες χώρες,

–  έχοντας υπόψη την πρωτοβουλία «Παγκόσμιο Σύμφωνο», την οποία εγκαινίασε ο ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο του 2000, την έκθεση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ «Προς παγκόσμιες εταιρικές σχέσεις – Ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ των Ηνωμένων Εθνών και όλων των ενδιαφερομένων εταίρων, ιδίως στον ιδιωτικό τομέα», της 10ης Αυγούστου 2005 (05-45706 (E) 020905), την ανακοίνωση του Παγκόσμιου Συμφώνου των Ηνωμένων Εθνών και της πρωτοβουλίας για την υποβολή εκθέσεων απολογισμού σε παγκόσμιο επίπεδο (GRI) των Ηνωμένων Εθνών, της 9ης Οκτωβρίου 2006, καθώς και τις αρχές των υπεύθυνων επενδύσεων, τις οποίες εγκαινίασε τον Ιανουάριο του 2006 ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών και οι οποίες συντονίζονται από τη χρηματοπιστωτική πρωτοβουλία του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον και το Παγκόσμιο Σύμφωνο του ΟΗΕ,

–  έχοντας υπόψη τα «πρότυπα σχετικά με τις ευθύνες των πολυεθνικών ομίλων και λοιπών εμπορικών επιχειρήσεων στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», των Ηνωμένων Εθνών, τα οποία εγκρίθηκαν τον Δεκέμβριο του 2003(1),

–  έχοντας υπόψη την πρωτοβουλία για την υποβολή εκθέσεων απολογισμού σε παγκόσμιο επίπεδο (Global Reporting Initiative - GRI) που δρομολογήθηκε το 1997(2), τις αναθεωρημένες κατευθυντήριεςγραμμές τρίτης γενιάς για την υποβολή εκθέσεων απολογισμού σχετικά με τη βιώσιμη ανάπτυξη, που δημοσιεύθηκαν στις 5 Οκτωβρίου 2006, και τις κατευθυντήριες γραμμές τέταρτης γενιάς που ετοιμάζονται από την GRI,

–  έχοντας υπόψη τα αποτελέσματα της παγκόσμιας διάσκεψης κορυφής των Ηνωμένων Εθνών για τη βιώσιμη ανάπτυξη που πραγματοποιήθηκε το 2002 στο Γιοχάνεσμπουργκ, και ιδίως την έκκληση για πρωτοβουλίες σχετικά με την εταιρική κοινωνική ευθύνη, καθώς και τα συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 3ης Δεκεμβρίου 2002, σχετικά με τις ενέργειες που πρέπει να γίνουν σε συνέχεια της διάσκεψης κορυφής(3),

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, σχετικά με τις ευθύνες των πολυεθνικών ομίλων και λοιπών επιχειρήσεων στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της 15ης Φεβρουαρίου 2005 (E/CN.4/2005/91, 2005),

–  έχοντας υπόψη την έκθεση του ειδικού αντιπροσώπου του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις υπερεθνικές εταιρείες και άλλες επιχειρήσεις, με τίτλο «Προώθηση και προστασία όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αστικών, πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος στην ανάπτυξη», της 7ης Απριλίου 2008 (A/HRC/8/5 2008), καθώς και τις τρέχουσες εργασίες για την προσεχή έκθεσή του, που αναμένεται το 2011,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση του John Ruggie, ειδικού αντιπροσώπου του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις υπερεθνικές εταιρείες και άλλες επιχειρήσεις, με τίτλο «Επιχειρήσεις και ανθρώπινα δικαιώματα: Περαιτέρω βήματα για την εφαρμογή του πλαισίου »προστασία, σεβασμός και επανόρθωση«, της 9ης Απριλίου 2010 (A/HRC/14/27),

–  έχοντας υπόψη τα συστήματα αναφοράς και τους μηχανισμούς πιστοποίησης και σήμανσης σχετικά με τη συμπεριφορά των επιχειρήσεων στους τομείς της βιώσιμης ανάπτυξης, της αλλαγής του κλίματος ή της μείωσης της φτώχειας, όπως το πρότυπο SA 8000, το οποίο αφορά την απαγόρευση της παιδικής εργασίας και τα πρότυπα AFNOR και ISO σχετικά με τη βιώσιμη ανάπτυξη,

–  έχοντας υπόψη τη διαδικασία Kimberley σχετικά με τον έλεγχο του εμπορίου ακατέργαστων διαμαντιών,

–  έχοντας υπόψη τις πρωτοβουλίες που έχουν αναληφθεί στα διάφορα κράτη μέλη για την προώθηση της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης και ειδικότερα τη δημιουργία στη Δανία του κυβερνητικού κέντρου για την εταιρική κοινωνική ευθύνη, το οποίο συντονίζει τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης υπέρ της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης και σχεδιάζει πρακτικά εργαλεία για τις επιχειρήσεις(4),

–  έχοντας υπόψη το διεθνές σύμφωνο του 1966 για τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα, τη σύμβαση του 1979 για την εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεων κατά των γυναικών, τη διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των αυτοχθόνων πληθυσμών, που εγκρίθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ με το ψήφισμα αριθ. 61/295, της 13ης Σεπτεμβρίου 2007, καθώς και τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού, του 1989,

–  έχοντας υπόψη τις διεθνείς συμβάσεις σχετικά με το περιβάλλον, όπως το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ για τις ουσίες που καταστρέφουν τη στιβάδα του όζοντος (1987), τη Σύμβαση της Βασιλείας για τον έλεγχο των διασυνοριακών κινήσεων επικίνδυνων αποβλήτων (1999), το Πρωτόκολλο της Καρθαγένης για τη βιοασφάλεια (2000) και το Πρωτόκολλο του Κιότο (1997),

–  έχοντας υπόψη τη γνωμοδότηση της Επιτροπής των Περιφερειών, της 14ης Μαρτίου 2003, σχετικά με την Πράσινη Βίβλο με τίτλο «Προώθηση ενός ευρωπαϊκού πλαισίου για την κοινωνική ευθύνη των επιχειρήσεων»,

–  έχοντας υπόψη την τελική έκθεση του ευρωπαϊκού πολυμερούς φόρουμ για την εταιρική κοινωνική ευθύνη, της 29ης Ιουνίου 2004, συμπεριλαμβανομένης και της σύστασης αριθ. 7 που υποστηρίζει την ανάληψη δράσεων με στόχο τον καθορισμό του κατάλληλου νομικού πλαισίου,

–  έχοντας υπόψη τη σύμβαση των Βρυξελλών του 1968, όπως κατοχυρώνεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις(5) και την Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής, της 21ης Απριλίου 2009, για την αναθεώρηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 44/2001,

–  έχοντας υπόψη την Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής με τίτλο «Προώθηση ενός ευρωπαϊκού πλαισίου για την εταιρική κοινωνική ευθύνη» (COM(2001)0366), όπως ενσωματώθηκε στη συνέχεια στη Λευκή Βίβλο με τίτλο «Ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την εταιρική κοινωνική ευθύνη: μια συνεισφορά των επιχειρήσεων στη βιώσιμη ανάπτυξη» (COM(2002)0347),

–  έχοντας υπόψη τη σύσταση 2001/453/EK της Επιτροπής, της 30ής Μαΐου 2001, σχετικά με τη λογιστική καταχώρηση, την εκτίμηση και τη γνωστοποίηση των περιβαλλοντικών πτυχών στους ετήσιους λογαριασμούς και στις ετήσιες εκθέσεις των εταιρειών(6) (κοινοποιηθείσα με το έγγραφο αριθ. C(2001)1495),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 18ης Μαΐου 2004, με τίτλο «Η κοινωνική διάσταση της παγκοσμιοποίησης – Η συμβολή των πολιτικών της ΕΕ για να υπάρξουν οφέλη για όλους» (COM(2004)0383),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 22ας Μαρτίου 2006, προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, με τίτλο «Πραγμάτωση της εταιρικής σχέσης για τη μεγέθυνση και την απασχόληση: να γίνει η Ευρώπη πόλος αριστείας στον τομέα της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης (COM(2006) 0136),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 24ης Μαΐου 2006, με τίτλο «Προώθηση της αξιοπρεπούς εργασίας για όλους – Η συμβολή της Ένωσης στην εφαρμογή της ατζέντας της αξιοπρεπούς εργασίας στον κόσμο» (COM(2006)0249),

–  έχοντας υπόψη το σύστημα γενικευμένων προτιμήσεων (ΣΓΠ), που τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2006 και το οποίο προσφέρει πρόσβαση χωρίς δασμούς, ή μείωση των δασμών, σε αυξημένο αριθμό προϊόντων και περιλαμβάνει επίσης ένα νέο κίνητρο για τις ευάλωτες χώρες με συγκεκριμένες εμπορικές, οικονομικές ή αναπτυξιακές ανάγκες,

–  έχοντας υπόψη το κεφάλαιο 13 της συμφωνίας ελευθέρων συναλλαγών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Νότιας Κορέας, η οποία συνήφθη τον Οκτώβριο του 2009 και σύμφωνα με την οποία τα «συμβαλλόμενα μέρη δεσμεύονται να διευκολύνουν και να προωθούν το εμπόριο προϊόντων τα οποία συμβάλλουν στη βιώσιμη ανάπτυξη, περιλαμβανομένων όσων εντάσσονται στο πλαίσιο καθεστώτων όπως το θεμιτό και δίκαιο εμπόριο και όσων προϋποθέτουν την εταιρική κοινωνική ευθύνη και την υποχρέωση λογοδοσίας των επιχειρήσεων»,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 270, παράγραφος 3, της συμφωνίας ελευθέρων συναλλαγών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφενός, και της Κολομβίας και του Περού, αφετέρου, η οποία υπογράφηκε τον Μάρτιο του 2010 και σύμφωνα με την οποία τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνούν να προωθήσουν τις ορθές εμπορικές πρακτικές σε σχέση με την εταιρική κοινωνική ευθύνη, ενώ «αναγνωρίζουν ότι οι ευέλικτοι, προαιρετικοί και στηριζόμενοι σε κίνητρα μηχανισμοί μπορούν να συμβάλουν στη συνεκτικότητα μεταξύ των εμπορικών πρακτικών και των στόχων της βιώσιμης ανάπτυξης»,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμα του Συμβουλίου, της 3ης Δεκεμβρίου 2001, για την παρακολούθηση της εφαρμογής της Πράσινης Βίβλου σχετικά με την προώθηση ενός ευρωπαϊκού πλαισίου για την εταιρική κοινωνική ευθύνη(7),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμα του Συμβουλίου, της 6ης Φεβρουαρίου 2003, σχετικά με την εταιρική κοινωνική ευθύνη(8),

–  έχοντας υπόψη την απόφαση αριθ. 2005/600/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Ιουλίου 2005, για τις κατευθυντήριες γραμμές των πολιτικών απασχόλησης των κρατών μελών, βάσει της οποίας συνιστάται στα κράτη μέλη να προσφέρουν κίνητρα στις επιχειρήσεις για την ανάπτυξη της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης(9),

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 14ης Ιουνίου 2010 για την παιδική εργασία(10),

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 761/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Μαρτίου 2001, για την εκούσια συμμετοχή οργανισμών σε κοινοτικό σύστημα οικολογικής διαχείρισης και οικολογικού ελέγχου (EMAS)(11),

–  έχοντας υπόψη την οδηγία 2003/51/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Ιουνίου 2003, σχετικά με τους ετήσιους και τους ενοποιημένους λογαριασμούς εταιρειών ορισμένων μορφών, τραπεζών και άλλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και ασφαλιστικών επιχειρήσεων(12),

–  έχοντας υπόψη την οδηγία 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημοσίων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών(13),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 15ης Ιανουαρίου 1999, για τις προδιαγραφές της ΕΕ που διέπουν τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις οι οποίες δρουν σε αναπτυσσόμενες χώρες: προς έναν ευρωπαϊκό κώδικα συμπεριφοράς(14), στο οποίο συνιστά τη δημιουργία ενός πρότυπου ευρωπαϊκού κώδικα συμπεριφοράς που θα υποστηρίζεται από έναν ευρωπαϊκό μηχανισμό εφαρμογής,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 25ης Οκτωβρίου 2001, σχετικά με το άνοιγμα και τη δημοκρατία στο διεθνές εμπόριο(15), στο οποίο ζητείται ο σεβασμός των θεμελιωδών κοινωνικών προτύπων της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) από τον ΠΟΕ, καθώς και η αποδοχή από τον ΠΟΕ των αποφάσεων της ΔΟΕ, περιλαμβανομένης της ενδεχόμενης επιβολής κυρώσεων, σε σχέση με σοβαρές παραβιάσεις των πρωτογενών εργασιακών προτύπων,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 4ης Ιουλίου 2002, σχετικά με την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, με τίτλο «Προαγωγή βασικών κανόνων εργασίας και βελτίωση της κοινωνικής διαχείρισης στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης»(16),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 13ης Μαΐου 2003 σχετικά με την εταιρική κοινωνική ευθύνη: μια συνεισφορά των επιχειρήσεων στη βιώσιμη ανάπτυξη(17),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 5ης Ιουλίου 2005 σχετικά με την εκμετάλλευση των παιδιών στις αναπτυσσόμενες χώρες, με ιδιαίτερη έμφαση στην παιδική εργασία(18),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 15ης Νοεμβρίου 2005 σχετικά με την κοινωνική διάσταση της παγκοσμιοποίησης(19),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 6ης Ιουλίου 2006 σχετικά με το δίκαιο εμπόριο και την ανάπτυξη(20),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 13ης Μαρτίου 2007 σχετικά με την εταιρική κοινωνική ευθύνη: μια νέα εταιρική σχέση(21),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 23ης Μαΐου 2007 με θέμα την «προώθηση της αξιοπρεπούς εργασίας για όλους»(22), με το οποίο ζητείται η συμπερίληψη κοινωνικών προτύπων στις εμπορικές συμφωνίες, και ειδικότερα δε στις διμερείς συμφωνίες που συνάπτει η ΕΕ, με σκοπό την προώθηση της αξιοπρεπούς εργασίας,

–  έχοντας υπόψη την ακρόαση με τίτλο «Εταιρική κοινωνική ευθύνη στις διεθνείς εμπορικές συναλλαγές», την οποία διοργάνωσε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 23 Φεβρουαρίου 2010,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων (A7–0317/2010),

A.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι μεγάλες επιχειρήσεις και οι θυγατρικές τους είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες της οικονομικής παγκοσμιοποίησης και των διεθνών εμπορικών συναλλαγών,

B.  λαμβάνοντας υπόψη τις κατευθυντήριες αρχές του ΟΟΣΑ για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις, που εγκρίθηκαν το 2000 και επικαιροποιήθηκαν το 2010, τις συστάσεις τις οποίες απευθύνουν οι κυβερνήσεις στις επιχειρήσεις και οι οποίες περιλαμβάνουν προαιρετικά πρότυπα υπεύθυνης συμπεριφοράς, με σεβασμό της ισχύουσας νομοθεσίας, ιδίως όσον αφορά την απασχόληση, τις σχέσεις με τους κοινωνικούς εταίρους, τα ανθρώπινα δικαιώματα, το περιβάλλον, τα συμφέροντα των καταναλωτών, την καταπολέμηση της διαφθοράς και τη φοροδιαφυγή,

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη την τριμερή δήλωση της ΔΟΕ για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις, η οποία αποσκοπεί στην παροχή καθοδήγησης στις κυβερνήσεις, τις πολυεθνικές επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους σε τομείς όπως η απασχόληση, η κατάρτιση, οι εργασιακές συνθήκες και οι επαγγελματικές σχέσεις, δήλωση η οποία περιλαμβάνει τη δέσμευση των κρατών να σέβονται και να προάγουν τους τέσσερις πρωτογενείς κανόνες της εργασίας: την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και το δικαίωμα σε συλλογικές διαπραγματεύσεις, την εξάλειψη κάθε μορφής καταναγκαστικής εργασίας, την κατάργηση της παιδικής εργασίας και την εξάλειψη των διακρίσεων στον τομέα της απασχόλησης,

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το Παγκόσμιο Σύμφωνο δέκα αρχών ή «Global Compact», των Ηνωμένων Εθνών, καλεί τις πολυεθνικές επιχειρήσεις να ενστερνισθούν, να υποστηρίξουν και να εφαρμόσουν, μέσα στο πεδίο επιρροής τους, μια δέσμη πρωτογενών αξιών όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα εργασιακά πρότυπα, το περιβάλλον και την καταπολέμηση της διαφθοράς, τις οποίες οι επιχειρήσεις δεσμεύονται να τηρούν και τις ενσωματώνουν, σε εθελοντική βάση, στις επιχειρηματικές δραστηριότητές τους,

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη τις τρέχουσες εργασίες επικαιροποίησης των κατευθυντήριων αρχών του ΟΟΣΑ για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις, και ιδίως αυτές που αφορούν τη βελτίωση των εθνικών σημείων επαφής και ένα σύστημα ευθύνης για τις αλυσίδες εφοδιασμού,

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τα διεθνή συστήματα αναφοράς, όπως το GRI, ή οι μηχανισμοί πιστοποίησης και σήμανσης, όπως το πρότυπο ISO 14 001 ή, ιδίως, το πρόσφατο πρότυπο ISO 26000, που έχουν σχεδιαστεί ως ένα σύνολο κατευθυντήριων γραμμών με εφαρμογή σε κάθε τύπο οργάνωσης, βοηθούν τις επιχειρήσεις να αξιολογούν τις οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις των δραστηριοτήτων τους, αφού ενσωματώνουν την έννοια της βιώσιμης ανάπτυξης, αλλά είναι αποτελεσματικά μόνο στο μέτρο που εφαρμόζονται πράγματι και υποβάλλονται σε έλεγχο,

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη τον ορισμό της ΕΚΕ, που διατυπώνεται στο πρότυπο ISO 26 000 ως η «ευθύνη ενός οργανισμού για τις επιπτώσεις των αποφάσεων και των δραστηριοτήτων του στην κοινωνία και το περιβάλλον, μεταφραζόμενη σε μια διαφανή και ηθική συμπεριφορά η οποία: συμβάλλει στη βιώσιμη ανάπτυξη, συμπεριλαμβανομένης της υγείας και της ευημερίας της κοινωνίας, λαμβάνει υπόψη τις προσδοκίες των ενδιαφερόμενων παραγόντων, σέβεται τους ισχύοντες νόμους και είναι συμβατή με τα διεθνή πρότυπα και είναι ενσωματωμένη στο σύνολο του οργανισμού και εφαρμόζεται στις σχέσεις του», με τον οποίο συμφωνεί ένα μεγάλο τμήμα της κοινωνίας των πολιτών και του διεθνούς συνδικαλιστικού κινήματος,

Η.  λαμβάνοντας υπόψη τον στόχο που διακηρύσσει η Επιτροπή στην ανακοίνωσή της του 2006, ο οποίος συνίσταται στο να γίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση «πόλος αριστείας στον τομέα της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης», ενώ η ΕΚΕ χαρακτηρίζεται ως «πτυχή του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου», η οποία αποτελεί ένα «μέσο υπεράσπισης της αλληλεγγύης, της συνοχής και της ισότητας ευκαιριών στο πλαίσιο ενός αυξανόμενου παγκόσμιου ανταγωνισμού»,

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών σχετικά με την παρακολούθηση της αγοράς εμπορίου και διανομής, με τίτλο «Προς μια πιο αποτελεσματική και πιο δίκαιη εσωτερική αγορά εμπορίου και διανομής για το 2020» (COM(2010)0355), καθώς και το παράρτημά της, όπου αναφέρεται ότι «ο καταναλωτής διαθέτει συχνά ελάχιστες μόνον πληροφορίες σχετικά με την κοινωνική ευθύνη του εμπόρου. Επομένως, δεν είναι σε θέση να προβεί σε τεκμηριωμένη επιλογή όσον αφορά την αγοραστική συμπεριφορά του»,

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με τις Συνθήκες, η εμπορική πολιτική πρέπει να ασκείται κατά τρόπο συνεπή προς το σύνολο των στόχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών, περιβαλλοντικών και αναπτυξιακών στόχων της,

ΙΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θέτει εφεξής ως προϋπόθεση για τη χορήγηση ορισμένων εμπορικών προτιμήσεων την επικύρωση από τους εταίρους της των βασικών συμβάσεων της ΔΟΕ και ότι έχει δεσμευτεί από το 2006 να προάγει τον σεβασμό της αξιοπρεπούς εργασίας, στο σύνολο των εξωτερικών της πολιτικών, περιλαμβανομένης της εμπορικής της πολιτικής,

ΙΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι διμερείς συμφωνίες ελευθέρων συναλλαγών τις οποίες έχει συνάψει περιλαμβάνουν εφεξής ένα κεφάλαιο αφιερωμένο στη βιώσιμη ανάπτυξη το οποίο περιλαμβάνει περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς στόχους, καθώς και την τήρηση κανόνων σε αυτούς τους τομείς,

ΙΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η μη τήρηση των αρχών της ΕΚΕ αποτελεί μορφή κοινωνικού και περιβαλλοντικού ντάμπινγκ εις βάρος κυρίως των επιχειρήσεων και των εργαζομένων που δραστηριοποιούνται στην Ευρώπη και που υπόκεινται σε πιο αυστηρά κοινωνικά, περιβαλλοντικά και φορολογικά πρότυπα,

ΙΔ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι θα ήταν εύλογο οι ευρωπαϊκές πολυεθνικές οι οποίες μετεγκαθιστούν τις μονάδες παραγωγής τους σε χώρες με χαμηλά επίπεδα αμοιβών και μειωμένες περιβαλλοντικές υποχρεώσεις να είναι δυνατό να θεωρούνται υπεύθυνες, ενώπιον των ευρωπαϊκών δικαστηρίων, για τις ενδεχόμενες περιβαλλοντικές και κοινωνικές βλάβες ή άλλες αισθητές από τις τοπικές κοινότητες αρνητικές συνέπειες που προκαλούν οι θυγατρικές τους στις χώρες αυτές,

ΙΕ.  λαμβάνοντας υπόψη τη μεγάλη ποικιλία δεσμών που μπορεί να υπάρχουν μεταξύ μητρικής εταιρείας και των θυγατρικών της, αφενός, και μεταξύ μιας επιχείρησης και των προμηθευτών της, αφετέρου, καθώς και την ανάγκη να διευκρινιστούν οι έννοιες της σφαίρας επιρροής και της «δέουσας επιμέλειας» σε διεθνές επίπεδο,

ΙΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι επιχειρήσεις δεν υπόκεινται άμεσα στο διεθνές δίκαιο και ότι οι διεθνείς συμβάσεις, ιδίως όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα εργασιακά δικαιώματα και την προστασία του περιβάλλοντος, δεσμεύουν τα συμβαλλόμενα κράτη, αλλά όχι άμεσα τις επιχειρήσεις που έχουν την έδρα τους στα κράτη αυτά, αλλά ότι, αντίθετα, εναπόκειται σε αυτά τα κράτη να διασφαλίζουν ότι οι επιχειρήσεις που εδρεύουν στο έδαφός τους σέβονται τις νομικές υποχρεώσεις τους και τηρούν το καθήκον της επιμέλειας και να προβλέπουν επαρκείς και κατάλληλες κυρώσεις σε περίπτωση παράβασης,

ΙΖ.  λαμβάνοντας υπόψη τα θεμελιώδη δικαιώματα ουσιαστικής προσφυγής και πρόσβασης σε αμερόληπτο και ανεξάρτητο δικαστήριο που έχουν επιβεβαιωθεί από το άρθρο 47 του Ευρωπαϊκού Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και το άρθρο 8 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου,

ΙΗ.  λαμβάνοντας υπόψη την αρχή της δικαστικής συνεργασίας, που επιβεβαιώθηκε από τη Σύμβαση των Βρυξελλών και τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 44/2001, και καλώντας την Επιτροπή να δώσει συνέχεια στις υποδείξεις της Πράσινης Βίβλου, που προτείνει ιδέες για την εξωεδαφική ισχύ, ιδίως προς την κατεύθυνση επέκτασης του πεδίου εφαρμογής του κανονισμού σε διαφορές στις οποίες εμπλέκονται κατηγορούμενοι από τρίτες χώρες,

ΙΘ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, παρά το γεγονός πως το κεφάλαιο 13 της συμφωνίας ελευθέρων συναλλαγών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Νότιας Κορέας, και το άρθρο 270, παράγραφος 3, της Πολυμερούς Εμπορικής Συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφενός, και της Κολομβίας και του Περού, αφετέρου, περιλαμβάνουν ήδη αναφορά στην ΕΚΕ, η αναφορά αυτή δεν συνυπολογίζει ακόμη πλήρως τη σημασία που έχει η ΕΚΕ για τον ευρωπαϊκό στόχο της προστασίας του περιβάλλοντος και των κοινωνικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά, αντίθετα, ούτε καν οι διαρκείς παραβιάσεις εκ μέρους των επιχειρήσεων, όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα, τους κανόνες εργασίας ή τη νομοθεσία για το περιβάλλον, έχουν στην πράξη επιπτώσεις όσον αφορά τη συνέχιση αυτών των εμπορικών συμφωνιών, παρά το γεγονός ότι οι στόχοι που έχουν τεθεί υπαγορεύουν το αντίθετο,

Κ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι έως σήμερα οι συμφωνίες ΕΚΕ απεδείχθησαν ανεπαρκείς, ιδίως στον τομέα της μεταλλουργίας,

ΚΑ.  λαμβάνοντας υπόψη την υφιστάμενη κοινοτική νομοθεσία για τις πολύ μικρές, τις μικρές και τις μεσαίες επιχειρήσεις και ιδίως τη σύσταση 2003/361/ΕΚ της 6ης Μαΐου 2003 και το νόμο «Small Business Act» για την Ευρώπη, που εγκρίθηκε τον Ιούνιο του 2008,

ΚΒ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΚΕ είναι μια έννοια σύμφωνα με την οποία οι εταιρείες ενσωματώνουν οικειοθελώς κοινωνικές και περιβαλλοντικές ανησυχίες στις επιχειρηματικές τους στρατηγικές για τη γενικότερη ευημερία των ενδιαφερομένων μερών, συμβάλλοντας ενεργά στη δημόσια πολιτική ως μια σημαντική πτυχή της κοινωνικής αλλαγής που βασίζεται σε αξίες,

ΚΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΚΕ αποτελεί μια ουσιώδη συνιστώσα του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου που ενισχύθηκε από την έναρξη ισχύος της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κυρίως από την οριζόντια κοινωνική ρήτρα της, και λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανάγκη προώθησης της ΕΚΕ έχει αναγνωριστεί στην ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τη στρατηγική ΕΕ2020 ως καίριο στοιχείο για τη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης εμπιστοσύνης των εργαζομένων και των καταναλωτών,

ΚΔ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΚΕ επηρεάζει σημαντικά τα ανθρώπινα δικαιώματα στις αναπτυσσόμενες χώρες,

ΚΕ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΚΕ δεν πρέπει να αντικαταστήσει ή να απαλλάξει το κράτος σε ό,τι αφορά την ευθύνη παροχή βασικών δημόσιων υπηρεσιών,

ΚΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΚΕ μπορεί να διαδραματίσει καίριο ρόλο όσον αφορά τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου στις μειονεκτούσες κοινότητες,

ΚΖ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι συνδικαλιστικές οργανώσεις διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην προώθηση της ΕΚΕ, δεδομένου ότι οι εργαζόμενοι είναι εκείνοι που γνωρίζουν καλύτερα την πραγματικότητα των επιχειρήσεων που τους απασχολούν,

ΚΗ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΚΕ πρέπει να εξετάζεται παράλληλα, και σε συνδυασμό, με τις μεταρρυθμίσεις της εταιρικής διακυβέρνησης,

ΚΘ.  λαμβάνοντας υπόψη τον ρόλο των ΜΜΕ στην ευρωπαϊκή ενιαία αγορά και τα αποτελέσματα των προγραμμάτων που χρηματοδοτούνται από την Επιτροπή προκειμένου να προαχθεί η υιοθέτηση, κυρίως από τις ΜΜΕ, των πρακτικών της ΕΚΕ,

Λ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η εταιρική κοινωνική ευθύνη, αφενός, και οι κοινωνικές και περιβαλλοντικές ρήτρες στις εμπορικές συμφωνίες, αφετέρου, αποβλέπουν στον ίδιο στόχο: τη δημιουργία μιας οικονομίας η οποία σέβεται τις ανάγκες του ανθρώπου και του περιβάλλοντος, και μιας παγκοσμιοποίησης πιο δίκαιης, πιο κοινωνικής, πιο ανθρώπινης, η οποία υπηρετεί ουσιαστικά τη βιώσιμη ανάπτυξη,

ΛΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, μέχρι στιγμής, οι κανόνες που διέπουν το εμπόριο και η εταιρική κοινωνική ευθύνη δεν έχουν, ή έχουν ελάχιστα, συνδεθεί· εντούτοις, θα ήταν δυνητικά πολύ επωφελής ο συνδυασμός των κανόνων που διέπουν το εμπόριο και των στόχων της ΕΚΕ,

1.  διαπιστώνει ότι τα παγκόσμια προβλήματα έχουν οξυνθεί εξαιτίας της πρόσφατης χρηματοπιστωτικής κρίσης, έχουν προκαλέσει την έναρξη συζητήσεων, σε παγκόσμιο επίπεδο, σχετικά με μια νέα ρυθμιστική προσέγγιση και ζητήματα διακυβέρνησης στην παγκόσμια οικονομία, περιλαμβανομένου και του διεθνούς εμπορίου· πιστεύει ότι οι νέοι, αποδοτικότεροι και καλύτερα εφαρμόσιμοι κανόνες θα πρέπει να συμβάλλουν στην ανάπτυξη βιωσιμότερων πολιτικών, οι οποίες θα λαμβάνουν υπόψη τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα·

2.  διαπιστώνει επίσης ότι η παγκοσμιοποίηση συνοδεύεται από αυξημένο ανταγωνισμό μεταξύ των χωρών για την προσέλκυση ξένων επενδυτών, καθώς και από ανταγωνισμό μεταξύ των επιχειρήσεων, που ενίοτε έχει ωθήσει σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των κοινωνικών δικαιωμάτων, καθώς και βλάβες στο περιβάλλον, για να προσελκύσουν εμπορικές και επενδυτικές δραστηριότητες·

3.  υπενθυμίζει ότι οι αρχές που χαρακτηρίζουν την εταιρική κοινωνική ευθύνη, οι οποίες τυγχάνουν πλήρους αναγνώρισης σε διεθνές επίπεδο, τόσο από τον ΟΟΣΑ και τη ΔΟΕ, όσο και από τα Ηνωμένα Έθνη, αφορούν την υπεύθυνη συμπεριφορά που πρέπει να επιδεικνύουν οι επιχειρήσεις και προϋποθέτουν κατά πρώτον το σεβασμό της ισχύουσας νομοθεσίας, ιδίως στα πεδία της απασχόλησης, των κοινωνικών σχέσεων, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του περιβάλλοντος, του συμφέροντος των καταναλωτών και της διαφάνειας απέναντί τους, της καταπολέμησης της διαφθοράς, καθώς και της φορολογίας·

4.  υπενθυμίζει ότι η προαγωγή της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης αποτελεί στόχο τον οποίον υποστηρίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση, και ότι η Επιτροπή θεωρεί ότι η Ένωση πρέπει να μεριμνά ώστε οι εξωτερικές πολιτικές τις οποίες εφαρμόζει να συνεισφέρουν ουσιαστικά στη βιώσιμη ανάπτυξη και στην κοινωνική ανάπτυξη των χωρών αυτών και η συμπεριφορά των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, οπουδήποτε επενδύουν και δραστηριοποιούνται, είναι σύμφωνη με τις ευρωπαϊκές αξίες και τους διεθνώς αναγνωρισμένους κανόνες·

5.  υπενθυμίζει ότι οι στόχοι της κοινής εμπορικής πολιτικής πρέπει να είναι πλήρως συντονισμένοι με τους γενικούς στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ότι, δυνάμει του άρθρου 207 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η εμπορική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης ασκείται «στο πλαίσιο των αρχών και των στόχων της εξωτερικής δράσης της Ένωσης», καθώς και ότι, δυνάμει του άρθρου 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, πρέπει να συμβάλλει, μεταξύ άλλων, στην «αειφόρο ανάπτυξη του πλανήτη, την αλληλεγγύη και τον αμοιβαίο σεβασμό μεταξύ των λαών, το ελεύθερο και δίκαιο εμπόριο, την εξάλειψη της φτώχειας και την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων, ιδίως των δικαιωμάτων του παιδιού, καθώς και στην αυστηρή τήρηση και ανάπτυξη του διεθνούς δικαίου και, ιδίως, στον σεβασμό των αρχών του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών'·

6.  θεωρεί ότι η Επιτροπή πρέπει να εξετάσει τις δυνατότητες θέσπισης ενός εναρμονισμένου ορισμού των σχέσεων μεταξύ μιας επιχείρησης που ορίζεται ως «μητρική» και κάθε επιχείρησης που βρίσκεται σε σχέση εξάρτησης ως προς αυτήν, είτε πρόκειται για θυγατρική είτε για προμηθευτές ή υπεργολάβους, προκειμένου να είναι σαφής εν συνεχεία η νομική ευθύνη καθεμιάς·

7.  εκτιμά, λαμβανομένου υπόψη του σημαντικού ρόλου που διαδραματίζουν οι μεγάλες επιχειρήσεις, οι θυγατρικές τους και οι αλυσίδες εφοδιασμού τους στο διεθνές εμπόριο, ότι η κοινωνική και περιβαλλοντική ευθύνη των επιχειρήσεων πρέπει να αποτελέσει πτυχή των εμπορικών συμφωνιών τις οποίες συνάπτει η Ευρωπαϊκή Ένωση·

8.  εκτιμά ότι οι κοινωνικές ρήτρες των εμπορικών συμφωνιών πρέπει να συμπληρωθούν από την εταιρική κοινωνική ευθύνη, η οποία αφορά τη συμπεριφορά των μεγάλων επιχειρήσεων, η δε εταιρική κοινωνική ευθύνη θα υποστηριχθεί από την ισχύ των εμπορικών συμφωνιών, και ειδικότερα από το πλαίσιο παρακολούθησης που θεσπίζεται βάσει των συμφωνιών αυτών όσον αφορά την πρακτική εφαρμογή των αρχών από τις οποίες διέπονται·

9.  ζητεί οι αρχές και οι υποχρεώσεις στον τομέα της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης να λαμβάνονται υπόψη και να ενσωματωθούν στη μελλοντική ανακοίνωση της Επιτροπής «Η νέα εμπορική πολιτική για την Ευρώπη στο πλαίσιο της στρατηγικής Ευρώπη 2020», στην ανακοίνωση που προετοιμάζει για το 2011 σχετικά με την εταιρική κοινωνική ευθύνη και κατά την εφαρμογή της εμπορικής πολιτικής της·

10.  θεωρεί ότι η ΕΚΕ είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, των δεξιοτήτων και των ευκαιριών κατάρτισης, της ασφάλειας στην απασχόληση και του εργασιακού περιβάλλοντος, την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των δικαιωμάτων των τοπικών και αυτοχθόνων κοινοτήτων, την προώθηση μιας βιώσιμης πολιτικής για το περιβάλλον και την ενθάρρυνση της ανταλλαγής ορθών πρακτικών σε τοπικό, εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, χωρίς βέβαια να αντικαθιστά ούτε την εργατική νομοθεσία ούτε τις γενικές ή κλαδικές συλλογικές συμβάσεις·

11.  ζητεί να παροτρυνθούν οι εταιρείες να εφαρμόσουν την ΕΚΕ με στόχο τη διαφύλαξη της σωματικής ακεραιότητας και ασφάλειας, της σωματικής και νοητικής ευεξίας, των εργατικών δικαιωμάτων και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τόσο των δικών τους όσο και άλλων εργαζομένων, μέσω της επιρροής που ασκούν στον ευρύτερο κύκλο συνεργατών τους· υπογραμμίζει ότι είναι σημαντικό να στηριχθεί και να ενθαρρυνθεί η διάδοση αυτών των πρακτικών στις ΜΜΕ περιορίζοντας ταυτόχρονα τις δαπάνες σε ό,τι αφορά το κόστος και τις γραφειοκρατικές επιβαρύνσεις·

12.  επισημαίνει ότι η ΕΚΕ θα πρέπει να στραφεί και σε νέους τομείς όπως η οργάνωση της εργασίας, οι ίσες ευκαιρίες και η κοινωνική ένταξη, τα μέτρα κατά των διακρίσεων, η ανάπτυξη της διά βίου μάθησης και κατάρτισης· υπογραμμίζει ότι η ΕΚΕ πρέπει να περιλαμβάνει, παραδείγματος χάριν, την ποιότητα της απασχόλησης, την ισότητα των αμοιβών και των προοπτικών σταδιοδρομίας και την προώθηση καινοτόμων σχεδίων, προκειμένου να συμβάλει στη μεταστροφή προς μια βιώσιμη οικονομία·

13.  συνιστά ανεπιφύλακτα στα κράτη μέλη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση να προωθήσουν την εφαρμογή ορθών πρακτικών ΕΚΕ για όλες τις επιχειρήσεις, οπουδήποτε και αν αναπτύσσουν τις δραστηριότητές τους, και να ενθαρρύνουν τη διάδοση των ορθών πρακτικών που προέρχονται από πρωτοβουλίες ΕΚΕ, κυρίως γνωστοποιώντας καλύτερα τα αποτελέσματά τους·

14.  σημειώνει ότι η ατζέντα της ΕΚΕ πρέπει να προσαρμόζεται στις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε περιοχής και κάθε συγκεκριμένης χώρας, προκειμένου να συμβάλλει στη βελτίωση της βιώσιμης οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης·

15.  εκτιμά ότι η αξιοπιστία των εθελοντικών πρωτοβουλιών της ΕΚΕ εξαρτάται από την ενσωμάτωση διεθνώς αποδεκτών κανόνων και αρχών, όπως η «Global Reporting Initiative III», και από την εφαρμογή εποπτείας και διαφανούς και ανεξάρτητου ελέγχου των συντελεστών μιας επιχείρησης·

16.  είναι της άποψης ότι πρέπει να δοθεί έμφαση στην ενεργό συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων μερών στην εταιρεία, στην κατάρτιση των διευθυντικών στελεχών και στην ανάπτυξη της κοινωνίας των πολιτών, και κυρίως στην ανάπτυξη της ενημέρωσης των καταναλωτών·

17.  είναι της άποψης ότι θα πρέπει, μέσω της εκπαίδευσης και της ενημέρωσης, να καλλιεργηθεί και να διαδοθεί η λογική της ΕΚΕ, τόσο σε επίπεδο εταιριών αλλά και σε επίπεδο τριτοβάθμιας (ανώτερης και ανώτατης) εκπαίδευσης, σε κατευθύνσεις που κυρίως έχουν να κάνουν με τη μελέτη της διοίκησης·

18.  πιστεύει ότι ο κοινωνικός διάλογος και οι ευρωπαϊκές επιτροπές επιχείρησης έχουν διαδραματίσει εποικοδομητικό ρόλο στην ανάπτυξη βέλτιστων πρακτικών σε ό,τι αφορά την ΕΚΕ·

19.  πιστεύει σθεναρά ότι πρέπει να δοθεί περισσότερη προσοχή στην ΕΚΕ στις ευρωπαϊκές κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση·

Ενσωμάτωση της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης (ΕΚΕ) στο σύστημα γενικευμένων προτιμήσεων ΣΓΠ και ΣΓΠ+

20.  ζητεί την ένταξη των αρχών της ΕΚΕ στον κανονισμό ΣΓΠ και ΣΓΠ+ κατά την προσεχή του αναθεώρηση· ζητεί από την Επιτροπή να μεριμνά ώστε οι υπερεθνικές επιχειρήσεις, είτε έχουν την εταιρική τους έδρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση είτε όχι, και των οποίων οι θυγατρικές ή οι αλυσίδες εφοδιασμού βρίσκονται στις χώρες που συμμετέχουν στο καθεστώς ΣΓΠ, και κυρίως στο καθεστώς ΣΓΠ+, να υποχρεούνται να τηρούν τις νόμιμες υποχρεώσεις τους, εθνικές και διεθνείς, ως προς τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα κοινωνικά πρότυπα και τους κανόνες προστασίας του περιβάλλοντος· επιθυμεί η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη που υπογράφουν και επωφελούνται από το ΣΓΠ να μεριμνούν ώστε οι εν λόγω επιχειρήσεις να τηρούν αυτές τις υποχρεώσεις· ζητεί δε η εν λόγω πτυχή να αποτελεί υποχρεωτικό σκέλος του ΣΓΠ·

21.  εκτιμά ότι ένα ανανεωμένο καθεστώς ΣΓΠ+ πρέπει να απαγορεύει επίσης, δεδομένου ότι έρχονται σε προφανή αντίθεση με την ΕΚΕ, τις «συμφωνίες της χώρας υποδοχής», οι οποίες συνάπτονται κατά τρόπο εντελώς αδιαφανή μεταξύ ορισμένων πολυεθνικών επιχειρήσεων και των χωρών υποδοχής που απολαμβάνουν καθεστώς ΣΓΠ+, με στόχο την παράκαμψη των ρυθμιστικών απαιτήσεων που ισχύουν στις χώρες αυτές·

Νέες μελέτες επιπτώσεων

22.  ζητεί από την Επιτροπή να βελτιώσει το πρότυπο αξιολόγησης των επιπτώσεων στη βιωσιμότητα που χρησιμοποιεί, ώστε να συνυπολογίζονται πλήρως οι επιπτώσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς και οι οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις, περιλαμβανομένων εκείνων που αφορούν τους στόχους για τον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής, που έχουν οι υπό διαπραγμάτευση εμπορικές συμφωνίες· καλεί την Επιτροπή να παρακολουθεί τις εμπορικές συμφωνίες της ΕΕ με τις χώρες εταίρους, με την εκπόνηση εκ των προτέρων μελετών σχετικά με τις επιπτώσεις τους, όπου θα λαμβάνονται ιδίως υπόψη οι επιπτώσεις σε τομείς που παρουσιάζουν αδυναμίες·

23.  υπογραμμίζει ότι, μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισσαβώνας, το Κοινοβούλιο πρέπει να ενημερώνεται πλήρως, πριν από τη σύναψη των συμφωνιών, για τον τρόπο με τον οποίο ενσωματώνονται στις διαπραγματεύσεις τα συμπεράσματα των μελετών αξιολόγησης των επιπτώσεων στη βιωσιμότητα καθώς και για τα κεφάλαια των συμφωνιών αυτών που τροποποιήθηκαν για να αποφευχθούν οι τυχόν αρνητικές συνέπειες που επισημάνθηκαν στις ανωτέρω αξιολογήσεις·

24.  ζητεί από την Επιτροπή να εκπονήσει μελέτες επιπτώσεων για την αξιολόγηση των συνεπειών των εμπορικών συμφωνιών για τις ευρωπαϊκές ΜΜΕ (τεστ ΜΜΕ), ιδίως στον τομέα της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, σε συμφωνία με την «Small Business Act'·

Ρήτρες ΕΚΕ σε όλες τις εμπορικές συμφωνίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης

25.  προτείνει, γενικότερα, οι μελλοντικές εμπορικές συμφωνίες τις οποίες διαπραγματεύεται η Ένωση να περιλαμβάνουν ένα κεφάλαιο σχετικά με τη βιώσιμη ανάπτυξη, το οποίο θα περιλαμβάνει μια ρήτρα για την ΕΚΕ που θα βασίζεται, εν μέρει, στις αναθεωρημένες το 2010 κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις·

26.  προτείνει η εν λόγω «ρήτρα ΕΚΕ» να περιλαμβάνει:

   α) αμοιβαία δέσμευση των δύο μερών για την προώθηση διεθνώς συμπεφωνημένων μέσων εταιρικής κοινωνικής ευθύνης στο πλαίσιο της συμφωνίας και των εμπορικών τους σχέσεων·
   β) κίνητρα τα οποία να ενθαρρύνουν τις επιχειρήσεις να αναλαμβάνουν δεσμεύσεις όσον αφορά την ΕΚΕ, οι οποίες θα υπόκεινται σε διαπραγμάτευση με όλους τους ενδιαφερόμενους παράγοντες της επιχείρησης, περιλαμβανομένων των συνδικαλιστικών φορέων, των οργανώσεων καταναλωτών, των τοπικών αρχών και των ενδιαφερόμενων οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών·
   γ) την καθιέρωση «σημείων επαφής» όπως αυτά που λειτουργούν στο πλαίσιο του ΟΟΣΑ για την προώθηση της ενημέρωσης σχετικά με την ΕΚΕ και της διαφάνειας, καθώς και για την παραλαβή των ενδεχόμενων καταγγελιών σχετικά με περιπτώσεις μη τήρησης της ΕΚΕ, σε συνεργασία με την κοινωνία των πολιτών, και τη διαβίβασή τους στις αρμόδιες αρχές·
   δ) την απαίτηση - που συνυπολογίζει την κατάσταση και τις δυνατότητες των ΜΜΕ στο πλαίσιο του πεδίου εφαρμογής της σύστασης 2003/361/ΕΚ, της 6ης Μαΐου 2003, και σύμφωνα με την αρχή «Σκέψου πρώτα σε μικρή κλίμακα» - να δημοσιεύουν οι επιχειρήσεις τους απολογισμούς τους όσον αφορά την ΕΚΕ τουλάχιστον κάθε δύο ή τρία χρόνια· κρίνει ότι η απαίτηση αυτή θα ενισχύσει τη διαφάνεια και τη λογοδοσία και θα ενθαρρύνει την ορατότητα και την αξιοπιστία των ενεργειών ΕΚΕ, με τη στοχευμένη διάθεση πληροφοριών σχετικά με την ΕΚΕ σε όλους τους ενδιαφερόμενους, περιλαμβανομένων των καταναλωτών, των επενδυτών και του κοινού γενικά·
   ε) υποχρέωση επιμέλειας για τις επιχειρήσεις και τους ομίλους επιχειρήσεων, ήτοι υποχρέωση λήψης προληπτικών μέτρων για τον εντοπισμό και την αποτροπή κάθε παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των περιβαλλοντικών δικαιωμάτων, της διαφθοράς ή της φοροδιαφυγής, μεταξύ άλλων και στο εσωτερικό των θυγατρικών τους και των αλυσίδων εφοδιασμού τους, με άλλα λόγια σε ολόκληρη τη σφαίρα επιρροής τους·
   στ) την απαίτηση να δεσμεύονται οι επιχειρήσεις σε μια ελεύθερη, ανοικτή και εμπεριστατωμένη διαβούλευση με τους τοπικούς και ανεξάρτητους ενδιαφερόμενους, πριν ξεκινήσει ένα έργο που θα έχει επιπτώσεις στην τοπική κοινωνία·
   ζ) την απόδοση ιδιαίτερης σημασίας στις επιπτώσεις της απασχόλησης παιδιών και της παιδικής εργασίας·

27.  πιστεύει ότι η ρήτρα ΕΚΕ θα πρέπει να συνοδεύεται και από άλλες σχετικές διατάξεις· κρίνει ότι:

   α) σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης παραβίασης των δεσμεύσεων ΕΚΕ, πρέπει να είναι δυνατή η διενέργεια έρευνας από τις αρμόδιες αρχές και ότι, σε περιπτώσεις σοβαρής παραβίασης, τα μέρη θα μπορούσαν να προβαίνουν σε δημόσια καταγγελία των υπευθύνων·
   β) τα δύο μέρη πρέπει να αναλαμβάνουν τη δέσμευση ότι θα ενθαρρύνουν τη διακρατική δικαστική συνεργασία, θα διευκολύνουν την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για τα θύματα των ενεργειών μεγάλων επιχειρήσεων μέσα στη σφαίρα επιρροής τους και ότι, προς τον σκοπό αυτόν, θα υποστηρίξουν την ανάπτυξη κατάλληλων δικαστικών διαδικασιών και θα τιμωρούν τις παραβιάσεις της νομοθεσίας από μεγάλες επιχειρήσεις, υποστηρίζοντας παράλληλα και τη διαμόρφωση μη δικαστικών μηχανισμών επανόρθωσης·

28.  προτείνει να υπάρχει, ως μέρος των διμερών συμφωνιών της ΕΕ, μια πρόβλεψη, μέσα από τα προγράμματα για την ενίσχυση της δικαιοσύνης, με σκοπό κατάρτιση δικαστών και δικαστικών οργάνων που εξετάζουν υποθέσεις του εμπορικού δικαίου σε ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θέματα σεβασμού των διεθνών συμβάσεων για τα εργασιακά δικαιώματα και το περιβάλλον·

29.  προτείνει τη σύσταση μιας μικτής κοινοβουλευτικής επιτροπής παρακολούθησης για κάθε συμφωνία ελευθέρων συναλλαγών, η οποία θα λειτουργεί ως βήμα ανταλλαγής πληροφοριών και διαλόγου μεταξύ των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των βουλευτών των κρατών εταίρων· προσθέτει δε ότι η εν λόγω επιτροπή παρακολούθησης θα μπορούσε επίσης να εξετάζει την εφαρμογή του κεφαλαίου σχετικά με τη βιώσιμη ανάπτυξη και της ρήτρας για την ΕΚΕ, να απευθύνει συστάσεις στη μικτή επιτροπή της συμφωνίας ελευθέρων συναλλαγών, ιδίως υπό το πρίσμα των μελετών επιπτώσεων, καθώς και σε περιπτώσεις αποδεδειγμένου μη σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των εργατικών δικαιωμάτων ή των συμβάσεων για την προστασία του περιβάλλοντος·

30.  προτείνει να καθιερωθεί ένα βήμα τακτικού διαλόγου, όπου τα μέρη που έχουν υπογράψει το «Παγκόσμιο Συμβόλαιο» του ΟΗΕ θα παρουσιάζουν τα προγράμματά τους σχετικά με την ΕΚΕ για δημόσια εξέταση, θα προσφέρει ένα μέσο σύγκρισης στους καταναλωτές και θα δημιουργήσει διάθεση προώθησης υψηλών προδιαγραφών και εξέτασης από ομοτίμους («peer review»). Μια τέτοια διαφάνεια θα ενθαρρύνει τις επιχειρήσεις να επιτύχουν αυτοβούλως υψηλότερα επίπεδα ΕΚΕ, ώστε να μην κληθούν να αντιμετωπίσουν το κόστος της εξέτασής τους από τα μέσα ενημέρωσης και από το κοινό·

Προώθηση της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης (ΕΚΕ) στις εμπορικές πολιτικές σε πολυμερές επίπεδο

31.  ζητεί από την Επιτροπή να προωθήσει τη συνεκτίμηση της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης στις εμπορικές πολιτικές σε πολυμερές επίπεδο, στους κόλπους των διεθνών φόρουμ που έχουν υποστηρίξει την ΕΚΕ, και ειδικότερα στον ΟΟΣΑ και τη ΔΟΕ, καθώς και στους κόλπους του ΠΟΕ ενόψει του καθεστώτος μετά τη συμφωνία της Ντόχα·

32.  ζητεί να εξεταστεί, στο πλαίσιο των ίδιων αυτών συναντήσεων, η κατάρτιση διεθνούς σύμβασης που θα καθορίζει τις ευθύνες της «χώρας υποδοχής»(23) και της «χώρας καταγωγής»(24) στο πλαίσιο του αγώνα κατά της παραβίασης των δικαιωμάτων του ανθρώπου από τις πολυεθνικές, και την εφαρμογή της αρχής της εξωεδαφικής ισχύος·

33.  ζητεί από την Επιτροπή να υποστηρίξει την ανάπτυξη νέων σχέσεων μεταξύ των πολυμερών οργανισμών που είναι αρμόδιοι για τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα και του ΠΟΕ, προκειμένου να διασφαλιστεί η μεγαλύτερη συνεκτικότητα σε διεθνή κλίμακα μεταξύ των εμπορικών πολιτικών και των στόχων της βιώσιμης ανάπτυξης·

34.  υποστηρίζει εκ νέου τη δημιουργία, στους κόλπους του ΠΟΕ, μιας επιτροπής εμπορίου και αξιοπρεπούς εργασίας, κατά το πρότυπο της επιτροπής εμπορίου και περιβάλλοντος, στην οποία θα μπορούσαν, συγκεκριμένα, να συζητούνται τα ζητήματα κοινωνικών προτύπων, ιδιαίτερα όσον αφορά την πρόσληψη παιδιών, και ζητήματα εταιρικής κοινωνικής ευθύνης σε σχέση με το διεθνές εμπόριο· προτείνει εκ νέου την προσαρμογή της διαδικασίας διευθέτησης των διαφορών έτσι ώστε να επιτρέπεται, σε περιπτώσεις στις οποίες διακυβεύονται ζητήματα που άπτονται των διεθνών συμβάσεων για περιβαλλοντικά ή κοινωνικά θέματα, να ζητούν οι ειδικές ομάδες (επιτροπές) ή το όργανο προσφυγών την έκδοση γνωμοδότησης από τους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς και να δημοσιεύουν την εν λόγω γνωμοδότηση·

o
o   o

35.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, στα εθνικά κοινοβούλια των κρατών μελών, στην Κοινοβουλευτική διάσκεψη με τον ΠΟΕ και στη Διεθνή Διάσκεψη Εργασίας.

(1) Έγγραφο του ΟΗΕ αριθ. E/CN.4/Sub.2/2003/12/Rev.2 (2003).
(2) www.globalreporting.org
(3) http://daccess-dds-ny.un.org/doc/UNDOC/GEN/N02/636/94/PDF/N0263694.pdf?OpenElement
(4) http://www.csrgov.dk
(5) ΕΕ L 12, 16.1.2001, σ. 1.
(6) ΕΕ L 156, 13.6.2001, σ. 33.
(7) ΕΕ C 86, 10.4.2002, σ. 3.
(8) ΕΕ C 39, 18.2.2003, σ. 3.
(9) ΕΕ L 205, 6.8.2005, σ. 21.
(10) 10937/1/10.
(11) ΕΕ L 114, 24.4.2001, σ. 1.
(12) ΕΕ L 178, 17.7.2003, σ. 16.
(13) ΕΕ L 134, 30.4.2004, σ. 114.
(14) ΕΕ C 104, 14.4.1999, σ. 180.
(15) ΕΕ C 112 E, 9.5.2002, σ. 326.
(16) ΕΕ C 271 E, 12.11.2003, σ. 598.
(17) ΕΕ C 67 E, 17.3.2004, σ. 73.
(18) ΕΕ C 157 E, 6.7.2006, σ. 84.
(19) ΕΕ C 280 E, 18.11.2006, σ. 65.
(20) ΕΕ C 303 Ε, 13.12.2006, σ. 865.
(21) ΕΕ C 301 E, 13.12.2007, σ. 45.
(22) ΕΕ C 102 Ε, 24.4.2008, σ. 321.
(23) Χώρες στις οποίες έχουν την έδρα τους όλες οι επιχειρήσεις που βρίσκονται σε σχέση εξάρτησης ως προς μια μητρική επιχείρηση.
(24) Χώρες στις οποίες έχουν την έδρα τους οι μητρικές επιχειρήσεις.

Ανακοίνωση νομικού περιεχομένου - Πολιτική απορρήτου