Zmiana klimatu w Europie: fakty i liczby
Najważniejsze fakty i dane statystyczne o zmianie klimatu w Europie: skutki regionalne, najwięksi emitenci, ograniczenie emisji gazów cieplarnianych i wiele innych.
Spis treści
- CO2 nie jest jedynym gazem cieplarnianym powodującym globalne ocieplenie
- Najwięksi emitenci gazów cieplarnianych w UE: kraje i sektory
- Zmiany emisji gazów cieplarnianych w UE od 1990 r.
- Wpływ zmiany klimatu na Europę
- Emisje z transportu w UE: fakty i liczby
- Kalendarium negocjacji klimatycznych ONZ
- Więcej o zmianie klimatu w UE
Zmiana klimatu to globalny problem, ale jak wpływa na Europę? Przedstawiamy fakty i liczby na temat różnych aspektów tego zagadnienia: przyczyn, ewolucji i konsekwencji.
CO2 nie jest jedynym gazem cieplarnianym powodującym globalne ocieplenie
Najbardziej znanym gazem cieplarnianym jest dwutlenek węgla (CO2). Stanowił prawie 80% wolumenu wszystkich emisji gazów cieplarnianych w UE w 2021 roku.
Inne gazy cieplarniane są obecne w atmosferze w mniejszych ilościach, ale mogą mieć większy wpływ na globalne ocieplenie. Na przykład metan odpowiadał za 12% wolumenu emisji gazów cieplarnianych w UE w 2021 roku.
Niektóre gazy cieplarniane występują naturalnie w atmosferze, ale działalność człowieka przyczynia się do ich akumulacji. Inne są wytwarzane przez człowieka, na przykład gazy fluorowane, wykorzystywane w przemyśle. Ich potencjał tworzenia efektu cieplarnianego jest często kilka tysięcy razy większy niż potencjał CO2.
Najwięksi emitenci gazów cieplarnianych w UE: kraje i sektory
UE była czwartym co do wielkości emitentem gazów cieplarnianych w 2023 r., po Chinach, Stanach Zjednoczonych i Indiach. Udział UE w światowej emisji gazów cieplarnianych spadł z 15,2% w 1990 r. do 6% w 2023 r.
Według danych z 2023 r., pięć państw UE o najwyższym poziomie emisji to Niemcy, Francja, Włochy, Polska i Hiszpania. W 2023 r. 27,4% emisji gazów cieplarnianych w UE pochodziło z sektora dostaw energii; następne w kolejności był transport krajowy (23,8%) i przemysł (20,3%).
Zmiany emisji gazów cieplarnianych w UE od 1990 r.
W 2021 r. UE wprowadziła neutralność klimatyczną, czyli cel osiągnięcia zerowej emisji netto do 2050 r., jako prawnie wiążący wymóg dla UE. Ustanowiła też przejściowy cel redukcji emisji o 55% do 2030 roku.
Od 1990 r. do 2023 r. emisje systematycznie spadały. Szacuje się, że w 2023 r. emisje w UE były o 37% niższe niż w 1990 r., po znaczącym spadku o 8% w porównaniu z rokiem 2022.
Wpływ zmiany klimatu na Europę
Zmiany klimatyczne już teraz wpływają na Europę w różnych formach, w zależności od regionu. Mogą np. prowadzić do utraty bioróżnorodności, pożarów lasów, utraty plonów i wzrostu temperatur. Mogą również wpływać na wzrost śmiertelności w wyniku upałów.
Emisje z transportu w UE: fakty i liczby
Transport jest jedynym sektorem, w którym poziom emisji jest nadal wyższy niż w 1990 roku.
Transport odpowiada za blisko 30% całkowitej emisji CO2 w UE, z czego 72% pochodzi z transportu drogowego.
Emisja CO2 z samochodów
Samochody osobowe i dostawcze wytwarzają około 15% emisji CO2 w UE. Przy średnio 1,7 osoby na samochód w Europie, inne środki transportu, takie jak autobusy, są obecnie czystszą alternatywą. Jednak nowoczesne samochody mogą należeć do najczystszych środków transportu, jeśli będą współużytkowane, a nie używane tylko przez jedną osobę.
Emisje z samolotów i statków
Zarówno międzynarodowe lotnictwo, jak i żegluga odpowiadają za mniej niż 3,5% całkowitej emisji gazów cieplarnianych w UE, ale są najszybciej rosnącymi źródłami emisji. Przewiduje się, że emisje z samolotów będą do 10 razy wyższe w 2050 r. w porównaniu z 1990 r., podczas gdy emisje ze statków mogą wzrosnąć nawet o 50% w tym samym czasie.
Kalendarium negocjacji klimatycznych ONZ
UE jest kluczowym graczem w negocjacjach ONZ na temat zmian klimatycznych i podpisała porozumienie paryskie. Wszystkie kraje UE również są jego sygnatariuszami, ale koordynują swoje stanowiska i ustalają wspólne cele redukcji emisji na poziomie UE.