| Trapieni hałasem obywatele Unii Europejskiej będą w przyszłości mogli spać spokojniej dzięki sukcesowi, jaki Parlament Europejski odniósł w swych staraniach o określenie europejskich norm poziomu hałasu. Nowa dyrektywa w sprawie poziomu hałasu zawiera wiążące zobowiązanie do wprowadzenia przepisów uzupełniających dotyczących problemu głównych źródeł zanieczyszczenia hałasem: transportu kolejowego, drogowego i lotniczego oraz budownictwa.
Obecnie zanieszczyczenie hałasem dotyka jednej trzeciej mieszkańców Unii Europejskiej i odbija się szkodliwie na ich zdrowiu. Ustawodawstwo w tej dziedzinie stanowiło dotychczas zawiły przepisów: z jednej strony unijnych , regulujących normy dla samochodów osobowych i ciężarowych oraz samolotów, a zdrugiej strony krajowych, skupiających się na dopuszczalnym poziomie hałasu w najbliższym otoczeniu człowieka.
Nowa dyrektywa w sprawie szacowania i zarządzania poziomem hałasu, która weszła w życie 18 lipca 2002 r., dotyczy zanieczyszczenia hałasem na terenach zabudowanych i w parkach publicznych, w pobliżu szkół, szpitali i innych wrażliwych na hałas budynków i terenów. Nie dotyczy natomiast hałasu powodowanego pracami w gospodarstwie domowym, sąsiedztwem, hałasu w pracy, w środkach transportu czy na poligonach.
Zarówno Komisja Europejska, jak i Rada Unii Europejskiej chciały początkowo ograniczyć zakres nowej dyrektywy do zharmonizowania metod mierzenia stopnia hałasu, gromadzenia danych o narażeniu na hałas w formie "map hałasu" oraz udostępniania tych informacji opinii publicznej. Praktyczne plany podjęcia problemu mogłyby być zatem sformułowane na poziomie lokalnym, lecz nie zastosowane zostałyby wówczas normy poziomu hałasu o zasięgu unijnym.
Niezadowolony z tych działań Parlament twardo negocjował rozszerzenie podstawowego celu dyrektywy, pojmowanego obecnie jako "unikanie, zapobieganie lub zmniejszanie" szkodliwych skutków narażenia na hałas. Nowe regulacje prawne stają się więc pierwszym etapem długofalowego procesu i muszą zostać poparte, przede wszystkim, szczegółowymi dyrektywami unijnymi w sprawie specyficznych źródeł hałasu, takich jak ruch kołowy i kolejowy oraz infrastruktura, ruch lotniczy, urządzenia przemysłowe i eksploatowane na wolnym powietrzu oraz maszyny ruchome.
Porozumienie do jakiego doszli deptuowani Parlamentu Europejskiego i Rada wymaga od Komisji opublikowania w styczniu 2004 r. sprawozdania na temat istniejącego ustawodawstwa wspólnotowego w sprawie poziomu hałasu. Nawiązując do wspomnianego sprawozdania Komisja musi przedstawić w czerwcu 2006 r. (cztery lata po wejściu w życie dyrektywy) projekty nowych aktów prawnych wypełniających luki prawne w tej dziedzinie. Czteroletni okres - jedynie o rok dłuższy od terminu, o który prosił Parlament w drugim czytaniu - jest kolejnym sukcesem deputowanych, szczególnie że Rada nie była skłonna do wyznaczenia jakiegokolwiek terminu.
|
