Kaheksanda koosseisu ametiaeg Jarosław WAŁĘSA

Głosowałem za przyjęciem wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego program działań na rzecz środowiska i klimatu (LIFE). Zmiana klimatu i degradacja środowiska to poważne globalne problemy, które wywierają coraz większy wpływ na nasze społeczeństwa. Program działań na rzecz środowiska i klimatu (LIFE) jest głównym instrumentem unijnym i jedynym funduszem UE przeznaczonym wyłącznie do realizacji celów środowiskowych i klimatycznych oraz stanowi istotny bodziec do podejmowania działań na rzecz ochrony przyrody w UE, w szczególności w odniesieniu do wdrażania dyrektywy ptasiej i dyrektywy siedliskowej oraz zarządzania siecią Natura 2000. Biorąc pod uwagę skalę aktualnych problemów, zwiększenie budżetu tego programu jest jak najbardziej zasadne. Dodatkowo właściwe wdrażanie unijnego prawodawstwa i polityki w dziedzinie środowiska i klimatu – połączone z wymaganymi środkami finansowymi – jest niezbędne do realizacji nadrzędnych celów w zakresie środowiska i klimatu oraz spełnienia międzynarodowych zobowiązań podjętych przez Unię i państwa członkowskie.

Głosowałem za w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego środki ochrony zasobów i jej egzekwowania mające zastosowanie na obszarze podlegającym regulacji Organizacji Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku. Kluczowym jest, by na wodach tych obowiązywały najlepsze środki ochrony zasobów, ponieważ niektóre gatunki docelowe są szczególnie wrażliwe na eksploatację, a w szczególności te, które charakteryzują się długim cyklem życia. Sytuację pogarsza fakt, że stosowane narzędzia połowowe to głównie włoki, które mają wpływ na integralność dna morskiego, a tym samym na siedliska. Wspólna polityka rybołówstwa musi mieć zastosowanie do wszystkich flot rybackich Unii, niezależnie od obszaru geograficznego, na którym prowadzą działalność. Dzięki temu będzie można zagwarantować, by eksploatacja danego zasobu miała ograniczony wpływ na pozostałe zasoby i gatunki, co ma fundamentalne znaczenie. Ważne jest, aby niezależnie od obszaru geograficznego, na którym statki wspólnotowe prowadzą działalność, stosowano te same zasady w celu uniknięcia różnic w przepisach, zbliżając dzięki temu wprowadzone przepisy do obowiązkowych praktyk dotyczących działalności połowowej statków wspólnotowych na pozostałych obszarach geograficznych.

Głosowałem za przyjęciem wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej decyzję nr 1313/2013/UE w sprawie Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności.
Na przestrzeni lat Unia stworzyła solidną sieć reagowania na klęski żywiołowe w Europie i na świecie, które znacznie przybierają na rozmiarze, zarówno pod względem częstotliwości występowania, jak i intensywności, i poważnie zagrażają naszemu społeczeństwu, gospodarce i ekosystemowi. Unijny Mechanizm Ochrony Ludności nie tylko wzmacniania zdolności UE i państw członkowskich do reagowania na klęski i katastrofy przez utworzenie specjalnej rezerwy środków, ale również umacnia spójność z innymi obszarami polityki unijnej.
Niezwykle ważne jest, by UE nadal uczestniczyła w koordynowaniu reakcji na klęski i katastrofy na jej terytorium poprzez rolę w zakresie ochrony ludności. Wiele krajów UE nie dysponuje wystarczającymi środkami, aby samodzielnie radzić sobie ze wszystkimi poważnymi klęskami i katastrofami. Obywatelom zależy na Europie zaangażowanej w ochronę ludności, a UMOL stanowi „wyraźny dowód europejskiej solidarności”.